Relaties
alle pijlers
Moeite in relatie met betrokkenheid bij familie – iemand h
donderdag 17 april 2025 om 22:02
Hoi allemaal,
Ik zit ergens mee in mijn relatie en ik hoop dat iemand dit herkent of misschien tips heeft. Mijn vriend en ik zijn nu 3 jaar samen en wonen ook samen. Zelf ben ik heel hecht met mijn ouders en familie. We eten vaak samen, vieren verjaardagen en feestdagen samen – dat soort dingen. Maar mijn vriend heeft daar best moeite mee.
Hij heeft 4 jaar geleden zijn moeder verloren en heeft verder geen contact meer met familie. Hij is ook niet echt in een warm gezin opgegroeid en ik denk dat dat er misschien ook mee te maken heeft.
Wat ik lastig vind, is dat hij vaak met veel moeite meegaat naar mijn ouders. Soms zegt hij op het laatste moment ineens af, zoals vorige week bij een geplande BBQ. Dat zorgt dan ook weer voor spanningen tussen ons, zeker omdat ik het belangrijk vind dat hij erbij is. We kregen laatst zelfs ruzie omdat ik hem pushte om toch mee te gaan.
Nu met Pasen zijn we weer uitgenodigd bij mijn ouders, maar hij wil echt niet mee. Hij vindt het te veel, omdat zaterdag mijn familie langskomt én volgende week mijn ouders even langs willen komen voor een stuk taart voor zijn verjaardag. Hij wordt er boos van en zegt dat het hem allemaal te druk is.
Ik begin te twijfelen aan mezelf: denk ik te veel aan mijn eigen behoefte om dingen samen te doen met familie? Moet ik hem meer ruimte geven? Of is het ook logisch dat ik wil dat hij soms meegaat?
Zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of meemaken? Hoe gaan jullie daarmee om? Ik vind het heel lastig om de balans te vinden tussen begrip voor hem en trouw blijven aan wat voor mij belangrijk is.
Ik zit ergens mee in mijn relatie en ik hoop dat iemand dit herkent of misschien tips heeft. Mijn vriend en ik zijn nu 3 jaar samen en wonen ook samen. Zelf ben ik heel hecht met mijn ouders en familie. We eten vaak samen, vieren verjaardagen en feestdagen samen – dat soort dingen. Maar mijn vriend heeft daar best moeite mee.
Hij heeft 4 jaar geleden zijn moeder verloren en heeft verder geen contact meer met familie. Hij is ook niet echt in een warm gezin opgegroeid en ik denk dat dat er misschien ook mee te maken heeft.
Wat ik lastig vind, is dat hij vaak met veel moeite meegaat naar mijn ouders. Soms zegt hij op het laatste moment ineens af, zoals vorige week bij een geplande BBQ. Dat zorgt dan ook weer voor spanningen tussen ons, zeker omdat ik het belangrijk vind dat hij erbij is. We kregen laatst zelfs ruzie omdat ik hem pushte om toch mee te gaan.
Nu met Pasen zijn we weer uitgenodigd bij mijn ouders, maar hij wil echt niet mee. Hij vindt het te veel, omdat zaterdag mijn familie langskomt én volgende week mijn ouders even langs willen komen voor een stuk taart voor zijn verjaardag. Hij wordt er boos van en zegt dat het hem allemaal te druk is.
Ik begin te twijfelen aan mezelf: denk ik te veel aan mijn eigen behoefte om dingen samen te doen met familie? Moet ik hem meer ruimte geven? Of is het ook logisch dat ik wil dat hij soms meegaat?
Zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of meemaken? Hoe gaan jullie daarmee om? Ik vind het heel lastig om de balans te vinden tussen begrip voor hem en trouw blijven aan wat voor mij belangrijk is.
vrijdag 18 april 2025 om 11:42
OriginalHeleen schreef: ↑18-04-2025 09:36Slecht advies dat ze hem 'even' tijd voor zichzelf moet geven. Alsof hij binnenkort wel bij zal draaien. Hij heeft er gewoon geen behoefte aan en wil het intensieve contact niet!
Eens. Ik zou ook gek worden van zoveel bezoeken en afspraken met schoonfamilie. Ik krijg het al benauwd als ik het lees.
