
Nooit echte behoefte aan relatie. Raar?
zaterdag 7 maart 2009 om 13:45
Hallo Allemaal,
Om me heen heb ik altijd (ik ben nu 35) mensen gehad die sinds jong een relatie wilden. ook op televisie gaat het altijd over relaties ed. Ik heb dat nooit gehad. Vond jongens wel heel leuk en spannend en had al vroeg vriendjes waar ik totaal niet serieus mee was. Lekker uitgaan en zoenen was voor mij voldoende. Ik heb nooit thuis op de bank gezeten en bij mezelf gedacht ik mis iets, of ik mis een arm om me heen ofzo. Als ik flink verliefd was hoefde ik niet perse bij die persoon te zijn. ik kan prima verliefd zijn op afstand en heb ook daar voldoende aan.
Bindingsangst! hmmmm weet ik niet. volgens mij hebben bindingsangstigen toch wel ergens die behoefte aan een relatie.
Op dit moment maak ik mijn eerste lange relatie mee (inmiddels 2 jaar). We hebben in de weekenden een leuke tijd samen en ik houd absoluut van hem. Samenwonen moet ik echter niet aan denken. Die behoefte heb ik totaal niet. Ik zou me erg onplezierig gaan voelen als ik continu iemand (ook al is het mijn eigen vriend) om me heen heb. Los van mijn relaties heb ik altijd gezegd dat ik het helemaal niet erg zou vinden om alleen oud te worden. Ik ken verder niemand die er zo over denkt.
Waarom schrijf ik dit? Niet omdat ik bovenstaande als een probleem ervaar, of omdat ik tips wil (wil ik dus niet) maar om erachter te komen of meer mensen het zo voelen/ervaren. Waarschijnlijk gaan er nu mensen schieten dat ik niet genoeg van mijn vriend hou, of hij niet de juiste is ofzo.....maar dat zou betekenen dat ik de behoefte van samenzijn wel bij anderen zou (kunnen) voelen en dat betwijfel ik. Ik ben heel benieuwd naar de reactie en vooral naar de gelijkgestemden!!!!
Om me heen heb ik altijd (ik ben nu 35) mensen gehad die sinds jong een relatie wilden. ook op televisie gaat het altijd over relaties ed. Ik heb dat nooit gehad. Vond jongens wel heel leuk en spannend en had al vroeg vriendjes waar ik totaal niet serieus mee was. Lekker uitgaan en zoenen was voor mij voldoende. Ik heb nooit thuis op de bank gezeten en bij mezelf gedacht ik mis iets, of ik mis een arm om me heen ofzo. Als ik flink verliefd was hoefde ik niet perse bij die persoon te zijn. ik kan prima verliefd zijn op afstand en heb ook daar voldoende aan.
Bindingsangst! hmmmm weet ik niet. volgens mij hebben bindingsangstigen toch wel ergens die behoefte aan een relatie.
Op dit moment maak ik mijn eerste lange relatie mee (inmiddels 2 jaar). We hebben in de weekenden een leuke tijd samen en ik houd absoluut van hem. Samenwonen moet ik echter niet aan denken. Die behoefte heb ik totaal niet. Ik zou me erg onplezierig gaan voelen als ik continu iemand (ook al is het mijn eigen vriend) om me heen heb. Los van mijn relaties heb ik altijd gezegd dat ik het helemaal niet erg zou vinden om alleen oud te worden. Ik ken verder niemand die er zo over denkt.
Waarom schrijf ik dit? Niet omdat ik bovenstaande als een probleem ervaar, of omdat ik tips wil (wil ik dus niet) maar om erachter te komen of meer mensen het zo voelen/ervaren. Waarschijnlijk gaan er nu mensen schieten dat ik niet genoeg van mijn vriend hou, of hij niet de juiste is ofzo.....maar dat zou betekenen dat ik de behoefte van samenzijn wel bij anderen zou (kunnen) voelen en dat betwijfel ik. Ik ben heel benieuwd naar de reactie en vooral naar de gelijkgestemden!!!!

