
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
woensdag 7 november 2007 om 12:07
Hallo daar ben ik weer. Ik had eigenlijk met mijn geheime liefde afgesproken dat ik niks meer hierop zou zetten, maar ik moet even mijn verhaal kwijt... Na twee maanden stiekem afspreken, gestolen uurtjes of zelfs minuten is het gevoel er niet bepaald minder op geworden. Gelukkig wederzijds, alhoewel... De balans met thuislijkt iets beter, maar ik voel me erg schuldig richting mijn nummer 1. Hij weet van niks, zorgt voor het huis en de kids en ik ga vreemd... En mijn geheime liefde moet dus echt een half jaar weg, naar een echt gevaarlijk land. En daar heeft hij waarschijnlijk geen telefoon, hooguit mail. Ik weet niet hoe ik daar mee om moet gaan, ik heb het er erg moeilijk mee, dat snappen jullie vast wel. Het ergste vind ik dat ik niet kan bellen als ik bang ben dat er iets is gebeurd met hem. En dat ik niet op het vliegveld afscheid van hem kan nemen. Staat hij daar met zijn gezin, en ik zit in de zorgen en kan helemaal niks. We hopen dat de afstand een beetje rust zal geven, maar we zijn bang dat dat heel erg tegen gaat vallen. Hij is zo lief, attent, mooi en leuk! Nu zit hij in een hotel met zijn vrouw, kan mij amper bellen of zelfs maar een sms sturen en daar word ik al simpel van. Dat wordt wat straks...
Liefde lijkt leuk maar af en toe zou ik willen dat je emoties echt kon uitschakelen....
Liefde lijkt leuk maar af en toe zou ik willen dat je emoties echt kon uitschakelen....
woensdag 7 november 2007 om 16:26
Muril, geniet van je gezin!!! Het gaat je lukken!!!! En als je een minder moment hebt, gewoon even hier van je afschrijven he! Doen hoor!!
Ik vind het grandioos zoals jij met alles omgaat, beide benen op de grond. Grandioos! Hug!!!
Prinses, houd je ook van nr. 1? Het zal best heel moeilijk zijn om zo goed als geen contact te hebben met nr. 2 en dan ook nog eens niet te weten of hij in orde is als er iets gebeurd. Ik wens je heel veel sterkte!
x Knipoogje
Ik vind het grandioos zoals jij met alles omgaat, beide benen op de grond. Grandioos! Hug!!!
Prinses, houd je ook van nr. 1? Het zal best heel moeilijk zijn om zo goed als geen contact te hebben met nr. 2 en dan ook nog eens niet te weten of hij in orde is als er iets gebeurd. Ik wens je heel veel sterkte!
x Knipoogje
donderdag 8 november 2007 om 16:17
Hallo allemaal,
Wat is iedereen stil. Niet dat ik veel te vertellen heb hoor!
Het gaat hier zijn gangetje, niet zo heel veel contact met nr. 2, ik heb het daar niet moeilijk mee, want ik weet de oorzaak. Maar als we elkaar "treffen", dan is het heerlijk!
Heel veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Wat is iedereen stil. Niet dat ik veel te vertellen heb hoor!
Het gaat hier zijn gangetje, niet zo heel veel contact met nr. 2, ik heb het daar niet moeilijk mee, want ik weet de oorzaak. Maar als we elkaar "treffen", dan is het heerlijk!
Heel veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
donderdag 8 november 2007 om 18:34
Knipoogjes, als ik het je niet zo zou gunnen, zou ik bijna jaloers op je worden. Zoals jij het nu hebt, heb ik het ook een jaar gehad met nr. 2. Ik heb hem nu al 3,5 week niet gezien en zoals het er nu naar uit ziet, gaat dit nog heel lang duren als ik hem uberhaupt al weer zie. Nr. 1 wil steeds van me horen dat het weer goed komt. Kan ik hem niet zeggen. Time will tell. Weet niet of mijn gevoelens voor hem terug komen en of mijn gevoel voor nr. 2 slijt. Intussen vrij moeizaam. We hebben de kinderen er wat van verteld en mijn dochter is er heel verdrietig over, maar wil niet dat we voor hen bij elkaar blijven. Hoe is het met de rest? Knuffel voor jullie allemaal.
vrijdag 9 november 2007 om 00:24
Josephien, ik weet het, begrijp je ook, ik koester ook de dag hoor, geniet van elke dag en prijs mezelf heel erg gelukkig. Ik weet dat het in de toekomst anders kan zijn, morgen misschien al. Daarom: geniet van elke dag alsof het de laatste kan zijn!
Moeilijk nr. 1, je kunt niet iets voorwenden wat er niet is he? Waarom hebben jullie iets tegen de kinderen gezegd? Misschien wel omdat kinderen vaak toch iets in de gaten hebben? Nr. 2... lukt het om hem een beetje uit je hoofd te zetten....., zo te zien nog niet, hug!!!!
Hier een beetje dubbel dit weekend, van het weekend zijn nr. 1 en ik 25 jaar getrouwd. We vieren dit ook, dit weekend met etentjes met de wederzijdse moeders en daarnaast ook met de getuigen van toen. Van het weekend zal nr. 2 wel een aantal keren door mijn hoofd spoken....
Maar eerlijk, die 25 jaar hebben nr. 1 en ik toch maar gehaald en... ik hou van hem! Nr. 2 ... ik had begin dit jaar niet gedacht dat hij er zou zijn. Maar hij is er in mijn gedachten zomaar ineens. We delen zoveel. Ik hou ook van hem! Ik schrijf het toch nog een keer: twee liefdes......, twee mannen....., ik houd van hen met heel mijn hart!!!! Ik hoop dat dit eeuwig maar duren.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Moeilijk nr. 1, je kunt niet iets voorwenden wat er niet is he? Waarom hebben jullie iets tegen de kinderen gezegd? Misschien wel omdat kinderen vaak toch iets in de gaten hebben? Nr. 2... lukt het om hem een beetje uit je hoofd te zetten....., zo te zien nog niet, hug!!!!
Hier een beetje dubbel dit weekend, van het weekend zijn nr. 1 en ik 25 jaar getrouwd. We vieren dit ook, dit weekend met etentjes met de wederzijdse moeders en daarnaast ook met de getuigen van toen. Van het weekend zal nr. 2 wel een aantal keren door mijn hoofd spoken....
Maar eerlijk, die 25 jaar hebben nr. 1 en ik toch maar gehaald en... ik hou van hem! Nr. 2 ... ik had begin dit jaar niet gedacht dat hij er zou zijn. Maar hij is er in mijn gedachten zomaar ineens. We delen zoveel. Ik hou ook van hem! Ik schrijf het toch nog een keer: twee liefdes......, twee mannen....., ik houd van hen met heel mijn hart!!!! Ik hoop dat dit eeuwig maar duren.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
vrijdag 9 november 2007 om 09:53
Knipoogjes, van harte met dit jubileum. Geniet van je feest. Ik kan me voorstellen dat je heel gelukkig bent. Dat was ik ook een jaar lang en daarom ook zo vreselijk hard gevallen. Nr. 1 heeft nu het idee dat het allemaal wel goed komt en ik, ik heb tijd nodig om alles op een rijtje te zetten. We hebben wat aan de kinderen (15 en bijna 19) verteld omdat ze wel in de gaten hadden dat het niet goed zat. Achteraf maar goed ook, want ze hadden het idee dat een van ons kanker had, gezien de grafstemming. Ik heb ze ook uitgelegd zonder in details te treden hoe dit zo gekomen is en ze zijn niet boos op me. Nr. 2 spookt door mijn hoofd. Kan de gedachte bijna niet verdragen dat ik hem mss nooit meer zie. Maar stiekem gaat nooit meer. Nr. 1 zou nu argwanend zijn als ik dagjes weg ben. Ben ook bang dat nr. 2 in de tussentijd iemand anders tegen komt. Aan de andere kant moet ik gewoon denken dat, als je voor elkaar bestemd bent, dit ook gebeurt. Alle anderen, waar zijn jullie? Gaat het goed? xx J.
vrijdag 9 november 2007 om 10:07
Knipoogjes, jee wat een dubbel gevoel zal dat zijn voor je, van harte gefeliciteerd by the way en fijn weekend!
Josefien, wil je verder met nr1? Als je nu moest kiezen wie zou je dan kiezen, het lijkt mij heel moeilijk zo,
Met mij gaat het up en down, moet het accepteren deze nieuwe situatie, en weer in deze tijd, zou hij last hebben van 'vallende blaadjes',
sterkte groetjes Anna
Josefien, wil je verder met nr1? Als je nu moest kiezen wie zou je dan kiezen, het lijkt mij heel moeilijk zo,
Met mij gaat het up en down, moet het accepteren deze nieuwe situatie, en weer in deze tijd, zou hij last hebben van 'vallende blaadjes',
sterkte groetjes Anna
vrijdag 9 november 2007 om 11:06
Wauw Knipoogje, 25 jaar getrouwd! Van harte gefeliciteerd. En wat je zegt, dat hebben jullie toch maar mooi gehaald samen. Geniet ervan, dit weekend.
Josephien, ik heb vaak tegen mijn nr2 gezegd, omdat ik van je hou, laat ik je los. Ik wil dat hij gelukkig is. En dat klinkt heel makkelijk, maar ik meende het wel. En als het inderdaad voorbestemd is dat je toch bij elkaar komt, dan zal dat uiteindelijk ook wel gebeuren denk ik. Maar tegelijkertijd besef ik wel dat je wel zelf daarin sturing aanbrengt door wat je doet. Beetje ingewikkeld hoe ik het nu opschrijf. Weet het ook even niet anders te zeggen.
Wel goed dat je het je kinderen hebt verteld. Die zijn oud genoeg om te beseffen dat er iets aan de hand is, en dan gaan ze zelf dingen invullen.
Anna, probeer het gevoel dat je hebt bij de up's, terug te halen als je je down voelt. Hug!
Prinses, moeilijk, dat je je zorgen maakt om nr2 maar daar verder niets mee kunt doen. Ik hoop voor je dat je via de mail af en toe wat van hem hoort. Sterkte!
Ik merk dat ik de laatste dagen toch weer veel aan nr2 denk en stiekem hoop op een berichtje. Maar ik laat het wel uit mijn hoofd om zelf een berichtje te sturen. Ik merk gelukkig dat ik niet eens in de verleiding kom om dat te doen,. Maar af en toe even wegdromen, dat zal nog wel even zo blijven.
Ik heb volgende week een tentamen, doe hard mijn best om me daarop te concentreren.
Fijn weekend allemaal
X!
Josephien, ik heb vaak tegen mijn nr2 gezegd, omdat ik van je hou, laat ik je los. Ik wil dat hij gelukkig is. En dat klinkt heel makkelijk, maar ik meende het wel. En als het inderdaad voorbestemd is dat je toch bij elkaar komt, dan zal dat uiteindelijk ook wel gebeuren denk ik. Maar tegelijkertijd besef ik wel dat je wel zelf daarin sturing aanbrengt door wat je doet. Beetje ingewikkeld hoe ik het nu opschrijf. Weet het ook even niet anders te zeggen.
Wel goed dat je het je kinderen hebt verteld. Die zijn oud genoeg om te beseffen dat er iets aan de hand is, en dan gaan ze zelf dingen invullen.
Anna, probeer het gevoel dat je hebt bij de up's, terug te halen als je je down voelt. Hug!
Prinses, moeilijk, dat je je zorgen maakt om nr2 maar daar verder niets mee kunt doen. Ik hoop voor je dat je via de mail af en toe wat van hem hoort. Sterkte!
Ik merk dat ik de laatste dagen toch weer veel aan nr2 denk en stiekem hoop op een berichtje. Maar ik laat het wel uit mijn hoofd om zelf een berichtje te sturen. Ik merk gelukkig dat ik niet eens in de verleiding kom om dat te doen,. Maar af en toe even wegdromen, dat zal nog wel even zo blijven.
Ik heb volgende week een tentamen, doe hard mijn best om me daarop te concentreren.
Fijn weekend allemaal
X!
vrijdag 9 november 2007 om 12:22
Knipoogje, gefeliciteerd. Het is toch een mijlpaal ongeacht hoe je je er nu over voelt. Ik ben volgend jaar 25 jaar getrouwd en voel me daar ook wel wat dubbel over. We hebben zoveel meegemaakt en aan de ene kant wil ik ook niet liever dan over 25 jaar samen in een bejaardenhuis belanden. Misschien kunnen we dan lachen om alle ups en downs die we meegemaakt hebben, ook deze periode.
Momenteel geniet ik van de contacten die ik met collega heb. we proberen vandaag te bellen maar of ik ben in gesprek of hij is in gesprek. Het feit dat we het allebei proberen doet me al goed.
Anna, hou je sterk, ik geloof dat je jezelf een stuk beter hebt leren kennen het afgelopen jaar en dat is ook heel veel waard.
Muril, succes met je tentamen, ik hoop dat je je er goed op kan concentreren en gedachtes over Nr2 even de deur uit kan gooien.
Josephien, ik begrijp waarom je je kinderen wat verteld hebt. Het klinkt alsof je het op een goede manier gedaan hebt, zonder beschuldiginge zodat ze geen partij hoeven te kiezen. Ze zijn oud genoeg om te begrijpen dat ouders ook menselijk zijn.
Iedereen die hier meeleest en herkenning vindt wens ik veel sterkte!
Momenteel geniet ik van de contacten die ik met collega heb. we proberen vandaag te bellen maar of ik ben in gesprek of hij is in gesprek. Het feit dat we het allebei proberen doet me al goed.
Anna, hou je sterk, ik geloof dat je jezelf een stuk beter hebt leren kennen het afgelopen jaar en dat is ook heel veel waard.
Muril, succes met je tentamen, ik hoop dat je je er goed op kan concentreren en gedachtes over Nr2 even de deur uit kan gooien.
Josephien, ik begrijp waarom je je kinderen wat verteld hebt. Het klinkt alsof je het op een goede manier gedaan hebt, zonder beschuldiginge zodat ze geen partij hoeven te kiezen. Ze zijn oud genoeg om te begrijpen dat ouders ook menselijk zijn.
Iedereen die hier meeleest en herkenning vindt wens ik veel sterkte!
vrijdag 9 november 2007 om 16:11
Bedankt allemaal voor de feli's! Het voelt voor mij ook als een mijlpaal en dat mag gevierd worden.
Josephien, ik weet het, je kunt zo hard en diep vallen, daarom geniet ik maar van de dag, van elk moment.
Wat kunnen kinderen al niet in hun hoofd halen he? En inderdaad, ze voelen de stemming in huis gewoon aan. Knap dat je er iets over hebt verteld, moeder valt dan misschien toch een beetje van een voetstukje.... Je geeft jezelf bloot en erkent dat jij ook fouten maakt. Ze weten wel dat hun ouders niet perfect zijn, maar dan nog he?
Ik kan je verdriet om nr. 2 bijna voelen. Hug!!!!!
Anna, herfstblaadjes.... wat ben jij nuchter lijkt het wel, lijkt...., heel erg veel sterkte!!!
Muril, het is waar, je brengt zelf sturing aan, je maakt zelf keuzes, hele moeilijke keuzes soms, keuzes die je verdriet doen.
Dagdromen, even weg uit de werkelijkheid, even genieten, denken aan wat als... Probeer vol te houden om geen contact met hem op te nemen. Heel veel sterkte met het leren en succes met je tentamen!!!
Thea, nog gelukt om elkaar te bellen?
25 jaar getrouwd en dan toch een tweede liefde? Ja, dat kan! Ik vind alles in mijn nr.1, bijna alles dan, hij is mijn ene liefde. Mijn nr. 2 is mijn andere liefde, het bijna vind ik bij hem en nog iets meer. Ik houd van deze twee mannen, met de ene ben ik 25 jaar geleden getrouwd, de andere heb ik later/pas ontmoet. Hoe het gelopen zou zijn als...? Ik weet het niet, is ook niet relevant. Eén ding weet ik zeker, nr. 2 is bij me van het weekend, in mijn bloed, in mijn gedachten.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Josephien, ik weet het, je kunt zo hard en diep vallen, daarom geniet ik maar van de dag, van elk moment.
Wat kunnen kinderen al niet in hun hoofd halen he? En inderdaad, ze voelen de stemming in huis gewoon aan. Knap dat je er iets over hebt verteld, moeder valt dan misschien toch een beetje van een voetstukje.... Je geeft jezelf bloot en erkent dat jij ook fouten maakt. Ze weten wel dat hun ouders niet perfect zijn, maar dan nog he?
Ik kan je verdriet om nr. 2 bijna voelen. Hug!!!!!
Anna, herfstblaadjes.... wat ben jij nuchter lijkt het wel, lijkt...., heel erg veel sterkte!!!
Muril, het is waar, je brengt zelf sturing aan, je maakt zelf keuzes, hele moeilijke keuzes soms, keuzes die je verdriet doen.
Dagdromen, even weg uit de werkelijkheid, even genieten, denken aan wat als... Probeer vol te houden om geen contact met hem op te nemen. Heel veel sterkte met het leren en succes met je tentamen!!!
Thea, nog gelukt om elkaar te bellen?
25 jaar getrouwd en dan toch een tweede liefde? Ja, dat kan! Ik vind alles in mijn nr.1, bijna alles dan, hij is mijn ene liefde. Mijn nr. 2 is mijn andere liefde, het bijna vind ik bij hem en nog iets meer. Ik houd van deze twee mannen, met de ene ben ik 25 jaar geleden getrouwd, de andere heb ik later/pas ontmoet. Hoe het gelopen zou zijn als...? Ik weet het niet, is ook niet relevant. Eén ding weet ik zeker, nr. 2 is bij me van het weekend, in mijn bloed, in mijn gedachten.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
vrijdag 9 november 2007 om 16:13
Deze tekst van Frank Boeijen kwam ik van de week tegen. Voor iedereen die in dezelfde situatie zit, een hug!!!
Kom laten we gaan
De fles is leeg
Ik breng je naar huis
Het is veilig
We hebben gepraat
Na al die tijd
We hebben gelachen
Om fouten
Om gedachten
Hoe het zou zijn gegaan
Nu is het te laat
refr.:
Maar jouw gezicht
En je mond
Het is zo vertrouwd
Het is ondraaglijk
Die afstand
Ik zou zo graag
Met jou
O liefste
Het heeft geen enkele zin
Om stil te staan
Bij wat er gebeurd is
Vind je niet
Wat meer kan ik doen
Wat meer kun jij doen
Dan verder te gaan
Verder te leven
Met deze herinnering
Deze waanzin
Kom blijf niet staan
Ik laat je gaan
Kom laten we gaan
De fles is leeg
Ik breng je naar huis
Het is veilig
We hebben gepraat
Na al die tijd
We hebben gelachen
Om fouten
Om gedachten
Hoe het zou zijn gegaan
Nu is het te laat
refr.:
Maar jouw gezicht
En je mond
Het is zo vertrouwd
Het is ondraaglijk
Die afstand
Ik zou zo graag
Met jou
O liefste
Het heeft geen enkele zin
Om stil te staan
Bij wat er gebeurd is
Vind je niet
Wat meer kan ik doen
Wat meer kun jij doen
Dan verder te gaan
Verder te leven
Met deze herinnering
Deze waanzin
Kom blijf niet staan
Ik laat je gaan
vrijdag 9 november 2007 om 16:46
Knipoogje, heb het al eerder gevraagd maar hoe kan dat nou als je al zoveel van je nr1 hield dat er dan ruimte komt voor nr2? Ik vraag dat omdat bij mij iets 'stuk' is gegaan van binnen door gedrag van nr1 , want eerder zag ik niemand anders, tenminste ik zag ze wel, maar het deed me niets, en nu ik nr2 heb leren kennen en de echte liefde heb mogen ondervinden hoef ik nooit iemand anders meer, hij hield echt van mij, voor mijn nr1 ben ik 'gewoon' , kon net zo goed iemand anders zijn, hij heeft mij nooit 'bewonderd' zegmaar, nooit gezegd dat ik voor hem de mooiste ben, hij chat( en camt) al jaren met andere vrouwen ( hij weet niet dat ik dat weet) bv, nouja, sorry dat ik het soms niet snap maar het kan dus wel 'twee liefdes',? Ik heb er maar 1, mijn andere relatie(s) vallen daarbij in het niet..
vrijdag 9 november 2007 om 16:53
Anna, bij mij is het ook zo hoor. Er zijn best dingen die ik bij nr1 mis, maar daar kan ik mee dealen. En toch is er ruimte voor een nr2. Ook hij is niet perfect, maar er was gewoon een megaklik tussen ons. Het is niet zo dat hij wel heeft wat nr1 niet heeft. Het is anders, en het is natuurlijk wel bijzonder dat iemand anders dan nr1 zulke gevoelens voor me heeft en zoveel van me houdt en dat dat ook wederzijds is. Maar nr1 laat me ook merken hoeveel hij van mij houdt, en ik doe dat ook bij hem. Mijn liefde voor nr1 is ook absoluut niet minder geworden.
Het kan dus echt: twee liefdes naast elkaar.
Knipoogje: mooie tekst
Het kan dus echt: twee liefdes naast elkaar.
Knipoogje: mooie tekst
vrijdag 9 november 2007 om 16:57
anaianai,
Eigenlijk geef jij aan dat het voor jou verschil maakt hoe je nr1 tegen je aankijkt t.o.v. je nr2.
Het verschil is dat je nu "echte" liefde hebt mogen ondervinden.
Straks komt er een nr3 en die doet het gevoel van nr2 weer verbleken, heb je dan pas "echte" liefde??
Vraag is dus: wat is liefde?
Naar mijn idee heeft liefde allerlei verschijningsvormen en gedaantes.
Het is alleen not done om die liefdes tegelijkertijd te mogen beleven.
Dat mag niet in onze cultuur en overtuigingen.
Deze worsteling ondervinden meerdere mensen die hier schrijven.
Ze houden van twee mensen en worstelen met het "verbod" van onze maatschappij.
Eigenlijk geef jij aan dat het voor jou verschil maakt hoe je nr1 tegen je aankijkt t.o.v. je nr2.
Het verschil is dat je nu "echte" liefde hebt mogen ondervinden.
Straks komt er een nr3 en die doet het gevoel van nr2 weer verbleken, heb je dan pas "echte" liefde??
Vraag is dus: wat is liefde?
Naar mijn idee heeft liefde allerlei verschijningsvormen en gedaantes.
Het is alleen not done om die liefdes tegelijkertijd te mogen beleven.
Dat mag niet in onze cultuur en overtuigingen.
Deze worsteling ondervinden meerdere mensen die hier schrijven.
Ze houden van twee mensen en worstelen met het "verbod" van onze maatschappij.
vrijdag 9 november 2007 om 17:39
Houvanjezelf, tja, heb ervaren dat deze liefde een liefde was die ik nog nooit heb meegemaakt, en deze liefde blijft, er komt geen nr3, en je weet pas wat echte liefde is als je het meemaakt, denk ik, nouja, nr1 houdt van mij maar niet van MIJ, snap je het nog,
Muril, wie is dan je grote liefde?Allebei?
groetjes Anna
Muril, wie is dan je grote liefde?Allebei?
groetjes Anna
vrijdag 9 november 2007 om 17:43
vrijdag 9 november 2007 om 18:01
Anna, als reactie op je vraag:
"Knipoogje, heb het al eerder gevraagd maar hoe kan dat nou als je al zoveel van je nr1 hield dat er dan ruimte komt voor nr2?"
Nr. 2 heb ik ontmoet op internet, hij was heel duidelijk na ons eerste digitale gesprek. Ik gaf aan dat ik niets zocht (onbewust achteraf wel..), hij gaf aan dat hij wel iets zocht, spanning, sex met een andere vrouw. Hij vroeg mij of ik daardoor zou afhaken. Ik heb daar een aantal dagen overnagedacht en heb toen bewust ja tegen hem gezegd, tegen de sex. Naarmate we langer met elkaar spraken, bleek dat we meer voor elkaar gingen voelen, er was een klik! Opeens beseften we dat we van elkaar waren gaan houden, en was de sex geen sex meer, maar liefhebben. Langzamerhand zijn we heel veel met elkaar gaan delen, de dagelijkse dingetjes, zaken die je bezighouden, we vragen elkaars mening. Zo is het gegroeid, het groeit nog steeds, die emotionele band.
Achteraf gezien voelde ik me gestreeld door nr. 2, iemand die mij lichamelijk aantrekkelijk vond, spanning! Daar stond ik inderdaad voor open, tussen nr. 1 en mij is geen spanning meer, dat zocht ik in eerste instantie bij nr. 2.
Ik kan dus niet zeggen dat nr. 2 mij is overkomen, we hebben er samen bewust voor gekozen (nr. 2 heeft ook een vrouw en kinderen). Wat me/ons wel is overkomen is de liefde voor elkaar.
Nr. 1 en ik hebben een hele goede band, maar we zijn meer maatjes dan geliefden geworden in al die jaren, bij nr. 2 voel ik me ook vrouw, een aantrekkelijke vrouw.
x Knipoogje
"Knipoogje, heb het al eerder gevraagd maar hoe kan dat nou als je al zoveel van je nr1 hield dat er dan ruimte komt voor nr2?"
Nr. 2 heb ik ontmoet op internet, hij was heel duidelijk na ons eerste digitale gesprek. Ik gaf aan dat ik niets zocht (onbewust achteraf wel..), hij gaf aan dat hij wel iets zocht, spanning, sex met een andere vrouw. Hij vroeg mij of ik daardoor zou afhaken. Ik heb daar een aantal dagen overnagedacht en heb toen bewust ja tegen hem gezegd, tegen de sex. Naarmate we langer met elkaar spraken, bleek dat we meer voor elkaar gingen voelen, er was een klik! Opeens beseften we dat we van elkaar waren gaan houden, en was de sex geen sex meer, maar liefhebben. Langzamerhand zijn we heel veel met elkaar gaan delen, de dagelijkse dingetjes, zaken die je bezighouden, we vragen elkaars mening. Zo is het gegroeid, het groeit nog steeds, die emotionele band.
Achteraf gezien voelde ik me gestreeld door nr. 2, iemand die mij lichamelijk aantrekkelijk vond, spanning! Daar stond ik inderdaad voor open, tussen nr. 1 en mij is geen spanning meer, dat zocht ik in eerste instantie bij nr. 2.
Ik kan dus niet zeggen dat nr. 2 mij is overkomen, we hebben er samen bewust voor gekozen (nr. 2 heeft ook een vrouw en kinderen). Wat me/ons wel is overkomen is de liefde voor elkaar.
Nr. 1 en ik hebben een hele goede band, maar we zijn meer maatjes dan geliefden geworden in al die jaren, bij nr. 2 voel ik me ook vrouw, een aantrekkelijke vrouw.
x Knipoogje
vrijdag 9 november 2007 om 18:02
Pff Anna, moeilijke vraag: Nr2 had mijn grote liefde kunnen zijn, we hebben een relatie gehad, heeeeeeel lang geleden. Als ik die niet had verbroken destijds, denk ik dat wij heel gelukkig hadden kunnen worden.
Maar nr1 is toch mijn grote liefde, ik heb het hier al eens geschreven geloof ik: wij waren echt meant to be. We zagen elkaar en het was liefde op het eerste gezicht. Het heeft even geduurd (jaar of drie) voor we een relatie kregen maar het heeft al die tijd gesudderd tussen ons.
Ik bedenk me nu, dat als ik destijds met nr2 verder was gegaan, ik mijn nr1 misschien wel als nr2 had ontmoet.
Snappen jullie het nog? haha
En Anna: heel goed dat je geen contact zoekt. Probeer dat vol te houden
Maar nr1 is toch mijn grote liefde, ik heb het hier al eens geschreven geloof ik: wij waren echt meant to be. We zagen elkaar en het was liefde op het eerste gezicht. Het heeft even geduurd (jaar of drie) voor we een relatie kregen maar het heeft al die tijd gesudderd tussen ons.
Ik bedenk me nu, dat als ik destijds met nr2 verder was gegaan, ik mijn nr1 misschien wel als nr2 had ontmoet.
Snappen jullie het nog? haha
En Anna: heel goed dat je geen contact zoekt. Probeer dat vol te houden
vrijdag 9 november 2007 om 18:42
Vervolg, sorry ik moest ineens even weg.
Ik ben het met houvanjezelf eens.
Vind het zo vreselijk voor je Anna dat je nr. 1 geen liefde van/voor je is. Ik bewonder je, je offert je eigen geluk op voor je gezin. Nr. 2 is jouw grote liefde, hoe moeilijk moet het zijn om geen contact met elkaar te hebben, hug!!!
Muril, hoe mooi omschrijf jij nr. 1 en 2.
Teka, thnx! Blijf bij jezelf he? Heel veel sterkte! Hug!!!
Heel veel sterkte allemaal tijdens de moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Ik ben het met houvanjezelf eens.
Vind het zo vreselijk voor je Anna dat je nr. 1 geen liefde van/voor je is. Ik bewonder je, je offert je eigen geluk op voor je gezin. Nr. 2 is jouw grote liefde, hoe moeilijk moet het zijn om geen contact met elkaar te hebben, hug!!!
Muril, hoe mooi omschrijf jij nr. 1 en 2.
Teka, thnx! Blijf bij jezelf he? Heel veel sterkte! Hug!!!
Heel veel sterkte allemaal tijdens de moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
vrijdag 9 november 2007 om 18:48
Knipoogjes: Gefeliciteerd! 25 jaar getrouwd vind ik een knappe prestatie!
"Ex Nr.2" deze week weer regelmatig gezien. We reppen beiden met geen woord meer over zijn poging van vorige week en gaan gewoon goed en gezellig met elkaar om. Gelukkig maar.
Het was heerlijk om weer thuis te zijn. Nr. 1 was blij me weer te zien. Eerste dagen gingen voortreffelijk, maar na minder dan een week zit de sleur er weer in. Op de een of andere manier krijgen we het niet meer voor elkaar om het continue leuk te houden. We gaan beter met elkaar om als we elkaar niet zien, dan als we bij elkaar zijn.
"Ex Nr.2" deze week weer regelmatig gezien. We reppen beiden met geen woord meer over zijn poging van vorige week en gaan gewoon goed en gezellig met elkaar om. Gelukkig maar.
Het was heerlijk om weer thuis te zijn. Nr. 1 was blij me weer te zien. Eerste dagen gingen voortreffelijk, maar na minder dan een week zit de sleur er weer in. Op de een of andere manier krijgen we het niet meer voor elkaar om het continue leuk te houden. We gaan beter met elkaar om als we elkaar niet zien, dan als we bij elkaar zijn.
vrijdag 9 november 2007 om 21:26
Anna, ik proef zo'n triestheid in je berichtjes. Weet je echt zeker dat je dit zo vol wilt houden? Hou oud
zijn je kinderen? Net als bij jou is er bij mij iets stuk gegaan van binnen. En hoever moet je gaan in het opofferen van jezelf. Ook jij hebt maar 1 leven.
Muril, wat goed dat je niet eens de verleiding voelt om nr. 2 te smsen en dat nr. 1 zo belangrijk voor je is. Succes met je tentamen!
Thea, ook al zijn je momenten met nr. 2 klein, geniet ervan. Ik merk dat dit je goed doet.
Knipoogjes, ik begrijp dat je van meerdere mannen kunt houden, zoals je ook van meerdere vriendinnen kunt houden, hoewel ik zelf op dit moment helemaal niet open sta voor andere mannen.
Teka, hoe is het nu met jou?
Sil, wat fijn dat de rust tussen jou en nr. 2 is teruggekeerd. Kun je niet wat doen tegen de sleur met nr. 1?
Stranger, hoe is het met jou?
Ik mis nr. 2 enorm, temeer daar nr. 1 vandaag nogal chagrijnig deed. Zou zo graag bij hem zijn, maar ja, moet het volhouden om voorlopig geen contact te hebben, kijken of nr. 1 echt veranderd is. Mochten we wel uit elkaar gaan blijft nr. 1 wsl. in ons huis wonen. Dat maakt voor mij het risico groot dat de kinderen dus ook in hun eigen huis blijven wonen. Zit echt in een onmogelijke spagaat. Moet het wat tijd gunnen.
Het valt me op trouwens dat nogal wat van ons al erg lang bij nr. 1 zijn. Ik ook, 27 jaar samen. Fijn weekend!
zijn je kinderen? Net als bij jou is er bij mij iets stuk gegaan van binnen. En hoever moet je gaan in het opofferen van jezelf. Ook jij hebt maar 1 leven.
Muril, wat goed dat je niet eens de verleiding voelt om nr. 2 te smsen en dat nr. 1 zo belangrijk voor je is. Succes met je tentamen!
Thea, ook al zijn je momenten met nr. 2 klein, geniet ervan. Ik merk dat dit je goed doet.
Knipoogjes, ik begrijp dat je van meerdere mannen kunt houden, zoals je ook van meerdere vriendinnen kunt houden, hoewel ik zelf op dit moment helemaal niet open sta voor andere mannen.
Teka, hoe is het nu met jou?
Sil, wat fijn dat de rust tussen jou en nr. 2 is teruggekeerd. Kun je niet wat doen tegen de sleur met nr. 1?
Stranger, hoe is het met jou?
Ik mis nr. 2 enorm, temeer daar nr. 1 vandaag nogal chagrijnig deed. Zou zo graag bij hem zijn, maar ja, moet het volhouden om voorlopig geen contact te hebben, kijken of nr. 1 echt veranderd is. Mochten we wel uit elkaar gaan blijft nr. 1 wsl. in ons huis wonen. Dat maakt voor mij het risico groot dat de kinderen dus ook in hun eigen huis blijven wonen. Zit echt in een onmogelijke spagaat. Moet het wat tijd gunnen.
Het valt me op trouwens dat nogal wat van ons al erg lang bij nr. 1 zijn. Ik ook, 27 jaar samen. Fijn weekend!
vrijdag 9 november 2007 om 21:46
@Josephien, txs for asking!
Hoe het gaat? Het ene moment goed, voel ik me sterk en vast van plan de dingen voor mezelf op te pakken, de sterretjes zoeken zoals Knipoogje het altijd noemt.
Maar sommige momenten.... een diep dal. Nog steeds veel verdriet om nr2, dit zat blijkbaar dieper dan ik dacht. Probeer voor mezelf op een rij te krijgen wat het is dat ik hier zo door geraakt ben. Mss datgene wat Anna ook al zegt? Iets wat je op die manier nooit meegemaakt hebt? Ondertussen geen contact meer met hem, ik moet het af zien te sluiten en hem loslaten.
Nr1 doet nog steeds zijn best, omwille van alle jaren die we samen hadden, ook al zo'n 25 jaar... probeer ik toch anders naar hem te kijken, proberen te geloven dat hij veranderd is en dingen anders wil nu. Hoe dat allemaal verder gaat? Time will tell.
En jij... idd een enorme spagaat waar je inzit, zo moeilijk om dan een 'goede' beslissing te nemen, als dat al mogelijk is. Heel veel wijsheid!
@Muril, snap je wel zo'n beetje het klinkt iig alsof je er wel komt, met nr1!!
@Sil, zo herkenbaar wat je zegt, wanneer je elkaar niet ziet wel goed met elkaar kunnen omgaan dan wanneer je bij elkaar bent... hoe te doorbreken?
Voor alle anderen
X t
Hoe het gaat? Het ene moment goed, voel ik me sterk en vast van plan de dingen voor mezelf op te pakken, de sterretjes zoeken zoals Knipoogje het altijd noemt.
Maar sommige momenten.... een diep dal. Nog steeds veel verdriet om nr2, dit zat blijkbaar dieper dan ik dacht. Probeer voor mezelf op een rij te krijgen wat het is dat ik hier zo door geraakt ben. Mss datgene wat Anna ook al zegt? Iets wat je op die manier nooit meegemaakt hebt? Ondertussen geen contact meer met hem, ik moet het af zien te sluiten en hem loslaten.
Nr1 doet nog steeds zijn best, omwille van alle jaren die we samen hadden, ook al zo'n 25 jaar... probeer ik toch anders naar hem te kijken, proberen te geloven dat hij veranderd is en dingen anders wil nu. Hoe dat allemaal verder gaat? Time will tell.
En jij... idd een enorme spagaat waar je inzit, zo moeilijk om dan een 'goede' beslissing te nemen, als dat al mogelijk is. Heel veel wijsheid!
@Muril, snap je wel zo'n beetje het klinkt iig alsof je er wel komt, met nr1!!
@Sil, zo herkenbaar wat je zegt, wanneer je elkaar niet ziet wel goed met elkaar kunnen omgaan dan wanneer je bij elkaar bent... hoe te doorbreken?
Voor alle anderen
X t
zaterdag 10 november 2007 om 08:13
Lieve allemaal,
Knipoogjes, van harte gefeliciteerd met je 25 jarig huwelijk. Ik bewonder je om je positieve kijk op dingen.
Hier is ondertussen van alles gebeurd. Vorige week heeft nr1 me op de man af gevraagd of ik van nr2 hou. Op die vraag kon ik alleen maar ja antwoorden. Nr1 zei dat hij al heel lang "weet" dat er wat is tussen nr2 en mij maar af en toe was hij zelfs boos op hem zelf om die gedachte. Tijdens ons eerste gesprek was hij vooral verdrietig. Verder heel weing beschuldigingen en verwijten gehoord. Hij begrijpt dat zoiets kan gebeuren, hij begrijpt dat zoiets heel moeilijk is om op te biechten. Maar hij wil dat ik het contact met nr2 verbreek. Hij is ervan overtuigd dat we hier samen door heen kunnen komen en hier sterker uit kunnen komen. Hij heeft me niet gevraagd waaron, hoelang, hoe vaak. Niks! En hij vertrouwd mij helemaal dat ik er een punt achter zet. Vandaag zei nr1 dat het verhaal wat hem betreft achter ons ligt. Ik vroeg hoe het kan dat hij niet jaloers is, wantrouwend, boos? Niks van dat alles. Hij wil dat ik het ook zo afsluit. ik heb hem gezegd dat ik van nr2 hou en dat ik die gevoelens niet zomaar ineens uit kan doen. Dat kost tijd.
Nr2 heb ik alles verteld. Ik heb gezegd dat we voorlopig geen contact kunnen hebben. Ik moet mijn relatie met nr1 nog een kans geven. Hij was heel verdrietig maar begrijpt het. En nu mis ik hem verschrikkelijk. Al onze ontmoetingen, gesprekken, aanrakingen en dromen zijn constant in mijn hoofd. Ik heb veel gehuild. IK wil nr1 echt nog een kans geven. Zoals hij mij zonder verwijten een neiuwe kans geeft. Maar het is moeilijk. Ons samen zijn geeft me een vertrouwd gevoel. Maar lichamelijke aantrekkingkracht voel ik totaal niet.
Knipoogjes, van harte gefeliciteerd met je 25 jarig huwelijk. Ik bewonder je om je positieve kijk op dingen.
Hier is ondertussen van alles gebeurd. Vorige week heeft nr1 me op de man af gevraagd of ik van nr2 hou. Op die vraag kon ik alleen maar ja antwoorden. Nr1 zei dat hij al heel lang "weet" dat er wat is tussen nr2 en mij maar af en toe was hij zelfs boos op hem zelf om die gedachte. Tijdens ons eerste gesprek was hij vooral verdrietig. Verder heel weing beschuldigingen en verwijten gehoord. Hij begrijpt dat zoiets kan gebeuren, hij begrijpt dat zoiets heel moeilijk is om op te biechten. Maar hij wil dat ik het contact met nr2 verbreek. Hij is ervan overtuigd dat we hier samen door heen kunnen komen en hier sterker uit kunnen komen. Hij heeft me niet gevraagd waaron, hoelang, hoe vaak. Niks! En hij vertrouwd mij helemaal dat ik er een punt achter zet. Vandaag zei nr1 dat het verhaal wat hem betreft achter ons ligt. Ik vroeg hoe het kan dat hij niet jaloers is, wantrouwend, boos? Niks van dat alles. Hij wil dat ik het ook zo afsluit. ik heb hem gezegd dat ik van nr2 hou en dat ik die gevoelens niet zomaar ineens uit kan doen. Dat kost tijd.
Nr2 heb ik alles verteld. Ik heb gezegd dat we voorlopig geen contact kunnen hebben. Ik moet mijn relatie met nr1 nog een kans geven. Hij was heel verdrietig maar begrijpt het. En nu mis ik hem verschrikkelijk. Al onze ontmoetingen, gesprekken, aanrakingen en dromen zijn constant in mijn hoofd. Ik heb veel gehuild. IK wil nr1 echt nog een kans geven. Zoals hij mij zonder verwijten een neiuwe kans geeft. Maar het is moeilijk. Ons samen zijn geeft me een vertrouwd gevoel. Maar lichamelijke aantrekkingkracht voel ik totaal niet.