Man en ik geven elkaar de ruimte om wel en niet mee te gaan. Soms gaat hij wel mee, soms niet, en allebei is dat oké. Het enige wat je vind ik wel mag verwachten is dat hij het meteen aangeeft dat hij niet meegaat, en niet op het laatste moment afzegt. Maar dan moet hij daar dus wel de ruimte voor krijgen. Als hij wekenlang gezeik heeft als hij op voorhand al zegt dat hij niet meegaat, dan snap ik dat last-minute afzeggen ook wel.
En bij echt belangrijke life-events hoort hij erbij te zijn, maar dat lijkt me logisch.
vrijdag 18 april 2025 om 11:43
Hij gaat toch soms mee, hoeft niet altijd. Ik heb dit andersom, vriend ziet zijn moeder paar keer per week. Ze is alleen en hij voelt zich verantwoordelijk voor haar vermaak en eet daar een paar keer per week. Ik vind het ongezond, hij snapt dat maar kan/wil dat nu niet anders. Prima. Ik wil best eens mee maar echt niet elke keer. Mik nu op eens per twee weken. Soms is het vaker, soms minder. En vind haar best leuk hoor maar vind het zat zo.
Hij gaat ook mee naar mijn familie maar als hij geen zin heeft, prima.
Hij gaat ook mee naar mijn familie maar als hij geen zin heeft, prima.
vrijdag 18 april 2025 om 11:49
True, zo'n soort van buitenbeentje ben ik inderdaad ook in mijn eigen familie.
Maar goed, dat is dan maar zo.
vrijdag 18 april 2025 om 11:50
Ik zie het issue ook niet. Waarom hem meenemen als hij niet wil en zo vaak? Eens per maand of zon/feestdagen is toch prima?
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
vrijdag 18 april 2025 om 12:03
Hier gaan we zeker niet altijd mee naar elkaars familie, maar regelmatig wel. We mogen elkaars familie graag.
Spreek samen af welke momenten belangrijk voor jullie zijn - bijv. kerst, Pasen en de verjaardag van je ouders - en laat het verder vrij. Natuurlijk kun je zelf gewoon gaan wanneer je wilt.
Last minute een afspraak afzeggen zonder een dringende reden (ziek ofzo) vind ik dan wel weer een no-go, maar niet alleen met familie. Zeker als er met eten op je gerekend wordt. Je vriend kan bij de uitnodiging gewoon aangeven of hij er wel of niet is en daar blijft het dan bij.
En oh ja: de jarige bepaalt hoe de bezoekjes het die de verjaardag viert. Laat je daarmee geen druk opleggen van buiten. Er is geen taart als er geen uitnodiging is.
Spreek samen af welke momenten belangrijk voor jullie zijn - bijv. kerst, Pasen en de verjaardag van je ouders - en laat het verder vrij. Natuurlijk kun je zelf gewoon gaan wanneer je wilt.
Last minute een afspraak afzeggen zonder een dringende reden (ziek ofzo) vind ik dan wel weer een no-go, maar niet alleen met familie. Zeker als er met eten op je gerekend wordt. Je vriend kan bij de uitnodiging gewoon aangeven of hij er wel of niet is en daar blijft het dan bij.
En oh ja: de jarige bepaalt hoe de bezoekjes het die de verjaardag viert. Laat je daarmee geen druk opleggen van buiten. Er is geen taart als er geen uitnodiging is.
vrijdag 18 april 2025 om 12:09
Wat maakt het uit wat wij vinden. De een zit misschien wel het liefst elke dag bij zijn ouders en de andere nooit. Je partner geeft zijn grens aan. Het is aan jou of je daarnaar wil luisteren of dat je wil vasthouden aan hoe het volgens de goegemeente hier "hoort", of aan hoe het gebruikelijk is in je familie. Wat vind je eigenlijk zelf? Wat zou jij prettig vinden?
rollergirl wijzigde dit bericht op 18-04-2025 12:13
Reden: .
Reden: .
0.68% gewijzigd
vrijdag 18 april 2025 om 12:14
vrijdag 18 april 2025 om 12:14
Ik ben in dezelfde week jarig als mijn schoonzus, dus ik ben mijn verjaardag vanwege mijn schoonouders gaan afschaffen. Ik had geen zin om dezelfde mensen op zaterdag te zien en dan op zondag weer, vooral om hoe ze zich gedroegen vanaf dat er een kleinkind was.
