Relaties
alle pijlers
Pfff... even jullie hulp nodig
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:57
Hey iedereen,
Ik zit eigenlijk een beetje met een probleempje. Ik zal maar gelijk to the point komen:
Mijn vriend en ik hadden laatst ruzie. Zó erg dat hij zei dat hij niet wist of hij nog wel verder wou op deze manier. We hadden een gesprek en besloten dat we elkaar wat minder zouden zien. In de vakantie hebben we echt op elkaars lip gezeten, en dat heeft de relatie niet veel goed gedaan. We besloten om minstens 1 dag in de week af te spreken, en dat de rest variabel kon zijn. Verder zouden we ook minder gaan bellen/smsen en msnen. Toen zei hij: oké, en dan gaan we nu een stapje verder: stel dat ik met een ander meisje zou afspreken. Ik schrok, zei dat dat vreemdgaan was, en dat was zo’n beetje het einde van ons gesprek. Ik had hem niet laten uitpraten, en dat is stom, en toen ik hem later vroeg wat hij bedoelde, zei hij dat hij een vriendschappelijke afspraak bedoelde. Hij wou kennelijk alleen weten of ik hem zou vertrouwen met een meisje, omdat ik dat normaal gesproken moeilijk vind, en dat waarschijnlijk dan alleen nog maar moeilijker ga vinden omdat ik hem minder kan ‘controleren’. Toch zit die uitspraak van hem me een beetje dwars, maar ik probeer het maar zo goed mogelijk naast me neer te leggen.
Maar toen sprak ik gisteren een vriendin van mij. Zondag had diezelfde vriendin mij zien lopen met mijn vriend, althans, dat dacht ze. Zij zat in de auto en zag ergens een jongen die op mijn vriend leek, en even breed, ze dacht zelfs zijn gezicht te herkennen en daarbij zag ze een meisje wat op mij leek. Op dat moment was ik in de friettent met mijn broertje. Ik kreeg toen ook een smsje van haar: ‘Hey ik zag je net lopen met *, alles weer uitgepraat?’. Ik was dat dus niet, maar toen ik haar gisteren sprak zei ze dat ze echt dacht mijn vriend gezien te hebben. Ik schrok me kapot, en weet sindsdien niet meer wat ik moet denken. We hebben het er gisteravond de hele tijd over gehad, die vriendin en ik dan. Ik vroeg haar wat ie aanhad en toen beschreef ze een trui die ik niet herkende. Namelijk eentje met beige en groene strepen. Nou heeft hij wel een vest, wit met blauwe strepen. En in mijn paranoia denk ik nou dat ze die misschien heeft gezien. Ik vroeg dat gisteren aan haar, maar ze zei dat het niet blauw-wit was. Maarja, ik weet het niet. Gisteren vertelde ze ook nog dat ze een gezamenlijke vriend van ons nog gezien dacht te hebben in het casino, maar dat toen ze naar hem toe ging het iemand anders bleek te zijn. Dat maakt het verhaal over mijn vriend met een ander meisje natuurlijk wel minder geloofwaardig, maar nogmaals: ik ben paranoia sinds kort.
Ondertussen is was mijn vriend, zoals mij door hem verteld is, zondag bij zijn ouders, zijn vader was jarig geweest, en er was bezoek. Zondag avond kwam mijn vriend nog met een uitnodiging voor mij en hem bij zijn neef. Ik weet dus niet wat ik moet denken. Aan de ene kant weet ik dat hij het niet kan zijn geweest, het zou wel heel toevallig zijn. Maar het zou mijn grootste angst zijn als het wel waar is. En die angst maakt mij paranoia.
Ik weet dat ik gewoon heel erg onzeker ben, en dat ik hem daarom wil controleren en ik nu zo paranoia ben. Maar ergens wil ik gewoon echt bevestiging dat ik niet onzeker hoef te zijn.
Wat moet ik nu doen? Morgen zie ik mijn vriend weer, en ik ben bang dat ik me niet kan inhouden om er iets over te zeggen. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen, ergens wil ik gewoon een vage vraag stellen, zodat hij niet meteen in de verdediging schiet, maar dat ik wel zekerheid krijg. Had zelf al bedacht dat ik kon vragen welke trui hij aanhad zondag. Maar als hij echt bij een ander meisje is geweest, en die trui aan had, dan zal hij dat nooit zeggen. En daarbij is het niet die blauw-wit gestreepte trui waarin hij gezien zou zijn, dus dan heb ik daar nog niets aan. Aan de andere kant wil ik niet zo controleren en hem gewoon geloven, maar dat is zo moeilijk, vooral omdat hij het ook over een afspraak met een meisje had.
Ik weet dat jullie geen glazenbol hebben en mij niet kunnen vertellen of hij het was of niet. Maar dat vraag ik ook niet. Ik vraag jullie advies, wat moet ik zeggen/vragen? Misschien vinden jullie me nu een huilie maar ik wil jullie toch vragen een beetje mild te zijn in de antwoorden, ik vind dit al moeilijk genoeg. Alvast bedankt,
Liefs
Ik zit eigenlijk een beetje met een probleempje. Ik zal maar gelijk to the point komen:
Mijn vriend en ik hadden laatst ruzie. Zó erg dat hij zei dat hij niet wist of hij nog wel verder wou op deze manier. We hadden een gesprek en besloten dat we elkaar wat minder zouden zien. In de vakantie hebben we echt op elkaars lip gezeten, en dat heeft de relatie niet veel goed gedaan. We besloten om minstens 1 dag in de week af te spreken, en dat de rest variabel kon zijn. Verder zouden we ook minder gaan bellen/smsen en msnen. Toen zei hij: oké, en dan gaan we nu een stapje verder: stel dat ik met een ander meisje zou afspreken. Ik schrok, zei dat dat vreemdgaan was, en dat was zo’n beetje het einde van ons gesprek. Ik had hem niet laten uitpraten, en dat is stom, en toen ik hem later vroeg wat hij bedoelde, zei hij dat hij een vriendschappelijke afspraak bedoelde. Hij wou kennelijk alleen weten of ik hem zou vertrouwen met een meisje, omdat ik dat normaal gesproken moeilijk vind, en dat waarschijnlijk dan alleen nog maar moeilijker ga vinden omdat ik hem minder kan ‘controleren’. Toch zit die uitspraak van hem me een beetje dwars, maar ik probeer het maar zo goed mogelijk naast me neer te leggen.
Maar toen sprak ik gisteren een vriendin van mij. Zondag had diezelfde vriendin mij zien lopen met mijn vriend, althans, dat dacht ze. Zij zat in de auto en zag ergens een jongen die op mijn vriend leek, en even breed, ze dacht zelfs zijn gezicht te herkennen en daarbij zag ze een meisje wat op mij leek. Op dat moment was ik in de friettent met mijn broertje. Ik kreeg toen ook een smsje van haar: ‘Hey ik zag je net lopen met *, alles weer uitgepraat?’. Ik was dat dus niet, maar toen ik haar gisteren sprak zei ze dat ze echt dacht mijn vriend gezien te hebben. Ik schrok me kapot, en weet sindsdien niet meer wat ik moet denken. We hebben het er gisteravond de hele tijd over gehad, die vriendin en ik dan. Ik vroeg haar wat ie aanhad en toen beschreef ze een trui die ik niet herkende. Namelijk eentje met beige en groene strepen. Nou heeft hij wel een vest, wit met blauwe strepen. En in mijn paranoia denk ik nou dat ze die misschien heeft gezien. Ik vroeg dat gisteren aan haar, maar ze zei dat het niet blauw-wit was. Maarja, ik weet het niet. Gisteren vertelde ze ook nog dat ze een gezamenlijke vriend van ons nog gezien dacht te hebben in het casino, maar dat toen ze naar hem toe ging het iemand anders bleek te zijn. Dat maakt het verhaal over mijn vriend met een ander meisje natuurlijk wel minder geloofwaardig, maar nogmaals: ik ben paranoia sinds kort.
Ondertussen is was mijn vriend, zoals mij door hem verteld is, zondag bij zijn ouders, zijn vader was jarig geweest, en er was bezoek. Zondag avond kwam mijn vriend nog met een uitnodiging voor mij en hem bij zijn neef. Ik weet dus niet wat ik moet denken. Aan de ene kant weet ik dat hij het niet kan zijn geweest, het zou wel heel toevallig zijn. Maar het zou mijn grootste angst zijn als het wel waar is. En die angst maakt mij paranoia.
Ik weet dat ik gewoon heel erg onzeker ben, en dat ik hem daarom wil controleren en ik nu zo paranoia ben. Maar ergens wil ik gewoon echt bevestiging dat ik niet onzeker hoef te zijn.
Wat moet ik nu doen? Morgen zie ik mijn vriend weer, en ik ben bang dat ik me niet kan inhouden om er iets over te zeggen. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen, ergens wil ik gewoon een vage vraag stellen, zodat hij niet meteen in de verdediging schiet, maar dat ik wel zekerheid krijg. Had zelf al bedacht dat ik kon vragen welke trui hij aanhad zondag. Maar als hij echt bij een ander meisje is geweest, en die trui aan had, dan zal hij dat nooit zeggen. En daarbij is het niet die blauw-wit gestreepte trui waarin hij gezien zou zijn, dus dan heb ik daar nog niets aan. Aan de andere kant wil ik niet zo controleren en hem gewoon geloven, maar dat is zo moeilijk, vooral omdat hij het ook over een afspraak met een meisje had.
Ik weet dat jullie geen glazenbol hebben en mij niet kunnen vertellen of hij het was of niet. Maar dat vraag ik ook niet. Ik vraag jullie advies, wat moet ik zeggen/vragen? Misschien vinden jullie me nu een huilie maar ik wil jullie toch vragen een beetje mild te zijn in de antwoorden, ik vind dit al moeilijk genoeg. Alvast bedankt,
Liefs
woensdag 26 augustus 2009 om 01:32
Is er iets aan de hand dan? Iemand denkt hem gezien te hebben, heeft hem niet echt herkend, later mensen die zich echt vergist hebben en jij blijft maar hangen in je idee dat hij jou bedondert. Volgens mij zit het gewoon in je hoofd, jij blijft hier mee bezig en dan wordt het verhaal het verhaal dat jij wilt geloven.
donderdag 27 augustus 2009 om 00:02
donderdag 27 augustus 2009 om 09:16
Jij bent precies het type meisje waar zon jongen graag mee speelt.
Onzeker en meegaand en op een punt in je leven waar je niet zo goed weet wat je nou echt wil. Ji bent waarschijnlijk niet van plan met hem te stoppen. Het is wachten tot hij jou laat vallen voor een nieuw scharreltje in zn harem. Sorry, ben nu heel hard maar dit lijkt echt wel een schoolvoorbeeld..heb je andere topics ook gelezen. sterkte
Onzeker en meegaand en op een punt in je leven waar je niet zo goed weet wat je nou echt wil. Ji bent waarschijnlijk niet van plan met hem te stoppen. Het is wachten tot hij jou laat vallen voor een nieuw scharreltje in zn harem. Sorry, ben nu heel hard maar dit lijkt echt wel een schoolvoorbeeld..heb je andere topics ook gelezen. sterkte
donderdag 27 augustus 2009 om 11:36
quote:cocomel schreef op 25 augustus 2009 @ 23:53:
Zo Madhe, ga je lekker?
Nogmaals dat van 1 keer in de week elkaar zien was niet ZIJN idee. Hou eens op om mij de grond in te praten. Door jou reactie voel ik me ineens zo klein. Word je daar gelukkig van? Onder mijn OP heb ik gezet dat ik liever mild benaderd word omdat ik me niet zo goed voel op dit moment, weetje waarom? Zodat mensen als jij misschien niet zouden reageren. Waarom gelijk zo onaardig?
Cocomel, nu stel je je echt enorm aan. Madhe is helemaal niet onaardig. En ze praat je zeker niet de grond in.
Ik denk dat het voor jou heel erg verstandig is om eens wat aan je zelfbeeld, eigenwaarde en zelfrespect te gaan doen. Want meid, je gaat het nog ontzettend zwaar krijgen in het leven als je van de post van Madhe al begint te stijgeren.
Zo Madhe, ga je lekker?
Nogmaals dat van 1 keer in de week elkaar zien was niet ZIJN idee. Hou eens op om mij de grond in te praten. Door jou reactie voel ik me ineens zo klein. Word je daar gelukkig van? Onder mijn OP heb ik gezet dat ik liever mild benaderd word omdat ik me niet zo goed voel op dit moment, weetje waarom? Zodat mensen als jij misschien niet zouden reageren. Waarom gelijk zo onaardig?
Cocomel, nu stel je je echt enorm aan. Madhe is helemaal niet onaardig. En ze praat je zeker niet de grond in.
Ik denk dat het voor jou heel erg verstandig is om eens wat aan je zelfbeeld, eigenwaarde en zelfrespect te gaan doen. Want meid, je gaat het nog ontzettend zwaar krijgen in het leven als je van de post van Madhe al begint te stijgeren.
