Onzeker over vriendschappen

19-06-2009 20:34 63 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het een beetje stom om dit hier te posten maar ik doe het toch maar. Kan wel wat tips gebruiken.



Ik heb altijd al moeite gehad met vriendschappen sluiten en deze houden. Dit komt deels door mijn behoefte om afstand te houden. Dit komt door een aantal zeer nare ervaringen met vriendschappen.



Ik ben heel vaak verhuist in mijn leven, dit heeft er denk ik ook aan bijgedragen dat ik nu een beetje ''bang'' ben om vrienden te maken. Denk ook vaak dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben vroeger flink gepest enzo en dit heeft toch zijn sporen wel achtergelaten.



Nu heb ik tegenwoordig vrienden. En oh mijn god ik vind het doodeng. Ben bang dat ze me laten vallen, me toch niet leuk genoeg vinden en zulk soort dingen. En dat remt me om 100% mezelf te kunnen zijn.



Wie heeft er tips voor me?



(Het is een beetje een rommelig stukje, vind het moeilijk om het goed onder woorden te brengen dus stel gerust vragen!)
Ja, ik ben ook bij verschillende mensen wel iets anders denk ik, komt ook doordat je met mensen verschillende dingen deelt. Ben wel altijd mezelf.



Meid, probeer ervan te genieten en er niet zo negatief over te denken. Als je jezelf leuk vindt, is het toch hartstikke logisch dat je vrienden bevriend met je willen zijn?



En iemand kan afhaken ja, dat gebeurt in het leven. En missch wil jij wel eens bij iemand afhaken. Maar voordat het zover is, zou ik me er niet al te druk om maken..
Alle reacties Link kopieren
Bij mij is het ook wat paradoxaal soms. Aan de ene kant wil ik hechte vriendschappen, maar dan toch durf ik niet mezelf te zijn en dus kan ik er wel naar fluiten.

Ik word eigenlijk wat angstig als mensen wat dichter bij me komen. Vrienden maken vind ik niet moeilijk, maar daarna... Word alleen maar meer bezorgd. Het is toch logischer als het dan meer ontspannen wordt of niet?



Wat is dat toch... En dan steeds maar vrees dat ze me niet meer moeten. Ja wat dan vraag je je af. Emotioneel: de wereld vergaat. Rationeel: dat is jammer.



Soms voel ik me een slaaf van mijn gevoelens; zo overspoeld worden en daarna maar weer aan de slag met de relativatiedweil JUK
Alle reacties Link kopieren
Maar misschien heeft iedereen dat...? Doe eens een poll bouwen!
Alle reacties Link kopieren
In welk opzicht pas je je aan Moordwijf? Waar voel je je ongemakkelijk over? Of is het meer dat je probeert wat meer te versmelten met de ander/anderen zodat je minder opvalt?
quote:Feliciaatje schreef op 19 juni 2009 @ 20:59:

[...]





Dat herken ik heel erg. Met mijn beste vrienden heb ik nooit dat gevoel, we laten elkaar heel vrij, zijn begripvol, makkelijk.



Ik denk dat het een beetje uit hetzelfde voortkomt. Ik begrijp niet zo goed hoe binding en hechting precies werken alhoewel het me veel duidelijker is geworden nu ik een kind heb. En toch is dat ook weer anders. Denk dat daar wel een deel van de angel in zit.



Ik ben zo blij te zien dat het bij mijn kinderen zo anders gaat



Als ik heel eerlijk naar mezelf kijk dan kan ik makkelijker met mannen overweg. Waarom? Omdat ik die aan kan denk ik. Vrouwen, zeker de meer intelligente, die prikken veel sneller door door me heen, vragen door. Kan het niet goed omschrijven. Het is niet zo dat ik iets verberg, het is meer dat ik me heel kwetsbaar kan voelen.



Ik kan mondeling vaak ook niet dingen goed onder woorden brengen. Nu wil het zo zijn dat ik van mijn beroep dat juist moet doen en dat is best een hele uitdaging :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:emaille schreef op 19 juni 2009 @ 21:02:

Meid, probeer ervan te genieten en er niet zo negatief over te denken. Als je jezelf leuk vindt, is het toch hartstikke logisch dat je vrienden bevriend met je willen zijn?



Ja maar dat is dus het stomme, ik vind mezelf wel leuk maar ik snap niet wat anderen met mij moeten. En ik denk dan dat ze daar nu nog niet achter zijn maar dat dat nog wel komt.
Nou, alleen al dat nu blijkt dat meerdere mensen er moeite mee hebben is al fijn! Vaak denk je dat et bij iedereen vanzelf gaat, maar dat is dus niet zo.



Gezellie!
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 juni 2009 @ 20:59:

[...]





Jawel en daar doe ik ook mijn best voor door mezelf te dwingen. Het zit in mijn systeem en alles probeert me tegen te houden door bijvoorbeeld de tel te pakken, maar dan doe ik het toch.



