Relaties
alle pijlers
Relatie: Hij heeft kids.
woensdag 4 januari 2012 om 10:50
Hallo,
Even een topic om ervaringen te delen:
Ik heb sinds kort een fijne relatie. Het gaat tot nu toe hartstikke goed tussen ons. Hij heeft een zoontje van vijf uit een eerdere relatie. Dit zoontje heb ik nog niet ontmoet en omdat onze relatie nog zo pril is, hebben we besloten hier nog even mee te wachten tot we zeker weten dat alle partijen (en vooral het zoontje) hier aan toe zijn. Ik ben de eerste vriendin van zijn vader sinds de relatie met zijn moeder over is en ook ik heb geen ervaringen met relaties waarin kinderen zijn betrokken. Mijn vraag aan vrouwen (zonder kinderen) die hier wel ervaring mee hebben is; hoe ging zo’n ontmoeting bij jullie? En hoe gaat de relatie nu? Hebben jullie je veel moeten aanpassen/inleven? Ik heb het één en ander op internet opgezocht en stuitte op het onderwerp jaloezie binnen zo’n relatie. Zelf kan ik me niet voorstellen dat ik jaloers zou zijn op het zoontje van mijn vriend, maar hoe ging dat bij jullie.
Ik ben gewoon benieuwd naar wat ervaringen.
Even een topic om ervaringen te delen:
Ik heb sinds kort een fijne relatie. Het gaat tot nu toe hartstikke goed tussen ons. Hij heeft een zoontje van vijf uit een eerdere relatie. Dit zoontje heb ik nog niet ontmoet en omdat onze relatie nog zo pril is, hebben we besloten hier nog even mee te wachten tot we zeker weten dat alle partijen (en vooral het zoontje) hier aan toe zijn. Ik ben de eerste vriendin van zijn vader sinds de relatie met zijn moeder over is en ook ik heb geen ervaringen met relaties waarin kinderen zijn betrokken. Mijn vraag aan vrouwen (zonder kinderen) die hier wel ervaring mee hebben is; hoe ging zo’n ontmoeting bij jullie? En hoe gaat de relatie nu? Hebben jullie je veel moeten aanpassen/inleven? Ik heb het één en ander op internet opgezocht en stuitte op het onderwerp jaloezie binnen zo’n relatie. Zelf kan ik me niet voorstellen dat ik jaloers zou zijn op het zoontje van mijn vriend, maar hoe ging dat bij jullie.
Ik ben gewoon benieuwd naar wat ervaringen.
woensdag 4 januari 2012 om 11:45
Ja nu je het zegt weet ik dat idd dat jij ook niet van kinderen houd. Ik zat te twijfelen of jij het nou wel of niet was.
Enne ik snap die stelling van Marahbloem ook niet zo, waarom zou een man met kinderen leuker zijn dan een zonder kinderen.
Mijn vriend is heel erg leuk en heeft geen koters, zijn broer wel en dat is helemaal geen leuk persoon. Zo ken ik er nog wel meer
Enne ik snap die stelling van Marahbloem ook niet zo, waarom zou een man met kinderen leuker zijn dan een zonder kinderen.
Mijn vriend is heel erg leuk en heeft geen koters, zijn broer wel en dat is helemaal geen leuk persoon. Zo ken ik er nog wel meer
woensdag 4 januari 2012 om 11:52
Bedankt voor de uitgebreide reacties. Heel fijn!
Iemand vroeg me of ik me niet onnodig druk maak. Ik weet dat onze relatie nog pril is, maar ik wil er ook niet te licht over denken. Voor mijn vriend is zijn zoontje nr 1, uiteraard. Een relatie met hem betekent een relatie met zijn zoon. Ik maak me ook niet druk over mijn rol in de opvoeding. Daar is het simpelweg nog te vroeg voor, maar zoals jullie al aangeven; de wetenschap dat hij een kind heeft is anders dan de praktijk. Ik heb totaal geen moeite met het feit dat hij een kind heeft, maar ik heb dan ook totaal geen ervaring op dit gebied. Wel ben ik dol op kinderen. Ik heb dan ook een kinderwens, maar had hier wel nog even een paar jaar mee willen wachten.
Het contact met de moeder is (redelijk) goed (hoe zit dat bij jullie?). Van een co-ouderschap is geen sprake. In hoeverre hebben jullie het idee dat je met z’n 3en in een relatie zit, ipv met je partner alleen?
Iemand vroeg me of ik me niet onnodig druk maak. Ik weet dat onze relatie nog pril is, maar ik wil er ook niet te licht over denken. Voor mijn vriend is zijn zoontje nr 1, uiteraard. Een relatie met hem betekent een relatie met zijn zoon. Ik maak me ook niet druk over mijn rol in de opvoeding. Daar is het simpelweg nog te vroeg voor, maar zoals jullie al aangeven; de wetenschap dat hij een kind heeft is anders dan de praktijk. Ik heb totaal geen moeite met het feit dat hij een kind heeft, maar ik heb dan ook totaal geen ervaring op dit gebied. Wel ben ik dol op kinderen. Ik heb dan ook een kinderwens, maar had hier wel nog even een paar jaar mee willen wachten.
Het contact met de moeder is (redelijk) goed (hoe zit dat bij jullie?). Van een co-ouderschap is geen sprake. In hoeverre hebben jullie het idee dat je met z’n 3en in een relatie zit, ipv met je partner alleen?
woensdag 4 januari 2012 om 12:14
Voorstellen is hier ook gebeurt op aangeven van kind (toen 6). Zijn vader had verteld dat hij weer verliefd was en vertelde gewoon over mij. Op enig moment was kind gewoon nieuwsgierig, hij vond het zo leuk dat zijn vader verliefd was en wilde weten op wie. Geen fratsen, gewoon daar gaan eten. Was onwennig maar wel oké.
Evenaar schreef dit: mijn grenzen stellen. Als ik bij hun was, moest zijn zoon ook gewoon naar mij luisteren. We hebben één keer een ruzie a la "je bent mijn moeder niet" gehad, en toen ik daar niet in meeging en consequent bleef, werd de band tussen ons gelijk weer sterker. Testen gaat hij uiteindelijk toch en kinderen willen echt duidelijkheid. Overigens staat of valt dit wel met een partner die daar ook voor gaat.
Dit gebeurde bij ons ook na ongeveer een jaar. We waren een weekje weg met zijn drieen en alle grenzen werden getest. En ook bepaald door mij (met steun van mijn partner). Het is in die week flink ontploft maar vanaf toen was het goed. Hij wist wat hij aan me had. Consequent zijn is absoluut het keyword!
Evenaar schreef dit: mijn grenzen stellen. Als ik bij hun was, moest zijn zoon ook gewoon naar mij luisteren. We hebben één keer een ruzie a la "je bent mijn moeder niet" gehad, en toen ik daar niet in meeging en consequent bleef, werd de band tussen ons gelijk weer sterker. Testen gaat hij uiteindelijk toch en kinderen willen echt duidelijkheid. Overigens staat of valt dit wel met een partner die daar ook voor gaat.
Dit gebeurde bij ons ook na ongeveer een jaar. We waren een weekje weg met zijn drieen en alle grenzen werden getest. En ook bepaald door mij (met steun van mijn partner). Het is in die week flink ontploft maar vanaf toen was het goed. Hij wist wat hij aan me had. Consequent zijn is absoluut het keyword!
woensdag 4 januari 2012 om 12:15
quote:Marahbloem schreef op 04 januari 2012 @ 11:22:
Ik zou het er in ieder geval niet voor laten, als het klikt met de kinderen, kan het ook een enorme verrijking voor je leven zijn.
En als het niet klikt heb je een groot probleem.
En mannen met kinderen zijn over het algemeen leuker dan mannen zonder kinderen.
Wat een bijzondere opvatting. Ik kan me daar niets bij voorstellen.
Ik zou geen relatie willen met een man met kinderen, simpelweg omdat ik geen zin heb om rekening te houden met de ex en kinderen van een man. Zoals iemand anders hier al schreef: je hebt nooit zonder kinderen vakantie, want als ex vakantie heeft moet je vriend dan ook vakantie nemen om voor zijn kinderen te zorgen. Op zich heel terecht, maar ik zou er geen trek in hebben.
Verder eens met Schilderspalet, die stelt dat een normale man weet wanneer het kind op 1 komt en wanneer zijn relatie. Ik denk dat een boel mannen uit schuldgevoel dat verschil niet kunnen maken en de kinderen dan met veel wegkomen. Tot grote ergernis van de nieuwe vriendin.
Ik zou het er in ieder geval niet voor laten, als het klikt met de kinderen, kan het ook een enorme verrijking voor je leven zijn.
En als het niet klikt heb je een groot probleem.
En mannen met kinderen zijn over het algemeen leuker dan mannen zonder kinderen.
Wat een bijzondere opvatting. Ik kan me daar niets bij voorstellen.
Ik zou geen relatie willen met een man met kinderen, simpelweg omdat ik geen zin heb om rekening te houden met de ex en kinderen van een man. Zoals iemand anders hier al schreef: je hebt nooit zonder kinderen vakantie, want als ex vakantie heeft moet je vriend dan ook vakantie nemen om voor zijn kinderen te zorgen. Op zich heel terecht, maar ik zou er geen trek in hebben.
Verder eens met Schilderspalet, die stelt dat een normale man weet wanneer het kind op 1 komt en wanneer zijn relatie. Ik denk dat een boel mannen uit schuldgevoel dat verschil niet kunnen maken en de kinderen dan met veel wegkomen. Tot grote ergernis van de nieuwe vriendin.
woensdag 4 januari 2012 om 12:18
quote:elninjoo schreef op 04 januari 2012 @ 11:04:
Wat doet de vader met 't kind? Heeft hij het maar 1 weekend per 2 weken of heeft ie co-ouderschap? Lijkt me wel 'n belangrijk puntje omdat je er in 't laatste geval veel meer last van zult hebben als je serieus wordt. Als het maar om 1 weekend per 2 weken gaat kun je gewoon thuis blijven en die weekenden gebruiken om met vriendinnen af te spreken. En blijf natuurlijk latten ipv je te richten op samenwonen.Het is misschien ongelooflijk maar er zijn écht vrouwen die vrijwillig gaan samenwonen met een man met kinderen én die het ook nog leuk vinden!
Wat doet de vader met 't kind? Heeft hij het maar 1 weekend per 2 weken of heeft ie co-ouderschap? Lijkt me wel 'n belangrijk puntje omdat je er in 't laatste geval veel meer last van zult hebben als je serieus wordt. Als het maar om 1 weekend per 2 weken gaat kun je gewoon thuis blijven en die weekenden gebruiken om met vriendinnen af te spreken. En blijf natuurlijk latten ipv je te richten op samenwonen.Het is misschien ongelooflijk maar er zijn écht vrouwen die vrijwillig gaan samenwonen met een man met kinderen én die het ook nog leuk vinden!
woensdag 4 januari 2012 om 12:32
Hierbij spelen zo veel factoren een rol........Heel veel hangt af van zowel jouw houding als die van je vriend, hoe vaak het kind bij jullie is, de relatie met de ex, of jullie opvoedkundig op een lijn zitten etc etc
Ik kende de dochter van mijn man (toen 5 jaar) al voordat we een relatie kregen en wist dus heel goed waar ik aan begon. Aan de andere kant: met alle beste wil van de wereld kun je niet weten hoe dingen zullen lopen. Basically gaat het met ons 3-en super goed. Dochter is om het weekend bij ons en zij is gek op mij. Man en ik zitten volledig op een lijn qua opvoeden en de relatie met de ex is heel goed. Bij ons (lees: mij) werden dingen pas moeilijker na ongeveer een jaar aangezien ik toen het gevoel kreeg mezelf behoorlijk voorbij gehold te zijn. Ik kreeg enorm veel moeite met mijn rol in het geheel. Aan de ene kant was ik een mede-opvoeder van het kind, aan de andere kant heb je nergens zeggenschap over. Er wordt veel van je verwacht en het enige relevante lijkt te zijn of het goed gaat met het kind. Of het goed gaat met jou lijkt speelt geen rol, terwijl het met jou ook goed moet gaan wil het met het kind goed gaan...... Ik ben op een gegeven moment met een hulpverlener gaan praten en dat heeft mij geholpen met mijn grenzen zetten. Dat doe ik nog steeds niet goed genoeg (heb net een week vakantie met kind achter de rug - categorie 'dit doe ik nooit meer') en ik vind het nog steeds enorm moeilijk om tegen mijn man te zeggen dat ik soms dingen niet leuk vind gaan. In mijn geval zit mijn man nl. op een roze wolk (want het gaat in de basis heel goed, wat in zijn vorige relatie wel anders was) en ik voel mij enorm schuldig als ik aangeef dat ik dingen niet zo rooskleurig zie of anders wil.......
Google eens op stiefmoeder.....dan vind je enorm veel informatie.
Ik kende de dochter van mijn man (toen 5 jaar) al voordat we een relatie kregen en wist dus heel goed waar ik aan begon. Aan de andere kant: met alle beste wil van de wereld kun je niet weten hoe dingen zullen lopen. Basically gaat het met ons 3-en super goed. Dochter is om het weekend bij ons en zij is gek op mij. Man en ik zitten volledig op een lijn qua opvoeden en de relatie met de ex is heel goed. Bij ons (lees: mij) werden dingen pas moeilijker na ongeveer een jaar aangezien ik toen het gevoel kreeg mezelf behoorlijk voorbij gehold te zijn. Ik kreeg enorm veel moeite met mijn rol in het geheel. Aan de ene kant was ik een mede-opvoeder van het kind, aan de andere kant heb je nergens zeggenschap over. Er wordt veel van je verwacht en het enige relevante lijkt te zijn of het goed gaat met het kind. Of het goed gaat met jou lijkt speelt geen rol, terwijl het met jou ook goed moet gaan wil het met het kind goed gaan...... Ik ben op een gegeven moment met een hulpverlener gaan praten en dat heeft mij geholpen met mijn grenzen zetten. Dat doe ik nog steeds niet goed genoeg (heb net een week vakantie met kind achter de rug - categorie 'dit doe ik nooit meer') en ik vind het nog steeds enorm moeilijk om tegen mijn man te zeggen dat ik soms dingen niet leuk vind gaan. In mijn geval zit mijn man nl. op een roze wolk (want het gaat in de basis heel goed, wat in zijn vorige relatie wel anders was) en ik voel mij enorm schuldig als ik aangeef dat ik dingen niet zo rooskleurig zie of anders wil.......
Google eens op stiefmoeder.....dan vind je enorm veel informatie.
woensdag 4 januari 2012 om 12:40
quote:groterodesmurf schreef op 04 januari 2012 @ 12:32:
Of het goed gaat met jou lijkt speelt geen rol, terwijl het met jou ook goed moet gaan wil het met het kind goed gaan...... Ik ben op een gegeven moment met een hulpverlener gaan praten en dat heeft mij geholpen met mijn grenzen zetten. Dat doe ik nog steeds niet goed genoeg (heb net een week vakantie met kind achter de rug - categorie 'dit doe ik nooit meer') en ik vind het nog steeds enorm moeilijk om tegen mijn man te zeggen dat ik soms dingen niet leuk vind gaan. In mijn geval zit mijn man nl. op een roze wolk (want het gaat in de basis heel goed, wat in zijn vorige relatie wel anders was) en ik voel mij enorm schuldig als ik aangeef dat ik dingen niet zo rooskleurig zie of anders wil.......
Respect voor je inspanningen, maar hoe wil je dat dan in de toekomst doen als je nu al aangeeft nooit meer op vakantie te willen met zijn kind?
Of het goed gaat met jou lijkt speelt geen rol, terwijl het met jou ook goed moet gaan wil het met het kind goed gaan...... Ik ben op een gegeven moment met een hulpverlener gaan praten en dat heeft mij geholpen met mijn grenzen zetten. Dat doe ik nog steeds niet goed genoeg (heb net een week vakantie met kind achter de rug - categorie 'dit doe ik nooit meer') en ik vind het nog steeds enorm moeilijk om tegen mijn man te zeggen dat ik soms dingen niet leuk vind gaan. In mijn geval zit mijn man nl. op een roze wolk (want het gaat in de basis heel goed, wat in zijn vorige relatie wel anders was) en ik voel mij enorm schuldig als ik aangeef dat ik dingen niet zo rooskleurig zie of anders wil.......
Respect voor je inspanningen, maar hoe wil je dat dan in de toekomst doen als je nu al aangeeft nooit meer op vakantie te willen met zijn kind?
woensdag 4 januari 2012 om 12:43
quote:Silvy schreef op 04 januari 2012 @ 12:18:
[...]
Het is misschien ongelooflijk maar er zijn écht vrouwen die vrijwillig gaan samenwonen met een man met kinderen én die het ook nog leuk vinden!
Die zijn er, ook omdat er natuurlijk volop gescheiden wordt en weer nieuwe relaties worden aangegaan. Mannen zonder kinderen zijn verreweg in de minderheid. De kans dat je er één treft met kroost is groot, zeker als een man ouder dan 30 is. Hetzelfde geldt voor vrouwen trouwens.
Ik mis voor de volledigheid alleen de opmerking dat er ook heel veel van die relaties stuklopen, juist op de gecompliceerdheid van dergelijke relaties. En als het wel goed gaat, dan blijkt over het algemeen dat pas na jaren een samengesteld gezin goed gaat functioneren (uitzonderingen daargelaten).
[...]
Het is misschien ongelooflijk maar er zijn écht vrouwen die vrijwillig gaan samenwonen met een man met kinderen én die het ook nog leuk vinden!
Die zijn er, ook omdat er natuurlijk volop gescheiden wordt en weer nieuwe relaties worden aangegaan. Mannen zonder kinderen zijn verreweg in de minderheid. De kans dat je er één treft met kroost is groot, zeker als een man ouder dan 30 is. Hetzelfde geldt voor vrouwen trouwens.
Ik mis voor de volledigheid alleen de opmerking dat er ook heel veel van die relaties stuklopen, juist op de gecompliceerdheid van dergelijke relaties. En als het wel goed gaat, dan blijkt over het algemeen dat pas na jaren een samengesteld gezin goed gaat functioneren (uitzonderingen daargelaten).
woensdag 4 januari 2012 om 12:48
quote:elninjoo schreef op 04 januari 2012 @ 11:26:
[...]
Dat was dan ook wel fout van je vriend jou als nanny/oppas te willen gebruiken. Het is zijn kind dus hij zorgt er zelf maar voor of regelt oppas ipv z'n relatie daarvoor te misbruiken.
Dat was eigenlijk helemaal niet het geval. Ik voelde dat alleen zo.
En ik ben, in tegenstelling tot jou EN, geen kinderhater. Ik heb alleen geen kinderen, dat is iets anders.
[...]
Dat was dan ook wel fout van je vriend jou als nanny/oppas te willen gebruiken. Het is zijn kind dus hij zorgt er zelf maar voor of regelt oppas ipv z'n relatie daarvoor te misbruiken.
Dat was eigenlijk helemaal niet het geval. Ik voelde dat alleen zo.
En ik ben, in tegenstelling tot jou EN, geen kinderhater. Ik heb alleen geen kinderen, dat is iets anders.
Bazinga!
woensdag 4 januari 2012 om 12:53
quote:Ikbenanoniem schreef op 04 januari 2012 @ 12:40:
[...]
Respect voor je inspanningen, maar hoe wil je dat dan in de toekomst doen als je nu al aangeeft nooit meer op vakantie te willen met zijn kind?Oeps.... ik blink niet uit in duidelijkheid. We zijn al tig keer met zijn 3-en op vakantie geweest (1e keer na 3 maanden relatie, lang weekend Eurodisney) en dat gaat prima. Dit was echter een wintersportvakantie waarbij kind iedere dag naar skiles zou gaan om te leren skiien, zodat man en ik zelf konden gaan skiien. Ging uiteindelijk alleen net even anders.....Te veel geregel, te veel rekening houden met wegbrengen/ophalen etc, te weinig tijd voor onszelf, te veel kindertranen etc etc. En by the way.... met z'n 3-en op een hotelkamer is niet bevorderlijk voor je sexleven
[...]
Respect voor je inspanningen, maar hoe wil je dat dan in de toekomst doen als je nu al aangeeft nooit meer op vakantie te willen met zijn kind?Oeps.... ik blink niet uit in duidelijkheid. We zijn al tig keer met zijn 3-en op vakantie geweest (1e keer na 3 maanden relatie, lang weekend Eurodisney) en dat gaat prima. Dit was echter een wintersportvakantie waarbij kind iedere dag naar skiles zou gaan om te leren skiien, zodat man en ik zelf konden gaan skiien. Ging uiteindelijk alleen net even anders.....Te veel geregel, te veel rekening houden met wegbrengen/ophalen etc, te weinig tijd voor onszelf, te veel kindertranen etc etc. En by the way.... met z'n 3-en op een hotelkamer is niet bevorderlijk voor je sexleven
woensdag 4 januari 2012 om 12:56
quote:Ikbenanoniem schreef op 04 januari 2012 @ 12:43:
[...]
Die zijn er, ook omdat er natuurlijk volop gescheiden wordt en weer nieuwe relaties worden aangegaan. Mannen zonder kinderen zijn verreweg in de minderheid. De kans dat je er één treft met kroost is groot, zeker als een man ouder dan 30 is. Hetzelfde geldt voor vrouwen trouwens.
Ik mis voor de volledigheid alleen de opmerking dat er ook heel veel van die relaties stuklopen, juist op de gecompliceerdheid van dergelijke relaties. En als het wel goed gaat, dan blijkt over het algemeen dat pas na jaren een samengesteld gezin goed gaat functioneren (uitzonderingen daargelaten).Hear hear!
[...]
Die zijn er, ook omdat er natuurlijk volop gescheiden wordt en weer nieuwe relaties worden aangegaan. Mannen zonder kinderen zijn verreweg in de minderheid. De kans dat je er één treft met kroost is groot, zeker als een man ouder dan 30 is. Hetzelfde geldt voor vrouwen trouwens.
Ik mis voor de volledigheid alleen de opmerking dat er ook heel veel van die relaties stuklopen, juist op de gecompliceerdheid van dergelijke relaties. En als het wel goed gaat, dan blijkt over het algemeen dat pas na jaren een samengesteld gezin goed gaat functioneren (uitzonderingen daargelaten).Hear hear!
woensdag 4 januari 2012 om 12:57
Hey, ik begrijp dat je hier zenuwen voor hebt. Je wilt natuurlijk dat alles relaxed verloopt en in deze situatie ben je natuurlijk de vriendin van papa. Dus 3e wiel aan de wagen. Maar ik zal me niet te druk maken. Gewoon rustig aan beginnen. Het kind de tijd geven aan je te wennen, hierbij kan je vriend natuurlijk heel veel doen. Hij kan het allemaal een beetje begeleiden. En een man met of zonder kind, leuker of niet leuker. Dat is allemaal een beetje vaag natuurlijk. Iedereen is anders elke situatie is anders. Ik ken genoeg mensen die met zijn alle leuk met elkaar omgaan. Nieuwe partners erbij. Wat het leukste is voor het kind. Alleen zal ik uitkijken met goedbedoelde adviezen over de opvoeding en niet te veel op de voorgrond treden in het begin. Het is toch even afwachten allemaal. Het kan allemaal echt wel hoor! En vaak vinden kinderen het erg leuk, want het is nu eenmaal zo. En een kind ziet zijn ouders graag gelukkig. Veel succes.
Een relatie zonder vertrouwen is als een telefoon zonder signaal, je speelt alleen maar spelletjes..
woensdag 4 januari 2012 om 13:00
Even offtopic: ik vind over het algemeen dat elnijoo hele zinnige dingen zegt. Voor zowel mensen mét als zonder kinderwens. Waarom zij de hele tijd wordt weggezet als iemand wiens adviezen je niet serieus zou moeten nemen, snap ik werkelijk niet.quote:Ik heb dan ook een kinderwens, maar had hier wel nog even een paar jaar mee willen wachten.
Wees je wel bewust, jij wordt nooit, ik herhaal: NOOIT zijn moeder. Jij gaat nooit op de eerste plek komen voor het kind. Mama is nummer één. De liefste, de leukste, de mooiste, de beste in alles. Dat is een kinds loyaliteit naar zijn ouders en daar moet je tegen kunnen.
quote:Het contact met de moeder is (redelijk) goed (hoe zit dat bij jullie?). Van een co-ouderschap is geen sprake. In hoeverre hebben jullie het idee dat je met z’n 3en in een relatie zit, ipv met je partner alleen?Dit ligt heel erg aan de partner. Hoe gaat hij met zijn ex om? Waarom is er geen co-ouderschap? Dat soort dingen. Soms had ik wel dat gevoel, dat hij dingen moest overleggen met (wanneer we zoon op wintersport namen en dergelijke). Zij was ook een kei in het inspelen op het schuldgevoel van mijn ex (wilde hem misschien ook nog wel terug) en hij wilde geen grenzen stellen aan haar. En daardoor heb ik dat gevoel echt wel eens gehad. Maar ja, dat is echt afhankelijk per persoon, per situatie.
Wees je wel bewust, jij wordt nooit, ik herhaal: NOOIT zijn moeder. Jij gaat nooit op de eerste plek komen voor het kind. Mama is nummer één. De liefste, de leukste, de mooiste, de beste in alles. Dat is een kinds loyaliteit naar zijn ouders en daar moet je tegen kunnen.
quote:Het contact met de moeder is (redelijk) goed (hoe zit dat bij jullie?). Van een co-ouderschap is geen sprake. In hoeverre hebben jullie het idee dat je met z’n 3en in een relatie zit, ipv met je partner alleen?Dit ligt heel erg aan de partner. Hoe gaat hij met zijn ex om? Waarom is er geen co-ouderschap? Dat soort dingen. Soms had ik wel dat gevoel, dat hij dingen moest overleggen met (wanneer we zoon op wintersport namen en dergelijke). Zij was ook een kei in het inspelen op het schuldgevoel van mijn ex (wilde hem misschien ook nog wel terug) en hij wilde geen grenzen stellen aan haar. En daardoor heb ik dat gevoel echt wel eens gehad. Maar ja, dat is echt afhankelijk per persoon, per situatie.
woensdag 4 januari 2012 om 13:23
quote:groterodesmurf schreef op 04 januari 2012 @ 12:53:
[...]
Oeps.... ik blink niet uit in duidelijkheid. We zijn al tig keer met zijn 3-en op vakantie geweest (1e keer na 3 maanden relatie, lang weekend Eurodisney) en dat gaat prima. Dit was echter een wintersportvakantie waarbij kind iedere dag naar skiles zou gaan om te leren skiien, zodat man en ik zelf konden gaan skiien. Ging uiteindelijk alleen net even anders.....Te veel geregel, te veel rekening houden met wegbrengen/ophalen etc, te weinig tijd voor onszelf, te veel kindertranen etc etc. En by the way.... met z'n 3-en op een hotelkamer is niet bevorderlijk voor je sexleven :-)Aha, oké. Nooit geen wintersport dus meer op die manier.
[...]
Oeps.... ik blink niet uit in duidelijkheid. We zijn al tig keer met zijn 3-en op vakantie geweest (1e keer na 3 maanden relatie, lang weekend Eurodisney) en dat gaat prima. Dit was echter een wintersportvakantie waarbij kind iedere dag naar skiles zou gaan om te leren skiien, zodat man en ik zelf konden gaan skiien. Ging uiteindelijk alleen net even anders.....Te veel geregel, te veel rekening houden met wegbrengen/ophalen etc, te weinig tijd voor onszelf, te veel kindertranen etc etc. En by the way.... met z'n 3-en op een hotelkamer is niet bevorderlijk voor je sexleven :-)Aha, oké. Nooit geen wintersport dus meer op die manier.
woensdag 4 januari 2012 om 13:40
Mijn vriend heeft ook een kind uit zijn vorige relatie. Toen ik hem ontmoette was ze ook 5. Ik was niet zijn eerste vriendin nadat hij en de moeder uit elkaar gingen. En het ging eigenlijk prima tussen ons. Ik was toen heel jong en had veel dingen die ze ook cool vond. Ik had roze sneakers en ging in mijn baggy jeans naar de dansles. Nou, dan vond ze geweldig! Pas toen ik zwanger werd vond ze het moeilijk. Zij vond het wel super dat ze een broertje of een zusje kreeg. Had ze altijd van gedroomd. Maar ook spannend dat ze straks niet het enige kind van papa is en dat ze hem zou moeten delen. Ze deed vaak raar, huilen uit het niks, niet mee willen om babyspullen te kopen... Maar goed, dat heeft verder weinig met je OP te maken. Jullie zijn net samen begrijp ik. Ik begrijp dat je het spannend vind maar ik zou er niet te veel over na denken. Het gaat zoals het gaat en hopelijk hebben jullie wel een klik en heb je er geen moeite mee dat je je vriend met zijn zoontje moet delen.
woensdag 4 januari 2012 om 16:05
Ik zit ook in zo'n situatie, mijn vriend heeft 2 kids. Hij heeft de kinderen nog niet over mij verteld, want toen wij een relatie kregen was hij al wel bij hun moeder weg maar nog niet officieel gescheiden. Hij wilde wachten tot dat allemaal achter de rug was, zodat het duidelijk was dat hij daar weg wilde en ze niet later kunnen zeggen 'jij hebt mama verlaten voor haar' ofzo. Nu zijn we zover dat we het gevoel hebben dat onze relatie stabiel is en dat hij het kan vertellen. Zij hebben ook vrede met de scheiding. Ze wonen bij hun moeder en hij ziet ze een of twee keer in de week. Straks kunnen ze dan bij ons komen eten ofzo.
Ik maak me wel druk over het ontmoeten. Toch bang dat ze mij met hun moeder gaan vergelijken en mij niet leuk vinden ofzo...of het constant over hun moeder gaan hebben, waardoor ik van alles te weten kom over de ex van mijn partner, wat meestal ook niet zo fijn is. Maar hij zegt dat ik gewoon mezelf moet blijven en dat hij ervan overtuigd is dat we met elkaar zullen kunnen opschieten. En op zich kan ik sowieso wel goed met kinderen omgaan. Toch ben ik zenuwachtig. Ik probeer me eraan vast te houden dat ik heel veel van mijn vriend hou en hij van mij. En wij willen in de toekomst ook graag samen een kind. Dus ik weet dat ik me over mijn angst en onzekerheid heen moet zetten.
Mijn ouders zijn ook gescheiden, en de nieuwe vrouw van mijn vader is vanaf het begin ook lief tegen mij geweest. Ik merkte vroeger dat ze zich soms ook ongemakkelijk voelde als ik het vaak over mijn moeder had, maar ik denk dat ze vertrouwde op haar band met mijn vader en daardoor niet jaloers of onzeker of wat dan ook was. Dat voorbeeld probeer ik maar te volgen.
Ik maak me wel druk over het ontmoeten. Toch bang dat ze mij met hun moeder gaan vergelijken en mij niet leuk vinden ofzo...of het constant over hun moeder gaan hebben, waardoor ik van alles te weten kom over de ex van mijn partner, wat meestal ook niet zo fijn is. Maar hij zegt dat ik gewoon mezelf moet blijven en dat hij ervan overtuigd is dat we met elkaar zullen kunnen opschieten. En op zich kan ik sowieso wel goed met kinderen omgaan. Toch ben ik zenuwachtig. Ik probeer me eraan vast te houden dat ik heel veel van mijn vriend hou en hij van mij. En wij willen in de toekomst ook graag samen een kind. Dus ik weet dat ik me over mijn angst en onzekerheid heen moet zetten.
Mijn ouders zijn ook gescheiden, en de nieuwe vrouw van mijn vader is vanaf het begin ook lief tegen mij geweest. Ik merkte vroeger dat ze zich soms ook ongemakkelijk voelde als ik het vaak over mijn moeder had, maar ik denk dat ze vertrouwde op haar band met mijn vader en daardoor niet jaloers of onzeker of wat dan ook was. Dat voorbeeld probeer ik maar te volgen.
woensdag 4 januari 2012 om 16:29
Nogmaals bedankt voor jullie ervaringen.
Ik weet dat ik nooit zijn moeder kan vervangen. Dat wil ik niet en is ook helemaal niet nodig want hij heeft een moeder. Neemt niet weg dat ik het beste met alle partijen voor heb en zeker met mezelf.
@Evenaar; het lijkt me indd lastig om een goede balans te vinden tussen jezelf blijven en je best doen om bij het kind in de smaak te vallen (in reactie op je eerdere post). Ik denk dat dit ook mijn valkuil zou KUNNEN zijn. Je wilt toch niet die ‘boze stiefmoeder’ worden. Bedankt dus voor je reactie. Ik kan zeker wat met je adviezen.
Ik lees hier vooral posts van vrouwen die later problemen kregen met het feit dat hun partner kinderen heeft. Hoe verliep het in het begin dan? Zijn jullie geleidelijk aan in het leven van het kind gekomen of was het echt wel zo’n ‘momentje’?
Ik weet dat ik nooit zijn moeder kan vervangen. Dat wil ik niet en is ook helemaal niet nodig want hij heeft een moeder. Neemt niet weg dat ik het beste met alle partijen voor heb en zeker met mezelf.
@Evenaar; het lijkt me indd lastig om een goede balans te vinden tussen jezelf blijven en je best doen om bij het kind in de smaak te vallen (in reactie op je eerdere post). Ik denk dat dit ook mijn valkuil zou KUNNEN zijn. Je wilt toch niet die ‘boze stiefmoeder’ worden. Bedankt dus voor je reactie. Ik kan zeker wat met je adviezen.
Ik lees hier vooral posts van vrouwen die later problemen kregen met het feit dat hun partner kinderen heeft. Hoe verliep het in het begin dan? Zijn jullie geleidelijk aan in het leven van het kind gekomen of was het echt wel zo’n ‘momentje’?
woensdag 4 januari 2012 om 17:36
Salala, ik kende zijn dochter al voor we een relatie kregen - dus dat was makkelijk. Wij hebben wel vanaf het begin heel natuurlijk gesproken over mij als 'de vriendin van papa'. Nadat ik van collega tot partner gepromoveerd was, zijn we niet meteen gaan samenwonen. Als dochter er was, kwam ik vaak een dag later langs om een nachtje te logeren (dochter hoefde niet te weten dat ik door de week ook al meestal bij papa logeerde....). Maar zo hadden zij ook nog wat tijd samen, zonder dat ik er bij was. Dochter was vervolgens erg enthousiast als ik kwam logeren, zij kende mij immers al van het werk.
Wat ons trouwens ook fantastisch geholpen heeft (en dat ging heel natuurlijk) was een soort 'samenspannen' tegen papa. In mijn geval misschien iets makkelijker aangezien we dit konden doen als 'de meisjes tegen papa'. Bij hele kleine dingen, nooit bij moeilijke onderwerpen doen, gooiden dochter en ik het op een akkoordje. Dus bv als papa in de middag wilde gaan fietsen ipv in de ochtend, dan gingen dochter en ik heel hard roepen dat wij dat in de ochtend wilden. En dus was het 2 tegen 1. En 2 meisjes tegen 1 jongen. Lekker puh voor papa!!! Met een grote smile doen, voorwaarde dat je het goed met het kind kunt vinden en dat papa hier ook aan mee wil werken door zich een beetje in de hoek te laten zetten (hij moet hier wel de humor van inzien en aan mee willen doen). Het zal lang niet altijd zo mogelijk zijn en ook erg afhangen van allerlei andere omstandigheden, maar bij ons was dit echt een succesfactor.
Waarmee ik naderhand dus tegen mezelf aan ging lopen.....want na een jaar wil je toch wel iets meer genoemd worden dan het vriendinnetje van papa. En daarbij klopte dit op een gegeven moment ook niet meer, want het vriendinnetje van papa was natuurlijk voor een groot deel ook bezig met opvoeden in de weekends dat kind er was (soms zelfs meer dan papa). Ondertussen zitten wij nu in de discussie of je de term stiefmoeder al dan niet mag gebruiken, maar dat is off topic........
). Maar zo hadden zij ook nog wat tijd samen, zonder dat ik er bij was. Dochter was vervolgens erg enthousiast als ik kwam logeren, zij kende mij immers al van het werk. Wat ons trouwens ook fantastisch geholpen heeft (en dat ging heel natuurlijk) was een soort 'samenspannen' tegen papa. In mijn geval misschien iets makkelijker aangezien we dit konden doen als 'de meisjes tegen papa'. Bij hele kleine dingen, nooit bij moeilijke onderwerpen doen, gooiden dochter en ik het op een akkoordje. Dus bv als papa in de middag wilde gaan fietsen ipv in de ochtend, dan gingen dochter en ik heel hard roepen dat wij dat in de ochtend wilden. En dus was het 2 tegen 1. En 2 meisjes tegen 1 jongen. Lekker puh voor papa!!! Met een grote smile doen, voorwaarde dat je het goed met het kind kunt vinden en dat papa hier ook aan mee wil werken door zich een beetje in de hoek te laten zetten (hij moet hier wel de humor van inzien en aan mee willen doen). Het zal lang niet altijd zo mogelijk zijn en ook erg afhangen van allerlei andere omstandigheden, maar bij ons was dit echt een succesfactor.
Waarmee ik naderhand dus tegen mezelf aan ging lopen.....want na een jaar wil je toch wel iets meer genoemd worden dan het vriendinnetje van papa. En daarbij klopte dit op een gegeven moment ook niet meer, want het vriendinnetje van papa was natuurlijk voor een groot deel ook bezig met opvoeden in de weekends dat kind er was (soms zelfs meer dan papa). Ondertussen zitten wij nu in de discussie of je de term stiefmoeder al dan niet mag gebruiken, maar dat is off topic........
woensdag 4 januari 2012 om 17:46
Ik heb erg vroeg in de relatie de dochter van mijn partner ontmoet, vooral doordat hij bijna meteen bij mij in woonde.
Achteraf hebben we veel risico genomen hiermee. Ik zou het niet opnieuw zo doen, maar rustig opbouwen.
Nu, een aantal jaar verder, gaat het heel goed. Alleen blijft vriend ruzie hebben met ex, dat geeft wel problemen.
Achteraf hebben we veel risico genomen hiermee. Ik zou het niet opnieuw zo doen, maar rustig opbouwen.
Nu, een aantal jaar verder, gaat het heel goed. Alleen blijft vriend ruzie hebben met ex, dat geeft wel problemen.
woensdag 4 januari 2012 om 18:33
quote:salala schreef op 04 januari 2012 @ 11:52:
Bedankt voor de uitgebreide reacties. Heel fijn!
Iemand vroeg me of ik me niet onnodig druk maak. Ik weet dat onze relatie nog pril is, maar ik wil er ook niet te licht over denken. Voor mijn vriend is zijn zoontje nr 1, uiteraard. Een relatie met hem betekent een relatie met zijn zoon. Ik maak me ook niet druk over mijn rol in de opvoeding.
Het zou mooi zijn als jullie op 1 lijn zitten qua opvoeding. Hiermee bedoel ik: als zijn manier van opvoeden jou totaal niet aanstaat: wordt het heel lastig vrees ik!
Daar is het simpelweg nog te vroeg voor, maar zoals jullie al aangeven; de wetenschap dat hij een kind heeft is anders dan de praktijk. Ik heb totaal geen moeite met het feit dat hij een kind heeft, maar ik heb dan ook totaal geen ervaring op dit gebied. Wel ben ik dol op kinderen. Ik heb dan ook een kinderwens, maar had hier wel nog even een paar jaar mee willen wachten.
Het contact met de moeder is (redelijk) goed (hoe zit dat bij jullie?). Van een co-ouderschap is geen sprake. In hoeverre hebben jullie het idee dat je met z’n 3en in een relatie zit, ipv met je partner alleen?
Bedankt voor de uitgebreide reacties. Heel fijn!
Iemand vroeg me of ik me niet onnodig druk maak. Ik weet dat onze relatie nog pril is, maar ik wil er ook niet te licht over denken. Voor mijn vriend is zijn zoontje nr 1, uiteraard. Een relatie met hem betekent een relatie met zijn zoon. Ik maak me ook niet druk over mijn rol in de opvoeding.
Het zou mooi zijn als jullie op 1 lijn zitten qua opvoeding. Hiermee bedoel ik: als zijn manier van opvoeden jou totaal niet aanstaat: wordt het heel lastig vrees ik!
Daar is het simpelweg nog te vroeg voor, maar zoals jullie al aangeven; de wetenschap dat hij een kind heeft is anders dan de praktijk. Ik heb totaal geen moeite met het feit dat hij een kind heeft, maar ik heb dan ook totaal geen ervaring op dit gebied. Wel ben ik dol op kinderen. Ik heb dan ook een kinderwens, maar had hier wel nog even een paar jaar mee willen wachten.
Het contact met de moeder is (redelijk) goed (hoe zit dat bij jullie?). Van een co-ouderschap is geen sprake. In hoeverre hebben jullie het idee dat je met z’n 3en in een relatie zit, ipv met je partner alleen?
