Relaties
alle pijlers
schoonmoeder
maandag 1 oktober 2007 om 12:02
Mijn vriend vind zijn moeder belangrijker dan mij.
Ik moet wel 100 keer iets vragen voordat hij het doet.
Maar als zijn moeder belt, of hij iets wil doen, springt hij direct in de auto.
Als we in het weekend ergens naar toe gaan, neemt hij haar ook dikwijls mee, zonder eerst met mij te overleggen.
Zo zouden we voortaan elke woensdagavond gaan zwemmen. Komt hij gistermorgen thuis, was koffie wezen drinken bij zijn moeder, gaat ze ineens ook weer mee. Nou daar zit ik echt niet op te wachten hoor.
Ik heb gewoon niets met mijn schoonmoeder, en dat kan mijn vriend maar niet begrijpen.
Wat moet ik doen???
Ik moet wel 100 keer iets vragen voordat hij het doet.
Maar als zijn moeder belt, of hij iets wil doen, springt hij direct in de auto.
Als we in het weekend ergens naar toe gaan, neemt hij haar ook dikwijls mee, zonder eerst met mij te overleggen.
Zo zouden we voortaan elke woensdagavond gaan zwemmen. Komt hij gistermorgen thuis, was koffie wezen drinken bij zijn moeder, gaat ze ineens ook weer mee. Nou daar zit ik echt niet op te wachten hoor.
Ik heb gewoon niets met mijn schoonmoeder, en dat kan mijn vriend maar niet begrijpen.
Wat moet ik doen???
maandag 1 oktober 2007 om 12:42
Nou, heb je echt helemaal niets met haar, er zal toch wel iets zijn? Ook niet gewoon uit beleefdheid of komt het omdat je haar zovaak ziet dat het je steeds meer tegen gaat staan? (Wat ik me kan voorstellen).
Hoelang zijn jullie al bij elkaar, wonen jullie ook al samen?
Het is voor iemand met zo'n band met zijn moeder niet leuk om te merken dat zijn partner niks met haar heeft. Dus wat dat betreft is het wel goed van hem dat hij gewoon dingen met haar blijft doen.
Maar dat ze zo vaak met jullie meegaat dat zou ik ook echt niet leuk vinden hoor, pfffff ik mag mijjn schoonmoeder maar dit zou echt overkill zijn. Ook van mijn eigen moeder nou ja van iedereen eigenlijk haha. Ik zou het positief proberen te brengen, niet van moet dat mens nu alweer mee, maar zo van schat ik vind het erg leuk voor je dat je zo goed met je moeder op kan schieten maar ik wil ook graag tijd met jou alleen hebben. Dat snapt je moeder heus wel. (Als ze een beetje normaal is maar dat zeg je dus niet dat denk je dan).
Als hij (en zij) dan nog steeds doet alsof de navelstreng nog vast zit tja, zou ik toch eens gaan nadenken over je relatie of wel meer op je strepen gaan staan (maar wil je ruzie gaan maken over zijn moeder, kans zit er nogal in dat je dat verliest), want dit gedrag verandert dan dus niet, dan vindt ie haar inderdaad belangrijker dan jou. Maar wel eerst goed uitspreken dus. En bouw zelf ook een beetje een band met haar op dan kun je het haar direct zeggen en ziet je vriend dat je heus wel moeite doet voor zijn familie, en je serieuzer zal nemen als je ergens mee zit.
Succes want dit is natuurlijk wel erg vervelend en lastig uit te komen. Als je gillend weg zou rennen zou ik het ook begrijpen maar ja ik weet niet hoe diep de liefde zit... Zaak ik wel om dit snel aan te pakken want hoe langer je wacht hoe lastiger.
Ik ben altijd blij dat mijn vriend al vroeg erg zelfstandig was en zelf zijn moeder in bedwang houdt haha maar ja daar heb je niks aan...
Hoelang zijn jullie al bij elkaar, wonen jullie ook al samen?
Het is voor iemand met zo'n band met zijn moeder niet leuk om te merken dat zijn partner niks met haar heeft. Dus wat dat betreft is het wel goed van hem dat hij gewoon dingen met haar blijft doen.
Maar dat ze zo vaak met jullie meegaat dat zou ik ook echt niet leuk vinden hoor, pfffff ik mag mijjn schoonmoeder maar dit zou echt overkill zijn. Ook van mijn eigen moeder nou ja van iedereen eigenlijk haha. Ik zou het positief proberen te brengen, niet van moet dat mens nu alweer mee, maar zo van schat ik vind het erg leuk voor je dat je zo goed met je moeder op kan schieten maar ik wil ook graag tijd met jou alleen hebben. Dat snapt je moeder heus wel. (Als ze een beetje normaal is maar dat zeg je dus niet dat denk je dan).
Als hij (en zij) dan nog steeds doet alsof de navelstreng nog vast zit tja, zou ik toch eens gaan nadenken over je relatie of wel meer op je strepen gaan staan (maar wil je ruzie gaan maken over zijn moeder, kans zit er nogal in dat je dat verliest), want dit gedrag verandert dan dus niet, dan vindt ie haar inderdaad belangrijker dan jou. Maar wel eerst goed uitspreken dus. En bouw zelf ook een beetje een band met haar op dan kun je het haar direct zeggen en ziet je vriend dat je heus wel moeite doet voor zijn familie, en je serieuzer zal nemen als je ergens mee zit.
Succes want dit is natuurlijk wel erg vervelend en lastig uit te komen. Als je gillend weg zou rennen zou ik het ook begrijpen maar ja ik weet niet hoe diep de liefde zit... Zaak ik wel om dit snel aan te pakken want hoe langer je wacht hoe lastiger.
Ik ben altijd blij dat mijn vriend al vroeg erg zelfstandig was en zelf zijn moeder in bedwang houdt haha maar ja daar heb je niks aan...
maandag 1 oktober 2007 om 12:50
Waarom moet het gaan over belangrijkER ? En over wie er het meest geliefd is ? Je hebt het wel over zijn MOEDER ...niet over een oppervlakkige kennis van hem !
Zijn moeder is weduwe begrijp ik , of in ieder geval alleen wonend ?
Zou jij je niet - een beetje - verantwoordelijk voelen als je moeder alleen achter bleef en haar af en toe eens meenemen / uitnodigen ?
Jaloers op je schoonmoeder...pffffffffffffffff .
Natuurlijk mag je er heel wat van vinden als elke keer als jullie plannen hebben zij meekomt ........wees dat voor ; vraag haar op dinsdagavond te eten en zeg tegen je partner ; " ja , toedelodokie , ik heb haar gisteren al gezien , hoor , hoeft ze niet mee met zwemmen " ....nodig bijvoorbeeld met kerst 1 dag alle opa's/oma's en (schoon)ouwelui uit en houd de andere dag voor jezelf ....... ga er zelf ook eens alleen heen en práát eens met haar over je partner vroeger als kind........wie weet wat je nog hoort en wie weet krijgen jullie wél wat samen .
Zijn moeder is weduwe begrijp ik , of in ieder geval alleen wonend ?
Zou jij je niet - een beetje - verantwoordelijk voelen als je moeder alleen achter bleef en haar af en toe eens meenemen / uitnodigen ?
Jaloers op je schoonmoeder...pffffffffffffffff .
Natuurlijk mag je er heel wat van vinden als elke keer als jullie plannen hebben zij meekomt ........wees dat voor ; vraag haar op dinsdagavond te eten en zeg tegen je partner ; " ja , toedelodokie , ik heb haar gisteren al gezien , hoor , hoeft ze niet mee met zwemmen " ....nodig bijvoorbeeld met kerst 1 dag alle opa's/oma's en (schoon)ouwelui uit en houd de andere dag voor jezelf ....... ga er zelf ook eens alleen heen en práát eens met haar over je partner vroeger als kind........wie weet wat je nog hoort en wie weet krijgen jullie wél wat samen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 1 oktober 2007 om 13:08
Tricky point... Ik begrijp jou wel hoor, dat je als je denkt gezellig samen met je vriend te gaan zwemmen, jij niet zit te wachten op je schoonmoeder 'gezellig' mee... Anderzijds, het is zijn moeder, natuurlijk is ze belangrijk voor hem, en als je hem het gevoel gaat geven dat hij moet 'kiezen' dan verlies je waarschijnlijk.
Ik ben het met BGB eens: ga eens in je uppie naar die moeder toe, of met haar ergens naartoe. Dan krijg je wellicht een band met haar, ipv dat ze voor jou gevoel 'stoorzender' is door ongevraagde aanwezigheid.
Als je met je vriend gaat praten: hamer niet teveel op het feit dat jij niets met je schoonmoeder hebt. Hij heeft wél wat met haar, dus je zal 'm er alleen maar mee tegen je in het harnas jagen. Je zou hem wel eens voorzichtig kunnen vragen wat hij er van zou vinden als jouw vader/moeder/broer/zus iedere keer mee zou gaan als jullie een dagje weg gaan/sporten/winkelen bijv. Grote kans dat hij dat ook niet zo leuk vindt.
Overigens is het wel wat anders als jouw ouders nog steeds bij elkaar zijn en zijn moeder bijv weduwe is, dan is het logisch dat hij haar wat meer aandacht en tijd geeft.
Ik ben het met BGB eens: ga eens in je uppie naar die moeder toe, of met haar ergens naartoe. Dan krijg je wellicht een band met haar, ipv dat ze voor jou gevoel 'stoorzender' is door ongevraagde aanwezigheid.
Als je met je vriend gaat praten: hamer niet teveel op het feit dat jij niets met je schoonmoeder hebt. Hij heeft wél wat met haar, dus je zal 'm er alleen maar mee tegen je in het harnas jagen. Je zou hem wel eens voorzichtig kunnen vragen wat hij er van zou vinden als jouw vader/moeder/broer/zus iedere keer mee zou gaan als jullie een dagje weg gaan/sporten/winkelen bijv. Grote kans dat hij dat ook niet zo leuk vindt.
Overigens is het wel wat anders als jouw ouders nog steeds bij elkaar zijn en zijn moeder bijv weduwe is, dan is het logisch dat hij haar wat meer aandacht en tijd geeft.
maandag 1 oktober 2007 om 13:26
Tuinvrouwtje,
ik denk dat je een gesprek moet hebben met je vriend dat het binnen een relatie redelijk is dat je als partners overlegt voordat je iets afspreekt met anderen. Hierbij hoef je schoonmoeder zelfs helemaal niet noemen.
Aan de andere kant is het ook redelijk dat jij enige inspanning verricht om op een normale manier met je schoonmoeder om te gaan. Wat je ook van haar vindt, ze heeft in ieder geval voor jou iets heel positiefs gedaan: ze heeft je vriend op de wereld gezet.
ik denk dat je een gesprek moet hebben met je vriend dat het binnen een relatie redelijk is dat je als partners overlegt voordat je iets afspreekt met anderen. Hierbij hoef je schoonmoeder zelfs helemaal niet noemen.
Aan de andere kant is het ook redelijk dat jij enige inspanning verricht om op een normale manier met je schoonmoeder om te gaan. Wat je ook van haar vindt, ze heeft in ieder geval voor jou iets heel positiefs gedaan: ze heeft je vriend op de wereld gezet.
maandag 1 oktober 2007 om 13:29
Je kunt toch met je vriend afspreken dat je bepaalde activiteiten/dagen voor elkaar reserveert? Het is voor iedereen makkelijk om daar duidelijke afspraken over te maken. Verder is het natuurlijk wel prettig als hij vantevoren even zegt dat ze ook meegaat, dan sta je niet zo raar te kijken als ze ineens weer voor de deur staat. Da's voor jullie verstandhouding ook beter want reken maar dat schoonmoeder jouw reacties wel meekrijgt.
Maar ze hoort er nou eenmaal bij, dus probeer er het beste van te maken!
Maar ze hoort er nou eenmaal bij, dus probeer er het beste van te maken!
dinsdag 2 oktober 2007 om 13:35
Het is dus wel zo dat mijn schoonmoeder geen weduwe is, maar nog steeds samenwoont met haar man. En ze heeft nog 4 andere kinderen, die kunnen toch ook wel eens iets met haar doen?
Waarom moeten wij dat altijd zijn.
En als ze het nu eens fatsoenlijk zou vragen of ze meemocht. Nee, dat zeg ze: oh ik kan wel eens meegaan. En ja, wat moet je dan zeggen.
Ze is ook altijd bang dat mijn vriend is tekort komt, niet genoeg eten, en of zijn huisje toch wel schoon is. We wonen nu al 2 jaar samen, als dat nu nog niet weet.
En als we eens ergens naartoe zijn geweest, is de eerste vraag die ze stelt altijd: Heb je je portomonee toch een beetje dicht kunnen houden. Ze vind gewoon dat ik profiteur ben.
En zo denkt ze ook over haar andere schoondochter, die zit net als ik in de ziektewet. Nou kan ik er wat aan doen dat ik geopereerd moest worden(aan mijn rug).
Toen heeft ze ook nooit gevraagd of ze eens wat voor me moest doen. Ze vond het maar wat makkelijk dat mijn eigen moeder 1 dag in de week kwam poetsen. Daar moest ze dan wel 200km voor rijden. En daar ben ik gewoon nog steeds een beetje kwaad om.
Waarom moeten wij dat altijd zijn.
En als ze het nu eens fatsoenlijk zou vragen of ze meemocht. Nee, dat zeg ze: oh ik kan wel eens meegaan. En ja, wat moet je dan zeggen.
Ze is ook altijd bang dat mijn vriend is tekort komt, niet genoeg eten, en of zijn huisje toch wel schoon is. We wonen nu al 2 jaar samen, als dat nu nog niet weet.
En als we eens ergens naartoe zijn geweest, is de eerste vraag die ze stelt altijd: Heb je je portomonee toch een beetje dicht kunnen houden. Ze vind gewoon dat ik profiteur ben.
En zo denkt ze ook over haar andere schoondochter, die zit net als ik in de ziektewet. Nou kan ik er wat aan doen dat ik geopereerd moest worden(aan mijn rug).
Toen heeft ze ook nooit gevraagd of ze eens wat voor me moest doen. Ze vond het maar wat makkelijk dat mijn eigen moeder 1 dag in de week kwam poetsen. Daar moest ze dan wel 200km voor rijden. En daar ben ik gewoon nog steeds een beetje kwaad om.
dinsdag 2 oktober 2007 om 13:46
Heel moeilijk, heel moeilijk.
Mijn vriend is niet zo dat hij vliegt voor zijn moeder, maar hij heeft een heel zacht en vriendelijk karakter en wil dus altijd iedereen helpen.
Ik ben geen makkelijke tante, tenminste, ik doe wat ik wil, ik sta achter mijn keuzes. Ik denk dat mijn schoonmoeder daar weleens jaloers op is, zij heeft dingen gedaan, omdat het gewoon niet anders was in die tijd. En ze is een beetje net zoals mijn vriend, een zacht karakter en kan moeilijk nee zeggen.
Toen mijn vriend nog thuis woonde waren altijd de poppen aan het dansen.
Nu we samenwonen gaat het beter. Zijn moeder/ouders bemoeien zich minder met ons en als ze iets zeggen waar ik het niet mee eens ben kan ik het beter zeggen dan voorheen.
Ik ben weleens koffie wezen drinken bij mijn schoonmoeder en ze was helemaal verrast dat ik langs kwam. ( niet tegen mij gezegd natuurlijk). Ik zou ook verrast zijn als ze bij mij langs kwam, maar helaas.
Het is altijd zo dat we naar hun toe moeten gaan, terwijl nu het beter gaat, ik het leuk zou vinden als ze eens spontaan zou bellen of ze langs kon komen.
Het gaat met de tijd beter, dus ik hoop dat het allemaal minder geforceerd zal gaan. Ook zijn eer inmiddels 2 kleinkinderen geboren en dit heeft ook de aandacht van mij afgeleid.
Probeer het met je vriend erover te hebben dat je niet wilt dat ze altijd ergens mee naar toe gaat. Op een bepaald moment gaat ze dat ook gewoon verlangen. Probeer samen eruit te komen door bv te zeggen, ok we gaan samen zwemmen. Dat is alvast stap 1.
Succes
Mijn vriend is niet zo dat hij vliegt voor zijn moeder, maar hij heeft een heel zacht en vriendelijk karakter en wil dus altijd iedereen helpen.
Ik ben geen makkelijke tante, tenminste, ik doe wat ik wil, ik sta achter mijn keuzes. Ik denk dat mijn schoonmoeder daar weleens jaloers op is, zij heeft dingen gedaan, omdat het gewoon niet anders was in die tijd. En ze is een beetje net zoals mijn vriend, een zacht karakter en kan moeilijk nee zeggen.
Toen mijn vriend nog thuis woonde waren altijd de poppen aan het dansen.
Nu we samenwonen gaat het beter. Zijn moeder/ouders bemoeien zich minder met ons en als ze iets zeggen waar ik het niet mee eens ben kan ik het beter zeggen dan voorheen.
Ik ben weleens koffie wezen drinken bij mijn schoonmoeder en ze was helemaal verrast dat ik langs kwam. ( niet tegen mij gezegd natuurlijk). Ik zou ook verrast zijn als ze bij mij langs kwam, maar helaas.
Het is altijd zo dat we naar hun toe moeten gaan, terwijl nu het beter gaat, ik het leuk zou vinden als ze eens spontaan zou bellen of ze langs kon komen.
Het gaat met de tijd beter, dus ik hoop dat het allemaal minder geforceerd zal gaan. Ook zijn eer inmiddels 2 kleinkinderen geboren en dit heeft ook de aandacht van mij afgeleid.
Probeer het met je vriend erover te hebben dat je niet wilt dat ze altijd ergens mee naar toe gaat. Op een bepaald moment gaat ze dat ook gewoon verlangen. Probeer samen eruit te komen door bv te zeggen, ok we gaan samen zwemmen. Dat is alvast stap 1.
Succes
dinsdag 2 oktober 2007 om 13:48
dinsdag 2 oktober 2007 om 13:53
quote:tuinvrouwtje schreef op 02 oktober 2007 @ 13:35:
Het is dus wel zo dat mijn schoonmoeder geen weduwe is, maar nog steeds samenwoont met haar man. En ze heeft nog 4 andere kinderen, die kunnen toch ook wel eens iets met haar doen?
Waarom moeten wij dat altijd zijn.
Dat moet natuurlijk niet, maar ws stellen jullie je het gemakkelijkst beschikbaar.
En als ze het nu eens fatsoenlijk zou vragen of ze meemocht. Nee, dat zeg ze: oh ik kan wel eens meegaan. En ja, wat moet je dan zeggen.
Dan zeg je: Nee , we willen dit graag samen met zn tweeën doen.
Ze is ook altijd bang dat mijn vriend is tekort komt, niet genoeg eten, en of zijn huisje toch wel schoon is. We wonen nu al 2 jaar samen, als dat nu nog niet weet.
Dat is des moeders; bij de vlg opmerking hierover zeg je vriendelijk met een (desnoods valse) glimlach: ach we wonen al 2 jr samen en hij is nog steeds niet verhongerd of vervuild.
Of iets valser ... ja, je zoon is niet erg zelfstandig opgevoed..... hmmm, nee dat laatse toch maar niet zeggen
En als we eens ergens naartoe zijn geweest, is de eerste vraag die ze stelt altijd: Heb je je portomonee toch een beetje dicht kunnen houden. Ze vind gewoon dat ik profiteur ben.
Weet je dat of denk je dat?
En zo denkt ze ook over haar andere schoondochter, die zit net als ik in de ziektewet. Nou kan ik er wat aan doen dat ik geopereerd moest worden(aan mijn rug).
Nee, dat niet. Maar als ze echt zo kortzichtig is, kun je ook besluiten om er boven te staan, waarom laat je je humeur bepalen dat dat soort geneuzel?
Toen heeft ze ook nooit gevraagd of ze eens wat voor me moest doen. Ze vond het maar wat makkelijk dat mijn eigen moeder 1 dag in de week kwam poetsen. Daar moest ze dan wel 200km voor rijden. En daar ben ik gewoon nog steeds een beetje kwaad om.
Hebben jij en je vriend wel eens aangegeven dat je wel wat hulp kon gebruiken? Misschien ging ze ervan uit dat je vriend de huishouding wel alleen af kon.
Ik heb een beetje het gevoel dat je schoonma veel te veel ruimte geeft in je leven.
Voor wat betreft haar deelname aan uitstapjes en/of haar commentaar achteraf, vraag ik me af of jullie voortdurend verslag uitbrengen van wat je gaat doen of hebt gedaan. Het lijkt net of ze een bijna dagelijks onderdeel is van jullie leven.
En voor zover je je stoort aan haar........ neem afstand, laat het van je koude kleren afglijden. Ga er boven staan.
Maar ik denk dat je in de allereerste plaats met je vriend één lijn moet trekken over haar deelname aan jullie leven.
Oftewel, hij kan haar niet mee uitnodigen voor iets zonder overleg met jou.
Het is dus wel zo dat mijn schoonmoeder geen weduwe is, maar nog steeds samenwoont met haar man. En ze heeft nog 4 andere kinderen, die kunnen toch ook wel eens iets met haar doen?
Waarom moeten wij dat altijd zijn.
Dat moet natuurlijk niet, maar ws stellen jullie je het gemakkelijkst beschikbaar.
En als ze het nu eens fatsoenlijk zou vragen of ze meemocht. Nee, dat zeg ze: oh ik kan wel eens meegaan. En ja, wat moet je dan zeggen.
Dan zeg je: Nee , we willen dit graag samen met zn tweeën doen.
Ze is ook altijd bang dat mijn vriend is tekort komt, niet genoeg eten, en of zijn huisje toch wel schoon is. We wonen nu al 2 jaar samen, als dat nu nog niet weet.
Dat is des moeders; bij de vlg opmerking hierover zeg je vriendelijk met een (desnoods valse) glimlach: ach we wonen al 2 jr samen en hij is nog steeds niet verhongerd of vervuild.
Of iets valser ... ja, je zoon is niet erg zelfstandig opgevoed..... hmmm, nee dat laatse toch maar niet zeggen
En als we eens ergens naartoe zijn geweest, is de eerste vraag die ze stelt altijd: Heb je je portomonee toch een beetje dicht kunnen houden. Ze vind gewoon dat ik profiteur ben.
Weet je dat of denk je dat?
En zo denkt ze ook over haar andere schoondochter, die zit net als ik in de ziektewet. Nou kan ik er wat aan doen dat ik geopereerd moest worden(aan mijn rug).
Nee, dat niet. Maar als ze echt zo kortzichtig is, kun je ook besluiten om er boven te staan, waarom laat je je humeur bepalen dat dat soort geneuzel?
Toen heeft ze ook nooit gevraagd of ze eens wat voor me moest doen. Ze vond het maar wat makkelijk dat mijn eigen moeder 1 dag in de week kwam poetsen. Daar moest ze dan wel 200km voor rijden. En daar ben ik gewoon nog steeds een beetje kwaad om.
Hebben jij en je vriend wel eens aangegeven dat je wel wat hulp kon gebruiken? Misschien ging ze ervan uit dat je vriend de huishouding wel alleen af kon.
Ik heb een beetje het gevoel dat je schoonma veel te veel ruimte geeft in je leven.
Voor wat betreft haar deelname aan uitstapjes en/of haar commentaar achteraf, vraag ik me af of jullie voortdurend verslag uitbrengen van wat je gaat doen of hebt gedaan. Het lijkt net of ze een bijna dagelijks onderdeel is van jullie leven.
En voor zover je je stoort aan haar........ neem afstand, laat het van je koude kleren afglijden. Ga er boven staan.
Maar ik denk dat je in de allereerste plaats met je vriend één lijn moet trekken over haar deelname aan jullie leven.
Oftewel, hij kan haar niet mee uitnodigen voor iets zonder overleg met jou.
dinsdag 2 oktober 2007 om 14:42
Tsja, schoonmoeders blijven een zeer punt bij sommige....
Mijn vriend is ook heel close met zijn moeder, en nam haar ook wel eens mee zonder met mij te overleggen. Ik kon daar net als jij heel slecht tegen in het begin, vooral omdat ik ervan baalde dat we niet met z'n tweetjes gingen.
Als je nou afspreekt de volgende keer om iets te gaan doen, kun je bijv. zeggen dat je graag met z'n tweetjes iets gaat doen omdat je elkaar toch al zo weinig ziet? En dat je de volgende keer schoonmoeders weer meeneemt?
En inderdaad, zeg niet dat je niks met je schoonmoeder "hebt". Als je echt je best doet, kun je haar misschien nog wel aardig gaan vinden?
En wat die opmerkingen van haar betreft: daar moet je alleen maar om lachen. Dat is pure moederlijke bezorgdheid, omdat niemand natuurlijk zo goed voor hem kan zorgen dan z'n eigen moeke. Gewoon niet op ingaan, dat werkte bij mij het beste. Nu krijg ik die opmerkingen ook niet meer.
Veel succes ermee!
Mijn vriend is ook heel close met zijn moeder, en nam haar ook wel eens mee zonder met mij te overleggen. Ik kon daar net als jij heel slecht tegen in het begin, vooral omdat ik ervan baalde dat we niet met z'n tweetjes gingen.
Als je nou afspreekt de volgende keer om iets te gaan doen, kun je bijv. zeggen dat je graag met z'n tweetjes iets gaat doen omdat je elkaar toch al zo weinig ziet? En dat je de volgende keer schoonmoeders weer meeneemt?
En inderdaad, zeg niet dat je niks met je schoonmoeder "hebt". Als je echt je best doet, kun je haar misschien nog wel aardig gaan vinden?
En wat die opmerkingen van haar betreft: daar moet je alleen maar om lachen. Dat is pure moederlijke bezorgdheid, omdat niemand natuurlijk zo goed voor hem kan zorgen dan z'n eigen moeke. Gewoon niet op ingaan, dat werkte bij mij het beste. Nu krijg ik die opmerkingen ook niet meer.
Veel succes ermee!
dinsdag 2 oktober 2007 om 18:36
dinsdag 2 oktober 2007 om 18:39
quote:kwebbel1986 schreef op 02 oktober 2007 @ 13:48:
Partners komen, partners gaan vind ik wel erg hard.Is het ook < maar gezien de hoeveelheid echtscheidingen vandaag de dag.toch voor veel mensen de realiteit.Ik ga ervan uit dat ik de rest van mijn leven met hem zal delen, net als zijn moeder de navelstreng met hem ooit eens heeft gedeeld. Wij zullen allebei de rest van zijn leven bij hem zijn.
Partners komen, partners gaan vind ik wel erg hard.Is het ook < maar gezien de hoeveelheid echtscheidingen vandaag de dag.toch voor veel mensen de realiteit.Ik ga ervan uit dat ik de rest van mijn leven met hem zal delen, net als zijn moeder de navelstreng met hem ooit eens heeft gedeeld. Wij zullen allebei de rest van zijn leven bij hem zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 2 oktober 2007 om 18:54
Ja moeilijk zeg. Ik denk dat je heel duidelijk moet zijn, dat je het leuk vind als jouw schoonmoeder soms meegaat, maar niet altijd. Ik ben het wel met je eens, ze kan toch ook dingen doen met haar partner en andere kinderen.
Echt hartstikke goed dat jouw vriend zo goed voor zijn moeder zorgt, maar hij moet jou als partner daarbij niet uit het oog verliezen.
Wat Blijfgewoonbianca schrijft vind ik ook niet in alle gevallen waar, als ik kijk naar mijn vriend en zijn moeder, nou die hebben echt nauwelijks een band.
Echt hartstikke goed dat jouw vriend zo goed voor zijn moeder zorgt, maar hij moet jou als partner daarbij niet uit het oog verliezen.
Wat Blijfgewoonbianca schrijft vind ik ook niet in alle gevallen waar, als ik kijk naar mijn vriend en zijn moeder, nou die hebben echt nauwelijks een band.
Cum non tum age
woensdag 3 oktober 2007 om 05:08
quote:fleurtje schreef op 02 oktober 2007 @ 13:37:
Als ik zo'n schoondochter had, zou ik nieteens mee wíllen. Maar ja, da's míjn mening. Nou, dan is het probleem wel in 1 x opgelost.
Tuinvrouwtje, ik leef met je mee. Mijn schoonmoeder heeft ook zo n olifantenhuid. Die zou ook het liefst de hele dag meegaan en zich overal mee bemoeien.
We hadden laatst een bbq met vrienden en toen hebben zij en schoonpa (ook een geval apart) zichzelf gewoon uitgenodigd. Toen mijn man zei; nee, het is met de vrienden, zeiden ze doodleuk "ja hoor es, we hebben het nu al in de agenda gezet hoor". Mijn man had toen het lef niet gehad om nee te zeggen en dat snap ik ook wel; het zijn zijn ouders. Maar ik had er wel de schurft over in. Zit je daar met je vrienden te kletsen en zitten je schoonouders erbij te koekeloeren. En het is wel een apart stelletje hoor, zitten ze gewoon erbij te zwijgen en te luisteren. Dus je praat ook helemaal niet meer vrij.
Verzachtende omstandigheden ---> we wonen niet in NL en we zouden een paar dagen later weggaan. We hadden ze nog geprobeerd uit te nodigen voor een dag later, maar nee, het stond al in de agenda, dussss. En dit geintje hebben ze al vaker gepresteerd. Ik kan daar erg slecht tegen, dus ik snap je probleem, TO.
Als ze dat bij mij geprobeerd hadden (van die bbq), had ik wel gewoon NEE verkocht, maargoed, het was al te laat. Ik heb verder wel een goeie relatie met schoonma hoor, maar het is wel een taaie, en ik moet soms echt ronduit bot zijn om tot haar door te dringen.
Sorry, BGB.
ik kan nou eenmaal erg slecht tegen opdringerigheid.
Als ik zo'n schoondochter had, zou ik nieteens mee wíllen. Maar ja, da's míjn mening. Nou, dan is het probleem wel in 1 x opgelost.
Tuinvrouwtje, ik leef met je mee. Mijn schoonmoeder heeft ook zo n olifantenhuid. Die zou ook het liefst de hele dag meegaan en zich overal mee bemoeien.
We hadden laatst een bbq met vrienden en toen hebben zij en schoonpa (ook een geval apart) zichzelf gewoon uitgenodigd. Toen mijn man zei; nee, het is met de vrienden, zeiden ze doodleuk "ja hoor es, we hebben het nu al in de agenda gezet hoor". Mijn man had toen het lef niet gehad om nee te zeggen en dat snap ik ook wel; het zijn zijn ouders. Maar ik had er wel de schurft over in. Zit je daar met je vrienden te kletsen en zitten je schoonouders erbij te koekeloeren. En het is wel een apart stelletje hoor, zitten ze gewoon erbij te zwijgen en te luisteren. Dus je praat ook helemaal niet meer vrij.
Verzachtende omstandigheden ---> we wonen niet in NL en we zouden een paar dagen later weggaan. We hadden ze nog geprobeerd uit te nodigen voor een dag later, maar nee, het stond al in de agenda, dussss. En dit geintje hebben ze al vaker gepresteerd. Ik kan daar erg slecht tegen, dus ik snap je probleem, TO.
Als ze dat bij mij geprobeerd hadden (van die bbq), had ik wel gewoon NEE verkocht, maargoed, het was al te laat. Ik heb verder wel een goeie relatie met schoonma hoor, maar het is wel een taaie, en ik moet soms echt ronduit bot zijn om tot haar door te dringen.
Sorry, BGB.
ik kan nou eenmaal erg slecht tegen opdringerigheid.
woensdag 3 oktober 2007 om 05:09
quote:Nijntje schreef op 03 oktober 2007 @ 05:08:
[...]
Nou, dan is het probleem wel in 1 x opgelost.
Tuinvrouwtje, ik leef met je mee. Mijn schoonmoeder heeft ook zo n olifantenhuid. Die zou ook het liefst de hele dag meegaan en zich overal mee bemoeien.
We hadden laatst een bbq met vrienden en toen hebben zij en schoonpa (ook een geval apart) zichzelf gewoon uitgenodigd. Toen mijn man zei; nee, het is met de vrienden, zeiden ze doodleuk "ja hoor es, we hebben het nu al in de agenda gezet hoor". Mijn man had toen het lef niet gehad om nee te zeggen en dat snap ik ook wel; het zijn zijn ouders. Maar ik had er wel de schurft over in. Zit je daar met je vrienden te kletsen en zitten je schoonouders erbij te koekeloeren. En het is wel een apart stelletje hoor, zitten ze gewoon erbij te zwijgen en te luisteren. Dus je praat ook helemaal niet meer vrij. Want ze zuigen alles op en komen er later op terug, tot in de details.
Verzachtende omstandigheden ---> we wonen niet in NL en we zouden een paar dagen later weggaan. We hadden ze nog geprobeerd uit te nodigen voor een dag later, maar nee, het stond al in de agenda, dussss. En dit geintje hebben ze al vaker gepresteerd. Ik kan daar erg slecht tegen, dus ik snap je probleem, TO.
Als ze dat bij mij geprobeerd hadden (van die bbq), had ik wel gewoon NEE verkocht, maargoed, het was al te laat. Ik heb verder wel een goeie relatie met schoonma hoor, maar het is wel een taaie, en ik moet soms echt ronduit bot zijn om tot haar door te dringen.
Sorry, BGB. ik kan nou eenmaal erg slecht tegen opdringerigheid.
[...]
Nou, dan is het probleem wel in 1 x opgelost.
Tuinvrouwtje, ik leef met je mee. Mijn schoonmoeder heeft ook zo n olifantenhuid. Die zou ook het liefst de hele dag meegaan en zich overal mee bemoeien.
We hadden laatst een bbq met vrienden en toen hebben zij en schoonpa (ook een geval apart) zichzelf gewoon uitgenodigd. Toen mijn man zei; nee, het is met de vrienden, zeiden ze doodleuk "ja hoor es, we hebben het nu al in de agenda gezet hoor". Mijn man had toen het lef niet gehad om nee te zeggen en dat snap ik ook wel; het zijn zijn ouders. Maar ik had er wel de schurft over in. Zit je daar met je vrienden te kletsen en zitten je schoonouders erbij te koekeloeren. En het is wel een apart stelletje hoor, zitten ze gewoon erbij te zwijgen en te luisteren. Dus je praat ook helemaal niet meer vrij. Want ze zuigen alles op en komen er later op terug, tot in de details.
Verzachtende omstandigheden ---> we wonen niet in NL en we zouden een paar dagen later weggaan. We hadden ze nog geprobeerd uit te nodigen voor een dag later, maar nee, het stond al in de agenda, dussss. En dit geintje hebben ze al vaker gepresteerd. Ik kan daar erg slecht tegen, dus ik snap je probleem, TO.
Als ze dat bij mij geprobeerd hadden (van die bbq), had ik wel gewoon NEE verkocht, maargoed, het was al te laat. Ik heb verder wel een goeie relatie met schoonma hoor, maar het is wel een taaie, en ik moet soms echt ronduit bot zijn om tot haar door te dringen.
Sorry, BGB.
ik kan nou eenmaal erg slecht tegen opdringerigheid.
woensdag 3 oktober 2007 om 17:32
Wat ontzettend vervelend voor je. Je bent er maar klaar mee, met zo'n schoonmoeder. De situatie komt me akelig bekend voor. In het begin van de relatie van mijn vriend en ik was de situatie bij ons ook zo. Het punt is dat je vriend moet loskomen van zijn ouderlijk huis. Dat wil niet zeggen dat hij zijn ouders/moeder weinig meer moet zien o.i.d. maar wel dat hij in bepaalde situaties voor jou/jullie moet kiezen. Persoonlijk heb ik een verschrikkelijke hekel aan opdringerige schoonouders. Je moet je kinderen in hun waarde laten en ook accepteren dat ze een ander leven hebben met hun (eventuele) partners. Kinderen zijn je bezit niet; je hebt ze enkel voor een aantal jaren "te leen". Vooral moeders hebben er soms veel moeite mee hun zoon los te laten. Bij ons is de situatie na een flink aantal jaren gelukkig helemaal anders geworden en dat bevalt ons allemaal heel goed. De ouders, en dan met name zijn moeder, heeft dit niet bepaald geaccepteerd. Zij vindt dat wij te weinig langskomen met ons gezin (je moet toch minstens 1x per week langskomen, ondanks het feit dat je ver weg woont.). Ze wil maar niet begrijpen dat onze kinderen de hele zaterdag bezig zijn met hun sport en wij natuurlijk ook. Ze wil maar niet begrijpen dat wij een sociaal leven hebben wat je ook moet onderhouden naast je werk. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Mijn partner is er wel van overtuigd dat je moet kiezen voor je eigen gezin, uiteindelijk leef je daar mee samen en dit het liefst op een prettige manier!
donderdag 4 oktober 2007 om 12:15
Wat mij heeft geholpen in deze situatie: af-en-toe vragen of zijn vader (in ons geval) mee gaat. Waardoor het duidelijker werd wanneer hij welkom was en wanneer ik iets alleen met partner wilde doen. En gewoon ook helder communiceren: ik wil met jou alleen op stap deze zaterdag. Zondag ga ik iets met vriendinnen doen, kan jij tijd aan je vader besteden.
Zolang je het in het midden laat liggen, staat het tussen je in. Communiceren is weer het toverwoord.
Succes!
Zolang je het in het midden laat liggen, staat het tussen je in. Communiceren is weer het toverwoord.
Succes!
Volg je hart. Dat klopt.
donderdag 4 oktober 2007 om 12:21
Ik zou willen dat ik nog een moeder had die ik mee kon nemen.
Nooit proberen om tussen een moeder en haar zoon in te staan. Gaat je toch niet lukken. Je kan beter proberen het contact te verbeteren.
Ik heb een zoon en ik moet er niet aan denken dat ik ooit een schoondochter krijg die onze band probeert te beinvloeden.
Nooit proberen om tussen een moeder en haar zoon in te staan. Gaat je toch niet lukken. Je kan beter proberen het contact te verbeteren.
Ik heb een zoon en ik moet er niet aan denken dat ik ooit een schoondochter krijg die onze band probeert te beinvloeden.
donderdag 4 oktober 2007 om 13:18
Ik had ook zo'n ex-schoonmoe die ontzettend claimend was.
Zelfs als ik een beetje aan het stoeien was met mijn ex, zei ze sarcastisch: "Blijf jij eens even van mijn zoon af" (3 koppen groter dan ik)
We moesten daar elke zaterdagochtend koffie drinken, zondagavond eten en naar alle familiefeestjes etc. moesten we van haar mee. Ze moest zelfs mee als hij kleren ging kopen etc.
Maar ach, op dat moment was ik zo verliefd dat ik dat niet eens zag. Pas toen ik er achteraf aan terug dacht vond ik het eigenlijk wel eigenaardig.
Aan de ene kant heb je natuurlijk zijn relatie met zijn moeder te accepteren, maar aan de andere kant mag je best eens een keertje zeggen dat je iets liever met hem alleen doet. Je hebt tenslotte een relatie met hem, niet met zijn moeder.
Zelfs als ik een beetje aan het stoeien was met mijn ex, zei ze sarcastisch: "Blijf jij eens even van mijn zoon af" (3 koppen groter dan ik)
We moesten daar elke zaterdagochtend koffie drinken, zondagavond eten en naar alle familiefeestjes etc. moesten we van haar mee. Ze moest zelfs mee als hij kleren ging kopen etc.
Maar ach, op dat moment was ik zo verliefd dat ik dat niet eens zag. Pas toen ik er achteraf aan terug dacht vond ik het eigenlijk wel eigenaardig.
Aan de ene kant heb je natuurlijk zijn relatie met zijn moeder te accepteren, maar aan de andere kant mag je best eens een keertje zeggen dat je iets liever met hem alleen doet. Je hebt tenslotte een relatie met hem, niet met zijn moeder.
donderdag 4 oktober 2007 om 16:07
quote:plompiedom schreef op 04 oktober 2007 @ 13:01:
Ik heb ook een zoon en realiseer mij dat ik zelf verantwoordelijk ben over de relatie met mijn schoondochter.
Gewoon niet te veel verwachen en blijf op de achtergrond .
Ik dring mij niet in hun leven op .Kijk, dat lijkt me nou een erg gezonde houding. En ook fijn voor je zoon en zijn vriendin. Zo hou je het contact leuk.
Er is heus wel een middenweg tussen een opdringerige schoonmoeder die vindt dat ze het recht heeft om dagelijks aanwezig te zijn in haar zoons leven (huis) en een situatie waarin je elkaar helemaal niet meer ziet vanwege de verziekte relatie.
Communicatie is idd de sleutel. En sommige schoonmoeders hebben nou eenmaal een beetje meer communicatie nodig dan anderen...
Ik heb ook een zoon en realiseer mij dat ik zelf verantwoordelijk ben over de relatie met mijn schoondochter.
Gewoon niet te veel verwachen en blijf op de achtergrond .
Ik dring mij niet in hun leven op .Kijk, dat lijkt me nou een erg gezonde houding. En ook fijn voor je zoon en zijn vriendin. Zo hou je het contact leuk.
Er is heus wel een middenweg tussen een opdringerige schoonmoeder die vindt dat ze het recht heeft om dagelijks aanwezig te zijn in haar zoons leven (huis) en een situatie waarin je elkaar helemaal niet meer ziet vanwege de verziekte relatie.
Communicatie is idd de sleutel. En sommige schoonmoeders hebben nou eenmaal een beetje meer communicatie nodig dan anderen...
