Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
vrijdag 8 februari 2008 om 17:10
Lieverd, en als je nu zo'n pijn hebt dat je niet eens achter de computer kunt blijven zitten, dan gaat 'ie wel ongeveer alle grenzen van geweld over die er maar zijn. Kan me voorstellen dat je jezelf over een klap heen zet -omdat ik dat zelf, zij het met tegenzin, gedaan heb?- maar dit moet dus wel veel meer dan een klap geweest zijn.
zaterdag 9 februari 2008 om 01:19
Lieve, lieve meiden,
Ik heb de afgelopen dagen dit topic doorgelezen. Vraag me niet hoe ik hier terecht kwam, ik weet het niet meer.. gelukkig ook geen herkenning voor mij, behalve dan het 'lievemeisjes'-complex/syndroom waar Dubio het wel eens over had, da's alles.
Wat mij betreft is dit het mooiste topic ooit. Natuurlijk niet het onderwerp, maar de manier waarop jullie hier met elkaar omgaan. Ik heb zo'n bewondering voor jullie, echt! Goede adviezen, omdat jullie het in de praktijk allemaal hebben meegemaakt en weten 'hoe het zit'. Altijd een luisterend oor, knuffels in overvloed, begrip voor elkaar. Soms even hard tegen hard als het nodig is, maar altijd zinvol en met respect.
Als je dit topic achter elkaar leest dan zie je dat veel vrouwen hier zijn gegroeid en dan ben ik plaatsvervangend trots op jullie!
Fantastisch hoe jullie elkaar hier opvangen, volgens mij kan hier geen enkele therapie tegenop.. je hoeft niet alles (nog eens) te vertellen omdat jullie vaak aan een half woord genoeg hebben en het vertrouwen onderling is zo groot.. heel erg mooi.
Juist omdat jullie zoveel hebben meegemaakt en nog meemaken vind ik jullie heel erg sterk, voor mij zijn jullie de SUPERVROUWEN van het viva-forum!!
Ik wens jullie (en kinderen) het aller-, allerbeste toe en dat meen ik oprecht.
LilyRose, ik ben blij dat je hier blijft schrijven en ik vraag me al een paar bladzijdes af hoe het toch met Thirza zou zijn....
Duubiejoo, ik ben tog soo trods dad jei me sus ben oppet kamp, buk je maar es efe dan sal ik een bos feere in je hol dauwe, so groods bennik op je!
Komp maar gouw weer langes foor een bakie dan ken ik je weer efe pladtknuvvele! Dike kus fan Fie. Kus
Ik heb de afgelopen dagen dit topic doorgelezen. Vraag me niet hoe ik hier terecht kwam, ik weet het niet meer.. gelukkig ook geen herkenning voor mij, behalve dan het 'lievemeisjes'-complex/syndroom waar Dubio het wel eens over had, da's alles.
Wat mij betreft is dit het mooiste topic ooit. Natuurlijk niet het onderwerp, maar de manier waarop jullie hier met elkaar omgaan. Ik heb zo'n bewondering voor jullie, echt! Goede adviezen, omdat jullie het in de praktijk allemaal hebben meegemaakt en weten 'hoe het zit'. Altijd een luisterend oor, knuffels in overvloed, begrip voor elkaar. Soms even hard tegen hard als het nodig is, maar altijd zinvol en met respect.
Als je dit topic achter elkaar leest dan zie je dat veel vrouwen hier zijn gegroeid en dan ben ik plaatsvervangend trots op jullie!
Fantastisch hoe jullie elkaar hier opvangen, volgens mij kan hier geen enkele therapie tegenop.. je hoeft niet alles (nog eens) te vertellen omdat jullie vaak aan een half woord genoeg hebben en het vertrouwen onderling is zo groot.. heel erg mooi.
Juist omdat jullie zoveel hebben meegemaakt en nog meemaken vind ik jullie heel erg sterk, voor mij zijn jullie de SUPERVROUWEN van het viva-forum!!
Ik wens jullie (en kinderen) het aller-, allerbeste toe en dat meen ik oprecht.
LilyRose, ik ben blij dat je hier blijft schrijven en ik vraag me al een paar bladzijdes af hoe het toch met Thirza zou zijn....
Duubiejoo, ik ben tog soo trods dad jei me sus ben oppet kamp, buk je maar es efe dan sal ik een bos feere in je hol dauwe, so groods bennik op je!
Komp maar gouw weer langes foor een bakie dan ken ik je weer efe pladtknuvvele! Dike kus fan Fie. Kus
zaterdag 9 februari 2008 om 09:22
Goedemorgen,
Fiemail, wat een leuk bericht van jou! Ook ik vraag me af, hoe het met Thirza is trouwens.
Zelf ga ik een weekend naar mijn vriend toe nu, geen tijd om te lezen/schrijven. Ben benieuwd hoe het weekend gaat verlopen. Ging erg goed de laatste tijd tussen ons, maar nu...zegt hij dat hij zich distantieert van mij. Ik heb te veel problemen, hij weet niet of hij daar mee verder wil. Ik ben te zwaar op de hand. Oh, ik kan me dat wel voorstellen. Tijdens mijn huwelijk was mijn ex ook zwaar op de hand, en steeds als ik me wat beter voelde, trok hij me weer de diepte in. Als dit voor vriendlief ook zo voelt, dan werkt het niet... maar ik wil het zo graag anders. Er staat al veel te gebeuren bij mij, en ik hoop gewoon, dat daarna rust komt, en dat ik ook weer beter in mijn vel kom te zitten dan.
Moet misschien toch het gesprek met hem aangaan, want als hij zich distantieert van mij, vraag ik me af, of het nog wel zin heeft allemaal.
Sorry, beetje warrig misschien allemaal.
Groetjes,
Nicole
Fiemail, wat een leuk bericht van jou! Ook ik vraag me af, hoe het met Thirza is trouwens.
Zelf ga ik een weekend naar mijn vriend toe nu, geen tijd om te lezen/schrijven. Ben benieuwd hoe het weekend gaat verlopen. Ging erg goed de laatste tijd tussen ons, maar nu...zegt hij dat hij zich distantieert van mij. Ik heb te veel problemen, hij weet niet of hij daar mee verder wil. Ik ben te zwaar op de hand. Oh, ik kan me dat wel voorstellen. Tijdens mijn huwelijk was mijn ex ook zwaar op de hand, en steeds als ik me wat beter voelde, trok hij me weer de diepte in. Als dit voor vriendlief ook zo voelt, dan werkt het niet... maar ik wil het zo graag anders. Er staat al veel te gebeuren bij mij, en ik hoop gewoon, dat daarna rust komt, en dat ik ook weer beter in mijn vel kom te zitten dan.
Moet misschien toch het gesprek met hem aangaan, want als hij zich distantieert van mij, vraag ik me af, of het nog wel zin heeft allemaal.
Sorry, beetje warrig misschien allemaal.
Groetjes,
Nicole
zaterdag 9 februari 2008 om 19:57
Hai lieve vrouwen van me en heeee Fiemail!
Ja goed topic dit he? Ik ben ook zo trots op al die geweldenaars hier. Stuk voor stuk forumheldinnen van me.
Met Thirza is het goed. Ze heeft me een tijdje terug gemaild. Ze is inmiddels gescheiden en is heel gelukkig schreef ze. Ik kreeg niet echt details van haar maar de toon van haar mail was in ieder geval heel positief.
Elmervereke, ik ga je boek bestellen!
Ja goed topic dit he? Ik ben ook zo trots op al die geweldenaars hier. Stuk voor stuk forumheldinnen van me.
Met Thirza is het goed. Ze heeft me een tijdje terug gemaild. Ze is inmiddels gescheiden en is heel gelukkig schreef ze. Ik kreeg niet echt details van haar maar de toon van haar mail was in ieder geval heel positief.
Elmervereke, ik ga je boek bestellen!
zaterdag 9 februari 2008 om 21:18
Lieve LilyRose, hoe gaat het vandaag met je?
Ik heb veel aan je gedacht, hoop dat je je wat beter voelt.
Is Anna nog langsgeweest?
Fiemail, wat een fijn berichtje!
Je hebt gelijk, het vertrouwen is groot. Het topic heeft een duidelijk doel, en is tegelijk een plek waar je alles kwijt kunt. Bijzonder.
Lemmy hoe is het met jou?
Ik heb veel aan je gedacht, hoop dat je je wat beter voelt.
Is Anna nog langsgeweest?
Fiemail, wat een fijn berichtje!
Je hebt gelijk, het vertrouwen is groot. Het topic heeft een duidelijk doel, en is tegelijk een plek waar je alles kwijt kunt. Bijzonder.
Lemmy hoe is het met jou?
zaterdag 9 februari 2008 om 22:12
Hallo allemaal
Ik heb vandaag een heerlijke dag gehad, begon al met zo'n lief bericht van Fiemail, lekker weer buiten en vervolgens leuke dingen gedaan. Echt zo'n dag waarvan je opknapt en dingen weer in perspectief kunt zien.
Veertje, wat me vandaag 'zomaar' in gedachten kwam is dat wij onnatuurlijk moeten loslaten. Het is normaal om je kinderen los te laten, iedere keer een stapje waarbij je kunt zien dat ze leren van de dingen die ze doen en dat ze soms wel en soms niet gelukkig zijn. Een heel proces maar waar je jaren over doet en invloed op hebt.
Wij hebben, ieder op een andere manier, onnatuurlijk en te jong moeten loslaten. Ze zijn er nog niet aan toe om alleen te 'vliegen'. Dat maakt het zo moeilijk. Dit besef, dat dit ook veel invloed op hun leven zal hebben maakt het voor mij in ieder geval zo zwaar, want ik had ze zo graag anders gegund. En gisteren heeft er opnieuw iemand een groot kompliment verdient want opnieuw heeft ze blijk gegeven van een staaltje volwassenheid.
Lieve Lily, hoe gaat het met je, ik maak me zorgen!
Kruip je nu niet helemaal terug in je schulp? Wil je ons met een berichtje laten horen hoe het gaat?
Leo, het boek is geweldig!
Ik heb vandaag een heerlijke dag gehad, begon al met zo'n lief bericht van Fiemail, lekker weer buiten en vervolgens leuke dingen gedaan. Echt zo'n dag waarvan je opknapt en dingen weer in perspectief kunt zien.
Veertje, wat me vandaag 'zomaar' in gedachten kwam is dat wij onnatuurlijk moeten loslaten. Het is normaal om je kinderen los te laten, iedere keer een stapje waarbij je kunt zien dat ze leren van de dingen die ze doen en dat ze soms wel en soms niet gelukkig zijn. Een heel proces maar waar je jaren over doet en invloed op hebt.
Wij hebben, ieder op een andere manier, onnatuurlijk en te jong moeten loslaten. Ze zijn er nog niet aan toe om alleen te 'vliegen'. Dat maakt het zo moeilijk. Dit besef, dat dit ook veel invloed op hun leven zal hebben maakt het voor mij in ieder geval zo zwaar, want ik had ze zo graag anders gegund. En gisteren heeft er opnieuw iemand een groot kompliment verdient want opnieuw heeft ze blijk gegeven van een staaltje volwassenheid.
Lieve Lily, hoe gaat het met je, ik maak me zorgen!
Kruip je nu niet helemaal terug in je schulp? Wil je ons met een berichtje laten horen hoe het gaat?
Leo, het boek is geweldig!
zondag 10 februari 2008 om 10:21
Ahh Zon
Leo, lief van je
Gisteren, na heftig begin, toch nog een fijne dag gehad. Auto gepakt, naar de stad gegaan. Lekker in de zon gelopen, rondgekeken, kleren gepast (en niks kunnen vinden haha), set Inner Child kaarten gekocht gewoon voor mezelf; en niet te vergeten lekker broodje met koffie+slagroom gehad. Mijn eigen gezelschap was goed te doen al bleef het gesprek van 's morgens nog wel op de achtergrond meespelen.
(Ik ga mijn begeleidster - van de groep - vragen om een individueel gesprek. Dit vind ik té voor in de groep.)
LillyRose
Lieve allemaal, trouwens!
