Onzeker over vriendschappen

19-06-2009 20:34 63 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het een beetje stom om dit hier te posten maar ik doe het toch maar. Kan wel wat tips gebruiken.



Ik heb altijd al moeite gehad met vriendschappen sluiten en deze houden. Dit komt deels door mijn behoefte om afstand te houden. Dit komt door een aantal zeer nare ervaringen met vriendschappen.



Ik ben heel vaak verhuist in mijn leven, dit heeft er denk ik ook aan bijgedragen dat ik nu een beetje ''bang'' ben om vrienden te maken. Denk ook vaak dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben vroeger flink gepest enzo en dit heeft toch zijn sporen wel achtergelaten.



Nu heb ik tegenwoordig vrienden. En oh mijn god ik vind het doodeng. Ben bang dat ze me laten vallen, me toch niet leuk genoeg vinden en zulk soort dingen. En dat remt me om 100% mezelf te kunnen zijn.



Wie heeft er tips voor me?



(Het is een beetje een rommelig stukje, vind het moeilijk om het goed onder woorden te brengen dus stel gerust vragen!)
Alle reacties Link kopieren
Geen tips, wel herkenning.



Veel gepest vroeger, nog wel wat meer dingen en ik heb me lang daardoor vreemd en geisoleerd gevoeld. Daarnaast ben ik graag op mijzelf. Ik heb een paar geweldige vrienden sinds mijn 13de, 14de. Die blijven voor altijd. En daarnaast ben ik steeds opener geworden door de jaren heen en heb ik nu meer mensen in mijn leven die ik als goede vrienden beschouw en bij wie ik me prettig voel.



En toch... ik zal er nooit geweldig in worden geloof ik. Ik herken je angst, ook al weet ik nu heel goed dat die irrationeel is. Vooral als ik moe ben, veel aan mijn hoofd heb etc, heb ik moeite met afspreken. Dan wil ik gewoon bij mezelf zijn, dan is het altijd goed.



Ik denk dat het zo gaat blijven. Dat ik nog wel wat zal kunnen groeien hierin, nog wat meer zelfvertrouwen kan opbouwen. Tegelijkertijd zal de vraag altijd stiekem ergens op de achtergrond blijven, wat anderen in vredesnaam met mij moeten. Terwijl ik niet langer onzeker ben over mijzelf. Klinkt paradoxaal, is het ook.



Dus, je hebt er geen zak aan, maar het scheelt soms al om te weten dat anderen er ook mee aanrommelen .
Alle reacties Link kopieren
Dat scheelt zeker Ik ben nu op de leeftijd dat iedereen om mij heen zon vaste vriendengroep heeft en iedere week gaat stappen met vrienden enzo. En ik heb dat niet. Soms ben ik daar wel jaloers op.



Ik ben heel blij met de vrienden die ik wel heb, en verbaas me er iedere keer weer over dat ik überhaupt vrienden heb.



En wat jij zegt feliciaatje ''wat moeten ze in vredesnaam met MIJ'' dat gevoel herken ik heel erg.
Alle reacties Link kopieren
quote:Feliciaatje schreef op 19 juni 2009 @ 20:41:

Geen tips, wel herkenning.



Dus, je hebt er geen zak aan, maar het scheelt soms al om te weten dat anderen er ook mee aanrommelen .



Als dat scheelt, dan is er hier nog iemand die er mee zit ;)



En Moordwijf, weet je, je komt op het forum zo leuk over! Jij hebt helemaal geen reden om je druk te maken!
Alle reacties Link kopieren
quote:Moordwijf schreef op 19 juni 2009 @ 20:44:

\Ik ben nu op de leeftijd dat iedereen om mij heen zon vaste vriendengroep heeft en iedere week gaat stappen met vrienden enzo. En ik heb dat niet. Soms ben ik daar wel jaloers op.Haha ja! Ik wil ook n groep!
Alle reacties Link kopieren
quote:Helianthusje schreef op 19 juni 2009 @ 20:46:

[...]





Als dat scheelt, dan is er hier nog iemand die er mee zit ;)



En Moordwijf, weet je, je komt op het forum zo leuk over! Jij hebt helemaal geen reden om je druk te maken!



Haha lief van je maar op internet kan ik over mijn reacties nadenken en dus precies zo leuk/gevat/weetikhet uit de hoek komen als ik wil.



Wel prettig om nog meer herkenning te lezen. Bij zulk soort dingen denk ik altijd dat ik de enige ben.
Alle reacties Link kopieren
quote:Helianthusje schreef op 19 juni 2009 @ 20:47:

[...]





Haha ja! Ik wil ook n groep!Waar woon je ongeveer en hoe oud ben je



Nee even serieus. Het is logisch voor mensen om ergens bij te willen horen. Want groepen zijn sterker en overleven beter. Het zit echt in de basis. Maar waarom lukt he tme dan niet om bij een groepje te horen?
Hier ook herkenning. Ik geloof dat ik er ook ooit een topic over heb gehad hele tijd terug.



