Relaties
alle pijlers
Polyamorie: grenzen en tijd
zaterdag 14 oktober 2017 11:49
Hoi allemaal,
Ik schrijf hier al een aantal jaar mee onder een andere nickname, maar aangezien een aantal mensen in mijn leven weten dat ik hier zit, heb ik een nieuw account aangemaakt.
Ik hoop dat jullie me enig inzicht kunnen bieden, want ik kom er momenteel niet uit.
Een jaar geleden heb ik een leuke man ontmoet die vanaf het begin heeft aangegeven polyamoreus te (willen) zijn. Beiden hebben we monogame relaties achter de rug, maar hij wil nu dit pad ontdekken. De relatie met zijn ex is officieel verbroken en ze wonen niet meer samen, maar ze hebben dus nog wel een relatie, op dezelfde manier als ik dat met hem heb.
Ik zal niet ontkennen dat ik er moeite mee heb. "Waarom ben ik niet genoeg?" is best een tijd een ding geweest. Inmiddels voelt dit goed en wil ik echt dat deze relatie werkt.
Nu is het echter zo dat enkele dingen die zij en ik willen vrijwel lijnrecht tegenover elkaar staan. Zij wil doordeweeks niet afspreken ivm werk, maar ook ik wil in het weekend bij hem zijn en samen (uit) kunnen slapen. Ik woon redelijk dichtbij, dus an sich is het geen probleem om doordeweeks af te spreken... Maar ik wíl ook gewoon een dag in het weekend. Plannen kunnen maken of kunnen vrijen zonder dat de wekker om 7 uur gaat...
Zij wil graag dat zijn telefoon uitgaat op hun dates (meestal een tijdframe van 24 uur), want ze wil dat hij met zijn hoofd bij haar is. Dat is niet alleen vanwege mij, ook gewoon "de telefoon als afleiding". En dat snap ik volledig en wíl ik haar gunnen, maar voor mij is het in een relatie dan weer best belangrijk dat de ander bereikbaar is als er iets gebeurt of aan de hand is. Ik ga hem niet de hele avond appen, maar het geluid voor mijn beltoon aan bij mijn beloproep bijvoorbeeld is al prima. Hier kan/wil hij niet aan voldoen, want hij wil haar geven wat zij nodig heeft.
Hoe komen we hieruit? Ik merk dat mijn vriend gillend gek wordt van de wensen die zo uiteen lopen en het voor iedereen goed wíl doen, maar dat dat eigenlijk gewoon niet kan.
Ik heb al voorgesteld om met zijn drieën te praten en deze zaken te bespreken, maar daar staan zij allebei niet voor open. Ze willen de relaties gescheiden houden.
Thoughts? Hoe pakken we het gebrek aan tijd aan? Tot op welke hoogte moet ik inschikken zodat hun relatie werkt en waar trek ik de grens zodat die van míj werkt?
Ik schrijf hier al een aantal jaar mee onder een andere nickname, maar aangezien een aantal mensen in mijn leven weten dat ik hier zit, heb ik een nieuw account aangemaakt.
Ik hoop dat jullie me enig inzicht kunnen bieden, want ik kom er momenteel niet uit.
Een jaar geleden heb ik een leuke man ontmoet die vanaf het begin heeft aangegeven polyamoreus te (willen) zijn. Beiden hebben we monogame relaties achter de rug, maar hij wil nu dit pad ontdekken. De relatie met zijn ex is officieel verbroken en ze wonen niet meer samen, maar ze hebben dus nog wel een relatie, op dezelfde manier als ik dat met hem heb.
Ik zal niet ontkennen dat ik er moeite mee heb. "Waarom ben ik niet genoeg?" is best een tijd een ding geweest. Inmiddels voelt dit goed en wil ik echt dat deze relatie werkt.
Nu is het echter zo dat enkele dingen die zij en ik willen vrijwel lijnrecht tegenover elkaar staan. Zij wil doordeweeks niet afspreken ivm werk, maar ook ik wil in het weekend bij hem zijn en samen (uit) kunnen slapen. Ik woon redelijk dichtbij, dus an sich is het geen probleem om doordeweeks af te spreken... Maar ik wíl ook gewoon een dag in het weekend. Plannen kunnen maken of kunnen vrijen zonder dat de wekker om 7 uur gaat...
Zij wil graag dat zijn telefoon uitgaat op hun dates (meestal een tijdframe van 24 uur), want ze wil dat hij met zijn hoofd bij haar is. Dat is niet alleen vanwege mij, ook gewoon "de telefoon als afleiding". En dat snap ik volledig en wíl ik haar gunnen, maar voor mij is het in een relatie dan weer best belangrijk dat de ander bereikbaar is als er iets gebeurt of aan de hand is. Ik ga hem niet de hele avond appen, maar het geluid voor mijn beltoon aan bij mijn beloproep bijvoorbeeld is al prima. Hier kan/wil hij niet aan voldoen, want hij wil haar geven wat zij nodig heeft.
Hoe komen we hieruit? Ik merk dat mijn vriend gillend gek wordt van de wensen die zo uiteen lopen en het voor iedereen goed wíl doen, maar dat dat eigenlijk gewoon niet kan.
Ik heb al voorgesteld om met zijn drieën te praten en deze zaken te bespreken, maar daar staan zij allebei niet voor open. Ze willen de relaties gescheiden houden.
Thoughts? Hoe pakken we het gebrek aan tijd aan? Tot op welke hoogte moet ik inschikken zodat hun relatie werkt en waar trek ik de grens zodat die van míj werkt?
zaterdag 14 oktober 2017 11:52
Wij hebben ook een polyamoreuze relatie en de key is toch echt wel praten! Als ze daar niet voor open staan dan moet je je afvragen of je hier gelukkig in gaat worden. De 2 relaties gescheiden houden kan prima maar om dat goed te laten lopen moeten er toch echt wel afspraken gemaakt worden. Mijn vriend en zijn vrouw zijn beide heel open daarin en daar heb ik geluk mee maar bij ons is echt wel dat eerlijkheid, ook over wat we wel en niet willen en kunnen altijd bovenaan staat. In mijn idee lever jij nu (te) veel in en als je niet praat zal dat ook niet veranderen
zaterdag 14 oktober 2017 11:56
Ik had het idee dat polyamoreus leven wat luchtiger was, als we zin hebben in elkaar dan is het goed, maar dit klinkt van alle kanten wel erg krampachtig. Ik vraag me af wat hier nog leuk aan is voor hem! Van hem begrijp ik niet dat hij niet voor zich zelf uitmaakt wat hij wel of niet wil, telefoon wel of niet uit op zich moet hij dat zelf uitmaken lijkt mij, faar heb jij niks over te zeggen. Wat als er nog 1 aan de groep wordt toegevoegd? Dan zal er een rooster ontstaan ofzo?!
zaterdag 14 oktober 2017 11:58
Ook zij heeft "last" gehad van mijn relatie met hem. Te laat komen omdat hij bij mij is blijven plakken, haar af moeten zeggen omdat hij per ongeluk dubbel gepland had en ik erop stond dat hij de eerste afspraak aanhield. De ene keer ben ik dat, de andere keer zij. Maar ik ben het, zoekende naar of polyamorie voor mij werkt, vaak geweest. Dat heeft haar geen goed gedaan.
Momenteel voelt het voor hen alsof hun relatie op klappen staat, dus gaat zij "even voor". Op dezelfde manier als dat hij vindt dat ik het eerste halfjaar even voorging. Dat wíl ik hen graag geven, maar daarvoor moet ik mezelf wegcijferen. En ik vind die balans lastig.
zaterdag 14 oktober 2017 11:59
zaterdag 14 oktober 2017 12:00
Volgens mij is dit geen polyamorie, maar polygamie; jouw man wil gewoon twee vrouwen waar hij een monogame relatie mee heeft. Het zou niets voor mij zijn en als ik tussen de regels doorlees, werkt het voor jou ook niet. Je kunt dus een ander zoeken of hem voor de keuze stellen, andere optie's zijn er niet. En voor die ex ben jij waarschijnlijk de bijvrouw en geen volwaardige partner in deze constructie.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 14 oktober 2017 12:01
zaterdag 14 oktober 2017 12:03
zaterdag 14 oktober 2017 12:04
Gelukkig. Toch klinkt het alsof zij de eerste viool speelt en jij de tweede. Inderdaad alsof jij de bijvrouw bent in hun hoofdrelatie. Het klinkt niet gelijkwaardig. Dat hoeft ook nog geen probleem te zijn, maar volgens mij verwacht jij wel gelijkwaardigheid.Fantagonist schreef: ↑14-10-2017 12:01We hebben elkaar meerdere keren ontmoet en zelfs het bed gedeeld. We kunnen goed met elkaar overweg, maar zitten inmiddels op een punt waarop de ander als de reden voelt dat onze relatie met hem niet werkt.
zaterdag 14 oktober 2017 12:12
Dit. Volgens mij is het toch juist het idee van poly-relaties dat je inderdaad zo goed als gelijkwaardig bent en alle tijd eerlijk verdeeld.
May the force be ever in your favor, Mr. Potter - Gandalf (The Chronicles of Narnia)
zaterdag 14 oktober 2017 12:13
Dit werkt alleen als de gunfactor bijzonder hoog is en er heel goede afspraken gemaakt worden. Bij mijn weten heeft het weekend 2 dagen/nachten. Het lijkt me dan ook logisch als hij de ene dag bij jou en de andere dag bij haar is. Over die telefoon geef ik haar groot gelijk, niemand hoeft altijd bereikbaar te zijn, dat waren we vroeger ook niet.
Beetje water bij de wijn en blijven praten, dan werkt dit.
Zit dat er niet in dan wordt het een opoffering, een marteling en dan gaat dit heel snel stoppen.
Beetje water bij de wijn en blijven praten, dan werkt dit.
Zit dat er niet in dan wordt het een opoffering, een marteling en dan gaat dit heel snel stoppen.
...
zaterdag 14 oktober 2017 12:21
Ik heb zelf geen behoefte aan een tweede persoon, nee.
@Rooss: er zit wat mij betreft een verschil tussen "altijd" bereikbaar zijn en 24 uur niet. Maar hij is het met jou eens en wil hier dus inderdaad niet in schikken.
Wat betreft het weekend: hij wil 1 avond voor zichzelf, vrienden, familie of eventuele dates houden. Jouw suggestie zou zijn weekend volplannen.
Ik twijfel of het werkelijk is dat hij háár wensen wil vervullen en de mijne niet. Zoals hij het op zo'n moment uitlegt klinkt het alsof hij het zelf eens is met haar wensen en niet met de mijne. En wensen die hij niet snapt vindt hij lastig om te vervullen.
