Relaties
alle pijlers
Relatie over - loslaten is zo moeilijk
maandag 26 januari 2009 om 17:14
Ik ben sinds twee weken weer vrijgezel, hij zette er een punt achter omdat hij zich niet zo aan mij wil binden als ik aan hem. Hij is gehecht aan zijn vrijheid, wil geen verantwoording afleggen, zijn eigen dingen doen en weinig tot geen rekening houden met mij. Iedereen zegt dat ik hem moet vergeten, door moet gaan met mijn eigen leven. Alleen: ik heb mezelf steeds verder weggecijferd om het te laten slagen tussen ons, hij was als een verslaving voor mij (en volgens mij ik ook voor hem getuige het constante contact zoeken met elkaar, zo'n twintig maal per dag). Ik wist dat het niet goed zat, dat hij niet echt voor me ging, maar ik ben enorm gaan knokken voor ons en heb dat lange tijd volgehouden. Nu val ik in een enorm gat. Ik heb bijna al mijn vrienden verwaarloosd, zijn wereld was de mijne geworden. Het liefst zou ik hem willen bellen en het weer proberen samen. Deze pijn is zo erg! Ik voel me zo alleen en afgewezen. Alles heb ik voor deze man gedaan. Ik had gehoopt dat hij mij ook zou gaan missen, maar daar lijkt het niet op, ik hoor niks van hem. En elke dag die verstrijkt, voelt het alsof hij verder bij me vandaan is. Daar raak ik dan van in paniek, bang dat hij me allang vergeten is. Ik weet dat deze man niet goed voor me is, maar ik heb toch nog hoop dat hij me niet kan missen, bereid is toch te investeren in ons. Hoe moet ik hem loslaten? Ik weet het ook even niet meer, ik moest het ergens kwijt!
donderdag 26 februari 2009 om 21:27
Er zijn flink wat meiden geïnteresseerd in een meeting en ik heb dan ook van 4 hun emailadres. Zullen we een datum en locatie prikken, dan kunnen we de rest prive afhandelen..
Met mij gaat het eigenlijk nog steeds goed. Ik kreeg een heel leuk aanbod van iemand om mensen te ontmoeten en dat ga ik ook zeker doen. Ex was niet zo van het ontmoeten van mensen, die zag overal beren op de weg in de zin van dat hij mij kwijt zou raken. Nu hij daar zelf voor heeft gezorgd, ga ik weer lekker doen wat ik leuk vind!
Met mij gaat het eigenlijk nog steeds goed. Ik kreeg een heel leuk aanbod van iemand om mensen te ontmoeten en dat ga ik ook zeker doen. Ex was niet zo van het ontmoeten van mensen, die zag overal beren op de weg in de zin van dat hij mij kwijt zou raken. Nu hij daar zelf voor heeft gezorgd, ga ik weer lekker doen wat ik leuk vind!
donderdag 26 februari 2009 om 21:31
donderdag 26 februari 2009 om 21:56
Marijntje (e.a.) mijn mailadres is fourwheels-oneheart@hotmail.com, als je daar een mailtje naartoe stuurt, dan regelen we de rest prive.
Ik ben ook erg blij dat ik er weer positief tegenaan kan kijken! Maar ik ben er nog niet, hoor, het gaat nu net even 2 dagen goed, dan kan ik gemakkelijk weer terugvallen. Maar voorlopig wil ik dat helemaal niet!
Ik weet niet precies wat het is dat ervoor gezorgd heeft dat ik nu zover ben, maar ik kan wel zeggen dat géén contact daar zeker aan bijdraagt! Echt helemaal niets!
In het begin verwachtte ik nog steeds wel wat en kon ik toch nog van die vreselijk nerveuze buien hebben, maar als er gewoon niks komt, en er niks gebeurt, dan houdt het op een gegeven moment toch op.
Zie het als een brandend vuurtje wat langzaam uitgaat. Als je geen contact hebt en geen nieuwe informatie krijgt, dan brandt het vuurtje op. Maar ga je zoeken, contact houden of wat dan ook, dan gooi je er steeds een virtueel houtblok op wat weer opnieuw gaat oplaaien in de vorm van verdriet of boosheid.
Je moet het wel de tijd geven om het vuurtje uit te laten gaan..
Ik ben ook erg blij dat ik er weer positief tegenaan kan kijken! Maar ik ben er nog niet, hoor, het gaat nu net even 2 dagen goed, dan kan ik gemakkelijk weer terugvallen. Maar voorlopig wil ik dat helemaal niet!
Ik weet niet precies wat het is dat ervoor gezorgd heeft dat ik nu zover ben, maar ik kan wel zeggen dat géén contact daar zeker aan bijdraagt! Echt helemaal niets!
In het begin verwachtte ik nog steeds wel wat en kon ik toch nog van die vreselijk nerveuze buien hebben, maar als er gewoon niks komt, en er niks gebeurt, dan houdt het op een gegeven moment toch op.
Zie het als een brandend vuurtje wat langzaam uitgaat. Als je geen contact hebt en geen nieuwe informatie krijgt, dan brandt het vuurtje op. Maar ga je zoeken, contact houden of wat dan ook, dan gooi je er steeds een virtueel houtblok op wat weer opnieuw gaat oplaaien in de vorm van verdriet of boosheid.
Je moet het wel de tijd geven om het vuurtje uit te laten gaan..
donderdag 26 februari 2009 om 22:19
"Brandend vuurtje wat langzaam uitgaat."
Mooi gezegd/geschreven maar zo ontzettend moeilijk.
Juist door nog wel eens contact te hebben, wil ik "het lijntje" nog vasthouden, mag ik van mezelf nog hoop hebben, ik weet dat ik er niet slim aan doe, maar ik heb het gevoel dat ik nog niet zo ver ben om het vuurtje te laten doven.
Ben ik nu heel erg? Of zijn er meer meiden die het zo voelen?
Mooi gezegd/geschreven maar zo ontzettend moeilijk.
Juist door nog wel eens contact te hebben, wil ik "het lijntje" nog vasthouden, mag ik van mezelf nog hoop hebben, ik weet dat ik er niet slim aan doe, maar ik heb het gevoel dat ik nog niet zo ver ben om het vuurtje te laten doven.
Ben ik nu heel erg? Of zijn er meer meiden die het zo voelen?
donderdag 26 februari 2009 om 22:38
quote:jeanne schreef op 26 februari 2009 @ 22:19:
"Brandend vuurtje wat langzaam uitgaat."
Mooi gezegd/geschreven maar zo ontzettend moeilijk.
Juist door nog wel eens contact te hebben, wil ik "het lijntje" nog vasthouden, mag ik van mezelf nog hoop hebben, ik weet dat ik er niet slim aan doe, maar ik heb het gevoel dat ik nog niet zo ver ben om het vuurtje te laten doven.
Ben ik nu heel erg? Of zijn er meer meiden die het zo voelen?
nee hoor...
en ja, ikke!
dom, ik weet het en ik probeer het ook echt maar soms lukt het me gewoon echt niet...
"Brandend vuurtje wat langzaam uitgaat."
Mooi gezegd/geschreven maar zo ontzettend moeilijk.
Juist door nog wel eens contact te hebben, wil ik "het lijntje" nog vasthouden, mag ik van mezelf nog hoop hebben, ik weet dat ik er niet slim aan doe, maar ik heb het gevoel dat ik nog niet zo ver ben om het vuurtje te laten doven.
Ben ik nu heel erg? Of zijn er meer meiden die het zo voelen?
nee hoor...
en ja, ikke!
dom, ik weet het en ik probeer het ook echt maar soms lukt het me gewoon echt niet...
donderdag 26 februari 2009 om 22:45
mooi gezegd.. van dat brandend vuurtje..
en jeanne en mammalief, het lukt mij ook nog niet om t vuurtje te laten doven.. zelfs niet nu na bijna 3 maanden.. ik heb geen contact meer met hem.. maar juist omdat het in de laatste maanden van onze relatie al niet meer zo goed ging en ik maar bleef investeren, ben ik erg goed geworden in het zoeken naar alternatieve brandstoffen om het zo maar te zeggen (hoop houden zonder goede reden)..
en jeanne en mammalief, het lukt mij ook nog niet om t vuurtje te laten doven.. zelfs niet nu na bijna 3 maanden.. ik heb geen contact meer met hem.. maar juist omdat het in de laatste maanden van onze relatie al niet meer zo goed ging en ik maar bleef investeren, ben ik erg goed geworden in het zoeken naar alternatieve brandstoffen om het zo maar te zeggen (hoop houden zonder goede reden)..
donderdag 26 februari 2009 om 23:13
Ja mooie vergelijking, het vuurtje moet uitbranden en er geen hout meer opgooien...
Net zoiets als niet krabben aan een wond die heel langzaam aan het genezen is.
4wheels heb je mijn email-adres nog? Ik zit er bij in ieder geval.
En toch komt er een dag, nu haast niet voor te stellen, dat we erover heen zullen zijn, dat het echt geen pijn meer doet...
Toch best een fijne gedachte
Net zoiets als niet krabben aan een wond die heel langzaam aan het genezen is.
4wheels heb je mijn email-adres nog? Ik zit er bij in ieder geval.
En toch komt er een dag, nu haast niet voor te stellen, dat we erover heen zullen zijn, dat het echt geen pijn meer doet...
Toch best een fijne gedachte
vrijdag 27 februari 2009 om 00:30
ach.. hij deed aardig zoals tegen een redelijk goede vriend.. kan hem niks kwalijk nemen daarover.. t is tenslotte uit.. maar t is wel erg raar en ook niet wat ik wil.
maar goed.. net mailtje gehad van leuke man dus dat helpt dan wel weer.. en begin gewoon weer opnieuw met mn 60 dagen.
het lukt jou dus ook niet goed om geen contact te hebben met ex?
maar goed.. net mailtje gehad van leuke man dus dat helpt dan wel weer.. en begin gewoon weer opnieuw met mn 60 dagen.
het lukt jou dus ook niet goed om geen contact te hebben met ex?
vrijdag 27 februari 2009 om 07:46
Goede instelling Porcelina! Gewoon opnieuw beginnen met je 60 dagen! Misschien heb je zijn afstandelijke reactie gewoon nodig om toch op den duur los te kunnen gaan laten...
En wat ik al zeg, ik ben er voorlopig ook nog niet. Maar ik heb het wel een kans gegeven. Wist dat ik er met geen mogelijkheid anders uit zou komen dan er echt doorheen te moeten. Alle pijn, verdriet en boosheid ervaren en het er allemaal gewoon laten zijn. Dat ging niet huppelend en zingend, dat ging met futloos en huilend in mijn bed liggen, dat ging met een continue aanwezig zeurderig deprimerend gevoel, dat ging met chagerijnige uitvallen naar anderen etc.
Wat betreft degenen die het nu na een paar maanden nog steeds moeilijk hebben, kan ik bijna zeker van zijn dat zij zich willen afsluiten voor verdriet en pijn en zich ertegen verzetten. Het is ook echt een mega rotgevoel, maar als je er écht vanaf wil, zul je het allemaal over je heen moeten laten komen.
En geloof me dat ik laag gezonken ben! Ik durf nu nog steeds niet in andere topics te reageren uit angst 'bekenden' tegen te komen die me vorig jaar en het jaar daarvoor aan hebben moeten horen met mijn liefdesverdriet terwijl ik toch maar hoop bleef houden... En stel dat hij nu nog belt....? Ik voel me nu goed en heb allerlei plannen, maar sta ik nog zo stevig als hij wat laat horen?
Dus daarom nog een keer: géén contact!
En wat ik al zeg, ik ben er voorlopig ook nog niet. Maar ik heb het wel een kans gegeven. Wist dat ik er met geen mogelijkheid anders uit zou komen dan er echt doorheen te moeten. Alle pijn, verdriet en boosheid ervaren en het er allemaal gewoon laten zijn. Dat ging niet huppelend en zingend, dat ging met futloos en huilend in mijn bed liggen, dat ging met een continue aanwezig zeurderig deprimerend gevoel, dat ging met chagerijnige uitvallen naar anderen etc.
Wat betreft degenen die het nu na een paar maanden nog steeds moeilijk hebben, kan ik bijna zeker van zijn dat zij zich willen afsluiten voor verdriet en pijn en zich ertegen verzetten. Het is ook echt een mega rotgevoel, maar als je er écht vanaf wil, zul je het allemaal over je heen moeten laten komen.
En geloof me dat ik laag gezonken ben! Ik durf nu nog steeds niet in andere topics te reageren uit angst 'bekenden' tegen te komen die me vorig jaar en het jaar daarvoor aan hebben moeten horen met mijn liefdesverdriet terwijl ik toch maar hoop bleef houden... En stel dat hij nu nog belt....? Ik voel me nu goed en heb allerlei plannen, maar sta ik nog zo stevig als hij wat laat horen?
Dus daarom nog een keer: géén contact!
vrijdag 27 februari 2009 om 08:25
Morning meiden...
OK, das duidelijk GEEN contact! Denk idd dat dat het beste is. Denk zo vaak dat ik hem even wil spreken gewoon om te praten, maar dat maakt het alleen maar erger denk ik. Ik was gister helemaal overstuur door die hyves foto, dus ben daar duidelijk niet klaar voor.
Porcelina: gaat ie? Bijgekomen van gesprek? Kan me voorstellen dat het helemaal pijn doet als ie je als een normale vriendin behandelt, lijkt me erg vreemd of niet. Idd: nu geen contact hoor. Bij mij ging het ook de laatste maanden minder trouwens. Heb dat ook wel aangevoeld, maar nooit geweten dat ie echt twijfelde aan onze relatie.
4wheels: sterk hoor! Na hoeveel tijd had je voor het eerst het idee dat het goed ging komen??
Diss: idd: die dag komt er echt hoor, voor ons allemaal!!!
OK, das duidelijk GEEN contact! Denk idd dat dat het beste is. Denk zo vaak dat ik hem even wil spreken gewoon om te praten, maar dat maakt het alleen maar erger denk ik. Ik was gister helemaal overstuur door die hyves foto, dus ben daar duidelijk niet klaar voor.
Porcelina: gaat ie? Bijgekomen van gesprek? Kan me voorstellen dat het helemaal pijn doet als ie je als een normale vriendin behandelt, lijkt me erg vreemd of niet. Idd: nu geen contact hoor. Bij mij ging het ook de laatste maanden minder trouwens. Heb dat ook wel aangevoeld, maar nooit geweten dat ie echt twijfelde aan onze relatie.
4wheels: sterk hoor! Na hoeveel tijd had je voor het eerst het idee dat het goed ging komen??
Diss: idd: die dag komt er echt hoor, voor ons allemaal!!!
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
vrijdag 27 februari 2009 om 13:40
Hallo allemaal!
Vanochtend belde mn ex-schoonzus.. Vanavond gaan we samen ergens iets eten..
Zij heeft hem nog gesproken.. Hij vindt het lastig, maar zegt dat het beter is zo. Ik werd daarna zó boos!!!! Ik vind het helemaal niet beter zo!! Grrrr...
Ik voel me rot.. heel rot..
Maare toch ga ik nu ook mn best doen om er weer overheen te komen..
Ik vind het zo moeilijk om 'er aan toe te geven'. Huilen enzo gaat soms zo lastig.. Maar even later krijg ik paniekaanvallen en ga hyperventileren. Dus het zit er wel, maar het komt er op een andere, hele rotte manier uit!
Heel veel dingen die jullie ook schrijven herken ik... ook wel fijn om te weten dat het 'normaal' is!
Hele dikke knuffel voor jullie allemaal!!
Liefs!!
Vanochtend belde mn ex-schoonzus.. Vanavond gaan we samen ergens iets eten..
Zij heeft hem nog gesproken.. Hij vindt het lastig, maar zegt dat het beter is zo. Ik werd daarna zó boos!!!! Ik vind het helemaal niet beter zo!! Grrrr...
Ik voel me rot.. heel rot..
Maare toch ga ik nu ook mn best doen om er weer overheen te komen..
Ik vind het zo moeilijk om 'er aan toe te geven'. Huilen enzo gaat soms zo lastig.. Maar even later krijg ik paniekaanvallen en ga hyperventileren. Dus het zit er wel, maar het komt er op een andere, hele rotte manier uit!
Heel veel dingen die jullie ook schrijven herken ik... ook wel fijn om te weten dat het 'normaal' is!
Hele dikke knuffel voor jullie allemaal!!
Liefs!!
vrijdag 27 februari 2009 om 18:31
En dan is het weer weekend....en dan is het voor mij weer xtra moeilijk. Geloof dat ik er een beetje doorheen zit op 't moment want zit weer te huilen ... Heb ook keelpijn en ben verkouden aan het worden, tja, das ook wel logisch want weerstand is natuurlijk nul op het moment door het niet slapen en de stress. Morgen komt m'n moeder langs, en zondag ga ik naar een vriendin (als ik dus niet echt ziek wordt). Wel afleiding dus, maar de avonden wel alleen. Ik vind het zooo moeilijk. Maar ik denk dat ik daar ook gewoon doorheen moet. Alleen maar weg zijn, is ook maar vluchten denk ik.
Heeft iemand een gebruiksaanwijzing hoe ik dat beroemde knopje om kan zetten, zodat ik niet meer aan hem denk
? Zeker nu het weekend is, en wij altijd samen waren, denk ik weer bij alles aan hem. En ook wat hij nu aan het doen is, of ie aan mij denkt, of ie mss toch spijt heeft.... Verkeerd, ik weet het, maar kan er niks aan doen...
Heeft iemand een gebruiksaanwijzing hoe ik dat beroemde knopje om kan zetten, zodat ik niet meer aan hem denk
? Zeker nu het weekend is, en wij altijd samen waren, denk ik weer bij alles aan hem. En ook wat hij nu aan het doen is, of ie aan mij denkt, of ie mss toch spijt heeft.... Verkeerd, ik weet het, maar kan er niks aan doen...
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
vrijdag 27 februari 2009 om 18:42
4wheels, precies wat je zegt.. als ik m heb gesproken weet ik weer heel goed dat wat vroeger was echt niet meer is en dat helpt heel erg met loslaten! Ik ga me concentreren op mezelf, mn vriendinnetjes (en leuke man ook wel een beetje).. en dan komen die 60 dagen deze keer hopelijk wel goed.
het klinkt alsof jij weet wat je aan t doen bent, alleen vraag ik me af.. hoe doe je dat dan het toelaten? hoe weet je of je het wegstop of dat het gewoon beter met je gaat?
ik begrijp het gevoel wat je hebt gehad wel, het kan zo moeilijk zijn om te geloven dat het niet meer kan zijn. je blijft maar denken aan toen t goed was en niet snappen dat dat voorbij is.. ging er bij jou op een gegeven moment een knop on dat het echt niet meer goed kwam tussen jullie?
moppie, dank je.. gaat ok hoor.. wel moe van de emoties.. maar voel me prima vandaag. het is idd super vreemd dat ie nu zo tegen me praat.. ik zei m al dat ie niet meer de zelfde persoon is, zo afstandelijk. maar dat was zoals ik hierboven al zei ook wel goed voor het accepteren dat t echt niet meer kan tussen ons.
Ja je voelt dat aan he.. maar ik dacht ook nooit dat we er niet uit zouden komen.. gewoon een mindere tijd, daar kom je uit, dacht ik. maar t kan toch ineens heel anders aflopen he. Was je in de laatste maanden echt helemaal niet bang dat t uit zou gaan? ik de laatste weken namelijk wel.
knuffel voor marijntje!
ga nu in de stad wat eten met een vriendinnetje, die komt zo. tot later meiden
het klinkt alsof jij weet wat je aan t doen bent, alleen vraag ik me af.. hoe doe je dat dan het toelaten? hoe weet je of je het wegstop of dat het gewoon beter met je gaat?
ik begrijp het gevoel wat je hebt gehad wel, het kan zo moeilijk zijn om te geloven dat het niet meer kan zijn. je blijft maar denken aan toen t goed was en niet snappen dat dat voorbij is.. ging er bij jou op een gegeven moment een knop on dat het echt niet meer goed kwam tussen jullie?
moppie, dank je.. gaat ok hoor.. wel moe van de emoties.. maar voel me prima vandaag. het is idd super vreemd dat ie nu zo tegen me praat.. ik zei m al dat ie niet meer de zelfde persoon is, zo afstandelijk. maar dat was zoals ik hierboven al zei ook wel goed voor het accepteren dat t echt niet meer kan tussen ons.
Ja je voelt dat aan he.. maar ik dacht ook nooit dat we er niet uit zouden komen.. gewoon een mindere tijd, daar kom je uit, dacht ik. maar t kan toch ineens heel anders aflopen he. Was je in de laatste maanden echt helemaal niet bang dat t uit zou gaan? ik de laatste weken namelijk wel.
knuffel voor marijntje!
ga nu in de stad wat eten met een vriendinnetje, die komt zo. tot later meiden
vrijdag 27 februari 2009 om 20:12
zaterdag 28 februari 2009 om 00:25
jeanne, hoe lang is het dan uit bij jou? (sorry heb niet alles terug gelezen) .. is het gevoel er echt nog bij hem of wil je dat denken?.. niet hard bedoeld hoor.. maar ik ken die gedachte en soms is het gewoon meer iets wat je wil dan dat het echt zo is.. maar ik kan dat niet zeggen over jou situatie natuurlijk.
bizar he.. je kan zo overtuigd zijn van je (en zijn) liefde..
marijntje, hoe was het eten met je ex-schoonzus? ik herken het niet kunnen huilen en daarna stressen en hyperventileren... schrale troost.. maar bij mij werd dit wel echt langzaam minder.. het is heel kut.. maar het komt er bij jou (ons) idd anders uit.. maar het komt er wel uit en uiteindelijk is dat toch "goed" voor je.
moppie, gaat het weer een beetje? ik denk dat het een beetje een balans vinden is tussen thuis zijn en het ondergaan en "leuke dingen" doen en vluchten... het is allebei goed voor je.. en als ik het knopje vind laat ik het je weten
en om maar even te citeren uit een boekje wat meerderen van jullie hier hebben gelezen: "iedere gehaktbal herinnert me nog aan hem"
bizar he.. je kan zo overtuigd zijn van je (en zijn) liefde..
marijntje, hoe was het eten met je ex-schoonzus? ik herken het niet kunnen huilen en daarna stressen en hyperventileren... schrale troost.. maar bij mij werd dit wel echt langzaam minder.. het is heel kut.. maar het komt er bij jou (ons) idd anders uit.. maar het komt er wel uit en uiteindelijk is dat toch "goed" voor je.
moppie, gaat het weer een beetje? ik denk dat het een beetje een balans vinden is tussen thuis zijn en het ondergaan en "leuke dingen" doen en vluchten... het is allebei goed voor je.. en als ik het knopje vind laat ik het je weten
en om maar even te citeren uit een boekje wat meerderen van jullie hier hebben gelezen: "iedere gehaktbal herinnert me nog aan hem"
zaterdag 28 februari 2009 om 08:03
Hoi meiden! Ik heb heel wat moeten bijlezen! Bij mij is de paniek die ik de eerste dagen/weken voelde wel verminderd, maar het verdriet is er nog steeds. En ook ik kom op plaatsen en zie dingen die me steeds aan hem herinneren. Mijn ex heeft me niet goed behandeld, investeerde voor geen meter in onze relatie, maar toch kan er nog steeds niemand aan hem tippen terwijl de meeste andere mannen waarschijnlijk beter in elkaar zitten dan hij! Vanmorgen realiseerde ik me dat als hij me terug zou willen ik dat niet meer kan zien als een daad van liefde. Ik bedoel: het is bij ons al vaker uit geweest, heb hem telkens teruggenomen na een tijdje maar als je echt van iemand houdt, dan kom je daar toch niet steeds pas na een paar maanden van uit elkaar zijn achter? Ik vind het erg moeilijk hem los te laten, hem niet meer te zien als mijn toekomst. Dat schijnt ook de meeste pijn te veroorzaken bij liefdesverdriet: hoe meer je verwachtte van de relatie wat de toekomst betreft, hoe groter het verdriet. En ondanks dat hij geen goede man voor mij was (was tijdens onze relatie eigenlijk ook niet happy met hem) heb ik toch gehoopt dat we het zouden redden samen. Dan is de klap en het verdriet groot.
Ik heb geen tranen meer, maar mijn hart huil nog wel vaak.
ik blijf maar kraben, net alsof ik juist de pijn wil blijven voelen omdat dat mijn liefde bewijst ofzo
Ik vind dit zo herkenbaar. Als vrienden vragen hoe het met me gaat, dan vind ik het ook moeilijk om te zeggen dat het redelijk gaat, alsof ik hem meer loslaat door dat te zeggen en dat wil ik ergens niet. Alsof hij nog dichtbij me is als ik zeg dat ik nog heel veel verdriet heb. Raar he!
Sterkte vandaag allemaal, denk aan jullie!
Ik heb geen tranen meer, maar mijn hart huil nog wel vaak.
ik blijf maar kraben, net alsof ik juist de pijn wil blijven voelen omdat dat mijn liefde bewijst ofzo
Ik vind dit zo herkenbaar. Als vrienden vragen hoe het met me gaat, dan vind ik het ook moeilijk om te zeggen dat het redelijk gaat, alsof ik hem meer loslaat door dat te zeggen en dat wil ik ergens niet. Alsof hij nog dichtbij me is als ik zeg dat ik nog heel veel verdriet heb. Raar he!
Sterkte vandaag allemaal, denk aan jullie!
zaterdag 28 februari 2009 om 09:36
Hallo allemaal!
We hebben weer weekend! Achteraf gezien gaat zo'n week toch wel snel...
Porcelina: Rot voor je dat het er bij jou ook 'anders' uitkomt... Ik baal er iig wel van. Ik heb liever dat ik het verdriet 'voel', dan dat ik midden in de supermarkt ga hyperen
Moppie: Hoe is het met je keelpijn enzo? Niet ziek worden hoor!! Verwen jezelf maar lekker met vitamientjes enzo!
Ik herken het van de avonden.. het liefst ben ik dan ook weg.. Misschien moeten we onze msn (als we die hebben) maar uitwisselen, dan kunnen we met elkaar kletsen en toch 'afleiding' hebben!!
Gisteravond ben ik met mn ex-schoonzus (wat een rotwoord!!) gaan eten! Was erg gezellig en lekker! We hebben veel zitten kletsen over school, we zijn allebei juf.. ook over mijn ex. Daarna nog bij haar thuis wat drinken. Haar man, de broer van mijn ex, lijkt zoveel op mijn ex! Ook wel weer raar om te zien!
Hij had hem nog gesproken.. hij heeft zei dat hij het lastig vond, maar dat het voor nu beter is zo.
En ja hoor, ik heb natuurlijk weer hoop! Voor nu is het beter zo zegt hij! Zucht....
Iedereen zegt dat het aan hem ligt.. hij moet een flinke schop onder zn kont hebben om in te zien dat een relatie niet benauwend is, maar dat het iets moois is, een aanvulling! Maar ja.. wie zegt hem dat?
Ik ga maar even ontbijten, boodschappen doen, de was enzo...
Voor jullie allemaal een hele dikke knuffel!!
We hebben weer weekend! Achteraf gezien gaat zo'n week toch wel snel...
Porcelina: Rot voor je dat het er bij jou ook 'anders' uitkomt... Ik baal er iig wel van. Ik heb liever dat ik het verdriet 'voel', dan dat ik midden in de supermarkt ga hyperen
Moppie: Hoe is het met je keelpijn enzo? Niet ziek worden hoor!! Verwen jezelf maar lekker met vitamientjes enzo!
Ik herken het van de avonden.. het liefst ben ik dan ook weg.. Misschien moeten we onze msn (als we die hebben) maar uitwisselen, dan kunnen we met elkaar kletsen en toch 'afleiding' hebben!!
Gisteravond ben ik met mn ex-schoonzus (wat een rotwoord!!) gaan eten! Was erg gezellig en lekker! We hebben veel zitten kletsen over school, we zijn allebei juf.. ook over mijn ex. Daarna nog bij haar thuis wat drinken. Haar man, de broer van mijn ex, lijkt zoveel op mijn ex! Ook wel weer raar om te zien!
Hij had hem nog gesproken.. hij heeft zei dat hij het lastig vond, maar dat het voor nu beter is zo.
En ja hoor, ik heb natuurlijk weer hoop! Voor nu is het beter zo zegt hij! Zucht....
Iedereen zegt dat het aan hem ligt.. hij moet een flinke schop onder zn kont hebben om in te zien dat een relatie niet benauwend is, maar dat het iets moois is, een aanvulling! Maar ja.. wie zegt hem dat?
Ik ga maar even ontbijten, boodschappen doen, de was enzo...
Voor jullie allemaal een hele dikke knuffel!!
zaterdag 28 februari 2009 om 09:47
quote:moppie_online schreef op 27 februari 2009 @ 08:25:
4wheels: sterk hoor! Na hoeveel tijd had je voor het eerst het idee dat het goed ging komen??
Ik kan niet echt zeggen dat er één moment was waarop ik dat dacht. Er zijn wel meerdere momenten geweest waarop ik dat voelde. Maar als ik daarna dan een terugslag krijg, dan is het moeilijk om je eraan vast te houden.
Maar het begint met kleine dingen. LH zegt bijv. dat de eerste paniek weg is, maar dat het verdriet blijft. Dat is een klein, maar grote stap vooruit!
Deze week bleef het gevoel dat het goed gaat komen langer hangen. Waar ik me begin van de week een 8 voelde, was ik bang dat ik de dag erna weer een 6 zou voelen, maar ook de dag erna bleef een 8.
Maar ik ben ook iemand van het lijntje niet willen loslaten, zo heb ik bijv. mijn eigen telnr nog. Het is een makkelijk nr en ik weet dat hij die nog heeft/weet. Je weet tenslotte maar nooit
Ik wil hem niet meer terug. Ik wil hem nog wel zien kruipen voor me. Maar als dat niet gebeurt, heb ik dat veel liever!
Hoe je iemand los laat kan ik niet echt vertellen, maar ik kan wel vertellen wat ik gedaan heb om te komen waar ik nu ben (en dat is nog steeds niet helemaal los, maar wel op de goede weg):
1) Daar kom ik weer: géén contact. Helemaal niet, niks. Het duurt even voor de obsessieve relatie met je telefoon voorbij is en je niet meer schrikt van elk berichtje (niet van hem) dat er binnenkomt. Ik heb een ander bel- en berichtentoontje genomen, zodat ik dat niet gelijk aan hem linkte als ik gebeld werd of een sms kreeg.
2) Wat ik in het begin ook deed was mezelf voor de gek houden. Dan schreef ik een smsje, maar ipv te verzenden sloeg ik het op. Zo was ik het toch kwijt en hij had het niet gekregen.
3) Zoals eerder gezegd slik ik sinds een week een mix van Vitamine 6 (Dagravit Becoforte) voor lichamelijke en geestelijke energie en tegen stenmmingswisselingen. Die energie blijft helaas uit, ik ben echt gebroken en heb hoofdpijn. Máár, die stemmingswisselingen lijken wel weg. Ik ben niet meer paniekerig of opvliegend en ik voel me ook veel rustiger. Dat vind ik het belangrijkste, dan maar moe, dat vind ik prettiger dan tegen de muren op te vliegen
4) Verder heb ik natuurlijk ook alle boeken gelezen, en sommigen door elkaar heen.
5) Ik ben alles gaan doen waarvan ik wist dat hij het niet leuk zou vinden. Naar de sportschool, naar de sauna, met vriendinnen afspreken, bij mijn ouders blijven slapen etc. Het gaf me een machtig gevoel, zo van: kijk jij eens lekker wat ik doe!
6) Ik heb mijn huis intern opnieuw ingericht. Sterker nog, ik heb complete kamers verwisseld. Mijn slaapkamer is nu in een andere kamer dan voorheen en in mijn woonkamer heb ik alles verplaatst. Het staat nog leuk ook en het is iets van mij!
En een grotere stap ook nog (dat is niet voor iedereen weggelegd, snap ik wel): ik ben van plan te gaan verhuizen. En hij weet niet waarheen.
7) Gooi alles buiten beeld wat van hem is/was. Ik draag natuurlijk wel gewoon kleding die ik van hem heb gehad, omdat ik er (gelukkig) niet elke keer bij stil sta van wie ik wat gekregen/gekocht heb. Maar zijn drankjes, zijn snoep, etc, alles heb ik weggegooid of weggegeven (de flesjes bier dan). Weg ermee!
8) Zorg dat je er altijd leuk en goed uitziet! Hoe je je ook voelt, blijf die moeite doen om je te verzorgen!
Ik herinner me ook nog een keer dat hij na een tijdje toen het weer eens uit was voor m'n deur stond en schrok van hoe ik er uit zag. Maar ik was niet verwilderd, bejankt en vermagerd zoals hij waarschijnlijk gehoopt had wat zijn afwezigheid met me zou doen. Ik zag er goed uit. En het gaf mij een goed gevoel!
4wheels: sterk hoor! Na hoeveel tijd had je voor het eerst het idee dat het goed ging komen??
Ik kan niet echt zeggen dat er één moment was waarop ik dat dacht. Er zijn wel meerdere momenten geweest waarop ik dat voelde. Maar als ik daarna dan een terugslag krijg, dan is het moeilijk om je eraan vast te houden.
Maar het begint met kleine dingen. LH zegt bijv. dat de eerste paniek weg is, maar dat het verdriet blijft. Dat is een klein, maar grote stap vooruit!
Deze week bleef het gevoel dat het goed gaat komen langer hangen. Waar ik me begin van de week een 8 voelde, was ik bang dat ik de dag erna weer een 6 zou voelen, maar ook de dag erna bleef een 8.
Maar ik ben ook iemand van het lijntje niet willen loslaten, zo heb ik bijv. mijn eigen telnr nog. Het is een makkelijk nr en ik weet dat hij die nog heeft/weet. Je weet tenslotte maar nooit
Ik wil hem niet meer terug. Ik wil hem nog wel zien kruipen voor me. Maar als dat niet gebeurt, heb ik dat veel liever!
Hoe je iemand los laat kan ik niet echt vertellen, maar ik kan wel vertellen wat ik gedaan heb om te komen waar ik nu ben (en dat is nog steeds niet helemaal los, maar wel op de goede weg):
1) Daar kom ik weer: géén contact. Helemaal niet, niks. Het duurt even voor de obsessieve relatie met je telefoon voorbij is en je niet meer schrikt van elk berichtje (niet van hem) dat er binnenkomt. Ik heb een ander bel- en berichtentoontje genomen, zodat ik dat niet gelijk aan hem linkte als ik gebeld werd of een sms kreeg.
2) Wat ik in het begin ook deed was mezelf voor de gek houden. Dan schreef ik een smsje, maar ipv te verzenden sloeg ik het op. Zo was ik het toch kwijt en hij had het niet gekregen.
3) Zoals eerder gezegd slik ik sinds een week een mix van Vitamine 6 (Dagravit Becoforte) voor lichamelijke en geestelijke energie en tegen stenmmingswisselingen. Die energie blijft helaas uit, ik ben echt gebroken en heb hoofdpijn. Máár, die stemmingswisselingen lijken wel weg. Ik ben niet meer paniekerig of opvliegend en ik voel me ook veel rustiger. Dat vind ik het belangrijkste, dan maar moe, dat vind ik prettiger dan tegen de muren op te vliegen
4) Verder heb ik natuurlijk ook alle boeken gelezen, en sommigen door elkaar heen.
5) Ik ben alles gaan doen waarvan ik wist dat hij het niet leuk zou vinden. Naar de sportschool, naar de sauna, met vriendinnen afspreken, bij mijn ouders blijven slapen etc. Het gaf me een machtig gevoel, zo van: kijk jij eens lekker wat ik doe!
6) Ik heb mijn huis intern opnieuw ingericht. Sterker nog, ik heb complete kamers verwisseld. Mijn slaapkamer is nu in een andere kamer dan voorheen en in mijn woonkamer heb ik alles verplaatst. Het staat nog leuk ook en het is iets van mij!
En een grotere stap ook nog (dat is niet voor iedereen weggelegd, snap ik wel): ik ben van plan te gaan verhuizen. En hij weet niet waarheen.
7) Gooi alles buiten beeld wat van hem is/was. Ik draag natuurlijk wel gewoon kleding die ik van hem heb gehad, omdat ik er (gelukkig) niet elke keer bij stil sta van wie ik wat gekregen/gekocht heb. Maar zijn drankjes, zijn snoep, etc, alles heb ik weggegooid of weggegeven (de flesjes bier dan). Weg ermee!
8) Zorg dat je er altijd leuk en goed uitziet! Hoe je je ook voelt, blijf die moeite doen om je te verzorgen!
Ik herinner me ook nog een keer dat hij na een tijdje toen het weer eens uit was voor m'n deur stond en schrok van hoe ik er uit zag. Maar ik was niet verwilderd, bejankt en vermagerd zoals hij waarschijnlijk gehoopt had wat zijn afwezigheid met me zou doen. Ik zag er goed uit. En het gaf mij een goed gevoel!
zaterdag 28 februari 2009 om 11:27
Een vriendin van me stuurde me de volgende link en de tekst vind ik wel toepasselijk voor de meesten van ons hier.
http://www.youtube.com/watch?v=r2rNLX8TxI4
Stukje:
The day that old morning sun rises in the west
And they pass a law in L.A. banning artificial breasts
When cars can run on water, gasoline and oil ain't worth jack
Right then, that's when
I'll take you back
Go on, keep trying
Come on, keep calling
You know I like it
When you come crawling
It's like music
To hear you squalling
Waa, waa, waa, waa, waa
NL:
De dag dat de zon opkomt in het westen
en ze in LA een wet aannemen die siliconen borsten verbieden
wanneer auto's rijden op water en gas en olie niks meer waard zijn
dan, en alleen dan
neem ik je terug.
Ga door, blijf het proberen
Kom op, blijf bellen
Je weet dat ik ervan hou
wanneer je komt kruipen
Het is als muziek in mijn oren
om je hard te horen huilen
Waa, waa, waa, waa, waa
http://www.youtube.com/watch?v=r2rNLX8TxI4
Stukje:
The day that old morning sun rises in the west
And they pass a law in L.A. banning artificial breasts
When cars can run on water, gasoline and oil ain't worth jack
Right then, that's when
I'll take you back
Go on, keep trying
Come on, keep calling
You know I like it
When you come crawling
It's like music
To hear you squalling
Waa, waa, waa, waa, waa
NL:
De dag dat de zon opkomt in het westen
en ze in LA een wet aannemen die siliconen borsten verbieden
wanneer auto's rijden op water en gas en olie niks meer waard zijn
dan, en alleen dan
neem ik je terug.
Ga door, blijf het proberen
Kom op, blijf bellen
Je weet dat ik ervan hou
wanneer je komt kruipen
Het is als muziek in mijn oren
om je hard te horen huilen
Waa, waa, waa, waa, waa
zaterdag 28 februari 2009 om 18:08
quote:porcelina1983 schreef op 28 februari 2009 @ 00:25:
jeanne, hoe lang is het dan uit bij jou? (sorry heb niet alles terug gelezen) .. is het gevoel er echt nog bij hem of wil je dat denken?.. niet hard bedoeld hoor.. maar ik ken die gedachte en soms is het gewoon meer iets wat je wil dan dat het echt zo is.. maar ik kan dat niet zeggen over jou situatie natuurlijk.
bizar he.. je kan zo overtuigd zijn van je (en zijn) liefde.. "
Sinds 10/2 is het voor de 3e keer in 1,5 jaar over.
Ik voel dat er nog veel zit van beide kanten. Waarschijnlijk niet genoeg vanuit zijn kant. En dat moet ik maar eens gaan accepteren i.p.v. hoop blijven houden. Makkelijker getypt dan gedaan, maar (zoals velen tegen mij zeggen) blijven trekken aan een dood paard kost ook erg veel energie.
Ik heb nog wel met enige regelmaat (om de 2 dagen) contact met hem. Voel me nog niet sterk genoeg om dat stop te zetten, ik voel me daarna namelijk wel iets of wat beter. Zo van, zie je dat hij me mist, wel van me houdt, het is zijn gekwetste ziel die tijd/ruimte nodig heeft, bla bla bla...
Fijn zo'n zaterdagavond... Behhh! Word ik weer even met mn neus op de feiten gedrukt. Vond het altijd heerlijk om in het weekend lekker samen te zijn. Maar eens kijken of er iets leuks op tv komt vanavond.
jeanne, hoe lang is het dan uit bij jou? (sorry heb niet alles terug gelezen) .. is het gevoel er echt nog bij hem of wil je dat denken?.. niet hard bedoeld hoor.. maar ik ken die gedachte en soms is het gewoon meer iets wat je wil dan dat het echt zo is.. maar ik kan dat niet zeggen over jou situatie natuurlijk.
bizar he.. je kan zo overtuigd zijn van je (en zijn) liefde.. "
Sinds 10/2 is het voor de 3e keer in 1,5 jaar over.
Ik voel dat er nog veel zit van beide kanten. Waarschijnlijk niet genoeg vanuit zijn kant. En dat moet ik maar eens gaan accepteren i.p.v. hoop blijven houden. Makkelijker getypt dan gedaan, maar (zoals velen tegen mij zeggen) blijven trekken aan een dood paard kost ook erg veel energie.
Ik heb nog wel met enige regelmaat (om de 2 dagen) contact met hem. Voel me nog niet sterk genoeg om dat stop te zetten, ik voel me daarna namelijk wel iets of wat beter. Zo van, zie je dat hij me mist, wel van me houdt, het is zijn gekwetste ziel die tijd/ruimte nodig heeft, bla bla bla...
Fijn zo'n zaterdagavond... Behhh! Word ik weer even met mn neus op de feiten gedrukt. Vond het altijd heerlijk om in het weekend lekker samen te zijn. Maar eens kijken of er iets leuks op tv komt vanavond.
zaterdag 28 februari 2009 om 18:56
Nou, de dag wel redelijk doorgekomen. M'n moeder was langsgeweest, en we zijn ff naar het tuincentrum geweest om plantjes te kopen om de boel wat op te fleuren. Merk wel dat zij het er ook moeilijk mee heeft (zij was ook zo blij dat ik zo gelukkig was), maar kan soms net de verkeerde dingen zeggen :S. Maar bedoelt het erg goed natuurlijk.
4wheels: idd, een aantal dingen doe ik ook. Geen contact dus (behalve dus wrsl via m'n vader of vriendin dat mailtje dat ik nog geld krijg), en heb gister zelfs m'n oude telefoon gezocht, die gebruik ik nu weer, want aan m'n nieuwe tel zitten ook veel herinneringen. Dit zijn erg goeie tips allemaal! Jee, verhuizen is wel erg grote stap, was je dat al van plan of heeft dat ook hiermee te maken?
Marijntje: kan me voorstellen dat je nu weer beetje hoop krijgt, maar uit zelfbescherming: niet doen hoor! Vermaak je je verder een beetje dit weekend?
LH: idd, hoeveel je van de relatie verwachtte, je zag een toekomst, je hebt er zoveel in geinvesteerd. Ik zou n.b. naar limburg gaan verhuizen (dat had ik er voor over!)..., en alles nu weg.... Ben trouwens bang dat mijn tranen nog lang niet op zijn
Jeanne: idd fijn zo'n zaterdagavond.. NOT!! En heb het erg moeilijk, vooral als ik bedenk dat we 3 weken geleden nog gezellig uit eten waren en daarna samen op de bank zaten, ik mis die gezelligheid... Nouja, we moeten onszelf maar vermaken. Volgende week mss weer es stappen maar vanavond ga ik idd ook iets op de TV zoeken, en gezellig met m'n kat op de bank zitten met hapje en drankje! (klinkt alsof ik er zin in heb, maar dat is dus niet zo, maar ja, weinig keus he..., hoop dat ik er over een tijd weer van kan genieten).
Morgen ga ik naar een vriendin, en heb maar gezegd dat we dan samen even dingen moeten bedenken die niet leuk aan hem/onze relatie waren (want ik kan ze zelf dus niet zo bedenken). En erover praten is altijd goed. Oja, en nog beetje keelpijn/verkouden, maar het lijkt niet door te zetten gelukkig.
voor jullie allemaal!!
4wheels: idd, een aantal dingen doe ik ook. Geen contact dus (behalve dus wrsl via m'n vader of vriendin dat mailtje dat ik nog geld krijg), en heb gister zelfs m'n oude telefoon gezocht, die gebruik ik nu weer, want aan m'n nieuwe tel zitten ook veel herinneringen. Dit zijn erg goeie tips allemaal! Jee, verhuizen is wel erg grote stap, was je dat al van plan of heeft dat ook hiermee te maken?
Marijntje: kan me voorstellen dat je nu weer beetje hoop krijgt, maar uit zelfbescherming: niet doen hoor! Vermaak je je verder een beetje dit weekend?
LH: idd, hoeveel je van de relatie verwachtte, je zag een toekomst, je hebt er zoveel in geinvesteerd. Ik zou n.b. naar limburg gaan verhuizen (dat had ik er voor over!)..., en alles nu weg.... Ben trouwens bang dat mijn tranen nog lang niet op zijn
Jeanne: idd fijn zo'n zaterdagavond.. NOT!! En heb het erg moeilijk, vooral als ik bedenk dat we 3 weken geleden nog gezellig uit eten waren en daarna samen op de bank zaten, ik mis die gezelligheid... Nouja, we moeten onszelf maar vermaken. Volgende week mss weer es stappen maar vanavond ga ik idd ook iets op de TV zoeken, en gezellig met m'n kat op de bank zitten met hapje en drankje! (klinkt alsof ik er zin in heb, maar dat is dus niet zo, maar ja, weinig keus he..., hoop dat ik er over een tijd weer van kan genieten).
Morgen ga ik naar een vriendin, en heb maar gezegd dat we dan samen even dingen moeten bedenken die niet leuk aan hem/onze relatie waren (want ik kan ze zelf dus niet zo bedenken). En erover praten is altijd goed. Oja, en nog beetje keelpijn/verkouden, maar het lijkt niet door te zetten gelukkig.
voor jullie allemaal!!
Liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen
