Relaties
alle pijlers
Onzeker over vriendschappen
vrijdag 19 juni 2009 om 20:34
Ik vind het een beetje stom om dit hier te posten maar ik doe het toch maar. Kan wel wat tips gebruiken.
Ik heb altijd al moeite gehad met vriendschappen sluiten en deze houden. Dit komt deels door mijn behoefte om afstand te houden. Dit komt door een aantal zeer nare ervaringen met vriendschappen.
Ik ben heel vaak verhuist in mijn leven, dit heeft er denk ik ook aan bijgedragen dat ik nu een beetje ''bang'' ben om vrienden te maken. Denk ook vaak dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben vroeger flink gepest enzo en dit heeft toch zijn sporen wel achtergelaten.
Nu heb ik tegenwoordig vrienden. En oh mijn god ik vind het doodeng. Ben bang dat ze me laten vallen, me toch niet leuk genoeg vinden en zulk soort dingen. En dat remt me om 100% mezelf te kunnen zijn.
Wie heeft er tips voor me?
(Het is een beetje een rommelig stukje, vind het moeilijk om het goed onder woorden te brengen dus stel gerust vragen!)
Ik heb altijd al moeite gehad met vriendschappen sluiten en deze houden. Dit komt deels door mijn behoefte om afstand te houden. Dit komt door een aantal zeer nare ervaringen met vriendschappen.
Ik ben heel vaak verhuist in mijn leven, dit heeft er denk ik ook aan bijgedragen dat ik nu een beetje ''bang'' ben om vrienden te maken. Denk ook vaak dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben vroeger flink gepest enzo en dit heeft toch zijn sporen wel achtergelaten.
Nu heb ik tegenwoordig vrienden. En oh mijn god ik vind het doodeng. Ben bang dat ze me laten vallen, me toch niet leuk genoeg vinden en zulk soort dingen. En dat remt me om 100% mezelf te kunnen zijn.
Wie heeft er tips voor me?
(Het is een beetje een rommelig stukje, vind het moeilijk om het goed onder woorden te brengen dus stel gerust vragen!)
vrijdag 19 juni 2009 om 21:15
quote:Feliciaatje schreef op 19 juni 2009 @ 21:14:
Ik kan me er iets bij voorstellen. Ik heb het zelf niet (meer) maar ik begrijp dat het voelt alsof je op die manier het tekort aan het een kunt aanvullen met het ander.
Toch is dat eigenlijk gek, ik bedoel, als jij naar jouw vrienden kijkt, is hun uiterlijk belangrijk? Wrs doet het er niets toe. Da's juist het fijne van vriendschappen, die gaan veel dieper dan dat .Interesseert me geen reet, gaat erom dat het klikt
Ik kan me er iets bij voorstellen. Ik heb het zelf niet (meer) maar ik begrijp dat het voelt alsof je op die manier het tekort aan het een kunt aanvullen met het ander.
Toch is dat eigenlijk gek, ik bedoel, als jij naar jouw vrienden kijkt, is hun uiterlijk belangrijk? Wrs doet het er niets toe. Da's juist het fijne van vriendschappen, die gaan veel dieper dan dat .Interesseert me geen reet, gaat erom dat het klikt
vrijdag 19 juni 2009 om 21:20
vrijdag 19 juni 2009 om 21:21
nee doet het ook niet, maar voor de gene die vroeger zijn gepest wegens iets wat met je uiterlijk te maken heeft maakt het best wel uit hoe je er wel of niet uit ziet.
En hoe andere je zien, voor de vriendschap maakt het niet uit gezien vanaf de 'tegenpartij' maar zelf denk je aan vroeger.
En hoe andere je zien, voor de vriendschap maakt het niet uit gezien vanaf de 'tegenpartij' maar zelf denk je aan vroeger.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
vrijdag 19 juni 2009 om 21:51
quote:Moordwijf schreef op 19 juni 2009 @ 20:34:
Ik vind het een beetje stom om dit hier te posten maar ik doe het toch maar. Kan wel wat tips gebruiken.
Ik heb altijd al moeite gehad met vriendschappen sluiten en deze houden. Dit komt deels door mijn behoefte om afstand te houden. Dit komt door een aantal zeer nare ervaringen met vriendschappen.
Ik ben heel vaak verhuist in mijn leven, dit heeft er denk ik ook aan bijgedragen dat ik nu een beetje ''bang'' ben om vrienden te maken. Denk ook vaak dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben vroeger flink gepest enzo en dit heeft toch zijn sporen wel achtergelaten.
Nu heb ik tegenwoordig vrienden. En oh mijn god ik vind het doodeng. Ben bang dat ze me laten vallen, me toch niet leuk genoeg vinden en zulk soort dingen. En dat remt me om 100% mezelf te kunnen zijn.
Wie heeft er tips voor me?
(Het is een beetje een rommelig stukje, vind het moeilijk om het goed onder woorden te brengen dus stel gerust vragen!)Ik weet nooit zo goed wat ik me moet voorstellen bij 100% jezelf zijn. Bovendien is 'jezelf' aan verandering onderhevig en niet een statisch gegeven. Het lijkt me dat je met verschillende mensen verschillende relaties opbouwt en dat je met de één iets anders deelt dan met de ander. Wanneer je in elke situatie 100% hetzelfde reageert zul je juist merken dat je mensen van je vervreemdt. Je kunnen aanpassen aan de situatie en aan de persoon tegenover je is wat mij betreft eerder een teken van sociale intelligentie dan van zwakte. Als je vaker wilt laten zien waar je voor staat dan kun je dat natuurlijk eens voorzichtig gaan uitproberen om zo je reportoire uit te breiden. Wat mij betreft ben je dan nog steeds evenveel 'jezelf'.
Ik vind het een beetje stom om dit hier te posten maar ik doe het toch maar. Kan wel wat tips gebruiken.
Ik heb altijd al moeite gehad met vriendschappen sluiten en deze houden. Dit komt deels door mijn behoefte om afstand te houden. Dit komt door een aantal zeer nare ervaringen met vriendschappen.
Ik ben heel vaak verhuist in mijn leven, dit heeft er denk ik ook aan bijgedragen dat ik nu een beetje ''bang'' ben om vrienden te maken. Denk ook vaak dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben vroeger flink gepest enzo en dit heeft toch zijn sporen wel achtergelaten.
Nu heb ik tegenwoordig vrienden. En oh mijn god ik vind het doodeng. Ben bang dat ze me laten vallen, me toch niet leuk genoeg vinden en zulk soort dingen. En dat remt me om 100% mezelf te kunnen zijn.
Wie heeft er tips voor me?
(Het is een beetje een rommelig stukje, vind het moeilijk om het goed onder woorden te brengen dus stel gerust vragen!)Ik weet nooit zo goed wat ik me moet voorstellen bij 100% jezelf zijn. Bovendien is 'jezelf' aan verandering onderhevig en niet een statisch gegeven. Het lijkt me dat je met verschillende mensen verschillende relaties opbouwt en dat je met de één iets anders deelt dan met de ander. Wanneer je in elke situatie 100% hetzelfde reageert zul je juist merken dat je mensen van je vervreemdt. Je kunnen aanpassen aan de situatie en aan de persoon tegenover je is wat mij betreft eerder een teken van sociale intelligentie dan van zwakte. Als je vaker wilt laten zien waar je voor staat dan kun je dat natuurlijk eens voorzichtig gaan uitproberen om zo je reportoire uit te breiden. Wat mij betreft ben je dan nog steeds evenveel 'jezelf'.
vrijdag 19 juni 2009 om 22:57
quote:wuiles schreef op 19 juni 2009 @ 21:51:
[...]
Ik weet nooit zo goed wat ik me moet voorstellen bij 100% jezelf zijn. Bovendien is 'jezelf' aan verandering onderhevig en niet een statisch gegeven. Het lijkt me dat je met verschillende mensen verschillende relaties opbouwt en dat je met de één iets anders deelt dan met de ander. Wanneer je in elke situatie 100% hetzelfde reageert zul je juist merken dat je mensen van je vervreemdt. Je kunnen aanpassen aan de situatie en aan de persoon tegenover je is wat mij betreft eerder een teken van sociale intelligentie dan van zwakte. Als je vaker wilt laten zien waar je voor staat dan kun je dat natuurlijk eens voorzichtig gaan uitproberen om zo je reportoire uit te breiden. Wat mij betreft ben je dan nog steeds evenveel 'jezelf'.
'Jezelf zijn' heeft juist helemaal niet te maken met altijd dezelfde zijn en altijd hetzelfde reageren. Jezelf zijn is volledig 'aanwezig' kunnen zijn, niet afdwalen, je niet mooier, beter, vrolijker, intelligenter of betrouwbaarder hoeven voordoen dan je je op dat moment voelt. Dat heeft niet te maken met je niet aan kunnen passen aan een situatie, maar juist met kunnen reageren op een situatie, omdat je je niet bij voorbaat voor alles hebt afgesloten.
Denk ik hoor.
[...]
Ik weet nooit zo goed wat ik me moet voorstellen bij 100% jezelf zijn. Bovendien is 'jezelf' aan verandering onderhevig en niet een statisch gegeven. Het lijkt me dat je met verschillende mensen verschillende relaties opbouwt en dat je met de één iets anders deelt dan met de ander. Wanneer je in elke situatie 100% hetzelfde reageert zul je juist merken dat je mensen van je vervreemdt. Je kunnen aanpassen aan de situatie en aan de persoon tegenover je is wat mij betreft eerder een teken van sociale intelligentie dan van zwakte. Als je vaker wilt laten zien waar je voor staat dan kun je dat natuurlijk eens voorzichtig gaan uitproberen om zo je reportoire uit te breiden. Wat mij betreft ben je dan nog steeds evenveel 'jezelf'.
'Jezelf zijn' heeft juist helemaal niet te maken met altijd dezelfde zijn en altijd hetzelfde reageren. Jezelf zijn is volledig 'aanwezig' kunnen zijn, niet afdwalen, je niet mooier, beter, vrolijker, intelligenter of betrouwbaarder hoeven voordoen dan je je op dat moment voelt. Dat heeft niet te maken met je niet aan kunnen passen aan een situatie, maar juist met kunnen reageren op een situatie, omdat je je niet bij voorbaat voor alles hebt afgesloten.
Denk ik hoor.
zaterdag 20 juni 2009 om 00:20
quote:emaille schreef op 19 juni 2009 @ 22:07:
[...]
Ja dat vind ik dus ook. Maar er zijn mensen die daar anders over denken. Zo heb ik een paar meiden leren kennen, bij wie steeds duidelijker is geworden dat je er goed -en slank- uit moet zien om erbij te horen. Daar doe ik blijkbaar niet genoeg moeite voor.
Maar je kan je dus afvragen in hoeverre dat vriendschap is Daar zou ik al helemaal geen zin in hebben. Ik vind een echte vriend(in) ook iemand bij wie je gewoon in je joggingpakje op de bank kunt zitten.
[...]
Ja dat vind ik dus ook. Maar er zijn mensen die daar anders over denken. Zo heb ik een paar meiden leren kennen, bij wie steeds duidelijker is geworden dat je er goed -en slank- uit moet zien om erbij te horen. Daar doe ik blijkbaar niet genoeg moeite voor.
Maar je kan je dus afvragen in hoeverre dat vriendschap is Daar zou ik al helemaal geen zin in hebben. Ik vind een echte vriend(in) ook iemand bij wie je gewoon in je joggingpakje op de bank kunt zitten.
Cum non tum age
zaterdag 20 juni 2009 om 10:41
quote:korenwolf schreef op 19 juni 2009 @ 22:57:
[...]
'Jezelf zijn' heeft juist helemaal niet te maken met altijd dezelfde zijn en altijd hetzelfde reageren. Jezelf zijn is volledig 'aanwezig' kunnen zijn, niet afdwalen, je niet mooier, beter, vrolijker, intelligenter of betrouwbaarder hoeven voordoen dan je je op dat moment voelt. Dat heeft niet te maken met je niet aan kunnen passen aan een situatie, maar juist met kunnen reageren op een situatie, omdat je je niet bij voorbaat voor alles hebt afgesloten.
Denk ik hoor.
Mwoh, het is van allebei een beetje. Ik ben meestal behoorlijk mezelf, maar ik zet mezelf er ook wel eens toe om even wat aardiger of belangstellender te zijn dan ik me op dat moment voel, als de situatie daarom vraagt. Als een vriendin erg in de puree zit en ik heb zelf een baaldag op het werk gehad of zo, dan til ik me daar even overheen om een luisterend oor voor haar te kunnen zijn.
"Helemaal jezelf zijn" suggereert dat je altijd maar je eigen gevoelens op nummer 1 zet. En dat bedoel jij vast niet, maar zoals mensen het omschrijven, zo klinkt het soms wel een beetje
[...]
'Jezelf zijn' heeft juist helemaal niet te maken met altijd dezelfde zijn en altijd hetzelfde reageren. Jezelf zijn is volledig 'aanwezig' kunnen zijn, niet afdwalen, je niet mooier, beter, vrolijker, intelligenter of betrouwbaarder hoeven voordoen dan je je op dat moment voelt. Dat heeft niet te maken met je niet aan kunnen passen aan een situatie, maar juist met kunnen reageren op een situatie, omdat je je niet bij voorbaat voor alles hebt afgesloten.
Denk ik hoor.
Mwoh, het is van allebei een beetje. Ik ben meestal behoorlijk mezelf, maar ik zet mezelf er ook wel eens toe om even wat aardiger of belangstellender te zijn dan ik me op dat moment voel, als de situatie daarom vraagt. Als een vriendin erg in de puree zit en ik heb zelf een baaldag op het werk gehad of zo, dan til ik me daar even overheen om een luisterend oor voor haar te kunnen zijn.
"Helemaal jezelf zijn" suggereert dat je altijd maar je eigen gevoelens op nummer 1 zet. En dat bedoel jij vast niet, maar zoals mensen het omschrijven, zo klinkt het soms wel een beetje
zaterdag 20 juni 2009 om 10:53
quote:ellen2_ schreef op 20 juni 2009 @ 10:41:
[...]
Mwoh, het is van allebei een beetje. Ik ben meestal behoorlijk mezelf, maar ik zet mezelf er ook wel eens toe om even wat aardiger of belangstellender te zijn dan ik me op dat moment voel, als de situatie daarom vraagt. Als een vriendin erg in de puree zit en ik heb zelf een baaldag op het werk gehad of zo, dan til ik me daar even overheen om een luisterend oor voor haar te kunnen zijn.
"Helemaal jezelf zijn" suggereert dat je altijd maar je eigen gevoelens op nummer 1 zet. En dat bedoel jij vast niet, maar zoals mensen het omschrijven, zo klinkt het soms wel een beetje
Misschien wel niet. Misschien hoort het in jouw geval (en ik herken het, ik doe dat ook en het is juist prettig) bij wie je bent. En blijf je alsnog dichtbij wie je bent door dat te doen. Geen idee hoor maar zo ervaar ik het zelf iig .
Ik denk dat wat jij beschrijft KW (mooi gevangen trouwens) voor mij zo opgaat. Het heeft alles te maken met aanwezigheid.
Ik voel me wel altijd mezelf bij wie ik ook ben. Soms gaat het wat stroever door verlegenheid maar ik ben wel ik. Ik heb meer het idee dat we allemaal zoveel verschillende facetten hebben dat het niet zo vreemd is dat in de ene situatie bepaalde facetten meer licht vangen en in andere situaties andere facetten.
[...]
Mwoh, het is van allebei een beetje. Ik ben meestal behoorlijk mezelf, maar ik zet mezelf er ook wel eens toe om even wat aardiger of belangstellender te zijn dan ik me op dat moment voel, als de situatie daarom vraagt. Als een vriendin erg in de puree zit en ik heb zelf een baaldag op het werk gehad of zo, dan til ik me daar even overheen om een luisterend oor voor haar te kunnen zijn.
"Helemaal jezelf zijn" suggereert dat je altijd maar je eigen gevoelens op nummer 1 zet. En dat bedoel jij vast niet, maar zoals mensen het omschrijven, zo klinkt het soms wel een beetje
Misschien wel niet. Misschien hoort het in jouw geval (en ik herken het, ik doe dat ook en het is juist prettig) bij wie je bent. En blijf je alsnog dichtbij wie je bent door dat te doen. Geen idee hoor maar zo ervaar ik het zelf iig .
Ik denk dat wat jij beschrijft KW (mooi gevangen trouwens) voor mij zo opgaat. Het heeft alles te maken met aanwezigheid.
Ik voel me wel altijd mezelf bij wie ik ook ben. Soms gaat het wat stroever door verlegenheid maar ik ben wel ik. Ik heb meer het idee dat we allemaal zoveel verschillende facetten hebben dat het niet zo vreemd is dat in de ene situatie bepaalde facetten meer licht vangen en in andere situaties andere facetten.
zaterdag 20 juni 2009 om 19:44
Korenwolf beschrijft precies hoe ik 'jezelf zijn'' zie.
En ik ben idd veel gepest met mijn dikzijn. En aangezien ik nog steeds dik en lelijk ben maakt me dat wel onzeker.
Deels doordat ik ook nu nog regelmatig opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd krijg. Ik heb het idee dat ik extra leuk moet zijn omdat mijn uiterlijk dan minder erg is ofzo.
En ik ben idd veel gepest met mijn dikzijn. En aangezien ik nog steeds dik en lelijk ben maakt me dat wel onzeker.
Deels doordat ik ook nu nog regelmatig opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd krijg. Ik heb het idee dat ik extra leuk moet zijn omdat mijn uiterlijk dan minder erg is ofzo.
zaterdag 20 juni 2009 om 19:58
He wat naar MW dat je er zo over denkt. Ik heb mijn vrienden en vriendinnen echt niet omdat ik de hele dag naar ze wil kijken, het zijn geen schilderijen. Het zijn mijn vrienden omdat ik ze leuk vind qua persoonlijkheid.
Dat maakt mensen mooi.
Ik denk dat je die onzekerheid uitstraalt en dat maakt dat mensen soms stomme opmerkingen maken. Niet dat ik het goed praat hoor, want het is echt vreselijk. Bedenk wel dat die mensen sowieso niet leuk zijn. Als iemand een rotopmerking naar mij zou maken dan zou ik meteen wat terugzeggen en denken wat een achterlijk stuk ellende en niet denken dat ik niet goed/leuk of whatever ben. Dat is het verschil.
Weet je, iedereen is wel ergens onzeker over.
Je kunt de wereld niet veranderen, maar wel de manier waarop jij in het leven staat.
Dat maakt mensen mooi.
Ik denk dat je die onzekerheid uitstraalt en dat maakt dat mensen soms stomme opmerkingen maken. Niet dat ik het goed praat hoor, want het is echt vreselijk. Bedenk wel dat die mensen sowieso niet leuk zijn. Als iemand een rotopmerking naar mij zou maken dan zou ik meteen wat terugzeggen en denken wat een achterlijk stuk ellende en niet denken dat ik niet goed/leuk of whatever ben. Dat is het verschil.
Weet je, iedereen is wel ergens onzeker over.
Je kunt de wereld niet veranderen, maar wel de manier waarop jij in het leven staat.
Cum non tum age
