Relaties
alle pijlers
Relatie met kunstenaar?
donderdag 27 augustus 2009 om 14:53
Hallo!
Mijn vraag aan jullie is: wie van jullie heeft of kent iemand die een relatie heeft met een kunstenaar. En dan vooral: met iemand die het " kunstenaars-leven" heeft....
In mijn geval betekent dit:
- Onregelmatig inkomen en slaapritme
- Huishouden een puinhoop en viezig
- Ongeschoren, geeft niet om kleding
- Wel superromantisch en gevoelig
- Gaat geheel zijn eigen gang
- Kan een lieve toekomstige vader zijn, maar je vreest dat jij de huur kan gaan betalen en alle administratie kan gaan doen.\
Wie herkent dit? En is het voor jou ook een bewuste keuze juist wel/ of niet bij deze persoon te blijven en eventueel een gezin/huis te delen...
Mijn situatie: al meer dan 5 jaar relatie met kunstenaar, in de studententijd leren kennen. Nu: Ik heb serieuze baan en ben toe aan settelen. Hij: Dwarreld nog steeds beetje door het leven......de eerste wrijvingen zijn al voolop aan de gang...meneer heeft immers tijd nodig.....en kunst staat op nummer 1
Groeten,
Mijn vraag aan jullie is: wie van jullie heeft of kent iemand die een relatie heeft met een kunstenaar. En dan vooral: met iemand die het " kunstenaars-leven" heeft....
In mijn geval betekent dit:
- Onregelmatig inkomen en slaapritme
- Huishouden een puinhoop en viezig
- Ongeschoren, geeft niet om kleding
- Wel superromantisch en gevoelig
- Gaat geheel zijn eigen gang
- Kan een lieve toekomstige vader zijn, maar je vreest dat jij de huur kan gaan betalen en alle administratie kan gaan doen.\
Wie herkent dit? En is het voor jou ook een bewuste keuze juist wel/ of niet bij deze persoon te blijven en eventueel een gezin/huis te delen...
Mijn situatie: al meer dan 5 jaar relatie met kunstenaar, in de studententijd leren kennen. Nu: Ik heb serieuze baan en ben toe aan settelen. Hij: Dwarreld nog steeds beetje door het leven......de eerste wrijvingen zijn al voolop aan de gang...meneer heeft immers tijd nodig.....en kunst staat op nummer 1
Groeten,
donderdag 27 augustus 2009 om 15:29
quote:LolitaLempicka schreef op 27 augustus 2009 @ 15:22:
Een vriendin van me leefde ook 2 jaar met zo'n "kunstenaar".
Wat een lariekoekverkoper was dat, zo eentje die alleen maar kan lullen over heel erg diepzinnige dingen en denkt dat hij zo interessant en intellectueel is, ja hij was ook erg gevoelig en romantisch hoor, maar had een te sterk gevoel voor drama. Een serieuze aansteller dus. Ben blij dat ze er achter kwam dat hij echt niet goed was voor haar, ze was zelf verslonsd en ging echt op in het hippiewereldje. Hun huis stonk, wel een speciaal huis hoor, hun huis was vroeger een winkel, ze hadden een etalageruit in de woonkamer en een kattenkamer (stinkkamer) en toch wel een aparte smaak qua inrichting maar niet mn ding...Maar ondertussen werkte zij wel en zorgde voor de financiëen. Hij was een nietsnut die eventjes on a break was met zijn kunstwerk en zo. Ja ze maakten samen muziek en zongen soms op kleine festivals, maar meer dan dat kon hij ook niet. (edit:nu ja, hij hield zich tenminste bezig met iets maar veel verantwoordelijkheid lijkt me zo'n man niet te hebben... Vooral als hij zo moeilijk en aanstellerig is... Dat was uiteindelijk wat de dealbreaker voor mn vriendin was)
Nu is ze getrouwd met een verantwoordelijke, goede man en verwacht ze haar eerste kindje.. Wat een ommezwaai.Gelukkig. Nu is het gewoon huisje, boompje, beestje. Wat een opluchting.
Een vriendin van me leefde ook 2 jaar met zo'n "kunstenaar".
Wat een lariekoekverkoper was dat, zo eentje die alleen maar kan lullen over heel erg diepzinnige dingen en denkt dat hij zo interessant en intellectueel is, ja hij was ook erg gevoelig en romantisch hoor, maar had een te sterk gevoel voor drama. Een serieuze aansteller dus. Ben blij dat ze er achter kwam dat hij echt niet goed was voor haar, ze was zelf verslonsd en ging echt op in het hippiewereldje. Hun huis stonk, wel een speciaal huis hoor, hun huis was vroeger een winkel, ze hadden een etalageruit in de woonkamer en een kattenkamer (stinkkamer) en toch wel een aparte smaak qua inrichting maar niet mn ding...Maar ondertussen werkte zij wel en zorgde voor de financiëen. Hij was een nietsnut die eventjes on a break was met zijn kunstwerk en zo. Ja ze maakten samen muziek en zongen soms op kleine festivals, maar meer dan dat kon hij ook niet. (edit:nu ja, hij hield zich tenminste bezig met iets maar veel verantwoordelijkheid lijkt me zo'n man niet te hebben... Vooral als hij zo moeilijk en aanstellerig is... Dat was uiteindelijk wat de dealbreaker voor mn vriendin was)
Nu is ze getrouwd met een verantwoordelijke, goede man en verwacht ze haar eerste kindje.. Wat een ommezwaai.Gelukkig. Nu is het gewoon huisje, boompje, beestje. Wat een opluchting.
donderdag 27 augustus 2009 om 15:30
Dit heeft niks te maken met kunstenaar zijn, dit is gewoon een eeuwige student.
Kunstenaars verschillen onderling enorm, het zijn net mensen. Er zitten er tussen die regelmatig in bad gaan en waar je best een afspraak mee kunt maken, kan ik je uit ruime ervaring vertellen. Zonder discipline kom je namelijk nergens, in geen enkele kunstvorm.
Jij kent deze persoon het beste, en het is zelden zo dat mensen radicaal veranderen om een ander een plezier te doen. Is hij lief en leuk genoeg om zijn nadelen erbij te nemen, dan zou ik blijven. Als zijn levensstijl de jouwe te veel in de weg staat, dan gaat het vroeger of later toch fout.
Kunstenaars verschillen onderling enorm, het zijn net mensen. Er zitten er tussen die regelmatig in bad gaan en waar je best een afspraak mee kunt maken, kan ik je uit ruime ervaring vertellen. Zonder discipline kom je namelijk nergens, in geen enkele kunstvorm.
Jij kent deze persoon het beste, en het is zelden zo dat mensen radicaal veranderen om een ander een plezier te doen. Is hij lief en leuk genoeg om zijn nadelen erbij te nemen, dan zou ik blijven. Als zijn levensstijl de jouwe te veel in de weg staat, dan gaat het vroeger of later toch fout.
donderdag 27 augustus 2009 om 15:32
quote:Bianca40 schreef op 27 augustus 2009 @ 15:15:
Nou lekker positief allemaal. Weleens aan gedacht dat TO misschien van hem houdt? Door bijna iedereen hier wordt hij gelijk afgedaan als 'kansloos'. Ben ik het dus totaal niet mee eens. Ze zegt nl ook dat hij heel romantisch en gevoelig is, dat is ook veel waard denk ik. En nee... daar kun je de huur niet van betalen, maar een oplossing bedenken lijkt me beter dan het advies dat dit kansloos is.zolang ze met 'm blijft latten loopt ze geen risico's, maar ze heeft 't er over dat ze zich wil gaan settelen, dus dan ben je de lul als je met zo'n klaploper in 1 huis woont en voor alles moet opdraaien en ongetwijfeld z'n vuile onderbroeken nog achter z'n reet moet opruimen ook
Nou lekker positief allemaal. Weleens aan gedacht dat TO misschien van hem houdt? Door bijna iedereen hier wordt hij gelijk afgedaan als 'kansloos'. Ben ik het dus totaal niet mee eens. Ze zegt nl ook dat hij heel romantisch en gevoelig is, dat is ook veel waard denk ik. En nee... daar kun je de huur niet van betalen, maar een oplossing bedenken lijkt me beter dan het advies dat dit kansloos is.zolang ze met 'm blijft latten loopt ze geen risico's, maar ze heeft 't er over dat ze zich wil gaan settelen, dus dan ben je de lul als je met zo'n klaploper in 1 huis woont en voor alles moet opdraaien en ongetwijfeld z'n vuile onderbroeken nog achter z'n reet moet opruimen ook
donderdag 27 augustus 2009 om 15:32
Dit zal niet veranderen.
Vraag is of jij hier mee om kunt blijven gaan en of je dat wilt.
Je moet dus eigenlijk een manier vinden waar jij je goed bij voelt.
Het is viezig bv. Hij ziet dat niet als probleem, jij wel. Dus is het (klinkt stom) jouw probleem en wil jij dan schoonmaken?
Als je van te voren bedenkt dat je af en toe wel uit je vel kunt springen, maar dat de tijd eromheen wel goed is, kun je er best voor blijven gaan.
Wel vind ik dat hij zich iets aan kan passen aan jou. Kun je daar geen afspraak over maken, of wil hij dat uberhaupt niet?
Onregelamtige werktijden, slaapritme, zijn eigen gang gaan, dat zijn de dingen die niet zullen veranderen. Maar af en toe zichzelf verzorgen, beetje opruimen daar kun je best iets over afspreken.
Jij bent nu aan het twijfelen geslagen, wat logisch is want jij hebt je leven aardig op orde en wilt nu je relatie uitdiepen. Het is nu dus het moment om er met hem over te praten. Vertel hem jouw prioriteiten (niet alles willen veranderen, he)
Het kan echt wel, maar dan moet je echt willen.
Sterkte
Vraag is of jij hier mee om kunt blijven gaan en of je dat wilt.
Je moet dus eigenlijk een manier vinden waar jij je goed bij voelt.
Het is viezig bv. Hij ziet dat niet als probleem, jij wel. Dus is het (klinkt stom) jouw probleem en wil jij dan schoonmaken?
Als je van te voren bedenkt dat je af en toe wel uit je vel kunt springen, maar dat de tijd eromheen wel goed is, kun je er best voor blijven gaan.
Wel vind ik dat hij zich iets aan kan passen aan jou. Kun je daar geen afspraak over maken, of wil hij dat uberhaupt niet?
Onregelamtige werktijden, slaapritme, zijn eigen gang gaan, dat zijn de dingen die niet zullen veranderen. Maar af en toe zichzelf verzorgen, beetje opruimen daar kun je best iets over afspreken.
Jij bent nu aan het twijfelen geslagen, wat logisch is want jij hebt je leven aardig op orde en wilt nu je relatie uitdiepen. Het is nu dus het moment om er met hem over te praten. Vertel hem jouw prioriteiten (niet alles willen veranderen, he)
Het kan echt wel, maar dan moet je echt willen.
Sterkte
donderdag 27 augustus 2009 om 15:35
quote:girlxxx schreef op 27 augustus 2009 @ 15:24:
Nou eerlijk gezegt ben ik ook een kunsternaar/muziekante, ik maak en speel muziek hahaha heel creatief en als ik bezig ben met de muziek heb ik geen oog meer om mijn heen, dus zelf ben ik dus ook egoistisch bedenk ik mij nu
haha, ik ook hoor! ik kan ook helemaal opgaan in mijn fotografie
maar ik heb daarnaast wel 'n normale baan en kan mijzelf prima bedruipen, dat lijkt me toch wel de maatstaf om aan te houden als je overweegt met iemand samen grote financiele verplichtingen aan te gaan (hypotheek)
Nou eerlijk gezegt ben ik ook een kunsternaar/muziekante, ik maak en speel muziek hahaha heel creatief en als ik bezig ben met de muziek heb ik geen oog meer om mijn heen, dus zelf ben ik dus ook egoistisch bedenk ik mij nu
haha, ik ook hoor! ik kan ook helemaal opgaan in mijn fotografie
maar ik heb daarnaast wel 'n normale baan en kan mijzelf prima bedruipen, dat lijkt me toch wel de maatstaf om aan te houden als je overweegt met iemand samen grote financiele verplichtingen aan te gaan (hypotheek)
donderdag 27 augustus 2009 om 15:43
donderdag 27 augustus 2009 om 15:49
Dank jullie wel voor je reacties.
Ik snap best dat er termen als " kansloos" en " egoistisch" de revue passeren, maar uiteraard kan ik na 5 jaar relatie ook heel veel positieve punten opnoemen, anders zou IK het niet eens meer de kans willen geven,
Het is inderdaad zo, dat ik mijn leven op orde heb en precies weet wat ik wil: mijn relatie verdiepen en meer " dagelijkse dingen" delen...
