Relaties
alle pijlers
Schoonouders-hoe omgaan?
zondag 17 november 2019 17:31
Waarschijnlijk zijn jouw schoonouders traditioneel ingestelde mensen en was het voor hen een schok dat er pas getrouwd werd toen je al 5 maanden zwanger was. In hun ogen is die volgorde verkeerd en hadden ze liever gezien dat er éérst getrouwd werd en dán pas zwanger.
Maar je praat alleen over je schoonouders, en zegt zelfs "nu zijn we dus alleen met zijn drietjes" (zijnde jij, je man en je kind). Waar zijn je eigen ouders, als ik zo brutaal mag zijn?
Maar ik begrijp dat zijn familie voor je man wel belangrijk is en waarschijnlijk heeft ook hij gebaald van het feit dat het zo gelopen is, dus nu ze toenadering zoeken, zou ik dat zeker niet botweg afkappen.
Maar je praat alleen over je schoonouders, en zegt zelfs "nu zijn we dus alleen met zijn drietjes" (zijnde jij, je man en je kind). Waar zijn je eigen ouders, als ik zo brutaal mag zijn?
Maar ik begrijp dat zijn familie voor je man wel belangrijk is en waarschijnlijk heeft ook hij gebaald van het feit dat het zo gelopen is, dus nu ze toenadering zoeken, zou ik dat zeker niet botweg afkappen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 17 november 2019 17:44
Ik weet het het zeker of het vergelijkbaar is, want ik heb het idee dat er wat info mist.
Mijn broer had een vriendin en die was op een gegeven moment zwanger. Ik had haar nog nooit gezien en hoorde via-via dat ze zwanger was. Pas op het moment dat ze bevallen was belde mijn broer mij op dat hij vader was geworden. Ik moet zeggen dat ik ook wel moeite had om warm en hartelijk te zijn tijdens het eerste (kennismakings) kraambezoek, maar dat had voornamelijk te maken met de beroerd introductie van mijn broer aan de familie.
Kan het zijn dat zoiets ook speelde in jullie situatie?
Mijn broer had een vriendin en die was op een gegeven moment zwanger. Ik had haar nog nooit gezien en hoorde via-via dat ze zwanger was. Pas op het moment dat ze bevallen was belde mijn broer mij op dat hij vader was geworden. Ik moet zeggen dat ik ook wel moeite had om warm en hartelijk te zijn tijdens het eerste (kennismakings) kraambezoek, maar dat had voornamelijk te maken met de beroerd introductie van mijn broer aan de familie.
Kan het zijn dat zoiets ook speelde in jullie situatie?
zondag 17 november 2019 17:50
Ja maar die schoonouders zijn niet degene die moeilijk deden, dat waren de siblings. En nu dramt schoonmoeder. Zo begrijp ik het iig.pejeka schreef: ↑17-11-2019 17:31Waarschijnlijk zijn jouw schoonouders traditioneel ingestelde mensen en was het voor hen een schok dat er pas getrouwd werd toen je al 5 maanden zwanger was. In hun ogen is die volgorde verkeerd en hadden ze liever gezien dat er éérst getrouwd werd en dán pas zwanger.
Maar je praat alleen over je schoonouders, en zegt zelfs "nu zijn we dus alleen met zijn drietjes" (zijnde jij, je man en je kind). Waar zijn je eigen ouders, als ik zo brutaal mag zijn?
Maar ik begrijp dat zijn familie voor je man wel belangrijk is en waarschijnlijk heeft ook hij gebaald van het feit dat het zo gelopen is, dus nu ze toenadering zoeken, zou ik dat zeker niet botweg afkappen.
zondag 17 november 2019 18:09
Het lijkt er op dat jou schoonouders er alles aan doen om dit op te lossen. Jij ervaart dat als pushen, dat mag, maar je kunt het ook anders zien. Je schoonouders erkennen dat er iets scheef zit en willen dat graag uit de wereld helpen. Dat is te prijzen, toch ?
Zij ervaren het als een misverstand. Jij ervaart het als ... ja, als wát eigenlijk ? Het heeft je duidelijk pijn gedaan dat er zo bot gereageerd werd op jou zwangerschap en jullie trouwen. Je voelt je niet gezien en niet erkent. Ik begrijp best dat dat niet leuk is. Als je deze kwestie opgelost wilt hebben zul je op de uitnodiging van je schoonouders in moeten gaan en erover praten. Wat heeft het voor zin om wrokkig in het fort van je eigen gelijk te gaan zitten ? Vertel je schoonfamilie op een rustige manier dat hun ‘misverstand’ jou flink heeft gekwetst. Probeer eruit te komen met elkaar.
Denk ook aan jullie kind, dat is er niet bij gebaat dat er een familievete ontstaat.
Zij ervaren het als een misverstand. Jij ervaart het als ... ja, als wát eigenlijk ? Het heeft je duidelijk pijn gedaan dat er zo bot gereageerd werd op jou zwangerschap en jullie trouwen. Je voelt je niet gezien en niet erkent. Ik begrijp best dat dat niet leuk is. Als je deze kwestie opgelost wilt hebben zul je op de uitnodiging van je schoonouders in moeten gaan en erover praten. Wat heeft het voor zin om wrokkig in het fort van je eigen gelijk te gaan zitten ? Vertel je schoonfamilie op een rustige manier dat hun ‘misverstand’ jou flink heeft gekwetst. Probeer eruit te komen met elkaar.
Denk ook aan jullie kind, dat is er niet bij gebaat dat er een familievete ontstaat.
zondag 17 november 2019 18:49
Helemaal mee eens!Francien2019 schreef: ↑17-11-2019 18:09Het lijkt er op dat jou schoonouders er alles aan doen om dit op te lossen. Jij ervaart dat als pushen, dat mag, maar je kunt het ook anders zien. Je schoonouders erkennen dat er iets scheef zit en willen dat graag uit de wereld helpen. Dat is te prijzen, toch ?
Zij ervaren het als een misverstand. Jij ervaart het als ... ja, als wát eigenlijk ? Het heeft je duidelijk pijn gedaan dat er zo bot gereageerd werd op jou zwangerschap en jullie trouwen. Je voelt je niet gezien en niet erkent. Ik begrijp best dat dat niet leuk is. Als je deze kwestie opgelost wilt hebben zul je op de uitnodiging van je schoonouders in moeten gaan en erover praten. Wat heeft het voor zin om wrokkig in het fort van je eigen gelijk te gaan zitten ? Vertel je schoonfamilie op een rustige manier dat hun ‘misverstand’ jou flink heeft gekwetst. Probeer eruit te komen met elkaar.
Denk ook aan jullie kind, dat is er niet bij gebaat dat er een familievete ontstaat.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 17 november 2019 19:18
Ik heb het gevoel dat er teveel info mist. Je begint het verhaal vijf maanden in je zwangerschap waarbij schoonbroer en zussen kil zijn naar jou toe. Dan ineens wil je schoonmoeder dingen uitspreken, en benoemt een misverstand... woorden die naar jou idee de lading niet dekken maar blijkbaar wel op iets betrekking hebben waarvan jij op de hoogte bent - maar wij niet.
Wat was specifiek dit misverstand waar je schoonmoeder aan refereert?
Wat was specifiek dit misverstand waar je schoonmoeder aan refereert?
zondag 17 november 2019 19:47
Nou, inmiddels mist er in elk geval veel info... Ik heb de hele openingspost weer gemist. Stond er meer in dan bovenstaande samenvatting?DrMcNinja schreef: ↑17-11-2019 19:18Ik heb het gevoel dat er teveel info mist. Je begint het verhaal vijf maanden in je zwangerschap waarbij schoonbroer en zussen kil zijn naar jou toe. Dan ineens wil je schoonmoeder dingen uitspreken, en benoemt een misverstand... woorden die naar jou idee de lading niet dekken maar blijkbaar wel op iets betrekking hebben waarvan jij op de hoogte bent - maar wij niet.
Wat was specifiek dit misverstand waar je schoonmoeder aan refereert?
zondag 17 november 2019 20:04
Niet heel veel. Even voor het nageslacht want TO gaat sowieso niks meer zeggen:
To en partner trouwden vijf maanden na start zwangerschap.
Vanaf dat moment en tijdens de bruiloft waren met name schoonzussen en broers kil naar hen. TO weet niet waarom.
5 maanden na geboorte van dochter probeert schoonmoeders het contact te herstellen (schoonmoeder noemt alles een misverstand, TO vind dit baggetalliserend). TO ervaart het contact zoeken van schoonmoeder als een hoge mate van druk, oneerlijk, en met weinig gevoel voor de situatie zoals die speelde. En vroeg hoe hiermee om te gaan.
En zoals gezegd, TO gaat niet in op wat dit misverstand is maar dit is waarschijnlijk de reden dat men in eerste instantie zo kil was.
maandag 18 november 2019 11:58
De echte reden waarom ze zo kil waren weten we niet, we hebben ernaar gevraagd en kregen steeds te horen dat het enkel een misverstand was (meerdere keren na elkaar dan). De schoonouders beseften wel dat er meer aan de hand was maar hebben maanden gedacht dat het wel zou voorbij waaien en het dus afgedaan als een detail. Nu, maanden later, merken ze dat er Nog steeds afstand is en flippen ze owv de sfeer met kerst,... en nu moeten we alles uitpraten... wat voor ons niet zomaar uit te praten valt. Een jaar is dit genegeerd en nu plots moeten wij actie nemen en te horen krijgen dat het een misverstand is. Schoonmoeder stelt ook haar eisen ivm het uitpraten: wat we wel en niet mogen zeggen want de schoonzus is een ‘moeilijk’ persoon en als we haar iets zouden verwijten, zal het enkel erger worden volgens haar. Hypocriete boel dus.
Mijn ouders steunen mij en mijn man in dit verhaal, hebben die gedragingen ook gezien,... Intussen hebben mijn ouders al een gesprek gevoerd met mijn schoonouders en er wordt enkel in mijn richting gewezen: als ik er geen punt van had gemaakt, was er nu geen probleem voor kerst,...
Mijn ouders steunen mij en mijn man in dit verhaal, hebben die gedragingen ook gezien,... Intussen hebben mijn ouders al een gesprek gevoerd met mijn schoonouders en er wordt enkel in mijn richting gewezen: als ik er geen punt van had gemaakt, was er nu geen probleem voor kerst,...
maandag 18 november 2019 12:52
We hebben ons verloofd nadat we 1 jaar samen waren, hebben toen ook beslist om aan kindjes te beginnen en was direct zwanger. We hebben toen beslist voor de wet te trouwen toen ik 5 maanden zwanger was met de bedoeling erna een kerkelijke trouw te doen (als ons kindje er al zou zijn). Misschien vonden ze het te snel dat we ons verloofden, vonden ze dat we te snel aan kindjes begonnen,...? Ik heb over de redenen van hun gedrag veel gepiekerd en niemand zegt ons wat er speelde... zeer hypocriet, het wordt allemaal afgedaan als een misverstand. Tot op heden weten we dat nog steeds niet, en zullen dat wellicht ook nooit weten.
maandag 18 november 2019 12:55
Nee ze past niet op ons kind, maar aangezien we afstand hebben genomen door de hele situatie wordt mij verweten dat ik mijn man en dochter het contact met de familie ontzeg. Wat absoluut niet waar is, want mijn man denkt er net zo over en is -na eindeloos argumenteren en steeds opnieuw uitleggen waarom we ons zo voelen- moedeloos en heeft daarom afstand genomen. Toch wordt dat weer bij mij gelegd. De schoonmoeder speelt de kaart van aan de slaappillen te zitten, bij een psycholoog te lopen,... omdat de situatie haar te veel is. Mijn man kan en wil niet helemaal met hen breken, wat ik zeker nooit zou vragen maar wordt wel belast door zijn moederEmmadePemma schreef: ↑17-11-2019 17:28Wanneer e.a. volgens jou onherstelbaar ontwricht is waarom kan zij dan nog contact met jou/jullie opnemen?
Wat is de reden dat jij het niet kunt blokkeren en negeren?
Past zij op jullie kind?
maandag 18 november 2019 12:57
Elke keer ze toenadering zoeken is het om ons te zeggen dat wij diegenen zijn die moeite moeten doen want dat het slechts een misverstand is. Excuses of op zijn minst erkenning van wat er gebeurd is bestaat niet. Er is geen respect voor ons gezin en onze gevoel hierbij, het draait voor hun enkel om de sfeer bij kerst.pejeka schreef: ↑17-11-2019 17:31Waarschijnlijk zijn jouw schoonouders traditioneel ingestelde mensen en was het voor hen een schok dat er pas getrouwd werd toen je al 5 maanden zwanger was. In hun ogen is die volgorde verkeerd en hadden ze liever gezien dat er éérst getrouwd werd en dán pas zwanger.
Maar je praat alleen over je schoonouders, en zegt zelfs "nu zijn we dus alleen met zijn drietjes" (zijnde jij, je man en je kind). Waar zijn je eigen ouders, als ik zo brutaal mag zijn?
Maar ik begrijp dat zijn familie voor je man wel belangrijk is en waarschijnlijk heeft ook hij gebaald van het feit dat het zo gelopen is, dus nu ze toenadering zoeken, zou ik dat zeker niet botweg afkappen.
maandag 18 november 2019 13:00
Mijn man heeft hier al eindeloze gesprekken over gevoerd, steeds zonder succes. Ze leggen de bal steeds in ons kamp.
Wat is de reden? Ben ik niet goed genoeg? Vinden ze me geen goede partij voor hun zoon,... al die zaken spoken door mijn hoofd maar ik heb minstens een even goede baan, doe op alle vlakken mijn best, ben beleefd,...
