Relaties
alle pijlers
negatieve reacties op "jong trouwen"
maandag 3 maart 2008 om 17:17
Ik was 24 toen ik ging trouwen (inmiddels 5 jaar geleden), ik kende mijn verloofde toen 5 jaar en we waren (en zijn) stapel verlieft. Maar ik krijg bijna altijd enorm negatieve reacties over het feit dat ik zo jong getrouwd ben en het feit dat ik uberhaupt ben gaan trouwen.
Ik ben dolgelukkig met mijn huwelijk en wordt er daardoor zo verdrietig van dat mensen negen van de tien keer mij zo negatief benaderen als ze bijvoorbeeld mijn trouwring zien of erachter dat mijn achternaam niet mijn meisjesnaam is. Ik schaam me absoluut niet voor mijn huwelijk maar ik vertel het eigenlijk nooit zomaar door de rare reacties die ik krijg.
Ik denk dat een hoop mensen jaloers en daarom zo raar reageren. Zijn er andere mensen die dezelfde ervaringen hebben? En waarvoor denken jullie dat mensen zo negatief zijn over trouwen?
Ik ben dolgelukkig met mijn huwelijk en wordt er daardoor zo verdrietig van dat mensen negen van de tien keer mij zo negatief benaderen als ze bijvoorbeeld mijn trouwring zien of erachter dat mijn achternaam niet mijn meisjesnaam is. Ik schaam me absoluut niet voor mijn huwelijk maar ik vertel het eigenlijk nooit zomaar door de rare reacties die ik krijg.
Ik denk dat een hoop mensen jaloers en daarom zo raar reageren. Zijn er andere mensen die dezelfde ervaringen hebben? En waarvoor denken jullie dat mensen zo negatief zijn over trouwen?
maandag 3 maart 2008 om 17:24
Ik ben ook getrouwd toen ik 24 was, maar heb hier nog nooit commentaar op gehad. Terwijl 'jong' trouwen (en kinderen krijgen) in onze omgeving zeker niet de standaard is heb ik er nog nooit een negatieve opmerking over gehoord.
Misschien komt dat omdat ik zelf duidelijk uistraal dat ik achter mijn keuzes sta. Als iemand zegt: o, je bent getrouwd! (of, je bent zwanger van je tweede)dan zeg ik alleen maar ja.En niemand heeft er verder ooit een opmerking over gemaakt.
Misschien komt dat omdat ik zelf duidelijk uistraal dat ik achter mijn keuzes sta. Als iemand zegt: o, je bent getrouwd! (of, je bent zwanger van je tweede)dan zeg ik alleen maar ja.En niemand heeft er verder ooit een opmerking over gemaakt.
maandag 3 maart 2008 om 17:24
Nee, ik ben 30 en nog niet getrouwd, maar heb wel al ooit 7 jkaar smanegewoond. Ik vind het belachelijk dat mensen daar negatief op reageren. Waarom? Als je samen gaat wonen of samen een kind krijgt dan zijn dit toch ook stappen? Trouwen is dat ook. Niks meer, niks minder toch?
Natuurlijk moet je je er niks van aan trekken maar leuk is anders kan ik mij zo voorstellen. Ikzlef heb nooit zo veel met trouwen gehad in het verleden. Maar dat betekent niet dat ik niet blijkan zijn voor mensen die wel gaan trouwen.
Dat hebben veel mensen, gaan altidj van zichzelf uit. En als iemand dan een keuze maakt die niet dei van hen zou zijn dan is het meteen negatief. Kortzichtig dus.
Natuurlijk moet je je er niks van aan trekken maar leuk is anders kan ik mij zo voorstellen. Ikzlef heb nooit zo veel met trouwen gehad in het verleden. Maar dat betekent niet dat ik niet blijkan zijn voor mensen die wel gaan trouwen.
Dat hebben veel mensen, gaan altidj van zichzelf uit. En als iemand dan een keuze maakt die niet dei van hen zou zijn dan is het meteen negatief. Kortzichtig dus.
maandag 3 maart 2008 om 17:27
Ik ben na 8 jaar relatie (waarvan 6 jaar gelat) getrouwd, toen ik net 29 was. En ik heb ook mijn mans naam aangenomen. Ik krijg ook wel eens een negatieve reactie. Ik denk niet dat mensen jaloers zijn, voor sommigen is het gewoon niet zo "hun ding", enkelen daarvan kunnen dat kennelijk niet op een zo erg lekkere manier vertellen.
En er zal vast wel iemand zijn die jaloers is, maakt niet uit wat je doet of laat, er is altijd wel iemand jaloers, er zijn altijd wel mensen die het maar niks vinden en dat je op een onaardige manier willen laten weten.
Er zijn mensen die negatief zijn over trouwen omdat ze de financiele gevolgen minder prettig vinden dan de emotionele. En er zijn altijd mensen die trouwen alleen heel rationeel als een contract opstellen zien, en het daarom maar niks vinden (ik sluit zelf zulk soort contracten ook niet met mijn werkgever, duuh). En er zijn mensen die nog helemaal niet toe zijn aan dat soort stappen in hun leven en zich er ook niets bij kunnen voorstellen daar ooit wel aan toe te zijn.
Als jij blij bent met het feit dat je getrouwd bent, dan is het toch helemaal ok. Laat ze maar kletsen.
En er zal vast wel iemand zijn die jaloers is, maakt niet uit wat je doet of laat, er is altijd wel iemand jaloers, er zijn altijd wel mensen die het maar niks vinden en dat je op een onaardige manier willen laten weten.
Er zijn mensen die negatief zijn over trouwen omdat ze de financiele gevolgen minder prettig vinden dan de emotionele. En er zijn altijd mensen die trouwen alleen heel rationeel als een contract opstellen zien, en het daarom maar niks vinden (ik sluit zelf zulk soort contracten ook niet met mijn werkgever, duuh). En er zijn mensen die nog helemaal niet toe zijn aan dat soort stappen in hun leven en zich er ook niets bij kunnen voorstellen daar ooit wel aan toe te zijn.
Als jij blij bent met het feit dat je getrouwd bent, dan is het toch helemaal ok. Laat ze maar kletsen.
maandag 3 maart 2008 om 17:30
Denk niet dat mensen jaloers zijn hoor. Sommige mensen denken gewoon een beetje simpel. Ze vinden dat je eerst moet rond "kijken" voor je de ware kunt vinden. Ik heb het ook veel meegemaakt hoor, de eerste vijf jaar van mijn relatie (ben nu 25) . Dat mensen tegen me zeiden dat ik eerst moest "genieten". Dat ik nog veel te jong was voor zo'n vaste relatie. Weet je... ik heb mijn vriend nu eenmaal jong leren kennen (op mijn 17e) en ik werd nu eenmaal verliefd. Wat had ik dan moeten doen? Hem een maandje uitproberen en daarna zeggen : ik vind je echt super leuk, maar ik moet nu toch echt van mijn jeugd gaan genieten. Weet je, ik ben nu acht jaar bij mijn vriend en ik ben nog steeds heel erg gelukkig. Wat maakt jou het uit wat de mensen er van vinden.
Ik denk dat het niet lang meer zal duren voordat wij gaan trouwen (wishfull thinking haha) maar dan zullen mensen ons ook wel weer jong vinden maar ach... kan mij het schelen. Zo lang wij maar gelukkig zijn toch..
Ik denk dat het niet lang meer zal duren voordat wij gaan trouwen (wishfull thinking haha) maar dan zullen mensen ons ook wel weer jong vinden maar ach... kan mij het schelen. Zo lang wij maar gelukkig zijn toch..
maandag 3 maart 2008 om 17:37
Weet je, ik was 31 toen ik ging trouwen. Ik had zelf niets kunnen voorstellen bij trouwen op mijn 25ste (was ik nog veel te jong en onbezonnen), maar als jij mijn vriendin bent en je vertelt me dat je gaat trouwen dan ben ik blij voor je, ongeacht hoe oud je bent! Dat maakt toch niet uit? Ja, ik ken mensen die heel jong getrouwd zijn, waar het credo 'te jong' van toepassing is omdat ze inderdaad in veel opzichten (en niet alleen qua partner) nog te weinig hadden rondgekeken. Maar ja, zo ken ik er ook genoeg die ouder waren met trouwen en daardoor te eigenzinnig waren geworden voor een huwelijk en dat het mis ging. Is dus geen maatstaf.
Hetzelfde gezeur heb je met kinderen krijgen, of je krijgt ze te vroeg, of te laat. Allebei heeft zijn voor- en nadelen en dat geldt ook voor jong of oud trouwen.
Als jij happy bent met je partner, nou, dát is toch belangrijk? Ik ken zat mensen die helemaal niet happy zijn in hun relatie. Koesteren, hoor!
Hetzelfde gezeur heb je met kinderen krijgen, of je krijgt ze te vroeg, of te laat. Allebei heeft zijn voor- en nadelen en dat geldt ook voor jong of oud trouwen.
Als jij happy bent met je partner, nou, dát is toch belangrijk? Ik ken zat mensen die helemaal niet happy zijn in hun relatie. Koesteren, hoor!
maandag 3 maart 2008 om 17:42
Ik ben 27 en onlangs getrouwd; ook ik kreeg veel negatieve reacties. Bijna iedereen heeft me gevraagd waarom ik in hemelsnaam wilde trouwen, en toen ik vertelde dat dat was omdat ik van mijn man hield, kreeg ik heel verbaasde reacties. Sommige kennissen hadden zelfs het lef om te vragen of ik niet stiekem per ongeluk zwanger was, en vonden het nodig om me wel op het hart te drukken om niet in gemeenschap van goederen te trouwen.
Mijn ouders vonden dat ik niet zoveel geld aan een jurk moest uitgeven. Ik kon er ook best eentje huren tenslotte, dat scheelde een hoop geld. De ouders van mijn man maakten meteen een tochtje naar de notaris om mij uit te sluiten van de erfenis.
Trouwen is niet meer liefde tegenwoordig, trouwen is heel erg dom en vooral een financiele catastrofe. Ik loop er niet mee te koop dat ik getrouwd ben. Ik heb mijn eigen naam gehouden, en noem mijn man vaak nog mijn vriend, omdat ik geen zin heb om me elke keer te verantwoorden over het feit dat ik getrouwd ben. Ach, nog een paar jaar, dan is trouwen vast weer in.
Mijn ouders vonden dat ik niet zoveel geld aan een jurk moest uitgeven. Ik kon er ook best eentje huren tenslotte, dat scheelde een hoop geld. De ouders van mijn man maakten meteen een tochtje naar de notaris om mij uit te sluiten van de erfenis.
Trouwen is niet meer liefde tegenwoordig, trouwen is heel erg dom en vooral een financiele catastrofe. Ik loop er niet mee te koop dat ik getrouwd ben. Ik heb mijn eigen naam gehouden, en noem mijn man vaak nog mijn vriend, omdat ik geen zin heb om me elke keer te verantwoorden over het feit dat ik getrouwd ben. Ach, nog een paar jaar, dan is trouwen vast weer in.
maandag 3 maart 2008 om 17:51
maandag 3 maart 2008 om 17:53
Ik was 21 toen ik trouwde, had toen vijf jaar 'verkering' en woonde 6 maanden samen. Vanuit mij omgeving kreeg ik niet echt negatieve reacties, al waren mensen wel verbaasd omdat ze er zelf nog niet mee bezig waren.
Heb wel negatieve reacties gehad van mensen die ik niet echt goed kende. Reacties als 'getrouwd? Wat zónde, je hebt je hele jeugd vergooid'. Daar moest ik alleen maar om lachen.
Wij zijn gelukkig samen en dat wilden we graag officieel maken, daarom zijn we getrouwd. Het had voor ons geen verschil gemaakt of we toen trouwden of na 15 jaar pas, we hadden al veel eerder voor elkaar gekozen. Ik snap het hele punt ook niet zo, je relatie veranderd er niet van, van trouwen. Het was echt niet minder serieus geweest als we alleen waren blijven samenwonen.
Veel mensen dachten idd dat ik zwanger was, wat dus niet zo was.
Heb wel negatieve reacties gehad van mensen die ik niet echt goed kende. Reacties als 'getrouwd? Wat zónde, je hebt je hele jeugd vergooid'. Daar moest ik alleen maar om lachen.
Wij zijn gelukkig samen en dat wilden we graag officieel maken, daarom zijn we getrouwd. Het had voor ons geen verschil gemaakt of we toen trouwden of na 15 jaar pas, we hadden al veel eerder voor elkaar gekozen. Ik snap het hele punt ook niet zo, je relatie veranderd er niet van, van trouwen. Het was echt niet minder serieus geweest als we alleen waren blijven samenwonen.
Veel mensen dachten idd dat ik zwanger was, wat dus niet zo was.
maandag 3 maart 2008 om 17:54
he wat naar dat er mensen zijn die zich druk maken over andere,als iemand wil trouwen dan is dat hun goed recht.
ik hen zelf nu bijna 3 jaar getrouwd,ik was 26 toen.
gelukkig geen negatieve reacties gehad,wel vaak mensen die verbaasd reageren als ik het over "mijn man" heb(ik zie er jonger uit dan dat ik ben).
geniet ervan en lach er om
ik hen zelf nu bijna 3 jaar getrouwd,ik was 26 toen.
gelukkig geen negatieve reacties gehad,wel vaak mensen die verbaasd reageren als ik het over "mijn man" heb(ik zie er jonger uit dan dat ik ben).
geniet ervan en lach er om
maandag 3 maart 2008 om 18:03
Hier ook niet echt negatieve reacties, ik ben getrouwd toen ik 22 was en ben nu 25. Van te voren was ik er wel een beetje bang voor, eerlijk gezegd, maar het valt dus mee. Wel heel veel verbaasde reacties als ik het idd over mijn man heb oid.
Dat ligt ook wel een beetje aan dat ik nog (gedeeltelijk) studeer en mijn studiegenoten & ook mijn collega's met hele andere dingen bezig zijn. 'Waarom' hoor ik dan wel heel veel.
Of haha toen ik een auto ging huren met mijn man dat die kerel zei 'oh, je broer rijdt?' IEUW zei ik toen.............laatst ook nog een collega die zei ik had je broer laatst aan de kassa.......zelfde achternaam
Trek je er maar niets van aan. Jij hebt hier voor gekozen, jij weet waarom en dat is wat telt. Bovendien gaat het ze helemaal niets aan! Jij spreekt toch ook geen waarde-oordeel uit over hun single/niet getrouwd zijn-zijn? (oei, lastige zin
)
Ik denk dat het voor de meeste mensen echt een ver van hun bed show is vandaag de dag........maar voor jou is het gewoon een ....jah in je bed show Geniet er lekker van!
Dat ligt ook wel een beetje aan dat ik nog (gedeeltelijk) studeer en mijn studiegenoten & ook mijn collega's met hele andere dingen bezig zijn. 'Waarom' hoor ik dan wel heel veel.
Of haha toen ik een auto ging huren met mijn man dat die kerel zei 'oh, je broer rijdt?' IEUW zei ik toen.............laatst ook nog een collega die zei ik had je broer laatst aan de kassa.......zelfde achternaam
Trek je er maar niets van aan. Jij hebt hier voor gekozen, jij weet waarom en dat is wat telt. Bovendien gaat het ze helemaal niets aan! Jij spreekt toch ook geen waarde-oordeel uit over hun single/niet getrouwd zijn-zijn? (oei, lastige zin
)Ik denk dat het voor de meeste mensen echt een ver van hun bed show is vandaag de dag........maar voor jou is het gewoon een ....jah in je bed show Geniet er lekker van!
anoniem_62544 wijzigde dit bericht op 03-03-2008 18:04
Reden: smailie
Reden: smailie
% gewijzigd
maandag 3 maart 2008 om 18:14
Iedereen heeft wel iets te zeggen over de keuzes van anderen en weinig mensen verpakken hun mening subtiel. Maar vooral het verhaal van Onderdezon is erg naar! Ik kan me bijna niet voorstellen dat er zoveel mensen negatief reageren als je aankondigt te gaan trouwen op je 27ste. Ondanks dat ik zelf niet van plan ben te gaan trouwen (ooitwittenooitnie zou mijn moeder zeggen) kan ik me wel inleven in de redenen van mensen om te kiezen voor een verbintenis op papier en een dag om je liefde te vieren. Jammer dat je niet onverdeeld van je huwelijk kunt genieten!
maandag 3 maart 2008 om 18:35
quote:Onderdezon schreef op 03 maart 2008 @ 17:42:
Trouwen is niet meer liefde tegenwoordig, trouwen is heel erg dom en vooral een financiele catastrofe. Ik loop er niet mee te koop dat ik getrouwd ben.Raar dat mensen zo redeneren. Als je relatief jong trouwt en samen alles opbouwt is trouwen in gemeenschap van goederen juist eerlijker dan samenwonen als je uit elkaar gaat. Juist bij samenwoners die niks of weinig hebben geregeld kan het erg mis gaan als ze uit elkaar gaan. Dan blijken kinderen niet erkend, of het gezag niet goed geregeld, het huis staat op zijn naam, terwijl zij ook altijd heeft meebetaald. Zij is minder gaan werken vanwege kinderen en zijn carriere en ziet daarvoor niks terug. Dan kun je maar beter 'ouderwets' getrouwd zijn.
Trouwen is niet meer liefde tegenwoordig, trouwen is heel erg dom en vooral een financiele catastrofe. Ik loop er niet mee te koop dat ik getrouwd ben.Raar dat mensen zo redeneren. Als je relatief jong trouwt en samen alles opbouwt is trouwen in gemeenschap van goederen juist eerlijker dan samenwonen als je uit elkaar gaat. Juist bij samenwoners die niks of weinig hebben geregeld kan het erg mis gaan als ze uit elkaar gaan. Dan blijken kinderen niet erkend, of het gezag niet goed geregeld, het huis staat op zijn naam, terwijl zij ook altijd heeft meebetaald. Zij is minder gaan werken vanwege kinderen en zijn carriere en ziet daarvoor niks terug. Dan kun je maar beter 'ouderwets' getrouwd zijn.
maandag 3 maart 2008 om 18:40
maandag 3 maart 2008 om 19:27
Ik ben ook jong getrouwd, toen ik 21 was. Een jaar later kreeg ik mijn eerste kindje. Ik heb eigenlijk nog nooit opmerkingen gehad over dat ik op jonge leeftijd getrouwd ben. (of ik hoor ze niet haha) hooguit soms verbaasde reacties, maar heel af en toe. En het grappige is dat ik de afgelopen 2 jaar nog 3 mensen heb leren kennen die ook jong getrouwd zijn terwijl dat in deze tijd niet zo vaak voor komt.
maandag 3 maart 2008 om 20:00
quote:mickey82 schreef op 03 maart 2008 @ 17:24:
Ik ben ook getrouwd toen ik 24 was, maar heb hier nog nooit commentaar op gehad. Terwijl 'jong' trouwen (en kinderen krijgen) in onze omgeving zeker niet de standaard is heb ik er nog nooit een negatieve opmerking over gehoord.
Misschien komt dat omdat ik zelf duidelijk uistraal dat ik achter mijn keuzes sta. Als iemand zegt: o, je bent getrouwd! (of, je bent zwanger van je tweede)dan zeg ik alleen maar ja.En niemand heeft er verder ooit een opmerking over gemaakt.Mijn verhaal! Ook getrouwd met 24, bevallen met 25 en deze week beval ik van onze tweede, ik ben nu 27. Degene die het niet aanstaat, kan lekker opzouten
Ik ben ook getrouwd toen ik 24 was, maar heb hier nog nooit commentaar op gehad. Terwijl 'jong' trouwen (en kinderen krijgen) in onze omgeving zeker niet de standaard is heb ik er nog nooit een negatieve opmerking over gehoord.
Misschien komt dat omdat ik zelf duidelijk uistraal dat ik achter mijn keuzes sta. Als iemand zegt: o, je bent getrouwd! (of, je bent zwanger van je tweede)dan zeg ik alleen maar ja.En niemand heeft er verder ooit een opmerking over gemaakt.Mijn verhaal! Ook getrouwd met 24, bevallen met 25 en deze week beval ik van onze tweede, ik ben nu 27. Degene die het niet aanstaat, kan lekker opzouten
maandag 3 maart 2008 om 20:02
quote:Onderdezon schreef op 03 maart 2008 @ 17:42:
Ik ben 27 en onlangs getrouwd; ook ik kreeg veel negatieve reacties. Bijna iedereen heeft me gevraagd waarom ik in hemelsnaam wilde trouwen, en toen ik vertelde dat dat was omdat ik van mijn man hield, kreeg ik heel verbaasde reacties. Sommige kennissen hadden zelfs het lef om te vragen of ik niet stiekem per ongeluk zwanger was, en vonden het nodig om me wel op het hart te drukken om niet in gemeenschap van goederen te trouwen.
Mijn ouders vonden dat ik niet zoveel geld aan een jurk moest uitgeven. Ik kon er ook best eentje huren tenslotte, dat scheelde een hoop geld. De ouders van mijn man maakten meteen een tochtje naar de notaris om mij uit te sluiten van de erfenis.
Ongelovelijk....
Ik ben 27 en onlangs getrouwd; ook ik kreeg veel negatieve reacties. Bijna iedereen heeft me gevraagd waarom ik in hemelsnaam wilde trouwen, en toen ik vertelde dat dat was omdat ik van mijn man hield, kreeg ik heel verbaasde reacties. Sommige kennissen hadden zelfs het lef om te vragen of ik niet stiekem per ongeluk zwanger was, en vonden het nodig om me wel op het hart te drukken om niet in gemeenschap van goederen te trouwen.
Mijn ouders vonden dat ik niet zoveel geld aan een jurk moest uitgeven. Ik kon er ook best eentje huren tenslotte, dat scheelde een hoop geld. De ouders van mijn man maakten meteen een tochtje naar de notaris om mij uit te sluiten van de erfenis.
Ongelovelijk....
maandag 3 maart 2008 om 20:46
quote:jolantje schreef op 03 maart 2008 @ 18:40:
Ben getrouwd toen ik 19 was, kon mijn vriend niet eens 1 jr. bovendien was ik toen al bewust zwanger.. Geloofde heilig in het huwelijk en dat bleek mijn grootste fout ooit.. Hoe dom en naief ik was.. Helaas durfde ik er pas na bijna 16 jaar mee te kappen...Maar lag je mislukte huwelijk niet vooral aan de botsende karakters van jou en je ex-man? Mislukte relaties, getrouwd of niet, komen natuurlijk altijd voor.
Ben getrouwd toen ik 19 was, kon mijn vriend niet eens 1 jr. bovendien was ik toen al bewust zwanger.. Geloofde heilig in het huwelijk en dat bleek mijn grootste fout ooit.. Hoe dom en naief ik was.. Helaas durfde ik er pas na bijna 16 jaar mee te kappen...Maar lag je mislukte huwelijk niet vooral aan de botsende karakters van jou en je ex-man? Mislukte relaties, getrouwd of niet, komen natuurlijk altijd voor.
maandag 3 maart 2008 om 22:43
quote:wanda_p schreef op 03 maart 2008 @ 20:46:
[...]
Maar lag je mislukte huwelijk niet vooral aan de botsende karakters van jou en je ex-man? Mislukte relaties, getrouwd of niet, komen natuurlijk altijd voor.Nee het kwam omdat ik geen mensen kennis had.. Geloofde dat alles goed zo komen na de eerste klap... Nu weet ik wel beter...
[...]
Maar lag je mislukte huwelijk niet vooral aan de botsende karakters van jou en je ex-man? Mislukte relaties, getrouwd of niet, komen natuurlijk altijd voor.Nee het kwam omdat ik geen mensen kennis had.. Geloofde dat alles goed zo komen na de eerste klap... Nu weet ik wel beter...
maandag 3 maart 2008 om 23:58
Ik heb juist een hoop mensen in mijn omgeving die gaan trouwen of een kindje krijgen, en ze zijn allemaal onder de 25. En eigenlijk vinden we het allemaal geweldig (in de verschillende vriendenclubs).
Ik zou misschien raar opkijken als iemand heel snel gaat trouwen (of dat dan op je 21e of 35e is maakt niet uit), maar dan nog: heerlijk toch dat je je zo goed bij iemand voelt dat je de rest van je leven ermee wilt delen, en je dat ook op papier vast durft te laten leggen!
Ik vind mensen die daar zo raar op reageren wel een beetje onbeschoft, wat maakt jou het nou uit wat een ander doet? Zoals eerder gezegd: samenwonen is een grotere stap dan een huwelijk, vind ik.
Ik heb wel vrienden die pas na 10 jaar zijn gaan samenwonen, dat vind ik eerder raar (maar nog steeds hun eigen zaak) dan iemand die na 4 jaar op zijn 24e wil gaan trouwen. Ben zelf trouwens ook hopeloos romantisch dus dat zal er vast mee te maken hebben
Ik zou misschien raar opkijken als iemand heel snel gaat trouwen (of dat dan op je 21e of 35e is maakt niet uit), maar dan nog: heerlijk toch dat je je zo goed bij iemand voelt dat je de rest van je leven ermee wilt delen, en je dat ook op papier vast durft te laten leggen!
Ik vind mensen die daar zo raar op reageren wel een beetje onbeschoft, wat maakt jou het nou uit wat een ander doet? Zoals eerder gezegd: samenwonen is een grotere stap dan een huwelijk, vind ik.
Ik heb wel vrienden die pas na 10 jaar zijn gaan samenwonen, dat vind ik eerder raar (maar nog steeds hun eigen zaak) dan iemand die na 4 jaar op zijn 24e wil gaan trouwen. Ben zelf trouwens ook hopeloos romantisch dus dat zal er vast mee te maken hebben
dinsdag 4 maart 2008 om 00:02
