twee liefdes...........nieuw topic...

Hallo allemaal,

Even snel een berichtje. Mega, ik wens je heel erg veek sterkte met alle emoties, twijfels, hug!!! Probeer zonder die rose bril (ik weet het, is bijna niet mogelijk) alles op een rijtje te zetten. Zolang je te emotioneel bent, is het eigenlijk niet mogelijk om een juiste beslissing te nemen, maar dat weet jij vast ook wel.

Southern, bedankt voor je begrip, knap dat je hier mee kunt lezen, schrijven!

Puk, ik snap je boosheid, je emoties, je gevoelens. Ik geloof zeker dat je in de loop van de tijd milder wordt, maar vind het toch erg knap van je dat je nr. 1 een kans geeft, dat je voor je huwelijk en nr. 1 kunt blijven gaan.

Ikkezelf, ik begrijp ook niet wat je wilt bereiken hier, maar ach....., zal wel aan mij liggen........



Anna, Thea, Daisy, Muril, Caafje, Flamenco, Houvanjezelf en alle anderen: heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!



x Knipoogje

Goedemorgen allemaal. Mega, wat een moeilijke situatie. Ik begrijp zo goed hoe je je zult voelen want ik zit er midden in. Mijn nr2 heeft bij mij ook heel veel los gemaakt wat ik jaren had weg gestopt. Hij overspoelde mij met zoveel liefde, riep gevoelens bij me op waarvan ik dacht dat ze niet bestonden en als ze bestonden dat die niet voor mij waren weggelegd. En voor een buitenstaander zal het waarschijnlijk allemaal overdreven klinken maar ik weet dat het echt is. Ik weet dat nr2 en ik het heel goed samen zouden hebben, dat we van elkaar houden en als de omstandigheden anders waren geweest, waren we allang samen. Maar ik hou ook van mijn man. En nu probeer ik mijn gevoelens voor nr2 een andere plaats in mijn leven te geven. Mijn man heeft het er heel moeilijk mee maar begint te begrijpen dat ik van nr2 hou en dat die gevoelens niet zomaar verdwijnen en dat ik hem soms heel erg mis.

Ik voel me schuldig ten opzichte van nr2. Dat ik hem nu zo laat vallen. Ik was voor hem zijn vriendin met wie hij alles deelde. En nu is hij alleen en ik weet hoe erg hij mij mist. Ik kan er niet te veel bij gaan stil staan dat we nooit meer samen zullen zijn, dat we nooit meer de heftige gevoelens zullen delen die we gedeeld hebben, want dan zit ik de hele dag weer te huilen. Ik heb gekozen en ik moet verder. Ik ben dankbaar dat ik mijn man heb, en hoop dat mijn nr2 ooit iemand vind aan wie hij alle liefde kan geven die hij mij gaf.

Mega, ik wens je heel veel sterkte. En sterkte voor alle deelnemers aan dit topic.

Flamenco: wat verwoord je het mooi, precies hoe ik het voel. Met het verschil dat mijn nr2 niet alleen is maar ook zijn best doet om zijn relatie weer helemaal ok te krijgen. Maar het is moeilijk om het idee hoe je het samen had kunnen hebben los te laten. En dat kost inderdaad veel tranen. In het korte contact dat we vorige week hadden merkte ik ook hoe erg hij mij mist en hoe vaak hij aan me denkt. Toch hebben we het daarbij kunnen laten en daarna geen contact meer gehad. Ik ben blij dat we dit allebei kunnen.

Knipoogje, bedankt voor je hart onder de riem. En dat je net als ik Ikkezelf niet begrijpt....

Flamenco, wat een verdriet hé? Er hoeft ook maar iets te gebeuren en ik krijg de tranen in m'n ogen. Ik probeer me continue te vermannen, maar soms als ik alleen ben,

Ik heb nog geen keuze gemaakt, wil nog geen keuze maken, kan nog geen keuze maken. Ik ga eerst een andere baan zoeken, dat is al duidelijk en hoop dat ik daardoor iets afstand kan nemen van nr. 2. Want het ging ook wel heel snel en heel heftig. Zagen elkaar 2, soms wel 3 keer per week; belden elke dag een aantal keren, dus gewoon te veel. Wellicht dat het straks wat beter gaat.

En heb je helemaal gebroken met nr. 2? Oef, wat een kracht moet je dan hebben! Als er zoveel liefde is, dan is dat denk ik de moeilijkste beslissing uit je leven.... Vandaar dat ik het ook nog steeds uitstel!

Liefs allemaal

Muril, voor jou natuurlijk ook een

Voor iedereen die een zo'n onmogelijke positie zit

Mega wat een mega-ellende heb je nu toch. Ga nu inderdaad nog niet beslissen, het is allemaal een soort overstroming van gevoel en emotie en dan kan je alleen beslissen als je dingen eigenlijk al zeker weet. Zolang je nog twijfelt zou ik nu geen beslissing nemen.

Je zegt dat het erg snel ging en veel was. Dat geeft een roze bril van geluk in een groot roze luchtkasteel. Dat mag hoor, maar verwar dit niet met het gewone leven.

Probeer inderdaad een andere baan te zoeken of je te laten overplaatsen (als dat kan), neem wat verlof op in ieder geval creeer rust. Ik weet nu hoe het thuis is maar besteed ook positieve aandacht aan je man, pak die roze bril eens en kijk zoals jaren geleden naar hem. Ik weet niks van je Nr1-relatie maar het is moeilijk om te horen dat je partner verliefd is op een ander. Geef hem ook wat ruimte voor zijn gevoel en toon ook begrip voor zijn eventuele verwardheid.

Het klinkt een beetje berekenend maar als je nog niet weet wat je wilt kan het geen kwaad om thuis ook de boel drijvend te houden.

Van mij hoef je niet bij je Nr.1 te blijven hoor (misschien dat je dat denkt omdat ik zo'n nr1 was) maar ik probeer je alleen dingen mee te geven die het thuis rustiger houden. Ook al ga je uiteindelijk alleen verder (of met nr2) probeer ook respect en geduld voor je nr1 op te brengen.

Sterkte in ieder geval.

Nou dames ik zal het een en ander eens proberen te verduidelijken. Voor degenen die nog houden van hun echte partner: begin eens eerst tot 2(000.000) te tellen voordat je vanuit je verliefdheid vanaf je roze wolkje (wat jullie dus liefde noemen) beslissingen gaat nemen die niet meer terug te draaien zijn.



Een van de dames schreef het ergens al "is deze man, deze nr 2, nu echt zo veel aparter, beter, geweldiger etc. etc" dan mijn huidige partner. Het lijkt er op vanuit je verliefdheid maar doordat je in het normale leven eigenlijk bitter weinig samen echt samenleven hebt meegemaakt is de kans op overidealiseren ontzettend groot. Als je met je nr. 2 verder zou gaan zullen ook zijn gebreken ne tekortkomingen aan het licht gaan komen en zul je je daar net zo op gaan ergeren als je nu doet bij je echte partner.



Vraag je eens af waarom zo een "geweldige" man niet zonder meer gelukkig is met zijn echte partner en waarom de echte partner misschien niet zo dolgelukkig is met hem. Ik ga er even van uit dat zijn vrouw echt geen kreng is. Was dat wel zo dat zijn het ontzettende slappe lummels als ze daar zo lang bijgebleven zijn. Zijn vrouw is dus geen kreng, maar er is misschien iets mis binnen hun relatie. Om een leuke relatie voor beiden boeiden te houden heb je 2 mensen nodig zie zich daar beide blijvend voor in moeten blijven zetten. Het schijnt dus de schorten aan de inzet van BEIDEN. Je nr. 2 schiet daarom ook gewoon te kort, heeft daarmee gewoon zijn onvolkomenheden waar jij met hem in een relatie waarschijnlijk net zo goed tegen aan zou lopen. Hij kan tegen jullie zeggen wat hij wil maar hij heeft zonder meer een eigen aandeel in het geheel hoe het nu bij hem thuis is. Daarbij mis je vaak ook nog eens de andere kant van het verhaal waardoor het geheel aardig eenzijdig gekleurd gebracht kan worden en blijven. Ben je dan nog eens verliefd op hem dat wil je maar al te graag zijn kant van het verhaal geloven.



Mega jij houd nog van je man. Jij hebt hem (dapper hoor) meegedeeld dat je verliefd bent. Bij je nr. 2 thuis is het bedrog uitgekomen. Zijn vrouw schrijft jou een mail. Zeer waarschijnlijk reageer je daar compleet niet op. Zeer waarschijnlijk zal je nr. 2 thuis de zaak, wat hij met jou had, bagataliseren. Zijn vrouw zou zich daarin wel eens niet kunnen vinden en niet voldoende antwoorden kunnen krijgen. Kans is dan reeel aanwezig dat je zeer binnenkort door je eigen man verblijd wordt met een telefoontje dat hij gepleegd heeft met iemand die hem gebeld heeft. Kans is ook aanwezig dat hij je een brief onder de neus duwt die geschreven is door de partner van nr. 2. Je bent al door Puk gewaarschuwd om nu beter eerlijk te zijn waardoor je misschien veel erger voor kunt zijn. Aan jou om het risico te nemen waarbij het zwaard van damocles dagelijks boven je hoofd zal blijven hangen.



Nou ga er maar eens van uit dat dit gaat escaleren Mega. Ik schets een praktijksituatie die de jouwe zou kunnen gaan worden.

Parter van nr. 2 neemt contact op met de partner van nr. 1. Alle leugentjes die mevr. x en haar nr. 2 in hun hoofd hadden worden steeds weer door beiden partners (door onderling overleg) finaal onderuit gehaald. Mevr. x gaat voor haar nr. 2. Zij gaat er van uit dat ze haar kids mee neemt en haar nr. 1 alleen verder mag gaan met een omgangsregeling. Dat viel even ontzettend vies tegen want de rechter besliste anders. Pap 1 bleef niet alleen maar kreeg de kids toegewezen. Mevr. x kreeg omgangsrecht van 1 weekend in de 2 weken.Pap 1 wou goed voor de kids zorgen en ging daar voor minder werken. Mevr. x moest op grond daar van kinderalimentatie gaan betalen en tevens partneralimentatie aan pap 1. Financieel terug naar bijstandsniveau.

Nr. 2 kreeg zijn kids niet toegewezen en mocht ook flink partner en kinderali gaan dokken met daarbij een omgangsrecht van 1 weekend in de 2 weken.

Maarrrrrrrr wat ze samen wouen vanuit hun liefde was geschiet. Ze konden met elkaar verder met alle trammelant van 2 gebroken gezinnen en een flinke financiele aderlating. Daarnaast de hele omgeving en familie over hun heen want zij waren en slotte de vreemdgangers die betrapt werden en dit allemaal veroozaakt hadden. Daar zit je dan s'avonds met je liefde op de bank, beider ultieme droom uitgekomen. Beiden mis je de kinderen, beiden ken je elkaar niet eens echt, beiden zien elkaars tekortkomingen, beiden hebben het moeilijk want er is zo veel overhoop gehaald, de verliefdheid is snel over want dit is het echte leven. Vraag je eens af of jullie (verliefdheid) liefde daar tegen bestand zal zijn. Hoe groot is het risico dat beiden samen van de drup in de regen terecht komen?



Hou je nog van je partner dan think twice. Zet je nr. 2 helemaal aan de kant want zonder lukt het niet om je relatie weer nieuw leven in te blazen. Verdriet mag je er best over hebben. Beter nu verdriet dan later een hoop ellende voor veel mensen vanuit een onbezonnen aktie gepleegd door 2 mensen.

Hou je niet meer van je partner dan zul je eens eieren voor je geld moeten kiezen zonder dat een nr. 2 daar een rol in speelt. Kies dan onafhankelijk voor je eigen en kijk van daaruit wat de wereld misschien nog voor jou te bieden heeft.



Zet die verblindende meisjes van 16 verliefde bril eens af en kijk er eens van een afstandje na. Adviseer je vriendin in die situatie eens waarbij jij je eigen beste vriendin bent. Bekijk het eens rationeel, probeer het althans.

Mega en dan nog even het volgende:



Stel je nr.2 blijft toch mooi thuis onder het mom van "jij gaat toch niet voor mij en met mij". Hij heeft bij jou neergelegd dat zijn huwelijk al niets meer voor stelt. Kun jij dan nog respect opbrengen voor een man die dan toch maar thuis blijft omdat zijn nieuwe gespreidde bedje niet voor hem klaar staat ? Wil je een man als partner of een kind dat niet eens het lef heeft om eerst eens op eigen benen te gaan staan. Misschien komt hij "ja maar de kids daar blijf ik voor want van haar hou ik niet meer". Ook dat is superslapjanus gezwam.

ikkezelf volgens mij heb je hier ook ervaring mee? Ik herken de scenario's uit eigen ervaring en uit ervaringen in mijn omgeving. Je schrijft heel duidelijk hoe de realiteit kan zijn.

Puk, wat een fijne reactie! Ik probeer nu ook echt rust te creëren en niets te forceren. En inderdaad, ik moet mijn nr.1 in een ander licht proberen te zien. Maar zoals hij een aantal jaren geleden was (voordat de kinderen er waren), haha, laat ik dat maar niet doen, want dan was ik weg. Nee, zonder gekheid. Sinds hij vader is geworden, is het een hele fijne man geworden. Maar......nog steeds erg introvert, kan nog steeds moeilijk zijn gevoelens uiten, enz. Maar ik doe echt mijn best!

Ikkezelf: 2e alinea mee eens! Ik zie nr. 2 alleen maar op z'n best.

3e Alinea. Gedeeltelijk mee eens. Natuurlijk, ik hoor nu zijn kant van het verhaal. Alleen heb ik het genoegen gehad (ahum) om zijn nr. 1 een paar keer aan de telefoon te hebben gehad om te vragen of ze hem (mijn nr. 2) aan de telefoon mocht, terwijl ik gewoon thuis aan het werk was, of alleen onderweg. Nu, echt vriendelijk was ze niet! En ik heb haar in levende lijve ook een paar keer ontmoet. Ook toen er nog niets speelde tussen ons; ik was al 10x dood geweest door haar blikken. Ik bedoel maar.....

4e Alinea: Daar ben ik ook bang voor.

5e Alinea. Misschien raar, maar ik zou dus nooit, mocht ik weggaan bij nr. 1, gelijk gaan samenwonen met nr. 2. Is praktisch ook niet mogelijk; hij woont en werkt in het zuiden van het land, ik in het noorden. Maar ik had het al eerder gezegd. Ik zal niet bij mijn nr. 1 weggaan om een andere relatie, maar omdat onze relatie niet meer goed is. Tuurlijk, de andere relatie heeft invloed, dat weet ik ook, maar zal van mij uit niet de reden zijn. Ja, en als het escaleert, misschien wel zijn reden...

6e Alinea. Ikkezelf, het is geen onbezonnen aktie. Maar ik had het ook al in een reactie van mij aan Flamenco gezegd,: "Ik heb nog geen keuze gemaakt, wil nog geen keuze maken, kan nog geen keuze maken". En dat is nu gewoon zo. Wel erg moeilijk en energievretend. En ik weet dat ik binnenkort een keuze moet maken, want dit houd ik niet vol.

7e Alinea. Tja, rationeel bekijken is moeilijk, maar het moet, ik weet het. En wat de leeftijd van 16 betreft, ahum, ben 30 jaar ouder...



Maar Ikkezelf, bedankt voor je uitleg. Het zet me aan het denken.



Mega

Puk inderdaad heb ik een aantal gevallen van heel dichtbij mee mogen maken. Ik kan daar alleen maar uit concluderen "als er thuis nog houden van mogelijk is dan ga daar volledig voor". Verliefdheid (die hier veel te vaak liefde genoemd wordt) gaat van zelf over als je deze niet meer voed en houdt daarnaast tevens op met idealiseren van iets wat de werkelijkheid nog niet eens gekend heeft .



Ik lees in mega haar stukken nog meer dan voldoende liefde voor en houden van haar echte partner om op grond daar van haar verliefdheid samen met hem prima te kunnen overleven.

En wat de leeftijd van 16 betreft, ahum, ben 30 jaar ouder...



schijnt dat leeftijd niets uit maakt want hier schrijven tal van vrouwen over hun geweldige nr. 2 op een meisjesmanier waar mijn dochter van 16 nog een puntje aan kan zuigen. Nu willen volwassen vrouwen natuurlijk af en toe ook nog eens meisje zijn en vinden wij jongetjes dat dan best wel leuk.

Gedeeltelijk mee eens. Natuurlijk, ik hoor nu zijn kant van het verhaal. Alleen heb ik het genoegen gehad (ahum) om zijn nr. 1 een paar keer aan de telefoon te hebben gehad om te vragen of ze hem (mijn nr. 2) aan de telefoon mocht, terwijl ik gewoon thuis aan het werk was, of alleen onderweg. Nu, echt vriendelijk was ze niet! En ik heb haar in levende lijve ook een paar keer ontmoet. Ook toen er nog niets speelde tussen ons; ik was al 10x dood geweest door haar blikken. Ik bedoel maar.....



Waarom blijft zo een man dan nog bij zo een vrouw? Is het een dusdanige slapjanus dat hij niet eens in staat is om voor zijn eigen te kiezen zonder dat er al een gespreid bedje klaar staat. Waarschijnlijk (spreek uit ervaring) zou het hem donders goed doen om eens eerst een tijd compleet zijn eigen boontjes te moeten doppen. Als hij tips nodig heeft hoe een wasmachine te booten kan hij bij mij terecht.

Ik denk dat je gelijk hebt ikkezelf, als er nog liefde is ga er dan voor, maar ik weet hoe moeilijk het is, dus die liefde en de wil moeten er zijn.

Lieve meiden,

Lang niet geschreven. Pc stuk. Heb jullie wel gemist hoor. Wat een emoties allemaal. Fijn dat we dat kunnen delen. Heb er vaak over gedacht wat beter is: stiekem een relatie met nr. 2 of zoals ik nu heb: een relatie met nr. 2 waarvan nr. 1 op de hoogte is. Als ik zie wat dit allemaal met nr. 1 doet, zou ik denk ik toch voor de stiekeme relatie kiezen, hoewel nr. 1 zegt dat hij in dat geval gelijk een punt achter ons huwelijk zou zetten. Nr. 1 is erg onzeker, wil steeds horen dat het allemaal goed komt, waarop ik alleen kan zeggen dat ik daar mijn best voor wil doen, garanties kan ik niet geven. En nr. 2 opgeven, slapjanus dat ik ben, kan ik ook niet. Ik zie nr. 2 nu eens per maand een dag en verder sms, mail en soms een telefoontje. Het blijft allemaal vreselijk verwarrend. De vertrouwdheid en het gedeelde verleden en kids met nr. 1 en al het nieuwe met nr. 2. De klik, alle overeenkomsten. Nr. 1 is erg lief voor me, (weet ook niet wat me overkomt, want dat ken ik helemaal niet van hem) maar ik heb moeite met bepaalde intimiteiten met hem, terwijl ik daar met nr. 2 juist plezier aan beleef. Dit zo opschrijvend voel ik me best slecht. Loslaten is de kunst van het leven zeggen ze wel eens. Nou, die beheers ik dus niet, hierin niet tenminste.



Ik zal later nog op jullie afzonderlijk reageren. Intussen heel veel sterkte en een big hug! J.

Pff ik lees al lang en schrijf al lang mee op het minnaressentopic, daar was ik in het begin verbaasd door de verhalen. Ik las daar ook meer verdrietige dingen als leuke dingen.

Sinds kort lees ik hier en post ik hier even. Wat van buitenaf leuk en spannend klinkt, wordt toch heel anders als je wat verder leest. Het lijkt me verschrikkelijk om twee liefdes te hebben. Wat een dilemma moet dat zijn. Zeker in die gevallen waarin er sprake is van een stap na de roze bril. Brrr, kan je ooit volledig leven vraag ik me af. Of zijn er behoeftes die je bij A wel kwijt kan en niet bij B. Lijkt me moeilijk, zit je bij B terwijl je A nodig hebt of andersom. Verwarrend lijkt me ook voor jezelf.

Dan maar mijn verhaal, ook niet makkelijk, maar wel duidelijk voor mezelf.

Ik wil jullie allemaal veel sterkte, kracht en wijsheid wensen. Ondanks dat ik altijd van mening zal blijven dat jullie Nr1 op de hoogte moet worden gesteld, heb ik veel geleerd door hier te lezen. Zwart/wit is het niet, dat begrijp ik nu.

Als ik zie wat dit allemaal met nr. 1 doet



moet dit niet zijn: als ik zie wat mijn gedrag met nr.1 doet?



Je kijkt er naar, staat er bij, en doet er niets meer mee dan gewoon doen van hetgene dat alleen ten gunste van jou uitpakt. Hou jij wel van je partner? Zo ja waarop baseer je dat houden van dan? Zo nee, wat houd je nog daar?

En toen werd het stil. Zou het zo kunnen zijn dat de nr's 2 samen met hun echte nr. 1's op kerstbomenjacht zijn en die daarna heel gezellig met hun echte gezinnetje optuigen? Misschien doen ze dan wel naar jou toe of het een klote job is maar stiekum genieten ze.



En jij "de arme stakker, hij moet die (volgens HAAR voorschriften) klote kerstboom van HAAR gaan halen, die met nog zand er aan in de kofferbak zeulen terwijl hij juist zijn zo geliefde statussymbool auto helemaal gepoetst heeft, daarna dat stomme ding ook nog optuigen met die kids want ten slotte ben je dan toch nog vader en dat moet je aantonen"



Hoe wreed

En dat .. terwijl hij voor jou als nummer x op zijn knieen, vanuit pure liefde, als allereerste daad smorgens heel vroeg op zijn spaarzame vrije dag door het modderige veld zou gaan kruipen. Uren zou besteden om speciaal voor JOU de meeste geweldige en gewillige kerstboom met zijn afgekloven vingernagels persoonlijk uit zou graven. En daarna vol trots en liefde bij jou thuis zou komen met die klote boom met "schat ik heb ontzettend afgezien maar wel helemaal voor jou". Jij daarop vertederd en liefdevol naar hem zou kijken, hem een kopje chocolademelk zou bereiden wat perfect op de juiste temperatuur is (shit is op even naar de super rennen) . En dat ritueel gaat zich dan voor de komende x x 10 jaar jaar iedere keer weer herhalen.

Daar kan je eigen man toch niet tegen op.

Hallo allemaal,

Even gewoon mijn gevoelens van me afschrijven nu hier, jullie postings allemaal gelezen hoor! Hug!!!

Ook even een andere kant van het verhaal, ik durf het bijna niet te schrijven hier, maar wil dit toch ook met jullie delen, even van me afschrijven.

O meiden, ik ben zo vreselijk gelukkig, blij! Alles zit mee op dit moment! Ik weet wel dat mijn moeilijke tijd, mijn emotionele achtbaan ook weer komt, maar nu, nu geniet ik van dit moment en koester het.

Weinig contact met nr. 2, maar die keren dat we contact hebben, is het zo intens, zo samen delen. Dat is normaal ook wel zo, maar nu is het intenser. Dat komt natuurlijk ook omdat nr. 2 het heel moeilijk heeft, maar het is zo mooi, zo heerlijk om ook deze moeilijke periode met elkaar te delen.

Ook met nr. 1 is het fantastisch, we hebben hele inhoudelijke gesprekken tot 's avonds laat, ook hier delen. Misschien ligt het aan de tijd van het jaar...., december.... Maar het is zo fijn, zo heerlijk om met deze twee liefdes zo'n ontzettende diepe band te hebben. Ik geniet, ik koester! En ja, deze periode, dit moment geef ik een plekje diep in mijn hart.

Sorry, dat ik tussen al deze moeilijke, emotionele postings mijn posting zet, maar ik moest het echt even kwijt, even delen.



Ik wens jullie allemaal heel erg veel sterkte!

x Knipoogje

Dat komt natuurlijk ook omdat nr. 2 het heel moeilijk heeft, maar het is zo mooi, zo heerlijk om ook deze moeilijke periode met elkaar te delen.

Ook met nr. 1 is het fantastisch, we hebben hele inhoudelijke gesprekken tot 's avonds laat, ook hier delen. Misschien ligt het aan de tijd van het jaar...., december....



wawwwwwwww mag je mamma spelen voor je nr 2 ? Geweldig toch dat hij het moeilijk heeft, jij daar van kunt genieten en je nr. 1 ook nog eens onwetend niets te kort komt. Wat mooiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

Ook met nr. 1 is het fantastisch, we hebben hele inhoudelijke gesprekken tot 's avonds laat, ook hier delen.



Volgens mij mis ik iets en je nr 1 net zo maar minder vanuit complete onwetendheid, je zit dan gewoon te liegen dat je barst

En ja, deze periode, dit moment geef ik een plekje diep in mijn hart.



egoisme schijnt moeilijk vast te leggen te zijn op een harddisk en daarnaast heel bevattelijk te zijn voor virussen en spam

Sorry, dat ik tussen al deze moeilijke, emotionele postings mijn posting zet, maar ik moest het echt even kwijt, even delen.



zal ik wel even voor mijn eigen spreken, wat delen ????????

knipoogjes



ben jij nu echt zo een domme simpele doos zoals je je steeds weer presenteert hier ? Voor alle anderen op dit topic kan ik een hoop respect opbrengen in hun strijd en hun echt nadenken maar voor jou lukt het mij echt niet.