
Pfff... even jullie hulp nodig
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:57
Hey iedereen,
Ik zit eigenlijk een beetje met een probleempje. Ik zal maar gelijk to the point komen:
Mijn vriend en ik hadden laatst ruzie. Zó erg dat hij zei dat hij niet wist of hij nog wel verder wou op deze manier. We hadden een gesprek en besloten dat we elkaar wat minder zouden zien. In de vakantie hebben we echt op elkaars lip gezeten, en dat heeft de relatie niet veel goed gedaan. We besloten om minstens 1 dag in de week af te spreken, en dat de rest variabel kon zijn. Verder zouden we ook minder gaan bellen/smsen en msnen. Toen zei hij: oké, en dan gaan we nu een stapje verder: stel dat ik met een ander meisje zou afspreken. Ik schrok, zei dat dat vreemdgaan was, en dat was zo’n beetje het einde van ons gesprek. Ik had hem niet laten uitpraten, en dat is stom, en toen ik hem later vroeg wat hij bedoelde, zei hij dat hij een vriendschappelijke afspraak bedoelde. Hij wou kennelijk alleen weten of ik hem zou vertrouwen met een meisje, omdat ik dat normaal gesproken moeilijk vind, en dat waarschijnlijk dan alleen nog maar moeilijker ga vinden omdat ik hem minder kan ‘controleren’. Toch zit die uitspraak van hem me een beetje dwars, maar ik probeer het maar zo goed mogelijk naast me neer te leggen.
Maar toen sprak ik gisteren een vriendin van mij. Zondag had diezelfde vriendin mij zien lopen met mijn vriend, althans, dat dacht ze. Zij zat in de auto en zag ergens een jongen die op mijn vriend leek, en even breed, ze dacht zelfs zijn gezicht te herkennen en daarbij zag ze een meisje wat op mij leek. Op dat moment was ik in de friettent met mijn broertje. Ik kreeg toen ook een smsje van haar: ‘Hey ik zag je net lopen met *, alles weer uitgepraat?’. Ik was dat dus niet, maar toen ik haar gisteren sprak zei ze dat ze echt dacht mijn vriend gezien te hebben. Ik schrok me kapot, en weet sindsdien niet meer wat ik moet denken. We hebben het er gisteravond de hele tijd over gehad, die vriendin en ik dan. Ik vroeg haar wat ie aanhad en toen beschreef ze een trui die ik niet herkende. Namelijk eentje met beige en groene strepen. Nou heeft hij wel een vest, wit met blauwe strepen. En in mijn paranoia denk ik nou dat ze die misschien heeft gezien. Ik vroeg dat gisteren aan haar, maar ze zei dat het niet blauw-wit was. Maarja, ik weet het niet. Gisteren vertelde ze ook nog dat ze een gezamenlijke vriend van ons nog gezien dacht te hebben in het casino, maar dat toen ze naar hem toe ging het iemand anders bleek te zijn. Dat maakt het verhaal over mijn vriend met een ander meisje natuurlijk wel minder geloofwaardig, maar nogmaals: ik ben paranoia sinds kort.
Ondertussen is was mijn vriend, zoals mij door hem verteld is, zondag bij zijn ouders, zijn vader was jarig geweest, en er was bezoek. Zondag avond kwam mijn vriend nog met een uitnodiging voor mij en hem bij zijn neef. Ik weet dus niet wat ik moet denken. Aan de ene kant weet ik dat hij het niet kan zijn geweest, het zou wel heel toevallig zijn. Maar het zou mijn grootste angst zijn als het wel waar is. En die angst maakt mij paranoia.
Ik weet dat ik gewoon heel erg onzeker ben, en dat ik hem daarom wil controleren en ik nu zo paranoia ben. Maar ergens wil ik gewoon echt bevestiging dat ik niet onzeker hoef te zijn.
Wat moet ik nu doen? Morgen zie ik mijn vriend weer, en ik ben bang dat ik me niet kan inhouden om er iets over te zeggen. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen, ergens wil ik gewoon een vage vraag stellen, zodat hij niet meteen in de verdediging schiet, maar dat ik wel zekerheid krijg. Had zelf al bedacht dat ik kon vragen welke trui hij aanhad zondag. Maar als hij echt bij een ander meisje is geweest, en die trui aan had, dan zal hij dat nooit zeggen. En daarbij is het niet die blauw-wit gestreepte trui waarin hij gezien zou zijn, dus dan heb ik daar nog niets aan. Aan de andere kant wil ik niet zo controleren en hem gewoon geloven, maar dat is zo moeilijk, vooral omdat hij het ook over een afspraak met een meisje had.
