twee liefdes...........nieuw topic...

Knipoogje, nou, zo vaak zien we elkaar niet. Tenminste, dat vinden wij. Oké, de afgelopen 2 weken hebben we elkaar 4 keer gezien, maar tussen de laatste en komende zit een week! Jaaa, donderdag weer, wat fijn.

En gelukkig kunnen we het redelijk zakelijk houden als er iemand bij is. Maar als er niemand bij is.......vliegen de vonken er van af. Dat je zo zwaar verkikkerd op iemand kan zijn, ik blijf het heel bijzonder vinden.

En als het even meezit, dan kunnen we volgende week een nachtje bij elkaar doorbrengen. Ver bezoek bij een klant. Te ver om op en neer te reizen. Haha, nu mag ik lekker mee. Daar verheugen we ons allebei op.

En Muril vroeg dat geloof ik een keer; ja, hij is ook getrouwd.

Teka: jij maakte deze opmerking op mijn zucht dat nr. 2 je de ogen opent: "En je bent de enige die kan bepalen wat je ermee doet en of je er nog meer mee doet, niemand kan je vertellen wat het juiste is te doen".....

Die zin blijft in mijn hoofd, het is zo waar wat je schrijft. En daardoor worstel ik zo.

Maar goed, vandaag gelukkig een goede dag gehad, zonnetje scheen lekker en ik voelde me vrolijk. Houden zo, zeg ik tegen mezelf en wens het aan een ieder toe!

Groeten, Mega

@ Mega, heerlijk dat je er zo van kunt genieten. De worsteling herken ik ook, je

weet je gewoon geen raad met wat je overkomt. Tja en dan is t inderdaad aan jou om te zien hoeveel je kunt handelen. Pffft, klinkt zo simpel maar als je er midden in zit is t vaak n doolhof.

Ik hoop dat het je wel aan t denken zet, als jullie beiden nr's 1 hebben dan neem je risico's. Of heb je nr 1 iets verteld ?



@ Knipoogjes : Telkens weer aangenaam verrast door je positieve berichten.

Wat goed dat je ondanks alles nog steeds kunt genieten.



@Teka, dat gedoe met die viva berichtenservice werkt voor geen meter !

Als je wil geef ik mn mail adres door aan de angel.



Hiero weer nieuwe afspraakjes met nr 2. Ons contact neemt toe. Geen idee

of ik hier serieus over moet zijn of niet. Ik merk in elk geval wel dat steeds meer mensen in mn directe omgeving speculeren naar die geheimzinnige dates die ik met hem heb. Voorheen moest ik altijd alles verzwijgen omdat nr 1 niks te weten - ook niet via omwegen- mocht komen. Nu wind ik er minder doekjes omheen en is t ineens erg raar om ermee voor de dag te komen ( zeker omdat t al 3 jaar speelt.. ).

En ondertussen tob ik voort in mn uppie. Merk dat ik eigenlijk helemaaaal geen haantjes meer wil.

.

Muril, glimlach hier, ben blij voor je. Vaak is er wel een reden, maar ja... ik kan me je twijfel goed voorstellen.

Haha, het is moeilijk he? weinig contact, ach.... dat weten we natuurlijk allemaal, maar je komt er pas achter als je dit zelf overkomt.

Moose, geniet gewoon van deze momenten!

Mega, heerlijk dat jullie elkaar zo vaak zien! Dat zal het er allemaal niet makkelijker opmaken, maar tja.... En samen een nacht doorbrengen..., het lijkt me heerlijk, mijn nr. 2 en ik moeten het hebben van gestolen uurjtes en dan ook nog eens heel weinig. Dat geeft niet voor ons, het zou het voor ons heel veel moeilijker maken als we elkaar veel zouden zien. Ik weet niet of we ons dan aan onze afspraak zouden kunnen houden om onze relaties niet op het spel te zetten, onze nr. 1 verlaten voor elkaar...

Thea, ik kan me voorstellen dat je die gesprekken mist! Hug!



Hier inmiddels dus bijna 24 uur verder en...... "radio-stilte". Het is goed zo, zeker het gesprek dat we gisterenavond hebben gehad met elkaar, zorgt ervoor dat ik er geen moeite mee heb. Ik ben benieuwd hoe lang we het gaan volhouden en wie het eerste de "radio-stilte" verbreekt, hihi. Ik houd van hem en hij van mij, daar heb ik (voor nu) even genoeg aan.



Veel sterkte tijdens de moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!



x Knipoogje

@Flamenco, je hebt gelijk, het is zeer wss dat ik met nr1 niet verder ga, hoe moeilijk het ook is dat aan mezelf toe te geven, maar kan niet langer mijn gevoelens negeren, dat zou ons beide ongelukkig maken op den duur.

@Knipoogje, hoe gaat het nu? Dus toch weer contact met elkaar gehad.... het valt ook niet mee als je je zo tot elkaar aangetrokken voelt dit te verbreken. Goed van je dat je nu vrede hebt met de tijdelijke radio-stilte's!

@Thea, je weet het he, wat ze over dromen zeggen maar wel even fijn!

@Mega, ik sluit me bij de woorden van Mooose aan, je neemt risico's, voor je het weet zit je er zo diep in dat er geen weg terug meer is, alhans niet zonder kleerscheuren plus dat je worsteling steeds groter gaat worden...

@Mooose, is OK vwb het doorgeven van je mail adres, die berichtenservice werkt idd niet! Ai, dus toch weer contact met nr2... en het is idd fijn dat je er nu meer open over kunt zijn! Maar hoe nu verder? Wat ga je hiermee doen, gaat zijn vakantie met vriendin nog door? Of heb je nu gewoon zoiets van, ik zie wel en geniet voor het moment? Geen haantjes meer, nee moi aussi! even niet!

@Muril, precies, net wat je zegt, we vullen veel te vaak in voor een ander.. en maken het onszelf weer (onnodig!) erg moeilijk, pffff



Hier wel rustig, probeer mijn eigen weg te zoeken, met vallen en opstaan...



X t

Hoe gaat het met Claartje, Lois, Snuf, Josephien, Jaikke ...... en wie ik vergeet??

Hallo allemaal,

Op het moment lees ik alleen even mee. Heb weinig puf om te reageren maar ik leef wel erg met jullie verhalen mee!

Ik heb 't nu even razend druk op mijn werk. Daarbij zorgt nr2 ervoor dat ik qua gevoelens van de ene kant naar de andere gesmeten word! Hij heeft me weer laten weten dat hij van me houdt. Het ging ook (maar liefst!) anderhalve week goed. Goed contact, af en toe sms, ik kon hem bellen wanneer ik wilde... Het gaf me zo'n rust! Natuurlijk werd dit weer wreed verstoord. We hadden op een vergadering (in mijn ogen) een zakelijk meningsverschil. Ik was nogal fel (ongesteld hè!! @#%*) hij had het idee dat ik bewust zijn grenzen aan het zoeken was. Dat ik het hem moeilijk wilde maken. Ik heb excuus aangeboden en hij heeft dit geaccepteerd. Dat was woensdag. Sindsdien NIETS! Vandaag heb ik een smsje gestuurd....NIETS! Ik zit dan weer in zak en as. DOODMOE word ik ervan. Dacht ik dat we rust gevonden hadden, nee dus, weer voor de honderdste keer! Die man is zòò`moeilijk... Toch hou ik van hem! Waar zit die knop???!!



Voor jullie allemaal XXX

...

@ Teka : Maar hoe nu verder? Wat ga je hiermee doen, gaat zijn vakantie met vriendin nog door? Of heb je nu gewoon zoiets van, ik zie wel en geniet voor het moment?



Ja hij was op vakantie met een ( ? ) vriendin. Ik vraag er niet naar, ben soms wel nieuwsgierig maar t stoort me niet. Bovendien heb ik tijdenlang hetzelfde gedaan dus waarom zou ik dit moeten veroordelen. Zo lang ik kan geniet ik ervan.

