Nieuwe echtscheidingswet
maandag 9 maart 2009 om 20:11
Vandaag zag ik op eenvandaag een topic over de nw echtscheidingswet. Daarin staat dat vaders een meer prominenten rol moeten krijgen in het leven van hun kinderen. Dit geld zowel voor getrouwde als samenwonende exen. Er moet verplicht een oudersschapsplan opgesteld worden en de kinderen moeten ook meer dan 1 keer in de 14 dagen naar de vader. Ik ben hier wel voor. Je kind krijgt een beter band met zijn/haar andere ouder.
Ik zit nu ool midden in zo'n situatie waarin we hebben afgesproken dat de kinderen 1 keer in de 14dgn een weekend bij hun vader gaan. Ook haalt hij ze 1 middag op van school. Ik ben er eigenlijk niet mee eens, ik vind het namelijk te weinig om echte een vader-kind relatie op te bouwen. Dus ik ga nu voorstellen om in iedergeval elke week 2 middagen met de kinderen te spenderen en dus 1 weekend om de week.
Je ziet zo vaak dat kinderen door pappa alleen verwend worden en mamma is dan de boeman.
Wat vinden jullie van de nw Wet. En wie weet er eigenlijk nog meer over?
Ik zit nu ool midden in zo'n situatie waarin we hebben afgesproken dat de kinderen 1 keer in de 14dgn een weekend bij hun vader gaan. Ook haalt hij ze 1 middag op van school. Ik ben er eigenlijk niet mee eens, ik vind het namelijk te weinig om echte een vader-kind relatie op te bouwen. Dus ik ga nu voorstellen om in iedergeval elke week 2 middagen met de kinderen te spenderen en dus 1 weekend om de week.
Je ziet zo vaak dat kinderen door pappa alleen verwend worden en mamma is dan de boeman.
Wat vinden jullie van de nw Wet. En wie weet er eigenlijk nog meer over?
maandag 9 maart 2009 om 20:21
Het lijkt mij een goed plan als mannen niet meer "buitenspel" worden gezet tijdens een scheiding. Hoevaak lees je niet of hoor je niet dat de vader alleen maar 1 keer per 2 weken een weekendje de kinderen mag zien. Terwijl hij graag meer wil met zijn kinderen. En dat moet ook kunnen. Zal tijd worden dat dit ook echt gaat gebeuren. Ik vind het dood normaal dat een vader net zoveel rechten (en plichten) heeft als de moeder. En dat hij net zoveel voor zijn kinderen mag zorgen als zij doet. En ik hoop dat door deze wet de wens van zowel vader als kinderen wordt gehonoreerd!
maandag 9 maart 2009 om 20:26
quote:Dushi74 schreef op 09 maart 2009 @ 20:21:
Het lijkt mij een goed plan als mannen niet meer "buitenspel" worden gezet tijdens een scheiding. Hoevaak lees je niet of hoor je niet dat de vader alleen maar 1 keer per 2 weken een weekendje de kinderen mag zien. Terwijl hij graag meer wil met zijn kinderen. En dat moet ook kunnen. Zal tijd worden dat dit ook echt gaat gebeuren. Ik vind het dood normaal dat een vader net zoveel rechten (en plichten) heeft als de moeder. En dat hij net zoveel voor zijn kinderen mag zorgen als zij doet. En ik hoop dat door deze wet de wens van zowel vader als kinderen wordt gehonoreerd!Eens. Ik hoop dat de opstellers van deze wet het hoofdstuk "handhaving" ditmaal niet zullen vergeten.
Het lijkt mij een goed plan als mannen niet meer "buitenspel" worden gezet tijdens een scheiding. Hoevaak lees je niet of hoor je niet dat de vader alleen maar 1 keer per 2 weken een weekendje de kinderen mag zien. Terwijl hij graag meer wil met zijn kinderen. En dat moet ook kunnen. Zal tijd worden dat dit ook echt gaat gebeuren. Ik vind het dood normaal dat een vader net zoveel rechten (en plichten) heeft als de moeder. En dat hij net zoveel voor zijn kinderen mag zorgen als zij doet. En ik hoop dat door deze wet de wens van zowel vader als kinderen wordt gehonoreerd!Eens. Ik hoop dat de opstellers van deze wet het hoofdstuk "handhaving" ditmaal niet zullen vergeten.
maandag 9 maart 2009 om 20:42
Ik zou ook willen dat mijn ex vaker onze jongste dochter ophaalde(oudste is al meerderjarig) voor een weekend. Zij gaat per jaar misschien 1 weekend naar haar vader en verder gaat ze er wel in de vakanties heen, maar hij heeft het vaak te druk, zegt die. Hij is arbeidsongeschikt en is druk met vrijwilligerswerk, volgens hem kan hij haar daardoor niet hebben voor een weekend. Mijn dochter vraagt tegenwoordig niet eens meer of ze een keer naar haar vader gaat.Omgangsplicht zou voor mij echt wel een optie zijn.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 9 maart 2009 om 21:03
Eens.
Mits het belang van het kind daarbij positief is.
Want hoe ideaal het ook klinkt,meer tijd betere band.
Niet ieder kind beweegt zich goed onder de snellere wisseling van ouder en onderkomen.
Handhaving zeker!
Ik heb zelf een co-ouderschap waarbij de kinderen haast even veel tijd met hun vader doorbrengen als met mij.
Bovendien wonen we maar enkele straten van elkaar vandaan dus blijven ze in dezelfde omgeving en kunnen makkelijk tussendoor binnenvallen.
Maar ik besef dat we daar allemaal gezegend mee zijn.
Mits het belang van het kind daarbij positief is.
Want hoe ideaal het ook klinkt,meer tijd betere band.
Niet ieder kind beweegt zich goed onder de snellere wisseling van ouder en onderkomen.
Handhaving zeker!
Ik heb zelf een co-ouderschap waarbij de kinderen haast even veel tijd met hun vader doorbrengen als met mij.
Bovendien wonen we maar enkele straten van elkaar vandaan dus blijven ze in dezelfde omgeving en kunnen makkelijk tussendoor binnenvallen.
Maar ik besef dat we daar allemaal gezegend mee zijn.
maandag 9 maart 2009 om 22:05
maandag 9 maart 2009 om 22:16
Ik ben gaan zoeken maar kan niet echt vinden of het nu ook daadwerkelijk opgenomen is Dubiootje.
Ik hoop het wel, want ik denk in het belang van de kinderen. Zoals Jamadi52 ook al aangeeft, je kinderen raken zo vervreemd van hun vader. Of zien hun vader als een leuke lieve man waar alles kan en mag. Ik zou het goed vinden als dit verplicht word. Het hoeft niet als co-ouderschap (al zou dat van mij ook wel een verplichte regeling mogen worden).
Maar wel vaker 1 middag door de weeks en 1 middag in het weekend!
Ik hoop het wel, want ik denk in het belang van de kinderen. Zoals Jamadi52 ook al aangeeft, je kinderen raken zo vervreemd van hun vader. Of zien hun vader als een leuke lieve man waar alles kan en mag. Ik zou het goed vinden als dit verplicht word. Het hoeft niet als co-ouderschap (al zou dat van mij ook wel een verplichte regeling mogen worden).
Maar wel vaker 1 middag door de weeks en 1 middag in het weekend!
maandag 9 maart 2009 om 22:21
Eens...
Maar met een hele grote kanttekening. Zoals Iry al zei: "mits het belang van het kind daarbij positief is." Helaas is er heel veel mis met deze wet. Het draait meer om het omgangsrecht van de vader dan om het belang van het kind. Met deze wet in de hand krijgen ook vaders (lees ouders) die een bewezen achtergrond van huiselijk geweld hebben, naar moeder en/of kind(eren) automatisch meer omgangsrechten. Het gaat heel ver. Vaders die een kind verwekten en tijdens de zwangerschap verdwenen (in het minst erge geval) kunnen nu doodleuk na drie jaar omgangsrecht opeisen.
Een vriendin van me heeft een website gemaakt met alle ins en outs omtrent deze wet. Hier staan ook ervaringsverhalen. Mag ik die website hier noemen? Ben nog niet zo bekend met het forum.
Nogmaals, met de strekking ben ik het absoluut eens.
