Relaties
alle pijlers
Nog in 1 huis wonen met je bijna ex....
dinsdag 26 augustus 2008 om 14:59
De scheiding is ingediend bij de rechtbank,ik sta ingeschreven bij de woningbouw,heb alle belastingtoeslagen ingevuld en ik ben helemaal klaar met mijn bijna ex.
Hij bedreigd,chanteerd,manipuleerd,scheld,staat s'nachts plotseling voor mijn bed,beschuldigd en vernederd.
En dat alles nadat hij 2 jaar geleden vreemdging,Bowiefan nog van alles gedaan en opgevreten heeft om de relatie te redden (heeft 6 jaar geduurd) en mijn kinderen nooit geaccepteerd heeft.
Nu dreigt hij dat hij ons uit huis zet,maar zolang de scheiding nog niet definitief is is dit ook nog mijn huis,want hij neemt de hypotheek over.
De wachttijd voor een huurwoning is een half jaar,en ik heb geen andere mogelijkheid.
Mijn advocaat stuurt hem vandaag nog een brief over zijn plichten t.a.v. mijn rechten op dit huis,ook na de scheiding.
Wie zit hier ook in deze situatie of heeft hierin gezeten?
Is negeren het beste in deze?
Kan ik mijn energie beter besteden aan mijn toekomst en de kinderen?
Het is zo moeilijk om je stil te houden en niet te reageren op alles wat hij zegt en doet (speurt op mijn mobiel naar smsjes van andere mannen b.v.)
WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!
Hij bedreigd,chanteerd,manipuleerd,scheld,staat s'nachts plotseling voor mijn bed,beschuldigd en vernederd.
En dat alles nadat hij 2 jaar geleden vreemdging,Bowiefan nog van alles gedaan en opgevreten heeft om de relatie te redden (heeft 6 jaar geduurd) en mijn kinderen nooit geaccepteerd heeft.
Nu dreigt hij dat hij ons uit huis zet,maar zolang de scheiding nog niet definitief is is dit ook nog mijn huis,want hij neemt de hypotheek over.
De wachttijd voor een huurwoning is een half jaar,en ik heb geen andere mogelijkheid.
Mijn advocaat stuurt hem vandaag nog een brief over zijn plichten t.a.v. mijn rechten op dit huis,ook na de scheiding.
Wie zit hier ook in deze situatie of heeft hierin gezeten?
Is negeren het beste in deze?
Kan ik mijn energie beter besteden aan mijn toekomst en de kinderen?
Het is zo moeilijk om je stil te houden en niet te reageren op alles wat hij zegt en doet (speurt op mijn mobiel naar smsjes van andere mannen b.v.)
WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!
dinsdag 26 augustus 2008 om 15:04
Ik heb er, gelukkig, geen ervaring mee, maar ik denk dat negeren en rustig blijven het beste is.
Hij heeft niks te zoeken in je mobiel, dus die zou ik gewoon altijd bij me houden, maar hij wil waarschijnlijk alleen een reactie en als jij die niet geeft.....
Als jij denkt het vol te houden, dan kun je volgens mij het beste idd je energie in je toekomst en kinderen steken, en hem geen stokken geven om je mee te slaan, op welk gebied dan ook. Nu en in de toekomst. Ik wens je heel veel sterkte.
Hij heeft niks te zoeken in je mobiel, dus die zou ik gewoon altijd bij me houden, maar hij wil waarschijnlijk alleen een reactie en als jij die niet geeft.....
Als jij denkt het vol te houden, dan kun je volgens mij het beste idd je energie in je toekomst en kinderen steken, en hem geen stokken geven om je mee te slaan, op welk gebied dan ook. Nu en in de toekomst. Ik wens je heel veel sterkte.
dinsdag 26 augustus 2008 om 15:26
Hai,
Hier een soortgelijk iets meegemaakt nu 4 jaar geleden.
Hadden samen een nieuwbouwwoning gekocht, wat dus nog gebouwd moest worden, en net na de sleutelontvangst stopte hij de relatie.
Al gauw was duidelijk dat ik weg zou gaan naar andere woontuimte met kindje van toen anderhalf jaar oud. Werd veel gemanipuleerd, mijn mail werd gekraakt, mijn gangen nagegaan op internet, alles wat je elkaar kan aandoen werd gedaan.
Optie was om hem tijdelijk uit huis te krijgen zodat mijn zoontje en ik( en hij ook eigenlijk) rust kreen zodat we alles konden gaan regelen.
Hij ging niet, andere optie was om een kamer erbij te nemen zodat we om de buurt daar zouden kunnen gaan zitten.
Heb voor het laatste gekozen, en puntje bij paaltje was dus dat ik op de kamer zat. Overdag als hij werkte woonde ik in het huis, deden dan nog wel gezamelijk eten, en dan als de kleine op bed lag ging ik naar de kamer elders, en stond dan smorgens om 7.30 weer op de stoep en haalde de kleine weer uit bed. Dit gaf een stuk rust, of in iedergeval veel minder spanningen en kregen minder de kans om elkaar in de haren te vliegen.
Ondertussen urgentie aangevraagt, dit duurde een eeuwigheid om alle goeie papieren bij elkaar te hebben, bewijs dat ik alles gedaan had om het huis te kunnen behouden enz enz.
Had de papieren en toen ging het snel, een maand later kreeg ik een flat samen met mijn zoon. vanaf dat moment was het een stuk rustiger werken aan de dingen die nog geregeld moesten worden.
Ik heb veel gelaten/geslikt om de spanningen zo min mogelijk de overhand te laten nemen of om dingen op de spits te drijven.
Ben gaan werken aan mijn toekomst, en mijn energie daarvoor bewaard.
Heb de dingen gelaten omdat ik geen strijdt wilde in het 'ik wil' , ' als jij dit doet doe ik dat' of andersom.
Het was erg moeilijk, en het was goed dat de kleine nog maar ander half was.Voor hem is het geleidelijk gegaan en hij weet niet beter.
Nu 4 jaar verder heb ik prima contact met mijn ex en zijn ouders.
Sterkte ermee!!
Hier een soortgelijk iets meegemaakt nu 4 jaar geleden.
Hadden samen een nieuwbouwwoning gekocht, wat dus nog gebouwd moest worden, en net na de sleutelontvangst stopte hij de relatie.
Al gauw was duidelijk dat ik weg zou gaan naar andere woontuimte met kindje van toen anderhalf jaar oud. Werd veel gemanipuleerd, mijn mail werd gekraakt, mijn gangen nagegaan op internet, alles wat je elkaar kan aandoen werd gedaan.
Optie was om hem tijdelijk uit huis te krijgen zodat mijn zoontje en ik( en hij ook eigenlijk) rust kreen zodat we alles konden gaan regelen.
Hij ging niet, andere optie was om een kamer erbij te nemen zodat we om de buurt daar zouden kunnen gaan zitten.
Heb voor het laatste gekozen, en puntje bij paaltje was dus dat ik op de kamer zat. Overdag als hij werkte woonde ik in het huis, deden dan nog wel gezamelijk eten, en dan als de kleine op bed lag ging ik naar de kamer elders, en stond dan smorgens om 7.30 weer op de stoep en haalde de kleine weer uit bed. Dit gaf een stuk rust, of in iedergeval veel minder spanningen en kregen minder de kans om elkaar in de haren te vliegen.
Ondertussen urgentie aangevraagt, dit duurde een eeuwigheid om alle goeie papieren bij elkaar te hebben, bewijs dat ik alles gedaan had om het huis te kunnen behouden enz enz.
Had de papieren en toen ging het snel, een maand later kreeg ik een flat samen met mijn zoon. vanaf dat moment was het een stuk rustiger werken aan de dingen die nog geregeld moesten worden.
Ik heb veel gelaten/geslikt om de spanningen zo min mogelijk de overhand te laten nemen of om dingen op de spits te drijven.
Ben gaan werken aan mijn toekomst, en mijn energie daarvoor bewaard.
Heb de dingen gelaten omdat ik geen strijdt wilde in het 'ik wil' , ' als jij dit doet doe ik dat' of andersom.
Het was erg moeilijk, en het was goed dat de kleine nog maar ander half was.Voor hem is het geleidelijk gegaan en hij weet niet beter.
Nu 4 jaar verder heb ik prima contact met mijn ex en zijn ouders.
Sterkte ermee!!
dinsdag 26 augustus 2008 om 15:27
Een urgentieverklaring aanvragen? Dit lijkt me namelijk in het geheel geen gezonde omgeving voor jou. Maar zeker niet voor je kinderen!
Je vraagt: Kan ik mijn energie beter besteden aan mijn toekomst en de kinderen? Natuurlijk moet je voor jezelf en je kinderen kiezen. Ben blij dat je dit nu doet door de scheiding, maar je verhaal lezend denk ik dat je dit al veel eerder had moeten doen!
Heel veel succes en kracht toegewenst!
Je vraagt: Kan ik mijn energie beter besteden aan mijn toekomst en de kinderen? Natuurlijk moet je voor jezelf en je kinderen kiezen. Ben blij dat je dit nu doet door de scheiding, maar je verhaal lezend denk ik dat je dit al veel eerder had moeten doen!