Ik weet dat jullie geen glazenbol hebben en mij niet kunnen vertellen of hij het was of niet. Maar dat vraag ik ook niet. Ik vraag jullie advies, wat moet ik zeggen/vragen? Misschien vinden jullie me nu een huilie maar ik wil jullie toch vragen een beetje mild te zijn in de antwoorden, ik vind dit al moeilijk genoeg. Alvast bedankt,
Liefs
Ik zit eigenlijk een beetje met een probleempje. Ik zal maar gelijk to the point komen:
Mijn vriend en ik hadden laatst ruzie. Zó erg dat hij zei dat hij niet wist of hij nog wel verder wou op deze manier. We hadden een gesprek en besloten dat we elkaar wat minder zouden zien. In de vakantie hebben we echt op elkaars lip gezeten, en dat heeft de relatie niet veel goed gedaan. We besloten om minstens 1 dag in de week af te spreken, en dat de rest variabel kon zijn. Verder zouden we ook minder gaan bellen/smsen en msnen. Toen zei hij: oké, en dan gaan we nu een stapje verder: stel dat ik met een ander meisje zou afspreken. Ik schrok, zei dat dat vreemdgaan was, en dat was zo’n beetje het einde van ons gesprek. Ik had hem niet laten uitpraten, en dat is stom, en toen ik hem later vroeg wat hij bedoelde, zei hij dat hij een vriendschappelijke afspraak bedoelde. Hij wou kennelijk alleen weten of ik hem zou vertrouwen met een meisje, omdat ik dat normaal gesproken moeilijk vind, en dat waarschijnlijk dan alleen nog maar moeilijker ga vinden omdat ik hem minder kan ‘controleren’. Toch zit die uitspraak van hem me een beetje dwars, maar ik probeer het maar zo goed mogelijk naast me neer te leggen.
Maar toen sprak ik gisteren een vriendin van mij. Zondag had diezelfde vriendin mij zien lopen met mijn vriend, althans, dat dacht ze. Zij zat in de auto en zag ergens een jongen die op mijn vriend leek, en even breed, ze dacht zelfs zijn gezicht te herkennen en daarbij zag ze een meisje wat op mij leek. Op dat moment was ik in de friettent met mijn broertje. Ik kreeg toen ook een smsje van haar: ‘Hey ik zag je net lopen met *, alles weer uitgepraat?’. Ik was dat dus niet, maar toen ik haar gisteren sprak zei ze dat ze echt dacht mijn vriend gezien te hebben. Ik schrok me kapot, en weet sindsdien niet meer wat ik moet denken. We hebben het er gisteravond de hele tijd over gehad, die vriendin en ik dan. Ik vroeg haar wat ie aanhad en toen beschreef ze een trui die ik niet herkende. Namelijk eentje met beige en groene strepen. Nou heeft hij wel een vest, wit met blauwe strepen. En in mijn paranoia denk ik nou dat ze die misschien heeft gezien. Ik vroeg dat gisteren aan haar, maar ze zei dat het niet blauw-wit was. Maarja, ik weet het niet. Gisteren vertelde ze ook nog dat ze een gezamenlijke vriend van ons nog gezien dacht te hebben in het casino, maar dat toen ze naar hem toe ging het iemand anders bleek te zijn. Dat maakt het verhaal over mijn vriend met een ander meisje natuurlijk wel minder geloofwaardig, maar nogmaals: ik ben paranoia sinds kort.
Ondertussen is was mijn vriend, zoals mij door hem verteld is, zondag bij zijn ouders, zijn vader was jarig geweest, en er was bezoek. Zondag avond kwam mijn vriend nog met een uitnodiging voor mij en hem bij zijn neef. Ik weet dus niet wat ik moet denken. Aan de ene kant weet ik dat hij het niet kan zijn geweest, het zou wel heel toevallig zijn. Maar het zou mijn grootste angst zijn als het wel waar is. En die angst maakt mij paranoia.
Ik weet dat ik gewoon heel erg onzeker ben, en dat ik hem daarom wil controleren en ik nu zo paranoia ben. Maar ergens wil ik gewoon echt bevestiging dat ik niet onzeker hoef te zijn.
