
Moeite in relatie met betrokkenheid bij familie – iemand h
donderdag 17 april 2025 om 22:02
Hoi allemaal,
Ik zit ergens mee in mijn relatie en ik hoop dat iemand dit herkent of misschien tips heeft. Mijn vriend en ik zijn nu 3 jaar samen en wonen ook samen. Zelf ben ik heel hecht met mijn ouders en familie. We eten vaak samen, vieren verjaardagen en feestdagen samen – dat soort dingen. Maar mijn vriend heeft daar best moeite mee.
Hij heeft 4 jaar geleden zijn moeder verloren en heeft verder geen contact meer met familie. Hij is ook niet echt in een warm gezin opgegroeid en ik denk dat dat er misschien ook mee te maken heeft.
Wat ik lastig vind, is dat hij vaak met veel moeite meegaat naar mijn ouders. Soms zegt hij op het laatste moment ineens af, zoals vorige week bij een geplande BBQ. Dat zorgt dan ook weer voor spanningen tussen ons, zeker omdat ik het belangrijk vind dat hij erbij is. We kregen laatst zelfs ruzie omdat ik hem pushte om toch mee te gaan.
Nu met Pasen zijn we weer uitgenodigd bij mijn ouders, maar hij wil echt niet mee. Hij vindt het te veel, omdat zaterdag mijn familie langskomt én volgende week mijn ouders even langs willen komen voor een stuk taart voor zijn verjaardag. Hij wordt er boos van en zegt dat het hem allemaal te druk is.
Ik begin te twijfelen aan mezelf: denk ik te veel aan mijn eigen behoefte om dingen samen te doen met familie? Moet ik hem meer ruimte geven? Of is het ook logisch dat ik wil dat hij soms meegaat?
Zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of meemaken? Hoe gaan jullie daarmee om? Ik vind het heel lastig om de balans te vinden tussen begrip voor hem en trouw blijven aan wat voor mij belangrijk is.
Ik zit ergens mee in mijn relatie en ik hoop dat iemand dit herkent of misschien tips heeft. Mijn vriend en ik zijn nu 3 jaar samen en wonen ook samen. Zelf ben ik heel hecht met mijn ouders en familie. We eten vaak samen, vieren verjaardagen en feestdagen samen – dat soort dingen. Maar mijn vriend heeft daar best moeite mee.
Hij heeft 4 jaar geleden zijn moeder verloren en heeft verder geen contact meer met familie. Hij is ook niet echt in een warm gezin opgegroeid en ik denk dat dat er misschien ook mee te maken heeft.
Wat ik lastig vind, is dat hij vaak met veel moeite meegaat naar mijn ouders. Soms zegt hij op het laatste moment ineens af, zoals vorige week bij een geplande BBQ. Dat zorgt dan ook weer voor spanningen tussen ons, zeker omdat ik het belangrijk vind dat hij erbij is. We kregen laatst zelfs ruzie omdat ik hem pushte om toch mee te gaan.
Nu met Pasen zijn we weer uitgenodigd bij mijn ouders, maar hij wil echt niet mee. Hij vindt het te veel, omdat zaterdag mijn familie langskomt én volgende week mijn ouders even langs willen komen voor een stuk taart voor zijn verjaardag. Hij wordt er boos van en zegt dat het hem allemaal te druk is.
Ik begin te twijfelen aan mezelf: denk ik te veel aan mijn eigen behoefte om dingen samen te doen met familie? Moet ik hem meer ruimte geven? Of is het ook logisch dat ik wil dat hij soms meegaat?
Zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of meemaken? Hoe gaan jullie daarmee om? Ik vind het heel lastig om de balans te vinden tussen begrip voor hem en trouw blijven aan wat voor mij belangrijk is.
vrijdag 18 april 2025 om 20:31
vrijdag 18 april 2025 om 20:58
Wat ik ook heb ondervonden, iedereen heeft een andere definitie van gezelligheid. Jij kunt het wel ervaren als een warme en gezellige band, maar dat hoeft voor je vriend helemaal niet zo te voelen.
In het begin van onze relatie kwamen mijn schoonouders gewoon binnen
(wat echt wel kon wachten). Ik vond het ook heel benauwend, elke week daar gevraagd worden om te eten enz. Ik ben niet altijd meer meegegaan, iedereen kwam daar altijd met partner dus denk dat ze wel vreemd van opkeken maar jammer dan. Ook wel ruzie gehad met vriend daarover, omdat hij bang was dat mensen zouden denken dat er iets speelde ofzo tussen ons. Ik vind niet dat je alles maar altijd samen hoeft te doen. Ik vind het ook altijd heel bijzonder dat m’n vriend nooit wat alleen met z’n vader doet. Altijd met allebei z’n ouders. Die ouders doen altijd alles samen.
In het begin van onze relatie kwamen mijn schoonouders gewoon binnen

vrijdag 18 april 2025 om 21:00
En dat vind ik dan weer raar.Mwrosa schreef: ↑18-04-2025 08:18Ik snap je dilemma wel.
Ik ben ook heel hecht met mijn familie.
Mijn man gelukkig ook met de zijne dus met beide families veel contact.
Ik vind wat je allemaal opnoemt dus niet raar.
Stel, hij gaat niet mee. Gaan ze dan ook vragen waar hij is? En heb jij dan het gevoel dat je hem moet verdedigen?
Stel dat je dan zou zeggen: "hij had geen zin". Dat zou mijn familie bijvoorbeeld best raar vinden. Dan wordt je al gauw een vreemde eens ik de bijt.
Wat ontzettend dwingend zo'n dynamiek. Er is niks raars aan om een familiedier te zijn en ook niet om dat niet te zijn. Het gaat mis als je anderen daarom gaat veroordelen.
Vlak van tevoren afzeggen is niet netjes, maar verder is "geen zin" een prima reden. Al hoef je dat ook weer niet zo expliciet te zeggen.
vrijdag 18 april 2025 om 21:12
Die zit vast bij familie...NomenNesci0 schreef: ↑18-04-2025 21:01To, het is wel sympathiek als je ook in je eigen topic komt reageren.
vrijdag 18 april 2025 om 21:18
Ik vind het helemaal niet dwingend hoor. Mijn ouders zouden zeker hun schouders ophalen en zeggen "oh oké". Maar toch wordt je een beetje de vreemde eend in de bijt denk ik.Vivalafete25 schreef: ↑18-04-2025 21:00En dat vind ik dan weer raar.
Wat ontzettend dwingend zo'n dynamiek. Er is niks raars aan om een familiedier te zijn en ook niet om dat niet te zijn. Het gaat mis als je anderen daarom gaat veroordelen.
Vlak van tevoren afzeggen is niet netjes, maar verder is "geen zin" een prima reden. Al hoef je dat ook weer niet zo expliciet te zeggen.
Maar gelukkig speelt dat bij ons niet omdat wij het allebei helemaal leuk en gezellig vinden. Ik bij mijn schoonfamilie en andersom
vrijdag 18 april 2025 om 22:11
Jij ervaart dat niet als dwingend, maar als je een reputatie krijgt door niet te komen is dat het indirect natuurlijk wel.Mwrosa schreef: ↑18-04-2025 21:18Ik vind het helemaal niet dwingend hoor. Mijn ouders zouden zeker hun schouders ophalen en zeggen "oh oké". Maar toch wordt je een beetje de vreemde eend in de bijt denk ik.
Maar gelukkig speelt dat bij ons niet omdat wij het allebei helemaal leuk en gezellig vinden. Ik bij mijn schoonfamilie en andersom
Mijn ex-schoonouders zeiden in eerste instantie ook "oh, oké". Later vroegen ze mijn ex of ik hen dan soms niet aardig vond, en nog later vonden ze mij "gewoon niet zo gezellig". Dat legde een enorme druk op hem en daardoor ook op mij. Fijn dat het bij jullie zo gelijk op gaat, maar als dat niet zo is is die "gezelligheid" echt giftig. Het heeft mij zelfs jaren later nog ontzettend onzeker gemaakt over mijn introverte karakter.
vrijdag 18 april 2025 om 22:17
Snap ikapppie schreef: ↑18-04-2025 22:11Jij ervaart dat niet als dwingend, maar als je een reputatie krijgt door niet te komen is dat het indirect natuurlijk wel.
Mijn ex-schoonouders zeiden in eerste instantie ook "oh, oké". Later vroegen ze mijn ex of ik hen dan soms niet aardig vond, en nog later vonden ze mij "gewoon niet zo gezellig". Dat legde een enorme druk op hem en daardoor ook op mij. Fijn dat het bij jullie zo gelijk op gaat, maar als dat niet zo is is die "gezelligheid" echt giftig. Het heeft mij zelfs jaren later nog ontzettend onzeker gemaakt over mijn introverte karakter.
Veritas vos liberabit
vrijdag 18 april 2025 om 23:02
apppie schreef: ↑18-04-2025 22:11Jij ervaart dat niet als dwingend, maar als je een reputatie krijgt door niet te komen is dat het indirect natuurlijk wel.
