
relatie uit
woensdag 15 november 2017 om 23:27
Wegens herkenbaarheid verhaal even weggehaald. Samenvatting: relatie is uit, ik voel me kut en vind het fijn dit te delen.
iedereen die zijn verhaal van zich af wil schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic ! Laten we elkaar steunen!
iedereen die zijn verhaal van zich af wil schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic ! Laten we elkaar steunen!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-11-2017 20:22
Reden: TO heeft een waarschuwing gekregen voor het verwijderen van de OP
Reden: TO heeft een waarschuwing gekregen voor het verwijderen van de OP
87.18% gewijzigd
donderdag 31 mei 2018 om 22:35
Claire, begrijp jouw emoties maar zou ze niet teveel de vrije hand geven want hij kan nu alle goede antwoorden geven maar als hij jou echt terug wil had hij dit wel op de vrouw af gezegd.claire1111 schreef: ↑31-05-2018 21:29Mar wat een rotsituatie waar jij in zit met dat geld enzo. Wel heel goed dat je hem geblokt hebt. Nog last van die irritante huilbuien? Ineens houdt dat op, tot die tijd gewoon toelaten![]()
@dora ben het met sjaantje eens, waarom ga je steeds met hem in gesprek? Ik snap goed dat je het wil begrijpen maar uit eerdere gesprekken met hem kwam niet echt duidelijkheid naar voren toch? Hou de eer aan jezelf en accepteer het en ga helen. Zolang je elke keer met hem in gesprek gaat blijf je keer op keer dezelfde klap krijgen en begint het weer van vooraf aan. De pijn die je voelt is het begin van het helingsproces. Het is verschrikkelijk maar je komt hier doorheen!
@sjaantje hoe is het met jou?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nu wel weer met mijn ex in mijn hoofd zit. Hij zette de deur op een kier en zei alle goede dingen (hij miste me, heeft veel aan me gedacht nadat hij het uit had gemaakt, blabla). Goed voor mijn ego, slecht voor de verwerking want denk nu weer de hele tijd aan hem en het ging echt lekker. Oh en ik wil hem niet terug, echt niet (en al wilde ik het wel, hij verhuist in september naar een andere stad dus dat wordt hem toch niet)
Dit zijn echt weer spelletjes spelen met je hart door suggestieve vragen te stellen zoals: als ik je op date had gevraagd wat had jij dan gezegd. Zichzelf indekken. Als tie echt een vent is dan zegt tie: Claire ik heb er spijt van, ik hou van jou, ik mis jou en ik wil je terug.
Vergeet niet hoe jij je gevoeld hebt in de relatie met hem en ik denk niet dat hij zoveel veranderd is in die paar maanden. Ik begrijp echt hoe jij je voelt hoor, zou ook niet weten hoe ik er mee om zou gaan maar toch denk ik dat je het achter je moet laten en vooruit moet kijken, je bent al zover van de vrouw die helemaal kapot van verdriet in bed lag tot wie je nu bent.
Aub lieverd kijk uit voor die valkuil voordat je het weet ga je dadelijk weer een tweede ronde en lig je weer kapot van verdriet in bed.
Dat is hij niet waard aub focus op de toekomst, hij is jouw door hem zelfverkozen verleden.
Met mij gaat het echt goed, had ik echt niet verwacht. Denk nog wel aan hem maar steeds rationeler en mocht ik een zwak moment hebben dan kijk ik in de spiegel naar mezelf en herinner mij eraan hoe slecht ik eraan toe was in de relatie met hem.
Sterkte en dikke knuffel!
donderdag 31 mei 2018 om 23:05
donderdag 31 mei 2018 om 23:29
Het is nog zo vers, gun jezelf even wat rust. Ik begrijp echt het paniek gevoel maar juist daardoor ga je rare sprongen maken. Doorleef de pijn hoe moeilijk dat ook is. Huil, schreeuw maar aub neem even geen contact meer op totdat jezelf wat rustiger ben. Denk aan jouDoraDoor schreef: ↑31-05-2018 23:05Oh, en voor het eerst denk ik nu: zak er dan maar lekker in, als jij het mij niet waard vindt dan toch lekker niet he? Waarom zou ik dan zoveel moeite doen voor jou? DOEII
Het is nog niet een erg overtuigend gevoel merk ik, maar het is misschien iets van een vooruitgang..
Slaap lekker meiden.
donderdag 31 mei 2018 om 23:40
Dankjewel Sjaantje, lief van jou.
Ik heb gelukkig onverwachts de kans om 2 weken op reis te gaan, vanaf zaterdag. Die heb ik met beide handen aangepakt
. Ik denk dat ik mijn telefoon thuis laat, dan heb ik echt rust. Hij wil graag vrienden blijven. Ik laat het initiatief dan maar bij hem he. Dan zie ik wel wat ik ermee wil.

Ik heb gelukkig onverwachts de kans om 2 weken op reis te gaan, vanaf zaterdag. Die heb ik met beide handen aangepakt

vrijdag 1 juni 2018 om 01:42
Sjaantje37 schreef: ↑31-05-2018 22:28Gelukkigworden, ik heb precies hetzelfde. Ik was echt totaal in de war zeker in het begin. Ik dacht echt dat we goed uit elkaar waren gegaan en hij wilde notabene vrienden blijven. Hij is hier die laatste nacht de deur uitgestapt en hij werd een compleet vreemde voor mij. Ik heb hem nog 3 keer gezien omdat hij in het zelfde pand was waar ik moest zijn.
Echt alsof we nooit iets met elkaar gehad hadden en ook de mensen er om heen deden net alsof ik niet net meer dan 3 jaar relatie achter de rug had met deze man.
Hij zweeg ook in alle talen tegen mij, vroeg niet eens hoe het met mij ging en op mijn vragen kreeg ik geen of een raar ontwijkend antwoord.
Nog even heel kort mail contact gehad maar meer dan twee zinnen stuurde hij niet terug, en ik was degene die steeds contact zocht. ik heb het op een gegeven moment zelf afgekapt. En sindsdien geen teken van leven van hem tot een maand geleden ofzo, 3 gemiste oproepen van hem en daarna een berichtje of ik die middag ergens aanwezig zou zijn omdat hij daar voetbal ging kijken, niet om mij te zien maar juist om mij te ontwijken.
Daar heeft tie mij een paar keer voor proberen te bellen om mij dat te zeggen. Niet eens hoe gaat het met jou. Zo koud en kil....
Ik ben zo blij dat ik zijn oproepen heb gemist en niet heb teruggebeld en gezorgd dat ik hem niet zou hoeven zien want ik weet echt niet hoe ik gereageerd had.
Ik zat zolang met nog zoveel vragen maar nu merk ik dat het mij steeds minder gaat schelen maar het voelde zo onaf, alsof hij toch nog ergens met zijn kutgedrag moest natrappen ofzo.. ik heb lang gewacht dat hij mij zou bellen, zelfs dat hij voor mij deur zou staan.
dus begrijp jou heel goed.
Vreemd he. Ik heb inderdaad daarna ook 2x contact gezocht in de eerste maand nadat het echt binnen kwam dat het voorbij was. Maar hij zei echt duidelijk kan je niet helpen. We hadden bijna geen ruzies en dat blijft zo gek. Ook goed uit elkaar ofja goed maar nooit ruzie of gezeur. Ik heb de laatste x dat ik hem ook sprak gezegd van hoe denk je dat het voelt? Je hebt nooit meer gevraagd hoe het met me gaat of wat dan ook. Niks. Dat voelt nog steeds zo gek. Vooral toch echt zonde van mijn tijd die ik besteed heb aan hem. Zo voelt het voor mij, en bij elke man die me nu aankijkt of wilt sjansen denk ik echt. Ach zou ook wel zo’n lul zijn die er uiteindelijk van doorgaat of wat dan ook. Waarom zou ik nog ergens moeite voor doen kan beter alleen blijven. Want de gene waar ik echt om gaf en een goede relatie mee had dumpte me ook alsof het niks was.
Nee en antwoorden wil ik nu niet meer. Denk dat het me alleen maar kwetst maar kan me gewoon niet voorstellen dat iemand zo doorgaat met zijn leven zonder ooit af te vragen hoe het met de ander is. Ik ben altijd goed voor hem geweest. En iedereen in mijn omgeving blijft maar vragen; heb je eigenlijk ooit nog iets gehoord van hem?

vrijdag 1 juni 2018 om 01:43
Gelukkigworden schreef: ↑01-06-2018 01:42Vreemd he. Ik heb inderdaad daarna ook 2x contact gezocht in de eerste maand nadat het echt binnen kwam dat het voorbij was. Maar hij zei echt duidelijk kan je niet helpen. We hadden bijna geen ruzies en dat blijft zo gek. Ook goed uit elkaar ofja goed maar nooit ruzie of gezeur. Ik heb de laatste x dat ik hem ook sprak gezegd van hoe denk je dat het voelt? Je hebt nooit meer gevraagd hoe het met me gaat of wat dan ook. Niks. Dat voelt nog steeds zo gek. Vooral toch echt zonde van mijn tijd die ik besteed heb aan hem. Zo voelt het voor mij, en bij elke man die me nu aankijkt of wilt sjansen denk ik echt: Ach zou ook wel zo’n lul zijn die er uiteindelijk van doorgaat of wat dan ook. Waarom zou ik nog ergens moeite voor doen kan beter alleen blijven. Want de gene waar ik echt om gaf en een goede relatie mee had dumpte me ook alsof het niks was.
Nee en antwoorden wil ik nu niet meer. Denk dat het me alleen maar kwetst maar kan me gewoon niet voorstellen dat iemand zo doorgaat met zijn leven zonder ooit af te vragen hoe het met de ander is. Ik ben altijd goed voor hem geweest. En iedereen in mijn omgeving blijft maar vragen; heb je eigenlijk ooit nog iets gehoord van hem?![]()
vrijdag 1 juni 2018 om 10:22
Hebben wij dezelfde ex ofzo? Echt bizar jouw verhaal is de mijne.Gelukkigworden schreef: ↑01-06-2018 01:42Vreemd he. Ik heb inderdaad daarna ook 2x contact gezocht in de eerste maand nadat het echt binnen kwam dat het voorbij was. Maar hij zei echt duidelijk kan je niet helpen. We hadden bijna geen ruzies en dat blijft zo gek. Ook goed uit elkaar ofja goed maar nooit ruzie of gezeur. Ik heb de laatste x dat ik hem ook sprak gezegd van hoe denk je dat het voelt? Je hebt nooit meer gevraagd hoe het met me gaat of wat dan ook. Niks. Dat voelt nog steeds zo gek. Vooral toch echt zonde van mijn tijd die ik besteed heb aan hem. Zo voelt het voor mij, en bij elke man die me nu aankijkt of wilt sjansen denk ik echt. Ach zou ook wel zo’n lul zijn die er uiteindelijk van doorgaat of wat dan ook. Waarom zou ik nog ergens moeite voor doen kan beter alleen blijven. Want de gene waar ik echt om gaf en een goede relatie mee had dumpte me ook alsof het niks was.
Nee en antwoorden wil ik nu niet meer. Denk dat het me alleen maar kwetst maar kan me gewoon niet voorstellen dat iemand zo doorgaat met zijn leven zonder ooit af te vragen hoe het met de ander is. Ik ben altijd goed voor hem geweest. En iedereen in mijn omgeving blijft maar vragen; heb je eigenlijk ooit nog iets gehoord van hem?![]()
Ik heb precies hetzelfde momenteel, geen man die mij kan benaderen. Ik vertrouw mezelf gewoon niet meer, val altijd op dat soort emotionele onbereikbare mannen. Begrijp echt jouw gedachtegang, want ik voel mij nu alleen zoveel beter wil dat niet weer laten verstoren door een of ander mafkees.
Ik vind het ook zo’n verspilling van mijn tijd hier op aarde de 3 en half jaar die ik met hem heb doorgebracht. En mensen om mij heen vinden het bizar dat het net is alsof de relatie nooit heeft bestaan, vooral in zijn kringen wordt het doodgezwegen.
Bij die ex van mij is het echt een gevalletje uit het oog uit het hart, op naar het volgende neukertje....
vrijdag 1 juni 2018 om 13:08
Dat dacht ik dus ook dat er een ander is, en al vrij gauw na mij zelfs een bekende/vriendin en dat iedereen daar over zwijgt, echt heel naar.Gelukkigworden schreef: ↑01-06-2018 11:03@Sjaantje37 Hier precies het zelfde. Werd binnen een maand verwijderd door bekende van hem. Zo gek, zou me ook niks verbazen als er een ander is. Omdat dit allemaal zo gek klinkt. Hoe kun je anders zo met iemand omgaan?
vrijdag 1 juni 2018 om 14:34
@Sjaantje37 Gelukkig kom ik het nooit te weten. Kan nu alleen maar denken, wil alleen niet meer de vragen of ik nog wat heb gehoord van hem? Want dan twijfel ik wel aan mezelf. Ben ik zo makkelijk achter te laten? Maar nee. Ik weet dat ik veel waard ben en zijn antwoorden en redenen houdt hij maar bij zich.
Ik wil iemand waarmee ik kan praten en het gesprek kan aangaan. Niet iemand die meteen beslist en de ander niks te zeggen laat.
Ik wil iemand waarmee ik kan praten en het gesprek kan aangaan. Niet iemand die meteen beslist en de ander niks te zeggen laat.
vrijdag 1 juni 2018 om 21:03
Oeh, is dit weer een nieuwe fase?
Ik had vanmiddag gewoon weer een keiharde huilbui. En me maar afvragen waarom ik er zo ingetuind ben. Ik weet het wel, het was liefde. Maar jemig, hij was al maanden bezig met afscheid nemen en nu moet ik in 2 maanden m'n kloten bij elkaar grijpen en de zaak financieel afdraaien. En ik zie het gewoon niet goed komen. Ik wil het heel graag, maar weet ergens dat hij niet gaat meewerken. Maar hij heeft me verdorie 4 jaar emotioneel gedraineerd, en financieel geprofiteerd. En hij kan nu lachend achterover bij z'n ouders op de bank zitten, terwijl ik de komende 9 a 10 maanden krom moet gaan liggen om hem uit te kopen. Waarom zo oneerlijk, en waar heb ik het dan aan verdiend? Waarom was ik zo blind, en waarom heeft hij mij zo benadeeld. HAD me toch wat gezegd, dan konden we er nog wat mee. Nu ben ik helemaal nergens, terwijl ik eigenlijk nog zoveel verdriet heb wat er niet door komt (of heel de dag misselijk, of inelkaar storten van ellende. Fijne keuze... NOT). Anyway, morgen zal het allemaal wel weer beter gaan. Maar het voelt toch steeds weer als een klap als ik weer een dukdag heb. Lijkt wel vaker om de vrijdag te gaan. Kunnen we de vrijdag afschaffen?
Ik had vanmiddag gewoon weer een keiharde huilbui. En me maar afvragen waarom ik er zo ingetuind ben. Ik weet het wel, het was liefde. Maar jemig, hij was al maanden bezig met afscheid nemen en nu moet ik in 2 maanden m'n kloten bij elkaar grijpen en de zaak financieel afdraaien. En ik zie het gewoon niet goed komen. Ik wil het heel graag, maar weet ergens dat hij niet gaat meewerken. Maar hij heeft me verdorie 4 jaar emotioneel gedraineerd, en financieel geprofiteerd. En hij kan nu lachend achterover bij z'n ouders op de bank zitten, terwijl ik de komende 9 a 10 maanden krom moet gaan liggen om hem uit te kopen. Waarom zo oneerlijk, en waar heb ik het dan aan verdiend? Waarom was ik zo blind, en waarom heeft hij mij zo benadeeld. HAD me toch wat gezegd, dan konden we er nog wat mee. Nu ben ik helemaal nergens, terwijl ik eigenlijk nog zoveel verdriet heb wat er niet door komt (of heel de dag misselijk, of inelkaar storten van ellende. Fijne keuze... NOT). Anyway, morgen zal het allemaal wel weer beter gaan. Maar het voelt toch steeds weer als een klap als ik weer een dukdag heb. Lijkt wel vaker om de vrijdag te gaan. Kunnen we de vrijdag afschaffen?


zaterdag 2 juni 2018 om 01:42
MarR_123 schreef: ↑01-06-2018 21:03Oeh, is dit weer een nieuwe fase?
Ik had vanmiddag gewoon weer een keiharde huilbui. En me maar afvragen waarom ik er zo ingetuind ben. Ik weet het wel, het was liefde. Maar jemig, hij was al maanden bezig met afscheid nemen en nu moet ik in 2 maanden m'n kloten bij elkaar grijpen en de zaak financieel afdraaien. En ik zie het gewoon niet goed komen. Ik wil het heel graag, maar weet ergens dat hij niet gaat meewerken. Maar hij heeft me verdorie 4 jaar emotioneel gedraineerd, en financieel geprofiteerd. En hij kan nu lachend achterover bij z'n ouders op de bank zitten, terwijl ik de komende 9 a 10 maanden krom moet gaan liggen om hem uit te kopen. Waarom zo oneerlijk, en waar heb ik het dan aan verdiend? Waarom was ik zo blind, en waarom heeft hij mij zo benadeeld. HAD me toch wat gezegd, dan konden we er nog wat mee. Nu ben ik helemaal nergens, terwijl ik eigenlijk nog zoveel verdriet heb wat er niet door komt (of heel de dag misselijk, of inelkaar storten van ellende. Fijne keuze... NOT). Anyway, morgen zal het allemaal wel weer beter gaan. Maar het voelt toch steeds weer als een klap als ik weer een dukdag heb. Lijkt wel vaker om de vrijdag te gaan. Kunnen we de vrijdag afschaffen?![]()
![]()
ah meisje wat een drama

maandag 4 juni 2018 om 10:01
Dankjewel, Claire.
Gemerkt dat ik m'n liefdesverdriet aan het wegdrukken ben geweest, alleen maar gefocussed op het financiele gezeur. Vrijdag kwam dus de man met de hamer. En ik ben eigenlijk gewoon elke dag weer aan het huilen. Dus laten we die vrijdag maar houden dan!
Volgende fase? Vannacht nachtmerrie gehad, over hoe gemeen hij eigenlijk wel is geweest.
Ik realiseer me dat het er langzaam ingeslopen is. En dat ik het gewoon heb toegelaten. Zit vol met zelfspot en hoe stom ik ben geweest. Rationeel gezien? Ik heb het me alles gegeven, mij valt niets te verwijten. Maar waarom zit ik dan nu met de gebakken peren? En hop daar is de vraag "waarom" weer.
Yuk!
Gemerkt dat ik m'n liefdesverdriet aan het wegdrukken ben geweest, alleen maar gefocussed op het financiele gezeur. Vrijdag kwam dus de man met de hamer. En ik ben eigenlijk gewoon elke dag weer aan het huilen. Dus laten we die vrijdag maar houden dan!
Volgende fase? Vannacht nachtmerrie gehad, over hoe gemeen hij eigenlijk wel is geweest.
Ik realiseer me dat het er langzaam ingeslopen is. En dat ik het gewoon heb toegelaten. Zit vol met zelfspot en hoe stom ik ben geweest. Rationeel gezien? Ik heb het me alles gegeven, mij valt niets te verwijten. Maar waarom zit ik dan nu met de gebakken peren? En hop daar is de vraag "waarom" weer.
Yuk!
dinsdag 5 juni 2018 om 12:53
Wat werd hier verl geschreven afgelopen week, heb eventjes tijd nodig gehad om alles te verwerken.
Mar en Doradoor, jullie gaan nu door de meest intense periode van allemaal. Dikke knuffel van mij. Laat het wat over jullie heen komen maar blijf niet hangen. Ook voor jullie is er licht aan het einde van de tunnel.
Aan de rest, ik merk heel wat vooruitgang op, ookal lijkt het niet altijd zo. Maar als je achteraf op een bepaald dipje terugkijkt heb je weer wat geleerd en merk je dat het iedere keer weer beter gaat.
Mar en Doradoor, jullie gaan nu door de meest intense periode van allemaal. Dikke knuffel van mij. Laat het wat over jullie heen komen maar blijf niet hangen. Ook voor jullie is er licht aan het einde van de tunnel.
Aan de rest, ik merk heel wat vooruitgang op, ookal lijkt het niet altijd zo. Maar als je achteraf op een bepaald dipje terugkijkt heb je weer wat geleerd en merk je dat het iedere keer weer beter gaat.
vrijdag 8 juni 2018 om 14:17
Dankjewel Callie
. Fijn dat jij vooruitgang merkt 
Ik merk ook wel wat vooruitgang, hoewel het natuurlijk nog veel pijn doet. Het besef dat ie voorlopig niet terugkomt is er wel. Ook geen contact meer gehad. Moeten helaas nog wel de praktische zaken regelen, zie er ook tegenop dan weer contact met hem te hebben.
Daarnaast de afgelopen week heel veel de situatie geanalyseerd. Vanuit mijn kant zie ik wel wat ik fout heb gedaan. Ik heb me ingeschreven op cursussen om hier beter mee om te kunnen gaan in de toekomst. Laat ik er dan maar een beter persoon door worden
. En - ik weet dat ik het voor mijzelf moet doen, maar toch- wie weet kan ik hem nog verrassen over een paar maanden.


Ik merk ook wel wat vooruitgang, hoewel het natuurlijk nog veel pijn doet. Het besef dat ie voorlopig niet terugkomt is er wel. Ook geen contact meer gehad. Moeten helaas nog wel de praktische zaken regelen, zie er ook tegenop dan weer contact met hem te hebben.
Daarnaast de afgelopen week heel veel de situatie geanalyseerd. Vanuit mijn kant zie ik wel wat ik fout heb gedaan. Ik heb me ingeschreven op cursussen om hier beter mee om te kunnen gaan in de toekomst. Laat ik er dan maar een beter persoon door worden

vrijdag 8 juni 2018 om 16:05
Dus je blijft hoop houden maar wat moet jij dan aan jezelf veranderen zodat je ex jou eventueel zou terug willen?DoraDoor schreef: ↑08-06-2018 14:17Dankjewel Callie. Fijn dat jij vooruitgang merkt
Ik merk ook wel wat vooruitgang, hoewel het natuurlijk nog veel pijn doet. Het besef dat ie voorlopig niet terugkomt is er wel. Ook geen contact meer gehad. Moeten helaas nog wel de praktische zaken regelen, zie er ook tegenop dan weer contact met hem te hebben.
Daarnaast de afgelopen week heel veel de situatie geanalyseerd. Vanuit mijn kant zie ik wel wat ik fout heb gedaan. Ik heb me ingeschreven op cursussen om hier beter mee om te kunnen gaan in de toekomst. Laat ik er dan maar een beter persoon door worden. En - ik weet dat ik het voor mijzelf moet doen, maar toch- wie weet kan ik hem nog verrassen over een paar maanden.
Het is een wisselwerking tussen twee mensen waardoor bepaald gedrag ook getriggerd kan worden, misschien is hij niet de juiste partner voor jou?
vrijdag 8 juni 2018 om 16:46
Eens, maar na veel gesprekken met familie en vrienden is dit wel iets wat herkend wordt. Wat dat betreft is dit dus wel iets wat bij mij ligt, en niet perse door hem getriggerd. En daarnaast is het inderdaad een wisselwerking, want hij heeft nooit iets gezegd over dat dit het stoorde, dus was ik me er echt niet bewust van wat voor schade het aanrichtte...
vrijdag 8 juni 2018 om 16:54
Het is altijd goed om aan jezelf te werken dus gewoon lekker gaan doen die cursussen.
Maar uit je bericht krijg ik toch meer het idee dat je dit doet voor hem en uit hoop dat hij je dan terug wilt. Als dat zo is gaat dit waarschijnlijk een hele grote teleurstelling worden dus kijk hiermee uit. En Sjaantje heeft ook gelijk, plus dat ik me serieus afvraag waarin je dan zo moet veranderen? Bij mijn ex maakt het niks uit of ik iets verander aan mezelf, hij wil me niet dus verzint hij net zo snel weer een andere reden/smoes waarom het niet zou werken.
Dus echt prima om aan jezelf te werken maar wel alleen voor jou, omdat jij het wilt en omdat jij er iets aan hebt.
Maar uit je bericht krijg ik toch meer het idee dat je dit doet voor hem en uit hoop dat hij je dan terug wilt. Als dat zo is gaat dit waarschijnlijk een hele grote teleurstelling worden dus kijk hiermee uit. En Sjaantje heeft ook gelijk, plus dat ik me serieus afvraag waarin je dan zo moet veranderen? Bij mijn ex maakt het niks uit of ik iets verander aan mezelf, hij wil me niet dus verzint hij net zo snel weer een andere reden/smoes waarom het niet zou werken.
Dus echt prima om aan jezelf te werken maar wel alleen voor jou, omdat jij het wilt en omdat jij er iets aan hebt.
vrijdag 8 juni 2018 om 17:27
Weet ik. Maar ik weet wel heel zeker dat dit de relatie kapot heeft gemaakt (samen met zijn slechte communicatie natuurlijk). Ik geloof niet dat dit een smoes is, het is destructief gedrag waar ik me ook voor schaam en van geschrokken ben. Jammer dat ik nu pas de spiegel voorgehouden kreeg.
En nee, het is niet erg waarschijnlijk dat het goedkomt, hij heeft het uitgemaakt (dat blijf ik ook wel tegen mezelf zeggen). En zou ik hem nog wel op zijn woord kunnen geloven? Maar misschien moet dit dan maar een les voor een toekomstige relatie zijn.
Wellicht klink ik nu inderdaad wel als een onnozele vrouw met liefdesverdriet en valse hoop
Neemt hoop niet af met de tijd?
En nee, het is niet erg waarschijnlijk dat het goedkomt, hij heeft het uitgemaakt (dat blijf ik ook wel tegen mezelf zeggen). En zou ik hem nog wel op zijn woord kunnen geloven? Maar misschien moet dit dan maar een les voor een toekomstige relatie zijn.
Wellicht klink ik nu inderdaad wel als een onnozele vrouw met liefdesverdriet en valse hoop

vrijdag 8 juni 2018 om 18:06
Als ik zo terug kijk op dit alles (nu 7 maanden geleden). Vind ik het vreselijk dat ik zo lang hoop heb gehouden en bleef vasthouden. Nu pas nadat ik hem al een half jaar niet heb gesproken valt dat kwartje. Ik denk niet dagelijks meer aan hem en weet dat dit zo nu beter is. Dit is nooit voorbestemd geweest en nooit juist geweest voor mij. Heb veel van mijn tijd met hem geleerd en weet dat ik ontzettend veel lief kan hebben. Helaas was hij niet de gene die mij dat terug kon geven. Had ik dat maanden geleden maar in gezien, in plaats van maanden huilen en huilen en denken waaraan het heeft gelegen. Ik ben er wel een mooier persoon van geworden, wel gekwetst maar heb veel geleerd en aan mezelf gewerkt. Dingen die ik eerder wou doen maar steeds uitstelde heb ik in dit half jaar opgepakt. Als ik zo terug krijg ben ik toch wel blij om dit half jaar. Het deed vreselijk veel pijn en wat een tranen heb ik gelaten. Maar aan alles komt een einde, en de zon schijnt weer.
Tuurlijk denk ik af en toe terug aan hem en mis ik de momenten samen. Maar dan herinner ik mezelf dat het de momenten moeten zijn die ik mis. En niet de persoon die mij heeft laten vallen en nooit meer om heeft gekeken.
Echt het zijn fases waar je doorheen moet, maar ik ben nu oprecht weer gelukkig.

Tuurlijk denk ik af en toe terug aan hem en mis ik de momenten samen. Maar dan herinner ik mezelf dat het de momenten moeten zijn die ik mis. En niet de persoon die mij heeft laten vallen en nooit meer om heeft gekeken.
Echt het zijn fases waar je doorheen moet, maar ik ben nu oprecht weer gelukkig.


vrijdag 8 juni 2018 om 20:24
Wat goed, Gelukkigworden. Goed gedaan, toppertje!Gelukkigworden schreef: ↑08-06-2018 18:06Als ik zo terug kijk op dit alles (nu 7 maanden geleden). Vind ik het vreselijk dat ik zo lang hoop heb gehouden en bleef vasthouden. Nu pas nadat ik hem al een half jaar niet heb gesproken valt dat kwartje. Ik denk niet dagelijks meer aan hem en weet dat dit zo nu beter is. Dit is nooit voorbestemd geweest en nooit juist geweest voor mij. Heb veel van mijn tijd met hem geleerd en weet dat ik ontzettend veel lief kan hebben. Helaas was hij niet de gene die mij dat terug kon geven. Had ik dat maanden geleden maar in gezien, in plaats van maanden huilen en huilen en denken waaraan het heeft gelegen. Ik ben er wel een mooier persoon van geworden, wel gekwetst maar heb veel geleerd en aan mezelf gewerkt. Dingen die ik eerder wou doen maar steeds uitstelde heb ik in dit half jaar opgepakt. Als ik zo terug krijg ben ik toch wel blij om dit half jaar. Het deed vreselijk veel pijn en wat een tranen heb ik gelaten. Maar aan alles komt een einde, en de zon schijnt weer.![]()
Tuurlijk denk ik af en toe terug aan hem en mis ik de momenten samen. Maar dan herinner ik mezelf dat het de momenten moeten zijn die ik mis. En niet de persoon die mij heeft laten vallen en nooit meer om heeft gekeken.
Echt het zijn fases waar je doorheen moet, maar ik ben nu oprecht weer gelukkig.![]()
![]()

En inderdaad Dora. Gelukkigworden heeft gelijk, net als Sjaan.
Je bent nog jong, en dat is niet lelijk bedoeld, maar ik weet nu na een aantal relaties die over gingen dat het echt zo is; Het komt GOED met jou, en je zult naar verloop van tijd zien dat jij hierin niet de foute bent. Dat het samen gegaan is, en dat hij wellicht niet de juiste voor jou was, en jij niet voor hem. Hard? Ja, maar wel de waarheid die je uiteindelijk ook zult inzien.


Tuurlijk heb ik ook het idee dat ik mezelf goed moet verzorgen en, weet ik het, omdat ik er goed uit wil zien als ik hem zie (want dat moet gewoon echt nog, zo geen zin in). Maar dat zou voor mij niet als doel hebben om hem terug te winnen, maar omdat ik hem wil laten zien wat hij heeft laten vallen. En euh, niet alleen fysiek maar juist emotioneel hier goed doorgekomen ben. Dat ik hem niet nodig heb. Want dat heb ik niet, want ik was al 8 jaar alleen voordat ik hem leerde kennen. En daarvan was ik serieus 6 jaar gelukkig met mezelf (alleen een beetje bang om weer gekwetst te worden...hahah wat een giller... anyway)
Ik ben ondertussen weer uit m'n zeer diepe terugval gekomen. Kotsend van de spanning thuis komen, op gekke momenten huilen (zelfs op het werk, horror), slecht eten en slapen... de hele rattaplan. Joepie.
Maar ik kreeg ook een positieve insteek voor de toekomst op het werk, voor mij persoonlijk een soort van aanbod om iets te gaan doen. En daar werd ik serieus heel blij van. En dat heb je dan toch nodig om weer even weer op de rit te komen. Dus het feit dat ik nu nog niets weet van m'n ex en hoe hij de financiele afhandeling vanaf een bepaalde insteek wil gaan doen, daar ga ik nu dus even niet van in paniek (zou woensdag al moeten komen...). Ik weet nog niet veel, dus ik kan ook gaan ophouden met rekenen. Heb ook voor mezelf een stelling ingenomen, en daar wil ik niet van afwijken. Maakt hij dat lastig? Dan gaan we totaal 180 graden draaien, en "spelen" we het dan maar op die manier. (never a dull moment met mij, en daar kon hij nooit zo goed tegen.... 2 hitpoints voor moi).
OK, ik weet dat die terugval om de hoek staat te gluren, maar voor nu... het is OK.
dinsdag 12 juni 2018 om 19:24
Ik ben wel door het zwaarste heen, denk ik.
Nog steeds geen afgerond verhaal omtrent financiën, maar goed.
Dora, veel sterkte nog de komende maanden.
Ik neem maar eens afstand van dit topic. Weinig reactie ook . Wat ook goed is... niet zo blijven hangen in de ellende enzo. Beter vooruit kijken en tja, de zomer komt! Kop omhoog en in de zon.
Ik ga me maar eens focussen op het "zakelijke" aspect van de hele luddeveduh.
Knuffels allemaal
Nog steeds geen afgerond verhaal omtrent financiën, maar goed.
Dora, veel sterkte nog de komende maanden.
Ik neem maar eens afstand van dit topic. Weinig reactie ook . Wat ook goed is... niet zo blijven hangen in de ellende enzo. Beter vooruit kijken en tja, de zomer komt! Kop omhoog en in de zon.
Ik ga me maar eens focussen op het "zakelijke" aspect van de hele luddeveduh.
Knuffels allemaal