Ik kan goed functioneren in een groep. Ben vaak de bindende factor in groepen, maar sta er altijd buiten. Tenminste ik maak geen binding. Anderen hebben dat niet door. Relaties 1 op 1 vind ik moeilijk. Kan ik niet. Anderen voelen zich gek genoeg wel fijn bij mij want ik ben belangstellend, kan goed lullen over onderwerpen in zijn algemeenheid en ik kan zelfs heel persoonlijk lijken, maar ik heb altijd een zekere afstand. Ik heb er soms wel last van. Ik zou het anders willen.
Alle reacties Link kopieren
Nou, anderen denken vast ook (wel eens) na over hun reacties en lang niet iedereen komt leuk over hoor..
Ik kan heel slecht tegen sociale verplichtingen. Uit mezelf vind ik het leuk/gezellig. Maar zodra er verwachtingen bij komen kijken haak ik vaak af :(
Alle reacties Link kopieren
Moordwijf, het verbaast me dat jij dit topic opent.



Ik ben ook vaak verhuisd, maar ik herken het niet. Ik vind het juist wel makkelijk om met mensen in contact te komen.



Wees jezelf, ga niet moeilijk doen omdat je bang bent dat ze je anders niet leuk vinden. Echte vrienden nemen je zoals je bent.
Cum non tum age
quote:noa schreef op 19 juni 2009 @ 20:52:

Moordwijf, het verbaast me dat jij dit topic opent.



Ik ben ook vaak verhuisd, maar ik herken het niet. Ik vind het juist wel makkelijk om met mensen in contact te komen.



Wees jezelf, ga niet moeilijk doen omdat je bang bent dat ze je anders niet leuk vinden. Echte vrienden nemen je zoals je bent.Door het vele verhuizen vroeger heb ik geleerd me heel goed aan te passen. Heb ik geleerd om goed te integreren in een nieuwe situatie en contacten op te doen met anderen. Ik heb alleen niet geleerd om me te binden en te onderhouden.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel voor een deel. Ik ben ook vaak verhuisd in mijn leven, en als ik mensen eenmaal langer ken gaat het prima. Maar ik ben gewoon niet zo goed in het leggen van contacten, ik ben ook niet zo heel leuk in het begin. Ik ben op mijn best als mensen me wat langer kennen
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 juni 2009 @ 20:50:

Hier ook herkenning. Ik geloof dat ik er ook ooit een topic over heb gehad hele tijd terug.



Ik kan goed functioneren in een groep. Ben vaak de bindende factor in groepen, maar sta er altijd buiten. Tenminste ik maak geen binding. Anderen hebben dat niet door. Relaties 1 op 1 vind ik moeilijk. Kan ik niet. Anderen voelen zich gek genoeg wel fijn bij mij want ik ben belangstellend, kan goed lullen over onderwerpen in zijn algemeenheid en ik kan zelfs heel persoonlijk lijken, maar ik heb altijd een zekere afstand. Ik heb er soms wel last van. Ik zou het anders willen.



Heb je wel eens geprobeerd om het te veranderen? En zo ja hoe heb je dat gedaan?



En hoe komt het denk je dat anderen zich goed bij jou op hun gemak voelen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Helianthusje schreef op 19 juni 2009 @ 20:50:

Nou, anderen denken vast ook (wel eens) na over hun reacties en lang niet iedereen komt leuk over hoor..Nou dat nadenken betwijfel ik bij sommige mensen hoor
Ik heb het ook een beetje hoor. Heb wel redelijk wat vrienden, maar geen groep (als in iedereen in dezelfde groep). En als er al een groep geformeerd wordt, sta ik er altijd een beetje buiten.



Misshcien ben ik dan gewoon niet zo'n groepsmens denk ik dan maar. En de tijd dat ik me ga aanpassen om bij anderen in de smaak te vallen, ligt ver achter me. Vind mezelf best een leuk mens namelijk!



Je bent iig geen meeloper en da's ook wat! :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:noa schreef op 19 juni 2009 @ 20:52:

Moordwijf, het verbaast me dat jij dit topic opent.



Ik ben ook vaak verhuisd, maar ik herken het niet. Ik vind het juist wel makkelijk om met mensen in contact te komen.



Wees jezelf, ga niet moeilijk doen omdat je bang bent dat ze je anders niet leuk vinden. Echte vrienden nemen je zoals je bent.

Waarom verbaast je dat?