vrijdag 10 april 2009 om 08:25
quote:Ienimimi schreef op 09 april 2009 @ 16:31:
[...]
Je hebt elkaar ook nodig om te kunnen groeien in de pyramide van Maslow..Vooral intieme relaties zijn daar belangrijk in..je leert van elkaar..zo groei je samen verder, en soms blijft de ene ergens steken waardoor jou groei weer belemmerd kan worden, en als die persoon daar niet verder in kan..kom je tot een onvermijdelijke breuk..(denk ik) als jijzelf kiest om verder te leren in het leven. Zo komen weer anderen op je pad die in dezelfde circel als jou bewegen en ik denk dat daardoor ook oude vriendschappen verwateren, en nieuwe opbloeien. Precies zoals relaties ontstaan, maar ook kapot kunnen gaan..Ik heb juist 't gevoel dat ik tijdens relaties juist stilstond qua persoonlijke groei. Vandaar misschien ook dat die relaties geen blijvertjes waren.
[...]
Je hebt elkaar ook nodig om te kunnen groeien in de pyramide van Maslow..Vooral intieme relaties zijn daar belangrijk in..je leert van elkaar..zo groei je samen verder, en soms blijft de ene ergens steken waardoor jou groei weer belemmerd kan worden, en als die persoon daar niet verder in kan..kom je tot een onvermijdelijke breuk..(denk ik) als jijzelf kiest om verder te leren in het leven. Zo komen weer anderen op je pad die in dezelfde circel als jou bewegen en ik denk dat daardoor ook oude vriendschappen verwateren, en nieuwe opbloeien. Precies zoals relaties ontstaan, maar ook kapot kunnen gaan..Ik heb juist 't gevoel dat ik tijdens relaties juist stilstond qua persoonlijke groei. Vandaar misschien ook dat die relaties geen blijvertjes waren.

zondag 12 april 2009 om 07:49


maandag 13 april 2009 om 07:22
quote:Stoeptegel schreef op 12 april 2009 @ 11:56:
hier ook een vibo maar die enorme sexbehoefte blijft dat ervaar ik dus wel als een probleem ik heb meer 'n klaarkombehoefte en dat kan ik prima zelf af, bij seks moet je ook de ander aan z'n trekken laten komen en eigenlijk heb ik daar alleen behoefte aan als ik ook vreselijk verliefd op zo'n man ben
hier ook een vibo maar die enorme sexbehoefte blijft dat ervaar ik dus wel als een probleem ik heb meer 'n klaarkombehoefte en dat kan ik prima zelf af, bij seks moet je ook de ander aan z'n trekken laten komen en eigenlijk heb ik daar alleen behoefte aan als ik ook vreselijk verliefd op zo'n man ben
maandag 13 april 2009 om 07:50
maandag 13 april 2009 om 08:19
quote:Vivamies schreef op 13 april 2009 @ 07:50:
offtopic: ik vind bij sex vaak de spanning er zo snel afgaan: na een aantal keer weet je wel hoe iemand is en dan is het gewoon niet meer spannend (dan kan de sex op zich (technisch zeg maar) geweldig zijn). En dan sluit ik me toch weer aan bij elninjooDit is bij mij niet alleen het geval bij sex. Op de een of andere manier is bij mij de spanning er in een "relatie" ook heel snel van af. Vind ik de ander niet meer interessant, of erger ik me aan (misschien wel heel erg onbenullige) dingen. En dan hoeft het voor mij niet meer. Niet raar dus dat ik nog steeds single ben.
offtopic: ik vind bij sex vaak de spanning er zo snel afgaan: na een aantal keer weet je wel hoe iemand is en dan is het gewoon niet meer spannend (dan kan de sex op zich (technisch zeg maar) geweldig zijn). En dan sluit ik me toch weer aan bij elninjooDit is bij mij niet alleen het geval bij sex. Op de een of andere manier is bij mij de spanning er in een "relatie" ook heel snel van af. Vind ik de ander niet meer interessant, of erger ik me aan (misschien wel heel erg onbenullige) dingen. En dan hoeft het voor mij niet meer. Niet raar dus dat ik nog steeds single ben.