Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
zondag 23 december 2007 om 22:19
zondag 23 december 2007 om 22:27
anai, ik vraag me heel sterk af wat jou tegen houd. Is het geld of materiele situatie zoals huis? Jullie kinderen (don't worry dat komt prima in orde hoor)? familie? HIj die even uit zijn dak zal gaan? Voel je je echt fysiek onveilig als je de stap zou nemen?
Onder welke voorwaarden/condities zou jij het aan gaan durven?
Onder welke voorwaarden/condities zou jij het aan gaan durven?
zondag 23 december 2007 om 22:32
zondag 23 december 2007 om 23:13
quote:anaianai schreef op 23 december 2007 @ 22:19:
[...]
Nee,sorry mannen, dat zijn zijn eigen woorden, dus;;;;
toen ik hem voorstelde uit elkaar te gaan,
Hem voorstelde ???
Zoiets stel je niet voor, zoeits deel je mee.
En nu??
Nu blijf je, uit medelijden??
Wil je alsjeblieft eeuwig blijven leven meis, de wereld kan niet zonder je.
[...]
Nee,sorry mannen, dat zijn zijn eigen woorden, dus;;;;
toen ik hem voorstelde uit elkaar te gaan,
Hem voorstelde ???
Zoiets stel je niet voor, zoeits deel je mee.
En nu??
Nu blijf je, uit medelijden??
Wil je alsjeblieft eeuwig blijven leven meis, de wereld kan niet zonder je.
maandag 24 december 2007 om 13:24
quote:ikkezelf schreef op 23 december 2007 @ 22:27:
anai, ik vraag me heel sterk af wat jou tegen houd. Is het geld of materiele situatie zoals huis? Jullie kinderen (don't worry dat komt prima in orde hoor)? familie? HIj die even uit zijn dak zal gaan? Voel je je echt fysiek onveilig als je de stap zou nemen?
Onder welke voorwaarden/condities zou jij het aan gaan durven?
Ja, als ik nu die stap zou nemen voel ik mij fysiek onveilig ja, helaas, en idd we hebben samen kids gekregen en daar hebben we samen nog de verantwoording voor, die ga ik niet door nu al voor mijn eigen te kiezen uit hun 'omgeving' weghalen, dus.....
Pas als die op hun pootjes staan kies ik voor mijzelf, dan hoef ik alleen mijn eigen hachie nog te 'redden', al dan niet alleen,
fijne dagen allemaal
anai, ik vraag me heel sterk af wat jou tegen houd. Is het geld of materiele situatie zoals huis? Jullie kinderen (don't worry dat komt prima in orde hoor)? familie? HIj die even uit zijn dak zal gaan? Voel je je echt fysiek onveilig als je de stap zou nemen?
Onder welke voorwaarden/condities zou jij het aan gaan durven?
Ja, als ik nu die stap zou nemen voel ik mij fysiek onveilig ja, helaas, en idd we hebben samen kids gekregen en daar hebben we samen nog de verantwoording voor, die ga ik niet door nu al voor mijn eigen te kiezen uit hun 'omgeving' weghalen, dus.....
Pas als die op hun pootjes staan kies ik voor mijzelf, dan hoef ik alleen mijn eigen hachie nog te 'redden', al dan niet alleen,
fijne dagen allemaal
maandag 24 december 2007 om 14:00
Anaianai, ik blijf het een schrijnende situatie vinden, dat je nu nog niet voor jezelf kunt kiezen. Het feit dat je je zélfs fysiek onveilig zou voelen als je nu de stap zou wagen, vind ik helemaal verschrikkelijk. Heb je iemand in je omgeving met wie je hierover kunt praten? Er speelt bij jou volgens mij zoveel meer dan alleen maar een verliefdheid op een andere man, en ik wens je dan ook toe dat je ergens toch een mogelijkheid ziet om jezelf gelukkig te maken, met of zonder die ander.
Jij ook heel fijne dagen toegewenst!
Jij ook heel fijne dagen toegewenst!
.
maandag 24 december 2007 om 17:20
vrijdag 28 december 2007 om 10:21
Hallo allemaal!
Hoe is het met jullie?
Bij mij is het erg rustig, de afgelopen dagen waren erg gezellig met mijn gezin. Mijn nr. 2 is op vakantie tot na oud en nieuw, dus geen mailtjes, sms-jes, telefoontjes van hem. Ik mis hem.
Sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie.
x Knipoogje
Hoe is het met jullie?
Bij mij is het erg rustig, de afgelopen dagen waren erg gezellig met mijn gezin. Mijn nr. 2 is op vakantie tot na oud en nieuw, dus geen mailtjes, sms-jes, telefoontjes van hem. Ik mis hem.
Sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie.
x Knipoogje
vrijdag 28 december 2007 om 11:17
Hier een flinke dip! Gisteren nr2 gesproken. Vroeg hem of hij nog aan mij gedacht had tijdens kerst. Zijn antwoord was: "Nee eigenlijk niet, te druk gehad" Vroeg hem of hij zelfs niet heel even aan mij gedacht had. "Nee, ook niet heel even" Het was alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg!! Toen ik aangaf dat zijn gevoel voor mij toch echt véél minder diep zit dan mijn gevoel voor hem, werd hij oprecht boos. Dat zeg ik iedere keer en dat is absoluut niet zo! Daarna was hij wel lief voor me (voor zover dat kan met 50 bekenden om ons heen) Hij trok me tegen zich aan, kuste me op m'n hoofd. Later nog een paar tedere kussen op mijn mond (met een of andere smoes over de smaak van mijn lippenstift.) Ik ben gewoon weer compleet van slag! Hoe kan hij nou zeggen zoveel om mij te geven, om vervolgens juist met kerst niet eens aan mij te denken.Hij geeft wel vaker aan: "Ik denk niet altijd aan jou, denk er ook niet altijd aan om je te smsen of te bellen" Ben ik dan gek dat ik denk dat ik bij hem niet zo 'diep' zit? Ik snap er niets van.... Het lijkt wel of ik alleen maar besta voor hem als hij me ziet. Heeft iemand van jullie een idee?
Sorry dat ik 't alleen over mezelf heb... Blèh!
Sorry dat ik 't alleen over mezelf heb... Blèh!
vrijdag 28 december 2007 om 12:25
Lois, misschien heeft Anna wel gelijk, wil en kan hij zijn gevoelens niet blootgeven. Soms komen woorden niet over je lippen en kan je je gevoelens alleen maar uitdrukken in een knuffel, een zoen.
Ai..., ik kan me zo voorstellen dat zijn reactie je zo zeer heeft gedaan. Het was fijner geweest als hij had gezegd: tuurlijk heb ik eventjes aan je gedacht.
Ik kan me ook niet voorstellen dat als je van elkaar houdt, je niet eventjes aan elkaar denkt. Natuurlijk als je het erg druk hebt, denk je niet aan hem, niet aan nr. 1, maar ook niet aan nr. 2. Maar als je eventjes rust hebt, in de auto zit of zo dan dwalen je gedachten toch af? Dan denk je toch aan hem?
Ik zou hem in ieder geval wel vertellen dat hij je met deze reactie zeer heeft gedaan.
Hug!!!!
Ai..., ik kan me zo voorstellen dat zijn reactie je zo zeer heeft gedaan. Het was fijner geweest als hij had gezegd: tuurlijk heb ik eventjes aan je gedacht.
Ik kan me ook niet voorstellen dat als je van elkaar houdt, je niet eventjes aan elkaar denkt. Natuurlijk als je het erg druk hebt, denk je niet aan hem, niet aan nr. 1, maar ook niet aan nr. 2. Maar als je eventjes rust hebt, in de auto zit of zo dan dwalen je gedachten toch af? Dan denk je toch aan hem?
Ik zou hem in ieder geval wel vertellen dat hij je met deze reactie zeer heeft gedaan.
Hug!!!!
vrijdag 28 december 2007 om 12:45
Dank je Anna...
Het duurt al drie jaar... Na een paar heftige eerste maanden moest de rem erop. Zijn vrouw kreeg vermoedens (niet dat het mij betrof). Hij kon zijn verliefdheid niet verbergen. Zijn vrienden en familie werden door haar ingelicht en hij werd bestookt met vragen. Daar is hij toen vreselijk van geschrokken! We hebben toen een aantal maanden geen contact gehad... Ook dit hielp niet! We werden weer als een magneet naar elkaar getrokken. Hij zegt al die jaren al, dat zijn gevoelens voor mij diep zitten. Maar hij is zo bang om alles kwijt te raken en wil het contact zoveel mogelijk beperken van hem uit. Hij kan er beter mee omgaan als ik contact zoek (niet teveel) Dan 'overkomt'het hem zeg maar.. Lichamelijk contact gaat hij zoveel mogelijk uit de weg, al zou hij niets liever willen (gesprek van twee maanden geleden.) Hij moet zichzelf beschermen! Soms gaat het fout en laten we ons gaan. We hebben dan toch sexueel contact en genieten van die korte momenten samen. Meteen daarna maakt hij me duidelijk dat ik geen verwachtingen moet hebben en neemt hij eigenlijk alweer afstand. Dit is echt maar heel af en toe...
Ook al ben ik boos op hem dat er zo weinig contact is, dan toch staan we halverwege de avond weer bij elkaar. Hij weet niet hoe snel hij het goed moet maken. Want het doet hem ook pijn als ik verdriet heb.
Vorige week heb ik hem echt een ultimatum gesteld. Niet omdat ik mijn zin wil hebben maar omdat ik het zo niet meer 'trek'. Ik wil een regelmatig contact van twee kanten. Mag platonisch maar ik wil wel voelen dat we verschrikkelijk veel om elkaar geven... Het alternatief voor mij was/ is dat ik afstand ga nemen. Niet teveel in zijn buurt, niet altijd mee, vriendschap met partners op een laag pitje (net acceptabel voor de buitenwacht) en uit de werkgroep waar we samen inzitten. Dat zag hij niet zitten en beloofde zelf ook contact te zullen onderhouden. Deze week heeft hij inderdaad gebeld (4min.) vanuit huis met een smoesje over iets wat geregeld moest worden. Ik was ook gewoon thuis.(allebei een paar dagen vrij) Was allang blij. Maar nu heeft hij eigenlijk een stomp in mijn maag gegeven door dit te zeggen...Ik weet 't even niet meer....
Het duurt al drie jaar... Na een paar heftige eerste maanden moest de rem erop. Zijn vrouw kreeg vermoedens (niet dat het mij betrof). Hij kon zijn verliefdheid niet verbergen. Zijn vrienden en familie werden door haar ingelicht en hij werd bestookt met vragen. Daar is hij toen vreselijk van geschrokken! We hebben toen een aantal maanden geen contact gehad... Ook dit hielp niet! We werden weer als een magneet naar elkaar getrokken. Hij zegt al die jaren al, dat zijn gevoelens voor mij diep zitten. Maar hij is zo bang om alles kwijt te raken en wil het contact zoveel mogelijk beperken van hem uit. Hij kan er beter mee omgaan als ik contact zoek (niet teveel) Dan 'overkomt'het hem zeg maar.. Lichamelijk contact gaat hij zoveel mogelijk uit de weg, al zou hij niets liever willen (gesprek van twee maanden geleden.) Hij moet zichzelf beschermen! Soms gaat het fout en laten we ons gaan. We hebben dan toch sexueel contact en genieten van die korte momenten samen. Meteen daarna maakt hij me duidelijk dat ik geen verwachtingen moet hebben en neemt hij eigenlijk alweer afstand. Dit is echt maar heel af en toe...
Ook al ben ik boos op hem dat er zo weinig contact is, dan toch staan we halverwege de avond weer bij elkaar. Hij weet niet hoe snel hij het goed moet maken. Want het doet hem ook pijn als ik verdriet heb.
Vorige week heb ik hem echt een ultimatum gesteld. Niet omdat ik mijn zin wil hebben maar omdat ik het zo niet meer 'trek'. Ik wil een regelmatig contact van twee kanten. Mag platonisch maar ik wil wel voelen dat we verschrikkelijk veel om elkaar geven... Het alternatief voor mij was/ is dat ik afstand ga nemen. Niet teveel in zijn buurt, niet altijd mee, vriendschap met partners op een laag pitje (net acceptabel voor de buitenwacht) en uit de werkgroep waar we samen inzitten. Dat zag hij niet zitten en beloofde zelf ook contact te zullen onderhouden. Deze week heeft hij inderdaad gebeld (4min.) vanuit huis met een smoesje over iets wat geregeld moest worden. Ik was ook gewoon thuis.(allebei een paar dagen vrij) Was allang blij. Maar nu heeft hij eigenlijk een stomp in mijn maag gegeven door dit te zeggen...Ik weet 't even niet meer....
vrijdag 28 december 2007 om 13:00
Lois, ooit schreef iemand 'elastiekjesgedrag',, zoals je misschien nog weet duurt het bij 'ons' ook al 3 jaar en had mijn nr2 na stopperiode vorig jaar (5mnd), nu weer in okt besloten te stoppen, jee wat deed mij dat weer pijn,ik eiste een persoonlijk
afscheid toen, en begin dec nam hij weer contact op, ik bedoel, ze nemen afstand en komen weer terug, het ligt aan ons wat wij daarmee doen, maar denk dat jij net als ik dolblij ben als ze weer contact zoeken, steeds willen we de bevestiging, en als wij vrouwen smsn kunnen hun makkelijk een dag of 2 wachten maar als 'hun' zelf smsn vinden ze het raar als ze niet binnen een minuut antwoord krijgen??? Ze hebben zelf net zo goed die 'bevestiging' nodig, en net als Knipoogje schrijft, hij kwetst je zo, maar volgens mij omdat je te dichtbij komt, afstoten aantrekken,ha, niet verkeerd schrijven, nouja, wat ik probeer te zeggen, wacht het contact vanaf zijn kant af en pieker niet teveel, geduld, Anna
afscheid toen, en begin dec nam hij weer contact op, ik bedoel, ze nemen afstand en komen weer terug, het ligt aan ons wat wij daarmee doen, maar denk dat jij net als ik dolblij ben als ze weer contact zoeken, steeds willen we de bevestiging, en als wij vrouwen smsn kunnen hun makkelijk een dag of 2 wachten maar als 'hun' zelf smsn vinden ze het raar als ze niet binnen een minuut antwoord krijgen??? Ze hebben zelf net zo goed die 'bevestiging' nodig, en net als Knipoogje schrijft, hij kwetst je zo, maar volgens mij omdat je te dichtbij komt, afstoten aantrekken,ha, niet verkeerd schrijven, nouja, wat ik probeer te zeggen, wacht het contact vanaf zijn kant af en pieker niet teveel, geduld, Anna
vrijdag 28 december 2007 om 13:00
Knipoogje,
Wat jij zegt heb ik hem verteld.Een rustmoment, in bed, tijdens het uien snijden. Weet ik veel! Nee dus....Ik heb hem verteld dat dit zo'n pijn doet. Of hij dat snapte? "ja"zei hij.Maar hij vond dat hij eerlijk moest zijn. We hebben het er even over gehad. De tranen sprongen in mijn ogen en liepen over m'n wangen. Hij wilde het er verder niet meer over hebben en wilde dat ik zou stoppen met huilen. Hij trok me even tegen zich aan en gaf een kus in mijn haar.
We hebben regelmatig gesprekken waarin hij (praat daar niet zo makkelijk over) wel zijn gevoelens blootgeeft. Maar nu....
Ik kan 'm even niet volgen....
X Lois
Wat jij zegt heb ik hem verteld.Een rustmoment, in bed, tijdens het uien snijden. Weet ik veel! Nee dus....Ik heb hem verteld dat dit zo'n pijn doet. Of hij dat snapte? "ja"zei hij.Maar hij vond dat hij eerlijk moest zijn. We hebben het er even over gehad. De tranen sprongen in mijn ogen en liepen over m'n wangen. Hij wilde het er verder niet meer over hebben en wilde dat ik zou stoppen met huilen. Hij trok me even tegen zich aan en gaf een kus in mijn haar.
We hebben regelmatig gesprekken waarin hij (praat daar niet zo makkelijk over) wel zijn gevoelens blootgeeft. Maar nu....
Ik kan 'm even niet volgen....
X Lois
vrijdag 28 december 2007 om 13:08
Helemaal waar wat je zegt denk ik Anna! (of hoop ik het ook heel erg?) Ik ken jouw verhaal nog... Ik vind het knap hoe jullie je 'rust'gevonden hebben.
Ik hou me maar even vast aan dat elastiekjesgedrag..Dat van die smsjes klopt. De bevestiging ook. Misschien ben ik door dat emotionele gesprek van vorige week (met dat ultimatum) ook te dichtbij weer? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat die man keihard is voor zichzelf en héél bang is alles wat hij met veel moeite opgebouwd heeft (geen makkelijke jeugd) kwijt te raken.
X Lois
Ik hou me maar even vast aan dat elastiekjesgedrag..Dat van die smsjes klopt. De bevestiging ook. Misschien ben ik door dat emotionele gesprek van vorige week (met dat ultimatum) ook te dichtbij weer? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat die man keihard is voor zichzelf en héél bang is alles wat hij met veel moeite opgebouwd heeft (geen makkelijke jeugd) kwijt te raken.
X Lois
vrijdag 28 december 2007 om 13:20
snap niet dat je iets wilt eisen,wat geeft je dat recht?
waarom vraag je naar antwoorden die je niet wilt horen?
denk dat als je gaat eisen,het hem juist gaat benauwen.
ik zeg maar wat,maar zou het niet zo kunnen zijn dat je meer van deze affaire maakt als dat er werkelijk is?
ik bedoel maar,denk dat een veelgemaakte fout is om te gaan denken voor de ander,en verwachtingen in je hoofd opkomen die helemaal niet waargemaakt gaan worden.
waarom verwacht je exclusiefitijd van een vreemdganger? een leugenaar enz.want dat begrijp ik bv maar niet.waarom denk je dat hij tegen jou wel eerlijk zou zijn?als hij dat thuis niet eens durft?
sterkte
waarom vraag je naar antwoorden die je niet wilt horen?
denk dat als je gaat eisen,het hem juist gaat benauwen.
ik zeg maar wat,maar zou het niet zo kunnen zijn dat je meer van deze affaire maakt als dat er werkelijk is?
ik bedoel maar,denk dat een veelgemaakte fout is om te gaan denken voor de ander,en verwachtingen in je hoofd opkomen die helemaal niet waargemaakt gaan worden.
waarom verwacht je exclusiefitijd van een vreemdganger? een leugenaar enz.want dat begrijp ik bv maar niet.waarom denk je dat hij tegen jou wel eerlijk zou zijn?als hij dat thuis niet eens durft?
sterkte
vrijdag 28 december 2007 om 13:32
Te dichtbij...., ja dat is het, zeker als je allebei besloten hebt om bij nr. 1 te blijven. Dan moet je jezelf beschermen, dan vind je dat je afstand moet nemen. Maar zeg dat dan ook, zo van: "Ik trek het even niet meer, ik kan het nu niet aan, ik raak teveel emotioneel met je verbonden, verweven, ik heb even ruimte nodig." Inderdaad, vaak als je dichtbij iemand komt, en dat geldt niet alleen in onze situaties, dan trekt de ander zich terug.
Nr. 2 en ik hebben dat vlak na de zomervakantie gehad, gelukkig hebben wij dat naar elkaar uitgesproken en was het duidelijk.
Eerlijk is je nr. 2 dan wel geweest Lois, maar misschien heeft hij toch niet beseft wat een pijn je dit gedaan heeft.
Eén ding weet ik wel, dat is me al vaker opgevallen hier, wordt niet afhankelijk! Liefde maak je samen, dus praat je daar ook samen over, blijf niet in onzekerheid. Schrijf maar lekker van je af, dat helpt, helpt ons allemaal!
x Knipoogje
Nr. 2 en ik hebben dat vlak na de zomervakantie gehad, gelukkig hebben wij dat naar elkaar uitgesproken en was het duidelijk.
Eerlijk is je nr. 2 dan wel geweest Lois, maar misschien heeft hij toch niet beseft wat een pijn je dit gedaan heeft.
Eén ding weet ik wel, dat is me al vaker opgevallen hier, wordt niet afhankelijk! Liefde maak je samen, dus praat je daar ook samen over, blijf niet in onzekerheid. Schrijf maar lekker van je af, dat helpt, helpt ons allemaal!
x Knipoogje
vrijdag 28 december 2007 om 13:58
Daisybloempje,
Laten we even duidelijk stellen dat ik niets '' eis' Ik vraag hem een keuze te maken zodat ik verder kan en nu eens ga handelen in mijn belang. het geeft me al jaren, buiten geluk, ook zovéél verdriet.
Misschien heb je wel gelijk dat ik er meer van maak dan 't in werkelijkheid is, al denk ik dat niet. hij trekt gewoon een muur op ter zelfbescherming. En door die afstand lijkt het minder heftig misschien.Waar je helemaal gelijk in hebt is, dat ik voor hem wil denken en dat ik verwachtingen heb. Dat is inderdaad fout en daardoor kom je jezelf steeds weer tegen! Ik probeer wanhopig wat van zijn liefde te merken. Hij weet dat ik (inderdaad Knipoogje!) afhankelijk ben van hem.Ik laat me eigenlijk zò kennen.Steeds spreken we het uit. Heel open gesprekken...maar steeds gaat het ' fout' Wij maken de liefde op dit moment inderdaad niet samen! Het wordt alleen geuit van mijn kant (heel soms van zijn kant,als de situatie weer eens escaleert) Hij wéét dat ik toch wel weer kom. En dààr moet ik vanaf. Dat geeft hem zo'n macht over de situatie!
Het gaat wel beter, ik kan vaak al meer afstand nemen van hem. En als het moet ga ik ook echt grote afstand nemen. Ik moet door, kan niet eeuwig blijven hangen in het verdriet. Maar ik kàn hem nu, zolang ik niet alles geprobeerd heb, niet loslaten!!
Ik vind het bij jullie zo mooi Knipoogje, dat jullie behoeften zo parallel lijken te lopen. Er is rust, je wéét dat 't wel weer komt. Bij mij is dat altijd maar de vraag omdat nr2 ook voor zichzelf zo moeilijk is...
X Lois
Laten we even duidelijk stellen dat ik niets '' eis' Ik vraag hem een keuze te maken zodat ik verder kan en nu eens ga handelen in mijn belang. het geeft me al jaren, buiten geluk, ook zovéél verdriet.
Misschien heb je wel gelijk dat ik er meer van maak dan 't in werkelijkheid is, al denk ik dat niet. hij trekt gewoon een muur op ter zelfbescherming. En door die afstand lijkt het minder heftig misschien.Waar je helemaal gelijk in hebt is, dat ik voor hem wil denken en dat ik verwachtingen heb. Dat is inderdaad fout en daardoor kom je jezelf steeds weer tegen! Ik probeer wanhopig wat van zijn liefde te merken. Hij weet dat ik (inderdaad Knipoogje!) afhankelijk ben van hem.Ik laat me eigenlijk zò kennen.Steeds spreken we het uit. Heel open gesprekken...maar steeds gaat het ' fout' Wij maken de liefde op dit moment inderdaad niet samen! Het wordt alleen geuit van mijn kant (heel soms van zijn kant,als de situatie weer eens escaleert) Hij wéét dat ik toch wel weer kom. En dààr moet ik vanaf. Dat geeft hem zo'n macht over de situatie!
Het gaat wel beter, ik kan vaak al meer afstand nemen van hem. En als het moet ga ik ook echt grote afstand nemen. Ik moet door, kan niet eeuwig blijven hangen in het verdriet. Maar ik kàn hem nu, zolang ik niet alles geprobeerd heb, niet loslaten!!
Ik vind het bij jullie zo mooi Knipoogje, dat jullie behoeften zo parallel lijken te lopen. Er is rust, je wéét dat 't wel weer komt. Bij mij is dat altijd maar de vraag omdat nr2 ook voor zichzelf zo moeilijk is...
X Lois
vrijdag 28 december 2007 om 13:59
Lois, ik las net je reactie op het andere topic, die andere had ik ook gelezen hoor. En inderdaad anderen hoeven ons niet te begrijpen. Ook ik wil gerust in discussie, een boom opzetten over, maar dan wel graag zonder het waarde-oordeel. Heus, ik hoef een ander niet te overtuigen dat ik me erg gelukkig voel, dat houden van 2 mannen echt kan, dat twee liefdes een emotionele achtbaan betekent, dat het niet altijd even makkelijk is. Ik hoef geen medelijden, ik hoef geen begrip, ik wil alleen niet veroordeeld worden. Wat ik erg plezierig vond om te lezen is dat er gelukkig ook reacties waren waarbij geen veroordeling aan te pas kwam.
Jeetje.... wellicht vind ik dat nog het moeilijkste van alles, het oordeel, zoals riderm schreef terecht of onterecht.
Ik zou me, en jullie ook, daar niets van moeten aantrekken, maar we doen dat wel, allemaal gevoelsmensjes hier op dit topic
x Knipoogjes
Jeetje.... wellicht vind ik dat nog het moeilijkste van alles, het oordeel, zoals riderm schreef terecht of onterecht.
Ik zou me, en jullie ook, daar niets van moeten aantrekken, maar we doen dat wel, allemaal gevoelsmensjes hier op dit topic
x Knipoogjes
vrijdag 28 december 2007 om 14:03
vrijdag 28 december 2007 om 15:32
Lois, niet veroordelend wel even met beide benen op de grond....
Hij speelt een spelletje met je gevoelens, hij bepaalt wat en wanneer en vindt het nodig om je te kwetsen door te zeggen dat hij niet aan je denkt. Om je vervolgens weer te troosten, jou in vertwijfeling achterlatend.
En jij bent in tranen en weet niet meer wat je moet. Niet zo hopeloos met deze meneer aan de gang blijven meid, dit klinkt niet als liefde maar als een éénzijdige verliefdheid van jou uit, die hem soms wel eens uitkomt, als het 'm schikt.
Hij speelt een spelletje met je gevoelens, hij bepaalt wat en wanneer en vindt het nodig om je te kwetsen door te zeggen dat hij niet aan je denkt. Om je vervolgens weer te troosten, jou in vertwijfeling achterlatend.
En jij bent in tranen en weet niet meer wat je moet. Niet zo hopeloos met deze meneer aan de gang blijven meid, dit klinkt niet als liefde maar als een éénzijdige verliefdheid van jou uit, die hem soms wel eens uitkomt, als het 'm schikt.
vrijdag 28 december 2007 om 15:48
oke het hoeft helemaal niet zo te zijn wat ik je nu vertel,maar misschien is het iets om over na te denken.
Ik denk dat je er meer van maakt
ik denk indd dat hij niet aan je gedacht heeft,en in deze de waarheid spreekt.
ik denk dat deze man van je houdt totdat je uit zijn gezichtsveld bent,net zo als hij van zijn vrouw houdt todat hij de voordeur dicht heeft geslagen.
alle mooie woorden zal hij heus wel menen,echter komen mooie worden vaak uit intieme momenten,en die intimitijd is juist iets wat je niet hebt,alleen op de momenten dat je elkaar kan zien.
ik denk zelfs dat deze affaire zijn langste en beste tijd gehad heeft,tenminste zo is hoe ik het lees en overkomt op mij.
ik hoop dat je ooit de kracht vind om te doen wat je denkt dat goed is voor jou,alleen jij kan daar antwoord op vinden.
de sv van mijn man was ook erg verliefd geraakt,en maakte er ook veel meer van als dat er voor mijn man speelde.
voor mijn man was ze een sexspeeltje,voor haar was mijn man een vriend een maatje een minaar.
de val kwam hard aan,toen ze erachter kwam dat mijn man helemaal nooit dezelvde diepe gevoelens koesterde voor haar als zij voor hem.
het vervelende aan het gedoe was dat wij alleen samen vrienden waren,en hij eigenlijk niet goed wist hoe hij van haar af moest komen,hij kon niet hard zijn,tegen haar,bang voor de konseqwenties.
het was al een jaar over,toen ze toch nog eens belsloot verhaal te halen,want ze liet zich niet zomaar aan de kant zetten zeg!
de klap was groot voor haar,hij voelde niets voor haar en had medelijden dat ze zich zo voelde.
ze probeerde zelfs nog bij mij verhaal te halen dat hij haar bezeken had enz enz,dit terwijl ze zelf ook nooit van plan was haar man te verlaten.
het is nl zo dat zij niet de engiste was,er waren er meer,en dit kon ze niet verkroppen,dat vind ik dan raar,he de vrouw die bedriegt voelt zich bedrogen.
Ik wil deze situatie niet vergelijken met die van jou of zo,ik denk alleen dat je moet oppassen dat de affaire zich in jou hoofd afspeeld n dat je dingen invult of gaat invullen omdat je dat denkt of hoopt.dat je geen lievde moet trekken uit woordjes die je hebt lieverd schat enz,dat zegt nl helemaal niets,alleen iets over het moment.
sterkte
Ik denk dat je er meer van maakt
ik denk indd dat hij niet aan je gedacht heeft,en in deze de waarheid spreekt.
ik denk dat deze man van je houdt totdat je uit zijn gezichtsveld bent,net zo als hij van zijn vrouw houdt todat hij de voordeur dicht heeft geslagen.
alle mooie woorden zal hij heus wel menen,echter komen mooie worden vaak uit intieme momenten,en die intimitijd is juist iets wat je niet hebt,alleen op de momenten dat je elkaar kan zien.
ik denk zelfs dat deze affaire zijn langste en beste tijd gehad heeft,tenminste zo is hoe ik het lees en overkomt op mij.
ik hoop dat je ooit de kracht vind om te doen wat je denkt dat goed is voor jou,alleen jij kan daar antwoord op vinden.
de sv van mijn man was ook erg verliefd geraakt,en maakte er ook veel meer van als dat er voor mijn man speelde.
voor mijn man was ze een sexspeeltje,voor haar was mijn man een vriend een maatje een minaar.
de val kwam hard aan,toen ze erachter kwam dat mijn man helemaal nooit dezelvde diepe gevoelens koesterde voor haar als zij voor hem.
het vervelende aan het gedoe was dat wij alleen samen vrienden waren,en hij eigenlijk niet goed wist hoe hij van haar af moest komen,hij kon niet hard zijn,tegen haar,bang voor de konseqwenties.
het was al een jaar over,toen ze toch nog eens belsloot verhaal te halen,want ze liet zich niet zomaar aan de kant zetten zeg!
de klap was groot voor haar,hij voelde niets voor haar en had medelijden dat ze zich zo voelde.
ze probeerde zelfs nog bij mij verhaal te halen dat hij haar bezeken had enz enz,dit terwijl ze zelf ook nooit van plan was haar man te verlaten.
het is nl zo dat zij niet de engiste was,er waren er meer,en dit kon ze niet verkroppen,dat vind ik dan raar,he de vrouw die bedriegt voelt zich bedrogen.
Ik wil deze situatie niet vergelijken met die van jou of zo,ik denk alleen dat je moet oppassen dat de affaire zich in jou hoofd afspeeld n dat je dingen invult of gaat invullen omdat je dat denkt of hoopt.dat je geen lievde moet trekken uit woordjes die je hebt lieverd schat enz,dat zegt nl helemaal niets,alleen iets over het moment.
sterkte