Wat moet ik nu doen? Morgen zie ik mijn vriend weer, en ik ben bang dat ik me niet kan inhouden om er iets over te zeggen. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen, ergens wil ik gewoon een vage vraag stellen, zodat hij niet meteen in de verdediging schiet, maar dat ik wel zekerheid krijg. Had zelf al bedacht dat ik kon vragen welke trui hij aanhad zondag. Maar als hij echt bij een ander meisje is geweest, en die trui aan had, dan zal hij dat nooit zeggen. En daarbij is het niet die blauw-wit gestreepte trui waarin hij gezien zou zijn, dus dan heb ik daar nog niets aan. Aan de andere kant wil ik niet zo controleren en hem gewoon geloven, maar dat is zo moeilijk, vooral omdat hij het ook over een afspraak met een meisje had.
Ik weet dat jullie geen glazenbol hebben en mij niet kunnen vertellen of hij het was of niet. Maar dat vraag ik ook niet. Ik vraag jullie advies, wat moet ik zeggen/vragen? Misschien vinden jullie me nu een huilie maar ik wil jullie toch vragen een beetje mild te zijn in de antwoorden, ik vind dit al moeilijk genoeg. Alvast bedankt,
Liefs
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:02
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:03
Als je er zo erg over zit, dan moet je dit wat je hierboven hebt verteld gewoon voorleggen aan je vriend. Maak hem geen verwijten, maar vraag het gewoon.
Als hij met een ander meisje over straat loopt, betekent het nog niet automatisch dat hij ook met haar kust / sext / overweegt een hypotheek te nemen.
Overigens krijg ik in je verhaal toch ook het gevoel dat er meer dingen niet 100% zijn, klopt dat?
Als hij met een ander meisje over straat loopt, betekent het nog niet automatisch dat hij ook met haar kust / sext / overweegt een hypotheek te nemen.
Overigens krijg ik in je verhaal toch ook het gevoel dat er meer dingen niet 100% zijn, klopt dat?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:07
Ik snap eerlijk gezegd niet goed waarom jouw vriend vraagt of hij contact mag hebben met andere vrouwen (al is het dan ook vriendschappelijk). Het komt op mij over alsof hij weet dat hij nu de touwtjes in handen heeft (nu hij afstand neemt, ben jij immers geschrokken) en er nu even van profiteert om nog meer te doen (afspreken met andere vrouwen). Met vriendschappelijk contact met andere vrouwen hoeft op zich niets verkeerd te zijn, maar het siert hem niet dat hij het op zo'n moment even mededeelt.
Vraag het hem gewoon. Als je het echt te moeilijk vindt dat hij nu contact met andere vrouwen heeft, had je ook niet moeten instemmen, want je kan nu wel net doen alsof je het ok vindt, dat hou je dan niet vol.
Vraag het hem gewoon. Als je het echt te moeilijk vindt dat hij nu contact met andere vrouwen heeft, had je ook niet moeten instemmen, want je kan nu wel net doen alsof je het ok vindt, dat hou je dan niet vol.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:08
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:08
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:09
Ik denk dat je je vriend gewoon moet vertrouwen! Het kan toch zijn dat je vriendin zich vergist heeft? Ze heeft zich toch ook vergist met dat ze dacht dat ze een gezamenlijke vriend van jullie was tegengekomen in het Casino?
En als het je dwars blijft zitten zou ik het gewoon even voorleggen aan je vriend. Gewoon precies zeggen wat je vriendin je ge-sms't heeft! Is toch niks mis mee?
En als het je dwars blijft zitten zou ik het gewoon even voorleggen aan je vriend. Gewoon precies zeggen wat je vriendin je ge-sms't heeft! Is toch niks mis mee?
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:09
EvyBlissy: ja klopt, volgens vriendin van mij liepen ze ook niet hand in hand. Maar inderdaad, er is meer, maar ik weet nooit of het mijn onzekerheid is of dat ik hem echt niet kan vertrouwen.
SonjaS: sorry, ik wil hiermee niemand discrimineren, maar voor ons is het niet vreemd om zoiets te zeggen. Speciaal voor jou zal ik het bij deze veranderen.
SonjaS: sorry, ik wil hiermee niemand discrimineren, maar voor ons is het niet vreemd om zoiets te zeggen. Speciaal voor jou zal ik het bij deze veranderen.

dinsdag 25 augustus 2009 om 21:11
Hij wil je minder zien, minder bellen etc. Loopt niet over van liefde voor je. En dan wil hij afspreken met een ander meisje en zegt later: jaaaaaaa vriendschappelijk natuurlijk. Right.
Hoor je echt die alarmbellen niet? Ik zou zeggen: kap ermee. Want dat is hij ook aan het doen.
Overigens ben je niet paranoia, maar paranoide (met trema maar die heb ik niet ).
Hoor je echt die alarmbellen niet? Ik zou zeggen: kap ermee. Want dat is hij ook aan het doen.
Overigens ben je niet paranoia, maar paranoide (met trema maar die heb ik niet ).
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:12
quote:cocomel schreef op 25 augustus 2009 @ 20:57:
. En in mijn paranoia denk ik nou dat ze die misschien heeft gezien. Ik vroeg dat gisteren aan haar, maar ze zei dat het niet blauw-wit was. Maarja, ik weet het niet. Gisteren vertelde ze ook nog dat ze een gezamenlijke vriend van ons nog gezien dacht te hebben in het casino, maar dat toen ze naar hem toe ging het iemand anders bleek te zijn. Dat maakt het verhaal over mijn vriend met een ander meisje natuurlijk wel minder geloofwaardig, maar nogmaals: ik ben paranoia sinds kort.
Ondertussen is was mijn vriend, zoals mij door hem verteld is, zondag bij zijn ouders, zijn vader was jarig geweest, en er was bezoek. Zondag avond kwam mijn vriend nog met een uitnodiging voor mij en hem bij zijn neef. Ik weet dus niet wat ik moet denken. Aan de ene kant weet ik dat hij het niet kan zijn geweest, het zou wel heel toevallig zijn. Maar het zou mijn grootste angst zijn als het wel waar is. En die angst maakt mij paranoia.
Ik weet dat ik gewoon heel erg onzeker ben, en dat ik hem daarom wil controleren en ik nu zo paranoia ben. Maar ergens wil ik gewoon echt bevestiging dat ik niet onzeker hoef te zijn.
Wat moet ik nu doen? Morgen zie ik mijn vriend weer, en ik ben bang dat ik me niet kan inhouden om er iets over te zeggen. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen, ergens wil ik gewoon een vage vraag stellen, zodat hij niet meteen in de verdediging schiet, maar dat ik wel zekerheid krijg. Had zelf al bedacht dat ik kon vragen welke trui hij aanhad zondag. Maar als hij echt bij een ander meisje is geweest, en die trui aan had, dan zal hij dat nooit zeggen. En daarbij is het niet die blauw-wit gestreepte trui waarin hij gezien zou zijn, dus dan heb ik daar nog niets aan. Aan de andere kant wil ik niet zo controleren en hem gewoon geloven, maar dat is zo moeilijk, vooral omdat hij het ook over een afspraak met een meisje had.
Ik weet dat jullie geen glazenbol hebben en mij niet kunnen vertellen of hij het was of niet. Maar dat vraag ik ook niet. Ik vraag jullie advies, wat moet ik zeggen/vragen? Misschien vinden jullie me nu een huilie maar ik wil jullie toch vragen een beetje mild te zijn in de antwoorden, ik vind dit al moeilijk genoeg. Alvast bedankt,
LiefsWaarom ben jij zo paranoia en heb je reden om aan het verhaal van je vriend te twijfelen?
. En in mijn paranoia denk ik nou dat ze die misschien heeft gezien. Ik vroeg dat gisteren aan haar, maar ze zei dat het niet blauw-wit was. Maarja, ik weet het niet. Gisteren vertelde ze ook nog dat ze een gezamenlijke vriend van ons nog gezien dacht te hebben in het casino, maar dat toen ze naar hem toe ging het iemand anders bleek te zijn. Dat maakt het verhaal over mijn vriend met een ander meisje natuurlijk wel minder geloofwaardig, maar nogmaals: ik ben paranoia sinds kort.
Ondertussen is was mijn vriend, zoals mij door hem verteld is, zondag bij zijn ouders, zijn vader was jarig geweest, en er was bezoek. Zondag avond kwam mijn vriend nog met een uitnodiging voor mij en hem bij zijn neef. Ik weet dus niet wat ik moet denken. Aan de ene kant weet ik dat hij het niet kan zijn geweest, het zou wel heel toevallig zijn. Maar het zou mijn grootste angst zijn als het wel waar is. En die angst maakt mij paranoia.
Ik weet dat ik gewoon heel erg onzeker ben, en dat ik hem daarom wil controleren en ik nu zo paranoia ben. Maar ergens wil ik gewoon echt bevestiging dat ik niet onzeker hoef te zijn.
Wat moet ik nu doen? Morgen zie ik mijn vriend weer, en ik ben bang dat ik me niet kan inhouden om er iets over te zeggen. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen, ergens wil ik gewoon een vage vraag stellen, zodat hij niet meteen in de verdediging schiet, maar dat ik wel zekerheid krijg. Had zelf al bedacht dat ik kon vragen welke trui hij aanhad zondag. Maar als hij echt bij een ander meisje is geweest, en die trui aan had, dan zal hij dat nooit zeggen. En daarbij is het niet die blauw-wit gestreepte trui waarin hij gezien zou zijn, dus dan heb ik daar nog niets aan. Aan de andere kant wil ik niet zo controleren en hem gewoon geloven, maar dat is zo moeilijk, vooral omdat hij het ook over een afspraak met een meisje had.
Ik weet dat jullie geen glazenbol hebben en mij niet kunnen vertellen of hij het was of niet. Maar dat vraag ik ook niet. Ik vraag jullie advies, wat moet ik zeggen/vragen? Misschien vinden jullie me nu een huilie maar ik wil jullie toch vragen een beetje mild te zijn in de antwoorden, ik vind dit al moeilijk genoeg. Alvast bedankt,
LiefsWaarom ben jij zo paranoia en heb je reden om aan het verhaal van je vriend te twijfelen?
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:16
Bonnieke: ik heb hier ook niet mee ingestemd, ik zei dat ik het onzin vond omdat hij echt niet iets vriednschappelijks bedoelde, omdat hij dat waarschijnlijk nooit gevraagd zou hebben.
MMP: ik weet dat ik met mijn vriend moet praten, maar vraag jullie nou net hoe ik dat moet doen en wat ik moet zeggen.
Chardonnay: nou ik weet niet, aan de ene kant ben ik het met je eens en denk ik: dit schiet toch niet op? Maar aan de andere kant: wie weet ben ik onterecht onzeker...
Lichtpuntjes: inderdaad die vergissing over die vriend in het casino was voor mij wel een opluchting.. dankje voor je reactie:)
MMP: ik weet dat ik met mijn vriend moet praten, maar vraag jullie nou net hoe ik dat moet doen en wat ik moet zeggen.
Chardonnay: nou ik weet niet, aan de ene kant ben ik het met je eens en denk ik: dit schiet toch niet op? Maar aan de andere kant: wie weet ben ik onterecht onzeker...
Lichtpuntjes: inderdaad die vergissing over die vriend in het casino was voor mij wel een opluchting.. dankje voor je reactie:)
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:20
Emaille: omdat ik zelf weet dat wee elkaar te vaak zien, en we daardoor geirriteerd aan elkaar raakten, had ik ook bij hem, en het gewoon weer moet worden zoals vòòr de zomer, toen we allebei druk waren met school en werk, en we het leuk vonden om elkaar te zien, en we dat niet meer als vanzelfsprekend zagen. Daarom wil ik het eigenlijk nog een keer proberen, daarom én omdat ik verliefd ben.
Liselore: omdat die vriendin hem kennelijk had gezien, anders was er niks aan de hand geweest.
Liselore: omdat die vriendin hem kennelijk had gezien, anders was er niks aan de hand geweest.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:20
quote:cocomel schreef op 25 augustus 2009 @ 21:16:
MMP: ik weet dat ik met mijn vriend moet praten, maar vraag jullie nou net hoe ik dat moet doen en wat ik moet zeggen.
Ben zelf nogal van de directe manier, dus rechtstreeks, zonder verpakking, aan hem vragen wat je wilt. Je hebt een relatie dus zo moeilijk kan dat zou dat niet moeten zijn.
Maar ja ik heb makkelijk praten natuurlijk, ik zit niet in dezelfde situatie.
MMP: ik weet dat ik met mijn vriend moet praten, maar vraag jullie nou net hoe ik dat moet doen en wat ik moet zeggen.
Ben zelf nogal van de directe manier, dus rechtstreeks, zonder verpakking, aan hem vragen wat je wilt. Je hebt een relatie dus zo moeilijk kan dat zou dat niet moeten zijn.
Maar ja ik heb makkelijk praten natuurlijk, ik zit niet in dezelfde situatie.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:20
Ook als je onterecht onzeker bent in een relatie, is de relatie niet goed voor je. Je zou natuurlijk wel aan je onzekerheid kunnen gaan werken, maar wat ik uit jou topics lees, maakt deze jongen jou gewoon onzeker door steeds te laten blijken dat hij geïntresseerd is in andere meisjes, al dan niet vriendschappelijk.
Hij stelt je totaal niet gerust terwijl hij ook weet dat je onzeker bent.
Dus hoe dan ook, ik denk dat deze relatie niet goed voor je is.
Hij stelt je totaal niet gerust terwijl hij ook weet dat je onzeker bent.
Dus hoe dan ook, ik denk dat deze relatie niet goed voor je is.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:21
quote:MMP schreef op 25 augustus 2009 @ 21:20:
[...]
Ben zelf nogal van de directe manier, dus rechtstreeks, zonder verpakking, aan hem vragen wat je wilt. Je hebt een relatie dus zo moeilijk kan dat zou dat niet moeten zijn.
Maar ja ik heb makkelijk praten natuurlijk, ik zit niet in dezelfde situatie.Hoe zou je dat dan verwoorden in mijn situatie MMP?
[...]
Ben zelf nogal van de directe manier, dus rechtstreeks, zonder verpakking, aan hem vragen wat je wilt. Je hebt een relatie dus zo moeilijk kan dat zou dat niet moeten zijn.
Maar ja ik heb makkelijk praten natuurlijk, ik zit niet in dezelfde situatie.Hoe zou je dat dan verwoorden in mijn situatie MMP?
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:21
quote:Chardonnay schreef op 25 augustus 2009 @ 21:20:
Ook als je onterecht onzeker bent in een relatie, is de relatie niet goed voor je. Je zou natuurlijk wel aan je onzekerheid kunnen gaan werken, maar wat ik uit jou topics lees, maakt deze jongen jou gewoon onzeker door steeds te laten blijken dat hij geïntresseerd is in andere meisjes, al dan niet vriendschappelijk.
Hij stelt je totaal niet gerust terwijl hij ook weet dat je onzeker bent.
Dus hoe dan ook, ik denk dat deze relatie niet goed voor je is.Als ik dit zo hoor, ben ik het helemaal met Chardonnay eens.
Ook als je onterecht onzeker bent in een relatie, is de relatie niet goed voor je. Je zou natuurlijk wel aan je onzekerheid kunnen gaan werken, maar wat ik uit jou topics lees, maakt deze jongen jou gewoon onzeker door steeds te laten blijken dat hij geïntresseerd is in andere meisjes, al dan niet vriendschappelijk.
Hij stelt je totaal niet gerust terwijl hij ook weet dat je onzeker bent.
Dus hoe dan ook, ik denk dat deze relatie niet goed voor je is.Als ik dit zo hoor, ben ik het helemaal met Chardonnay eens.
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:22
Zoals ik het lees is hij klaar met jullie relatie. Dat kan liggen aan jouw gedrag. Maar kan ook liggen aan dat zijn liefde voor jou op is. Kan het mis hebben hoor! Denk dat je vriend degene is aan wie je je vragen moet stellen. Van hem krijg je antwoord. Vind je het antwoord bevredigend dan accepteer je het. Rammelt het antwoord dan moet je je afvragen wat er dan nog over is van jullie relatie en je conclusie trekken (namelijk: relatie is over/ het is uit)
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:23
dinsdag 25 augustus 2009 om 21:25
MMP en Chardonnay: klinkt misschien nerdy, maar hij is mijn eerste echte vriendje, waar ik langere tijd mee ben, en waartegen ik echt zeg dat ik van hem hou. Ik vind het moeilijk omdat ik zo bang ben om hem kwijt te raken. Iemand van zie ik zoveel hou, wil ik niet kwijt. Daarom ben ik zo bang dat hij mij niet meer leuk vind. En op momenten dat hij bijvoorbeeld een keertje later is denk ik ook dat hij liever niet bij mij is. Ik weet dat dit super overdreven is, maar dit is echt waar ik bang voor ben. Weet dat dat niet nodig moet zijn in een relatie, maar voor mij is dat ook gewoon wennen, moet eerlijk zeggen dat mijn vriend en ik het erover eens zijn dat ik tegenwoordig minder onzeker ben dan ik in het begin van onze relatie was.