Maar met een hele grote kanttekening. Zoals Iry al zei: "mits het belang van het kind daarbij positief is." Helaas is er heel veel mis met deze wet. Het draait meer om het omgangsrecht van de vader dan om het belang van het kind. Met deze wet in de hand krijgen ook vaders (lees ouders) die een bewezen achtergrond van huiselijk geweld hebben, naar moeder en/of kind(eren) automatisch meer omgangsrechten. Het gaat heel ver. Vaders die een kind verwekten en tijdens de zwangerschap verdwenen (in het minst erge geval) kunnen nu doodleuk na drie jaar omgangsrecht opeisen.
Een vriendin van me heeft een website gemaakt met alle ins en outs omtrent deze wet. Hier staan ook ervaringsverhalen. Mag ik die website hier noemen? Ben nog niet zo bekend met het forum.
Nogmaals, met de strekking ben ik het absoluut eens.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:16
Ik vind de wet zeker een verbetering. Ik heb het altijd onrechtvaardig gevonden dat bij echtscheiding de vader automatisch van zijn kinderen vervreemd wordt.
Hopelijk komt daar nu verbetering in.
Ook vind ik dat, als er bewezen mishandeling en/of verwaarlozing is door de vader (of moeder!), of als één van de ouders bijvoorbeeld alcoholist is, het kind dan aan de andere ouder toegewezen moet worden.
Ik weet niet hoe de wet met zulke gevallen omgaat.
Ik ben tegen omgangsplicht. Het moet vreselijk zijn als je als kind verplicht bent om bij een ouder te zijn waar je niet welkom bent.
Hopelijk komt daar nu verbetering in.
Ook vind ik dat, als er bewezen mishandeling en/of verwaarlozing is door de vader (of moeder!), of als één van de ouders bijvoorbeeld alcoholist is, het kind dan aan de andere ouder toegewezen moet worden.
Ik weet niet hoe de wet met zulke gevallen omgaat.
Ik ben tegen omgangsplicht. Het moet vreselijk zijn als je als kind verplicht bent om bij een ouder te zijn waar je niet welkom bent.
dinsdag 10 maart 2009 om 14:33
Hey Vivadebbs
Ik zou heel graag de website willen. Volgens mij mag je de link hier gewoon plaatsen.
Ik zie het wel.
Natuurlijk moet deze wet nog wel uitgediept worden. "
Ik vind dat er genoeg ouders zijn die gewoon niet capabel zijn om voor hun kroost te zorgen. Er zijn ook vaders en moeders die bij hun partner blijven omdat ze bang zijn dat als ze weg gaan zij hun kinderen niet meer zullen zien.
Maar er zijn ook genoeg vaders en moerds die hun kinderen wel willen zien maar niet te veel vrijhed willen inleveren. Als het ware de andere straffen. En dit laaste vind ik gewoon niet kunnen.
Als je samen bent moet je ook je vrijheid inleveren en niet omdat je er voor kiest om weg te gaan dat je dan het gevoel krijgt van "jij kiest er toch voor dus jij mag het dan zo goed als alleen doen"
Ik zou heel graag de website willen. Volgens mij mag je de link hier gewoon plaatsen.
Ik zie het wel.
Natuurlijk moet deze wet nog wel uitgediept worden. "
Ik vind dat er genoeg ouders zijn die gewoon niet capabel zijn om voor hun kroost te zorgen. Er zijn ook vaders en moeders die bij hun partner blijven omdat ze bang zijn dat als ze weg gaan zij hun kinderen niet meer zullen zien.
Maar er zijn ook genoeg vaders en moerds die hun kinderen wel willen zien maar niet te veel vrijhed willen inleveren. Als het ware de andere straffen. En dit laaste vind ik gewoon niet kunnen.
Als je samen bent moet je ook je vrijheid inleveren en niet omdat je er voor kiest om weg te gaan dat je dan het gevoel krijgt van "jij kiest er toch voor dus jij mag het dan zo goed als alleen doen"
dinsdag 10 maart 2009 om 15:27
De site is www.bezorgdemoeders.nl Mijn vriendin heeft de site opgezet uit frustratie na haar eigen ervaring tijdens en na haar scheiding. De wet is erdoor, mede door inspanningen van oa bezorgde vaders (en de SP!). Zoals gezegd, er zijn natuurlijk heel veel gevallen bekend van moeders die uit wraak over de rug van hun kinderen een omgangsregeling frustreren. Maar na het lezen van een aantal ervaringsverhalen op de site komt toch vooral naar boven dat ons systeem om kinderen te beschermen, jammerlijk faalt. Kinderen waarbij door meerdere instanties is vastgesteld dat er bijvoorbeeld sprake is van (seksueel) misbruik worden soms echt verplicht om hun vader te bezoeken. Lees en huiver bij de ervaringen van sommige vrouwen...
Ik vind dat men met deze wet voorbijgaat aan het doel. Het uitgangspunt is niet meer in het belang van de kinderen. Een goede analyse bij een (v)echtscheiding waarbij 1 op 1 gekeken wordt naar het gezin en de kinderen als individu zou een rechtvaardiger resultaat opleveren, maar is waarschijnlijk door het web van regeltjes onhaalbaar.
De site heeft iig wel het een en ander in beweging gebracht, er is ook vanuit de politiek en emancipatiebeweging aandacht voor, maar er is vreselijk veel onzichtbaar (kinder)leed...
Ik vind dat men met deze wet voorbijgaat aan het doel. Het uitgangspunt is niet meer in het belang van de kinderen. Een goede analyse bij een (v)echtscheiding waarbij 1 op 1 gekeken wordt naar het gezin en de kinderen als individu zou een rechtvaardiger resultaat opleveren, maar is waarschijnlijk door het web van regeltjes onhaalbaar.
De site heeft iig wel het een en ander in beweging gebracht, er is ook vanuit de politiek en emancipatiebeweging aandacht voor, maar er is vreselijk veel onzichtbaar (kinder)leed...
dinsdag 10 maart 2009 om 15:43
Als kinderen door hun vader misbruikt worden en toch verplicht worden om naar hem toe te gaan, moet dat aangepakt worden.
(Ik vind het eigenlijk ongelofelijk, dat zoiets zou gebeuren!!! )
Maar die uitzonderingen zijn nog geen reden om de wet te laten zoals hij nu is: dat kinderen automatisch aan de moeder toegewezen worden. Er zijn ook mishandelende moeders, en moeders die samenwonen met nieuwe vriend die de kinderen misbruikt.
Misbruik is een kwestie die helemaal los staat van de wens om beide ouders gelijkwaardig deel te laten nemen aan de opvoeding.
Toen ik een jaar of tien was kwam mijn vader me eens vertellen dat hij weg wilde gaan, dat er te veel ruzie was tussen hem en mijn moeder. Hij had zijn jas al aan.
Ik was zo panisch bij het vooruitzicht dat ik voortaan 'overgeleverd' zou zijn aan mijn moeder én bij de gedachte dat ik mijn vader nauwelijks nog zou zien, dat ik me aan hem vastklampte en eiste dat hij me mee zou nemen. Daar was natuurlijk geen sprake van - kinderen moeten van de wet bij hun moeder blijven.
Dus is mijn vader gebleven.
Overigens was het huwelijk van mijn ouders niet zo erg slecht en werd ik door mijn moeder niet eens fysiek mishandeld. Maar ik was erg bang voor haar.
(Ik vind het eigenlijk ongelofelijk, dat zoiets zou gebeuren!!! )
Maar die uitzonderingen zijn nog geen reden om de wet te laten zoals hij nu is: dat kinderen automatisch aan de moeder toegewezen worden. Er zijn ook mishandelende moeders, en moeders die samenwonen met nieuwe vriend die de kinderen misbruikt.
Misbruik is een kwestie die helemaal los staat van de wens om beide ouders gelijkwaardig deel te laten nemen aan de opvoeding.
Toen ik een jaar of tien was kwam mijn vader me eens vertellen dat hij weg wilde gaan, dat er te veel ruzie was tussen hem en mijn moeder. Hij had zijn jas al aan.
Ik was zo panisch bij het vooruitzicht dat ik voortaan 'overgeleverd' zou zijn aan mijn moeder én bij de gedachte dat ik mijn vader nauwelijks nog zou zien, dat ik me aan hem vastklampte en eiste dat hij me mee zou nemen. Daar was natuurlijk geen sprake van - kinderen moeten van de wet bij hun moeder blijven.
Dus is mijn vader gebleven.
Overigens was het huwelijk van mijn ouders niet zo erg slecht en werd ik door mijn moeder niet eens fysiek mishandeld. Maar ik was erg bang voor haar.
dinsdag 10 maart 2009 om 15:50
Als beide ouders het gezag hebben over het kind impliceert dat dat de ouder die ergens anders woont omgang heeft met het kind, anders kan hij/zij geen gezag over het kind voeren.
Als de ouders het niet eens worden met een omgangsregeling wordt door de rechter een omgangsregeling vastgesteld waaraan men zich moet houden.
In mijn geval kreeg mijn ex een dwangsom opgelegd voor elke keer als hij zijn kinderen NIET kwam halen!
Na de uitspraak van de rechter kwam hij ze steeds netjes halen, anders moest hij dokken.
Als de ouders het niet eens worden met een omgangsregeling wordt door de rechter een omgangsregeling vastgesteld waaraan men zich moet houden.
In mijn geval kreeg mijn ex een dwangsom opgelegd voor elke keer als hij zijn kinderen NIET kwam halen!
Na de uitspraak van de rechter kwam hij ze steeds netjes halen, anders moest hij dokken.
dinsdag 10 maart 2009 om 16:30
Wat een afschuwelijke ervaring moet dat voor je zijn geweest Reiger! Kinderen zijn zo kwetsbaar, ik voel je paniek... Mijn ouders hebben ook een aantal keer op punt van scheiden gestaan, ik kan me die periodes nog haarscherp voor de geest halen. Idd, de paniek, het geworstel met loyaliteit, terwijl je nog zo klein bent...
Ik deel je ongeloof, ik had niet voor mogelijk gehouden dat dit soort dingen gebeuren. Mijn vriendin werd mishandeld tijdens haar zwangerschap en manlief dook alweer in bed bij zijn minnares toen zij nog op de IC lag na een bevalling from hell.
Hij verdween volkomen uit beeld toen haar zoontje een week oud was. Na een jaar eiste hij een omgangsregeling in meerdere rechtszaken en mijn vriendin móest haar zoon meegeven aan de man die al eerder zijn en haar leven had bedreigd. Zo niet, boete. Het recht van de "vader" woog zwaarder dan de bedreigingen. Ondertussen loog hij alles aan elkaar om geen alimentatie te betalen. Zo triest allemaal.
Ik ben blij dat deze wet voor jou wel een goede oplossing zal zijn Pinkie. Er zijn idd twee kanten aan deze medaille. En de uitspraak in het geval van Nell vind ik prima, op deze manier moet de andere ouder gewoon de verantwoordelijkheid nemen die erbij hoort wanneer je kinderen hebt.
Maar de gevallen waarin deze wet echt vreselijk uitpakt zijn niet incidenteel helaas. En als de website en de daaruit voortvloeiende aandacht er toe bijdraagt dat de wet en/of regeltjes worden bijgeschaafd en er meer per "geval" gekeken wordt, dan is er uit alle ellende waar mijn vriendin mee te maken heeft, nog iets positiefs gekomen.
Ik deel je ongeloof, ik had niet voor mogelijk gehouden dat dit soort dingen gebeuren. Mijn vriendin werd mishandeld tijdens haar zwangerschap en manlief dook alweer in bed bij zijn minnares toen zij nog op de IC lag na een bevalling from hell.
Hij verdween volkomen uit beeld toen haar zoontje een week oud was. Na een jaar eiste hij een omgangsregeling in meerdere rechtszaken en mijn vriendin móest haar zoon meegeven aan de man die al eerder zijn en haar leven had bedreigd. Zo niet, boete. Het recht van de "vader" woog zwaarder dan de bedreigingen. Ondertussen loog hij alles aan elkaar om geen alimentatie te betalen. Zo triest allemaal.
Ik ben blij dat deze wet voor jou wel een goede oplossing zal zijn Pinkie. Er zijn idd twee kanten aan deze medaille. En de uitspraak in het geval van Nell vind ik prima, op deze manier moet de andere ouder gewoon de verantwoordelijkheid nemen die erbij hoort wanneer je kinderen hebt.
Maar de gevallen waarin deze wet echt vreselijk uitpakt zijn niet incidenteel helaas. En als de website en de daaruit voortvloeiende aandacht er toe bijdraagt dat de wet en/of regeltjes worden bijgeschaafd en er meer per "geval" gekeken wordt, dan is er uit alle ellende waar mijn vriendin mee te maken heeft, nog iets positiefs gekomen.
dinsdag 10 maart 2009 om 16:35
Helaas heb ik pas geleden in mijn nabije omgeving een vechtscheiding mogen meemaken. Ik noem het nadrukkelijk een vechtscheiding, want dat was het. Ik heb toen gezien hoe positief de huidige wet- en regelgeving voor vrouwen is en hoe weinig positief deze voor vaders uit kan pakken. Ik ben dus van mening dat de wet- en regelgeving rondom echtscheidingen evenwichtiger zou moeten zijn.
Het belang van het kind/de kinderen zou voorop moeten staan bij het inrichten van het nieuwe leven door de ouders na de scheiding. Daar zou de bezoekregeling onderdeel van moeten uitmaken.
quote:Als kinderen door hun vader misbruikt worden en toch verplicht worden om naar hem toe te gaan, moet dat aangepakt worden.
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt te zeggen. Misbruik is iets vreselijks en het liefst zou je de dader opknopen. Dat is het gevoel en de emotie die je erbij hebt.
Ik heb hier een paar aanvullingen op die wellicht een ander/breder beeld hierop geven (maar het beslist niet goedpraten!!!!!!!!!!)
Het blijkt in praktijk dat in het overgrote deel van de gevallen (ik meen 95% !!!) dat er aangifte gedaan wordt van misbruik terwijl er een scheiding plaatsvindt dit een onterechte aangifte is. De moeder maakt het kind in deze situatie onderdeel van de strijdt.
Voor een kind is het heel wezenlijk zijn biologische ouders te kennen. Ook wanneer zij vreselijke dingen hebben gedaan. Al is het dan meer om te leren te verwerken wat er is gebeurt. Ik heb het dan dus niet over een normale omgangsregeling. Maar wel over een omgangsregeling onder toezicht die voldoet aan de behoeften van het kind. Er moet, mijns inziens, dus niet direct vanuit gegaan worden dat als de vader bewezen iets misdaan heeft er geen enkel contact is. Nee juist in het belang van het kind zou dat wel moeten, maar dan wel op een heel andere veilige manier met een heel wat lagere frequentie.
Het belang van het kind/de kinderen zou voorop moeten staan bij het inrichten van het nieuwe leven door de ouders na de scheiding. Daar zou de bezoekregeling onderdeel van moeten uitmaken.
quote:Als kinderen door hun vader misbruikt worden en toch verplicht worden om naar hem toe te gaan, moet dat aangepakt worden.
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt te zeggen. Misbruik is iets vreselijks en het liefst zou je de dader opknopen. Dat is het gevoel en de emotie die je erbij hebt.
Ik heb hier een paar aanvullingen op die wellicht een ander/breder beeld hierop geven (maar het beslist niet goedpraten!!!!!!!!!!)
Het blijkt in praktijk dat in het overgrote deel van de gevallen (ik meen 95% !!!) dat er aangifte gedaan wordt van misbruik terwijl er een scheiding plaatsvindt dit een onterechte aangifte is. De moeder maakt het kind in deze situatie onderdeel van de strijdt.
Voor een kind is het heel wezenlijk zijn biologische ouders te kennen. Ook wanneer zij vreselijke dingen hebben gedaan. Al is het dan meer om te leren te verwerken wat er is gebeurt. Ik heb het dan dus niet over een normale omgangsregeling. Maar wel over een omgangsregeling onder toezicht die voldoet aan de behoeften van het kind. Er moet, mijns inziens, dus niet direct vanuit gegaan worden dat als de vader bewezen iets misdaan heeft er geen enkel contact is. Nee juist in het belang van het kind zou dat wel moeten, maar dan wel op een heel andere veilige manier met een heel wat lagere frequentie.
dinsdag 10 maart 2009 om 17:16
quote:wzk schreef op 10 maart 2009 @ 16:35:
Het blijkt in praktijk dat in het overgrote deel van de gevallen (ik meen 95% !!!) dat er aangifte gedaan wordt van misbruik terwijl er een scheiding plaatsvindt dit een onterechte aangifte is.
Bron? Ik vind het nogal een heftige conclusie die je hier trekt...
quote:Voor een kind is het heel wezenlijk zijn biologische ouders te kennen. Ook wanneer zij vreselijke dingen hebben gedaan. Al is het dan meer om te leren te verwerken wat er is gebeurt. Ik heb het dan dus niet over een normale omgangsregeling. Maar wel over een omgangsregeling onder toezicht die voldoet aan de behoeften van het kind.
En als de behoefte van het kind is om geen, absoluut géén contact te hebben met de biologische ouder? Dat sommige kinderen ziek van angst zijn bij de gedachte alleen al?
Op de website staan de uitkomsten van een aantal onderzoeken (vaderloze kinderen) die in feite tegenspreken wat jij zegt.
quote:Er moet, mijns inziens, dus niet direct vanuit gegaan worden dat als de vader bewezen iets misdaan heeft er geen enkel contact is. Nee juist in het belang van het kind zou dat wel moeten, maar dan wel op een heel andere veilige manier met een heel wat lagere frequentie.Ik lees dit stukje nu vier keer en ik kan er echt niet uit opmaken wát nu precies het belang van het kind is wat jij voor ogen hebt. In mijn optiek spreek je jezelf tegen. Als een kind met een misbruikgeschiedenis op latere leeftijd contact wil en antwoord op vragen is daar nog altijd de tijd voor, op initiatief van het kind en niet opgedrongen door regels, hulpverleners of ouder(s). Jeugdhulpverlening en jeugdbescherming is al vaker een schijnveiligheid gebleken.
Het blijkt in praktijk dat in het overgrote deel van de gevallen (ik meen 95% !!!) dat er aangifte gedaan wordt van misbruik terwijl er een scheiding plaatsvindt dit een onterechte aangifte is.
Bron? Ik vind het nogal een heftige conclusie die je hier trekt...
quote:Voor een kind is het heel wezenlijk zijn biologische ouders te kennen. Ook wanneer zij vreselijke dingen hebben gedaan. Al is het dan meer om te leren te verwerken wat er is gebeurt. Ik heb het dan dus niet over een normale omgangsregeling. Maar wel over een omgangsregeling onder toezicht die voldoet aan de behoeften van het kind.
En als de behoefte van het kind is om geen, absoluut géén contact te hebben met de biologische ouder? Dat sommige kinderen ziek van angst zijn bij de gedachte alleen al?
Op de website staan de uitkomsten van een aantal onderzoeken (vaderloze kinderen) die in feite tegenspreken wat jij zegt.
quote:Er moet, mijns inziens, dus niet direct vanuit gegaan worden dat als de vader bewezen iets misdaan heeft er geen enkel contact is. Nee juist in het belang van het kind zou dat wel moeten, maar dan wel op een heel andere veilige manier met een heel wat lagere frequentie.Ik lees dit stukje nu vier keer en ik kan er echt niet uit opmaken wát nu precies het belang van het kind is wat jij voor ogen hebt. In mijn optiek spreek je jezelf tegen. Als een kind met een misbruikgeschiedenis op latere leeftijd contact wil en antwoord op vragen is daar nog altijd de tijd voor, op initiatief van het kind en niet opgedrongen door regels, hulpverleners of ouder(s). Jeugdhulpverlening en jeugdbescherming is al vaker een schijnveiligheid gebleken.
dinsdag 10 maart 2009 om 17:49
quote:Vivadebbs schreef op 10 maart 2009 @ 17:16:
[...]
Bron? Ik vind het nogal een heftige conclusie die je hier trekt...
[...]
En als de behoefte van het kind is om geen, absoluut géén contact te hebben met de biologische ouder? Dat sommige kinderen ziek van angst zijn bij de gedachte alleen al?
Op de website staan de uitkomsten van een aantal onderzoeken (vaderloze kinderen) die in feite tegenspreken wat jij zegt.
[...]