Mijn ex-schoonouders zeiden in eerste instantie ook "oh, oké". Later vroegen ze mijn ex of ik hen dan soms niet aardig vond, en nog later vonden ze mij "gewoon niet zo gezellig". Dat legde een enorme druk op hem en daardoor ook op mij. Fijn dat het bij jullie zo gelijk op gaat, maar als dat niet zo is is die "gezelligheid" echt giftig. Het heeft mij zelfs jaren later nog ontzettend onzeker gemaakt over mijn introverte karakter.
Ik begrijp je goed, je bent hier zeker niet alleen in.
zaterdag 19 april 2025 om 09:36
Je geeft aan dat ze het raar zouden vinden. Dan wil je als familie dus eigenlijk je eigen mores aan een ander opleggen, want anders wijken ze af.Mwrosa schreef: ↑18-04-2025 21:18Ik vind het helemaal niet dwingend hoor. Mijn ouders zouden zeker hun schouders ophalen en zeggen "oh oké". Maar toch wordt je een beetje de vreemde eend in de bijt denk ik.
Maar gelukkig speelt dat bij ons niet omdat wij het allebei helemaal leuk en gezellig vinden. Ik bij mijn schoonfamilie en andersom
zaterdag 19 april 2025 om 09:54
We hebben toch allemaal onze normen en waarden en ook allemaal een eigen definitie van "gezelligheid"?Vivalafete25 schreef: ↑19-04-2025 09:36Je geeft aan dat ze het raar zouden vinden. Dan wil je als familie dus eigenlijk je eigen mores aan een ander opleggen, want anders wijken ze af.
Als ik jou raar vind. Dan mag ik dat vinden. Betekend ook niet dat het daadwerkelijk zo is.
Zo werkt het toch met in principe alles? Wat voor de een afwijkend is is voor de ander normaal.
zaterdag 19 april 2025 om 09:57
En opleggen vind ik;Vivalafete25 schreef: ↑19-04-2025 09:36Je geeft aan dat ze het raar zouden vinden. Dan wil je als familie dus eigenlijk je eigen mores aan een ander opleggen, want anders wijken ze af.
- we verwachten gewoon dat ie erbij is
- hij moet komen
En er vervolgens de hele tijd opmerkingen over maken.
Als er alleen schouderophalend gezegd wordt: "oke" dan vind ik dat niet opleggen.
zaterdag 19 april 2025 om 10:20
Ik denk dat de manier waarop familiebanden een grote of kleine rol spelen in je leven heel bepalend is voor wie je bent en dus ook voor je relatie. Als de relatie met je familie op een wat lager pitje staat, is dat waarschijnlijk zelden een probleem maar als de band hecht is, en je vriend vindt dat te druk of te veel, dan heb je een probleem. Ik ben altijd heel hecht geweest met mijn familie en het zijn (en waren, toen mijn ouders nog leefden) de leukste en gezelligste momenten in mijn leven.
Bij ons waren onze ouders op zeker moment geen ‘ouders’ meer maar vrienden met wie we een gelijkwaardige relatie hadden, dus de ‘verplichting’ die hier vaak wordt genoemd speelde helemaal geen rol: we zochten elkaar vrijwillig op, gingen ook op latere leeftijd nog met elkaar op vakantie (inclusief kleinkinderen, die onderling dus ook vriendschappen sloten) en iedereen vond het heerlijk. Een partner die dat niet leuk vond, is er nooit geweest maar ik denk dat dat wel een probleem zou zijn geweest, want ja, familie is en was een groot deel van ons leven, dus dat hoort dan bij het ‘pakket’.
Bij ons waren onze ouders op zeker moment geen ‘ouders’ meer maar vrienden met wie we een gelijkwaardige relatie hadden, dus de ‘verplichting’ die hier vaak wordt genoemd speelde helemaal geen rol: we zochten elkaar vrijwillig op, gingen ook op latere leeftijd nog met elkaar op vakantie (inclusief kleinkinderen, die onderling dus ook vriendschappen sloten) en iedereen vond het heerlijk. Een partner die dat niet leuk vond, is er nooit geweest maar ik denk dat dat wel een probleem zou zijn geweest, want ja, familie is en was een groot deel van ons leven, dus dat hoort dan bij het ‘pakket’.
zaterdag 19 april 2025 om 10:29
Natuurlijk mag jij dat vinden, dat ontken ik nergens.Mwrosa schreef: ↑19-04-2025 09:54We hebben toch allemaal onze normen en waarden en ook allemaal een eigen definitie van "gezelligheid"?
Als ik jou raar vind. Dan mag ik dat vinden. Betekend ook niet dat het daadwerkelijk zo is.
Zo werkt het toch met in principe alles? Wat voor de een afwijkend is is voor de ander normaal.
En nee voor mij werkt het niet zo. Ik kan prima constateren dat een ander iets anders aanpakt/ziet zonder daar het label "raar" op te plakken. Zoals ik al zei: ik vind familiedieren niet raar en ik vind mensen die minder met familie hebben ook niet raar.
zaterdag 19 april 2025 om 12:04
Jij bent met dingen met jouw familie, lekker met je eigen mensen, voor jou is het als thuiskomen. Hij is op bezoek, of ontvangt bezoek, dat is een totaal ander gevoel. Hij ervaart niet de ontspanning die jij ervaart. Dan is het veel om daar je weekenden en feestdagen mee te vullen. Laat die man lekker, en jij doet gewoon zelf wat meer met je mensen.
Ik heb het heus wel leuk met mijn ouders (moeder alleen nog), maar ik bespreek totaal andere dingen met mijn ouders dan met mijn vrienden, dus dat is toch een ander soort ontspanning voor mij.
Ik heb het heus wel leuk met mijn ouders (moeder alleen nog), maar ik bespreek totaal andere dingen met mijn ouders dan met mijn vrienden, dus dat is toch een ander soort ontspanning voor mij.
zaterdag 19 april 2025 om 12:23
Er zijn verwachtingen en gevolgen als niet aan de verwachtingen voldaan wordt. Dat is per definitie niet vrijblijvend.
Dat jij het niet ervaart als dwingend komt omdat jij het gewend bent en denkt 'dit is hoe het met familie is'.
zaterdag 19 april 2025 om 12:41
Nou ja, behalve dan dat ze iemand zien als de vreemde eend in de bijt. Terwijl dat omgekeerd dan natuurlijk evengoed geldt. Een warme familie kan zich ook verdiepen in hoe iets voor een ander is. Sommige mensen hebben gewoon geen zin om elk moment van vrije tijd te vullen met sociale shit.
zaterdag 19 april 2025 om 13:20
Ik denk dat heel kleffe families alleen wel varen op aanhang zonder eigen familie en zonder eigen wensen.
Je kunt het anders toch niet volhouden om iedere kerst/pasen/moederdag/... met 30-40 man te zijn, omdat dat traditie is in jouw familie? Alleen de aanhang zonder eigen familie kan hier in meegaan.
Maar wat gebeurt er als er een partner komt in wiens familie het óók traditie is om precies op die dag met 30-40 man samen te komen? Wie van de twee wordt dan scheef aangekeken in de eigen familie? Als er 30-40 man zijn, en iedereen is er, vermoed ik dat het allemaal niet zo warm is voor de aanhang, maar juist dwingend. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat alle aanhang het allemaal geweldig vindt om de eigen familie iedere keer op de tweede plaats te zetten.
zaterdag 19 april 2025 om 14:25
tuurlijk mag je dat vinden, maar begrijp je ook dat dat wat met de ander doet en dat het daardoor ook lastig wordt om ergens nee tegen te zeggen? Om niet mee te gaan in de familietradities?Mwrosa schreef: ↑19-04-2025 09:54We hebben toch allemaal onze normen en waarden en ook allemaal een eigen definitie van "gezelligheid"?
Als ik jou raar vind. Dan mag ik dat vinden. Betekend ook niet dat het daadwerkelijk zo is.
Zo werkt het toch met in principe alles? Wat voor de een afwijkend is is voor de ander normaal.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 19 april 2025 om 14:26
de wetenschap dat je er buiten ligt, is opleggen genoeg hoor.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 19 april 2025 om 14:28
als je echt een warme familie bent, doe je dat dus ook dat in een ander verdiepen en accepteren dat diegene anders in elkaar zit en niet raar is.pina schreef: ↑19-04-2025 12:41Nou ja, behalve dan dat ze iemand zien als de vreemde eend in de bijt. Terwijl dat omgekeerd dan natuurlijk evengoed geldt. Een warme familie kan zich ook verdiepen in hoe iets voor een ander is. Sommige mensen hebben gewoon geen zin om elk moment van vrije tijd te vullen met sociale shit.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 19 april 2025 om 16:57
Ik begrijp dat zeker , lijkt me dus ook lastig als je geen familie mens bent maar wel zo'n familie hebt. En dat die het niet accepteren en dus gewoon komen met je verjaardag. Dat lijkt mij nou echt vreselijk. Maar ik herken dat persoonlijk niet omdat ik mijn verjaardag altijd heel uitgebreid vier

Ik ben benieuwd wat TO er allemaal van vind.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in