Leo, lief van je
Gisteren, na heftig begin, toch nog een fijne dag gehad. Auto gepakt, naar de stad gegaan. Lekker in de zon gelopen, rondgekeken, kleren gepast (en niks kunnen vinden haha), set Inner Child kaarten gekocht gewoon voor mezelf; en niet te vergeten lekker broodje met koffie+slagroom gehad. Mijn eigen gezelschap was goed te doen al bleef het gesprek van 's morgens nog wel op de achtergrond meespelen.
(Ik ga mijn begeleidster - van de groep - vragen om een individueel gesprek. Dit vind ik té voor in de groep.)
LillyRose
Lieve allemaal, trouwens!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 10 februari 2008 om 12:12
Hallo lieve dames,
allereerst oprechte excuses dat ik zo laat reageer op jullie hartverwarmende reakties.
Ik begrijp het helemaal dat jullie meeting besloten is, vergeef me daarom mijn brutale vraag maar jullie voelen als een warm bad!
De reden waarom ik niet vaak schrijf op het forum is dat jullie je gevoelens en gedachten zo goed onder woorden kunnen brengen, terwijl ik over elke zin wik en weeg.
Sterkte en liefs voor iedereen.
allereerst oprechte excuses dat ik zo laat reageer op jullie hartverwarmende reakties.
Ik begrijp het helemaal dat jullie meeting besloten is, vergeef me daarom mijn brutale vraag maar jullie voelen als een warm bad!
De reden waarom ik niet vaak schrijf op het forum is dat jullie je gevoelens en gedachten zo goed onder woorden kunnen brengen, terwijl ik over elke zin wik en weeg.
Sterkte en liefs voor iedereen.
zondag 10 februari 2008 om 12:37
Lieve Draadloos
zo lees jij het misschien dat wij onze gevoelens en gedachten zo goed onder woorden kunnen brengen maar daar gaat echt ook wel iets aan vooraf hoor!
Schroom niet zou ik zeggen,
Schrijf over datgene wat je raakt en je zult merken dat de interactie wel komt, dat het makkelijker wordt om te schrijven.
en dat van dat warm bad vind ik zo lief omschreven
zo en nu ga ik vandaag verder genieten van de zon
zo lees jij het misschien dat wij onze gevoelens en gedachten zo goed onder woorden kunnen brengen maar daar gaat echt ook wel iets aan vooraf hoor!
Schroom niet zou ik zeggen,
Schrijf over datgene wat je raakt en je zult merken dat de interactie wel komt, dat het makkelijker wordt om te schrijven.
en dat van dat warm bad vind ik zo lief omschreven
zo en nu ga ik vandaag verder genieten van de zon
zondag 10 februari 2008 om 12:41
Hoi Draadloos!
Hoe gaat het vandaag met je? Hoe voel je je?
Probeer het maar gewoon te vertellen hoor, als je er behoefte aan hebt om het hier te delen begin dan met schrijven.
Zo was het voor mij ook, en vaak weet ik ook niet precies hoe en wat. Maar toch werd het na een tijdje zo dat dankzij de reacties, ik zelf verder kwam.
Gevoelens onder woorden brengen is echt moeilijk.
Zo had ik gisteren een heel bijzondere dag maar ik weet nog even niet wat ik er over kan vertellen.
Misschien kun je nog eens opschrijven waarom je op het andere topic schreef, en hoe het nu is. Anders zal ik straks zelf misschien even teruglezen want ik weet het niet precies meer.
Maar in ieder geval een dikke knuffel!
Groetjes iseo
Hoe gaat het vandaag met je? Hoe voel je je?
Probeer het maar gewoon te vertellen hoor, als je er behoefte aan hebt om het hier te delen begin dan met schrijven.
Zo was het voor mij ook, en vaak weet ik ook niet precies hoe en wat. Maar toch werd het na een tijdje zo dat dankzij de reacties, ik zelf verder kwam.
Gevoelens onder woorden brengen is echt moeilijk.
Zo had ik gisteren een heel bijzondere dag maar ik weet nog even niet wat ik er over kan vertellen.
Misschien kun je nog eens opschrijven waarom je op het andere topic schreef, en hoe het nu is. Anders zal ik straks zelf misschien even teruglezen want ik weet het niet precies meer.
Maar in ieder geval een dikke knuffel!