Ik lees dit stukje nu vier keer en ik kan er echt niet uit opmaken wát nu precies het belang van het kind is wat jij voor ogen hebt. In mijn optiek spreek je jezelf tegen. Als een kind met een misbruikgeschiedenis op latere leeftijd contact wil en antwoord op vragen is daar nog altijd de tijd voor, op initiatief van het kind en niet opgedrongen door regels, hulpverleners of ouder(s). Jeugdhulpverlening en jeugdbescherming is al vaker een schijnveiligheid gebleken.In bijgaand onderzoeksrapport kun je meer lezen over de afhandeling van aangiften bij misbruik. Er is een speciaal hoofdstuk opgenomen, hoofdstuk 5, over de aangifte van misbruik in geval van echtscheiding. 95% van deze aangiften is onbruikbaar. Het staat in bijgaand rapport genuanceerd uitgelegd, beter dan ik dat kan. Dus mocht je geinteresseerd zijn lees dan dit rapport. Dat geeft een andere blik op de zaak. Overigens zonder een beschuldigende vinger naar de ouder die aangifte doet te wijzen, want er wordt ook serieus ingegaan op oorzaken dat die aangifte gedaan worden zoals bijvoorbeeld het verkeerd interpreteren van gedragingen.
Ik begrijp je vraag heel goed. Moet je je kind die doodsbang is zijn vader laten zien die iets vreselijks heeft gedaan. Ik weet het niet. Ik denk alleen dat mijn antwoord is "niet per definitie niet". Wellicht is het juist wel heel belangrijk om hem in ieder geval 1 keertje wel te zien in een veilige omgeving. Om zodoende te leren dat die angst niet meer nodig is, omdat hij/zij veilig is.
Ik heb de site en de onderzoeken die jij noemt nog niet gelezen. Maar het lijkt mij niet representatief om alleen een onderzoek te houden onder mensen die in deze omstandigheden nooit meer contact hebben gehad met de dader. Op zijn minst zou de groep die wel contact heeft gehad met de dader ook vertegenwoordigd moeten zijn.
[...]
Bron? Ik vind het nogal een heftige conclusie die je hier trekt...
[...]
En als de behoefte van het kind is om geen, absoluut géén contact te hebben met de biologische ouder? Dat sommige kinderen ziek van angst zijn bij de gedachte alleen al?
Op de website staan de uitkomsten van een aantal onderzoeken (vaderloze kinderen) die in feite tegenspreken wat jij zegt.
[...]
Ik lees dit stukje nu vier keer en ik kan er echt niet uit opmaken wát nu precies het belang van het kind is wat jij voor ogen hebt. In mijn optiek spreek je jezelf tegen. Als een kind met een misbruikgeschiedenis op latere leeftijd contact wil en antwoord op vragen is daar nog altijd de tijd voor, op initiatief van het kind en niet opgedrongen door regels, hulpverleners of ouder(s). Jeugdhulpverlening en jeugdbescherming is al vaker een schijnveiligheid gebleken.In bijgaand onderzoeksrapport kun je meer lezen over de afhandeling van aangiften bij misbruik. Er is een speciaal hoofdstuk opgenomen, hoofdstuk 5, over de aangifte van misbruik in geval van echtscheiding. 95% van deze aangiften is onbruikbaar. Het staat in bijgaand rapport genuanceerd uitgelegd, beter dan ik dat kan. Dus mocht je geinteresseerd zijn lees dan dit rapport. Dat geeft een andere blik op de zaak. Overigens zonder een beschuldigende vinger naar de ouder die aangifte doet te wijzen, want er wordt ook serieus ingegaan op oorzaken dat die aangifte gedaan worden zoals bijvoorbeeld het verkeerd interpreteren van gedragingen.
Ik begrijp je vraag heel goed. Moet je je kind die doodsbang is zijn vader laten zien die iets vreselijks heeft gedaan. Ik weet het niet. Ik denk alleen dat mijn antwoord is "niet per definitie niet". Wellicht is het juist wel heel belangrijk om hem in ieder geval 1 keertje wel te zien in een veilige omgeving. Om zodoende te leren dat die angst niet meer nodig is, omdat hij/zij veilig is.
Ik heb de site en de onderzoeken die jij noemt nog niet gelezen. Maar het lijkt mij niet representatief om alleen een onderzoek te houden onder mensen die in deze omstandigheden nooit meer contact hebben gehad met de dader. Op zijn minst zou de groep die wel contact heeft gehad met de dader ook vertegenwoordigd moeten zijn.