Relaties
alle pijlers
Problemen met schoonouders
woensdag 31 januari 2018 00:56
Ik wil even van me afschrijven en misschien ideeen opdoen van anderen die eventueel met dezelfde problemen kampen.
Ik en mijn man en kinderen ondervinden nogal een lastig probleem met mijn schoonvader en zijn (stiefmoeder van mijn man) vrouw.
Ons probleem is dat deze mensen ons niet erg leuk behandelen.
Ze zijn erg dominant,ook als ze bin ons op bezoek komen.
Ze proberen allerlei dingen van ons te eisen.
Als ze ons uitnodigen voor te eten,dan tolereren ze geen afwijzing.
We MOETEN komen!
En we zijn dan ook direct verplicht hen ook uit te nodigen voor een keer eten bij ons.
We hebben een erg druk leven zoals de meeste waarschijnlijk.
Werken,eigen zaak,kinderen,je kent het.
Dus ik heb hier weinig trek in.
Zeker ook omdat niemand ( inclusief de kinderen) blij word van hun aanwezigheid.
Naar de kinderen toe worden vernederende opmerkingen gemaakt,speelgoed word “voor de grap” tot huilens toe afgepakt.
Als ze dan huilen word er gezegd dat ze zich niet zo aan moeten stellen.
Mijn man stoort zich daar uiteraard ook mateloos aan en had liefst gewoon dat ze niet meer langskomen.
Onze 13 jarige dochter geven zonder overleggen met de feestdagen alcohol.
Niet 1 drankje,nee wel 4!
Het is niet mijn gewoonte om dit soort gedrag van wie dan ook te tolereren.
Ik wil er toch liefst niks van zeggen.
De reden daarvoor is dat zijn stiefmoeder erg gesteld is op sensatie en graag de schuld op mij afschuift.
Ik heb al eerder in het verleden grenzen aangegeven en dat resulteerde in maandenlange contactbreuk en na maanden ineens doodleuk weer op de stoep staan alsof er nooit iets is gebeurd.
Mijn man wil eigenlijk definitief een einde maken aan het contact met hun.
Ook hij word bij ieder bezoek gekleineerd.
Opmerkingen dat hij een niksnut is en dat hij altijd al zo is geweest.
Als hij iets koopt voor zichzelf (bijvoorbeeld een nieuwe zonnebril oid) dan maken ze opmerkingen zoals “je had dat geld wel beter kunnen besteden”.
Wij hebben het financieel prima dus dat zijn hele vreemde opmerkingen.
Het word gebracht alsof hij het zich niet kan veroorloven.
Tegelijkertijd willen ze dat wij voor hun allerlei dingen kopen,bijvoorbeeld een laptop of dure parfum of een nieuwe mobiel.
Ze vragen ons dingen te bestellen via internet ofzo.
We weigeren dat altijd en zeggen dat ze beter zelf kunnen bestellen.
En dan zijn ze weer boos.
In elk geval weet mijn man niet hoe hij het voor elkaar kan krijgen deze mensen echt definitief uit ons leven te bannen,zonder escalatie.
Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat ze alles bij elkaar schreeuwen waar de kinderen bij zijn.
Ik laat ze zelf tegenwoordig aan de deur staan als ik alleen thuis ben.
Ze kunnen toch niet weten of ik thuis ben of niet,en ik heb geen zin in tijd alleen met hun.
Als mijn man thuis is en ze komen langs,houd ik me zoveel mogelijk met de kinderen op afstand omdat het me zoveel pijn doet al die vernederende opmerkingen naar mijn kinderen toe.
Hoe erg het ook is dat ik ons afzonder,ik ga met mijn kinderen boven spelen tot hun weer weggaan.
Ik vind het wel erg verdrietig voor mijn man,dat dit zo gaat.
Ik begrijp niet waarom het zo moet gaan.
Ik laat mensen graag in hun waarde en verwacht dus ook dat anderen dat bij ons doen,maar blijkbaar is dat soms teveel gevraagd
Ik en mijn man en kinderen ondervinden nogal een lastig probleem met mijn schoonvader en zijn (stiefmoeder van mijn man) vrouw.
Ons probleem is dat deze mensen ons niet erg leuk behandelen.
Ze zijn erg dominant,ook als ze bin ons op bezoek komen.
Ze proberen allerlei dingen van ons te eisen.
Als ze ons uitnodigen voor te eten,dan tolereren ze geen afwijzing.
We MOETEN komen!
En we zijn dan ook direct verplicht hen ook uit te nodigen voor een keer eten bij ons.
We hebben een erg druk leven zoals de meeste waarschijnlijk.
Werken,eigen zaak,kinderen,je kent het.
Dus ik heb hier weinig trek in.
Zeker ook omdat niemand ( inclusief de kinderen) blij word van hun aanwezigheid.
Naar de kinderen toe worden vernederende opmerkingen gemaakt,speelgoed word “voor de grap” tot huilens toe afgepakt.
Als ze dan huilen word er gezegd dat ze zich niet zo aan moeten stellen.
Mijn man stoort zich daar uiteraard ook mateloos aan en had liefst gewoon dat ze niet meer langskomen.
Onze 13 jarige dochter geven zonder overleggen met de feestdagen alcohol.
Niet 1 drankje,nee wel 4!
Het is niet mijn gewoonte om dit soort gedrag van wie dan ook te tolereren.
Ik wil er toch liefst niks van zeggen.
De reden daarvoor is dat zijn stiefmoeder erg gesteld is op sensatie en graag de schuld op mij afschuift.
Ik heb al eerder in het verleden grenzen aangegeven en dat resulteerde in maandenlange contactbreuk en na maanden ineens doodleuk weer op de stoep staan alsof er nooit iets is gebeurd.
Mijn man wil eigenlijk definitief een einde maken aan het contact met hun.
Ook hij word bij ieder bezoek gekleineerd.
Opmerkingen dat hij een niksnut is en dat hij altijd al zo is geweest.
Als hij iets koopt voor zichzelf (bijvoorbeeld een nieuwe zonnebril oid) dan maken ze opmerkingen zoals “je had dat geld wel beter kunnen besteden”.
Wij hebben het financieel prima dus dat zijn hele vreemde opmerkingen.
Het word gebracht alsof hij het zich niet kan veroorloven.
Tegelijkertijd willen ze dat wij voor hun allerlei dingen kopen,bijvoorbeeld een laptop of dure parfum of een nieuwe mobiel.
Ze vragen ons dingen te bestellen via internet ofzo.
We weigeren dat altijd en zeggen dat ze beter zelf kunnen bestellen.
En dan zijn ze weer boos.
In elk geval weet mijn man niet hoe hij het voor elkaar kan krijgen deze mensen echt definitief uit ons leven te bannen,zonder escalatie.
Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat ze alles bij elkaar schreeuwen waar de kinderen bij zijn.
Ik laat ze zelf tegenwoordig aan de deur staan als ik alleen thuis ben.
Ze kunnen toch niet weten of ik thuis ben of niet,en ik heb geen zin in tijd alleen met hun.
Als mijn man thuis is en ze komen langs,houd ik me zoveel mogelijk met de kinderen op afstand omdat het me zoveel pijn doet al die vernederende opmerkingen naar mijn kinderen toe.
Hoe erg het ook is dat ik ons afzonder,ik ga met mijn kinderen boven spelen tot hun weer weggaan.
Ik vind het wel erg verdrietig voor mijn man,dat dit zo gaat.
Ik begrijp niet waarom het zo moet gaan.
Ik laat mensen graag in hun waarde en verwacht dus ook dat anderen dat bij ons doen,maar blijkbaar is dat soms teveel gevraagd
woensdag 31 januari 2018 01:28
Jee wat heftig! Maar ik begrijp dus dat zowel je man als jij eigenlijk gewoon het contact willen verbreken, maar dat ze daar maling aan hebben en dan asociaal gaan doen?
Tja het is heel hard, maar laat je man aangeven geen contact meer te willen en negeer dan hun telefoontjes/berichtjes/kaartjes etc. Als ze aanbellen niet meer opendoen en als ze stennis gaan schoppen, vragen of ze weg willen gaan. Blijven ze vervelend doen, dan nogmaals vragen of ze jullie met rust willen laten en dat er anders de politie wordt gebeld.
Dit is heel naar en verdrietig, maar ik heb het helaas ook zo moeten doen bij mijn ex. Na het verbreken van de relatie bleef hij maar contact zoeken en uiteindelijk heb ik aangifte moeten doen. Dat is ontzettend vervelend, maar helaas hebben sommige mensen een flink bord voor de kop
Tja het is heel hard, maar laat je man aangeven geen contact meer te willen en negeer dan hun telefoontjes/berichtjes/kaartjes etc. Als ze aanbellen niet meer opendoen en als ze stennis gaan schoppen, vragen of ze weg willen gaan. Blijven ze vervelend doen, dan nogmaals vragen of ze jullie met rust willen laten en dat er anders de politie wordt gebeld.
Dit is heel naar en verdrietig, maar ik heb het helaas ook zo moeten doen bij mijn ex. Na het verbreken van de relatie bleef hij maar contact zoeken en uiteindelijk heb ik aangifte moeten doen. Dat is ontzettend vervelend, maar helaas hebben sommige mensen een flink bord voor de kop
woensdag 31 januari 2018 03:37
Ik snap dat je je kinderen er niet aan wenst bloot te stellen, maar waarom blijf je zelf niet bij je man? Zodat jullie 1 front kunnen vormen.Thedutchmomma schreef: ↑31-01-2018 00:56
Als mijn man thuis is en ze komen langs,houd ik me zoveel mogelijk met de kinderen op afstand omdat het me zoveel pijn doet al die vernederende opmerkingen naar mijn kinderen toe.
Hoe erg het ook is dat ik ons afzonder,ik ga met mijn kinderen boven spelen tot hun weer weggaan.
Ik vind het erg slap overkomen allemaal... Waarom geen vuist op de tafel "nu is het GENOEG!"
Dat jullie dit allemaal pikken snap ik echt niet.
Contact verbreken lijkt me trouwens de beste optie
Wie naar het verleden kijkt, staat met zijn rug naar de toekomst...
woensdag 31 januari 2018 05:08
Laat je kinderen zien dat ze niet zo over zich heen hoeven te laten lopen in dit soort situaties door zelf het goede voorbeeld te geven. Ofwel: maak duidelijk dat jullie zo niet met je om laten gaan. Dit hoeven jullie niet te accepteren. En kom voor je kinderen op !
Waarom laat je het zo ver komen dat volwassenen je kinderen zo pesten dat ze huilen? Waarom moet dat bij kinderen getolereerd worden, zou je als volwassenen toch ook niet accepteren?
Hier had een oom van mijn zoon steeds de 'grap' om iets flauws te doen bij mijn zoon, ergens aan te komen waarvan iedereen weet dat dat bij hem heilig is. Na een paar keer heb ik zoon de gelegenheid gegeven om het zelf met oom op te lossen (met mijn hulp, want hij vond het erg spannend) want ik wil mijn zoon leren dat hij grenzen mag hebben. Super dapper van zoon dat hij zijn oom hierover aangesproken heeft, oom kan nogal dominant zijn. Kinderen moeten zich, net als volwassenen, gerespecteerd voelen. Daarin heb je als volwassene een voorbeeldfunctie. Zowel om anderen zo te behandelen als opkomen voor jezelf en je kinderen als er respectloos met je omgegaan wordt.
Waarom laat je het zo ver komen dat volwassenen je kinderen zo pesten dat ze huilen? Waarom moet dat bij kinderen getolereerd worden, zou je als volwassenen toch ook niet accepteren?
Hier had een oom van mijn zoon steeds de 'grap' om iets flauws te doen bij mijn zoon, ergens aan te komen waarvan iedereen weet dat dat bij hem heilig is. Na een paar keer heb ik zoon de gelegenheid gegeven om het zelf met oom op te lossen (met mijn hulp, want hij vond het erg spannend) want ik wil mijn zoon leren dat hij grenzen mag hebben. Super dapper van zoon dat hij zijn oom hierover aangesproken heeft, oom kan nogal dominant zijn. Kinderen moeten zich, net als volwassenen, gerespecteerd voelen. Daarin heb je als volwassene een voorbeeldfunctie. Zowel om anderen zo te behandelen als opkomen voor jezelf en je kinderen als er respectloos met je omgegaan wordt.
woensdag 31 januari 2018 06:43
woensdag 31 januari 2018 07:12
woensdag 31 januari 2018 07:17
Dit.doornroosje9 schreef: ↑31-01-2018 01:09Contact verbreken. Onmiddellijk. Stuur een brief, een mail of laat je man bellen (als hij dat kan) en laat ze nooit meer binnen. Bah, wat een nare mensen.
woensdag 31 januari 2018 07:19
Nou, die vindt het stiekem miss wel cool en stoer dat oma lak heeft aan de geen-alcohol-regels.. En uiteraard protesteer je wel tegen oma. Nadat je ouders het hebben opgemerktAndersom schreef: ↑31-01-2018 07:12Waarom hebben jullie nooit eerder grenzen aangegeven?
En alsjeblieft leer je dochter ook grenzen aangeven. Dat je schoonouders haar vier consoles consumpties met alcohol aanbieden is niet normaal. Maar dat dochter van dertien jaar oud dat zelf niet weigert baart mij nog meer zorgen.
woensdag 31 januari 2018 07:50
Contact verbreken is misschien niet eens nodig.
Laat je man weerbaar worden, laat hem er wat van zeggen en slik het niet in, gelijk er wat van zeggen.
Ja ik heb een nieuwe bril, ik ben er blij mee.
Speeltje afpakken?
Pa zie je niet dat Pietje dit niet leuk vind, houd daar eens mee op.
Mensen nemen de ruimte die je geeft, dit zijn mijn grenzen.
Laat je man weerbaar worden, laat hem er wat van zeggen en slik het niet in, gelijk er wat van zeggen.
Ja ik heb een nieuwe bril, ik ben er blij mee.
Speeltje afpakken?
Pa zie je niet dat Pietje dit niet leuk vind, houd daar eens mee op.
Mensen nemen de ruimte die je geeft, dit zijn mijn grenzen.
woensdag 31 januari 2018 07:55
Dus je geeft geen grenzen aan, want dat leidt tot maandenlange contractbreuk (maar je wil toch juist geen contact??!!). Ik vind jou en je man een beetje slappe hap hoor, laat die mensen gewoon weten dat je er klaar mee bent. Ja, dan gaan ze over de zeik, als je daar niet tegen kan "moet" je dus nog 30 jaar tolereren dat ze jullie kleineren. Aan jullie de keus.
woensdag 31 januari 2018 08:17
Ik begrijp echt niet waarom jullie hier niet assertiever op reageren. Zijn jullie (jij en je man, bedoel ik dan) 2 volwassenen, of 2 kleine kinderen waar je mee kan doen wat je wil?!
Het siert hen (uiteraard) niet hoe ze zich gedragen, maar jullie laten het ook allemaal gewoon gebeuren hé.
Begin eerst eens met wat assertiever te zijn, én daarnaast het contact wat te beperken.
Het siert hen (uiteraard) niet hoe ze zich gedragen, maar jullie laten het ook allemaal gewoon gebeuren hé.
Begin eerst eens met wat assertiever te zijn, én daarnaast het contact wat te beperken.
woensdag 31 januari 2018 09:10
woensdag 31 januari 2018 09:15
TO, je schrijft: "In elk geval weet mijn man niet hoe hij het voor elkaar kan krijgen deze mensen echt definitief uit ons leven te bannen, zonder escalatie."
