Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
zondag 24 juni 2012 om 23:37
Hallo allemaal. Mag ik me bij de groep voegen? Inmiddels ben ik al 15 maanden alleen, en lijkt mijn verhaal het meest op die van Kunstje. Voor mijn gevoel ken ik jullie al aardig, ik lees dit topic al vanaf deel 1 en zit nu in deel 2 op pag 102, ben er bijna dus. Alleen kennen jullie mij nog niet, en dat is wel raar natuurlijk. Ik heb wat mail contact met Hova gehad, als je dit leest hoe gaat het nu met je? Vind het best wel eng om openlijk op het Internet te schrijven, maar ook al ben ik al 15 maanden 'onderweg' het blijft onwerkelijk en kan best wat online vrienden in de zelfde situatie gebruiken. Bij mij gaat het om een relatie van 32 jaar en een huwelijk van bijna 29 jaar ( al moet daar dan wel die 15 mnd van worden afgetrokken )
Worth it to be loved
maandag 25 juni 2012 om 09:15
Worthit.. Heel veel sterkte.. Ik begrijp dat jouw (ex)man ook een ander heeft? Wat een hel hè.. Alle emoties die daarbij komen kijken. Van machteloosheid, onrechtvaardigheid, verdriet, gekwetstheid tot aan extreme woede.. We weten er hier helaas alles van...
Hee lieve Julus,
Ik kom straks uitgebreider terug.
Hier wordt vandaag het convenant getekend. Er komt vandaag een einde aan mijn huwelijk en ik ben daar intens verdrietig over. Op de eerste plaats omdat ik dit de kinderen zo graag had willen besparen. Ze verdienen een compleet gezin. Een leven waarin ze papa of mama niet hoeven te missen.
Het begon zo mooi, 16 jaar geleden. Ik was zo blij met deze man. Hij was alles wat ik in een man zocht. En ik vertrouwde hem voor 100%. De laatste jaren is gebleken dat de man die ik dacht te kennen heel iemand anders was. En dat ik daardoor ook extreem veranderde. Ik kende mezelf op het laatst niet meer terug.
Nú heb ik de kans om weer gelukkig te worden. Om weer mezelf te worden. Om oprecht en onbezorgd te kunnen gaan genieten van wat het meest belangrijk is in mijn leven: mijn twee lieve kindjes.. Om zelf weer een leven op te bouwen. Om niet meer te hoeven wantrouwen en boos te zijn.
Ik weet het allemaal zo goed, maar vandaag ben ik verdrietig en boos. Om hoe het gelopen is..
Hee lieve Julus,
Ik kom straks uitgebreider terug.
Hier wordt vandaag het convenant getekend. Er komt vandaag een einde aan mijn huwelijk en ik ben daar intens verdrietig over. Op de eerste plaats omdat ik dit de kinderen zo graag had willen besparen. Ze verdienen een compleet gezin. Een leven waarin ze papa of mama niet hoeven te missen.
Het begon zo mooi, 16 jaar geleden. Ik was zo blij met deze man. Hij was alles wat ik in een man zocht. En ik vertrouwde hem voor 100%. De laatste jaren is gebleken dat de man die ik dacht te kennen heel iemand anders was. En dat ik daardoor ook extreem veranderde. Ik kende mezelf op het laatst niet meer terug.
Nú heb ik de kans om weer gelukkig te worden. Om weer mezelf te worden. Om oprecht en onbezorgd te kunnen gaan genieten van wat het meest belangrijk is in mijn leven: mijn twee lieve kindjes.. Om zelf weer een leven op te bouwen. Om niet meer te hoeven wantrouwen en boos te zijn.
Ik weet het allemaal zo goed, maar vandaag ben ik verdrietig en boos. Om hoe het gelopen is..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
maandag 25 juni 2012 om 09:22
<breek even in, lees nog regelmatig mee maar heb aan de discussie niet veel nuttigs toe te voegen, het gaat naar omstandigheden oké hier, niet meer niet minder>
Soyli, je bent een sterke vrouw. Maar verdriet en boosheid mogen er best zijn. Het is verdorie ook niet niks om een relatie die zo lang geduurd heeft af te sluiten. Het zetten van je handtekening is behalve een afsluiting wel zoals je zelf aangeeft een nieuwe start voor jou en je kindjes. Ik wens je alle kracht en wijsheid toe vandaag en in de komende maanden. Hou je haaks X
Soyli, je bent een sterke vrouw. Maar verdriet en boosheid mogen er best zijn. Het is verdorie ook niet niks om een relatie die zo lang geduurd heeft af te sluiten. Het zetten van je handtekening is behalve een afsluiting wel zoals je zelf aangeeft een nieuwe start voor jou en je kindjes. Ik wens je alle kracht en wijsheid toe vandaag en in de komende maanden. Hou je haaks X
maandag 25 juni 2012 om 10:51
Dankje Sartan.. Ik voel me verre van sterk. Maar als ik ga kijken hóe ver ik al gekomen ben de afgelopen maanden dan weet ik dat ik het ga redden. Dat die sterke vrouw zich steeds meer zal manifesteren. Ik heb me jarenlang slachtoffer gevoeld. Ik hield meer van hem dan hij van mij. En ik weet nu ook dat ik vanaf het begin bang ben geweest dat hij bij mij (en later ons) zou weggaan. Maar omdat ik dat zelf nooit gedaan zou hebben, dacht ik dat hij het ook niet zou doen.
Nu is het een kwestie van weer opkrabbelen. Ik hoop dat dat steeds beter gaat, zeker nu straks officieel alles geregeld is.
Julus, je hebt gelijk hoor. Ik was al jaren alleen. Op alle fronten. Er was geen gezamenlijk sociaal leven: daar wilde hij niet in investeren. Er was geen fysieke aantrekkingskracht meer. En hij loog en bedroog. Wat er nog was, was het gezin. Samen genieten van de kinderen (dat deden we absoluut). Samen lachen tijdens de grappige momenten, en samen praten als we zorgen over hen hadden. Ik hoop van harte dat we dat weer samen kunnen gaan opbouwen op termijn. Want we blijven altijd hun ouders...
En dan hoop ik ook dat ik ooit nog eens iemand tegenkom die wel voor mij gaat. Iemand waar ik niet elke dag ben hoef en zal zijn dat hij weggaat. Maar dan moet ik eerst aan mezelf werken. Ervoor zorgen dat ik me nooit meer zo emotioneel opstel in een relatie. Mezelf liefhebben. En niemand nodig hebben voor bevestiging en aandacht. Pas dan kan ik een evenwichtige relatie opbouwen. Want hoe boos ik ook op hem ben vanwege zn jarenlange vreemdgaan en liegen tegen mij: ik denk dat mijn emotionele afhankelijk vreselijk zwaar op hem gedrukt heeft..
Nu is het een kwestie van weer opkrabbelen. Ik hoop dat dat steeds beter gaat, zeker nu straks officieel alles geregeld is.
Julus, je hebt gelijk hoor. Ik was al jaren alleen. Op alle fronten. Er was geen gezamenlijk sociaal leven: daar wilde hij niet in investeren. Er was geen fysieke aantrekkingskracht meer. En hij loog en bedroog. Wat er nog was, was het gezin. Samen genieten van de kinderen (dat deden we absoluut). Samen lachen tijdens de grappige momenten, en samen praten als we zorgen over hen hadden. Ik hoop van harte dat we dat weer samen kunnen gaan opbouwen op termijn. Want we blijven altijd hun ouders...
En dan hoop ik ook dat ik ooit nog eens iemand tegenkom die wel voor mij gaat. Iemand waar ik niet elke dag ben hoef en zal zijn dat hij weggaat. Maar dan moet ik eerst aan mezelf werken. Ervoor zorgen dat ik me nooit meer zo emotioneel opstel in een relatie. Mezelf liefhebben. En niemand nodig hebben voor bevestiging en aandacht. Pas dan kan ik een evenwichtige relatie opbouwen. Want hoe boos ik ook op hem ben vanwege zn jarenlange vreemdgaan en liegen tegen mij: ik denk dat mijn emotionele afhankelijk vreselijk zwaar op hem gedrukt heeft..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
maandag 25 juni 2012 om 13:35
quote:Soyli schreef op 25 juni 2012 @ 09:15:
Worthit.. Heel veel sterkte.. Ik begrijp dat jouw (ex)man ook een ander heeft? Wat een hel hè.. Alle emoties die daarbij komen kijken. Van machteloosheid, onrechtvaardigheid, verdriet, gekwetstheid tot aan extreme woede.. We weten er hier helaas alles van...@ Soyli, dank je wel voor je reactie, ja inmiddels vriendin nr 2 met nog een paar losse scharrels er tussen, ach ja je gaat uit, drinkt eens wat dus kan er wat gebeuren nietwaar? Uit spraak van hem naar mij toe. Oh ja, al die gevoelens die je beschrijft zijn mij zeer wel bekend. Ik heb al veel steun gehad aan al jullie verhalen hier, waar voor ik jullie allemaal wil bedanken. Ik wens je sterkte vandaag, het is niet niets je huwelijk te moeten be eindigen. Bij mij zal dat nu ook wel zeer snel aan de orde zijn, met een nieuw liefje aan zijn zij zal hij ineens wel weer haast krijgen.
Worthit.. Heel veel sterkte.. Ik begrijp dat jouw (ex)man ook een ander heeft? Wat een hel hè.. Alle emoties die daarbij komen kijken. Van machteloosheid, onrechtvaardigheid, verdriet, gekwetstheid tot aan extreme woede.. We weten er hier helaas alles van...@ Soyli, dank je wel voor je reactie, ja inmiddels vriendin nr 2 met nog een paar losse scharrels er tussen, ach ja je gaat uit, drinkt eens wat dus kan er wat gebeuren nietwaar? Uit spraak van hem naar mij toe. Oh ja, al die gevoelens die je beschrijft zijn mij zeer wel bekend. Ik heb al veel steun gehad aan al jullie verhalen hier, waar voor ik jullie allemaal wil bedanken. Ik wens je sterkte vandaag, het is niet niets je huwelijk te moeten be eindigen. Bij mij zal dat nu ook wel zeer snel aan de orde zijn, met een nieuw liefje aan zijn zij zal hij ineens wel weer haast krijgen.
Worth it to be loved
maandag 25 juni 2012 om 16:37
Sterkte voor iedereen die het nodig heeft en een bijzonder hart onder de riem voor verdrietige Kunstje! En Worthit: welkom hier! We weten hoe het voelt, al is het voor iedereen weer anders en ook nog eens per moment verschillend!
Soyli: ja, ik weet precies hoe het voelt en ik vind dat je je situatie heldhaftig beschrijft. Het is het afkappen van iets wat slecht was/bleek/werd en tegelijk een verraad en een nieuw begin. Zó dubbel! Ik moest zó huilen toen ik de namen van al mijn kinderen op die documenten zag staan, met geboortedata en -plaats. Bah! Dat was nooit de bedoeling geweest. Verraad. En ex tekende dat met droge ogen, om te werken aan zijn eigen geluk. Au.
Soyli: ja, ik weet precies hoe het voelt en ik vind dat je je situatie heldhaftig beschrijft. Het is het afkappen van iets wat slecht was/bleek/werd en tegelijk een verraad en een nieuw begin. Zó dubbel! Ik moest zó huilen toen ik de namen van al mijn kinderen op die documenten zag staan, met geboortedata en -plaats. Bah! Dat was nooit de bedoeling geweest. Verraad. En ex tekende dat met droge ogen, om te werken aan zijn eigen geluk. Au.
maandag 25 juni 2012 om 16:45
Ondertussen vreselijk verkouden, want veel te hard gewerkt en veel te hard genoten. Mr X is hier en we zijn gisteren naar een superleuk festival geweest (hij werd gisteren 50) en hij had vandaag een dagje vrij genomen als cadeau voor hemzelf.
Ik moest werken vanochtend en de oudste kinderen zijn zo ongeveer vrij, want rapportvergaderingen en laatste schoolweek; boeken inleveren e.d. vandaag. Oudste zoon gaat zowaar over, feest! Weliswaar naar mavo4 terwijl hij op vwo+ begon met een superhoge CITO-score, maar dat kan me niet eens veel meer schelen. Als hij uiteindelijk gelukkig is en een paiertje haalt om mee te beginnen, komt de rest ooit nog wel, met de factor tijd erbij. De jongsten gaan naar school en zijn moe. En we hebben het hartstikke leuk zo samen. Vanavond breng ik X weer naar zijn eigen huis, zoals anders elke zondagavond. "Ik hou je gewoon," vertel ik hem dan elke week. Maar het is zoals het is.
En Soyli, ik ben zo blij dat ik weer mag zijn wie ik eigenlijk ben. Ik vind mij best leuk! Mocht het fout gaan met Mr X (en daar was ik in het begin best huiverig voor, omdat ik wel ongeveer wist wie hij was, maar niet precies) dan ben ik nog steeds mezelf. Ik ben niet zielig. Zodra mensen zo tegen me gaan doen, haak ik af. En X en ik zijn ook weer anders samen dan wij elk waren in vorige relaties. Mens, ik heb zóveel geleerd!
Ik moest werken vanochtend en de oudste kinderen zijn zo ongeveer vrij, want rapportvergaderingen en laatste schoolweek; boeken inleveren e.d. vandaag. Oudste zoon gaat zowaar over, feest! Weliswaar naar mavo4 terwijl hij op vwo+ begon met een superhoge CITO-score, maar dat kan me niet eens veel meer schelen. Als hij uiteindelijk gelukkig is en een paiertje haalt om mee te beginnen, komt de rest ooit nog wel, met de factor tijd erbij. De jongsten gaan naar school en zijn moe. En we hebben het hartstikke leuk zo samen. Vanavond breng ik X weer naar zijn eigen huis, zoals anders elke zondagavond. "Ik hou je gewoon," vertel ik hem dan elke week. Maar het is zoals het is.
En Soyli, ik ben zo blij dat ik weer mag zijn wie ik eigenlijk ben. Ik vind mij best leuk! Mocht het fout gaan met Mr X (en daar was ik in het begin best huiverig voor, omdat ik wel ongeveer wist wie hij was, maar niet precies) dan ben ik nog steeds mezelf. Ik ben niet zielig. Zodra mensen zo tegen me gaan doen, haak ik af. En X en ik zijn ook weer anders samen dan wij elk waren in vorige relaties. Mens, ik heb zóveel geleerd!
maandag 25 juni 2012 om 23:07
Dank je wel voor het welkom heten Gianna. Net als bij veel van jullie weet het verstand het wel maar wil het gevoel in het geheel niet mee. Gister hem na een aantal weken weer gezien en gesproken en bam weer, voor het gevoel, 10 stappen terug. Nu het einde van het huwelijk echt in zicht is begin ik me weer onzeker te voelen terwijl ik voor mijn gevoel steeds sterker werd. Het is niet te begrijpen dat iemand waar je zo veel en zoveel jaren van hield, ineens een ander persoon is geworden. Ik heb een hoop te vertellen weet alleen nog niet hoe...
Ik hoop wat steun hier te vinden en in de toekomst andere tot steun te zijn.
Ik hoop wat steun hier te vinden en in de toekomst andere tot steun te zijn.
Worth it to be loved
maandag 25 juni 2012 om 23:55
dinsdag 26 juni 2012 om 00:05
Ik bracht mijn lieve Mr X naar huis vanavond (want we zijn meestal maar 24 uur per week samen, ook nog met mijn kind(eren) erbij) en ik bedacht: wat heerlijk dat ik met hem zo mezelf mag zijn/worden/blijven. "Jij bent de baas," zei iemand in de kroeg een paar jaar geleden tegen mij, toen hij probeerde me te versieren. Dat vond ik een prachtige, aandoenlijke en ware uitspraak. Ik ben de baas! Heel erg de baas! Dus waarom zou ik daar verrast op reageren? Niet dat ik de baas ben over anderen. Maar wel over mijn eigen leven. Ik regel het zo goed mogelijk voor mezelf, mijn kinderen en iedereen die me lief is. Ik geef veel. En tegelijkertijd laat ik meer vrij dan ooit. Gekke combinatie he.
Ik heb ook bijna nooit meer van die verknipte, ongelukkige buien, die ik ten tijde van ex kon hebben, omdat ik moest doen wat hij wilde, omdat dat zo hoorde/moest. Daar heeft hij nu iemand anders voor.. Al oefent hij zijn macht ook uit op mijn kinderen hoor.
Tegelijkertijd heb ik een belachelijk 'rock-and-roll-mama-achtig leven' op dit moment. Leuke festivals, waar ik ben met allerlei mensen van allerlei leeftijden. En daarnaast werk ik fulltime en heb ik het leuk met mijn kinderen. Meer kan ik er niet van maken, naast de diepe dalen van ongeluk zo af en toe. Maar het is yin en yang he!
Ik heb ook bijna nooit meer van die verknipte, ongelukkige buien, die ik ten tijde van ex kon hebben, omdat ik moest doen wat hij wilde, omdat dat zo hoorde/moest. Daar heeft hij nu iemand anders voor.. Al oefent hij zijn macht ook uit op mijn kinderen hoor.
Tegelijkertijd heb ik een belachelijk 'rock-and-roll-mama-achtig leven' op dit moment. Leuke festivals, waar ik ben met allerlei mensen van allerlei leeftijden. En daarnaast werk ik fulltime en heb ik het leuk met mijn kinderen. Meer kan ik er niet van maken, naast de diepe dalen van ongeluk zo af en toe. Maar het is yin en yang he!
dinsdag 26 juni 2012 om 00:15
Het is niet zo zeer het vreemd gaan dat me zo zeer doet, dat zou op zich me al iets moeten vertellen. Nee het zijn de opmerkingen die hij luk raakt plaatst. Alsof we een paar maanden iets van een relatie hebben gehad, zo gemakkelijk denk en praat hij er over. In plaatst van een 32 jarige relatie. Oh hij wil me helemaal geen pijn doen, zegt hij. Alleen iedere keer als hij zijn mond open doet maakt hij het erger. Net als zo vele hier er tegen aanlopen, ook die van mij lijkt nooit van het woord verantwoordelijkheid gehoord te hebben. En ons huwelijk ziet hij niet meer anders dan een papiertje dat nog ergens op het gemeente huis ligt. AU!
Worth it to be loved
dinsdag 26 juni 2012 om 09:23
Gianna je hebt gelijk hoor. Het is heerlijk om weer jezelf te mogen en kunnen zijn. De regie (terug) in eigen handen te nemen.. Dát geeft mij energie. En dat overstemd ook vaak het verdriet dat ik heb om het kapotte toekomstplaatje..
Ik vind mezelf een leuk mens. De afgelopen maanden, misschien wel jaren, heb ik daaraan getwijfeld. Om hoe hij met mij omging. Hij beloog en bedroog me. Als de man waar je zoveel van houdt dát met je doet vraag je je af wát je nog waard bent. Ik denk dat dat voor velen hier herkenbaar is.
Waar ik me zorgen om maak is of ik het geluk om mezelf ga vinden. Gisteren liep ik nog even in de stad en dan zie ik zoveel verliefde stellen. Ook mensen op leeftijd. Nou is dat alleen maar buitenkant, maar toch.. Je ziet wanneer er tussen mensen een klik is. Ik weet nu dat ex en ik die klik alleen helemaal aan het begin gehad hebben. Daarna hield ik meer van hem dan hij van mij. Hij vluchtte weg in afleidingen (op alle gebieden) en ik vocht als een leeuw voor mijn gezin. Nu dat gezin er niet meer is ben ik uitgeput en leeg. Maar juist nu is het van belang dat ik weer ga opbouwen. En met mijn karakter is dat nog niet zo makkelijk. Ik wil graag álles uit mijn dag halen maar realiseer me ook dat ik bij iedere keuze die ik maak, er 100 andere dingen bereik blijven.
Worthit, ik denk dat mannen heel anders in een situatie als deze staan als vrouwen. Zeker omdat het vaak de mannen zijn die (schijnbaar) makkelijk over stappen van de ene in de andere relatie. Ik heb er wellicht overheen gelezen maar heb je kinderen? En begrijp dat je (ex)man ook langdurig en meerdere keren vreemd ging? Zie hierboven: ik weet wat het met je doet..
Blijf vooral schrijven hier..
Hova, Kunstje, NewWoman, Tascha, Julus, Sartan, Allalone, hoe is het met jullie??
Ik vind mezelf een leuk mens. De afgelopen maanden, misschien wel jaren, heb ik daaraan getwijfeld. Om hoe hij met mij omging. Hij beloog en bedroog me. Als de man waar je zoveel van houdt dát met je doet vraag je je af wát je nog waard bent. Ik denk dat dat voor velen hier herkenbaar is.
Waar ik me zorgen om maak is of ik het geluk om mezelf ga vinden. Gisteren liep ik nog even in de stad en dan zie ik zoveel verliefde stellen. Ook mensen op leeftijd. Nou is dat alleen maar buitenkant, maar toch.. Je ziet wanneer er tussen mensen een klik is. Ik weet nu dat ex en ik die klik alleen helemaal aan het begin gehad hebben. Daarna hield ik meer van hem dan hij van mij. Hij vluchtte weg in afleidingen (op alle gebieden) en ik vocht als een leeuw voor mijn gezin. Nu dat gezin er niet meer is ben ik uitgeput en leeg. Maar juist nu is het van belang dat ik weer ga opbouwen. En met mijn karakter is dat nog niet zo makkelijk. Ik wil graag álles uit mijn dag halen maar realiseer me ook dat ik bij iedere keuze die ik maak, er 100 andere dingen bereik blijven.
Worthit, ik denk dat mannen heel anders in een situatie als deze staan als vrouwen. Zeker omdat het vaak de mannen zijn die (schijnbaar) makkelijk over stappen van de ene in de andere relatie. Ik heb er wellicht overheen gelezen maar heb je kinderen? En begrijp dat je (ex)man ook langdurig en meerdere keren vreemd ging? Zie hierboven: ik weet wat het met je doet..
Blijf vooral schrijven hier..
Hova, Kunstje, NewWoman, Tascha, Julus, Sartan, Allalone, hoe is het met jullie??
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
dinsdag 26 juni 2012 om 13:14
Ik lees nog trouw mee hoor.
Ben vanmorgen voor de eerste keer naar de psycholoog geweest. En dat was goed, het klikte wel.
Bovendien wist hij in een paar zinnen de kern te benoemen, waarvan mijn tranen meteen weer begonnen te stromen, pfffff.
Ik denk dat dit me wel eens kan gaan helpen, hoewel een heleboel dingen nog onbenoemd zijn, een uurtje is maar zo voorbij.
Over twee weken de volgende sessie.
Maar het gaat goed hoor, ik ben aan het klussen in huis, werkt ook goed. Schuren, schilderen etc. Mijn huis nu maar eens helemaal van mezelf maken.
Ik moet mezelf meer op nummer 1 zetten en niet al mijn gevoel van een ander af laten hangen.
Theoretisch weet ik het allemaal wel, maar hoe breng je het in de praktijk... hopelijk kan hij me daar een stuk mee op weg helpen. (ik typte helen ipv helpen, een ook een goeie, helen)
Ben vanmorgen voor de eerste keer naar de psycholoog geweest. En dat was goed, het klikte wel.
Bovendien wist hij in een paar zinnen de kern te benoemen, waarvan mijn tranen meteen weer begonnen te stromen, pfffff.
Ik denk dat dit me wel eens kan gaan helpen, hoewel een heleboel dingen nog onbenoemd zijn, een uurtje is maar zo voorbij.
Over twee weken de volgende sessie.
Maar het gaat goed hoor, ik ben aan het klussen in huis, werkt ook goed. Schuren, schilderen etc. Mijn huis nu maar eens helemaal van mezelf maken.
Ik moet mezelf meer op nummer 1 zetten en niet al mijn gevoel van een ander af laten hangen.
Theoretisch weet ik het allemaal wel, maar hoe breng je het in de praktijk... hopelijk kan hij me daar een stuk mee op weg helpen. (ik typte helen ipv helpen, een ook een goeie, helen)
dinsdag 26 juni 2012 om 14:48
Ook ik lees nog trouw mee. Het gaat hier op zich wel redelijk. Ik ook vraag mij wel af of ik opnieuw geluk ga leren kennen. Ik vind mijzelf vaak niet de moeite waard daarvoor. Ik weet het is een nare gedachte, maar het is telkens op de achtergrond. Waarom deed ie zulke dingen bij me en waarom wil ie me nu weer terug? Ik snap der werkelijk af en toe niets meer van. Maar misschien moet ik mij richten op andere dingen en niet het waarom. De kinderen makken het eigenlijk wel goed. Ze missen hem, maar dat hoort erbij. Ik dwing mijzelf om er uit te gaan. Anders ga ik de deur niet uit..
dinsdag 26 juni 2012 om 14:50
Hoi allemaal, en welkom worthit! Wij weten precies waar je doorheen gaat, zit er zelf middenin. Al kan ik mijn 6 jaar relatie niet vergelijken met jouw 30+ huwelijk, natuurlijk. Maar het gevoel om zo aan de kant gezet te worden, daarbij ook nog direct te worden ingeruild en dan die afstandelijke, kille houding van je ex....dat herken ik. Het lijkt een compleet andere man en en je vraagt je af, of het ooit wel iets heeft betekend. Volgens mij is het zo dat als een man eenmaal de knop heeft omgezet, het ook klaar is. Die mannen zijn alweer aan het bouwen, en kijken daarbij niet meer achterom. Het zal ook een manier zijn om met hun gevoelens te kunnen omgaan, want als je je kunt focussen op iets anders, hoef je niet na te denken over alles wat moeilijk is...maar ik denk dat verwerken (wat wij doen), erdoorheen gaan op de lange duur beter uitpakt. Nu in een nieuwe relatie stappen kan alleen maar ellende opleveren, denk ik dan. De klap komt later. Niet voor niets dat veel mannen later alsnog bedenken dat ze spijt krijgen. M.i. is dat omdat ze eerder hun gevoel wegstoppen, maar het komt er een keer uit. En die nieuwe valt vaak ook nog eens tegen, hoe vaak hoor je dat niet?
Tegen die tijd zijn wij opgekrabbeld, hebben het weer leuk en hebben die vent niet meer nodig!
Soyli, je klinkt sterk!! Blijf je richten op jouw nieuwe leven, wat kun jij doen om het fijn te hebben? Hij speelt geen rol meer in je leven, dus het is nutteloos om je met hem bezig te houden. Beste (dat merk ik) is om niet meer te weten wat hij zoal doet, hoe het gaat. Want daarover ga je dan weer nadenken...en je hebt er geen invloed op. Elke gedachte aan hem is verspilde energie, hij wilde die aandacht van jou niet, dus nu dan ook niet!
Gianna, NW, dat klinkt goed allemaal. Gesprekken, leuke dingen doen, dat is de manier om door te gaan. Voor mij erg vroeg, maar dat gaat er echt wel komen.
Voor mij geldt dat ik sinds een open gesprek met ex een stuk meer rust heb, en het heb geaccepteerd. De tijd en ruimte doet me goed, ik denk veel na. Hij is afstandelijk, zakelijk en bij elk berichtje moet ik even slikken. Gaat natuurlijk over geld en huis verkopen etc, en dat drukt je met de neus op de feiten. Omdat er totaal geen interesse is in hoe ik me voel en er niet wordt gesproken over de relatie die we hadden, is het voor mij makkelijk om er klaar mee te zijn. We gaan nog spreken over afhandelen van zaken en dat pak ik zakelijk aan. Het is dan een definitieve streep onder alles wat geweest is en zal het daar nog moeilijk mee krijgen, maar ik weet dat ik sterk ben. Wat mij nekte was hoop, en die is helemaal weg. Hij maakt het mij gemakkelijk om dit zakelijk te benaderen, ben hem er haast dankbaar voor.
Tegen die tijd zijn wij opgekrabbeld, hebben het weer leuk en hebben die vent niet meer nodig!
Soyli, je klinkt sterk!! Blijf je richten op jouw nieuwe leven, wat kun jij doen om het fijn te hebben? Hij speelt geen rol meer in je leven, dus het is nutteloos om je met hem bezig te houden. Beste (dat merk ik) is om niet meer te weten wat hij zoal doet, hoe het gaat. Want daarover ga je dan weer nadenken...en je hebt er geen invloed op. Elke gedachte aan hem is verspilde energie, hij wilde die aandacht van jou niet, dus nu dan ook niet!
Gianna, NW, dat klinkt goed allemaal. Gesprekken, leuke dingen doen, dat is de manier om door te gaan. Voor mij erg vroeg, maar dat gaat er echt wel komen.
Voor mij geldt dat ik sinds een open gesprek met ex een stuk meer rust heb, en het heb geaccepteerd. De tijd en ruimte doet me goed, ik denk veel na. Hij is afstandelijk, zakelijk en bij elk berichtje moet ik even slikken. Gaat natuurlijk over geld en huis verkopen etc, en dat drukt je met de neus op de feiten. Omdat er totaal geen interesse is in hoe ik me voel en er niet wordt gesproken over de relatie die we hadden, is het voor mij makkelijk om er klaar mee te zijn. We gaan nog spreken over afhandelen van zaken en dat pak ik zakelijk aan. Het is dan een definitieve streep onder alles wat geweest is en zal het daar nog moeilijk mee krijgen, maar ik weet dat ik sterk ben. Wat mij nekte was hoop, en die is helemaal weg. Hij maakt het mij gemakkelijk om dit zakelijk te benaderen, ben hem er haast dankbaar voor.
dinsdag 26 juni 2012 om 14:53
quote:problemo schreef op 26 juni 2012 @ 14:48:
Ook ik lees nog trouw mee. Het gaat hier op zich wel redelijk. Ik ook vraag mij wel af of ik opnieuw geluk ga leren kennen. Ik vind mijzelf vaak niet de moeite waard daarvoor. Ik weet het is een nare gedachte, maar het is telkens op de achtergrond. Waarom deed ie zulke dingen bij me en waarom wil ie me nu weer terug? Ik snap der werkelijk af en toe niets meer van. Maar misschien moet ik mij richten op andere dingen en niet het waarom. De kinderen makken het eigenlijk wel goed. Ze missen hem, maar dat hoort erbij. Ik dwing mijzelf om er uit te gaan. Anders ga ik de deur niet uit..
Lieve problemo, niet zo gek dat je jezelf niet meer de moeite waard vindt. Maar bedenk, dat je dat wel bent, maar dat HIJ dat niet op waarde schat!! Jij hebt heel veel te bieden, ga dat anders een op papier zetten. Als een ander dat niet inziet, wil dat niet zeggen dat het er ook niet is. Ik voel me krachtig en zeg gewoon dat ik veel te bieden heb, maar de ander moet dat wel willen.
Zo niet, zijn verlies. Toch??
Op zich niet gek dat hij gekke sprongen maakt, dat deed hij eerder ook al. Hij weet niet wat hij wil met zijn leven, maar hij mag jou daarin niet meetrekken. Jij wordt er gek van, en onzeker. Laat dat niet gebeuren, trek je eigen plan. Wat wil jij nog? Een leuke man, die voor je gaat. Een fijn leven. En daar hoort hij niet in thuis, hoe graag hij dat nu weer wil. Die kans is geweest, vind je niet? Hebben jullie eigenlijk een huis samen wat verkocht moet worden? Waar woont hij nu?
Ook ik lees nog trouw mee. Het gaat hier op zich wel redelijk. Ik ook vraag mij wel af of ik opnieuw geluk ga leren kennen. Ik vind mijzelf vaak niet de moeite waard daarvoor. Ik weet het is een nare gedachte, maar het is telkens op de achtergrond. Waarom deed ie zulke dingen bij me en waarom wil ie me nu weer terug? Ik snap der werkelijk af en toe niets meer van. Maar misschien moet ik mij richten op andere dingen en niet het waarom. De kinderen makken het eigenlijk wel goed. Ze missen hem, maar dat hoort erbij. Ik dwing mijzelf om er uit te gaan. Anders ga ik de deur niet uit..
Lieve problemo, niet zo gek dat je jezelf niet meer de moeite waard vindt. Maar bedenk, dat je dat wel bent, maar dat HIJ dat niet op waarde schat!! Jij hebt heel veel te bieden, ga dat anders een op papier zetten. Als een ander dat niet inziet, wil dat niet zeggen dat het er ook niet is. Ik voel me krachtig en zeg gewoon dat ik veel te bieden heb, maar de ander moet dat wel willen.
Zo niet, zijn verlies. Toch??
Op zich niet gek dat hij gekke sprongen maakt, dat deed hij eerder ook al. Hij weet niet wat hij wil met zijn leven, maar hij mag jou daarin niet meetrekken. Jij wordt er gek van, en onzeker. Laat dat niet gebeuren, trek je eigen plan. Wat wil jij nog? Een leuke man, die voor je gaat. Een fijn leven. En daar hoort hij niet in thuis, hoe graag hij dat nu weer wil. Die kans is geweest, vind je niet? Hebben jullie eigenlijk een huis samen wat verkocht moet worden? Waar woont hij nu?
dinsdag 26 juni 2012 om 14:55
Kunstje, kop op! Schrijf het van je af, dat helpt. Ik schrijf in een dagboek, alles wat er gebeurt, en alles wat ik daarbij voel. Het ordent je gedachten en straks lees je terug welke stappen je al gemaakt hebt. Je hoofd moet leeg, je loopt nu over. En praat er veel over, want veel mensen zien de boel duidelijker dan jij vanwege je gevoel. Door dat soort gesprekken krijg je kracht, is mijn ervaring. Elk gesprek waarbij men het nuchter en feitelijk benadert, maakt mij sterker.
dinsdag 26 juni 2012 om 14:55
dinsdag 26 juni 2012 om 14:59
Als hij erge dingen zegt, dan is dat niet uit liefde nee. Iemand die je liefhebt die wil je niet kwetsen, niet meer woorden en niet met daden. Goed dat je dat ziet! Hij kan niet tegen zijn verlies, hij wil bepalen. Hij mocht bepalen dat hij je niet meer wilde, maar hij wil niet dat jij hem niet meer wil........pffff. Heeft die lamzak nu nog een nieuwe liefde? Want dat snap ik dan niet. Ga voor haar en laat het daarbij. Lekker voor haar, dat jij nog steeds achter jou aanzit. Dat wordt dus niks.
dinsdag 26 juni 2012 om 15:06
Julus hij woont op de boerderij. En ik ben in het dorp verderop gaan wonen. Daar gingen de kids ook al naar school. Dus dat is een voordeel. Er hoeft niets verkocht te worden en ik heb op trouwjurk en naaimachine alles hier bij mij. Ik sta op de wachtlijst voor een woning.
Ik wil hem niet terug!!!! En hij heeft maanden de kans gehad... Hij geeft zelfs toe dat de spanning met haar eraf is. En hij vind oprecht dat hij gewoon ff een black out heeft gehad. En nu wil hij zijn gezin weer terug. Hij mist zoveel van de opvoeding nu.. Nou ik deed alles al alleen hoor. Enige probleem is nu dat ik dolgraag wil scheiden, maar als ik erover begin word ie boos en doet ie dwars. En dat heeft zijn weerslag op de kinderen. Ik weet niet wat ik daarmee aan moet...
Ik wil hem niet terug!!!! En hij heeft maanden de kans gehad... Hij geeft zelfs toe dat de spanning met haar eraf is. En hij vind oprecht dat hij gewoon ff een black out heeft gehad. En nu wil hij zijn gezin weer terug. Hij mist zoveel van de opvoeding nu.. Nou ik deed alles al alleen hoor. Enige probleem is nu dat ik dolgraag wil scheiden, maar als ik erover begin word ie boos en doet ie dwars. En dat heeft zijn weerslag op de kinderen. Ik weet niet wat ik daarmee aan moet...
