Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
donderdag 1 mei 2025 om 18:16
donderdag 1 mei 2025 om 20:34
donderdag 1 mei 2025 om 20:45
Man vertelde net (voor hij uiteraard weer wegging naar een avondactiviteit) over het gesprek met de therapeut. Hij had moeten zeggen wat het probleem is en dat is volgens hem dat ik hem niet meer aantrekkelijk vind en dat komt volgens hem omdat hij het de laatste tijd druk heeft gehad en we daardoor minder aandacht voor elkaar hebben gehad. Vervolgens had de therapeut een soort voorbeeld geschetst van een batterij met waar je energie naar toe gaat en dat vóór je kinderen krijgt er automatisch tijd over is voor je partner, en dat als er kinderen bij komen die tijd die ‘over’ is naar de kinderen gaat dus dat daarmee de tijd en aandacht voor je partner verdwijnt, tenzij je er bewust voor kiest die tijd te blijven investeren. Vond man een mooie vergelijking.
Ik raakte er een beetje door geïrriteerd (lekker begin ook, ook van mij) omdat ik het er absoluut niet mee eens ben dat de tijd die ‘over’ is in de kinderen gaat zitten. De kinderen krijgen namelijk net zo goed heel weinig van zijn tijd. En sinds de kinderen er zijn, is hij alleen maar meer tijd in andere dingen gaan steken buitenshuis.
Ik snap het punt van de therapeut wel dat je eerder een soort automatisch tijd met z’n tweeën had en nu niet meer, maar het probleem ligt in mijn ogen echt anders.
En de therapeut had gezegd dat man meer bij mij moest aangeven dat hij me aantrekkelijk vindt en dat hij dus ook behoefte heeft aan seks. Dat heb ik maar even laten gaan… want dat maakt man prima duidelijk, maar ik heb nul behoefte aan iemand die mij alleen wil in de momentjes die ‘over’ zijn, ‘‘s nachts. Kan hij me prima heel aantrekkelijk vinden, dat zegt hij ook nog steeds heel regelmatig, maar als er overdag geen positieve aandacht en energie opgebouwd is, gaat er bij mij geen zin komen.
Ik denk dat ik inderdaad maar eens apart met de therapeut moet spreken, want ik denk dat man echt het grotere plaatje niet ziet en/of niet kan benoemen.
Ik raakte er een beetje door geïrriteerd (lekker begin ook, ook van mij
) omdat ik het er absoluut niet mee eens ben dat de tijd die ‘over’ is in de kinderen gaat zitten. De kinderen krijgen namelijk net zo goed heel weinig van zijn tijd. En sinds de kinderen er zijn, is hij alleen maar meer tijd in andere dingen gaan steken buitenshuis.Ik snap het punt van de therapeut wel dat je eerder een soort automatisch tijd met z’n tweeën had en nu niet meer, maar het probleem ligt in mijn ogen echt anders.
En de therapeut had gezegd dat man meer bij mij moest aangeven dat hij me aantrekkelijk vindt en dat hij dus ook behoefte heeft aan seks. Dat heb ik maar even laten gaan… want dat maakt man prima duidelijk, maar ik heb nul behoefte aan iemand die mij alleen wil in de momentjes die ‘over’ zijn, ‘‘s nachts. Kan hij me prima heel aantrekkelijk vinden, dat zegt hij ook nog steeds heel regelmatig, maar als er overdag geen positieve aandacht en energie opgebouwd is, gaat er bij mij geen zin komen.
Ik denk dat ik inderdaad maar eens apart met de therapeut moet spreken, want ik denk dat man echt het grotere plaatje niet ziet en/of niet kan benoemen.
donderdag 1 mei 2025 om 20:46
Als je er behoefte aan hebt om open en eerlijk te kunnen praten en dat zonder dat je man erbij zit, zou ik zeker een keer alleen afspreken. Soms kan het fijn zijn om even geen rekening met de ander te houden en hoe je dingen zegt. Mag het wat meer ongenuanceerd, ook al zou het normaal gesproken confronterend zijn. Niet om de therapeut op je hand te krijgen (een beetje goede therapeut werkt helemaal niet zo). Maar om je beleving te delen zonder op woorden te hoeven passen. Ook als dat woorden zijn als ik denk wel eens aan scheiden, maar wil dat nog niet met mijn man bespreken. Het kan maar goed zijn dat een therapeut weet hoe diep iets voor je gaat. Waar je op de ladder staat van beleving en of er nog vertrouwen is.
donderdag 1 mei 2025 om 20:48
Dit ongetwijfeld. En daar wringt het nu ook wel ietsje hoor. Ik ben echt wat verbitterd geraakt naar man toe en heb een beetje zo iets van… ga nu maar eens laten zien dat je het waard bent. Zo werkt het natuurlijk niet, dus ik moet ook echt met mezelf aan de slag, maar daar voel ik nu nog niet echt motivatie voor.Dropdrop schreef: ↑01-05-2025 20:34Ik zou ook een gesprek alleen doen in deze situatie.
Ook voor het gevoel van 'gelijk op' gaan.
Heel veel mensen gaan in relatietherapie in de hoop dat de therapeut hun kant kiest.
Maar hoeveel jouw man ook fout doet naar onze mening, jij hebt waarschijnlijk ook genoeg om aan te werken.
donderdag 1 mei 2025 om 20:51
Dit ging vanmiddag ook door mijn hoofd. Want er zijn veel dingen die ik best zou willen zeggen, maar die ik niet zo recht in mans gezicht wil zeggen. Omdat het niet opbouwt, omdat het onnodig kwetsend kan zijn. Maar wel om inderdaad bij de therapeut duidelijk te maken dat het bij mij niet een ‘we zitten in een dipje’ is, maar eerder ‘ik vertrouw mijn man niet meer, ik denk niet dat ik op hem kan bouwen en ik weet niet of en hoe lang ik dit nog vol wil houden.NomenNesci0 schreef: ↑01-05-2025 20:46Als je er behoefte aan hebt om open en eerlijk te kunnen praten en dat zonder dat je man erbij zit, zou ik zeker een keer alleen afspreken. Soms kan het fijn zijn om even geen rekening met de ander te houden en hoe je dingen zegt. Mag het wat meer ongenuanceerd, ook al zou het normaal gesproken confronterend zijn. Niet om de therapeut op je hand te krijgen (een beetje goede therapeut werkt helemaal niet zo). Maar om je beleving te delen zonder op woorden te hoeven passen. Ook als dat woorden zijn als ik denk wel eens aan scheiden, maar wil dat nog niet met mijn man bespreken. Het kan maar goed zijn dat een therapeut weet hoe diep iets voor je gaat. Waar je op de ladder staat van beleving en of er nog vertrouwen is.
donderdag 1 mei 2025 om 21:18
Dat is precies de reden waarom apart afspreken fijn en zinvol is. Natuurlijk vertelt hij zijn versie, dat is namelijk zijn waarheid en natuurlijk anticipeert de psych op zijn versie, dat is alles wat ze heeft immers. En jij hebt jouw versie en dat is jouw waarheid. Misschien hebben jullie beiden gelijk, misschien ook wel niet. Maar als therapeut zou ik het volledige, ongefilterde plaatje willen hebben. Niet het plaatje van een vrouw die niet volledig openhartig is omdat haar echtgenoot erbij zit.
.
donderdag 1 mei 2025 om 21:33
Goede therapeuten kiezen niet to. Je hoeft ook niet bang te zijn om je man zwart te maken. Maar jij, je man én je therapeut hebben baat bij eerlijkheid én om jullie beider versies te horen. Dan kan zij of hij het plaatje een beetje leggen, maar waarschijnlijk ook beter feeling ontwikkelen waar jullie op vastlopen. Ik zou jezelf iig niet bezwaard voelen. En je kunt er ook vaker om vragen. Ik heb met mijn man ook relatietherapie gehad (2 x zelfs) en soms hadden we ook tussendoor nog 1 op 1 gesprekken. Kan best fijn zijn.
donderdag 1 mei 2025 om 21:52
Zo'n therapeut kan het werk niet voor jullie doen.
Als jullie niet met de billen bloot gaan, heeft de therapeut niets om mee te werken.
Ik denk dat jouw man ook nog een behoorlijk 'sociaal wenselijk' verhaal heeft gehouden bij de therapeut.
Je bent nou eenmaal niet gewend om de vuile was buiten te hangen. Het is best een drempel.
Toch is het belangrijk om de echte pijnpunten op tafel te leggen. Het verdriet, de eenzaamheid en de oneerlijkheid van het jou opzadelen met het leeuwendeel van de zorg.
donderdag 1 mei 2025 om 22:07
Ik snap je punt en dat zal ook echt wel moeten. Maar als ik nu alles op tafel gooi met mijn woorden daarvoor, denk ik niet dat het op een manier opbouwend gaat zijn. Dan is het gewoon einde verhaal. Ik hoop dat de therapeut me kan helpen om wel eerlijk te zijn over wat ik voel en ervaar, maar daarin niet onnodig kwetsend te zijn. En alleen bommen gooien ‘jij doet dit (niet), ik vind jou een luie lamzak’, etc. Dat gaat toch voor niemand goed zijn? Dan liever met iemand erbij die kan helpen om er constructief naar te kijken.Dropdrop schreef: ↑01-05-2025 21:52Zo'n therapeut kan het werk niet voor jullie doen.
Als jullie niet met de billen bloot gaan, heeft de therapeut niets om mee te werken.
Ik denk dat jouw man ook nog een behoorlijk 'sociaal wenselijk' verhaal heeft gehouden bij de therapeut.
Je bent nou eenmaal niet gewend om de vuile was buiten te hangen. Het is best een drempel.
Toch is het belangrijk om de echte pijnpunten op tafel te leggen. Het verdriet, de eenzaamheid en de oneerlijkheid van het jou opzadelen met het leeuwendeel van de zorg.
donderdag 1 mei 2025 om 22:30
Of je gaat eerst alleen met de relatietherapeut werken aan hoe je beter kunt communiceren, grenzen aangeven en je woede verwerken tot je constructief kunt zijn.
Misschien is het wel te vroeg voor relatietherapie.
Ik heb wel eens gehoord dat een stel eerst apart van elkaar in therapie gingen, voordat ze in relatietherapie gingen.
Ik vind het wel een goede vraag voor je eerste sessie alleen. Dat je met zoveel woede en verdriet zit, dat je denkt dat de relatie niet sterk genoeg is voor de waarheid in relatietherapie.
donderdag 1 mei 2025 om 22:45
Man weet niet dat jij vindt dat hij de plaat poetst? Dat jij dus overal voor opdraait? Dat er van samen de dingen doen geen sprake is?
Dit is toch waar het in grote lijnen om draait? Ik denk dat het de hoogste tijd wordt dat je duidelijk gaat zijn. Ongeacht de consequenties.
Dat therapie gebeuren van hem gaat een gebed zonder end zijn. Hij bespeelt dat al prima. En hij kan vervolgens lekker zijn activiteitjes blijven doen tralala..
Ik geef het je te doen To...
Dit is toch waar het in grote lijnen om draait? Ik denk dat het de hoogste tijd wordt dat je duidelijk gaat zijn. Ongeacht de consequenties.
Dat therapie gebeuren van hem gaat een gebed zonder end zijn. Hij bespeelt dat al prima. En hij kan vervolgens lekker zijn activiteitjes blijven doen tralala..
Ik geef het je te doen To...
donderdag 1 mei 2025 om 22:51
Dat weet hij best, maar hij ziet de ernst van die situatie niet in. Ik denk dat hij oprecht, ondanks al jaren een zeurende vrouw en tig ruzies hierover, niet doorheeft dat ik er helemaal klaar mee ben.Raver schreef: ↑01-05-2025 22:45Man weet niet dat jij vindt dat hij de plaat poetst? Dat jij dus overal voor opdraait? Dat er van samen de dingen doen geen sprake is?
Dit is toch waar het in grote lijnen om draait? Ik denk dat het de hoogste tijd wordt dat je duidelijk gaat zijn. Ongeacht de consequenties.
Dat therapie gebeuren van hem gaat een gebed zonder end zijn. Hij bespeelt dat al prima. En hij kan vervolgens lekker zijn activiteitjes blijven doen tralala..
Ik geef het je te doen To...
donderdag 1 mei 2025 om 22:52
Misschien dit eens gewoon uitspreken tijdens jullie therapie.Minik schreef: ↑01-05-2025 22:07Ik snap je punt en dat zal ook echt wel moeten. Maar als ik nu alles op tafel gooi met mijn woorden daarvoor, denk ik niet dat het op een manier opbouwend gaat zijn. Dan is het gewoon einde verhaal. Ik hoop dat de therapeut me kan helpen om wel eerlijk te zijn over wat ik voel en ervaar, maar daarin niet onnodig kwetsend te zijn. En alleen bommen gooien ‘jij doet dit (niet), ik vind jou een luie lamzak’, etc. Dat gaat toch voor niemand goed zijn? Dan liever met iemand erbij die kan helpen om er constructief naar te kijken.
Dat je bang bent dat eerlijkheid de boel laat ontploffen en dat je je daarom niet durft uit te spreken.
Dat is toch ook precies het hele probleem in jullie relatie?
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
donderdag 1 mei 2025 om 23:03
Zég dat dan. Zeg het tegen die therapeut en vraag hem/haar om hulp om die boodschap proberen te communiceren. Dat het wat jou betreft 5 voor 12 is.
En dat wil helemaal niet zeggen dat hij/zij daarmee op jouw hand is, want misschien komt wel naar voren dat jullie manier van communiceren uberhaupt niet goed is. En heb jij bijv. veel beter te leren hoe je duidelijk kan zijn of grenzen kan aangeven, zodat je man ook snapt wanneer iets voor jou prima is en wanneer niet meer. Het ontslaat jou echt niet van een evt. leeropdracht als die er is.
en de therapeut zal proberen te achterhalen waarom jouw man dit soort boodschappen niet hoort of ziet. Kortom, deze persoon is er om juist te kijken wat er nodig is of enige inzichten tot stand te brengen en dat kan ook door jou opdracht te geven dingen niet naar je toe te trekken, je man te laten struikelen, loeiduidelijke taal te spreken, etc.
donderdag 1 mei 2025 om 23:05
Ik denk dat hij vooral de ernst van zijn eigen gedrag niet inziet.
Het is eigenlijk een sneaky sluipende vorm van agressie/mishandeling/misbruik om jou overal voor op te laten draaien alsof je 4 kinderen hebt.
Al die uren die jij meer besteed aan fysieke arbeid en 'het managen' van de zorg voor alles en iedereen en hij vindt het maar normaal dat hij zijn deel niet hoeft te doen.
Het is minachting van jou als persoon. Jouw tijd/werk is minder waard, hij heeft meer recht op ontspanning.
vrijdag 2 mei 2025 om 08:59
Beiden alleen, dan pas samen.Minik schreef: ↑01-05-2025 16:38Man heeft een intake gedaan met een relatietherapeut online. Ik wist niet dat het was, maar desondanks positief dat hij daarmee begonnen is. Nu is de vraag van de relatietherapeut en man of ik ook eerst een keer alleen met de therapeut wil spreken of de volgende keer gelijk samen. Ik vind het lastig, wat is wijsheid? Iemand ideeën?
vrijdag 2 mei 2025 om 21:30
Maar online… dan zit je daarna dus gezellig samen in hetzelfde huis op niet neutraal gebied en niet even de ruimte om adem te halen (op de weg terug bijvoorbeeld).
Ik zou daar echt niet voor open staan.
Buiten nog van het missen van non-verbale feedback etc.
Ik zou daar echt niet voor open staan.
Buiten nog van het missen van non-verbale feedback etc.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 2 mei 2025 om 22:40
Maar ookal is dat zo zou dat een beetje met de mantel der liefde bedekt moeten worden in een goede relatie. Want het is uitputtend en heel hard werken om telkens een betere versie te worden van jezelf
vrijdag 2 mei 2025 om 23:32
Kan je uitleggen waarom er geen motivatie is? Je huwelijk staat op het spel hè…Minik schreef: ↑01-05-2025 20:48Dit ongetwijfeld. En daar wringt het nu ook wel ietsje hoor. Ik ben echt wat verbitterd geraakt naar man toe en heb een beetje zo iets van… ga nu maar eens laten zien dat je het waard bent. Zo werkt het natuurlijk niet, dus ik moet ook echt met mezelf aan de slag, maar daar voel ik nu nog niet echt motivatie voor.
Je examenperiode is toch achter de rug? Waarom wachten?
Veritas vos liberabit
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