Heel veel succes en kracht toegewenst!
dinsdag 26 augustus 2008 om 15:52
Hoi Bowiefan.
Ook hier (gelukkig) geen ervaring. Maar ik wil je wel zeggen dat ik het heel beangstigend zou vinden (bedreigen en schelden) en hoe dan ook naar een andere oplossing zou zoeken. Ook al zou ik 6 maanden op een kleine kamer, samen met kind moeten leven zou ik dat denk ik liever doen. Ik zou bang zijn...
Ook hier (gelukkig) geen ervaring. Maar ik wil je wel zeggen dat ik het heel beangstigend zou vinden (bedreigen en schelden) en hoe dan ook naar een andere oplossing zou zoeken. Ook al zou ik 6 maanden op een kleine kamer, samen met kind moeten leven zou ik dat denk ik liever doen. Ik zou bang zijn...
dinsdag 26 augustus 2008 om 20:15
O meis, wat een vreselijke situatie.
Ook ik heb in deze situatie gezeten, gelukkig zonder mijn kinderen want die woonden bij hun vader.
De dreigementen, het fysieke...vreselijk. Op een gegeven moment had ik er schoon genoeg van en ben gewoon naar de advocaat gefietst. gelukkig was die goede man thuis en we hebben over deze situatie kunnen praten. Hij heeft mijn toen bijna ex opgebeld en hem vriendelijk verzocht mij met rust te laten en aan zijn verplichtingen te voldoen zolang ik geen zicht op andere woonruimte had. Hier ging mijn ex schoorvoetend mee accoord. De advocaat raadde mij aan om naar de politie te gaan om melding te maken van het gebeuren.
Als er iets zou gebeuren en ik zou bellen of iemand anders voor mij wisten ze ervan. De politie raadde mij ook aan mensen in vertrouwen te nemen en daar afspraken mee te maken. Ik moest bv iets makkelijks kunnen veranderen aan gordijnen als er iets heel erg fouts was. De mensen die dat wisten konden dan de politie waarschuwen.
Al met al een vreselijke tijd en die heeft ruim 4 maanden geduurd. Eindelijk kreeg ik mijn eigen huisje en raad eens waar.....
Bij mijn ex om de hoek Woningbouw wist trouwens ook van alle problemen dus ik bedoel maar....
Veel sterkte en houd moed hoor!
BTW...Kun je de slaapkamer niet van binnen uit vergrendelen???
Ook ik heb in deze situatie gezeten, gelukkig zonder mijn kinderen want die woonden bij hun vader.
De dreigementen, het fysieke...vreselijk. Op een gegeven moment had ik er schoon genoeg van en ben gewoon naar de advocaat gefietst. gelukkig was die goede man thuis en we hebben over deze situatie kunnen praten. Hij heeft mijn toen bijna ex opgebeld en hem vriendelijk verzocht mij met rust te laten en aan zijn verplichtingen te voldoen zolang ik geen zicht op andere woonruimte had. Hier ging mijn ex schoorvoetend mee accoord. De advocaat raadde mij aan om naar de politie te gaan om melding te maken van het gebeuren.
Als er iets zou gebeuren en ik zou bellen of iemand anders voor mij wisten ze ervan. De politie raadde mij ook aan mensen in vertrouwen te nemen en daar afspraken mee te maken. Ik moest bv iets makkelijks kunnen veranderen aan gordijnen als er iets heel erg fouts was. De mensen die dat wisten konden dan de politie waarschuwen.
Al met al een vreselijke tijd en die heeft ruim 4 maanden geduurd. Eindelijk kreeg ik mijn eigen huisje en raad eens waar.....
Bij mijn ex om de hoek Woningbouw wist trouwens ook van alle problemen dus ik bedoel maar....
Veel sterkte en houd moed hoor!
BTW...Kun je de slaapkamer niet van binnen uit vergrendelen???
woensdag 27 augustus 2008 om 15:18
Bedankt voor jullie lieve en bemoedigende berichten!
Kwam gisteravond thuis en er lagen 2 papieren op tafel,dit bleken uitgeprinte emails te zijn die ik geschreven had aan een vriendin.
Lachend vertelde hij dat hij samen met nog iemand mijn Hyves gehackt had.
Ik heb gedaan alsof mij dat niks deed,zelfs niet toen hij zei dat hij alles doorgemaild heeft naar zijn vrienden.
Volgens hem heb ik al een half jaar een andere vent,dit omdat hij stiekum een sms in mijn telefoon heeft gelezen van een bezorgde vriend die letterlijk schreef;kan niet wachten tot ik je spreek de 30e,denk aan je x ,daar kun je van alles uithalen natuurlijk,en het past in zijn straatje.
Boodschap van jullie,vriendinnen en collega's is negeren,en dat ga ik doen en haal de deurkruk er van binnen uit.
Kwam gisteravond thuis en er lagen 2 papieren op tafel,dit bleken uitgeprinte emails te zijn die ik geschreven had aan een vriendin.
Lachend vertelde hij dat hij samen met nog iemand mijn Hyves gehackt had.
Ik heb gedaan alsof mij dat niks deed,zelfs niet toen hij zei dat hij alles doorgemaild heeft naar zijn vrienden.
Volgens hem heb ik al een half jaar een andere vent,dit omdat hij stiekum een sms in mijn telefoon heeft gelezen van een bezorgde vriend die letterlijk schreef;kan niet wachten tot ik je spreek de 30e,denk aan je x ,daar kun je van alles uithalen natuurlijk,en het past in zijn straatje.
Boodschap van jullie,vriendinnen en collega's is negeren,en dat ga ik doen en haal de deurkruk er van binnen uit.
woensdag 27 augustus 2008 om 17:17
Tjee, wat een sukkel! Heeft hij echt niks leukers te doen dan jouw prive gedoe te controleren en verspreiden?
Wel heel verleidelijk om er niet op te reageren, maarja, dat vindt hij waarschijnlijk het leukste.
Dus gewoon die emails laten liggen en doorgaan met je leven. Hopelijk heeft hij niks delicaats van jou bewaard, dus echte prive dingen/foto's etc??
Voor de komende tijd gewoon opletten dat je geen hele persoonlijke dingen op pc/papier/mobiel zet, helaas.
Hou je taai hoor!
Wel heel verleidelijk om er niet op te reageren, maarja, dat vindt hij waarschijnlijk het leukste.
Dus gewoon die emails laten liggen en doorgaan met je leven. Hopelijk heeft hij niks delicaats van jou bewaard, dus echte prive dingen/foto's etc??
Voor de komende tijd gewoon opletten dat je geen hele persoonlijke dingen op pc/papier/mobiel zet, helaas.
Hou je taai hoor!
woensdag 27 augustus 2008 om 18:47
Bowiefan, wat een vervelende situatie!
Niets erger dan op je tenen te moeten lopen! En denk erom dat de kinderen hier veel van mee krijgen! Ze voelen een heleboel aan en dat is niet zo bevordelijk voor ze.
Ik heb een tip voor je en hoop dat je er wat mee kan.
Ik zelf heb 9 jaar geleden ook zo gezeten. Het werd zo dreigend dat ik naar de rechtbank ben gestapt en een Voorlopige Voorziening heb aangevraagd. Die diende een week later, best wel snel dus. Het had voor mij dan niet het gewenste resultaat.
Ik had een andere woning aangeboden gekregen, alleen deze was totaal uitgewoond en moest dus behoorlijk opgeknapt worden. Mijn ex heeft toen door veel te liegen het voor elkaar gekregen dat niet hij maar ik de deur uit kon. Vervelnd, maar het was niet anders. We waren iig niet meer in èèn huis!
Het is een overweging waard. Je advocaat kan het verzoek indienen, en dan komt er een zitting waarbij je allebei aanwezig dient te zijn. Verstandig is om dan vooral rustig te blijven, niet op zijn aantijginge ingaan.
Heel veel sterkte en succes!
Niets erger dan op je tenen te moeten lopen! En denk erom dat de kinderen hier veel van mee krijgen! Ze voelen een heleboel aan en dat is niet zo bevordelijk voor ze.
Ik heb een tip voor je en hoop dat je er wat mee kan.
Ik zelf heb 9 jaar geleden ook zo gezeten. Het werd zo dreigend dat ik naar de rechtbank ben gestapt en een Voorlopige Voorziening heb aangevraagd. Die diende een week later, best wel snel dus. Het had voor mij dan niet het gewenste resultaat.
Ik had een andere woning aangeboden gekregen, alleen deze was totaal uitgewoond en moest dus behoorlijk opgeknapt worden. Mijn ex heeft toen door veel te liegen het voor elkaar gekregen dat niet hij maar ik de deur uit kon. Vervelnd, maar het was niet anders. We waren iig niet meer in èèn huis!
Het is een overweging waard. Je advocaat kan het verzoek indienen, en dan komt er een zitting waarbij je allebei aanwezig dient te zijn. Verstandig is om dan vooral rustig te blijven, niet op zijn aantijginge ingaan.
Heel veel sterkte en succes!