Groetjes iseo
zondag 10 februari 2008 om 12:59
Hoi Draadloos,
Gewoon de tijd nemen en rustig nadenken. Niet bang zijn dat je het niet goed onder woorden brengt, we hebben hier al zo vaak gemerkt dat we elkaar precies kunnen begrijpen (ondanks verschillende omstandigheden en achtergronden).
En ik wens iedereen een fijne dag, geniet van het mooie weer... dat geeft soms even de energie om weer door te gaan! Liefs!
Gewoon de tijd nemen en rustig nadenken. Niet bang zijn dat je het niet goed onder woorden brengt, we hebben hier al zo vaak gemerkt dat we elkaar precies kunnen begrijpen (ondanks verschillende omstandigheden en achtergronden).
En ik wens iedereen een fijne dag, geniet van het mooie weer... dat geeft soms even de energie om weer door te gaan! Liefs!
zondag 10 februari 2008 om 18:41
Hoi Draadloos,
Eerlijk gezegd vind ik ook dat de anderen dingen zo goed onder woorden kunnen brengen, ik vind het zelf ook nog heel moeilijk om gevoelens en dat wat ik voel of ervaar onder woorden te brengen.
Dus het volgende zeg ik tegen jou maar ook tegen mezelf: hoe onbeholpen of zoekend ook, begin gewoon en mensen vragen wel verder als het niet duidelijk zou zijn.
Eerlijk gezegd vind ik ook dat de anderen dingen zo goed onder woorden kunnen brengen, ik vind het zelf ook nog heel moeilijk om gevoelens en dat wat ik voel of ervaar onder woorden te brengen.
Dus het volgende zeg ik tegen jou maar ook tegen mezelf: hoe onbeholpen of zoekend ook, begin gewoon en mensen vragen wel verder als het niet duidelijk zou zijn.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 10 februari 2008 om 22:35
quote:zonlicht2 schreef op 09 februari 2008 @ 22:12:
Veertje, wat me vandaag 'zomaar' in gedachten kwam is dat wij onnatuurlijk moeten loslaten. Het is normaal om je kinderen los te laten, iedere keer een stapje waarbij je kunt zien dat ze leren van de dingen die ze doen en dat ze soms wel en soms niet gelukkig zijn. Een heel proces maar waar je jaren over doet en invloed op hebt.
Wij hebben, ieder op een andere manier, onnatuurlijk en te jong moeten loslaten. Ze zijn er nog niet aan toe om alleen te 'vliegen'. Dat maakt het zo moeilijk. Dit besef, dat dit ook veel invloed op hun leven zal hebben maakt het voor mij in ieder geval zo zwaar, want ik had ze zo graag anders gegund.
Zo is het inderdaad! Ik vind het ook heel moeilijk om dadelijk mijn dochter los te moeten laten; had het zo graag zelf afgemaakt, maar weet ook, dat het gezien de omstandigheden, voor mezelf niet echt meer mogelijk is.
Of ik dadelijk beide kinderen 'kwijt' ben, weet ik nog niet zeker, maar ik wil er nog niet teveel bij stilstaan. Ik had ze in elk geval graag pas later helemaal losgelaten, stukje bij beetje.
Liefs,
Nicole
Veertje, wat me vandaag 'zomaar' in gedachten kwam is dat wij onnatuurlijk moeten loslaten. Het is normaal om je kinderen los te laten, iedere keer een stapje waarbij je kunt zien dat ze leren van de dingen die ze doen en dat ze soms wel en soms niet gelukkig zijn. Een heel proces maar waar je jaren over doet en invloed op hebt.
Wij hebben, ieder op een andere manier, onnatuurlijk en te jong moeten loslaten. Ze zijn er nog niet aan toe om alleen te 'vliegen'. Dat maakt het zo moeilijk. Dit besef, dat dit ook veel invloed op hun leven zal hebben maakt het voor mij in ieder geval zo zwaar, want ik had ze zo graag anders gegund.
Zo is het inderdaad! Ik vind het ook heel moeilijk om dadelijk mijn dochter los te moeten laten; had het zo graag zelf afgemaakt, maar weet ook, dat het gezien de omstandigheden, voor mezelf niet echt meer mogelijk is.
Of ik dadelijk beide kinderen 'kwijt' ben, weet ik nog niet zeker, maar ik wil er nog niet teveel bij stilstaan. Ik had ze in elk geval graag pas later helemaal losgelaten, stukje bij beetje.
Liefs,
Nicole
maandag 11 februari 2008 om 17:22
Hey Lieverds!
Wat een ontzettende lieve berichtjes allemaal, weet niet
zo goed wat ik er mee aan moet. Voelt zo niet eerlijk ofso
ik weet het niet. Voelt een beetje gek niet verdiend, zoiets..
Anna is nog wel geweest. Ze komt eigenlijk elke avond even
een kijkje nemen. En neemt dan ook meestal iets lekkers
mee chocolade en fruit enzo! Ze is echt een schat! Vandaag
komt Mark ook mee en dat vind ik wel supergezellig. Dus straks
eerst maar even zorgen dat ik een beetje toonbaar ben en dus
maar even uit bedje komen en onder de douche en dan snel mijn
bedje weer met schone kleertjess . Dus ja ik heb niet zo heel veel
te vertellen eigenlijk. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen!
M. heeft vandaag nog wel gebeld en heel veel gesmst. En voelde zich
ook erg klote over wat er gebeurd is en wilde vanavond komen. Maar
heb toen gezegd dat dat beter was van niet omdat Anna en mark al
komen. Hij komt dus waarschijnlijk morgen. Maar dat wist hij nog niet
zeker omdat hij waarschijnlijk moets overwerken. Maar hij wilde wel heel
graag langskomen. En wil het graag uitpraten en goedmaken. Aan de telefoon
moest hij bijna huilen en dat vond ik zo kut dat ik ook bijna moest huilen.
Maar heb me eventjes sterk gehouden toen.
Nou ik ga weer even lekker liggen!
Liefs,
LillyRose
Wat een ontzettende lieve berichtjes allemaal, weet niet
zo goed wat ik er mee aan moet. Voelt zo niet eerlijk ofso
ik weet het niet. Voelt een beetje gek niet verdiend, zoiets..
Anna is nog wel geweest. Ze komt eigenlijk elke avond even
een kijkje nemen. En neemt dan ook meestal iets lekkers
mee chocolade en fruit enzo! Ze is echt een schat! Vandaag
komt Mark ook mee en dat vind ik wel supergezellig. Dus straks
eerst maar even zorgen dat ik een beetje toonbaar ben en dus
maar even uit bedje komen en onder de douche en dan snel mijn
bedje weer met schone kleertjess . Dus ja ik heb niet zo heel veel
te vertellen eigenlijk. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen!
M. heeft vandaag nog wel gebeld en heel veel gesmst. En voelde zich
ook erg klote over wat er gebeurd is en wilde vanavond komen. Maar
heb toen gezegd dat dat beter was van niet omdat Anna en mark al
komen. Hij komt dus waarschijnlijk morgen. Maar dat wist hij nog niet
zeker omdat hij waarschijnlijk moets overwerken. Maar hij wilde wel heel
graag langskomen. En wil het graag uitpraten en goedmaken. Aan de telefoon
moest hij bijna huilen en dat vond ik zo kut dat ik ook bijna moest huilen.
Maar heb me eventjes sterk gehouden toen.
Nou ik ga weer even lekker liggen!
Liefs,
LillyRose
maandag 11 februari 2008 om 17:50
Hoi Lily!
Wat lees je eigenlijk zelf als je je berichtje van net nog eens overleest?
Ik maak me echt zorgen over dit patroon. Wat vind je daar zelf van?
Het geweld, het goedmaken, het dromen.
En dan weer opnieuw.
Hoe moet dat nu verder?
Op welke manier wil hij eigenlijk zoiets heftigs gaan goedmaken?
Kan dat wel?
Kun je dit uitpraten? Waar gaan jullie dan over praten?
Heeft iemand je gewezen op het feit dat je hiervan aangifte kunt doen? Hoe moet dat nou?
Mijn ex huilde, smeekte. Kon het zo draaien dat ik mezelf heel erg schuldig voelde over wat er was gebeurd.
Ik huilde, had hem nodig. Wilde hem zien.
Dat sms-en, bellen. Dat alles snel willen vergeten want hij komt misschien vanavond langs...
En dan verbergen, je anders voordoen. Het meisje zijn die hij het liefste zou zien, dat proberen aan te voelen.
Toch?
Heel gevoelig zijn voor zijn tranen, want je wilt zo graag geloven dat dit niet is gebeurd, en als het dan is gebeurd dat het echt niet zo bedoeld was. Het liefst zie je je eigen aandeel in wat er fout ging want dan hoef je niet de verantwoordelijkheid bij hem te leggen en kun je hem toch weer zien.
En aan aangifte doen denk je al helemaal niet want dan ben je hem, alles kwijt.
Ik heb aangifte gedaan, die keer dat ik er echt niet onderuit kwam. Maar anders was ik er nooit aan begonnen als het niet die samenloop van omstandigheden was als ik wel eens hier heb verteld.
Dat begrijp ik dus heel goed.
Wat is Anna toch een schat! Ik hoop dat je een fijne avond hebt met je vrienden.
Ik ga even denken over wat ik graag aan je zou schrijven. Dit is een wat snelle reactie, ik kom net uit school. Hoopte al iets van je te lezen, maar het is moeilijk om het gevoel maar te hebben dat jij iets heel anders ziet dan datgene waar ik je zo graag voor wil waarschuwen.
Je leeft duidelijk alweer in de dag, het moment. Niet terugkijken, niet vooruitkijken, maar gewoon M. willen zien. Voelen dat je geliefd bent, tot welke prijs dan ook.
Heel moeilijk.
Ik maak me zorgen, jij zou je ook echt zorgen maken als dit om Anna zou gaan.
Heel veel liefs!
Wat lees je eigenlijk zelf als je je berichtje van net nog eens overleest?
Ik maak me echt zorgen over dit patroon. Wat vind je daar zelf van?
Het geweld, het goedmaken, het dromen.
En dan weer opnieuw.
Hoe moet dat nu verder?
Op welke manier wil hij eigenlijk zoiets heftigs gaan goedmaken?
Kan dat wel?
Kun je dit uitpraten? Waar gaan jullie dan over praten?
Heeft iemand je gewezen op het feit dat je hiervan aangifte kunt doen? Hoe moet dat nou?
Mijn ex huilde, smeekte. Kon het zo draaien dat ik mezelf heel erg schuldig voelde over wat er was gebeurd.
Ik huilde, had hem nodig. Wilde hem zien.
Dat sms-en, bellen. Dat alles snel willen vergeten want hij komt misschien vanavond langs...
En dan verbergen, je anders voordoen. Het meisje zijn die hij het liefste zou zien, dat proberen aan te voelen.
Toch?
Heel gevoelig zijn voor zijn tranen, want je wilt zo graag geloven dat dit niet is gebeurd, en als het dan is gebeurd dat het echt niet zo bedoeld was. Het liefst zie je je eigen aandeel in wat er fout ging want dan hoef je niet de verantwoordelijkheid bij hem te leggen en kun je hem toch weer zien.
En aan aangifte doen denk je al helemaal niet want dan ben je hem, alles kwijt.
Ik heb aangifte gedaan, die keer dat ik er echt niet onderuit kwam. Maar anders was ik er nooit aan begonnen als het niet die samenloop van omstandigheden was als ik wel eens hier heb verteld.
Dat begrijp ik dus heel goed.
Wat is Anna toch een schat! Ik hoop dat je een fijne avond hebt met je vrienden.
Ik ga even denken over wat ik graag aan je zou schrijven. Dit is een wat snelle reactie, ik kom net uit school. Hoopte al iets van je te lezen, maar het is moeilijk om het gevoel maar te hebben dat jij iets heel anders ziet dan datgene waar ik je zo graag voor wil waarschuwen.
Je leeft duidelijk alweer in de dag, het moment. Niet terugkijken, niet vooruitkijken, maar gewoon M. willen zien. Voelen dat je geliefd bent, tot welke prijs dan ook.
Heel moeilijk.
Ik maak me zorgen, jij zou je ook echt zorgen maken als dit om Anna zou gaan.
Heel veel liefs!