Dat van echte vrienden nemen je zoals je bent geloof ik niet helemaal. Toen ik helemaal mezelf was had ik namelijk geen vrienden.
Alle reacties Link kopieren
quote:ellen2_ schreef op 19 juni 2009 @ 20:55:

Ik herken het wel voor een deel. Ik ben ook vaak verhuisd in mijn leven, en als ik mensen eenmaal langer ken gaat het prima. Maar ik ben gewoon niet zo goed in het leggen van contacten, ik ben ook niet zo heel leuk in het begin. Ik ben op mijn best als mensen me wat langer kennen Wat vind je er precies moeilijk aan aan het leggen van contacten?
Maar ben je nu niet meer helemaal jezelf dan, nu je vrienden hebt?
quote:Moordwijf schreef op 19 juni 2009 @ 20:56:

[...]





Heb je wel eens geprobeerd om het te veranderen? En zo ja hoe heb je dat gedaan?



En hoe komt het denk je dat anderen zich goed bij jou op hun gemak voelen?



Jawel en daar doe ik ook mijn best voor door mezelf te dwingen. Het zit in mijn systeem en alles probeert me tegen te houden door bijvoorbeeld de tel te pakken, maar dan doe ik het toch.



Omdat ik belangstellend ben naar anderen. De meeste mensen houden van over zichzelf praten en ik geef daar ruimschoots gelegenheid toe. Ik vind anderen ook best heel leuk en kan het ook gezellig hebben. Waar anderen wat meer verlegen zijn kan ik mensen weer aan elkaar koppelen waardoor een groepsgevoel ontstaat. Ik ben heel gezellig in een groep, erg ongezellig 1 op 1 :S
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 juni 2009 @ 20:51:

Ik kan heel slecht tegen sociale verplichtingen. Uit mezelf vind ik het leuk/gezellig. Maar zodra er verwachtingen bij komen kijken haak ik vaak af :(



Dat herken ik heel erg. Met mijn beste vrienden heb ik nooit dat gevoel, we laten elkaar heel vrij, zijn begripvol, makkelijk.



Ik denk dat het een beetje uit hetzelfde voortkomt. Ik begrijp niet zo goed hoe binding en hechting precies werken alhoewel het me veel duidelijker is geworden nu ik een kind heb. En toch is dat ook weer anders. Denk dat daar wel een deel van de angel in zit.
Alle reacties Link kopieren
quote:emaille schreef op 19 juni 2009 @ 20:58:

Ik heb het ook een beetje hoor. Heb wel redelijk wat vrienden, maar geen groep (als in iedereen in dezelfde groep). En als er al een groep geformeerd wordt, sta ik er altijd een beetje buiten.



Misshcien ben ik dan gewoon niet zo'n groepsmens denk ik dan maar. En de tijd dat ik me ga aanpassen om bij anderen in de smaak te vallen, ligt ver achter me. Vind mezelf best een leuk mens namelijk!



Je bent iig geen meeloper en da's ook wat! :-)Ik vind mezelf ook leuk hoor, dus daar ligt het niet aan. Maar ik pas me dus wel gedeeltelijk aan, en dat vind ik ook geen probleem. Bij mij is het denk ik meer dat ik nu zo bang ben voor de vriendschappen die ik nu heb.
Alle reacties Link kopieren
quote:emaille schreef op 19 juni 2009 @ 20:59:

Maar ben je nu niet meer helemaal jezelf dan, nu je vrienden hebt?Niet helemaal. Geen extreme aanpassingen hoor maar gewoon kleine dingetjes.
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 19 juni 2009 @ 20:59:

[...]





Jawel en daar doe ik ook mijn best voor door mezelf te dwingen. Het zit in mijn systeem en alles probeert me tegen te houden door bijvoorbeeld de tel te pakken, maar dan doe ik het toch.



Omdat ik belangstellend ben naar anderen. De meeste mensen houden van over zichzelf praten en ik geef daar ruimschoots gelegenheid toe. Ik vind anderen ook best heel leuk en kan het ook gezellig hebben. Waar anderen wat meer verlegen zijn kan ik mensen weer aan elkaar koppelen waardoor een groepsgevoel ontstaat. Ik ben heel gezellig in een groep, erg ongezellig 1 op 1 :S

Is het dan omdat je je ongemakkelijk voelt in 1 op 1 situaties?



Sorry dat ik zoveel vragen stel maar door andere mensen met vergelijkbaar gedrag te ''analyseren'' kun je vaak wat meer inzicht in je eigen gedrag verkrijgen.
Alle reacties Link kopieren
Is grappig he, ik was juist altijd beter 1 op 1. Sinds een aantal jaren functioneer ik goed in groepen. Vroeger voor geen meter, ik was als de dood voor groepen (oa door het pesten).



Het verbetert wel, idd door wat dwang van mezelf, maar ik zal nooit een enorm sociaal mens zijn. Alhoewel de mensen om me heen juist vaak zeggen dat ze het heerlijk vinden om met me te praten over vanalles en nog wat en ik nooit wat raar vind.



Denk toch dat het voor het grootste deel tussen mijn eigen oren zit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven