Relaties
alle pijlers
Negeren
maandag 9 september 2019 om 10:52
Ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Mijn partner negeert mij na een ruzie. Soms gebeurt het wel drie keer in een maand. En dan niet 1 dag of uurtje negeren, maar echt dagenlang. De silent treatment zeg maar. Ik kan er niet meer tegen. Hij is geen prater, dat weet ik. Maar zodra het hem te heet onder de voeten wordt negeert hij mij. Zegt niks meer, gaat op de bank zitten staren of op de slaapkamer met zijn rug tegen de deur aan. Of gaat urenlang weg. Geen idee waar naartoe. En daar blijft het niet bij. Hij verstopt de afstandsbediening zodat ik geen tv kan kijken, haalt de gordijnen van de rails (hij weet dat ik daar een hekel aan heb), trekt het raam weer dicht als ik het open en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En hij heeft niet alleen mij ermee, maar ook de kinderen. Hij zegt ook niks tegen hen, doet alsof ze lucht zijn, gooit bewust hard met de deuren als ze op bed liggen, verstopt de knutselspulletjes van mijn dochter (samengesteld gezin), haalt kindertekeningen van de kast, etc. Het ergste is nog dat hij mij op de verjaardag van mijn zoontje de hele dag genegeerd heeft. Hetzelfde toen hij af moest zwemmen. Of toen ik bestraling had flikte hij dit zelfs. (Ik had vorig jaar lymfklierkanker). Op andere momenten is het opeens weer een 'normaal' iemand, maar ik kan er niet meer tegen. En het ergste is dat ik meestal geen idee heb waar de ruzies over gaan. Ja, over te veel siroop gebruiken of broodbeleg...
Zo kregen de kinderen vanmorgen water bij hun ontbijt i.p.v. limonade (yoghi mogen ze van hem niet, net als heel veel andere dingen...)... Ik heb vanmiddag een afspraak bij de huisarts gemaakt. Ik kan niet meer. Wat moet ik nu? Het zou betekenen voor mijn kids dat ze voor de tweede keer een scheiding zouden meemaken. Maar dit kan zo niet meer. Ik wil ze kunnen geven wat ze verdienen en dat is geen weekend lang op hun tenen moeten lopen en verdrietig zijn.
En hij heeft niet alleen mij ermee, maar ook de kinderen. Hij zegt ook niks tegen hen, doet alsof ze lucht zijn, gooit bewust hard met de deuren als ze op bed liggen, verstopt de knutselspulletjes van mijn dochter (samengesteld gezin), haalt kindertekeningen van de kast, etc. Het ergste is nog dat hij mij op de verjaardag van mijn zoontje de hele dag genegeerd heeft. Hetzelfde toen hij af moest zwemmen. Of toen ik bestraling had flikte hij dit zelfs. (Ik had vorig jaar lymfklierkanker). Op andere momenten is het opeens weer een 'normaal' iemand, maar ik kan er niet meer tegen. En het ergste is dat ik meestal geen idee heb waar de ruzies over gaan. Ja, over te veel siroop gebruiken of broodbeleg...
Zo kregen de kinderen vanmorgen water bij hun ontbijt i.p.v. limonade (yoghi mogen ze van hem niet, net als heel veel andere dingen...)... Ik heb vanmiddag een afspraak bij de huisarts gemaakt. Ik kan niet meer. Wat moet ik nu? Het zou betekenen voor mijn kids dat ze voor de tweede keer een scheiding zouden meemaken. Maar dit kan zo niet meer. Ik wil ze kunnen geven wat ze verdienen en dat is geen weekend lang op hun tenen moeten lopen en verdrietig zijn.
anoniem_390382 wijzigde dit bericht op 09-09-2019 12:48
1.93% gewijzigd
maandag 9 september 2019 om 14:19
Volgens mij legt niemand de schuld van zijn gedrag bij TO.Susan schreef: ↑09-09-2019 13:54Natuurlijk is het stom van haar dat ze het toelaat en dat ze haar kindeen eraan blootstelt, maar dat pleit hem nog niet vrij. Het is niet dat hij totaal niet verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag. Het enige is dat hij hier niet vraagt wat hij moet doen en dat TO alleen beslissingen voor zichzelf kan nemen, maar dat is wat anders dan de schuld volledig bij haar leggen.
Waar ze op wordt aangesproken is haar reactie op zijn acties. Tot op heden geen dus.... terwijl er maar 1 goede reactie is: rennen, zo hard mogelijk.
maandag 9 september 2019 om 15:18
Ja, dat deed ie dan weer wel goedMarvelousMrsMaisel schreef: ↑09-09-2019 14:43Sorry, maar ik geloof dit niet. De limonade voor bij het ontbijt was net over het randje.
En als het wel echt is. Als je dit soort situaties al niet zelf op kunt lossen, dan had je nooit aan kinderen moeten beginnen.
maandag 9 september 2019 om 15:25
maandag 9 september 2019 om 15:30
Maak dat je wegkomt daar, of wijs hem de deur, dit is gewoon psychische mishandeling. Als je het niet voor jezelf doet doe het dan in godsnaam voor je kinderen. Ik ken een paar mensen waar een van de ouders zich zo gedroeg in hun jeugd. Ze hebben daar levenslange trauma's en emotionele stoornissen aan overgehouden. En daar komt nog bij dat kinderen dit gedrag gaan kopieëren in hun partnerkeuze of dat ze zelf ook zo worden. Want wat je ouders doen zo hoort het, nietwaar ?
Wens je je kinderen echt zo'n toekomst toe ?
Wens je je kinderen echt zo'n toekomst toe ?
anoniem_354163 wijzigde dit bericht op 09-09-2019 15:39
24.58% gewijzigd
maandag 9 september 2019 om 16:11
PoesinBoots schreef: ↑09-09-2019 14:51Vreemd. TO plaatst haar topic om 10.52.
Komt 2 uur later nog een keer de OP aanpassen maar niet meer reageren.
Iedereen is het er over eens dat TO weg moet gaan. Waarschijnlijk heeft ze het verkeerd geïnterpreteerd en is ze nu van het topic weggegaan. Het kan ook zijn dat dit een boreaal (lees Noors) topic is.
oudebaas wijzigde dit bericht op 09-09-2019 16:12
31.47% gewijzigd
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
maandag 9 september 2019 om 16:11
Dit wordt niet beter.
Ook ik had zo'n huwelijk met emotionele mishandeling. Herken veel van jouw verhaal.
Bijna 3 jaar geleden bij hem weg gegaan. Beste keuze ooit die ik gemaakt heb.
Mijn advies: ga! Kies voor jezelf en voor jou kind(eren). Ook zij hebben last van deze situatie, maar dan je denkt.
Sterkte!
Ook ik had zo'n huwelijk met emotionele mishandeling. Herken veel van jouw verhaal.
Bijna 3 jaar geleden bij hem weg gegaan. Beste keuze ooit die ik gemaakt heb.
Mijn advies: ga! Kies voor jezelf en voor jou kind(eren). Ook zij hebben last van deze situatie, maar dan je denkt.
Sterkte!
maandag 9 september 2019 om 16:45
Ik snapte het prima, jij schrijft daar dat je het niet erg vind wat hij doet en dat vind ik dus heel bijzonder.
maandag 9 september 2019 om 17:52
Je man gebruikt ‘the silent treatment’ als middel om controle uit te oefenen over jou. Zodat jij blijft doen wat hij wil. Het gevolg is dat jij nog meer op je tenen gaat lopen dan je nu al doet.
Ik denk dat communicatie hierover met hem al te laat is. Mijn advies naar jou zou zijn: Vertel hem niets persoonlijks meer over jezelf, zodat hij minder macht over je heeft en trek je langzaam maar zeker terug uit dit contact.
Sterkte, ook voor je kinderen.
Ik denk dat communicatie hierover met hem al te laat is. Mijn advies naar jou zou zijn: Vertel hem niets persoonlijks meer over jezelf, zodat hij minder macht over je heeft en trek je langzaam maar zeker terug uit dit contact.
Sterkte, ook voor je kinderen.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
maandag 9 september 2019 om 18:46
Je kunt ook alles letterlijk nemen .REDHOTHEAD schreef: ↑09-09-2019 16:45Ik snapte het prima, jij schrijft daar dat je het niet erg vind wat hij doet en dat vind ik dus heel bijzonder.
maandag 9 september 2019 om 21:27
Misschien heeft hij je niks meer te zeggen. Of praat je onzin waar hij niet op in wil gaan. Of wil hij rust voor zichzelf. Sluit hij zich van je af. Ben je onredelijk maar weet je toch telkens weer een onzinnig antwoord te geven. Of wil hij niet in woede uitbarsten en telt hij telkens weer tot tien als hij je ziet en daarna begint hij weer opnieuw.
Of doe je gemeen als hij wel wat zegt. Laat je hem voelen dat hij niet deugt volgens jou.
Het is ook mogelijk dat hij je wil straffen omdat jij duidelijk gefrustreerd bent, Je weet het niet. Ik ken zijn kant van het verhaal niet.
Of doe je gemeen als hij wel wat zegt. Laat je hem voelen dat hij niet deugt volgens jou.
Het is ook mogelijk dat hij je wil straffen omdat jij duidelijk gefrustreerd bent, Je weet het niet. Ik ken zijn kant van het verhaal niet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