Ergens weet ik ook dat we naar elkaar blijven verlangen en dat stelt me gerust.

hallo allemaal,

het is weer zover, hij liet me weer per sms te weten 'rust' te willen, hahaha, laat me niet lachen, paar weken terug stelde ik zelf voor dat we er misschien mee moesten stoppen, beter te wachten tot we ooit vrijgezel zijn, en nee, dat wou hij niet, nu heb ik een gesprek geeist, want zo ga je toch niet met iemand om, weet ook wel dat het beter is te stoppen, voordat het uitkomt,dan doen we teveel mensen verdriet en dat willen we niet, maar voelme zo gebruikt weer, maar ben nu sterker dan vorig jaar, zal hem niet meer bestoken met wanhoopsmsjes, hem nooit meer 'lastigvallen', en inderdaad maar denken aan de 'gedeelde herinneringen' zucht, hij gaat toch nooit volledig voor mij, verschuilt zich constant achter zijn 'kids', zegt een 'liefdeloos' huwelijk te hebben, maar gaat toch nooit bij haar weg, hij zegt dat ik zijn ware liefde ben, nou, als datzo was, dan wil je toch altijd bij diegene zijn of neem je genoegenmet datgene wat er mogelijk is, nee, hij is bang, hij schaamt zich inene voor 'mij' denk ik, stel je voor, was ik dan toch maar alleen voor 'jeweetwel',, bah bah bah, nouja, ik zie het wel, ga in ieder geval niet huilen, smeken, nee , ga het ook heel rationeel bekijken, heb 1 slapeloze nacht gehad, janken, en nu is het over, weer precies in deze tijd, en als we voor elkaar bestemd zijn, wie weet, en anders maar niet, want iemand die me zo laat vallen, dames, let op, voorje het weet doet het alleen maar pijn, iedereen wil toch iemand die alleen voor jou gaat, veel succes allemaal, voorlopig schrijf ik even niets meer, groetjes Anna

Mooose, je had het over de risico's. We proberen allebei zo voorzichtig mogelijk te doen. Onze nr. 1 weten van niets. Willen we ook. Het moet een geheim blijven. Mijn nr. 2 heeft al jaren een zeer slecht huwelijk, dat vertelde hij me een aantal maanden geleden al (waarom eigenlijk, haha). Daar hadden we het wel eens over. Hij gaf toen ook wel aan, dat als volgend jaar zijn jongste kind de deur uit is, hij geen reden meer zag om voor zijn huwelijk te knokken. Tja, ik vraag nu echt niet meer wat zijn plannen/ideeën zijn. Misschien ben ik bang voor het antwoord? En voor wat mij betreft; ik weet het niet. Ik realiseer me heel goed wat Knipoogje zegt: "Van nr. 2 hoef je zijn sokken niet te wassen...". Het is ook oneerlijke concurrentie. Maar wat nr. 2 bij mij naar boven haalt, ook wat ik hem vertel over mijn opvoeding, mijn leven, hoe ik ergens over denk, dat heeft nr. 1 nog nooit gedaan. Maar ik heb wel het schrikbeeld voor me dat mijn kinderen over een jaar of 6 pas de deur uit kunnen gaan ivm studie en dat deze situatie dan nog zo lang zou moeten duren. Dat wil en kan ik absoluut niet.

Carpe Diem!

Groeten, Mega

Hallo allemaal,



Ik lees nog steeds dagelijks mee, vandaar dat ik jouw vraag las Teka.

Het meelezen maakt dat ik veel herkenning voel en ik weet dat ik niet de enige ben.Ik probeer mijn gevoelens zo veel mogelijk te negeren, maar heb het daar wel moeilijk mee.



Er zijn veel momenten dat het supergoed gaat, dat ik denk dat mijn verliefde gevoelens helemaal weg zijn, en bij hem ook. Er zijn ook momenten dat het weer helemaal terug is, en dat ik denk dat dat bij hem ook zo is. Dat maakt het allemaal heel verwarrend.



Als ik alles heel rationeel bekijk is het zo simpel. Ik ben gelukkig getrouwd, heb mooie kinderen en alles wat mijn hartje begeerd. Geen probleem zou je zeggen.



Aan de andere kant zijn daar de flirts met collega. We zien elkaar dagelijks even en het is altijd gezellig. Hij is geinteresseerd, ziet alles, heeft humor en vindt me in elk geval een leuke meid. Tegelijkertijd wordt er ook regelmatig geflirt, even wat oogcontact, een kleine aanraking, een opmerking dat soort dingen. Met niemand gaat hij zo om als met mij, dat weten de anderen ook. Maar of hij echt verliefd is, dat weet ik niet. Verder gebeurt er niets.



Je kan je toch afvragen of ik verliefd ben. Maar waarom zit hij dan de hele dag in mijn hoofd? Als ik wakker word, als ik slaap, als ik werk, als ik boodschappen doe, hij is er de hele dag! Dat zou toch niet zo zijn als ik niet verliefd was. Maar lichamelijk voel ik me niet heel erg tot hem aangetrokken volgens mij. Als ik hem zie en we hebben toevallig een aanraking dan sta ik niet in brand zeg maar. Als ik weer alleen ben, en ik denk er dan aan hoe het zou zijn om bijvoorbeeld te kussen, lijkt me dat wel weer wat. Maar dan zie ik hem weer, en dan denk ik er niet eens aan. Dat zijn voor mij hele verwarrende dingen.



Vaak denk ik dat ik mezelf ook niet toesta dat te voelen, omdat het dan alleen maar moeilijker wordt om het te negeren. Maar als die gevoelens er zouden zijn, valt het niet zo gemakkelijk te negeren denk ik. Kortom, ik ben nog steeds in de war.



Met echtgenoot gaat alles goed. Hij had liever dat ik hem niets had verteld omdat er niets is voorgevallen, maar het heeft wel wat losgemaakt. Hij doet meer moeite voor me, ik ook voor hem trouwens. We gaan er wat vaker samen op uit, dus dat gaat ook goed.



De verwarring voor mij zit er in dat hij in mijn hoofd blijft zitten. Dat als ik hem weer zie ik mezelf 100% rustig en op mijn gemak voel. Op een of andere manier brengt hij veel rust over op mij, tegelijkertijd veel onrust door mijn gevoel. Kortom wat ben ik toch een moeilijk mens!!!



Teka, volgens mij gaat het wel weer beter met je of niet? Je komt sterk over in elk geval!



Knipoogje, zwaar moet dat zijn nu. Knap hoor hoe je er mee omgaat!



Lois, ook voor jou niet een gemakkelijke tijd! Het blijft moeilijk hoe je met elkaar moet omgaan.



Voor iedereen die ik ben vergeten, ik leef met jullie mee!

Snuf, jouw verhaal is nog steeds zo herkenbaar voor mij. Het werkt voor mij ook het beste om zo min mogelijk aandacht aan mijn gevoelens te besteden, en meer energie in mijn huwelijk, maar o wat is dat soms moeilijk. Volgende week ga ik naar een conferentie en zal ik hem in ieder geval niet zien.

Jeetje wat maken we t moeilijk voor onszelf !

Denken jullie nooit : 'waarom gebeurt dit en waarom kan ik er geen nee tegen zeggen' ?

Ik sprak vandaag een zeer overtuigde vriendin die me zei dat ik veel eerder mn grenzen had moeten bewaken. Als ik niet zo luchtig had gedacht over mn affaire had ik de ellende met nr 2 nooit kunnen laten gebeuren.

Het raakte me want ze heeft gelijk, ik heb ( net als iedereen hier ) me opengesteld en durfde te genieten van iets dat ik nog niet kende. "Het" heeft me betoverd en opgeslurpt totdat ik keuzes moest maken.



Ik wil geen moraalridder gaan uithangen maar hoop wel dat jullie beseffen wat je op t spel zet met 2 liefdes. Na jaren geklungel ben ik nu alleenstaand en

weet nog steeds niet of dat wel is wat ik wilde in mijn zoektocht naar echte liefde....

Afgezien van emotionele ellende en financiele crisissen overleef ik. Als ik had geweten wat ik op t spel zette dan had ik nooit zo rucksichtloos me laten verleiden door n onbekende prins. Pfft, lijkt wel n sprookje als ik t zo tiep,...

Hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.

sorry,

mn affaire had ik de ellende met nr 2 nooit kunnen laten gebeuren.

ik bedoel nr 1 die ik kwijt speelde door mn affaire.

Moose, je hebt gelijk en ik denk dat we dat allemaal hier wel weten. Laat ik voor mezelf spreken: ik stond onbewust ook open voor nr. 2. Dat je daar voor openstaat, betekent wel iets, niet dat ik dat als excuus wil gebruiken, absoluut niet! Nr. 2 en ik hebben al gelijk in het begin van ons contact gesproken over onze relatie met nr. 1. We wisten allebei dat we bezet waren en hebben heel bewust toch gekozen om verder te gaan. Dom, tja..., misschien wel, aan de andere kant zou ik dit alles niet hebben willen missen. Midlife-crisis??? Ik ben getrouwd met mijn eerste vriendje... Mijn nr. 2 en ik beseffen heel goed dat we eigenlijk niet goed bezig zijn.

En wat betreft moraalridder.... nee hoor meid, zo nu en dan is het goed als iemand je een spiegel voorhoudt.

Snurf, wat verwarrend allemaal voor je. Hug!!! Je gevoelens, je emoties kan je niet negeren. Probeer alles een plekje te geven, zal best moeilijk zijn! Sterkte!

Mega, geniet van het moment, probeer niet te ver vooruit te kijken. En blijf voorzichtig, blijf alert.

Anna, ik hoop dat je het goed kunt afsluiten, ik las ook je stukje op het andere forum... Meid, heel moeilijk allemaal! Heel, heel erg veel sterkte! Hug!!

Philippa, wat een heerlijk gevoel he? Geniet ervan meid!

Lois, nr. 2 zit in je bloed, je (wij) zijn verslaafd aan hem! Aandacht van nr. 2 laat je zweven, wat een rare wezens zijn we he? En die knop.... tja...., als iemand weet waar die knop is.... Denk ook aan jezelf, je kunt het niet afdwingen van nr. 2, hoe graag je dat misschien ook wilt. Hug!!!!!

Teka, ik bewonder je zo, altijd belangstelling voor een ander, dank je!!



Hier inmiddels 48 uur verder, hihi. Ik hoop straks niet meer in uren te tellen. Ik voel me er gelukkig nog steeds goed bij, dat heeft echter alles te maken met het feit dat we elkaar maandagavond nog gesproken hebben. Alles echt heel duidelijk uitgesproken hebben naar elkaar, we weten dat we niet zonder elkaar kunnen, dat maakt het allemaal draagelijk.

Het is toch wel plezierig om even niet naar je mail, je telefoon te rennen, haha. Het geeft rust, straks pakken we de draad weer op. Even allebei alles op een rijtje krijgen.



Sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet van alle mooie!

x Knipoogje

Pff, wat is er veel geschreven....

@Lois, en weer zit je in die achtbaan van emoties... dat vreet energie! Probeer je voor te houden wat zijn (en jou) gevoelens zijn, die zijn maar niet zo verdwenen. En ook al weet je dat hij hard is voor zichzelf, hou de eer aan jezelf, niemand verdiend het zo heen en weer gegooid te worden.

@Phillippa, enjoy!

@Anna, heel veel sterkte, wat triest dat dit na zoveel jaren op deze manier moet eindigen, je hebt altijd zoveel geduld gehad...

maar je hebt gelijk, als iemand niet voor 1000% voor je gaat, his loss!!

@Mega, geniet van het moment en idd kijk niet te ver vooruit, je weet niet wat er gaat gebeuren, niet voor hem, niet voor jezelf...

@Snuf, je bent er nog wel! Maar wat moeilijk om hem elke dag te zien.. Tsja, waarom zit iemand in je hoofd, in je hart? Gewoon, omdat het iemand is waar je een soort van verbondenheid mee hebt, zonder dat dat een allesoverheersende verliefdheid is? Voor je eigen gemoedsrust is het mss beter dat je gevoelens van verliefdheid niet toestaat, het zou alles alleen nog ingewikkelder maken. Een soort van muurtje, om niet te veel gekwetst te kunnen worden, dat is precies wat ik ook geprobeerd heb op te bouwen, en gek, het cement wordt toch wat steviger! Ook al voel ik me heel vaak nog erg rot.

@Mooose, grenzen bewaken, dat is idd het sleutelwoord... maar o zo moeilijk. Net wat je zegt; 'het' betoverd je... en dan doe je dingen die je niet voor mogelijk hield, en moet je idd keuzes maken op een bepaald moment. Ik denk nu ook steeds vaker, wat als ik toen niet zo halsoverkop vertrokken was, gepraat had met nr1... dan was de afstand tussen ons nu mss niet zo groot geweest. Je verwoord exact wat ik ook wel denk als ik op dit topic lees, besef toch wat je op het spel zet!! De meesten hier hebben nog een prima relatie met nr1. Nee, natuurlijk wilde jij ook niet met lege handen achterblijven, net zomin als ik dat wilde. En ja, ook wij overleven dit wel, vraag alleen soms niet hoe...

@Knipoogje, precies, het feit dat je openstaat voor iemand anders zegt voldoende, maar midlife-crisis... dacht het niet, hoewel me dat wel eens als verklaring voor dit alles, voor de voeten is gegooid ...

Ondanks al het verdriet wat ik heb gehad, met name om nr2, kan ik nog steeds zeggen dat ik dit niet had willen missen, het heeft me weer een hele andere kijk op mijn persoontje gegeven, iets wat ik niet kende van mezelf maar blijkbaar toch aanwezig was.



Voor Anna, Lois, dit zinnetje las ik op een ander topic, het heeft me wel aan het denken gezet, er zit een kern van waarheid in!

"niet al te veel piekeren over deze man die je al zo vaak afgewezen heeft. Zo'n behandeling verdient geen enkele vrouw, ongeacht wat de problemen van de man in kwestie ook zijn"



X t

[quote]teKa schreef op 10 oktober 2007 @ 21:24:

Pff, wat is er veel geschreven....



Ja, je moet wel bij blijven hoor! \\:-)//

Nu geen gelegenheid,

groetjes, Mega

Knipoogje, TeKa, jullie hebben gelijk! Ineens gaan door jullie opmerkingen mijn ogen weer open... Ik kan het niet afdwingen en ik verdien het met al mijn begrip voor hem ook niet om zo heen en weer geslingerd te worden. Ik ga maar eens wat afstand nemen en geen contact zoeken. vandaag heeft hij nog niet gereageerd op mijn sms, of zelf iets laten horen. Dat hij het even lekker uitzoekt!!

Bedankt meiden, ik kan er weer (even) tegen!!!

X Lois

@Lois:

You Go Girl!



X t

Thea, ik herken ook altijd veel in jouw berichten!

Gisteren was weer zo'n rare dag. Zo'n dag dat ik het moeilijk vond mijn houding te bepalen. En hoewel ik weet dat collega er niets van merkt, baal ik daar wel van. Van die plagerijtjes waar ik niet zo op reageerde als ik anders wel doe. Op zulke momenten denk ik wel, zie je wel jij bent niets voor mij. Waar ik in mijn achterhoofd weer van baal, want het gevoel dat je er mag zijn maakt het allemaal zo leuk. Dit gebeurt wel vaker, dan is er ineens een afstand en denk ik dat alles over is. Een paar dagen later is alles dan ineens weer als vanouds, weet niet wat dat is.



Mooose wat jij zegt, daar denk ik veel over na. Ik wil helemaal niets op het spel zetten. Ik wil alleen genieten van het fijne gevoel. Omdat er niets gebeurt hoef ik me in principe niet zo schuldig te voelen denk ik. Toch doe ik dat, omdat ik vind dat het niet klopt. En deels omdat ik wel eens bang ben dat je nu gemakkelijker over een grens stapt. Aan de andere kant zijn er van beide kanten nog nooit toenaderingspogingen gedaan, waarschijnlijk omdat we beiden een goed huwelijk hebben. Ik denk dat we allebei vooral genieten van het gevoel speciaal te zijn voor iemand anders. Het is met je eigen partner natuurlijk wel wat minder heftig dan in het begin. tuurlijk weet ik dat ik heel belangrijk ben voor hem, maar de kriebels van het begin zijn toch een stuk minder. Misschien begrijp je wel wat ik bedoel.



Knipoogje, ik ben ook getrouwd met mijn eerste vriendje. Op zich red ik het prima hoor. Het zijn alleen de twijfels die me parten spelen. Het lukt me wel al beter om het opzij te zetten als ik thuis ben en ook daar te genieten van de leuke dingen.Dat is een tijdje minder geweest. Ik zag net als hier eerder beschreven meer minpunten aan mijn man dan pluspunten. Bij nummer 2 zag ik juiste meer pluspunten. Maar als ik realistisch kijk en zie hoe zorgzaam en begrijpend mijn eigen vent is. Hoe lief voor de kinderen, voor mij en hoe we met de meeste dingen op een lijn zitten dan lijk ik wel gek dat ik uberhaupt maar aan een ander denk. Zoveel dingen in huis gebeuren vanzelfsprekend, het delen van de zorg voor de kinderen, het brengen en halen naar sportclubjes, simpele dingen als een was draaien of de kinderen naar bed brengen als ik het niet zie zitten. Dat lijkt misschien niet spannend, en heel bezadigd, maar is wel de realiteit met kinderen.

Met een ander moet je maar zien of je met zoveel dingen op een lijn komt. Ik moet wel vaak denken aan iets wat ik eerder hier op het forum heb gelezen. Nummer twee zie je alleen op het werk. Allebei goed verzorgd, je bent allebei altijd vrolijk, nooit gezeur, daar kan een nummer 1 niet tegen op. Want laat ik eerlijk zijn, thuis ben ik niet altijd vrolijk, en zit ik ook soms om 20.00 uur met pyama op de bank na een drukke werkdag. Als er gezeur is in de familie of er is iets met de kinderen, bespreek ik dat niet met nummer 2. Hij hoort alleen de leuke dingen! Met nummer 1 bespreek ik echter ook de dingen die niet goed gaan. Nu ik dat steeds beter inzie maakt het dat ik wel meer mijn best doe voor nummer 1. Met hem ben ik getrouwd, wij hebben samen kinderen, en wij hebben voor elkaar gekozen. Dat betekent dat we niet alleen de zorgen en dergelijke voor de kinderen moeten delen maar er ook wat vaker samen op uit moeten en weer voor elkaar moeten kiezen. Klinkt heel uit het hoofd geleerd allemaal, maar probeer er wel steeds meer naar te leven. Door het hier neer te zetten, maakt het voor mij nog duidelijker hoe ik ervoor sta.



Het gekke is dat ik het juist daarom zo raar vind dat nummer 2 in mijn hoofd blijft. Teka wat jij zegt van dat muurtje is mooi gezegd. Ik probeer inderdaad een muurtje te bouwen rond de verliefdheid. Want dat zal het toch wel een beetje zijn denk ik. Maar meer nog is er een klik die ik nog niet eerder met iemand heb gehad, buiten mijn huidige relatie. De klik zit em vooral in alledaagse dingen, kan het niet goed uitleggen. Laat ik het anders zeggen, als het om een vrouw ging zou het waarschijnlijk een hele goede vriendin zijn. Nu het om een man gaat voelt het gelijk verboden, en ben ik bang verliefd te zijn. Want wat betreft vriendinnen, ik fantaseer er nooit over met een van hen te zoenen!



Is een lang verhaal geworden, sorry!

Hallo allemaal,



Snuf, mooi hoe je je relatie met nr1 beschrijft, ik ervaar dat ook zo. Maar het is goed om het op te schrijven, dan realiseer je je weer hoe leuk het leven met nr1 is. Ik hoop dat je dit vast kunt houden en op die manier je verliefdheid op nr2 binnen de perken kunt houden.

Lois: laat het hem maar lekker uitzoeken inderdaad. Alhoewel, dat had ik dus ook een paar dagen geleden, kreeg geen sms-jes meer en werd al nijdiger, dat heb ik hem laten weten maar het bleek om iets technisch te gaan. Hij was wel verbaasd dat ik mijn conclusies al getrokken had.

Knipoogje, hoe gaat het? Nog geen contact gehad met elkaar?



Bij ons gaat alles momenteel alleen via sms-jes. En het is als vanouds, we kletsen over van alles en nog wat. Ik merk wel dat hij amper reageert op uitspraken waarin ik mijn gevoelens laat merken. Dat vind ik wel jammer maar het zal zijn manier wel zijn om niet te veel over gevoelens na te denken.

Ik merk dat de heftigste gevoelens langzaam aan het wegebben zijn. Ik zie hem als een heel goede vriend, hij zit ook nog steeds wel in mijn systeem maar het is niet meer zo heftig allemaal. En daar ben ik heel blij om, het gaat helemaal goed komen met ons.



En dat gun ik jullie ook allemaal, stuk voor stuk, dat je je gevoelens een plekje kunt geven en dat je leven niet meer alleen om nr 2 draait.



X

Hallo allemaal, daar ben ik ook weer eens. Ik geloof dat mijn langste tijd op dit topic erop zit.

Vanmiddag kwam 2 tijdens zijn werk even langs, hij moest toch ind e buurt zijn. Hij wist dat ik alleen thuis was. Het duurde niet lang of er werd gezoend, echt voor het eerst heftig gezoend met alles erop en eraan.

Maar ik voelde er niks bij. Ja, mijn lijf reageerde wel en zo, maar ik had niet meer het idee van ik zou mijn nr 1 verlaten voor deze jongen.

Heel gek, ik dacht juist dat als ik hem eenmaal eens echt goed te pakken zou nemen, dat dan het hek van de dam zou zijn.

Maar nee, toen hij wegging vond ik het ook wel best eigenlijk.

Diep in mijn hart ben ik heel blij dat ik dit heb 'ontdekt' want ik bleef maar doorsukkelen met van die vage verlangens.

En nu ben ik er op deze (niet zo heel nette) manier achter gekomen dat mijn gevoelens voor mijn eigen 1 sterker zijn dan die voor 2.

Ik kan het nu eindelijk voor mezelf afsluiten en weet dat ik er dan niet echt rouwig of verdrietig om zal zijn.

Goh, vanavond maar eens lekker koken voor mijn mannetje

...

Even snel - even niet hier geweest, maar weer tweeenhalve dag bij nr. 2 in de buurt geweest. Ik dacht dat ik over hem heen was. Vooral omdat ik me af en toe behoorlijk ergerde aan hem.



Maar...



Ik ben weer helemaal verliefd. Gek genoeg kan ik zo zijn "fouten" en onhebbelijkheden opdreunen. En toch vallen die zo in het niet bij alle leuke kanten die hij ook heeft.



Vraagje aan iedereen van jullie die al verder gegaan is... Hoe lang duurde dat? Hoe begon het? Binnenkort zijn we 10 dagen bij elkaar (voor werk!). Als ik in een verliefde roes ben, dan wil ik dat er van alles gaat gebeuren, maar natuurlijk moet ik het tegengehouden.



Wie heeft bij jullie ooit de eerste stap gezet tussen jou en je nr. 2? Hoe?



En natuurlijk: hoeveel spijt heb je daar van gehad?



Ik ga zo eerst eens bij iedereen lezen en dan ga ik weer eens reageren.