Uiteraard heb ik dit met hem besproken: Ik heb letterlijk gezegd dat ik het heel leuk zou vinden met hem samen te wonen
En mijn verwarring is nu" Hij zei dat hij dat ook heel graag wil.....ooit......in de toekomst met mij.....maar waarom die HAAST??!!! oftwel: ik heb een " Ja" gekregen, maar de realiteit is " nee" ....
En daarbij komt dat ik uit een milieu kom waar wordt gezegd: " Tja, dat zijn nu niet de types om een gezin mee te stichten"....
Maar jeetje, ik bewonder hem ook om zijn kusntenaarsschap, daarin is hij zeer gedreven en gedisciplineerd.....Juist omdat werk op nummer 1 staat, bereikt hij behoorlijk wat....al kan hij kwa inkomsten net genoeg voor zichzelf zorgen, zijn eigen huur betalen en op vakantie....meer niet....
Het punt is alleen, dat ik hem teveel heb belast met mijn wens om samen te wonen, waardoor hij zich juist nog meer terugtrekt....ik word er doodongelukkig van en denk aan de andere kant: Als ik het nu gewoon nog 1 of 2 jaar volhoudt om alleen te wonen ( en het er niet steeds over heb), dan wil hij daarna misschien wel samenwonen. Hij zegt dat hij nu voorlopig gewoon nog even niet zo veel verantwoordelijkheid wil, nog even een kind wil zijn....je kan immers je hele leven nog " volwassen" zijn................
Maar ik houd wel heel veel van hem....en wil ook graag geloven dat ik niet veel " materialistische" zaken nodig heb in het leven, dat liefde, muziek een goed glas wijn genoeg moet zijn......
dus dat ik wel een wat " eenvoudiger" bestaan kan leiden.....
maar ik vermoed dat dit nu heel erg romantisch klinkt en niet erg realistisch......MAAR ALLES IS TOCH RELATIEF>>>??? Wat heb je nu nodig in het leven? ...een dak boven je hoofd en eten....
Oke, dit zijn dus de dingen die ik mezelf wijsmaak om het vol te houden....
Ik snap best dat er termen als " kansloos" en " egoistisch" de revue passeren, maar uiteraard kan ik na 5 jaar relatie ook heel veel positieve punten opnoemen, anders zou IK het niet eens meer de kans willen geven,
Het is inderdaad zo, dat ik mijn leven op orde heb en precies weet wat ik wil: mijn relatie verdiepen en meer " dagelijkse dingen" delen...
Uiteraard heb ik dit met hem besproken: Ik heb letterlijk gezegd dat ik het heel leuk zou vinden met hem samen te wonen
En mijn verwarring is nu" Hij zei dat hij dat ook heel graag wil.....ooit......in de toekomst met mij.....maar waarom die HAAST??!!! oftwel: ik heb een " Ja" gekregen, maar de realiteit is " nee" ....
En daarbij komt dat ik uit een milieu kom waar wordt gezegd: " Tja, dat zijn nu niet de types om een gezin mee te stichten"....
Maar jeetje, ik bewonder hem ook om zijn kusntenaarsschap, daarin is hij zeer gedreven en gedisciplineerd.....Juist omdat werk op nummer 1 staat, bereikt hij behoorlijk wat....al kan hij kwa inkomsten net genoeg voor zichzelf zorgen, zijn eigen huur betalen en op vakantie....meer niet....
Het punt is alleen, dat ik hem teveel heb belast met mijn wens om samen te wonen, waardoor hij zich juist nog meer terugtrekt....ik word er doodongelukkig van en denk aan de andere kant: Als ik het nu gewoon nog 1 of 2 jaar volhoudt om alleen te wonen ( en het er niet steeds over heb), dan wil hij daarna misschien wel samenwonen. Hij zegt dat hij nu voorlopig gewoon nog even niet zo veel verantwoordelijkheid wil, nog even een kind wil zijn....je kan immers je hele leven nog " volwassen" zijn................
Maar ik houd wel heel veel van hem....en wil ook graag geloven dat ik niet veel " materialistische" zaken nodig heb in het leven, dat liefde, muziek een goed glas wijn genoeg moet zijn......
dus dat ik wel een wat " eenvoudiger" bestaan kan leiden.....
maar ik vermoed dat dit nu heel erg romantisch klinkt en niet erg realistisch......MAAR ALLES IS TOCH RELATIEF>>>??? Wat heb je nu nodig in het leven? ...een dak boven je hoofd en eten....
Oke, dit zijn dus de dingen die ik mezelf wijsmaak om het vol te houden....
donderdag 27 augustus 2009 om 15:50
Weer een stempel erbij...kunstenaars zijn niet om een relatie mee te hebben...Maar is het niet zo, dat je naar een persoon moet kijken? Ik heb een vriend, die is inmiddels 65 en ook kunstenaar (beeldhouwer en schilder), maar al jaren met dezelfde vrouw, kinderen samen. Tja, hij kan soms iets dromerig zijn, maar hij doet dus het huishouden (zij werkt als psycholoog), kookt heerlijk etc.
Zijn atelier is misschien dan wel eens rommelig, maar het is ook zijn atelier.
Hij is inderdaad een heel gevoelige man, kan mij heel goed doorgronden, heeft altijd een luisterend oor.
Toen het met zijn werk wat minder ging, is hij gaan lesgeven, om toch zijn inkomsten te krijgen.
Dus volgens mij ligt het echt aan een persoon en niet omdat deze man kunstenaar is...het zal aan zijn karakter liggen en sommige vinden het makkelijk(er) om dan maar te leggen: Tja, ik ben kunstenaar...
Zijn atelier is misschien dan wel eens rommelig, maar het is ook zijn atelier.
Hij is inderdaad een heel gevoelige man, kan mij heel goed doorgronden, heeft altijd een luisterend oor.
Toen het met zijn werk wat minder ging, is hij gaan lesgeven, om toch zijn inkomsten te krijgen.
Dus volgens mij ligt het echt aan een persoon en niet omdat deze man kunstenaar is...het zal aan zijn karakter liggen en sommige vinden het makkelijk(er) om dan maar te leggen: Tja, ik ben kunstenaar...
donderdag 27 augustus 2009 om 15:59
Egocentrisch heb ik genoemd inderdaad, en is enigsinds verschillend met egoistisch en slaat op je woorden "gaat geheel zijn eigen gang".
Ik begrijp op zich je gevoelens wel, hoor. Heb ook bijna 5 jaar een relatie gehad met zo'n type. Dat was alleen geen kunstenaar, maar duikinstructeur. Daar is ook zo'n "beeld" van, en het kwam hem prima uit om daaraan te beantwoorden. Inmiddels is hij 52 en trekt nog steeds de helft van het jaar uitkering omdat het hem nét niet altijd lukt in zijn eigen inkomsten te voorzien.
Ik ben een ambitieuze vrouw, (met een opleiding in en baan als vormgever, nota bene ), en heb mijn zaken graag goed voor elkaar. Ik trok het niet langer op hem te wachten met hem rekening te houden en ben dan ook blij dat ik daarna iemand ontmoette die toch beter bij me past in dat opzicht.
Helaas hoeft het niet altijd zo te zijn dat degeen waarom je veel geeft en die je een verliefdheidsgevoel geeft, de juiste partner voor je is.
Ik begrijp op zich je gevoelens wel, hoor. Heb ook bijna 5 jaar een relatie gehad met zo'n type. Dat was alleen geen kunstenaar, maar duikinstructeur. Daar is ook zo'n "beeld" van, en het kwam hem prima uit om daaraan te beantwoorden. Inmiddels is hij 52 en trekt nog steeds de helft van het jaar uitkering omdat het hem nét niet altijd lukt in zijn eigen inkomsten te voorzien.
Ik ben een ambitieuze vrouw, (met een opleiding in en baan als vormgever, nota bene ), en heb mijn zaken graag goed voor elkaar. Ik trok het niet langer op hem te wachten met hem rekening te houden en ben dan ook blij dat ik daarna iemand ontmoette die toch beter bij me past in dat opzicht.
Helaas hoeft het niet altijd zo te zijn dat degeen waarom je veel geeft en die je een verliefdheidsgevoel geeft, de juiste partner voor je is.
Computer says nooooo
donderdag 27 augustus 2009 om 16:03
Hi redlady, ik moest even reageren, omdat ik veel in jouw situatie herken! Mijn vriend is dan wel geen kunstenaar maar heeft wel een ander vrij beroep waarin hij thuiswerkt. Aan de ene kant bewonder ik hem voor zijn superrelaxte instelling, heerlijke vrije leventje zonder stress van files en materieel gedoe, zijn niet-standaard levensstijl en zijn intense tevredenheid met wat hij heeft. De andere kant is: onregelmatig werk en dito inkomen, andere slaap-en werktijden (rond 10 uur opstaan, tot 2.00 uur werken) elke avond wat biertjes en veel sigaretten. Ik zou in de toekomst dolgraag met hem willen samenwonen, maar ik vrees dat het hierop mis zal gaan. Nu kan ik weggaan als zijn relaxtheid of anders-zijn me stoort, en ik mijn eigen ding wil doen, maar wat als we wel in 1 ruimte zouden wonen?
Succes in ieder geval!
Succes in ieder geval!
donderdag 27 augustus 2009 om 16:08
donderdag 27 augustus 2009 om 16:16
quote:girlxxx schreef op 27 augustus 2009 @ 15:11:
Ik heb verkering gehad met en kunsternaar, heeft niet lang geduurd, hij leefde teveel in zich zelf was egoistisch droomde te veel en kwam afspraken niet na of had weinig tijd voor mij, ik vermoed ook dat hij er meerdere op nahield.
Dat klinkt precies als de kunstenaar die ik een paar maanden geleden heb leren kennen. Zo te lezen voldoen 'de meesten' ongeveer aan dat beeld. Ik viel op hem omdat hij anders was, wel interessant. Hij filosofeerde veel, was erg creatief, grappig en charmant. Maar een relatie? Nee, dat bleek niet te werken.
Hij had te veel tijd voor zichzelf nodig, zat ook regelmatig met zichzelf in de knoop en blowde veel in die periodes. Zijn kleine kamertje waarvoor hij de huur vaak niet eens kon opbrengen, was eigenlijk het enige dat hij 'had' en verantwoordelijkheid was voor hem echt moeilijk te realiseren in zijn leefstijl.
We zien elkaar nog wel af en toe (want de seks is fantastisch) maar een relatie met deze charmante chaotische kunstenaar zal nooit gerealiseerd worden.
Helaas zijn dit soort mannen mijns inziens wel de meest interessante types.. Ik zou nooit kunnen vallen op een brave man die nooit 'iets heeft meegemaakt' en een leven leidt zoals het hoort.
Dus TO, ik snap heel goed dat je je kunstenaar niet wil loslaten, maar zie ook in dat een stabiel huisje-boompje-beestje leven met hem niet realiseerbaar is. Hij wil vrij zijn en jou erbij hebben, dus probeer daar vrede mee te krijgen of kies voor jezelf.
Ik heb verkering gehad met en kunsternaar, heeft niet lang geduurd, hij leefde teveel in zich zelf was egoistisch droomde te veel en kwam afspraken niet na of had weinig tijd voor mij, ik vermoed ook dat hij er meerdere op nahield.
Dat klinkt precies als de kunstenaar die ik een paar maanden geleden heb leren kennen. Zo te lezen voldoen 'de meesten' ongeveer aan dat beeld. Ik viel op hem omdat hij anders was, wel interessant. Hij filosofeerde veel, was erg creatief, grappig en charmant. Maar een relatie? Nee, dat bleek niet te werken.
Hij had te veel tijd voor zichzelf nodig, zat ook regelmatig met zichzelf in de knoop en blowde veel in die periodes. Zijn kleine kamertje waarvoor hij de huur vaak niet eens kon opbrengen, was eigenlijk het enige dat hij 'had' en verantwoordelijkheid was voor hem echt moeilijk te realiseren in zijn leefstijl.
We zien elkaar nog wel af en toe (want de seks is fantastisch) maar een relatie met deze charmante chaotische kunstenaar zal nooit gerealiseerd worden.
Helaas zijn dit soort mannen mijns inziens wel de meest interessante types.. Ik zou nooit kunnen vallen op een brave man die nooit 'iets heeft meegemaakt' en een leven leidt zoals het hoort.
Dus TO, ik snap heel goed dat je je kunstenaar niet wil loslaten, maar zie ook in dat een stabiel huisje-boompje-beestje leven met hem niet realiseerbaar is. Hij wil vrij zijn en jou erbij hebben, dus probeer daar vrede mee te krijgen of kies voor jezelf.
Gelukkig ben ik niet ongelukkig
donderdag 27 augustus 2009 om 16:21
quote:Omen schreef op 27 augustus 2009 @ 15:29:
[...]
Gelukkig. Nu is het gewoon huisje, boompje, beestje. Wat een opluchting.Ik zei niet "wat een opluchting". Ik zei "wat een ommezwaai". Dat constateerde ik dus gewoon. Maar het leven wat ze nu heeft, vindt ze wel zelf veel leuker en nu is ze veel gelukkiger. (Haar ex blowde ook veel trouwens, lijkt me echt geen relatiemateriaal, iemand die elke dag moet blowen) Dus het is toch maar net hoe je zelf je leven wilt indelen? Huisje boompje beestje hoeft niet altijd saai of burgerlijk te zijn hoor. Als je zelf de fun erin houdt en je hebt zelf een unieke persoonlijkheid , kan je het altijd speciaal en leuk houden. De meesten hier zijn toch getrouwd en hebben kids? Huisje boompje beestje heeft zo'n "negatieve" lading , vind ik. Of hebben de mensen eraan gegeven.
[...]
Gelukkig. Nu is het gewoon huisje, boompje, beestje. Wat een opluchting.Ik zei niet "wat een opluchting". Ik zei "wat een ommezwaai". Dat constateerde ik dus gewoon. Maar het leven wat ze nu heeft, vindt ze wel zelf veel leuker en nu is ze veel gelukkiger. (Haar ex blowde ook veel trouwens, lijkt me echt geen relatiemateriaal, iemand die elke dag moet blowen) Dus het is toch maar net hoe je zelf je leven wilt indelen? Huisje boompje beestje hoeft niet altijd saai of burgerlijk te zijn hoor. Als je zelf de fun erin houdt en je hebt zelf een unieke persoonlijkheid , kan je het altijd speciaal en leuk houden. De meesten hier zijn toch getrouwd en hebben kids? Huisje boompje beestje heeft zo'n "negatieve" lading , vind ik. Of hebben de mensen eraan gegeven.
donderdag 27 augustus 2009 om 16:26
Ingieding, hmmm ja ik snap je aantrekkingskracht naar hem toe. Zelf trek ik ook de types aan die net even anders zijn, ik weet waarom, ik val op wat andere exemplaren haha ofzo, want ik sta niet open voor huis boom beest, ik wil juist vrij en wel trouw zijn en tijd hebben voor elkaar, maar samenwonen, kids dieren etc...is niet mijn ding.
Ach ik ben zelf een aparte/rare vogel
Ach ik ben zelf een aparte/rare vogel
donderdag 27 augustus 2009 om 17:02
Zit er wel brood in zijn kunst?
Ik bedoel: werkt hij iedere dag, worden de resultaten mooi, verkoopt hij het? Wordt het steeds mooier?
De gemiddelde student leeft ook onregelmatig in een niet al te nette kamer. Maar dan komt er meestal een fase waarin alles weer op de pootjes terecht komt, vroeg of laat.
Het lijkt me vrij relevant of er een toekomst in de kunstwereld voor hem is weggelegd.
Ik bedoel: werkt hij iedere dag, worden de resultaten mooi, verkoopt hij het? Wordt het steeds mooier?
De gemiddelde student leeft ook onregelmatig in een niet al te nette kamer. Maar dan komt er meestal een fase waarin alles weer op de pootjes terecht komt, vroeg of laat.
Het lijkt me vrij relevant of er een toekomst in de kunstwereld voor hem is weggelegd.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 27 augustus 2009 om 17:09
donderdag 27 augustus 2009 om 17:12
Volgens mij haal jij de termen hippie en kunstenaar door elkaar.
Ik ken een hoop kunstenaars en die hebben het goed voor elkaar hoor!
Eentje die redelijk dicht bij me staat heeft een prachtig huis, sport iedere ochtend,ziet er altijd uit om door een ringetje te halen en exposeert in de "grote" musea.
Zijn schilderijen gaan vanaf zo'n ¤100.000 dus krap heeft hij het niet.
In niets is hij wat je beschrijft.
Maar ja...hij is dan ook homo
Nee zonder gekheid...Kunst hoeft echt niet hand in hand te gaan met chaos en armoede.
Ik ken een hoop kunstenaars en die hebben het goed voor elkaar hoor!
Eentje die redelijk dicht bij me staat heeft een prachtig huis, sport iedere ochtend,ziet er altijd uit om door een ringetje te halen en exposeert in de "grote" musea.
Zijn schilderijen gaan vanaf zo'n ¤100.000 dus krap heeft hij het niet.
In niets is hij wat je beschrijft.
Maar ja...hij is dan ook homo
Nee zonder gekheid...Kunst hoeft echt niet hand in hand te gaan met chaos en armoede.