De eerste keer snapten ze daar dus helemaal niets van. Wanneer vier jij je verjaardag? Ik vier niet. Wanneer kunnen we dan langskomen? Nou, niet. Ik vier niet. Ja maar...
De eerste keer snapten ze daar dus helemaal niets van. Wanneer vier jij je verjaardag? Ik vier niet. Wanneer kunnen we dan langskomen? Nou, niet. Ik vier niet. Ja maar...
vrijdag 18 april 2025 om 12:24
Je kan toch ook wel een all-in-one event soms maken. Dan is de bbq maar meteen voor de Pasen en voor de verjaardag.
Zo deden wij het ook in december met alle feestdagen en twee verjaardagen - anders zaten we aldoor op mekaars lip die weken.
Zo deden wij het ook in december met alle feestdagen en twee verjaardagen - anders zaten we aldoor op mekaars lip die weken.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 18 april 2025 om 12:29
Aan mijn kant van de familie worden verjaardagen ook vaak gecombineerd.
Aan pasen, moederdag, vaderdag, nieuwjaarsdag en dat soort extra's doen we niet.
vrijdag 18 april 2025 om 13:11
Je vriend heeft 4 jaar geleden zijn moeder verloren en heeft verder geen contact meer met familie. Hij is ook niet echt in een warm gezin opgegroeid. En jij vindt het lastig dat ie vaak met veel moeite meegaat of nu niet mee wil.
Heb je je ooit afgevraagd waarom dat zo moeilijk voor hem is? Het klinkt namelijk best wel egoistisch om hem te pushen mee te gaan voor je eigen gemoed. Kan me voorstellen dat het best zwaar is als je geen fijn gezin hebt gekend om dan in zo'n sociaal hechte schoonfamilie te komen. Pijnlijk dat je het zelf niet had, of heel beklemmend. Hij heeft bij (schoon)familie geen positieve connotatie. En jij pusht hem dan ook nog eens.
Ik vind het knap dat je vriend grenzen aangeeft. Maar als jij er geen rekening mee wilt houden, dan is dat wel een red flag voor jullie relatie.
Heb je je ooit afgevraagd waarom dat zo moeilijk voor hem is? Het klinkt namelijk best wel egoistisch om hem te pushen mee te gaan voor je eigen gemoed. Kan me voorstellen dat het best zwaar is als je geen fijn gezin hebt gekend om dan in zo'n sociaal hechte schoonfamilie te komen. Pijnlijk dat je het zelf niet had, of heel beklemmend. Hij heeft bij (schoon)familie geen positieve connotatie. En jij pusht hem dan ook nog eens.
Ik vind het knap dat je vriend grenzen aangeeft. Maar als jij er geen rekening mee wilt houden, dan is dat wel een red flag voor jullie relatie.
vrijdag 18 april 2025 om 14:15
Zou ook kunnen dat TO haar ultra warme band met haar familie als uitgangspunt neemt en daarom de familie van haar vriend niet als warm ziet.
vrijdag 18 april 2025 om 14:17
Dit zegt TO letterlijk zelf in OP.margreetder schreef: ↑18-04-2025 14:15Zou ook kunnen dat TO haar ultra warme band met haar familie als uitgangspunt neemt.
Maar dat is het inderdaad; een ander perspectief. Je moet je dus even in vriend verplaatsen. Niet iedereen heeft dezelfde connotatie bij (schoon)familie.
vrijdag 18 april 2025 om 14:31
Op het laatste moment afzeggen zou ik niet kunnen waarderen.
Ik zou om tafel gaan zitten en kijken wat een compromis kan zijn. Jullie kiezen bijvoorbeeld 3 evenementen in het jaar uit waar hij bij aan sluit. De rest is optioneel. Dan kan je altijd checken of hij eventueel meewilt, maar geen verwachtingen.
Ik zou om tafel gaan zitten en kijken wat een compromis kan zijn. Jullie kiezen bijvoorbeeld 3 evenementen in het jaar uit waar hij bij aan sluit. De rest is optioneel. Dan kan je altijd checken of hij eventueel meewilt, maar geen verwachtingen.
vrijdag 18 april 2025 om 14:36
Tja ligt eraan. Als wel gaan zou betekenen dat mijn partner daar de hele avond met stress en buikpijn zit, blijf dan alsjeblieft lekker thuis. Ook als je last minute tot die conclusie komt.Bonte_specht schreef: ↑18-04-2025 14:31Op het laatste moment afzeggen zou ik niet kunnen waarderen.
vrijdag 18 april 2025 om 14:51
Dat jouw familie het raar vindt is toch hun probleem?Mwrosa schreef: ↑18-04-2025 08:18Ik snap je dilemma wel.
Ik ben ook heel hecht met mijn familie.
Mijn man gelukkig ook met de zijne dus met beide families veel contact.
Ik vind wat je allemaal opnoemt dus niet raar.
Stel, hij gaat niet mee. Gaan ze dan ook vragen waar hij is? En heb jij dan het gevoel dat je hem moet verdedigen?
Stel dat je dan zou zeggen: "hij had geen zin". Dat zou mijn familie bijvoorbeeld best raar vinden. Dan wordt je al gauw een vreemde eens ik de bijt.
vrijdag 18 april 2025 om 14:58
Die mensen bestaan ja. Ik heb het vieren van mijn verjaardag jaren geleden al afgeschaft en toch stonden elk jaar mijn schoonouders op de stoep. Het kwartje viel pas toen ik er gewoon voor zorgde dat ik niet thuis was. Toen hoorde ik de volgende dag dat ze voor de deur hadden gestaan. Daarna jarenlang geen 'last' gehad, totdat mijn schoonmoeder overleed. Nu staat schoonvader bij verjaardagen in ons gezin onaangekondigd voor de deur terwijl wij hem altijd doorgeven dat we het niet vieren. Vorig jaar heb ik hem op mijn verjaardag gebeld om te zeggen dat ik het niet vierde en toen zei hij dat ie toch langs zou komen. Ben toen gewoon boos geworden en dat hielp maar frustrerend is het wel.
vrijdag 18 april 2025 om 14:59
Nu ik dit zo lees vind ik het ook wel vreemd dat je niet afvraagt of je vriend misschien iets minder leuks ervaart bij jou familie.Pimpelmeesje87 schreef: ↑18-04-2025 13:11Je vriend heeft 4 jaar geleden zijn moeder verloren en heeft verder geen contact meer met familie. Hij is ook niet echt in een warm gezin opgegroeid. En jij vindt het lastig dat ie vaak met veel moeite meegaat of nu niet mee wil.
Heb je je ooit afgevraagd waarom dat zo moeilijk voor hem is? Het klinkt namelijk best wel egoistisch om hem te pushen mee te gaan voor je eigen gemoed. Kan me voorstellen dat het best zwaar is als je geen fijn gezin hebt gekend om dan in zo'n sociaal hechte schoonfamilie te komen. Pijnlijk dat je het zelf niet had, of heel beklemmend. Hij heeft bij (schoon)familie geen positieve connotatie. En jij pusht hem dan ook nog eens.
Ik vind het knap dat je vriend grenzen aangeeft. Maar als jij er geen rekening mee wilt houden, dan is dat wel een red flag voor jullie relatie.
Is hij wel welkom?
bij ons in beide families is er bij bepaalde kringen in de familie een soort trend om elkaar de hele tijd te willen zien maar tegen bepaalde mensen helemaal niet aardig te doen. Die mensen (oa ik) komen dan niet en dat is heel stom, en als ik dan toch weer mijn neus een keer laat zien is het alleen maar weer gedram over dat ik nooit kom en daarna gekat en alles wat ik doe is raar en anders.
No shit Sherlock, hoe zou dat nou komen dat ik hier geen zin in heb.
Zou er zoiets spelen?
Alleen al het idee dat hij geen familie heeft en daar de hele tijd naar vragen of andere vormen van micro-agressie misschien van toepassing?
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
vrijdag 18 april 2025 om 15:00
Wij weten natuurlijk niet wat hieraan vooraf is gegaan. Hoe de communicatie hierover verlopen is tussen TO en vriend. Ik kan mij niet voorstellen dat deze afzegging zomaar uit de lucht kwam vallen.Bonte_specht schreef: ↑18-04-2025 14:31Op het laatste moment afzeggen zou ik niet kunnen waarderen.
Ik vind het dan weer niet klinken als warme band, meer als door de jaren heen ontstane gewoontes waar je maar in mee gegroeid bent. Bij een warme band kan je ook rustig niet komen zonder dat de rest van de familie daar alles van vindt. Maar dat is mijn mening.
vrijdag 18 april 2025 om 15:07
Jij hoeft je niet tegen te laten houden door hem om naar je familie te gaan als je een familiemens bent. Maar push hem dan niet om mee te gaan.
En zeg gewoon tegen je ouders dat je vriend zijn verjaardag niet viert dus helaas geen taart en lekker thuisblijven. Bespreek het met je familie dat je vriend niet zo'n behoefte heeft om vaak mee te komen op familiebezoek. Dat schept tenminste duidelijkheid.
En zeg gewoon tegen je ouders dat je vriend zijn verjaardag niet viert dus helaas geen taart en lekker thuisblijven. Bespreek het met je familie dat je vriend niet zo'n behoefte heeft om vaak mee te komen op familiebezoek. Dat schept tenminste duidelijkheid.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
vrijdag 18 april 2025 om 15:15
Daarbij, als je meteen een vreemde eend in de bijt bent als je af en toe geen zin hebt dan klinkt het sowieso niet echt als een leuk clubje. Dan word je blijkbaar alleen geaccepteerd als je alles precies doet op hun voorwaarden. Ik kan me voorstellen dat mensen dan al snel zoiets hebben van 'prima, dan kom ik wel helemaal niet meer'.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 18 april 2025 om 15:19
vrijdag 18 april 2025 om 15:28
Wat naar voor je Valtifest!Valtifest schreef: ↑18-04-2025 14:59Nu ik dit zo lees vind ik het ook wel vreemd dat je niet afvraagt of je vriend misschien iets minder leuks ervaart bij jou familie.
Is hij wel welkom?
bij ons in beide families is er bij bepaalde kringen in de familie een soort trend om elkaar de hele tijd te willen zien maar tegen bepaalde mensen helemaal niet aardig te doen. Die mensen (oa ik) komen dan niet en dat is heel stom, en als ik dan toch weer mijn neus een keer laat zien is het alleen maar weer gedram over dat ik nooit kom en daarna gekat en alles wat ik doe is raar en anders.
No shit Sherlock, hoe zou dat nou komen dat ik hier geen zin in heb.
Zou er zoiets spelen?
Alleen al het idee dat hij geen familie heeft en daar de hele tijd naar vragen of andere vormen van micro-agressie misschien van toepassing?
Zo bedoelde ik het overigens niet; ik bedoelde meer dat het best ongemakkelijk kan voelen als je in een schoonfamilie komt waar een soort "kijk wij zijn heel gezellig en spenderen heeeel veeeel tijd met elkaar"-druk heerst. Bijna als sociale controle. Keeping up appearances. Dat lijkt mij heel benauwend.
vrijdag 18 april 2025 om 15:37
Stel je eens voor dat jouw vriend net zulk intensief contact had met zijn familie en jij ook elke keer daar verwacht werd. Hoe zou dat voor jou voelen? Zou dat überhaupt in jullie agenda passen?
Het is fijn dat jij een goede band hebt met je familie maar jij bent nu een 'gezin' met je vriend, het is logisch én gezond dat hierdoor de verhoudingen met jouw familie veranderen, jij hebt er immers een belangrijke prioriteit bij gekregen. Dus ja, ik snap je vriend wel. Praat eens goed door over waarom dit irritatie oproept bij elkaar. Waarschijnlijk voelen jullie je allebei ergens niet gezien door elkaar (waarschijnlijk zoiets als: jij vindt dat hij jouw familie niet belangrijk genoeg vindt terwijl dat voor jou heel veel waarde heeft, hij denkt dat jij bent liever bij je familie dan bij hem). Dan kan je praten over wat je echt raakt en samen op zoek naar een werkbare oplossing.
Het is fijn dat jij een goede band hebt met je familie maar jij bent nu een 'gezin' met je vriend, het is logisch én gezond dat hierdoor de verhoudingen met jouw familie veranderen, jij hebt er immers een belangrijke prioriteit bij gekregen. Dus ja, ik snap je vriend wel. Praat eens goed door over waarom dit irritatie oproept bij elkaar. Waarschijnlijk voelen jullie je allebei ergens niet gezien door elkaar (waarschijnlijk zoiets als: jij vindt dat hij jouw familie niet belangrijk genoeg vindt terwijl dat voor jou heel veel waarde heeft, hij denkt dat jij bent liever bij je familie dan bij hem). Dan kan je praten over wat je echt raakt en samen op zoek naar een werkbare oplossing.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