Omdat ik belangstellend ben naar anderen. De meeste mensen houden van over zichzelf praten en ik geef daar ruimschoots gelegenheid toe. Ik vind anderen ook best heel leuk en kan het ook gezellig hebben. Waar anderen wat meer verlegen zijn kan ik mensen weer aan elkaar koppelen waardoor een groepsgevoel ontstaat. Ik ben heel gezellig in een groep, erg ongezellig 1 op 1 :SDat is zo ja, belangstellend zijn. Maar het moet wel in evenwicht zijn vind ik. Niet dat een ander continu over zichzelf zit te kleppen en jij er niet toe doet.
Cum non tum age
quote:Moordwijf schreef op 19 juni 2009 @ 21:02:

[...]



Is het dan omdat je je ongemakkelijk voelt in 1 op 1 situaties?



Sorry dat ik zoveel vragen stel maar door andere mensen met vergelijkbaar gedrag te ''analyseren'' kun je vaak wat meer inzicht in je eigen gedrag verkrijgen.Ja, dan voel ik me super kwetsbaar. In zakelijk opzicht heb ik daar totaal geen problemen mee. Of in andere wat meer afstandelijke situaties. Maar zodra iemand echt geinteresseert is in mij, dan klap ik dicht.
Alle reacties Link kopieren
Vriendschappen zijn als een busrit.

In ieder fase van je leven stappen er andere mensen op de bus. Maar er zullen ook mensen uitstappen. En sommige mensen zitten de hele rit achter je.





Dit zei een docent van mij tegen me en dit vond ik een hele mooie metafoor.



Dus ik denk ik deel hem even met jullie
Alle reacties Link kopieren
quote:Moordwijf schreef op 19 juni 2009 @ 20:59:

[...]



Wat vind je er precies moeilijk aan aan het leggen van contacten?



Ik ben niet zo spontaan van aard. En ik maak vaak grapjes waarvan voor andere mensen niet altijd direct duidelijk is dat het een grapje is. En het is iets fysieks: ik ben nogal groot en fors en voel me daardoor al snel zo "aanwezig". M'n gezicht staat van nature niet zo vrolijk dus mijn algehele uitstraling is niet die van een lief schattig ongevaarlijk vrouwtje waar mensen heel makkelijk een babbeltje mee aanknopen



En ik voel me wat ongemakkelijk bij initiatief nemen: ik denk al gauw dat ik me te veel opdring aan anderen en ben als gevolg daarvan al snel te afwachtend.
quote:emaille schreef op 19 juni 2009 @ 21:06:

Nou, alleen al dat nu blijkt dat meerdere mensen er moeite mee hebben is al fijn! Vaak denk je dat et bij iedereen vanzelf gaat, maar dat is dus niet zo.



Gezellie! Hier op ut forum lukt het aardig
Laat ze dan tot die tijd gewoon denken dat je een moordwijf bent



Serieus, waarom zou je ineens door de mand vallen. En bovendien, niet iedereen hoeft je aardig te vidnen toch? Vroeger kon ik me daar heel druk om maken, dat iemand me niet mocht. Nu denk ik, boeie, ik kan niet met de hele wereld vriendjes zijn.
Alle reacties Link kopieren
Moordwijf, ben je bang je vrienden te verliezen omdat je niet goed genoeg bent, of er niet hard genoeg voor werkt? Ik denk dat je er niet teveel over na moet denken, laten komen zoals het komt. Ik ben ook vaak verhuisd, en heb in het buitenland gewoond. Vriendschappen komen en gaan, in mijn geval, en ik heb niet een grote groep vrienden. In elke periode van mijn leven zijn er mensen die op dat moment in mijn leven passen, mensen waarmee het klikt. Wat is eigenlijk de definitie van vriendschap? De meeste vrienden die ik heb zie ik af en toe, en dan is het heel gezellig. Maar geen verplichtingen. Daar heb ik ook geen tijd voor.
Alle reacties Link kopieren
ik heb er ook 'last' van!

Steeds als ik ergens mee naar toegevraagd wordt ben ik gewoon verbaast dat ze mij mee willen hebben!



En als ik dan met iemand een wat vastige vriendschap ontwikkel vraag ik mij steeds af... hoe kan het dat je zo veel tijd en energie in mij steekt.



Soms blog ik over mijn hersenspinsels, deze is van okt. 2008:

***



Ik observeer, ik kijk naar andere en denk dan; was ik ook maar zo lief, zo knap, zo zorgzaam, zo genuanceerd of iets wat ik in een ander zie en bij mezelf niet.



Tegelijk vraag ik me af, wat zien andere in mij dat ik de moeite waard ben om mee om te gaan en tijd in te steken?

Ik hou veel te weinig rekening met iemand anders zijn gevoelens, ben vreselijk kort door de bocht, grijp alle kansen aan om iemand te beledigen soms niet zo bedoelt maar het gebeurt wel, ik geef vrij weinig om mijn eigen uiterlijk als het even niet hoeft doe ik er helemaal niks aan, heb toch wel enigszins moeite om me in te leven waarom iemand anders iets wel leuk vind dat ik niet leuk vind dan kan je denken aan gamen/films kijken/kettinkjes maken en andere toestanden.



Waarom nemen mensen de moeite wel aan mij te denken als ik niet terug aan hun denk?

Er gaat geen dag voorbij dat ik geen lieve mailtjes/smsjes krijg van vrienden/vriendinnen/familie, en super veel dagen dat ik niet eens de moeite neem om te reageren!

Ik ben gewoon een asociaal wijf! Te veel bezig met mijzelf.

Zelfs als ik op de kalender schrijf dat er iemand jarig is verzuim in een kaart te sturen! Ik ben er gewoon niet goed in .



Komt het door dat ik altijd eerlijk ben? Komt het door als je me belt dat ik er altijd zal zijn maakt niet uit hoe wanneer en waarom, en reden hoef je niet eens op te geven want ik kom gewoon. Of komt het door een reden waar ik me niet van bewust ben…



Dan komt daar natuurlijk de volgende vraag… hebben andere dit ook bij mij!?

Ik kan het me niet voorstellen dat iemand anders mij lief,knap,zorgzaam of genuanceerd vind, en daar kom ik natuurlijk ook nooit achter.



Hoe kan het toch, ik zie niks in me zelf wat ik bij andere juist zo mooi vind.

Maar toch hou ik van mijzelf, en waarom? Gewoon omdat ik ík ben en zolang ik genoegen neem met ik... doen andere dat dan ook?

***
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
quote:Moordwijf schreef op 19 juni 2009 @ 21:07:

Vriendschappen zijn als een busrit.

In ieder fase van je leven stappen er andere mensen op de bus. Maar er zullen ook mensen uitstappen. En sommige mensen zitten de hele rit achter je.





Dit zei een docent van mij tegen me en dit vond ik een hele mooie metafoor.



Dus ik denk ik deel hem even met jullie Ik zet iedereen altijd af
:-)
Alle reacties Link kopieren
quote:Feliciaatje schreef op 19 juni 2009 @ 21:05:

In welk opzicht pas je je aan Moordwijf? Waar voel je je ongemakkelijk over? Of is het meer dat je probeert wat meer te versmelten met de ander/anderen zodat je minder opvalt?



Vaker afspreken dan ik zou willen. Niet de dingen doen die ik leuk vind.



Ik ben vooral onzeker over mijn uiterlijk en heb daardoor het idee dat ik iets moet compenseren ofzo. Is dit logisch?
.
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn dat er zoveel herkenning is! Natuurlijk niet fijn dat jullie dit probleem ook ervaren maar wel dat ik niet de enige ben!
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn dat er zoveel herkenning is! Natuurlijk niet fijn dat jullie dit probleem ook ervaren maar wel dat ik niet de enige ben!
quote:Moordwijf schreef op 19 juni 2009 @ 21:10:

[...]





Vaker afspreken dan ik zou willen. Niet de dingen doen die ik leuk vind.



Ik ben vooral onzeker over mijn uiterlijk en heb daardoor het idee dat ik iets moet compenseren ofzo. Is dit logisch?Misschien niet logisch maar voor mij heel herkenbaar. Ook vroeger veel afgerekend op uiterlijk? Ik wel.. ik ben niet lelijk, ik ben geen oogverblindende schoonheid, maar ik ben wel heel aantrekkelijk schijnbaar en dat kan ook niet iedere vrouw waarderen. Aan de andere kant kan ik dus net zo onzeker worden van een andere mooie vrouw. Ik laat me er alleen niet meer door uit het veld slaan, maar het zit er wel ingebakken.
quote:emaille schreef op 19 juni 2009 @ 21:11:

Een vriendin van mij gebruikt die metafoor ook altijd, maar dat doet ze meer als excuus. Omdat ze zelf zo vaak afhaakt. Nu ben ik bij haar afgehaakt.



In de goeie vriendschappen die ik heb, ben ik namelijk wel heel trouw. En dan stappen we niet zomaar uit.Dat is een goede eigenschap van je
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me er iets bij voorstellen. Ik heb het zelf niet (meer) maar ik begrijp dat het voelt alsof je op die manier het tekort aan het een kunt aanvullen met het ander.



Toch is dat eigenlijk gek, ik bedoel, als jij naar jouw vrienden kijkt, is hun uiterlijk belangrijk? Wrs doet het er niets toe. Da's juist het fijne van vriendschappen, die gaan veel dieper dan dat .
Alle reacties Link kopieren
was een keer niet genoeg.



het is vaak zo, als je dingen uitspreekt zul je vaak mensen vinden die dat ook hebben.



Zelf ben ik ook vaak en lang gepest, en ben ik ook graag alleen en heb dus gewoon niet altijd zin in contact. Lastige is, als ik dan een paar keer wat minder 'gezellig' reageer dan wordt je minder snel meegevraagd de volgende keer.



vriendschappen zijn best lastig.



geheel toevallig heb ik er net een beetje een relletje om gehad met mijn vriend, hij vind het jammer dat ik nu wat minder contact heb met mijn vrienden en vriendinnen terwijl ik dat 8mnd terug wel best veel had. Ik krijg het er niet in dat ik er niet altijd even veel zin in heb.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven