Relaties
alle pijlers
Relatie met getrouwde man, voor wie kiest hij??
vrijdag 24 juli 2009 om 20:43
Sinds tien maanden heb ik een affaire met een getrouwde man.
Het begon als een geintje, 1x een spannend avontuurtje in een hotelkamer was de afspraak, maar dat is volledig uit de hand gelopen!
Sinds die dag ben ik stapelverliefd op hem geworden en elke dag een beetje meer van hem gaan houden. En ja, hij ook van mij.
Toen alles begon zat ik zelf in een relatie die al een paar jaar niet meer goed liep.
Korte tijd later heb ik deze relatie dan ook beeindigd om met mijn minnaar verder te kunnen.. Tenminste, dat hoopte ik, niks was zeker.
Inmiddels zijn we bijna vijf maanden verder en heeft hij nog steeds niet voor mij gekozen.
Wel heeft hij aan zijn vrouw verteld dat hij verliefd is geworden op iemand anders, maar niet dat er al maanden van alles speelt tussen ons.
Hij was er op dat moment van overtuigd dat hij met mij verder wilde.
Ook zijn twee puberende kinderen heeft hij verteld wat er speelde en ook zijn familie is op de hoogte. Sindsdien woont hij ergens alleen, dat is nu sinds drie weken.
Hij zegt dat hij tijd nodig heeft om na te denken wat hij precies wil.
Maar nu hij thuis weg is mist hij zijn kids en begint te twijfelen of dit wel de goede keuze is.
Hij zegt dat hij niet twijfelt dat hij met mij verder wil, maar hij is ook heel bang om zijn gezin uit elkaar te laten vallen.
Het huwelijk met zijn vrouw liep al jaren niet goed meer. Ze zijn meer dan 20 jaar samen maar compleet uit elkaar gegroeid. Ze weten amper nog van elkaar wat hen bezig houdt, en ook hun sexleven is niet veel meer.
Ik zit nu dus al vijf maanden te wachten tot hij een beslissing neemt, en dacht een paar weken geleden ook dat het eindelijk ging gebeuren, maar nu blijkt dat toch weer niet zo te zijn!
Het is zo frustrerend om niet te weten waar je aan toe bent! De angst dat hij toch ineens bij zijn gezin blijft, alleen maar vanwege zijn kids, groeit steeds meer...
Hebben jullie nog tips of een bemoedigend woordje voor mij?
Ik word langzaamaan helemaal gek namelijk!
Het begon als een geintje, 1x een spannend avontuurtje in een hotelkamer was de afspraak, maar dat is volledig uit de hand gelopen!
Sinds die dag ben ik stapelverliefd op hem geworden en elke dag een beetje meer van hem gaan houden. En ja, hij ook van mij.
Toen alles begon zat ik zelf in een relatie die al een paar jaar niet meer goed liep.
Korte tijd later heb ik deze relatie dan ook beeindigd om met mijn minnaar verder te kunnen.. Tenminste, dat hoopte ik, niks was zeker.
Inmiddels zijn we bijna vijf maanden verder en heeft hij nog steeds niet voor mij gekozen.
Wel heeft hij aan zijn vrouw verteld dat hij verliefd is geworden op iemand anders, maar niet dat er al maanden van alles speelt tussen ons.
Hij was er op dat moment van overtuigd dat hij met mij verder wilde.
Ook zijn twee puberende kinderen heeft hij verteld wat er speelde en ook zijn familie is op de hoogte. Sindsdien woont hij ergens alleen, dat is nu sinds drie weken.
Hij zegt dat hij tijd nodig heeft om na te denken wat hij precies wil.
Maar nu hij thuis weg is mist hij zijn kids en begint te twijfelen of dit wel de goede keuze is.
Hij zegt dat hij niet twijfelt dat hij met mij verder wil, maar hij is ook heel bang om zijn gezin uit elkaar te laten vallen.
Het huwelijk met zijn vrouw liep al jaren niet goed meer. Ze zijn meer dan 20 jaar samen maar compleet uit elkaar gegroeid. Ze weten amper nog van elkaar wat hen bezig houdt, en ook hun sexleven is niet veel meer.
Ik zit nu dus al vijf maanden te wachten tot hij een beslissing neemt, en dacht een paar weken geleden ook dat het eindelijk ging gebeuren, maar nu blijkt dat toch weer niet zo te zijn!
Het is zo frustrerend om niet te weten waar je aan toe bent! De angst dat hij toch ineens bij zijn gezin blijft, alleen maar vanwege zijn kids, groeit steeds meer...
Hebben jullie nog tips of een bemoedigend woordje voor mij?
Ik word langzaamaan helemaal gek namelijk!
donderdag 15 oktober 2009 om 22:30
Hoi Madhe, Nee, zij wilde hem niet met mij zien, had ik ook niet gewild hoor! Ja en op een gegeven moment kon ik het ook allemaal niet meer snappen, dus ik begrijp heel goed dat het voor iemand anders helemaal niet te bevatten is. Maar goed, soms lopen dingen in het leven niet helemaal zoals je zou denken of willen, ik heb ook lang ( ook al tijdens de relatie, waarvan ik trouwens nooit durfde te spreken, maar hij al heel snel) mijzelf heel veel dingen afgevraagd, maar daar zal ik je niet mee lastigvallen. Groetjes en bedankt voor je goede punten!
maandag 19 oktober 2009 om 23:45
zaterdag 24 oktober 2009 om 10:26
@ Galdiola: Hoe kom je op het idee dat mensen denken recht te hebben op zo'n man? Het is hier geen kwestie van "denken recht te hebben op hem" en bovendien zijn mensen geen bezittingen van elkaar. Wanneer je verliefd wordt op iemand heeft dat daar niets mee te maken. Bovendien kan het zo zijn, of lijken dat hij nog gebonden is in de praktijk, maar in gedachten niet meer ( of doen alsof) en dat het ontbinden van een huwelijk nog zal gaan plaatsvinden. Liefde, wanneer je dat dan eindelijk toelaat, is een heel sterk gevoel en heeft niets met bezit, recht of eigendom te maken. Ja, als dan later blijkt dat je bent voorgelogen en de persoon in kwestie niet blijkt te zijn wie hij zich voordeed te zijn, dan is dat al moeilijk genoeg. Wie is er dan zelfzuchtig?
dinsdag 27 oktober 2009 om 22:06
@Lillywhite: Ben het niet met je eens; als minnares wil je toch die getrouwde man voor jezelf hebben? Hij is door het huwelijk aan een andere vrouw gebonden. Ik weet heus wel dat mensen geen bezit van elkaar zijn, maar als een huwelijk je niets zegt en je toch achter die getrouwde vent aangaat, vind ik dat respectloos naar zijn vrouw en kinderen toe (ookal heeft die getrouwde man het initiatief genomen naar de minnares toe). Je moet toch ergens vanuit kunnen gaan als je in het huwelijksbootje stapt? of is het slechts een betekenisloze ceremomie?
woensdag 28 oktober 2009 om 21:23
Beste Gladiola, Ik ben het helemaal met je eens... Toen ik eerder al schreef dat ik helaas verliefd ben geworden op een getrouwde man, meende ik dat ook. Ik kende hem al oppervlakkig 3 jaar via het werk, ontmoette hem soms op bijeenkomsten voor projecten waaraan hij en ik deelnamen, maar wist niets van zijn prive-leven. Tijdens een feest stonden wij ineens naast elkaar en begonnen een gesprek. Ik vond hem aantrekkelijk. De volgende avond hebben we steeds over en weer ge-smst en omdat ik hem al langer leuk vond was ik daar erg blij mee. Ik heb hem toen direct gevraagd of hij single was. Hij zou mij de volgende dag bellen en het uitleggen. Toen bleek dat hij getrouwd was. Natuurlijk vroeg ik wat hij dan met mij moest. Ik had nl ook alijd het idee "van getrouwde mannen blijf je af..." Hij wilde daarover persoonlijk met mij praten en het uitleggen. Ik heb totdat ik werkelijk iets met hem begon continue met het dilemma gezeten ( en ook tijdens onze relatie), waarbij ik veel met vriendinnen heb gepraat ( getrouwde vriendinnen), die hadden allemaal het zelfde idee als ik, nl dat hij werkelijk moeite had met weggaan bij zijn gezin, omdat hij drie kinderen heeft. Maar dat hij wel oprecht was in zijn gevoelens naar mij. Hij is tijdens onze relatie ook driemaal eerder terug naar zijn gezin gegaan, ook op mijn aandringen, waar hij niets van snapte. Maar ik redeneerde dat ik niets aan hem had als hij met zijn hoofd bij zijn gezin was en bijv. bij mij zou wonen. Ik vond dat hij thuis moest gaan praten. Hij vroeg mij hem te accepteren met al zijn ellende en tekortkomingen en gaf aan "daar nog niet helemaal klaar te zijn", omdat ik van hem hield ( en nog steeds) vond ik dat hij de tijd moest krijgen. Nu is hij begin dit jaar gaan praten thuis, nadat hij eerst met mij gepraat had en de vraag stelde: "Wat als ik met jou verder ga en het wordt niets?" Ik heb toen geantwoord dat je die garantie nooit kunt geven dat iets blijvend is, maar dat je dat moet proberen. Vervolgens is hij naar zijn vrouw gegaan en heeft haar verteld dat er een ander was geweest,maar dat hij van haar hield en met haar verder wilde. Vervolgens behandelt hij mij alsof ik de aanstichtster ben van alle kwaad en lijkt erg boos op mij te zijn. En dat doet pijn.
woensdag 28 oktober 2009 om 22:35
woensdag 28 oktober 2009 om 22:47
Ja, Capibara, ook jij hebt gelijk! Als ik het over kon doen, dan had ik dat ook niet gedaan. Hierboven heb natuurlijk de verkorte versie geschreven. Ik heb hier echt mee gezeten, het wel of niet te doen en heb mijn goede vriendinnen om raad gevraagd. Zij zijn zelf getrouwd en ik vond dat ik met juist met hun over kon praten, ook omdat zij het van de andere kant konden benaderen. Ook voor wat betreft de situatie zoals hij die schetste. Ik heb met hem veel gepraat in de aanloop en alles wat hij zei klonk erg aannemelijk. Ik ben nu wel een stuk wijzer geworden. Ik had voor die tijd altijd mijn oordeel klaar, omdat dit in mijn ogen ook echt niet kon. Totdat je zo verliefd wordt en je gevoelens de overhand nemen. En ja, ik was er zelf ook bij, dat weet ik. Maar ik kan je wel vertellen dat deze man heel veel gevoelens bij mij heeft losgemaakt, waarvan ik eerder niet eens wist dat dat ik dit allemaal in mij had..
donderdag 29 oktober 2009 om 00:06
quote:Lillywhite schreef op 28 oktober 2009 @ 21:23:
Ik heb hem toen direct gevraagd of hij single was. Hij zou mij de volgende dag bellen en het uitleggen. Toen bleek dat hij getrouwd was. Natuurlijk vroeg ik wat hij dan met mij moest. Ik had nl ook alijd het idee "van getrouwde mannen blijf je af..." Hij wilde daarover persoonlijk met mij praten en het uitleggen. (...) En hier had je het al af moeten kappen.Ik denk dat toch een hoop vrouwen het in eerste instantie voor de kick doen. Zo'n getrouwde man. Kijken of je m van de echtgenote los kan weken. Totdat blijkt dat je in een driehoeksverhouding zit waar helemaal geen keuzes worden gemaakt en dan is de lol er wel af natuurlijk. Zeker als meneer steeds naar zijn gezinnetje teruggaat en jij als minnares met een gebroken hart achterblijft. Je schreef dat je er een tijd over hebt lopen dubben of je iets met hem zou beginnen. En dat heb je dus gedaan. Terwijl hij nog getrouwd was en ook daadwerkelijk bij haar was. Je kiest niet op wie je verliefd wordt, maar er zijn wel stappen die je kunt ondernemen om de schade te beperken. Ik begrijp het werkelijk niet dat je je hiervoor laat lenen. Het is zo zonde van je tijd en energie. En je (zelf)respect.
Ik heb hem toen direct gevraagd of hij single was. Hij zou mij de volgende dag bellen en het uitleggen. Toen bleek dat hij getrouwd was. Natuurlijk vroeg ik wat hij dan met mij moest. Ik had nl ook alijd het idee "van getrouwde mannen blijf je af..." Hij wilde daarover persoonlijk met mij praten en het uitleggen. (...) En hier had je het al af moeten kappen.Ik denk dat toch een hoop vrouwen het in eerste instantie voor de kick doen. Zo'n getrouwde man. Kijken of je m van de echtgenote los kan weken. Totdat blijkt dat je in een driehoeksverhouding zit waar helemaal geen keuzes worden gemaakt en dan is de lol er wel af natuurlijk. Zeker als meneer steeds naar zijn gezinnetje teruggaat en jij als minnares met een gebroken hart achterblijft. Je schreef dat je er een tijd over hebt lopen dubben of je iets met hem zou beginnen. En dat heb je dus gedaan. Terwijl hij nog getrouwd was en ook daadwerkelijk bij haar was. Je kiest niet op wie je verliefd wordt, maar er zijn wel stappen die je kunt ondernemen om de schade te beperken. Ik begrijp het werkelijk niet dat je je hiervoor laat lenen. Het is zo zonde van je tijd en energie. En je (zelf)respect.
donderdag 29 oktober 2009 om 00:27
Lillywhite,wat heftig allemaal.
