
Samenwonen, of toch niet? hulp aub
donderdag 5 maart 2009 om 23:18
quote:palientje schreef op 05 maart 2009 @ 23:09:
Laat hem achter jou aangaan, en ga niet overal dingen zien waarom hij niet voor jou naar Nederland zou kunnen reizen. Meid, onthoud 1 ding goed, als hij echt gek van jou is komt hij ook naar JOU toe! Als hij er dat om wat voor redenen niet voor over heeft zou ik maar eens afvragen waar je mee bezig bent. Liefde moet van 2 kanten komen! En het gaat er niet alleen om of hij Gelukkig is..ook jij moet Gelukkig zijn. HIJ zou je Gelukkig MOETEN maken!
Maar hij kan echt niet want als zijn vader erachter komt dat mogen we elkaar helemaal nooit meer zien! Hij wilt juist naar Nederland gaan, echt heel graag , maar door zijn pa gaat het niet echt :s en trouwens, als ik naar Belgie ga, betaalt hij de helft, dus dat is ook eerlijk.
Hij maakt me ook gelukkig, alleen de gesprekken over ''de toekomst'' niet bepaald.
Laat hem achter jou aangaan, en ga niet overal dingen zien waarom hij niet voor jou naar Nederland zou kunnen reizen. Meid, onthoud 1 ding goed, als hij echt gek van jou is komt hij ook naar JOU toe! Als hij er dat om wat voor redenen niet voor over heeft zou ik maar eens afvragen waar je mee bezig bent. Liefde moet van 2 kanten komen! En het gaat er niet alleen om of hij Gelukkig is..ook jij moet Gelukkig zijn. HIJ zou je Gelukkig MOETEN maken!
Maar hij kan echt niet want als zijn vader erachter komt dat mogen we elkaar helemaal nooit meer zien! Hij wilt juist naar Nederland gaan, echt heel graag , maar door zijn pa gaat het niet echt :s en trouwens, als ik naar Belgie ga, betaalt hij de helft, dus dat is ook eerlijk.
Hij maakt me ook gelukkig, alleen de gesprekken over ''de toekomst'' niet bepaald.
donderdag 5 maart 2009 om 23:21
quote:wzk schreef op 05 maart 2009 @ 23:14:
Je vriend wil niet met je samenwonen. Hij geeft daar redenen voor die je in twijfel kunt trekken, maar punt blijft dat hij niet met je wil samenwonen. Jullie hebben ongeveer een jaar een relatie en het is al uit geweest. Dat geeft niet de indruk dat het 'echt' goed zit tussen jullie tweetjes. Verder ben je in behandeling bij een psycholoog vanwege verlatingsangst. Ook al geen gunstige omstandigheid. Als je al deze dingen bij elkaar optelt is mijn conclusie dat samenwonen onverstandig is.
Het kan best zijn dat jij volwassener bent dan de meeste 17 jarigen. Aan de andere kant denk ik dan als je zo volwassen bent wees dan ook realistisch en maak een keuze die goed is voor je eigen toekomst. Ga de opleiding volgen waar je zelf helemaal achterstaat en volg je eigen pad. En ga vooral geen redenen zoeken waarom België nog meer gunstig is, omdat je eigenlijk je vriend wilt volgen.
Zelfstandig wonen of samenwonen vraagt veel aanpassingsvermogen en vaardigheden van iemand. Deze dingen in een ander land doen, nog meer. En dan helemaal met de bagage die er (in jullie relatie) al is. Mijn conclusie is dus: ga niet naar België (even gechargeerd: je begrijpt niet hoe de OV jaarkaart zit, hoe wil je dan wel alle consequenties in België gaan overzien waar je tegenaan zal gaan lopen) en ga ook niet samenwonen.
In mijn ogen ben je daar nog niet aan toe.
Dit is vast niet de boodschap die je wilt horen, maar zo denk ik er oprecht over. (f)
Het is niet gemakkelijk nee, maar ik werk aan mijn verlatingsangst en dat soort dingen, en als dat is vermindert/weggegaan dan is er ook minder bagage.
Ik wist niet hoe de OV kaart werkte omdat ik het nog niet helemaal had gelezen, maar nu wel.
Maar als al die problemen opgelost zijn, dan zou het toch moeten kunnen? Nouja als hij het dan wil..
Je vriend wil niet met je samenwonen. Hij geeft daar redenen voor die je in twijfel kunt trekken, maar punt blijft dat hij niet met je wil samenwonen. Jullie hebben ongeveer een jaar een relatie en het is al uit geweest. Dat geeft niet de indruk dat het 'echt' goed zit tussen jullie tweetjes. Verder ben je in behandeling bij een psycholoog vanwege verlatingsangst. Ook al geen gunstige omstandigheid. Als je al deze dingen bij elkaar optelt is mijn conclusie dat samenwonen onverstandig is.
Het kan best zijn dat jij volwassener bent dan de meeste 17 jarigen. Aan de andere kant denk ik dan als je zo volwassen bent wees dan ook realistisch en maak een keuze die goed is voor je eigen toekomst. Ga de opleiding volgen waar je zelf helemaal achterstaat en volg je eigen pad. En ga vooral geen redenen zoeken waarom België nog meer gunstig is, omdat je eigenlijk je vriend wilt volgen.
Zelfstandig wonen of samenwonen vraagt veel aanpassingsvermogen en vaardigheden van iemand. Deze dingen in een ander land doen, nog meer. En dan helemaal met de bagage die er (in jullie relatie) al is. Mijn conclusie is dus: ga niet naar België (even gechargeerd: je begrijpt niet hoe de OV jaarkaart zit, hoe wil je dan wel alle consequenties in België gaan overzien waar je tegenaan zal gaan lopen) en ga ook niet samenwonen.
In mijn ogen ben je daar nog niet aan toe.
Dit is vast niet de boodschap die je wilt horen, maar zo denk ik er oprecht over. (f)
Het is niet gemakkelijk nee, maar ik werk aan mijn verlatingsangst en dat soort dingen, en als dat is vermindert/weggegaan dan is er ook minder bagage.
Ik wist niet hoe de OV kaart werkte omdat ik het nog niet helemaal had gelezen, maar nu wel.
Maar als al die problemen opgelost zijn, dan zou het toch moeten kunnen? Nouja als hij het dan wil..
vrijdag 6 maart 2009 om 00:49
quote:palientje schreef op 05 maart 2009 @ 23:29:
Haha...ja tuurlijk als jij maar naar belgie reist. lekker makkelijk voor hem..hij hoeft nergens achteraan..maar even wat anders..is jou vriend het hondje van zijn vader..dus als ik het goed begrijp zit hij aan de riem vast??Ik zeg toch dat hij heel graag naar nederland wilt maar onze relatie is geheim voor zn vader. als zijn vader erachter komt dat hij nr NL gaat dan mogen we elkaar nooit meer zien. dus dan heb ik liever dat ik naar belgie ga. zijn vader is echt een controle freak, hij belt hem elke dag, soms paar keer. en hij controleert zelfs zijn internet en internetgeschiedenis.. (echt te erg)
Haha...ja tuurlijk als jij maar naar belgie reist. lekker makkelijk voor hem..hij hoeft nergens achteraan..maar even wat anders..is jou vriend het hondje van zijn vader..dus als ik het goed begrijp zit hij aan de riem vast??Ik zeg toch dat hij heel graag naar nederland wilt maar onze relatie is geheim voor zn vader. als zijn vader erachter komt dat hij nr NL gaat dan mogen we elkaar nooit meer zien. dus dan heb ik liever dat ik naar belgie ga. zijn vader is echt een controle freak, hij belt hem elke dag, soms paar keer. en hij controleert zelfs zijn internet en internetgeschiedenis.. (echt te erg)
vrijdag 6 maart 2009 om 00:51
quote:leeej schreef op 05 maart 2009 @ 23:18:
[...]
Maar hij kan echt niet want als zijn vader erachter komt dat mogen we elkaar helemaal nooit meer zien! Hij wilt juist naar Nederland gaan, echt heel graag , maar door zijn pa gaat het niet echt :s en trouwens, als ik naar Belgie ga, betaalt hij de helft, dus dat is ook eerlijk.
Hij maakt me ook gelukkig, alleen de gesprekken over ''de toekomst'' niet bepaald.
Waarom moet ik nu heel sterk denken aan die anecdote die ik ooit las:
Kaart van jongen aan meisje :
Lieve schat, je bent de allerliefste , ik zou de hoogste bergen willen beklimmen, woeste zeeen overvaren, en wilde dieren bevechten om jou te zien.
PS als het zaterdag niet regent kom ik bij je
[...]
Maar hij kan echt niet want als zijn vader erachter komt dat mogen we elkaar helemaal nooit meer zien! Hij wilt juist naar Nederland gaan, echt heel graag , maar door zijn pa gaat het niet echt :s en trouwens, als ik naar Belgie ga, betaalt hij de helft, dus dat is ook eerlijk.
Hij maakt me ook gelukkig, alleen de gesprekken over ''de toekomst'' niet bepaald.
Waarom moet ik nu heel sterk denken aan die anecdote die ik ooit las:
Kaart van jongen aan meisje :
Lieve schat, je bent de allerliefste , ik zou de hoogste bergen willen beklimmen, woeste zeeen overvaren, en wilde dieren bevechten om jou te zien.
PS als het zaterdag niet regent kom ik bij je
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 6 maart 2009 om 10:18
Lieverd, jullie zijn nog in de fase dat papa's en mama's uitmaken wat jullie wel of niet mogen doen! Als je vriend zegt dat het te vroeg is om samen te wonen dan ben ik het hier voor 100% mee eens!
Die jongen is 20 jaar! Hij is praktisch nog een kind! Hij moet gaan studeren, feesten, werken, vrienden maken, ervaring opdoen en hetzelfde geldt voor jou.
Gaan samenwonen over een jaar in een land waar jij geen vrienden hebt, en zijn vrienden en familie zijn tegen jou is een perfect recept om ongelukkig te worden.
Blijf hier, ga studeren, veel lol maken en áls jullie bij elkaar horen kan dat ook in 2015 ofzo.
Die jongen is 20 jaar! Hij is praktisch nog een kind! Hij moet gaan studeren, feesten, werken, vrienden maken, ervaring opdoen en hetzelfde geldt voor jou.
Gaan samenwonen over een jaar in een land waar jij geen vrienden hebt, en zijn vrienden en familie zijn tegen jou is een perfect recept om ongelukkig te worden.
Blijf hier, ga studeren, veel lol maken en áls jullie bij elkaar horen kan dat ook in 2015 ofzo.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:11
Zo even bijgelezen. Even een feitenoverzicht:
TO is 17
Vriend is 20
Vriend woont in Belgie bij zijn ouders (toch want hoe kan vader anders de internetgeschiedenis checken?)
Vader vriend is tegen de relatie
De relatie is in het eerste jaar al uitgegaan.
Relatie verloopt niet soepel
TO wil verhuizen naar Belgie en daar gaan studeren over een jaar.
Vriend wil niet samenwonen.
TO zit in de knoop met zichzelf
TO heeft op enig punt in de relatie stalken als optie genoemd voor als het uit gaat
Vriend is niet zeker of hij wel verder wil met TO
Vrienden van vriend vinden TO niet geschikt voor hem
Eerlijk gezegd TO: ik geef de relatie geen schijn van kans. Los van praktische bezwaren (hoe wil je in hemelsnaam samenwonen zonder dat zijn vader daar achter komt) vind ik dat jij eerst aan jezelf moet werken en je eigen leven op orde moet hebben voordat je je leven gaat delen met iemand anders. Deze relatie op dit moment voortzetten lijkt mij gewoon onverstandig voor jullie allebei. Jij moet werken aan jezelf, een eigen leven krijgen los van hem. Je kan toch niet alles willen omgooien voor een jongen die het net nog heeft uitgemaakt met je? Niet slim.
Pak jullie leven op en kijk over een jaar of twee hoe de situatie erbij staat. Dan ben jij zekerder van jezelf en is hij los van zijn ouders.
TO is 17
Vriend is 20
Vriend woont in Belgie bij zijn ouders (toch want hoe kan vader anders de internetgeschiedenis checken?)
Vader vriend is tegen de relatie
De relatie is in het eerste jaar al uitgegaan.
Relatie verloopt niet soepel
TO wil verhuizen naar Belgie en daar gaan studeren over een jaar.
Vriend wil niet samenwonen.
TO zit in de knoop met zichzelf
TO heeft op enig punt in de relatie stalken als optie genoemd voor als het uit gaat
Vriend is niet zeker of hij wel verder wil met TO
Vrienden van vriend vinden TO niet geschikt voor hem
Eerlijk gezegd TO: ik geef de relatie geen schijn van kans. Los van praktische bezwaren (hoe wil je in hemelsnaam samenwonen zonder dat zijn vader daar achter komt) vind ik dat jij eerst aan jezelf moet werken en je eigen leven op orde moet hebben voordat je je leven gaat delen met iemand anders. Deze relatie op dit moment voortzetten lijkt mij gewoon onverstandig voor jullie allebei. Jij moet werken aan jezelf, een eigen leven krijgen los van hem. Je kan toch niet alles willen omgooien voor een jongen die het net nog heeft uitgemaakt met je? Niet slim.
Pak jullie leven op en kijk over een jaar of twee hoe de situatie erbij staat. Dan ben jij zekerder van jezelf en is hij los van zijn ouders.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:21
zwieber ik ben het helemaal met je eens.
TO moet eerst eens leren hoe het is om zelfstandig te wonen. Anders klampt ze zich vast aan haar vriend. Logisch dat vriend het benauwd krijgt.
En TO, belgie is wel degelijk een hele andere cultuur. Er zijn (volgens Hofstede) geen buurlanden in de wereld die zoveel van elkaar verschillen als Belgie en Nederland.
Heb er zelf veel ervaringen mee. Hele goede belgische vrienden gehad. En nog ging het af en toe mis omdat onze culturen zo botste.
Ik maak ook uit de post op dat je even wat houvast nodig hebt. Dan heb je je juist je vertrouwde omgeving nodig om je er doorheen te slepen. Teveel verandering gaat heel veel stress opleveren voor je.
TO moet eerst eens leren hoe het is om zelfstandig te wonen. Anders klampt ze zich vast aan haar vriend. Logisch dat vriend het benauwd krijgt.
En TO, belgie is wel degelijk een hele andere cultuur. Er zijn (volgens Hofstede) geen buurlanden in de wereld die zoveel van elkaar verschillen als Belgie en Nederland.
Heb er zelf veel ervaringen mee. Hele goede belgische vrienden gehad. En nog ging het af en toe mis omdat onze culturen zo botste.
Ik maak ook uit de post op dat je even wat houvast nodig hebt. Dan heb je je juist je vertrouwde omgeving nodig om je er doorheen te slepen. Teveel verandering gaat heel veel stress opleveren voor je.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:26
quote:leeej schreef op 05 maart 2009 @ 22:33:
[...]
Is een bijbaantje niet erg lastig als je ook moet studeren?
Ik heb daar echt heel vaak over gehoord en dat veel mensen het dan gewoon niet meer redden (dat het gewoon te zwaar is).
Nee ik heb me niet anders voorgedaan, anders had hij dat wel gezegd. We praten echt over alles met elkaar.
Je hebt gelijk, hij moet gewoon iets van hem laten horen als HIJ dat wil (ik had er nooit zo over nagedacht) echt zo stom van mij!
Ik wil/ga idd werken aan mijn jaloezie, maar ik weet alleen niet precies hoe. Over 1.5 week ga ik weer naar de psycholoog dus misschien heeft zij wat tips voor mij.
Ik ben misschien dan nog maar 17, maar ik zit zo anders in elkaar vergeleken met mijn leeftijdsgenootjes.
Ik ben veel verder dan mijn leeftijdgenootjes en ik ben echt al klaar voor een volwassenrelatie.Natuurlijk hou ik van hem! Echt heel veel!Ik vraag me af of je inderdaad zo volwassen bent als je zelf denkt. Naar mijn idee heb je een weinig realistisch beeld van relaties, van studeren en van emigreren. Bij volwassenheid hoort voor mij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Dat betekent dat je studie nu de hoogste prioriteit zou moeten hebben en dat je stopt met proberen je vriend over te halen met jou te gaan samenwonen.
[...]
Is een bijbaantje niet erg lastig als je ook moet studeren?
Ik heb daar echt heel vaak over gehoord en dat veel mensen het dan gewoon niet meer redden (dat het gewoon te zwaar is).
Nee ik heb me niet anders voorgedaan, anders had hij dat wel gezegd. We praten echt over alles met elkaar.
Je hebt gelijk, hij moet gewoon iets van hem laten horen als HIJ dat wil (ik had er nooit zo over nagedacht) echt zo stom van mij!
Ik wil/ga idd werken aan mijn jaloezie, maar ik weet alleen niet precies hoe. Over 1.5 week ga ik weer naar de psycholoog dus misschien heeft zij wat tips voor mij.
Ik ben misschien dan nog maar 17, maar ik zit zo anders in elkaar vergeleken met mijn leeftijdsgenootjes.
Ik ben veel verder dan mijn leeftijdgenootjes en ik ben echt al klaar voor een volwassenrelatie.Natuurlijk hou ik van hem! Echt heel veel!Ik vraag me af of je inderdaad zo volwassen bent als je zelf denkt. Naar mijn idee heb je een weinig realistisch beeld van relaties, van studeren en van emigreren. Bij volwassenheid hoort voor mij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Dat betekent dat je studie nu de hoogste prioriteit zou moeten hebben en dat je stopt met proberen je vriend over te halen met jou te gaan samenwonen.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:55
quote:Zwieber schreef op 06 maart 2009 @ 11:11:
Zo even bijgelezen. Even een feitenoverzicht:
TO is 17
Vriend is 20
Vriend woont in Belgie bij zijn ouders (toch want hoe kan vader anders de internetgeschiedenis checken?)
Vader vriend is tegen de relatie
De relatie is in het eerste jaar al uitgegaan.
Relatie verloopt niet soepel
TO wil verhuizen naar Belgie en daar gaan studeren over een jaar.
Vriend wil niet samenwonen.
TO zit in de knoop met zichzelf
TO heeft op enig punt in de relatie stalken als optie genoemd voor als het uit gaat
Vriend is niet zeker of hij wel verder wil met TO
Vrienden van vriend vinden TO niet geschikt voor hem
Eerlijk gezegd TO: ik geef de relatie geen schijn van kans. Los van praktische bezwaren (hoe wil je in hemelsnaam samenwonen zonder dat zijn vader daar achter komt) vind ik dat jij eerst aan jezelf moet werken en je eigen leven op orde moet hebben voordat je je leven gaat delen met iemand anders. Deze relatie op dit moment voortzetten lijkt mij gewoon onverstandig voor jullie allebei. Jij moet werken aan jezelf, een eigen leven krijgen los van hem. Je kan toch niet alles willen omgooien voor een jongen die het net nog heeft uitgemaakt met je? Niet slim.
Pak jullie leven op en kijk over een jaar of twee hoe de situatie erbij staat. Dan ben jij zekerder van jezelf en is hij los van zijn ouders.
Hij woont niet bij zijn ouders ,maar op kamers.
Hij gaat wel in het weekend terug naar huis, en als dan bijv. zn laptop aan staat dan gaat zn vader wel eens zn geschiedenis controleren.
Als we dan gingen samenwonen dan zou hij het vertellen aan zijn vader, anders niet.
Maar ik wil er geen einde aanmaken, ik kan dat gewoon niet.
Ik denk eerlijk gezegd dat hij over een paar jaar nog steeds zo wordt behandeld door zn vader (steeds gecontroleerd).
Waarschijnlijk heb ik gewoon geen keus en moet ik in Nederland blijven wonen omdat het anders uitgaat...
Ik vind het gewoon zo oneerlijk dat heel veel mensen elke dag bij hun liefje kunnen zijn, en soms zeuren ze dan alsnog dat ze hun liefje te weinig zien.. (zo zijn de mensen om mij heen dan)
Tis gewoon zo lastig..
Zo even bijgelezen. Even een feitenoverzicht:
TO is 17
Vriend is 20
Vriend woont in Belgie bij zijn ouders (toch want hoe kan vader anders de internetgeschiedenis checken?)
Vader vriend is tegen de relatie
De relatie is in het eerste jaar al uitgegaan.
Relatie verloopt niet soepel
TO wil verhuizen naar Belgie en daar gaan studeren over een jaar.
Vriend wil niet samenwonen.
TO zit in de knoop met zichzelf
TO heeft op enig punt in de relatie stalken als optie genoemd voor als het uit gaat
Vriend is niet zeker of hij wel verder wil met TO
Vrienden van vriend vinden TO niet geschikt voor hem
Eerlijk gezegd TO: ik geef de relatie geen schijn van kans. Los van praktische bezwaren (hoe wil je in hemelsnaam samenwonen zonder dat zijn vader daar achter komt) vind ik dat jij eerst aan jezelf moet werken en je eigen leven op orde moet hebben voordat je je leven gaat delen met iemand anders. Deze relatie op dit moment voortzetten lijkt mij gewoon onverstandig voor jullie allebei. Jij moet werken aan jezelf, een eigen leven krijgen los van hem. Je kan toch niet alles willen omgooien voor een jongen die het net nog heeft uitgemaakt met je? Niet slim.
Pak jullie leven op en kijk over een jaar of twee hoe de situatie erbij staat. Dan ben jij zekerder van jezelf en is hij los van zijn ouders.
Hij woont niet bij zijn ouders ,maar op kamers.
Hij gaat wel in het weekend terug naar huis, en als dan bijv. zn laptop aan staat dan gaat zn vader wel eens zn geschiedenis controleren.
Als we dan gingen samenwonen dan zou hij het vertellen aan zijn vader, anders niet.
Maar ik wil er geen einde aanmaken, ik kan dat gewoon niet.
Ik denk eerlijk gezegd dat hij over een paar jaar nog steeds zo wordt behandeld door zn vader (steeds gecontroleerd).
Waarschijnlijk heb ik gewoon geen keus en moet ik in Nederland blijven wonen omdat het anders uitgaat...
Ik vind het gewoon zo oneerlijk dat heel veel mensen elke dag bij hun liefje kunnen zijn, en soms zeuren ze dan alsnog dat ze hun liefje te weinig zien.. (zo zijn de mensen om mij heen dan)
Tis gewoon zo lastig..
vrijdag 6 maart 2009 om 11:59
quote:wuiles schreef op 06 maart 2009 @ 11:26:
[...]
Ik vraag me af of je inderdaad zo volwassen bent als je zelf denkt. Naar mijn idee heb je een weinig realistisch beeld van relaties, van studeren en van emigreren. Bij volwassenheid hoort voor mij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Dat betekent dat je studie nu de hoogste prioriteit zou moeten hebben en dat je stopt met proberen je vriend over te halen met jou te gaan samenwonen.
Ik ga denk ook stoppen met dat ''samenwonen-gedoe''. Ik ga hem vertellen over op afstand wonen.
Ben alleen bang dat hij me soort van gaat verwaarlozen ofzoiets vanwege de afstand.
Ik vind het ook stom dat hij mij niet ziet als ''vriendin'', hij wilt gewoon geen relatie met iemand die zo ver weg woont. En eerlijk gezegd heb ik er geen zin in om nog zo 3-5 jaar verder te gaan.
Het zit gewoon heel raar nu, het is soort van ''aan'' (we gaan niet met een ander etc.) maar officieel vriend en vriendin is het ook niet (vanwege de afstand). Hiermee wil ik dus niet nog zo'n 3-5 jaar doorgaan.
[...]
Ik vraag me af of je inderdaad zo volwassen bent als je zelf denkt. Naar mijn idee heb je een weinig realistisch beeld van relaties, van studeren en van emigreren. Bij volwassenheid hoort voor mij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Dat betekent dat je studie nu de hoogste prioriteit zou moeten hebben en dat je stopt met proberen je vriend over te halen met jou te gaan samenwonen.
Ik ga denk ook stoppen met dat ''samenwonen-gedoe''. Ik ga hem vertellen over op afstand wonen.
Ben alleen bang dat hij me soort van gaat verwaarlozen ofzoiets vanwege de afstand.
Ik vind het ook stom dat hij mij niet ziet als ''vriendin'', hij wilt gewoon geen relatie met iemand die zo ver weg woont. En eerlijk gezegd heb ik er geen zin in om nog zo 3-5 jaar verder te gaan.
Het zit gewoon heel raar nu, het is soort van ''aan'' (we gaan niet met een ander etc.) maar officieel vriend en vriendin is het ook niet (vanwege de afstand). Hiermee wil ik dus niet nog zo'n 3-5 jaar doorgaan.
vrijdag 6 maart 2009 om 12:02
quote:wuiles schreef op 06 maart 2009 @ 11:26:
[...]
Ik vraag me af of je inderdaad zo volwassen bent als je zelf denkt. Naar mijn idee heb je een weinig realistisch beeld van relaties, van studeren en van emigreren. Bij volwassenheid hoort voor mij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Dat betekent dat je studie nu de hoogste prioriteit zou moeten hebben en dat je stopt met proberen je vriend over te halen met jou te gaan samenwonen.
Nou ik ben juist realistischer dan eerst. Vroeger dacht ik alleen maar aan trouwen en kinderen krijgen en nu denk ik aan een toekomst van volgend jaar zeg maar. Ik doe ook maar mijn best om te veranderen hoor.
En studeren maakt mij eigenlijk niet zoveel uit, ik doe het eigenlijk niet echt voor mijn plezier ofzo.
Ik wil gewoon beide op nummer 1 zetten. studie én vriend.
Tussen die 2 kiezen is moeilijk voor mij.
[...]
Ik vraag me af of je inderdaad zo volwassen bent als je zelf denkt. Naar mijn idee heb je een weinig realistisch beeld van relaties, van studeren en van emigreren. Bij volwassenheid hoort voor mij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Dat betekent dat je studie nu de hoogste prioriteit zou moeten hebben en dat je stopt met proberen je vriend over te halen met jou te gaan samenwonen.
Nou ik ben juist realistischer dan eerst. Vroeger dacht ik alleen maar aan trouwen en kinderen krijgen en nu denk ik aan een toekomst van volgend jaar zeg maar. Ik doe ook maar mijn best om te veranderen hoor.
En studeren maakt mij eigenlijk niet zoveel uit, ik doe het eigenlijk niet echt voor mijn plezier ofzo.
Ik wil gewoon beide op nummer 1 zetten. studie én vriend.
Tussen die 2 kiezen is moeilijk voor mij.
vrijdag 6 maart 2009 om 12:03
quote:leeej schreef op 06 maart 2009 @ 11:59:
[...]
Ik ga denk ook stoppen met dat ''samenwonen-gedoe''. Ik ga hem vertellen over op afstand wonen.
Ben alleen bang dat hij me soort van gaat verwaarlozen ofzoiets vanwege de afstand.
Ik vind het ook stom dat hij mij niet ziet als ''vriendin'', hij wilt gewoon geen relatie met iemand die zo ver weg woont. En eerlijk gezegd heb ik er geen zin in om nog zo 3-5 jaar verder te gaan.
Het zit gewoon heel raar nu, het is soort van ''aan'' (we gaan niet met een ander etc.) maar officieel vriend en vriendin is het ook niet (vanwege de afstand). Hiermee wil ik dus niet nog zo'n 3-5 jaar doorgaan.Welk deel daarvan is onduidelijk? Hij beschouwt jou niet als zijn vriendin en wil geen relatie. Punt.
[...]
Ik ga denk ook stoppen met dat ''samenwonen-gedoe''. Ik ga hem vertellen over op afstand wonen.
Ben alleen bang dat hij me soort van gaat verwaarlozen ofzoiets vanwege de afstand.
Ik vind het ook stom dat hij mij niet ziet als ''vriendin'', hij wilt gewoon geen relatie met iemand die zo ver weg woont. En eerlijk gezegd heb ik er geen zin in om nog zo 3-5 jaar verder te gaan.
Het zit gewoon heel raar nu, het is soort van ''aan'' (we gaan niet met een ander etc.) maar officieel vriend en vriendin is het ook niet (vanwege de afstand). Hiermee wil ik dus niet nog zo'n 3-5 jaar doorgaan.Welk deel daarvan is onduidelijk? Hij beschouwt jou niet als zijn vriendin en wil geen relatie. Punt.
vrijdag 6 maart 2009 om 12:15
quote:leeej schreef op 06 maart 2009 @ 11:55:
Ik vind het gewoon zo oneerlijk dat heel veel mensen elke dag bij hun liefje kunnen zijn, en soms zeuren ze dan alsnog dat ze hun liefje te weinig zien.. (zo zijn de mensen om mij heen dan)
Tis gewoon zo lastig..
Ik krijg niet de indruk dat jouw vriend ook elke dag bij jou wil zijn...
Mijn vriend en ik woonden ook 250 km uit elkaar. We zijn uiteindelijk gaan samenwonen, maar dat is iets dat we allebei heel erg graag wilden en waar we voor 200% achter stonden. En zelfs dan was het nog niet altijd even makkelijk.
Ik vind het gewoon zo oneerlijk dat heel veel mensen elke dag bij hun liefje kunnen zijn, en soms zeuren ze dan alsnog dat ze hun liefje te weinig zien.. (zo zijn de mensen om mij heen dan)
Tis gewoon zo lastig..
Ik krijg niet de indruk dat jouw vriend ook elke dag bij jou wil zijn...
Mijn vriend en ik woonden ook 250 km uit elkaar. We zijn uiteindelijk gaan samenwonen, maar dat is iets dat we allebei heel erg graag wilden en waar we voor 200% achter stonden. En zelfs dan was het nog niet altijd even makkelijk.
vrijdag 6 maart 2009 om 12:15
vrijdag 6 maart 2009 om 13:02
Goed ik heb je topic even helemaal gelezen.
Conclusie van mij is:
Niet gaan samenwonen: Hij wil niet
Sterker nog hij beschouwd je niet als zijn vriendin. Op dit moment ben je dus enkel een lekker tussendoortje in bed. (sorry dat ik het zo zeg maar dat is hoe jullie relatie is op dit moment)
En nog erger er is geen relatie behalve vriendschap en dat jullie eens in de 2 weken het bed samen delen.
Meis denk aan jezelf. Deze belg wil geen relatie, wil al helemaal niet met je samenwonen tijd om voor jezelf te kiezen.
Jij hebt nog een hoop te verwerken, dat doe je met de psycholoog ontzettend goed van je! Maar vergeet niet dat kost tijd en energie. Die heb je dan ook hard nodig. In het buitenlandwonen kost ook tijd en energie. Die twee dingen samen plus een studie, plus het eventueel leggen van nieuwe contacten. Dat allen samen lijkt me teveel om op je bordje te hebben. (gezien je mentale toestand, het is voor mensen die niet bij de psych lopen soms al veel)
Dus: werk aan jezelf, start lekker met een nieuwe studie, geniet van je leventje hier en mocht je dan nog behoefte hebben om hem te zien dan kun je daar het beste tzt die OV kaart voor gebruiken. Tot die tijd doe je het gewoon zoals je het nu doet.
Al vind ik dat je beter verdient. Hij houdt niet van je, tenminste niet als een geliefde doet. Hij ziet je niet als zijn vriendin maar een vriendin. Groot verschil als je het mij vraagt. En hij wil wel samenwonen: ooit maar zo te lezen niet met jou. Misschien omdat hij geschrokken is van je uitspraken, misschien omdat hij zelf niet toe is aan een serieuze relatie. Wat het ook is, jullie denken anders over dingen. Veranderen kun je hem niet, moet je ook niet willen.
Iemand die echt van je houdt stopt tijd, energie en vooral veel liefde in jullie relatie. Die spreekt ook uit dat jullie een relatie hebben. En gedraagt zich er ook naar wat pa er ook van vind!
Conclusie van mij is:
Niet gaan samenwonen: Hij wil niet
Sterker nog hij beschouwd je niet als zijn vriendin. Op dit moment ben je dus enkel een lekker tussendoortje in bed. (sorry dat ik het zo zeg maar dat is hoe jullie relatie is op dit moment)
En nog erger er is geen relatie behalve vriendschap en dat jullie eens in de 2 weken het bed samen delen.
Meis denk aan jezelf. Deze belg wil geen relatie, wil al helemaal niet met je samenwonen tijd om voor jezelf te kiezen.
Jij hebt nog een hoop te verwerken, dat doe je met de psycholoog ontzettend goed van je! Maar vergeet niet dat kost tijd en energie. Die heb je dan ook hard nodig. In het buitenlandwonen kost ook tijd en energie. Die twee dingen samen plus een studie, plus het eventueel leggen van nieuwe contacten. Dat allen samen lijkt me teveel om op je bordje te hebben. (gezien je mentale toestand, het is voor mensen die niet bij de psych lopen soms al veel)
Dus: werk aan jezelf, start lekker met een nieuwe studie, geniet van je leventje hier en mocht je dan nog behoefte hebben om hem te zien dan kun je daar het beste tzt die OV kaart voor gebruiken. Tot die tijd doe je het gewoon zoals je het nu doet.
Al vind ik dat je beter verdient. Hij houdt niet van je, tenminste niet als een geliefde doet. Hij ziet je niet als zijn vriendin maar een vriendin. Groot verschil als je het mij vraagt. En hij wil wel samenwonen: ooit maar zo te lezen niet met jou. Misschien omdat hij geschrokken is van je uitspraken, misschien omdat hij zelf niet toe is aan een serieuze relatie. Wat het ook is, jullie denken anders over dingen. Veranderen kun je hem niet, moet je ook niet willen.
Iemand die echt van je houdt stopt tijd, energie en vooral veel liefde in jullie relatie. Die spreekt ook uit dat jullie een relatie hebben. En gedraagt zich er ook naar wat pa er ook van vind!

zondag 8 maart 2009 om 10:15
Weet hij eigenlijk wel dat hij een soort van vriendin heeft, die al bezig is met samenwoonplannen?
Komt op mij over alsof to in een soort van fantasiewereldje leeft.
Het valt mij ook op dat er steeds feiten naar boven komen in het verhaal. Mi zijn dit enorm essentiele feiten.
Ik denk echt dat als we aan deze jongen zouden vragen hoe hij erover denkt, hij niet eens weet waar het over gaat..
Ik vind 17 jaar ontzettend jong om al zo zwaar na te denken over je toekomst. Je hoort te genieten, elkaar heel goed te leren kennen en zoveel mogelijk leuke ervaringen op te doen samen. Dan is er nog tijd genoeg om ooit te gaan samenwonen. En dan weet je zeker dat je bij elkaar past en dezelfde toekomstvisie deelt. Daar is nu geen sprake van, dus gedoemd om te mislukken.
Wat me zorgen baart is het feit dat to zegt dat studeren voor haar eigenlijk niet zo hoeft. Je zou dus alleen naar Belgie gaan vanwege hem, met als excuus je studie. Foute insteek.
Ik denk dat je hard moet nadenken of je uberhaupt wil gaan studeren, en wat je met deze jongen wil.
Komt op mij over alsof to in een soort van fantasiewereldje leeft.
Het valt mij ook op dat er steeds feiten naar boven komen in het verhaal. Mi zijn dit enorm essentiele feiten.
Ik denk echt dat als we aan deze jongen zouden vragen hoe hij erover denkt, hij niet eens weet waar het over gaat..
Ik vind 17 jaar ontzettend jong om al zo zwaar na te denken over je toekomst. Je hoort te genieten, elkaar heel goed te leren kennen en zoveel mogelijk leuke ervaringen op te doen samen. Dan is er nog tijd genoeg om ooit te gaan samenwonen. En dan weet je zeker dat je bij elkaar past en dezelfde toekomstvisie deelt. Daar is nu geen sprake van, dus gedoemd om te mislukken.
Wat me zorgen baart is het feit dat to zegt dat studeren voor haar eigenlijk niet zo hoeft. Je zou dus alleen naar Belgie gaan vanwege hem, met als excuus je studie. Foute insteek.
Ik denk dat je hard moet nadenken of je uberhaupt wil gaan studeren, en wat je met deze jongen wil.