Singles unite, vierde editie 2021 deel 9
dinsdag 30 november 2021 om 12:38
Absoluut! Wat dat betreft echt 0 spijt, de beste keuze die ik had kunnen maken. Ik had het mezelf denk ik echt kwalijk genomen als ik die wens had opgegeven en had dan nu in een erg ongelukkige relatie gezeten denk ik. Deze jongeman heeft gelukkig wel een kinderwens, al zal dat voorlopig nog niet aan de orde zijn. Eerst maar eens kijken of we écht die toekomst samen willen ingaan en een stabiele relatie kunnen opbouwen eerst. Wel fijn om nu al te weten dat we wat dat soort wensen betreft op één lijn zitten.
Maar wat betreft de keuze van vorig jaar: echt totaal geen spijt van, hoe hard het ook was om hem te maken!
@Fladder; via Tinder!
dinsdag 30 november 2021 om 12:46
Ja, kan ik me voorstellen. Tuurlijk moet je relatie zich nog verder uitbouwen, maar dan klopt de basis, qua 'randvoorwaarden' zeg maar, wel. Hele geruststelling.
Qua tinder, tja ook niet per se mijn ding.
Maar, een vriendin maakte laatst de vergelijking met de kroeg, daar vind je ook niet iedereen aantrekkelijk/leuk. Alleen kun je iets makkelijker scannen
En nu met de lockdown vast wel weer wat nieuwe aanmeldingen haha.
Qua tinder, tja ook niet per se mijn ding.
Maar, een vriendin maakte laatst de vergelijking met de kroeg, daar vind je ook niet iedereen aantrekkelijk/leuk. Alleen kun je iets makkelijker scannen
En nu met de lockdown vast wel weer wat nieuwe aanmeldingen haha.
dinsdag 30 november 2021 om 12:53
dinsdag 30 november 2021 om 13:18
Dat is nog steeds dezelfde inderdaad.Sabbieehhhh schreef: ↑30-11-2021 13:15Wat leuk!!
Maar is dit dan een ander dan de gescheiden man of is het die?
Geniet er in elk geval van!
Daarom ook rustig aan en lekker genieten!
dinsdag 30 november 2021 om 15:29
Yes! Eindelijk een succesverhaal!l2l89 schreef: ↑30-11-2021 11:29Hihiii ik denk dat ik mijn gezicht binnenkort niet meer in dit topic kan laten zien.
Nu ongeveer 10 dates gehad en we hebben naar elkaar uitgesproken dat we dit zeker een vervolg blijven geven. We hebben het heerlijk en we zijn verliefd, de welbekende roze wolk, we genieten van alle fijne momenten samen en gaan samen het nieuwe jaar inluiden over een paar weken.![]()
woensdag 1 december 2021 om 14:03
Hoi iedereen.
Ik zit momenteel opnieuw in een dipje.
Hoe langer hoe meer heb ik het erg moeilijk met mijn vrijgezellenstatus. Dit terwijl ik voor corona heel gelukkig was als single. Nu is het helemaal omgekeerd. Ik denk omdat we flink hebben moeten inboeten op ons sociaal leven tijdens de coronaperiode, plus dat al mijn single vriendinnen nu opnieuw een relatie hebben.
Ik heb verschrikkelijke huidhonger. Dates mislukken keer op keer. Ik heb al alle mogelijke manieren geprobeerd om iemand te leren kennen maar het is alsof ik ieder spel al heb uitgespeeld. Ik ben zodanig gefrustreerd dat ik ieder moment kan beginnen huilen.
Ik verlang zo hard naar een maatje waar ik mee kan lachen, samen leuke dingen mee kan doen en fantastische seks mee kan hebben. Maar ik krijg steeds meer het gevoel dat waar ik naar verlang voor mij iets onbereikbaar en hopeloos is.
Het maakt me erg verdrietig en de pogingen die ik onderneem om iets aan mijn situatie te veranderen (daten, nieuwe hobby's, op zoveel mogelijk sociale evenementen toehappen, ...) voelen voor mij steeds meer geforceerd aan, ik beleef er geen lol meer aan maar zie het eerder als iets zakelijk waar ik als een gevoelloze robot naar toeleef, zonder dit te laten merken aan de ander maar vanbinnen tiert er pure wanhoop.
Misschien zijn er onder jullie die zich hier ook in herkennen. Ik heb veel om dankbaar om te zijn, heb zoveel lieve vrienden en familie om me heen en toch voel ik me eenzamer en ongelukkiger dan ooit. Ik praat hierover met een psycholoog maar naast luisteren kan ze me ook niet veel verder helpen.
Ik zit momenteel opnieuw in een dipje.
Hoe langer hoe meer heb ik het erg moeilijk met mijn vrijgezellenstatus. Dit terwijl ik voor corona heel gelukkig was als single. Nu is het helemaal omgekeerd. Ik denk omdat we flink hebben moeten inboeten op ons sociaal leven tijdens de coronaperiode, plus dat al mijn single vriendinnen nu opnieuw een relatie hebben.
Ik heb verschrikkelijke huidhonger. Dates mislukken keer op keer. Ik heb al alle mogelijke manieren geprobeerd om iemand te leren kennen maar het is alsof ik ieder spel al heb uitgespeeld. Ik ben zodanig gefrustreerd dat ik ieder moment kan beginnen huilen.
Ik verlang zo hard naar een maatje waar ik mee kan lachen, samen leuke dingen mee kan doen en fantastische seks mee kan hebben. Maar ik krijg steeds meer het gevoel dat waar ik naar verlang voor mij iets onbereikbaar en hopeloos is.
Het maakt me erg verdrietig en de pogingen die ik onderneem om iets aan mijn situatie te veranderen (daten, nieuwe hobby's, op zoveel mogelijk sociale evenementen toehappen, ...) voelen voor mij steeds meer geforceerd aan, ik beleef er geen lol meer aan maar zie het eerder als iets zakelijk waar ik als een gevoelloze robot naar toeleef, zonder dit te laten merken aan de ander maar vanbinnen tiert er pure wanhoop.
Misschien zijn er onder jullie die zich hier ook in herkennen. Ik heb veel om dankbaar om te zijn, heb zoveel lieve vrienden en familie om me heen en toch voel ik me eenzamer en ongelukkiger dan ooit. Ik praat hierover met een psycholoog maar naast luisteren kan ze me ook niet veel verder helpen.
woensdag 1 december 2021 om 14:21
Hoe oud ben je Patty en waarom lukt het daten niet? Kan je geen leuke mannen vinden op datingapps?PeppermintPatty schreef: ↑01-12-2021 14:03Hoe langer hoe meer heb ik het erg moeilijk met mijn vrijgezellenstatus.
woensdag 1 december 2021 om 14:36
Ik ben halverwege de 30. Ik wou dat ik het antwoord wist waarom het maar niet lukt. Of ze liggen mij niet, of omgekeerd, of ze doen zich anders voor en hebben verkeerde intenties, ... goede vrienden van mij begrijpen het zelf niet en zeggen, jezus waarom kan jij toch nooit eens geluk treffen in de liefde? Ik ben een aangenaam persoon, zie er goed uit en heb een stabiel leven.
Al verschillende datingapps geprobeerd en er net geen trauma aan overgehouden.
woensdag 1 december 2021 om 15:04
Speeddating, single vakanties, je sociale circuit?PeppermintPatty schreef: ↑01-12-2021 14:36Ik ben halverwege de 30. Ik wou dat ik het antwoord wist waarom het maar niet lukt. Of ze liggen mij niet, of omgekeerd, of ze doen zich anders voor en hebben verkeerde intenties, ... goede vrienden van mij begrijpen het zelf niet en zeggen, jezus waarom kan jij toch nooit eens geluk treffen in de liefde? Ik ben een aangenaam persoon, zie er goed uit en heb een stabiel leven.
Al verschillende datingapps geprobeerd en er net geen trauma aan overgehouden.
Heb je een kinderwens?
Gezien je leeftijd is de kans wel groot dat je een man treft met kinderen, is dat een probleem?
woensdag 1 december 2021 om 15:10
Ik heb werkelijk ALLES al geprobeerd, meerdere keren.
Heb gelukkig geen kinderwens. Maar ik sta er wel open om iemand te ontmoeten die zelf kinderen heeft. Ik stel dus zeker ook geen onrealistische eisen.
woensdag 1 december 2021 om 15:15
Ik vind het ook niet leuk dat ik steeds mezelf moet verantwoorden. Alsof ik niet genoeg moeite doe, nergens voor opensta of onvoldoende probeer. Of dat ik te veeleisend/kieskeurig ben. Of dat het ergens aan mijn karakter ligt.
Alsof het dus eigenlijk echt wel aan mij ligt.
Waarom kan het niet dat het misschien ook gewoon kan zijn dat ik gewoon pech, ongeluk in de liefde heb? Dat dit helemaal niet aan mij ligt en ik een of ander fout lot heb waardoor ik maar niet krijg wat ik verdien?
Alsof het dus eigenlijk echt wel aan mij ligt.
Waarom kan het niet dat het misschien ook gewoon kan zijn dat ik gewoon pech, ongeluk in de liefde heb? Dat dit helemaal niet aan mij ligt en ik een of ander fout lot heb waardoor ik maar niet krijg wat ik verdien?
woensdag 1 december 2021 om 15:24
Hoe ouder je wordt, hoe lastiger het wordt, dat ligt niet aan jouPeppermintPatty schreef: ↑01-12-2021 15:15Waarom kan het niet dat het misschien ook gewoon kan zijn dat ik gewoon pech, ongeluk in de liefde heb? Dat dit helemaal niet aan mij ligt en ik een of ander fout lot heb waardoor ik maar niet krijg wat ik verdien?
woensdag 1 december 2021 om 15:27
Er zijn echt wel mannen die een serieuze relatie willen, misschien ligt het aan andere eisen die je hebt?PeppermintPatty schreef: ↑01-12-2021 15:10Ik heb werkelijk ALLES al geprobeerd, meerdere keren.
Heb gelukkig geen kinderwens. Maar ik sta er wel open om iemand te ontmoeten die zelf kinderen heeft. Ik stel dus zeker ook geen onrealistische eisen.
woensdag 1 december 2021 om 15:27
Ik herken dit wel, het verlangen naar iets. Had ook het idee dat ik misschien te veeleisend was, dus ging ander soort mannen daten en liet het gewoon op zijn beloop. Als het oke leuk was bleef ik daten om te kijken of het dan toch verder ontwikkelde.PeppermintPatty schreef: ↑01-12-2021 14:03Hoi iedereen.
Ik zit momenteel opnieuw in een dipje.
Hoe langer hoe meer heb ik het erg moeilijk met mijn vrijgezellenstatus. Dit terwijl ik voor corona heel gelukkig was als single. Nu is het helemaal omgekeerd. Ik denk omdat we flink hebben moeten inboeten op ons sociaal leven tijdens de coronaperiode, plus dat al mijn single vriendinnen nu opnieuw een relatie hebben.
Ik heb verschrikkelijke huidhonger. Dates mislukken keer op keer. Ik heb al alle mogelijke manieren geprobeerd om iemand te leren kennen maar het is alsof ik ieder spel al heb uitgespeeld. Ik ben zodanig gefrustreerd dat ik ieder moment kan beginnen huilen.
Ik verlang zo hard naar een maatje waar ik mee kan lachen, samen leuke dingen mee kan doen en fantastische seks mee kan hebben. Maar ik krijg steeds meer het gevoel dat waar ik naar verlang voor mij iets onbereikbaar en hopeloos is.
Het maakt me erg verdrietig en de pogingen die ik onderneem om iets aan mijn situatie te veranderen (daten, nieuwe hobby's, op zoveel mogelijk sociale evenementen toehappen, ...) voelen voor mij steeds meer geforceerd aan, ik beleef er geen lol meer aan maar zie het eerder als iets zakelijk waar ik als een gevoelloze robot naar toeleef, zonder dit te laten merken aan de ander maar vanbinnen tiert er pure wanhoop.
Misschien zijn er onder jullie die zich hier ook in herkennen. Ik heb veel om dankbaar om te zijn, heb zoveel lieve vrienden en familie om me heen en toch voel ik me eenzamer en ongelukkiger dan ooit. Ik praat hierover met een psycholoog maar naast luisteren kan ze me ook niet veel verder helpen.
Uiteindelijk heb ik iemand op vakantie ontmoet, achteraf denk ik dat het bij mij was dat het niet mijn insteek was iemand te ontmoeten. Ook in de eerste gesprekken was het vriendschappelijk. Denk dat dat maakte dat ik me meer openstelde, zodat hij mij kon leren kennen maar ook andersom want het doel was niet kijken of we een match waren maar gewoon ouwehoeren op vakantie.
Het is misschien niet een advies maar wel herkenning, ik was denk ik eerder toch (on)bewust bezig hoe me op te stellen en ook om te bepalen wat ik van iemand vond.
Ik denk dat je alles doet wat je kan doen en zit het hem misschien nu even in er niet bewust naar op zoek gaan (als dat al kan). Proberen doelen te stellen voor komende jaar waar de factor relatie zo min mogelijk in zit.
woensdag 1 december 2021 om 15:35
woensdag 1 december 2021 om 15:35
Ik heb vorig jaar enkele maanden wel iets gehad met iemand waarmee het gelijkaardig begon. Eigenlijk was hij een kennis die ik al enkele jaren kende, ik had nooit kunnen of durven denken dat ik op hem verliefd zou worden maar dat is dan toch gebeurd door geleidelijk aan naar elkaar toe te groeien. Maar ook dit is niet blijven duren omdat hij zijn scheiding nog niet had verwerkt, tot mijn groot verdriet.Arequipa schreef: ↑01-12-2021 15:27Ik herken dit wel, het verlangen naar iets. Had ook het idee dat ik misschien te veeleisend was, dus ging ander soort mannen daten en liet het gewoon op zijn beloop. Als het oke leuk was bleef ik daten om te kijken of het dan toch verder ontwikkelde.
Uiteindelijk heb ik iemand op vakantie ontmoet, achteraf denk ik dat het bij mij was dat het niet mijn insteek was iemand te ontmoeten. Ook in de eerste gesprekken was het vriendschappelijk. Denk dat dat maakte dat ik me meer openstelde, zodat hij mij kon leren kennen maar ook andersom want het doel was niet kijken of we een match waren maar gewoon ouwehoeren op vakantie.
Het is misschien niet een advies maar wel herkenning, ik was denk ik eerder toch (on)bewust bezig hoe me op te stellen en ook om te bepalen wat ik van iemand vond.
Ik denk dat je alles doet wat je kan doen en zit het hem misschien nu even in er niet bewust naar op zoek gaan (als dat al kan). Proberen doelen te stellen voor komende jaar waar de factor relatie zo min mogelijk in zit.
Iedereen gunt het mij en vindt dat ik het verdien, maar er is altijd iets waarom het maar niet wil lukken. En wat iedereen ook mag denken of beweren, dat ligt helemaal niet aan mij.
woensdag 1 december 2021 om 16:52
Heel erg herkenbaar helaas!PeppermintPatty schreef: ↑01-12-2021 14:03Hoi iedereen.
Ik zit momenteel opnieuw in een dipje.
Hoe langer hoe meer heb ik het erg moeilijk met mijn vrijgezellenstatus. Dit terwijl ik voor corona heel gelukkig was als single. Nu is het helemaal omgekeerd. Ik denk omdat we flink hebben moeten inboeten op ons sociaal leven tijdens de coronaperiode, plus dat al mijn single vriendinnen nu opnieuw een relatie hebben.
Ik heb verschrikkelijke huidhonger. Dates mislukken keer op keer. Ik heb al alle mogelijke manieren geprobeerd om iemand te leren kennen maar het is alsof ik ieder spel al heb uitgespeeld. Ik ben zodanig gefrustreerd dat ik ieder moment kan beginnen huilen.
Ik verlang zo hard naar een maatje waar ik mee kan lachen, samen leuke dingen mee kan doen en fantastische seks mee kan hebben. Maar ik krijg steeds meer het gevoel dat waar ik naar verlang voor mij iets onbereikbaar en hopeloos is.
Het maakt me erg verdrietig en de pogingen die ik onderneem om iets aan mijn situatie te veranderen (daten, nieuwe hobby's, op zoveel mogelijk sociale evenementen toehappen, ...) voelen voor mij steeds meer geforceerd aan, ik beleef er geen lol meer aan maar zie het eerder als iets zakelijk waar ik als een gevoelloze robot naar toeleef, zonder dit te laten merken aan de ander maar vanbinnen tiert er pure wanhoop.
Misschien zijn er onder jullie die zich hier ook in herkennen. Ik heb veel om dankbaar om te zijn, heb zoveel lieve vrienden en familie om me heen en toch voel ik me eenzamer en ongelukkiger dan ooit. Ik praat hierover met een psycholoog maar naast luisteren kan ze me ook niet veel verder helpen.
woensdag 1 december 2021 om 17:37
Ik denk dat persoonlijk ik hem had afgeschreven omdat ik hem op het eerste gezicht helemaal niet bij mij vond passen veel te lief. Andersom was hij ook net weer aan het daten en denk als ik hem op die manier hem had benaderd het voor hem ook teveel was.
Nu was er na een week aan beide het gevoel: geen idee wat dit gevoel is maar laten we in ieder geval nog een keer wat drinken.
woensdag 1 december 2021 om 23:56
Na 8 maanden single (man) maar weer geprobeerd te daten via Tinder… Gezien je op een normale manier nagenoeg onmogelijk iemand kan ontmoeten
Nu lees ik dat de vrouwen net zoveel moeite hebben, volgens mij is het digitaal date helemaal verpest… Normaal kon ik met bepaalde type vrouwen altijd wel flirten, leuk contact hebben. Nu een paar gehad dat ik moeite deed en ineens vragen ze of ik nog wel interesse hebt. En ik denken dat hun geen interesse meer hebben haha
Nu lees ik dat de vrouwen net zoveel moeite hebben, volgens mij is het digitaal date helemaal verpest… Normaal kon ik met bepaalde type vrouwen altijd wel flirten, leuk contact hebben. Nu een paar gehad dat ik moeite deed en ineens vragen ze of ik nog wel interesse hebt. En ik denken dat hun geen interesse meer hebben haha