Dat kan misschien ook niet zonder escalatie, maar hoe erg is dat? Je kunt je kinderen vantevoren vertellen dat jullie het contact gaan verbreken en dat jullie denken dat er trammelant van komt, maar dat je achter deze keuze staat. En stel je er inderdaad op in dat het hommeles wordt. Hoe erg kan het worden?
Dat kan misschien ook niet zonder escalatie, maar hoe erg is dat? Je kunt je kinderen vantevoren vertellen dat jullie het contact gaan verbreken en dat jullie denken dat er trammelant van komt, maar dat je achter deze keuze staat. En stel je er inderdaad op in dat het hommeles wordt. Hoe erg kan het worden?
woensdag 31 januari 2018 12:17
Ik denk dat een brief of mail schrijven niet zo’n gek idee is als je man zich snel laat overrulen. Grote kans dat ze meteen gaan ontkennen etc.
Schrijf wat jullie stoort, zowel de opmerkingen, hun gedrag en de dwingende vragen (etentjes en spullen bestellen) wat echt net kan en kijk hoe ze daarop reageren. Je hoeft niet direkt te schrijven dat je wil breken, dat kan altijd nog na hun reactie.
Mochten ze langskomen als jullie kinderen thuis zijn dan kan je je kinderen misschien naar boven sturen of even de deur uit.
Als ze proberen dit niet meer te doen en er blijft contact dan gewoon elke keer dat er zo’n opmerking komt dit gelijk benoemen en en weggaan of hun vragen om hun jas te pakken en te verdwijnen.
Ik heb ook een jaar of 7 gebroken met mijn vader. Weer contact gekregen toen hij met ernstige klachen in het ziekenhuis terecht kwam. Niet omdat ik het wilde maar omdat ik mijn zus hier niet alleen voor wilde op laten draaien. Ik deed zoveel mogelijk de dingen op de achtergrond. We hebben mijn vader en de opa van mijn kinderen totaal niet gemist in die tijd.
Schrijf wat jullie stoort, zowel de opmerkingen, hun gedrag en de dwingende vragen (etentjes en spullen bestellen) wat echt net kan en kijk hoe ze daarop reageren. Je hoeft niet direkt te schrijven dat je wil breken, dat kan altijd nog na hun reactie.
Mochten ze langskomen als jullie kinderen thuis zijn dan kan je je kinderen misschien naar boven sturen of even de deur uit.
Als ze proberen dit niet meer te doen en er blijft contact dan gewoon elke keer dat er zo’n opmerking komt dit gelijk benoemen en en weggaan of hun vragen om hun jas te pakken en te verdwijnen.
Ik heb ook een jaar of 7 gebroken met mijn vader. Weer contact gekregen toen hij met ernstige klachen in het ziekenhuis terecht kwam. Niet omdat ik het wilde maar omdat ik mijn zus hier niet alleen voor wilde op laten draaien. Ik deed zoveel mogelijk de dingen op de achtergrond. We hebben mijn vader en de opa van mijn kinderen totaal niet gemist in die tijd.
woensdag 31 januari 2018 12:53
Helaas ken ik mensen zoals jouw schoonouders TO.
Mijn advies zou zijn dat jouw man het contact verbreekt.Als het voor hem lastig is om dat in een persoonlijk gesprek te doen dan kan hij ook een nette, korte maar duidelijke brief sturen.
Er komt vast gedoe van maar alles beter dan jouw gezin nog langer blootstellen aan vernederen, pesten en keineren.
Mijn advies zou zijn dat jouw man het contact verbreekt.Als het voor hem lastig is om dat in een persoonlijk gesprek te doen dan kan hij ook een nette, korte maar duidelijke brief sturen.
Er komt vast gedoe van maar alles beter dan jouw gezin nog langer blootstellen aan vernederen, pesten en keineren.