Maar ik vraag me dan toch wel af wat hij in hemelsnaam gezegd heeft tegen jou,dat je overstag bent gegaan voor een getrouwde vader met drie kinderen?
Welke hoop heb je uit zijn uitleg gehaald?
En hoezo is hij tijdens jullie relatie 3 maal terug gegaan naar zijn gezin? omdat hij op het laatst het pas tegen zijn vrouw heeft verteld,vraag ik het me af
Ook ben ik gewoon nieuwschierig,wat zo iemand als hij voor uitleg heeft dat persoonlijk bij jou uitleggen enz enz.
Groetjes
Maar ik vraag me dan toch wel af wat hij in hemelsnaam gezegd heeft tegen jou,dat je overstag bent gegaan voor een getrouwde vader met drie kinderen?
Welke hoop heb je uit zijn uitleg gehaald?
En hoezo is hij tijdens jullie relatie 3 maal terug gegaan naar zijn gezin? omdat hij op het laatst het pas tegen zijn vrouw heeft verteld,vraag ik het me af
Ook ben ik gewoon nieuwschierig,wat zo iemand als hij voor uitleg heeft dat persoonlijk bij jou uitleggen enz enz.
Groetjes
donderdag 29 oktober 2009 om 00:43
@ orchidea : die lijst zelf opgesteld ?
@ mutsie2 : Geef hem in ieder geval de tijd die hij nodig heeft.. hoe moeilijk dat ook is. Hij zal zelf de beste keuze maken.
En misschien heb je er iets aan,.. als hij niet voor jou kiest, vergeet dan niet dat als jullie relatie een feit was geworden, het waarschijnlijk ook alles anders had gemaakt..
@ mutsie2 : Geef hem in ieder geval de tijd die hij nodig heeft.. hoe moeilijk dat ook is. Hij zal zelf de beste keuze maken.
En misschien heb je er iets aan,.. als hij niet voor jou kiest, vergeet dan niet dat als jullie relatie een feit was geworden, het waarschijnlijk ook alles anders had gemaakt..
donderdag 29 oktober 2009 om 12:22
Als ie er zolang over moet nadenken, forget it ..
Ken verschillende getrouwde mannan die er een scharrel op nahouden, zeggen dat ze bij hun vrouw zullen weggaan, ken er maar hééél weinig die dat ook doen.
en waarom zou hij ook ?? thuis heeft hij de stabiliteit van een gezin, bij jou de lusten en niet de lasten.
Zo simpel is het meid, succes ermee.
Ken verschillende getrouwde mannan die er een scharrel op nahouden, zeggen dat ze bij hun vrouw zullen weggaan, ken er maar hééél weinig die dat ook doen.
en waarom zou hij ook ?? thuis heeft hij de stabiliteit van een gezin, bij jou de lusten en niet de lasten.
Zo simpel is het meid, succes ermee.
donderdag 29 oktober 2009 om 12:30
Ik wil niet kort door de bocht doen, hoor, maar: zit die man niet gewoon in zijn midlife??
Kweenie: na 5 maanden 'nadenken' en dan nog niet naar jou komen? Klinkt niet als 'ware liefde' maar vooral als: in de war en in de knoop met zichzelf.
Je bent zijn verzetje geweest na een lange tijd sleur...
Dat is natuurlijk heel k* om te horen. Maar ga nu eens even voor jezelf na waar jij je zelfrespect hebt zitten door
A. te beginnen aan een relatie met een getrouwde man (ook al was het in het begin een 'geintje' *mij hoor je niet lachen trouwens*)
B. te hopen dat hij nu bij jou terug komt.
Make your own life, girl! echt!
Kweenie: na 5 maanden 'nadenken' en dan nog niet naar jou komen? Klinkt niet als 'ware liefde' maar vooral als: in de war en in de knoop met zichzelf.
Je bent zijn verzetje geweest na een lange tijd sleur...
Dat is natuurlijk heel k* om te horen. Maar ga nu eens even voor jezelf na waar jij je zelfrespect hebt zitten door
A. te beginnen aan een relatie met een getrouwde man (ook al was het in het begin een 'geintje' *mij hoor je niet lachen trouwens*)
B. te hopen dat hij nu bij jou terug komt.
Make your own life, girl! echt!
Only dead fish go with the flow
donderdag 29 oktober 2009 om 13:04
quote:Lillywhite schreef op 28 oktober 2009 @ 21:23:
Nu is hij begin dit jaar gaan praten thuis, nadat hij eerst met mij gepraat had en de vraag stelde: "Wat als ik met jou verder ga en het wordt niets?" Ik heb toen geantwoord dat je die garantie nooit kunt geven dat iets blijvend is, maar dat je dat moet proberen. Vervolgens is hij naar zijn vrouw gegaan en heeft haar verteld dat er een ander was geweest,maar dat hij van haar hield en met haar verder wilde. Vervolgens behandelt hij mij alsof ik de aanstichtster ben van alle kwaad en lijkt erg boos op mij te zijn. En dat doet pijn.Ja, dat krijg je ervan. Ik heb hier erg weinig medelijden mee eerlijk gezegd.
Nu is hij begin dit jaar gaan praten thuis, nadat hij eerst met mij gepraat had en de vraag stelde: "Wat als ik met jou verder ga en het wordt niets?" Ik heb toen geantwoord dat je die garantie nooit kunt geven dat iets blijvend is, maar dat je dat moet proberen. Vervolgens is hij naar zijn vrouw gegaan en heeft haar verteld dat er een ander was geweest,maar dat hij van haar hield en met haar verder wilde. Vervolgens behandelt hij mij alsof ik de aanstichtster ben van alle kwaad en lijkt erg boos op mij te zijn. En dat doet pijn.Ja, dat krijg je ervan. Ik heb hier erg weinig medelijden mee eerlijk gezegd.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:08
quote:EvyBlissy schreef op 29 oktober 2009 @ 13:04:
[...]
Ja, dat krijg je ervan. Ik heb hier erg weinig medelijden mee eerlijk gezegd.
TO vraagt dan ook niet om medelijden.
Maar buiten dat, wat een onzin, alsof die "arme" man hier vrijuit gaat. HIJ is degene die zijn vrouw bedroog, HIJ is degene die het initiatief nam om met TO te gaan praten of er meer in zat dan vriendschap. En dan heeft ZIJ het nu gedaan? (Gezien het verdere gedrag van de man overigens niet erg verrassend, deze actie).
[...]
Ja, dat krijg je ervan. Ik heb hier erg weinig medelijden mee eerlijk gezegd.
TO vraagt dan ook niet om medelijden.
Maar buiten dat, wat een onzin, alsof die "arme" man hier vrijuit gaat. HIJ is degene die zijn vrouw bedroog, HIJ is degene die het initiatief nam om met TO te gaan praten of er meer in zat dan vriendschap. En dan heeft ZIJ het nu gedaan? (Gezien het verdere gedrag van de man overigens niet erg verrassend, deze actie).
donderdag 29 oktober 2009 om 13:30
quote:mfihlo schreef op 29 oktober 2009 @ 13:08:
[...]
TO vraagt dan ook niet om medelijden.
Maar buiten dat, wat een onzin, alsof die "arme" man hier vrijuit gaat. HIJ is degene die zijn vrouw bedroog, HIJ is degene die het initiatief nam om met TO te gaan praten of er meer in zat dan vriendschap. En dan heeft ZIJ het nu gedaan? (Gezien het verdere gedrag van de man overigens niet erg verrassend, deze actie).
Ik denk dat dit 2 totaal verschillende zaken zijn.
Wat men hier collectief (en terecht) probeert uit te leggen is dat de kans dat HIJ zijn vrouw zal verlaten voor TO erg klein is.
En dat TO zich er beter bij neerlegt dat ze inderdaad na de eigen vrouw, de kids, de hond, het huis, zijn hobbies komt, ...
Wat hem betreft, inderdaad hij heeft zijn vouw bedrogen, hij speelt het niet fair, maar dat is eigenlijk niet het probleem van TO, daar moet hij met zichzelf in het reine komen.
Het enige wat je die man kan verwijten is dat hij ook niet eerlijk is tegenover TO, en haar aan het lijntje houdt (wat de meesten doen, ik ken enkele vrouwen die al jaaaren aan het wachten zijn tot hij thuis weggaat).
[...]
TO vraagt dan ook niet om medelijden.
Maar buiten dat, wat een onzin, alsof die "arme" man hier vrijuit gaat. HIJ is degene die zijn vrouw bedroog, HIJ is degene die het initiatief nam om met TO te gaan praten of er meer in zat dan vriendschap. En dan heeft ZIJ het nu gedaan? (Gezien het verdere gedrag van de man overigens niet erg verrassend, deze actie).
Ik denk dat dit 2 totaal verschillende zaken zijn.
Wat men hier collectief (en terecht) probeert uit te leggen is dat de kans dat HIJ zijn vrouw zal verlaten voor TO erg klein is.
En dat TO zich er beter bij neerlegt dat ze inderdaad na de eigen vrouw, de kids, de hond, het huis, zijn hobbies komt, ...
Wat hem betreft, inderdaad hij heeft zijn vouw bedrogen, hij speelt het niet fair, maar dat is eigenlijk niet het probleem van TO, daar moet hij met zichzelf in het reine komen.
Het enige wat je die man kan verwijten is dat hij ook niet eerlijk is tegenover TO, en haar aan het lijntje houdt (wat de meesten doen, ik ken enkele vrouwen die al jaaaren aan het wachten zijn tot hij thuis weggaat).
donderdag 29 oktober 2009 om 14:06
quote:mfihlo schreef op 29 oktober 2009 @ 13:08:
[...]
TO vraagt dan ook niet om medelijden.
Maar buiten dat, wat een onzin, alsof die "arme" man hier vrijuit gaat. HIJ is degene die zijn vrouw bedroog, HIJ is degene die het initiatief nam om met TO te gaan praten of er meer in zat dan vriendschap. En dan heeft ZIJ het nu gedaan? (Gezien het verdere gedrag van de man overigens niet erg verrassend, deze actie).
Dat is waar. Misschien moet ik gewoon niet meer reageren op dit soort 'het overkomt me' topics. Ik kan er niet goed tegen.
En ik ben het ook volkomen met je eens dat die vent het aller-ergste probleem is. Hij heeft zich jaren geleden gebonden aan een vrouw en beslist nu zelf initiatief te nemen richting een andere vrouw. Maar... het is ook maar één kant van het verhaal he?
[...]
TO vraagt dan ook niet om medelijden.
Maar buiten dat, wat een onzin, alsof die "arme" man hier vrijuit gaat. HIJ is degene die zijn vrouw bedroog, HIJ is degene die het initiatief nam om met TO te gaan praten of er meer in zat dan vriendschap. En dan heeft ZIJ het nu gedaan? (Gezien het verdere gedrag van de man overigens niet erg verrassend, deze actie).
Dat is waar. Misschien moet ik gewoon niet meer reageren op dit soort 'het overkomt me' topics. Ik kan er niet goed tegen.
En ik ben het ook volkomen met je eens dat die vent het aller-ergste probleem is. Hij heeft zich jaren geleden gebonden aan een vrouw en beslist nu zelf initiatief te nemen richting een andere vrouw. Maar... het is ook maar één kant van het verhaal he?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
vrijdag 30 oktober 2009 om 19:56
quote:gladiolia schreef op 27 oktober 2009 @ 22:06:
@Lillywhite: Ben het niet met je eens; als minnares wil je toch die getrouwde man voor jezelf hebben? Hij is door het huwelijk aan een andere vrouw gebonden. Ik weet heus wel dat mensen geen bezit van elkaar zijn, maar als een huwelijk je niets zegt en je toch achter die getrouwde vent aangaat, vind ik dat respectloos naar zijn vrouw en kinderen toe (ookal heeft die getrouwde man het initiatief genomen naar de minnares toe). Je moet toch ergens vanuit kunnen gaan als je in het huwelijksbootje stapt? of is het slechts een betekenisloze ceremomie?eeeuh ja.... Gladiola...in de echte wereld soms wel...
@Lillywhite: Ben het niet met je eens; als minnares wil je toch die getrouwde man voor jezelf hebben? Hij is door het huwelijk aan een andere vrouw gebonden. Ik weet heus wel dat mensen geen bezit van elkaar zijn, maar als een huwelijk je niets zegt en je toch achter die getrouwde vent aangaat, vind ik dat respectloos naar zijn vrouw en kinderen toe (ookal heeft die getrouwde man het initiatief genomen naar de minnares toe). Je moet toch ergens vanuit kunnen gaan als je in het huwelijksbootje stapt? of is het slechts een betekenisloze ceremomie?eeeuh ja.... Gladiola...in de echte wereld soms wel...
Only dead fish go with the flow
