Relaties
alle pijlers
Partner met kort lontje
donderdag 19 november 2020 09:39
Hallo iedereen, ik heb de moed samen geraapt om zelf een topic te plaatsen.. Ik ben 16 jaar samen met een partner met kort lontje. Hij werkt veel, helpt in het huishouden maar ontploft als er hem iets nie zint, en affectie kan hij moeilijk geven. Hij knuffelt amper tenzij ik hem bijna dwing, en communicatie na een conflict kan hij niet, hij sluit zich emotioneel af. .. Bv gisteren had ik zijn bord eten en drinken klaargezet na zijn werk, en was hij boos omdat ik de mayo nie op tafel gezet had en hij doet dan dan met het nodige lawaai.. Net tzelfde als het deksel van het toilet niet dicht is, een deur nie goed dicht is enz.. Alle dagen kritiek.. Ook vraagt hij nooit aan mij of ons dochter hoe onze dag geweest is, altijd gaat t over zijn dag, zijn interesses.. Als er iets fout loopt is het ook meestal mijn fout..sinds vorige week ben ik er 40 geworden en sta ik bij alles stil.. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik zou zo graag ontsnappen uit mn situatie maar ik kan het precies niet..
donderdag 19 november 2020 14:19
pamelacourson schreef: ↑19-11-2020 10:17Wat erg dat jij dit al die jaren hebt gepikt. Ik had een heel verhaal getypt over 1 kans die hij van mij zou krijgen, maar ik besef dat de kans zo goed als nihil is dat deze man gaat veranderen. Hij kan geen affectie tonen en gedraagt zich als een dictator. Ik hoop niet dat je financieel etc afhankelijk van hem bent, want echt, je bent veel beter af zonder hem. Bovendien mag je hem echt geen voorbeeld laten zijn voor je dochter, dat is gewoon schadelijk. Zorg voor een goed plan en hulp om bij hem weg te komen, dit kan echt niet langer.
Daar is het rijkelijk te laat voor natuurlijk, dat had ze 15 jaar geleden moeten bedenken ipv toen al vechten voor een relatie en met deze man een kind maken. Nu is hij de vader, dus een voorbeeld voor haar dochter.
Ook heeft de dochter al 14 jaar het voorbeeld van hoe een relatie eruit ziet. Daar kan TO nu echter wel een verandering in aanbrengen: een halt roepen aan deze ziekelijke relatie en eindelijk een veilig thuis voor dochter creëren. Dat moet TO dan wel ook echt gaan doen, nu. En niet 'eerst meer werken' en andere plannen maken waardoor er wederom uitgesteld wordt. Ondertussen leeft dochter in angst, in een zieke sfeer en een onveilig thuis.
donderdag 19 november 2020 14:24
Beste Deetje,
Ik las net dat je ook veel met je dochter praat en dat zij dit ook geen normaal gedrag vindt.
Ik vermoed dat ze misschien uit piëteit met jou niet alles uitspreekt wat ze voelt en denkt. Kinderen maken zichzelf in een situatie als deze ondergeschikt aan de ouders, uit loyaliteit.
Heeft zij jou wel eens gevraagd waarom je niet gaat scheiden?
Heb jij haar wel eens gevraagd hoe het voor haar is om telkens naar boven te vluchten?
Denk eens diep na over hoe jij en je man haar voorleven hoe een relatie werkt.
Misschien denkt ze als ze naar huis gaat al na over hoe het deze dag weer zal gaan tussen haar ouders.
Bedenk dat als jij en je man uit elkaar zijn, uit deze toxische situatie, dat dochter misschien ouders heeft die apart wonen, maar dat ze niet dagelijks in deze dreigende omgeving woont en zich positief kan ontwikkelen en een gezonde relatie tot beide ouders kan opbouwen.
Daar zou je het alleen al voor moeten doen, voor je dochter.
En uiteraard heb je jezelf al jaren tekort gedaan.
Maar je bent 40, je hebt nog zoveel jaren voor je. Maak er wat van en vertrouw erop dat je er gelukkiger uitkomt.
Ik las net dat je ook veel met je dochter praat en dat zij dit ook geen normaal gedrag vindt.
Ik vermoed dat ze misschien uit piëteit met jou niet alles uitspreekt wat ze voelt en denkt. Kinderen maken zichzelf in een situatie als deze ondergeschikt aan de ouders, uit loyaliteit.
Heeft zij jou wel eens gevraagd waarom je niet gaat scheiden?
Heb jij haar wel eens gevraagd hoe het voor haar is om telkens naar boven te vluchten?
Denk eens diep na over hoe jij en je man haar voorleven hoe een relatie werkt.
Misschien denkt ze als ze naar huis gaat al na over hoe het deze dag weer zal gaan tussen haar ouders.
Bedenk dat als jij en je man uit elkaar zijn, uit deze toxische situatie, dat dochter misschien ouders heeft die apart wonen, maar dat ze niet dagelijks in deze dreigende omgeving woont en zich positief kan ontwikkelen en een gezonde relatie tot beide ouders kan opbouwen.
Daar zou je het alleen al voor moeten doen, voor je dochter.
En uiteraard heb je jezelf al jaren tekort gedaan.
Maar je bent 40, je hebt nog zoveel jaren voor je. Maak er wat van en vertrouw erop dat je er gelukkiger uitkomt.
De toekomst is niet meer wat het was
donderdag 19 november 2020 14:33
Ik praat er regelmatig over met haar. Ze geeft aan dat hij grappig kan zijn en een goede vader is maar dat ze last heeft van zijn onvoorspelbaar gedrag. Van zodra hij omhoog gaat met zijn stem gaat ze naar boven, of als ze ziet dat hij vies thuis komt van het werk. Als ik haar vraag hoe ze haar bij een scheiding voelt zegt ze goed, ze zou het helemaal niet erg vinden, al ziet ze hem wel graagmdh schreef: ↑19-11-2020 14:24Beste Deetje,
Ik las net dat je ook veel met je dochter praat en dat zij dit ook geen normaal gedrag vindt.
Ik vermoed dat ze misschien uit piëteit met jou niet alles uitspreekt wat ze voelt en denkt. Kinderen maken zichzelf in een situatie als deze ondergeschikt aan de ouders, uit loyaliteit.
Heeft zij jou wel eens gevraagd waarom je niet gaat scheiden?
Heb jij haar wel eens gevraagd hoe het voor haar is om telkens naar boven te vluchten?
Denk eens diep na over hoe jij en je man haar voorleven hoe een relatie werkt.
Misschien denkt ze als ze naar huis gaat al na over hoe het deze dag weer zal gaan tussen haar ouders.
Bedenk dat als jij en je man uit elkaar zijn, uit deze toxische situatie, dat dochter misschien ouders heeft die apart wonen, maar dat ze niet dagelijks in deze dreigende omgeving woont en zich positief kan ontwikkelen en een gezonde relatie tot beide ouders kan opbouwen.
Daar zou je het alleen al voor moeten doen, voor je dochter.
En uiteraard heb je jezelf al jaren tekort gedaan.
Maar je bent 40, je hebt nog zoveel jaren voor je. Maak er wat van en vertrouw erop dat je er gelukkiger uitkomt.
donderdag 19 november 2020 14:35
donderdag 19 november 2020 14:57
Twee redenen om in actie te komen:
- dochter vindt scheiding niet erg (dat wil al heel wat zeggen over de ernst van de situatie)
-man stelt dat jij dit gedrag bij hem oproept. Natuurlijk is dit een excuus maar het feit dat jij zijn explosieve buien laat welgevallen, betekent dat jullie je in een vicieuze cirkel bevinden.
Doorbreek deze cirkel en stap naar de huisarts/maatschappelijk werk en vertel wat er al zo lang gaande is en in welke situatie dit je dochter en jij je bevinden en dat je hulp nodig hebt om uit dit huwelijk te stappen. Praktische en ook psychologische hulp.
- dochter vindt scheiding niet erg (dat wil al heel wat zeggen over de ernst van de situatie)
-man stelt dat jij dit gedrag bij hem oproept. Natuurlijk is dit een excuus maar het feit dat jij zijn explosieve buien laat welgevallen, betekent dat jullie je in een vicieuze cirkel bevinden.
