
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
vrijdag 31 augustus 2007 om 17:52
Pffff.... moeilijk... die collega's hebben dat mailtje ook gelezen? Denk dat ik zelf moeite zou hebben om te gaan dan, zou me opgelaten voelen. Aan de andere kant kun je gelegenheid aangrijpen te laten zien dat je vriendschappelijk met hem om wilt/kunt gaan... Het ligt er maar aan hoe je zelf op kunt stellen, met je rug recht of juist niet... 't is natuurlijk een kans om in gesprek te gaan met hem... Ik kan je geen raad geven wat t beste is, helaas....
Je zegt je wil niet verstandig zijn.... dan moet je je hart volgen!
Je zegt je wil niet verstandig zijn.... dan moet je je hart volgen!
vrijdag 31 augustus 2007 om 21:58
Thea, ben zo benieuwd wat je gedaan hebt. Zou zelf denk ik gegaan zijn, maar ook wel lastig he wetende dat anderen de mail ook gelezen hebben. Vind je het niet naar dat hij dit ook naar z'n vrouw doorstuurt?
Teka, ik las op een ander forum dat het voor een nr. 2 bedreigend kan worden op het moment dat je geen relatie meer hebt met nr. 1. Wat voer jij een strijd meid. Kun je je nr. 1 er niet van overtuigen dat je tijd nodig hebt? Bijv. op een rustige manier weer beginnen te daten met hem. Ik krijg het gevoel dat je je onder druk gezet voelt. En als het gevoel echt niet meer terug komt: de stap om alleen verder te gaan heb je eigenlijk al genomen. Je komt op mij over als een lieve vrouw en ook voor jou komt de liefde wel weer op je pad met mss een nr. 3. Sterkte meid. Denk aan je.
Marlies, je hoeft niet te reageren hoor. Gewoon lekker van je afschrijven als je dat helpt. Zou het niet wat zijn om er eens een weekje alleen tussenuit te gaan om dingen voor jezelf op een rijtje te zetten? Ook voor jou een big hug.
Stranger, begrijp ik goed dat je eigenlijk voor de 2e keer in een situatie van een nr. 2 verzeild (dreigt te) raakt/raken? Wetende wat voor onrust en verdriet etc. dit oplevert, zou ik denk ik met een grote boog om een evt. nieuwe nr. 2 heen lopen. Is er geen kans op dat je het met nr. 1 weer leuk krijgt?
Knipoogjes, fijn dat je terug bent en het goed hebt gehad. Zo te lezen geniet jij volop. Geweldig voor je.
Muril, mijn nr. 2 en ik wonen 2 uur bij elkaar vandaan en toch zien we elkaar regelmatig. Het bloed kruipt..... Kun je het opbrengen om het bij een eenmalig contact te laten?
Flamenco, tja dat te weinig waarde hechten aan de goede dingen in je leven. Komt wsl. doordat die dingen gewoon zijn en een nr. 2 toch spanning en opwinding in je leven brengt. En als je dan ook nog zo op 1 lijnt zit, pfff. Maar zo te lezen geniet je er wel van!!
Claartje, moeilijk he om afstand te nemen. Idd zit in je bloed en gaat er niet zomaar uit. Wat een maalstroom aan gevoelens he?
Intussen veel sms- en mailcontact met nr. 2. Een vriendin die zelf jarenlang een nr. 2 heeft gehad zei me dat de gevoelens minder overweldigend zijn doordat nr. 1 zegt me vrij te laten. Zou het? Het is goed en vertrouwd met nr. 2 maar minder extatisch dan eerst. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant ervaar ik nu veel meer rust. Vanavond nog met nr. 1 gesproken over hoe het zou gaan als ik een ander erbij zou hebben. Hij zei als je bijv. iets zou hebben met X (nr. 2 dus!!!) die hij 1x ontmoet heeft en wel eens oppervlakkig iets over heeft gehoord. Wist niet hoe ik het had. Zat bijna dom te grijnzen. Nr. 1 vindt het goed als ik er een andere man bij heb, maar wil dan thuis wel een vrolijke vrouw hebben. Heb hem gezegd dat ik dacht dit wel te kunnen scheiden. Hij twijfelt erover. Nou, eigenlijk heb ik dat al bijna een jaar lang bewezen, maar dat weet hij dan weer niet. Zal blij zijn dat het binnenkort niet meer stiekem hoeft.
Alle meiden en stranger: veel sterkte, geniet van het weekend, knuffel, Josephien
Teka, ik las op een ander forum dat het voor een nr. 2 bedreigend kan worden op het moment dat je geen relatie meer hebt met nr. 1. Wat voer jij een strijd meid. Kun je je nr. 1 er niet van overtuigen dat je tijd nodig hebt? Bijv. op een rustige manier weer beginnen te daten met hem. Ik krijg het gevoel dat je je onder druk gezet voelt. En als het gevoel echt niet meer terug komt: de stap om alleen verder te gaan heb je eigenlijk al genomen. Je komt op mij over als een lieve vrouw en ook voor jou komt de liefde wel weer op je pad met mss een nr. 3. Sterkte meid. Denk aan je.
Marlies, je hoeft niet te reageren hoor. Gewoon lekker van je afschrijven als je dat helpt. Zou het niet wat zijn om er eens een weekje alleen tussenuit te gaan om dingen voor jezelf op een rijtje te zetten? Ook voor jou een big hug.
Stranger, begrijp ik goed dat je eigenlijk voor de 2e keer in een situatie van een nr. 2 verzeild (dreigt te) raakt/raken? Wetende wat voor onrust en verdriet etc. dit oplevert, zou ik denk ik met een grote boog om een evt. nieuwe nr. 2 heen lopen. Is er geen kans op dat je het met nr. 1 weer leuk krijgt?
Knipoogjes, fijn dat je terug bent en het goed hebt gehad. Zo te lezen geniet jij volop. Geweldig voor je.
Muril, mijn nr. 2 en ik wonen 2 uur bij elkaar vandaan en toch zien we elkaar regelmatig. Het bloed kruipt..... Kun je het opbrengen om het bij een eenmalig contact te laten?
Flamenco, tja dat te weinig waarde hechten aan de goede dingen in je leven. Komt wsl. doordat die dingen gewoon zijn en een nr. 2 toch spanning en opwinding in je leven brengt. En als je dan ook nog zo op 1 lijnt zit, pfff. Maar zo te lezen geniet je er wel van!!
Claartje, moeilijk he om afstand te nemen. Idd zit in je bloed en gaat er niet zomaar uit. Wat een maalstroom aan gevoelens he?
Intussen veel sms- en mailcontact met nr. 2. Een vriendin die zelf jarenlang een nr. 2 heeft gehad zei me dat de gevoelens minder overweldigend zijn doordat nr. 1 zegt me vrij te laten. Zou het? Het is goed en vertrouwd met nr. 2 maar minder extatisch dan eerst. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant ervaar ik nu veel meer rust. Vanavond nog met nr. 1 gesproken over hoe het zou gaan als ik een ander erbij zou hebben. Hij zei als je bijv. iets zou hebben met X (nr. 2 dus!!!) die hij 1x ontmoet heeft en wel eens oppervlakkig iets over heeft gehoord. Wist niet hoe ik het had. Zat bijna dom te grijnzen. Nr. 1 vindt het goed als ik er een andere man bij heb, maar wil dan thuis wel een vrolijke vrouw hebben. Heb hem gezegd dat ik dacht dit wel te kunnen scheiden. Hij twijfelt erover. Nou, eigenlijk heb ik dat al bijna een jaar lang bewezen, maar dat weet hij dan weer niet. Zal blij zijn dat het binnenkort niet meer stiekem hoeft.
Alle meiden en stranger: veel sterkte, geniet van het weekend, knuffel, Josephien
vrijdag 31 augustus 2007 om 22:17
Josephien, je woorden komen net op tijd... wordt weer overspoeld door herinneringen aan betere tijden met nr2... en ben geneigd wat van me te laten horen, ofschoon ik weet dat ik dat niet moet doen. Je hebt gelijk, ik voel me al heel erg lang onder druk gezet 'gewoon' weer naar nr1 terug te gaan... en dat werkt averechts, wekt alleen irritatie op, en hij begrijpt dat domweg niet. Moet telkens weer uitleggen dat dat niet gaat als hij zich absoluut niet meer in me verplaatsen kan, zich niet voor kan stellen wat er met me gebeurd is door nr2. Want hij was degene die me wakker geschud heeft met alle gevolgen van dien. Zelf denk ik dat nr2 zich wss niet bedreigd voelde, heeft zelfs al wel eens gezegd dat ik het weer moest proberen met nr1... voelde hij zich schuldig aan de hele situatie?
Ik denk trouwens dat je vriendin wel eens gelijk kon hebben! Als het dan niet meer stiekum hoeft veranderd er toch wat. Evengoed : geniet er van!!
Thea.... wat is het geworden? Naar huis of toch....
Lois??
X t
Ik denk trouwens dat je vriendin wel eens gelijk kon hebben! Als het dan niet meer stiekum hoeft veranderd er toch wat. Evengoed : geniet er van!!
Thea.... wat is het geworden? Naar huis of toch....
Lois??
X t
vrijdag 31 augustus 2007 om 22:37
Thea, moeilijke beslissing zal het geweest zijn, wat je ook besloten hebt.....
Josephien, wat fijn dat je nu wat rust ervaart, ik hoop voor je dat dat zo blijft. Een vrolijke vrouw, ik moest wel een beetje lachen om deze opmerking. Maar eigenlijk is het wel zo.
Hier is het wel zo dat ik vrolijker ben, dat valt mijn nr. 1 op. Mijn nr. 1 is er blij mee en is ervan overtuigd dat dit met mijn baan te maken heeft en het feit dat ik goed in mijn vel zit. Dat klopt beiden wel eigenlijk. Het feit dat ik beter in mijn vel zit, heeft toch wel te maken met mijn relatie met nr. 2. Elke keer zeg ik weer tegen mezelf (als excuus): dan is het toch nog ergens goed voor. Pffff, wat een excuus he?
Teka, probeer vol te houden. Zoek de sterretjes, daarmee bedoel ik: de goede dingen die je op dit moment hebt. Die zijn er wel, maar soms even niet te zien. Laat je inderdaad niet onder druk zetten, volgens mij is een beslissing die je onder druk neemt geen goede, maar ach..., ik heb ook niet alle wijsheid in pacht. Denk vooral aan jezelf nu! Heel veel sterkte meid!
Knipoogje
Josephien, wat fijn dat je nu wat rust ervaart, ik hoop voor je dat dat zo blijft. Een vrolijke vrouw, ik moest wel een beetje lachen om deze opmerking. Maar eigenlijk is het wel zo.
Hier is het wel zo dat ik vrolijker ben, dat valt mijn nr. 1 op. Mijn nr. 1 is er blij mee en is ervan overtuigd dat dit met mijn baan te maken heeft en het feit dat ik goed in mijn vel zit. Dat klopt beiden wel eigenlijk. Het feit dat ik beter in mijn vel zit, heeft toch wel te maken met mijn relatie met nr. 2. Elke keer zeg ik weer tegen mezelf (als excuus): dan is het toch nog ergens goed voor. Pffff, wat een excuus he?
Teka, probeer vol te houden. Zoek de sterretjes, daarmee bedoel ik: de goede dingen die je op dit moment hebt. Die zijn er wel, maar soms even niet te zien. Laat je inderdaad niet onder druk zetten, volgens mij is een beslissing die je onder druk neemt geen goede, maar ach..., ik heb ook niet alle wijsheid in pacht. Denk vooral aan jezelf nu! Heel veel sterkte meid!
Knipoogje
vrijdag 31 augustus 2007 om 22:39
@teKa
Ik wist waar ik aan begon ja... Een weloverwogen keus
Begrijp me niet verkeerd: het is niet zo dat ik er makkelijk overheen zou stappen. Ik zal het er zeker heel erg moeilijk mee hebben. En ook de draad van het een leven zonder nr. 2 oppakken met nr. 1 zal moeilijker zijn dan het klinkt, ongetwijfeld.
Maar misschien zijn mannen daar wel makkelijker in, rationeler. Als mijn nr. 1 weet wat er vorig jaar gebeurd is en wat er nu speelt slaap ik vanavond nog ergens anders. Dat zal iig haar 1e reactie zijn, maar wat er na de eerste boosheid gaat gebeuren weet ik het niet. Waar er 2 vechten hebben er 2 schuld. Al klinkt dat makkelijk en beschuldigend naar haar toe terwijl IK degene ben die een ander heeft, het uit elkaar groeien is niet alleen mijn schuld. Waarom is het zover gekomen? Geen idee.. hoe is dat bij jullie?
En als het andersom was geweest? Als je weet waarom het gebeurd is kan je daar samen aan werken als je de keus gemaakt hebt samen door te willen gaan, jouw nr. 1 wil het iig proberen. Geweldig toch als je er beide achter staat?
Ik geloof niet meer zo in eeuwige trouw beloven voor de rest van je leven aan 1 partner. Naar mijn nr. 1 ben ik absoluut niet jaloers, ze kan gaan en staan waar ze wil, wanneer ze wil en met wie ze wil. Maar ze heeft niet de behoefte uit te gaan, te sporten. Heel af en toe gaat ze eten met een paar vriendinnen. Ze zou best ook iemand tegen kunnen komen. Andersom idemdito, ze is totaal niet jaloers. Vertrouwd me, en dat doet me wel eens zeer.
Door wat er met mij gebeurd is het afgelopen anderhalf jaar kijk ik daar misschien ook wel anders naar. Je kunt gedurende je leven denk ik verliefd worden of zijn op andere personen dan de partner waar je in het verleden trouw aan hebt beloofd.
@ Josephien
Dat begrijp je goed... ga er voor 100% in! Ook een weloverwogen keus...
Ik wist waar ik aan begon ja... Een weloverwogen keus
Begrijp me niet verkeerd: het is niet zo dat ik er makkelijk overheen zou stappen. Ik zal het er zeker heel erg moeilijk mee hebben. En ook de draad van het een leven zonder nr. 2 oppakken met nr. 1 zal moeilijker zijn dan het klinkt, ongetwijfeld.
Maar misschien zijn mannen daar wel makkelijker in, rationeler. Als mijn nr. 1 weet wat er vorig jaar gebeurd is en wat er nu speelt slaap ik vanavond nog ergens anders. Dat zal iig haar 1e reactie zijn, maar wat er na de eerste boosheid gaat gebeuren weet ik het niet. Waar er 2 vechten hebben er 2 schuld. Al klinkt dat makkelijk en beschuldigend naar haar toe terwijl IK degene ben die een ander heeft, het uit elkaar groeien is niet alleen mijn schuld. Waarom is het zover gekomen? Geen idee.. hoe is dat bij jullie?
En als het andersom was geweest? Als je weet waarom het gebeurd is kan je daar samen aan werken als je de keus gemaakt hebt samen door te willen gaan, jouw nr. 1 wil het iig proberen. Geweldig toch als je er beide achter staat?
Ik geloof niet meer zo in eeuwige trouw beloven voor de rest van je leven aan 1 partner. Naar mijn nr. 1 ben ik absoluut niet jaloers, ze kan gaan en staan waar ze wil, wanneer ze wil en met wie ze wil. Maar ze heeft niet de behoefte uit te gaan, te sporten. Heel af en toe gaat ze eten met een paar vriendinnen. Ze zou best ook iemand tegen kunnen komen. Andersom idemdito, ze is totaal niet jaloers. Vertrouwd me, en dat doet me wel eens zeer.
Door wat er met mij gebeurd is het afgelopen anderhalf jaar kijk ik daar misschien ook wel anders naar. Je kunt gedurende je leven denk ik verliefd worden of zijn op andere personen dan de partner waar je in het verleden trouw aan hebt beloofd.
@ Josephien
Dat begrijp je goed... ga er voor 100% in! Ook een weloverwogen keus...
zaterdag 1 september 2007 om 00:17
Stranger, idd ik ben het met je eens dat een leven met nr1 moeilijk weer op te pakken is. Waar 2 vechten hebben 2 schuld dat klopt helemaal, wij weten ook allebei waarom dit gebeuren kon. Dat hij het weer wil proberen zou ik geweldig moeten vinden... maar wanneer onverschilligheid in je relatie sluipt, uit elkaar groeien, of hoe je het maar noemen wil wordt het erg moeilijk de draad weer op te pakken. Wat je zegt, het niet jaloers zijn naar nr1, haar (in mijn geval hem) de vrijheid gunnen te doen wat hij wil, dat herken ik wel, heb dat zelf ook altijd zo gehad, en andersom was dat ook zo. Ik gunde hem zijn hobbies en verzetjes, had daar zelf minder mee op, maar dat was voor mij geen reden hem dat niet te gunnen. Ik ben hier domweg te lang in mee gegaan en ja, dan kom je iemand tegen en dan merk je dat er wel degelijk behoefte was aan meer.. Want met onverschilligheid verdwijnt er meer.. dat kun je lang voor jezelf verborgen houden, dat breekt je op, vroeg of laat. Ja, en dan sta je open voor wat anders, geef je toch een keer toe aan je gevoelens. Dat het in mijn geval anders liep is wrang, voor nr2 had ik alles achtergelaten, te snel? Sta nu met lege handen, want ben veel meer kwijtgeraakt door mijn keuze, en voel me erg schuldig naar nr1, ik heb hem zoveel verdriet gedaan, nog steeds, door niet meteen terug te komen, maar dat gaat niet zo eenvoudig, daarvoor is er te veel gebeurd en twijfel ik aan mijn eigen gevoelens, ook omdat nr2 nog niet helemaal uit mijn hart/hoofd is. Mijn aard staat me niet toe er rigoureus een einde aan te maken, wil zeker weten alles geprobeerd te hebben onze relatie van > 20 jaar te 'redden' of het lukt...........
zaterdag 1 september 2007 om 00:23
Knipoogje, zolang je je er goed bij voelt. Geniet ervan!
Teka, wanneer heeft nr. 2 gezegd dat je het nog eens zou moeten proberen met nr. 1? Toen je nog samenwoonde? Ik bedoelde bedreigd in die zin dat hij mss zou denken dat er meer van hem verwacht kon worden dan een leuke relatie voor erbij. Als zijn opmerking over het opnieuw proberen met nr. 1 stamt van nadat je bij nr. 1 weggegaan bent, kan ik dat wel samen rijmen. Laat je niet onder druk zetten meid. Neem je tijd om tot een goede beslissing te komen.
Stranger, is het i.v.m. schuldgevoelens dat je het wel eens vervelend vindt dat nr. 1 je volledig vertrouwt? Heb je mss al verteld, maar hebben jullie ook kinderen? Wat ik zo opmerkelijk vindt is dat je ondanks je ervaringen eerder weer opnieuw wilt beginnen met een nr. 2. Ik denk dat het gros van de vrouwen hier daar niet opnieuw aan zou willen beginnen wetende dat spaarzame momenten van geluk moeten opwegen tegen veel verdriet en onrust. Of kun je daar als man anders mee omgaan. Mijn nr. 2 is destijds bewust niet getrouwd met zijn ex omdat hij haar geen trouw kon beloven en ook absoluut niet geweest is. Hij heeft daar nooit geheimzinning over gedaan. Net toen hij besloten had dat hij daar allemaal geen zin meer in had en het prima had in z'n eentje kwamen wij elkaar tegen. Hij geeft ook aan niets meer te willen met andere vrouwen en genoeg te hebben aan mij. En nogmaals mijn vraag: zit er niet meer in tussen jou en je nr. 1?
Teka, wanneer heeft nr. 2 gezegd dat je het nog eens zou moeten proberen met nr. 1? Toen je nog samenwoonde? Ik bedoelde bedreigd in die zin dat hij mss zou denken dat er meer van hem verwacht kon worden dan een leuke relatie voor erbij. Als zijn opmerking over het opnieuw proberen met nr. 1 stamt van nadat je bij nr. 1 weggegaan bent, kan ik dat wel samen rijmen. Laat je niet onder druk zetten meid. Neem je tijd om tot een goede beslissing te komen.
Stranger, is het i.v.m. schuldgevoelens dat je het wel eens vervelend vindt dat nr. 1 je volledig vertrouwt? Heb je mss al verteld, maar hebben jullie ook kinderen? Wat ik zo opmerkelijk vindt is dat je ondanks je ervaringen eerder weer opnieuw wilt beginnen met een nr. 2. Ik denk dat het gros van de vrouwen hier daar niet opnieuw aan zou willen beginnen wetende dat spaarzame momenten van geluk moeten opwegen tegen veel verdriet en onrust. Of kun je daar als man anders mee omgaan. Mijn nr. 2 is destijds bewust niet getrouwd met zijn ex omdat hij haar geen trouw kon beloven en ook absoluut niet geweest is. Hij heeft daar nooit geheimzinning over gedaan. Net toen hij besloten had dat hij daar allemaal geen zin meer in had en het prima had in z'n eentje kwamen wij elkaar tegen. Hij geeft ook aan niets meer te willen met andere vrouwen en genoeg te hebben aan mij. En nogmaals mijn vraag: zit er niet meer in tussen jou en je nr. 1?
zaterdag 1 september 2007 om 00:47
Hihi, stukken beter dan dat robothoofd....
Josephien, idd dit werd gezegd nadat ik al bij nr1 weg was. Toen ik na verloop van tijd wat meer commitment wilde, werd dat wss te bedreigend voor hem. Hij heeft dat mss zelfs nooit gewild denk ik nu. Er waren af en toe al tekenen die mijn alarmbellen deden afgaan (erg vrijblijvend doen over afspraken, soms wel erg weinig behoefte hebben om contact op te nemen) en mijn reactie was om duidelijkheid te vragen, te meer daar wij nog verder uit elkaar wonen dan jij en jou nr2, wij woonden niet samen...
Josephien, idd dit werd gezegd nadat ik al bij nr1 weg was. Toen ik na verloop van tijd wat meer commitment wilde, werd dat wss te bedreigend voor hem. Hij heeft dat mss zelfs nooit gewild denk ik nu. Er waren af en toe al tekenen die mijn alarmbellen deden afgaan (erg vrijblijvend doen over afspraken, soms wel erg weinig behoefte hebben om contact op te nemen) en mijn reactie was om duidelijkheid te vragen, te meer daar wij nog verder uit elkaar wonen dan jij en jou nr2, wij woonden niet samen...
zaterdag 1 september 2007 om 10:16
Josephien, jij vraagt of ik het vol kan houden, een eenmalige afspraak. Nee, en eigenlijk hadden we de volgende afspraak ook al gemaakt maar inmiddels is zijn vrouw erachter gekomen. Stom eigenlijk, sommige kunnen dit jaren doen en wij worden na 2 maanden al betrapt. Anyway, we hebben dus nog steeds contact met elkaar maar afspraakjes zitten er (voorlopig) niet in. En als we dicht bij elkaar zouden wonen zouden we sneller weer een poging wagen.
zaterdag 1 september 2007 om 10:56
Morgen dames.... Beetje geslapen iedereen?
@teKa
Veel overeenkomsten bij ons. Samen met nr. 1 opnieuw beginnen zal alleen een kans hebben als je er 100% achterstaat. Jij bent al een paar stappen verder, hebt de grote stap van weggaan al gezet. Dat maakt veel uit denk ik. Maar idd: pas definitief de handdoek in de ring als je ALLES geprobeerd hebt!
@Josephien.
We hebben 2 kids..en ja: schuldgevoel soms idd.... Schijnbaar is er een groot verschil tussen contact hebben met een man of een vrouw. Ik lees zo vaak over het niet krijgen van antwoord, vage uitspraken, uitvluchten... Van mijn nr. 2 niets van dat alles! Dus geen verdriet en onrust. En omdat we eerder een nr. 2 gehad hebben, waarvan zij wel veel verdriet en onrust gehad heeft, gaan we daar nu anders/beter mee om denk ik. Ik zou ook niet opnieuw trouwen, zoals dat voor veel mensen zal gelden. Ik zou niet weten wat er nog meer tussen mij en mijn nr. 1 zou moeten zitten.....
@teKa
Veel overeenkomsten bij ons. Samen met nr. 1 opnieuw beginnen zal alleen een kans hebben als je er 100% achterstaat. Jij bent al een paar stappen verder, hebt de grote stap van weggaan al gezet. Dat maakt veel uit denk ik. Maar idd: pas definitief de handdoek in de ring als je ALLES geprobeerd hebt!
@Josephien.
We hebben 2 kids..en ja: schuldgevoel soms idd.... Schijnbaar is er een groot verschil tussen contact hebben met een man of een vrouw. Ik lees zo vaak over het niet krijgen van antwoord, vage uitspraken, uitvluchten... Van mijn nr. 2 niets van dat alles! Dus geen verdriet en onrust. En omdat we eerder een nr. 2 gehad hebben, waarvan zij wel veel verdriet en onrust gehad heeft, gaan we daar nu anders/beter mee om denk ik. Ik zou ook niet opnieuw trouwen, zoals dat voor veel mensen zal gelden. Ik zou niet weten wat er nog meer tussen mij en mijn nr. 1 zou moeten zitten.....
zaterdag 1 september 2007 om 18:12
... t is hier stilletjes vandaag....
Stranger, klopt het was idd een grote stap om weg te gaan, kon toen niet anders voor mezelf. Of het een goede stap is geweest? Kom er nu achter dat ik erg onzeker ben geworden, door alles wat gebeurd is... door het gevoel nagewezen te worden, doodgezwegen, afgewezen te worden door een ieder die tot je 'oude' kring behoorde. Dat doet erg veel pijn maar maakt je af en toe ook erg kwaad. Het besef dat het voor niets is geweest, althans mbt nr2. Je te realiseren dat je het goed had en dat nu allemaal bent kwijtgespeeld.
Begrijp ik je goed dat jij deze 'relatie' met je nr2 niet beschouwd als een mogelijke nieuwe relatie, maw je bent niet van plan bij je vrouw weg te gaan en zij ook niet bij haar nr1? Twee liefdes dus.. kun of wil je de energie die je in haar steekt niet in je eigen relatie steken zodat deze weer helemaal OK wordt? En hoe zou je dat moeten doen? Als je al zoveel jaren bij elkaar bent kun je toch maar niet zo weer 'opnieuw' beginnen net of het de1ste x weer is?Je hebt toch al een historie met elkaar, hoe bouw je die terug naar een relatie zoals je die met je nr2 hebt of wilde hebben...
Pff, alweer zoveel vragen, ze malen me zelf ook maar door m'n hoofd vandaag...
X t
Stranger, klopt het was idd een grote stap om weg te gaan, kon toen niet anders voor mezelf. Of het een goede stap is geweest? Kom er nu achter dat ik erg onzeker ben geworden, door alles wat gebeurd is... door het gevoel nagewezen te worden, doodgezwegen, afgewezen te worden door een ieder die tot je 'oude' kring behoorde. Dat doet erg veel pijn maar maakt je af en toe ook erg kwaad. Het besef dat het voor niets is geweest, althans mbt nr2. Je te realiseren dat je het goed had en dat nu allemaal bent kwijtgespeeld.
Begrijp ik je goed dat jij deze 'relatie' met je nr2 niet beschouwd als een mogelijke nieuwe relatie, maw je bent niet van plan bij je vrouw weg te gaan en zij ook niet bij haar nr1? Twee liefdes dus.. kun of wil je de energie die je in haar steekt niet in je eigen relatie steken zodat deze weer helemaal OK wordt? En hoe zou je dat moeten doen? Als je al zoveel jaren bij elkaar bent kun je toch maar niet zo weer 'opnieuw' beginnen net of het de1ste x weer is?Je hebt toch al een historie met elkaar, hoe bouw je die terug naar een relatie zoals je die met je nr2 hebt of wilde hebben...
Pff, alweer zoveel vragen, ze malen me zelf ook maar door m'n hoofd vandaag...
X t
zaterdag 1 september 2007 om 18:36
Teka, als ik dat zo lees kom het op mij over dat nr. 2 idd alleen een relatie voor erbij wilde en niet opnieuw wilde beginnen. Wat hard voor je. En rot dat je omgeving zo reageert, zo eenzijdig, zonder dat ze beseffen dat er meestal toch 2 schuldigen zijn als het fout gaat. Heb je al wel nieuwe vriendinnen/vrienden gekregen? En dat je nog steeds alleen woont en niet bij nr. 1 lijkt mij toch wel een beetje een teken dat de gevoelens van jouw kant niet helemaal goed zitten, anders had je toch wel voor de "gemakkelijke" weg gekozen. Wss goed om hier je tijd voor te nemen, om rust in jezelf te vinden voor je overhaaste beslissingen neemt. Schrijf hier maar lekker van je af meid, dat lucht mss een beetje op. Dikke knuffel voor jou.
Stranger, ook ik heb eigenlijk geen verdriet en onrust richting nr. 2. Hij is gek op me en trouw in het beantwoorden van mails/sms. Ik bedoel meer de onrust dat je leven op z'n kop staat. Toch wel verdriet om je relatie met nr. 1 die niet is wat het zou moeten zijn. Verdriet om je kinderen die je mss in een hele nare situatie brengt. Stel dat het uitkomt, waar sta je dan. Verdriet dat je moet liegen en bedriegen.
Stranger, ook ik heb eigenlijk geen verdriet en onrust richting nr. 2. Hij is gek op me en trouw in het beantwoorden van mails/sms. Ik bedoel meer de onrust dat je leven op z'n kop staat. Toch wel verdriet om je relatie met nr. 1 die niet is wat het zou moeten zijn. Verdriet om je kinderen die je mss in een hele nare situatie brengt. Stel dat het uitkomt, waar sta je dan. Verdriet dat je moet liegen en bedriegen.
zaterdag 1 september 2007 om 18:42
Sorry Muril, wou nog even op jou reageren. Mss goed om de stukjes nog eens na te lezen. Als het goed gaat tussen jou en je nr. 1 kun je dat dan nog een kans geven? Op het moment dat je kiest voor verder contact met nr. 2 heeft de relatie tussen jou en je nr. 1 steeds minder kans. En als je wilt afspreken met nr. 2 is er van alles te verzinnen hoor. Cursus, dagje uit met vriendinnen, werkafspraken, personal coach etc. Daar word je heel creatief in.
zaterdag 1 september 2007 om 20:14
Stranger, je hebt gelijk, uit elkaar groeien het gebeurd gewoon...., verliefd worden op een ander ook. Hier hele goede maatjes, maar de passie, jezelf begeerd voelen na 25 jaar bij elkaar is dat verdwenen. Oorzaken?: legio..... Maar het is zo veilig bij nr. 1, we hebben zoveel samen, we hebben het gewoon heel erg goed samen, alleen dat ene....
Eeuwige trouw/trouwen? Nee, ik geloof daar ook niet in, zelfs tijdens de huwelijksbelofte heb ik in mezelf gezegd: "Voor nu: ja, maar ik weet niet of dat altijd zo zal zijn." Overigens niet met de bedoeling om mezelf niet aan die belofte te houden.
Ik kan niet zeggen dat nr. 2 mij is overkomen, nr. 2 en ik hebben samen bewust gekozen voor onze relatie/deze situatie. Voor nu hebben we er beiden vrede mee en genieten van elkaar. We zijn duidelijk naar elkaar, claimen elkaar niet, nemen het zoals het komt. V.w.b. sms en emailcontact is er geen onrust of verdriet, we mailen en smssen er beiden op los. Dat dat ook anders kan zijn, weet ik inmiddels door dit forum.
Schuldgevoelens t.o.v. nr. 1? Uiteraard zijn die er, maar het is mijn eigen schuld, mijn eigen keuze.
Teka, er is inderdaad heel erg veel gebeurd bij jou. Je kunt niet gewoon opnieuw beginnen alsof het voor het eerst was, kon dat maar he? Maar onze gevoelens/emoties doen van alles met onze zienswijze op nr.1. Zoals al eerder door iemand hier geschreven: een ongelijke strijd. Hoe moeilijk moet jij het nu hebben, hug van mij! Het moet me toch van het hart dat je zo positief ingesteld bent, heel knap van je! Raad kan ik je helaas niet geven, weet wel dat ik met je meeleef!
Josephien, geniet van je rust!
Muril, ook ik zie mijn nr. 2 heel weinig, de afstand is te groot en we hebben beiden een hele drukke fulltime baan. Je kunt toch een hele fijne relatie met je nr. 2 hebben via sms, telefoon en email. Het is voor mij in ieder geval voldoende, geeft meer rust dan dat ik hem iedere dag tegen zou kunnen komen. En Josephien heeft gelijk, als je elkaar wilt ontmoeten zijn er genoeg uitvluchten....
Het is niet zo dat ik iemand wil aanzetten tot hoor! We weten hier allemaal dat twee liefdes heel veel emoties met zich meebrengen.
Maandag weten mijn nr. 2 en ik of het mogelijk is om elkaar van de week een hele dag te ontmoeten....., zucht!
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en geniet van de mooie, fijne momenten!
X Knipoogje
Eeuwige trouw/trouwen? Nee, ik geloof daar ook niet in, zelfs tijdens de huwelijksbelofte heb ik in mezelf gezegd: "Voor nu: ja, maar ik weet niet of dat altijd zo zal zijn." Overigens niet met de bedoeling om mezelf niet aan die belofte te houden.
Ik kan niet zeggen dat nr. 2 mij is overkomen, nr. 2 en ik hebben samen bewust gekozen voor onze relatie/deze situatie. Voor nu hebben we er beiden vrede mee en genieten van elkaar. We zijn duidelijk naar elkaar, claimen elkaar niet, nemen het zoals het komt. V.w.b. sms en emailcontact is er geen onrust of verdriet, we mailen en smssen er beiden op los. Dat dat ook anders kan zijn, weet ik inmiddels door dit forum.
Schuldgevoelens t.o.v. nr. 1? Uiteraard zijn die er, maar het is mijn eigen schuld, mijn eigen keuze.
Teka, er is inderdaad heel erg veel gebeurd bij jou. Je kunt niet gewoon opnieuw beginnen alsof het voor het eerst was, kon dat maar he? Maar onze gevoelens/emoties doen van alles met onze zienswijze op nr.1. Zoals al eerder door iemand hier geschreven: een ongelijke strijd. Hoe moeilijk moet jij het nu hebben, hug van mij! Het moet me toch van het hart dat je zo positief ingesteld bent, heel knap van je! Raad kan ik je helaas niet geven, weet wel dat ik met je meeleef!
Josephien, geniet van je rust!
Muril, ook ik zie mijn nr. 2 heel weinig, de afstand is te groot en we hebben beiden een hele drukke fulltime baan. Je kunt toch een hele fijne relatie met je nr. 2 hebben via sms, telefoon en email. Het is voor mij in ieder geval voldoende, geeft meer rust dan dat ik hem iedere dag tegen zou kunnen komen. En Josephien heeft gelijk, als je elkaar wilt ontmoeten zijn er genoeg uitvluchten....
Het is niet zo dat ik iemand wil aanzetten tot hoor! We weten hier allemaal dat twee liefdes heel veel emoties met zich meebrengen.
Maandag weten mijn nr. 2 en ik of het mogelijk is om elkaar van de week een hele dag te ontmoeten....., zucht!
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en geniet van de mooie, fijne momenten!
X Knipoogje
zaterdag 1 september 2007 om 23:10
Hallo, daar ben ik ook nog even na een late dienst op mijn werk.
Josephien, ik besef dat de relatie met nr 1 er niet beter op wordt als we contact blijven houden. En inderdaad, ik kan genoeg dingen verzinnen maar bij mijn nr 2 ligt dat nu even heel moeilijk doordat zijn vrouw achter onze eerste afspraak is gekomen. Hierdoor hebben we nu minimaal contact en ik denk dat dat ook maar even beter is. Maar ik weet niet hoelang we dit volhouden, we missen elkaar ontzettend maar dit zullen jullie allemaal wel herkennen.
Ik ben al aan het bijlezen maar ben nog niet verder gekomen dan pagina 2
Josephien, ik besef dat de relatie met nr 1 er niet beter op wordt als we contact blijven houden. En inderdaad, ik kan genoeg dingen verzinnen maar bij mijn nr 2 ligt dat nu even heel moeilijk doordat zijn vrouw achter onze eerste afspraak is gekomen. Hierdoor hebben we nu minimaal contact en ik denk dat dat ook maar even beter is. Maar ik weet niet hoelang we dit volhouden, we missen elkaar ontzettend maar dit zullen jullie allemaal wel herkennen.
Ik ben al aan het bijlezen maar ben nog niet verder gekomen dan pagina 2
zaterdag 1 september 2007 om 23:38
Muril, nog even doorlezen dus
Is niet leuk dat het al zo snel uitkwam voor jullie.... blijf voorzichtig he!
Josephien, als ik nu terugdenk aan alles wat gebeurd is denk ik ook vaak, waren we toen maar niet zo hard van stapel gelopen... als we het 'handig' aangepakt hadden, hadden wij elkaar ook regelmatig kunnen blijven zien en waren dingen mss heel anders gegaan. Hoewel het waar is wat je zegt, er zat iets niet goed naar nr1, anders was ik niet gegaan. Dat er veel mensen zijn die mij (maar ook nr2) daarom negeren zegt idd veel over hen, helaas het is niet anders. Het zal niet eenvoudig zijn daar overheen te stappen wanneer ik toch naar nr1 terug zou gaan..
Knipoogje, bedankt! Spannend dus maandag... I'll keep my fingers crossed!
X t
Is niet leuk dat het al zo snel uitkwam voor jullie.... blijf voorzichtig he!
Josephien, als ik nu terugdenk aan alles wat gebeurd is denk ik ook vaak, waren we toen maar niet zo hard van stapel gelopen... als we het 'handig' aangepakt hadden, hadden wij elkaar ook regelmatig kunnen blijven zien en waren dingen mss heel anders gegaan. Hoewel het waar is wat je zegt, er zat iets niet goed naar nr1, anders was ik niet gegaan. Dat er veel mensen zijn die mij (maar ook nr2) daarom negeren zegt idd veel over hen, helaas het is niet anders. Het zal niet eenvoudig zijn daar overheen te stappen wanneer ik toch naar nr1 terug zou gaan..
Knipoogje, bedankt! Spannend dus maandag... I'll keep my fingers crossed!
X t
zaterdag 1 september 2007 om 23:41
Muril, herkenning! Nr. 2 zit in je bloed, in je hoofd. Waarschijnlijk is het zo, bij ons allemaal, dat we bij nr. 2 iets vinden wat we niet bij nr. 1 vinden...., twee liefdes..... het overkomt je, maar is ook een bewuste keuze die de meesten van ons hebben gemaakt. Misschien omdat we al niet meer anders konden, we al "emotioneel vast zaten" aan nr. 2
Even minimaal contact, het is zo moeilijk, ik wens je heel veel sterkte!
Knipoogje
Even minimaal contact, het is zo moeilijk, ik wens je heel veel sterkte!
Knipoogje
zaterdag 1 september 2007 om 23:48
Teka, we zaten tegelijk te posten, daarom reageer ik ook nog even op je.
Bedankt voor het duimen!
En inderdaad, we zijn allemaal bevattelijk geweest voor een nr. 2, omdat er toch iets mist in de relatie met nr. 1. En ja, gedane zaken....., meid, ik wens je echt alle geluk van de wereld! Probeer boven alle zogenaamde vrienden te staan die jou en je nr. 2 links laten liggen. Natuurlijk is dat moeilijk, ik weet het! Schrijf maar lekker van je af hier!
Knipoogje
Bedankt voor het duimen!
En inderdaad, we zijn allemaal bevattelijk geweest voor een nr. 2, omdat er toch iets mist in de relatie met nr. 1. En ja, gedane zaken....., meid, ik wens je echt alle geluk van de wereld! Probeer boven alle zogenaamde vrienden te staan die jou en je nr. 2 links laten liggen. Natuurlijk is dat moeilijk, ik weet het! Schrijf maar lekker van je af hier!
Knipoogje
zondag 2 september 2007 om 00:13
Teka, heb je al enig idee of er nog een kans is op een hereniging met je nr. 1? Terugkijken heeft denk ik niet zoveel zin. De dingen zijn nu eenmaal gegaan zoals ze gegaan zijn. Ik denk dat je een beetje uit moet kijken met te snel teruggaan naar nr. 1 omdat dat vertrouwd, bekend en gemakkelijker is. Je bent immers niet voor niets weggegaan. En de meiden onder ons die veel houden van hun nr. 1 hebben het niet eens over het verlaten van hem voor een nr. 2. En die mensen die je nu met de nek aankijken? Het is mss rancuneus maar die zou ik niet meer hoeven. Sterkte meid. Je hebt het niet gemakkelijk.
zondag 2 september 2007 om 00:18
Knipoogje, hoop echt voor je dat het lukt om volgende week een date te hebben, want dat is zo genieten, zoveel in een dag proppen, zoveel voor- en nagenieten. Ik zie nr. 2 zaterdag alweer. Ga ik uit eten en stappen met hem, zijn vriend en mijn vriendin (waar het onderling ook tussen klikt, ook beiden getrouwd trouwens) en daarna een paar uur in zijn hotelkamer. Wordt helemaal goed.
zondag 2 september 2007 om 00:33
Josephien, klopt wat je zegt, ik probeer ook steeds minder terug te kijken... het mocht niet zo zijn, erg jammer maar ik moet verder. Ook al heeft nr2 het me wat dat betreft niet makkelijker gemaakt door toch nog contact op te blijven nemen op uur en tijd. Tsja, rancuneus? dat heb ik ook wel en een aantal zal ik ook wel kunnen laten voor wat ze zijn, maar echte naasten???
Dat wordt nog moeilijk, ook al ben ik niet zeker of ik terug ga of niet, want ja, heb immers niet voor niets gedaan wat ik gedaan heb... daar denk ik echt wel diep en serieus over na!
Owow, ik ben toch wel een pietsie jaloers op jullie.... ook al zijn het maar een paar gestolen uurtjes!
X t
Dat wordt nog moeilijk, ook al ben ik niet zeker of ik terug ga of niet, want ja, heb immers niet voor niets gedaan wat ik gedaan heb... daar denk ik echt wel diep en serieus over na!
Owow, ik ben toch wel een pietsie jaloers op jullie.... ook al zijn het maar een paar gestolen uurtjes!
X t
zondag 2 september 2007 om 01:01
Ik weet niet waar mijn berichtje straks terechtkomt, het navigeren hier gaat nog niet zoals het moet, ach, we zien wel.
Dank je Teka en Josephien! Ik weet het, het is ontzettend genieten, daarom hoop ik echt dat het gaat lukken, het is al zo lang geleden, bijna 3 maanden geleden dat we elkaar gezien hebben, pffff.... Volle agenda's van het werk, waar hebben we het over....??? Maar goed, het is niet anders.
Dat bedoelde ik dus ook m.b.t. de mensen die je met de nek aankijken, Josephien beschrijft het beter dan ik Teka.
Josephien, geluksvogel! Haha! Geniet ervan meid!
X Knipoogje
Dank je Teka en Josephien! Ik weet het, het is ontzettend genieten, daarom hoop ik echt dat het gaat lukken, het is al zo lang geleden, bijna 3 maanden geleden dat we elkaar gezien hebben, pffff.... Volle agenda's van het werk, waar hebben we het over....??? Maar goed, het is niet anders.
Dat bedoelde ik dus ook m.b.t. de mensen die je met de nek aankijken, Josephien beschrijft het beter dan ik Teka.
Josephien, geluksvogel! Haha! Geniet ervan meid!
X Knipoogje