Doorbreek deze cirkel en stap naar de huisarts/maatschappelijk werk en vertel wat er al zo lang gaande is en in welke situatie dit je dochter en jij je bevinden en dat je hulp nodig hebt om uit dit huwelijk te stappen. Praktische en ook psychologische hulp.
mdh wijzigde dit bericht op 19-11-2020 15:09
0.51% gewijzigd
De toekomst is niet meer wat het was
donderdag 19 november 2020 15:08
Deze man geeft geen affectie. Geen geknuffel. Heeft geen interesse in anderen.
Ontsteekt in heftige woede (ontploft) bij willekeurige acties van mensen om hem heen (geen mayo op tafel, toiletbril of deur niet in positie die hem zint. Bizarre reacties. Elke dag.
Het verontrustende is dat het er niet is ingeslopen maar dat dit van kleins af aan al zijn gedrag is. Persoonlijkheid dus.
Zijn vrouw hoeft jouw vraag niet aan hem te stellen. Wat zij moet doen is duidelijkheid geven naar hem toe dat zijn gedrag per direct moet veranderen.
donderdag 19 november 2020 15:12
donderdag 19 november 2020 15:15
Ze moet niets. maar je kunt haar natuurlijk wel zeggen wat jij adviseert of wat jij zou doen.....Blankepit schreef: ↑19-11-2020 15:08Deze man geeft geen affectie. Geen geknuffel. Heeft geen interesse in anderen.
Ontsteekt in heftige woede (ontploft) bij willekeurige acties van mensen om hem heen (geen mayo op tafel, toiletbril of deur niet in positie die hem zint. Bizarre reacties. Elke dag.
Het verontrustende is dat het er niet is ingeslopen maar dat dit van kleins af aan al zijn gedrag is. Persoonlijkheid dus.
Zijn vrouw hoeft jouw vraag niet aan hem te stellen. Wat zij moet doen is duidelijkheid geven naar hem toe dat zijn gedrag per direct moet veranderen.
donderdag 19 november 2020 15:16
donderdag 19 november 2020 15:18
Meestal zegt hij doe wat je nie laten kan.. Heel zelden ziet hij de ernst van de situatie in en zegt hij dat hij weet dat hij niet makkelijk is, veranderd een paar dagen en hervalt dan weer
donderdag 19 november 2020 15:20
Iemand die niets om je geeft is je liefde en aandacht niet waard, beste Deetje.
donderdag 19 november 2020 15:21
Zoals ik al zei: het is niet zijn probleem. Hij wordt boos en dat is jouw schuld (volgens hem) Als jij maar deed en je gedroeg zoals hij dat wil, zou er niets aan de hand zijn. Totdat hij steeds meer wil en verwacht. Maar nog steeds niet zijn probleem, JIJ bent het probleem toch zeker?
Dit is dus niet gezond Deetje. Hij heeft wel een probleem, maar daar heeft hij geen zin in. Het is makkelijker jou de schuld te geven.
Later is nu
donderdag 19 november 2020 15:28
Hij weet dat je dat niet doet. Je gaat niet, dat heeft hij steeds ervaren. Als je nu gaat heb je best kans dat hij zegt te gaan veranderen. Maar dat gaat hij echt niet, laat je dus niet verleiden.
donderdag 19 november 2020 16:23
Natuurlijk is het eng om te denken aan weggaan. Dit is al 16 jaar je vertrouwde omgeving. Maar als je een plan maakt word het al een stuk beter behapbaar.
De allereerste stap is: Neem iemand in vertrouwen. Je zegt dat je je familie niet wil lastigvallen, maar als je al 16 jaar met deze man leeft zullen ze heus niet verbaasd zijn. Los van dat het geen lastigvallen is.
Samen kun je dan bedenken wat de beste volgende stap is. Als je bang bent dat hij agressief wordt, plan je je volgende stap zonder hem erbij te betrekken. Zoek naar woningen, krijg inzicht in alle financiën. Stapje voor stapje kom je er wel.
De allereerste stap is: Neem iemand in vertrouwen. Je zegt dat je je familie niet wil lastigvallen, maar als je al 16 jaar met deze man leeft zullen ze heus niet verbaasd zijn. Los van dat het geen lastigvallen is.
Samen kun je dan bedenken wat de beste volgende stap is. Als je bang bent dat hij agressief wordt, plan je je volgende stap zonder hem erbij te betrekken. Zoek naar woningen, krijg inzicht in alle financiën. Stapje voor stapje kom je er wel.
donderdag 19 november 2020 16:35
Lieve TO,
Ik zat vroeger in dezelfde situatie ala jouw dochter en geloof me wat een psychische littekens dit achterlaat! Ik heb geleerd mezelf weg te cijferen, altijd conflictvermijdend op te treden. Verder heeft de constante stress die ik had door de situatie (ik vluchtte ook altijd naar boven) geleid tot een angststoornis en heb ik nu nog steeds bij de minste stress in mn leven last van hyperventilatie en angsten. Geloof me maar hoeveel impact dit heeft! Ga alsjeblieft kiezen voor jezelf en voor je dochter!
Ik zat vroeger in dezelfde situatie ala jouw dochter en geloof me wat een psychische littekens dit achterlaat! Ik heb geleerd mezelf weg te cijferen, altijd conflictvermijdend op te treden. Verder heeft de constante stress die ik had door de situatie (ik vluchtte ook altijd naar boven) geleid tot een angststoornis en heb ik nu nog steeds bij de minste stress in mn leven last van hyperventilatie en angsten. Geloof me maar hoeveel impact dit heeft! Ga alsjeblieft kiezen voor jezelf en voor je dochter!
donderdag 19 november 2020 17:11
Wacht. Je werkt dus gewoon 30 uur en moet dan ook nog dat manneke op zijn wenken bedienen? Niet dat dat normaal is als je 100% huisvrouw bent, overigens.Deetje80 schreef: ↑19-11-2020 13:30Ik heb samen met hem een huis, ik werk 30 uur in de week en kan nergens naartoe, mijn familie woont 100 km verderop en vrienden nu lastig vallen wil ik ook nie doen. De enige mogelijkheid is hier blijven tot ik iets anders gevonden heb en meer uren werken. Ik wil jullie ook bedanken voor jullie eye openers...
Ik snap echt niet dat vrouwen hun leven laten verpesten door zo'n oetlul die blijkbaar zelf niet op kan staan om een saus uit de keuken te halen.
Je leeft maar 1 keer en je dochter ook.
Ga dus op de eerste vrije dag of moment dat je alleen bent tijdens kantooruren de huisarts bellen. En denk alvast wie jou nog meer kunnen helpen, al wonen ze 1000 km verderop; ze kunnen je tips, troost en morele steun geven.
Je bent het aan je dochter verplicht om een veilig huis te vinden. Hem 'graag zien' is geen enkele reden om bij zo'n hork te blijven,
donderdag 19 november 2020 17:18
Oke dan word het toch tijd om voor je zelf te kiezen als hij het niet ziet dan niet maar ik zou alles op een rijtje zetten financiën werk enz en weggaan.
donderdag 19 november 2020 17:21
Deetje, mocht het bij ons een keertje voorkomen, dat ik eten voor man op tafel zet omdat hij later thuis is en wij al gegeten hebben en ik vergeet de saus, dan is zijn reactie of "schat, kun je me de saus even aangeven" (als ik op dat moment in de keuken sta) óf hij staat op en pakt saus.
Dát zijn in mijn ogen normale reacties. En mocht hij ooit zo reageren als jouw man, dan vraag ik hem of alles in orde is, zég ik dat hij normaal moet doen en zet ik voorlopig geen eten meer voor hem op tafel, kan ik ook niets vergeten
Waarschijnlijk zou mijn man op mijn reactie reageren met 'oh sorry, druk/iets/whatever', maar grote kans dat hij zoiets helemaal niet doet.
Dát is normaal gedrag
En dan hebben we ook nog gewoon huishoudelijke taken verdeeld, ipv dat hij helpt.
Dát zijn in mijn ogen normale reacties. En mocht hij ooit zo reageren als jouw man, dan vraag ik hem of alles in orde is, zég ik dat hij normaal moet doen en zet ik voorlopig geen eten meer voor hem op tafel, kan ik ook niets vergeten
Waarschijnlijk zou mijn man op mijn reactie reageren met 'oh sorry, druk/iets/whatever', maar grote kans dat hij zoiets helemaal niet doet.
Dát is normaal gedrag
En dan hebben we ook nog gewoon huishoudelijke taken verdeeld, ipv dat hij helpt.
Later is nu
