Relaties
alle pijlers
Uit elkaar? En de kinderen dan!
dinsdag 10 juni 2008 om 10:40
Ik zit met een mega probleem en ik kom er niet uit. Ik hoop dat ik van jullie tips en ideeën aangereikt kan krijgen, waar ik verder mee kan. Het volgende is aan de hand.
Voor degene die ook het 2 liefdes-topic meelezen, weten dat ik zeer waarschijnlijk ga scheiden. Reden hoef ik nu niet uit te leggen. Mijn echtgenoot heeft 2 jaar geleden een andere baan gekregen. Hij moet daarvoor 1 uur reizen, 2 uur per dag dus. Doordat hij een leidinggevende functie heeft, moet hij ook veel voor- en nabereidend werk doen. Hij maakt dus een werkdag van 10 uur (inkl. pauzes). Oftewel heel simpel; hij is van 06.00 tot 18.00 uur weg.
Ik ben druk bezig met werk te zoeken. Ik wil mijn eigen boontjes doppen en mijn (ex)echtgenoot hoeft mij niet te onderhouden. Ik woon in een gebied waar het lastig is om voor 4 of 5 dagen iets te vinden, dus ik zal ook moeten reizen. Dus ook van 08.00 tot 17.30 uur afwezig zijn.
Wij hebben 2 kinderen die op het voortgezet onderwijs zitten. Nu nog in de laagste klassen, maar ze hebben sowieso nog zorg nodig, logisch.
Ik zou heel graag met m'n bijna ex willen afspreken dat we om beurten voor de kinderen zorgen. Het liefste zou ik zien dat de kinderen in het huis zouden blijven, om de week hij of ik bij hen en dat de ander dan ergens anders verblijft.
Maar hij legt nu de vraag bij mij neer: "hoe wil je dat met de kinderen regelen? Ik ben van zes tot zes weg, dus ik kan niets door de week".
En dan denk ik: "En ik dan? Hoe moet ik dat dan doen?"
Ik weet dat het voor hem vreselijk moeilijk zal zijn, maar hij zou toch ook wat moeten regelen als ik, laten we het maar gewoon zeggen, kom te overlijden? Of als ik, iets minder dramatisch, lange tijd in een ziekenhuis moet verblijven.
Als ik in de week onze kinderen heb, en ik ben bang dat het daar op uit draait, dan moet ik toch ook oppas ed. regelen?
Zie ik het nu helemaal verkeerd? Hoe hebben jullie dit opgelost?
Graag een discussie hierover.
Groeten, Mega
Voor degene die ook het 2 liefdes-topic meelezen, weten dat ik zeer waarschijnlijk ga scheiden. Reden hoef ik nu niet uit te leggen. Mijn echtgenoot heeft 2 jaar geleden een andere baan gekregen. Hij moet daarvoor 1 uur reizen, 2 uur per dag dus. Doordat hij een leidinggevende functie heeft, moet hij ook veel voor- en nabereidend werk doen. Hij maakt dus een werkdag van 10 uur (inkl. pauzes). Oftewel heel simpel; hij is van 06.00 tot 18.00 uur weg.
Ik ben druk bezig met werk te zoeken. Ik wil mijn eigen boontjes doppen en mijn (ex)echtgenoot hoeft mij niet te onderhouden. Ik woon in een gebied waar het lastig is om voor 4 of 5 dagen iets te vinden, dus ik zal ook moeten reizen. Dus ook van 08.00 tot 17.30 uur afwezig zijn.
Wij hebben 2 kinderen die op het voortgezet onderwijs zitten. Nu nog in de laagste klassen, maar ze hebben sowieso nog zorg nodig, logisch.
Ik zou heel graag met m'n bijna ex willen afspreken dat we om beurten voor de kinderen zorgen. Het liefste zou ik zien dat de kinderen in het huis zouden blijven, om de week hij of ik bij hen en dat de ander dan ergens anders verblijft.
Maar hij legt nu de vraag bij mij neer: "hoe wil je dat met de kinderen regelen? Ik ben van zes tot zes weg, dus ik kan niets door de week".
En dan denk ik: "En ik dan? Hoe moet ik dat dan doen?"
Ik weet dat het voor hem vreselijk moeilijk zal zijn, maar hij zou toch ook wat moeten regelen als ik, laten we het maar gewoon zeggen, kom te overlijden? Of als ik, iets minder dramatisch, lange tijd in een ziekenhuis moet verblijven.
Als ik in de week onze kinderen heb, en ik ben bang dat het daar op uit draait, dan moet ik toch ook oppas ed. regelen?
Zie ik het nu helemaal verkeerd? Hoe hebben jullie dit opgelost?
Graag een discussie hierover.
Groeten, Mega
dinsdag 10 juni 2008 om 11:21
Ik kan me goed voorstellen dat je dat graag wil, samenleven met je vriend. Maar ik zou nu eerst 's gortdroog gaan bekijken hoe je dit gaat regelen met je man en je kinderen, geheel los van nieuwe partners en romantische motieven .
Het wordt wrs nog best een moeilijke periode voor je kinderen, dat moet eerst goed lopen. Vandaaruit kun je verder gaan denken hoe je je toekomst voor je ziet. Aan de ene kant is dat best zwaar, aan de andere kant geeft het ook rust om de focus te leggen op de voor nu belangrijkste dingen. De rest zal vanzelf duidelijk gaan worden, er zal weer meer ruimte voor komen en dan is het de juiste tijd om kritisch na te gaan denken daarover denk ik.
Maar da's makkelijk gezegd als buitenstaander, dat besef ik .
Het wordt wrs nog best een moeilijke periode voor je kinderen, dat moet eerst goed lopen. Vandaaruit kun je verder gaan denken hoe je je toekomst voor je ziet. Aan de ene kant is dat best zwaar, aan de andere kant geeft het ook rust om de focus te leggen op de voor nu belangrijkste dingen. De rest zal vanzelf duidelijk gaan worden, er zal weer meer ruimte voor komen en dan is het de juiste tijd om kritisch na te gaan denken daarover denk ik.
Maar da's makkelijk gezegd als buitenstaander, dat besef ik .
dinsdag 10 juni 2008 om 11:23
quote:mega schreef op 10 juni 2008 @ 10:40:Maar hij legt nu de vraag bij mij neer: "hoe wil je dat met de kinderen regelen? Ik ben van zes tot zes weg, dus ik kan niets door de week".
Heerlijk zo'n houding, daar kan je echt wat mee.
Lijkt me vrij simpel.
Als je niet kunt werken omdat hij zijn zorg niet op orde krijgt omdat hij liever onveranderd blijft werken in een veranderde situatie, dan mag hij jouw gemis aan salaris ophoesten.
En niet piepen dat dat ongeëmancipeerd is.
Niet gaan werken omdat je man geen oplossing heeft voor zijn zorgprobleem, dat is ongeëmancipeerd.
Heerlijk zo'n houding, daar kan je echt wat mee.
Lijkt me vrij simpel.
Als je niet kunt werken omdat hij zijn zorg niet op orde krijgt omdat hij liever onveranderd blijft werken in een veranderde situatie, dan mag hij jouw gemis aan salaris ophoesten.
En niet piepen dat dat ongeëmancipeerd is.
Niet gaan werken omdat je man geen oplossing heeft voor zijn zorgprobleem, dat is ongeëmancipeerd.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:23
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 juni 2008 @ 11:19:
Eigenlijk is het natuurlijk wel krom ; zolang jullie samen waren vond je het best het van 1 salaris te doen omdat jij voor jullie kinderen zorgde ........ nu komt er een scheiding en wil je niet " onderhouden " worden en moet hij ineens ook voor de kinderen meer thuis zijn . Die vragen ( wat als ik kom te overlijden ) waren al langer van toepassing , toch ?
Bianca, even een misverstandje uit de weg halen. Ik heb altijd gewerkt, heb in mijn laatste baan relatie gekregen met opdrachtgever, baan opgezegd (oftewel geen verlenging gekregen naar 1 jaar) dus een WW-uitkering kunnen krijgen.
Maar logisch dat je dat even afvroeg.
Eigenlijk is het natuurlijk wel krom ; zolang jullie samen waren vond je het best het van 1 salaris te doen omdat jij voor jullie kinderen zorgde ........ nu komt er een scheiding en wil je niet " onderhouden " worden en moet hij ineens ook voor de kinderen meer thuis zijn . Die vragen ( wat als ik kom te overlijden ) waren al langer van toepassing , toch ?
Bianca, even een misverstandje uit de weg halen. Ik heb altijd gewerkt, heb in mijn laatste baan relatie gekregen met opdrachtgever, baan opgezegd (oftewel geen verlenging gekregen naar 1 jaar) dus een WW-uitkering kunnen krijgen.
Maar logisch dat je dat even afvroeg.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:23
Waarom wil je niet 'onderhouden'worden.
Je maakt het jezelf enorm moeilijk, en daarna ga je lopen miepen en piekeren?
Alimentatie is er niet om nike-schoenen van te kopen.
Dat scheelt je weer 1 of meerdere dagen werken. Bovendien zijn pubers en levensonderhoud daarvan geldvreters.
Ze kunnen prima voor zichzelf zorgen. Maar ben je van 06.00 tot 18.00 weg, ga dan aub echt niet geloven dat ze braaf huiswerk maken tot jij/hij thuiskomt..
Ze kunnen zich redden, maar een beetje toezicht kan geen kwaad.
Je maakt het jezelf enorm moeilijk, en daarna ga je lopen miepen en piekeren?
Alimentatie is er niet om nike-schoenen van te kopen.
Dat scheelt je weer 1 of meerdere dagen werken. Bovendien zijn pubers en levensonderhoud daarvan geldvreters.
Ze kunnen prima voor zichzelf zorgen. Maar ben je van 06.00 tot 18.00 weg, ga dan aub echt niet geloven dat ze braaf huiswerk maken tot jij/hij thuiskomt..
Ze kunnen zich redden, maar een beetje toezicht kan geen kwaad.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:23
quote:mega schreef op 10 juni 2008 @ 11:16:
[...]
Dit is een zeer groot dilemma. Hier heb ik ook over nagedacht. Zoals in het topic 2 liefdes staat, ben ik heel veel gaan houden, en andersom ook, van een andere man. En willen we als de rust is weergekeerd na een periode gaan samenleven. En die periode wil ik ook ruim nemen. Maar dat zou betekenen dat de kinderen weer naar een andere school zouden moeten?? Want dan zouden we ook moeten verhuizen; hij heeft een eigen bedrijf 200 km. van waar ik nu woon. Waarom zouden de kinderen met JOU mee moeten verhuizen ? Misschien blijven ze liever bij hun vader .
Maar ja, dat realiseer ik me nu ook, van dat samenleven kan de eerste jaren ook niet zoveel worden als ik mijn ex en ik om de week voor de kinderen zorgen.
Natuurlijk, ik wìl voor mijn kinderen zorgen, ik wìl ze niet tekort doen. Maar ik wil ook zo graag met mijn grootste liefde samenleven. Oh, keuzes, keuzes.......En de keuze om te latten in de week dat de kinderen bij hun vader zijn , heb je die overwogen ?
[...]
Dit is een zeer groot dilemma. Hier heb ik ook over nagedacht. Zoals in het topic 2 liefdes staat, ben ik heel veel gaan houden, en andersom ook, van een andere man. En willen we als de rust is weergekeerd na een periode gaan samenleven. En die periode wil ik ook ruim nemen. Maar dat zou betekenen dat de kinderen weer naar een andere school zouden moeten?? Want dan zouden we ook moeten verhuizen; hij heeft een eigen bedrijf 200 km. van waar ik nu woon. Waarom zouden de kinderen met JOU mee moeten verhuizen ? Misschien blijven ze liever bij hun vader .
Maar ja, dat realiseer ik me nu ook, van dat samenleven kan de eerste jaren ook niet zoveel worden als ik mijn ex en ik om de week voor de kinderen zorgen.
Natuurlijk, ik wìl voor mijn kinderen zorgen, ik wìl ze niet tekort doen. Maar ik wil ook zo graag met mijn grootste liefde samenleven. Oh, keuzes, keuzes.......En de keuze om te latten in de week dat de kinderen bij hun vader zijn , heb je die overwogen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:25
quote:sprankelend schreef op 10 juni 2008 @ 11:23:
[...]
Heerlijk zo'n houding, daar kan je echt wat mee.
Lijkt me vrij simpel.
Als je niet kunt werken omdat hij zijn zorg niet op orde krijgt omdat hij liever onveranderd blijft werken in een veranderde situatie, dan mag hij jouw gemis aan salaris ophoesten.
En niet piepen dat dat ongeëmancipeerd is.
Niet gaan werken omdat je man geen oplossing heeft voor zijn zorgprobleem, dat is ongeëmancipeerd.
Juist! Hij heeft een baan én kinderen. Jij ook, welk recht heeft hij meer dan jij om te zeggen: ik verander niks aan mijn leven, hier heb je mijn problemen, los ze even op wil je.
Dan maar dokken zodat jij ZIJN verantwoording overkan nemen.
[...]
Heerlijk zo'n houding, daar kan je echt wat mee.
Lijkt me vrij simpel.
Als je niet kunt werken omdat hij zijn zorg niet op orde krijgt omdat hij liever onveranderd blijft werken in een veranderde situatie, dan mag hij jouw gemis aan salaris ophoesten.
En niet piepen dat dat ongeëmancipeerd is.
Niet gaan werken omdat je man geen oplossing heeft voor zijn zorgprobleem, dat is ongeëmancipeerd.
Juist! Hij heeft een baan én kinderen. Jij ook, welk recht heeft hij meer dan jij om te zeggen: ik verander niks aan mijn leven, hier heb je mijn problemen, los ze even op wil je.
Dan maar dokken zodat jij ZIJN verantwoording overkan nemen.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:25
[quote]mega schreef op 10 juni 2008 @ 11:16:
[...]
Dit is een zeer groot dilemma. Hier heb ik ook over nagedacht. Zoals in het topic 2 liefdes staat, ben ik heel veel gaan houden, en andersom ook, van een andere man. En willen we als de rust is weergekeerd na een periode gaan samenleven. En die periode wil ik ook ruim nemen. Maar dat zou betekenen dat de kinderen weer naar een andere school zouden moeten?? Want dan zouden we ook moeten verhuizen; hij heeft een eigen bedrijf 200 km. van waar ik nu woon.
Maar ja, dat realiseer ik me nu ook, van dat samenleven kan de eerste jaren ook niet zoveel worden als ik mijn ex en ik om de week voor de kinderen zorgen.
Natuurlijk, ik wìl voor mijn kinderen zorgen, ik wìl ze niet tekort doen. Maar ik wil ook zo graag met mijn grootste liefde samenleven. Oh, keuzes, keuzes.......[/quote]
Oeps, dit klinkt lekker! Je zal het zo niet bedoelen maar hoe bedoel je keuzes,keuzes...?
[...]
Dit is een zeer groot dilemma. Hier heb ik ook over nagedacht. Zoals in het topic 2 liefdes staat, ben ik heel veel gaan houden, en andersom ook, van een andere man. En willen we als de rust is weergekeerd na een periode gaan samenleven. En die periode wil ik ook ruim nemen. Maar dat zou betekenen dat de kinderen weer naar een andere school zouden moeten?? Want dan zouden we ook moeten verhuizen; hij heeft een eigen bedrijf 200 km. van waar ik nu woon.
Maar ja, dat realiseer ik me nu ook, van dat samenleven kan de eerste jaren ook niet zoveel worden als ik mijn ex en ik om de week voor de kinderen zorgen.
Natuurlijk, ik wìl voor mijn kinderen zorgen, ik wìl ze niet tekort doen. Maar ik wil ook zo graag met mijn grootste liefde samenleven. Oh, keuzes, keuzes.......[/quote]
Oeps, dit klinkt lekker! Je zal het zo niet bedoelen maar hoe bedoel je keuzes,keuzes...?
dinsdag 10 juni 2008 om 11:26
HMM ik denk zowieso dat je dat samenwoonplan even in de koelkast moet zetten. Je kinderen weten nog niks van de scheiding ( geloof ik niks van, ze merken meer dan je denkt) en dan moeten ze 200 km verhuizen om bij een vreemde vent in huis te gaan wonen? Hmm klinkt als een recept voor oorlog...
Dan denk ik dat je ze minder schade aandoet door het plan door te zetten dat jij en je ex vvor ze blijven zorgen.. ok van 6 tot 6 is lang maar hoe zit het met huiswerk en sport ect? en paps is dan toch vanaf 6 beschikbaar.
Ik denk niet dat je ze als kleuters moet behandelen met een oppas enzo, zoek een leuke naschoolse activiteit voor de dagen dat ze vroeg uit zijn is mijn advies.
En dat jij bij die nieuwe man wil zijn tsja pech voor jou.. je kinderen zijn dan toch iets belangerijker lijkt me.
Dan denk ik dat je ze minder schade aandoet door het plan door te zetten dat jij en je ex vvor ze blijven zorgen.. ok van 6 tot 6 is lang maar hoe zit het met huiswerk en sport ect? en paps is dan toch vanaf 6 beschikbaar.
Ik denk niet dat je ze als kleuters moet behandelen met een oppas enzo, zoek een leuke naschoolse activiteit voor de dagen dat ze vroeg uit zijn is mijn advies.
En dat jij bij die nieuwe man wil zijn tsja pech voor jou.. je kinderen zijn dan toch iets belangerijker lijkt me.
Mijn mening, mijn keuze.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:26
quote:madamemicmac schreef op 10 juni 2008 @ 11:20:
Ja, ik vind ze daar te jong voor op hun 12 e en 13 e. En ik vind ook dat zij er de dupe van worden. En daar komt inderdaad bij dat het niet gezellig is ook voor ze. Ja, ik praat s morgens met mijn kinderen en we eten dan ook samen. Moeten ze dat nu maar voortaan missen?
Van mij niet , hoor , van mij " moet " er weinig
Wij lezen hier 's morgens in alle stilte de krant
Ja, ik vind ze daar te jong voor op hun 12 e en 13 e. En ik vind ook dat zij er de dupe van worden. En daar komt inderdaad bij dat het niet gezellig is ook voor ze. Ja, ik praat s morgens met mijn kinderen en we eten dan ook samen. Moeten ze dat nu maar voortaan missen?
Van mij niet , hoor , van mij " moet " er weinig
Wij lezen hier 's morgens in alle stilte de krant
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:26
Misschien is het wel een goed idee om goed huishoudelijke hulp in te huren, zodat je alle tijd voor je kinderen hebt als je thuis bent. Mijn ouders lieten de huishoudelijke hulp ook een paar keer in de week koken (moeder ging werken toen wij de leeftijd hadden van je zoons), zodat ze dat niet meer hoefden te doen als ze om 18.00/18.30 terugkwamen uit hun werk. Bovendien konden wij vast gaan eten als ze eens onverhoopt later uit hun werk kwamen dan verwacht. De werkster at mee, zodat ze thuis niet meer hoefde te eten. Ze was dan wel geen oppas, maar zorgde toch dat alles doorging.
Mbt opstaan: Mijn moeder stond altijd wel met ons op, maar was hier vrij uniek in. De moeders van mijn vriendinnetjes deden dit niet. (wij moesten om 7 uuur van huis.. heeft vast wel meegespeeld
Mbt opstaan: Mijn moeder stond altijd wel met ons op, maar was hier vrij uniek in. De moeders van mijn vriendinnetjes deden dit niet. (wij moesten om 7 uuur van huis.. heeft vast wel meegespeeld
dinsdag 10 juni 2008 om 11:27
Mijn kinderen zijn vanaf 7 uur alleen thuis momenteel en de jongste is 11 jaar.Ik wek ze om 650 uur,heb de ontbijtboel klaargezet en hun tassen zijn de avond van tevoren al klaar in de gang gezet.Hun vader is dan allang weg naar de groothandel voor inkopen en ik ga met deze hitte dus om 7 uur weg om ook weer eerder thuis te zijn,ben eigen baas,na de zomervakantie begin ik weer later.Maar goed mijn kinderen redden zich dus prima,ze zijn al heel zelfstandig en vinden het geloof ik wel heerlijk om hun eigen gang smorgens te gaan,lekker hangend op de bank pokemon kijken tijdens het eten 
) En aangezien jouw kinderen op de middelbare school zitten redden ze zich in de namiddag ook heus wel,zorg wel voor hun hoger/dorstlust tot 1800 uur want laat eten vinden ze meestal minder:-))
Jullie gaan scheiden dat verandert voor hen al veel dus laat ze wel gewoon op hun oude vertrouwde school met vrienden.
) En aangezien jouw kinderen op de middelbare school zitten redden ze zich in de namiddag ook heus wel,zorg wel voor hun hoger/dorstlust tot 1800 uur want laat eten vinden ze meestal minder:-))Jullie gaan scheiden dat verandert voor hen al veel dus laat ze wel gewoon op hun oude vertrouwde school met vrienden.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:29
quote:Feliciaatje schreef op 10 juni 2008 @ 11:21:
Ik kan me goed voorstellen dat je dat graag wil, samenleven met je vriend. Maar ik zou nu eerst 's gortdroog gaan bekijken hoe je dit gaat regelen met je man en je kinderen, geheel los van nieuwe partners en romantische motieven . .
Ik ben blij dat je dit schrijft! Ik moet me daar niet teveel door laten leiden. (maar hij is wel heeeeel romantisch )
Goed, beide benen op de grond en realistisch zijn.
Ik kan me goed voorstellen dat je dat graag wil, samenleven met je vriend. Maar ik zou nu eerst 's gortdroog gaan bekijken hoe je dit gaat regelen met je man en je kinderen, geheel los van nieuwe partners en romantische motieven . .
Ik ben blij dat je dit schrijft! Ik moet me daar niet teveel door laten leiden. (maar hij is wel heeeeel romantisch )
Goed, beide benen op de grond en realistisch zijn.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:32
dinsdag 10 juni 2008 om 11:34
Praktisch zie ik inderdaad weinig bezwaren. Ik denk dat kinderen van 12 en 13 inderdaad zelf brood kunnen smeren en tot 6 uur 's avonds zullen ze zich ook best redden, maar hoe verstandig is het? Ze krijgen de komende tijd heel wat op hun dak. Ouders uit elkaar, moeder met een vreemde man. Volgens mij hebben deze jongens straks eea te verwerken en is het nogal hard om ze na zo'n zware periode het leeuwendeel van de dag alleen te laten zitten. Het lijkt me júist belangrijk dat er dan iemand voor ze is.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:35
quote:mega schreef op 10 juni 2008 @ 11:29:
Ik ben blij dat je dit schrijft! Ik moet me daar niet teveel door laten leiden. (maar hij is wel heeeeel romantisch )
Goed, beide benen op de grond en realistisch zijn.Geniet ervan . Zorg tegelijkertijd dat je kinderen ook volop kunnen blijven genieten van hun leven. Niet om je bang te maken maar ze worden nog zo gevormd door wat ze meemaken, zorg dat ze zich iig gesteund, gewenst en geliefd voelen. Dan komt het allemaal best goed denk ik. Beide benen op de grond en zotussendoor stiekem met je hoofd even in de wolken .
Ik ben blij dat je dit schrijft! Ik moet me daar niet teveel door laten leiden. (maar hij is wel heeeeel romantisch )
Goed, beide benen op de grond en realistisch zijn.Geniet ervan . Zorg tegelijkertijd dat je kinderen ook volop kunnen blijven genieten van hun leven. Niet om je bang te maken maar ze worden nog zo gevormd door wat ze meemaken, zorg dat ze zich iig gesteund, gewenst en geliefd voelen. Dan komt het allemaal best goed denk ik. Beide benen op de grond en zotussendoor stiekem met je hoofd even in de wolken .
dinsdag 10 juni 2008 om 11:36
quote:madamemicmac schreef op 10 juni 2008 @ 11:25:
Oeps, dit klinkt lekker! Je zal het zo niet bedoelen maar hoe bedoel je keuzes,keuzes...?Nee, nee, ik bedoel natuurlijk niet dat ik zou willen/moeten kiezen tussen de kinderen en m'n nieuwe liefde. Mijn kinderen gaan voor, dat is duidelijk. Ik bedoel dat ik keuzes moet maken samen met mijn bijna-ex. Wat is verstandig, wat is mogelijk.
Oeps, dit klinkt lekker! Je zal het zo niet bedoelen maar hoe bedoel je keuzes,keuzes...?Nee, nee, ik bedoel natuurlijk niet dat ik zou willen/moeten kiezen tussen de kinderen en m'n nieuwe liefde. Mijn kinderen gaan voor, dat is duidelijk. Ik bedoel dat ik keuzes moet maken samen met mijn bijna-ex. Wat is verstandig, wat is mogelijk.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:36
Misschien wordt het toch eens tijd om er met de kinderen zelf over te praten? Wie weet hebben zij er wel hele andere gedachten over? Zijn oud genoeg om zelf te mogen bepalen waar ze wonen en wanneer bij wie.
Ook al over nagedacht dat de oplossing die je in je hoofd hebt, om en om een week naar hetzelfde huis, ook heel erg onprettig kan zijn? Geconfronteerd worden met de vuile was van je ex? Plus, dat zou ook betekenen dat je 3 huizen nodig hebt? Eentje waar de kids wonen en waar je om en om zit, eentje voor je ex en eentje voor jezelf? Dan mag je zeker wel een baan zoeken ja, want dat lijkt me geen goedkoop grapje.
Ook al over nagedacht dat de oplossing die je in je hoofd hebt, om en om een week naar hetzelfde huis, ook heel erg onprettig kan zijn? Geconfronteerd worden met de vuile was van je ex? Plus, dat zou ook betekenen dat je 3 huizen nodig hebt? Eentje waar de kids wonen en waar je om en om zit, eentje voor je ex en eentje voor jezelf? Dan mag je zeker wel een baan zoeken ja, want dat lijkt me geen goedkoop grapje.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:37
dinsdag 10 juni 2008 om 11:37
Het hangt echt van de kinderen af wat ze aankunnen, op die leeftijd gaan ze wel vaak zelfstandig met de fiets/bus/trein hele einden naar school en erna ook zelfstandig naar van alles. Ik en mijn zus gingen al naar de lagere school in de laatste jaren met de bus in een andere gemeente, en de middelbare school ook.
Deden heel veel zelf maar 's ochtends even op gang komen is wel fijn met je ouders (of een) erbij... Voor de lagere school tijd gingen we naar een gastouder of er was een oppas bij ons thuis die ook kookte, dan konden wij vast eten of het stond klaar voor als onze ouders thuis kwamen. Vond ik ideaal hoor, geen gestresste ouders zo, meteen gezellig eten. Was een gezellige oudere vrouw, ze was alleen dus kon ze zo wat bijverdienen en vond het zelf ook leuk op deze manier, je zal wel even moeten zoeken naar zo iemand.
En op een gegeven moment konden we natuurlijk gewoon zelf wat simpels koken en gewoon alleen thuis zijn, hond wandelen, huiswerk maken. En gingen we toch naar steeds meer sporten en vrienden enz. dus waren nauwelijks thuis.
Maar goed het blijft wel jullie beider verantwoordelijkheid dus ik zou nogmaals met je ex gaan praten.
Maar hoe wil je dat dan doen met je nieuwe liefde, jij verhuist dan naar hem toe blijkbaar? Dan moeten de kinderen toch ook naar een andere school en zullen ze minder vaak naar hun vader gaan?? (Zo gaat dat dan vaak). Of hoe had je dat dan in gedachte, dan krijgen ze nog veel meer veranderingen voor de kiezen.
En misschien willen ze wel bij hun vader blijven wonen inderdaad. Ik zou eerst maar eens alles rustig op een rijtje zetten en ook je kinderen betrekken bij wat ze te wachten staat, zij zijn het allerbelangrijkste, het gaat al zwaar genoeg worden voor ze en ze zullen wel duidelijk maken wat ze zelf willen.
Deden heel veel zelf maar 's ochtends even op gang komen is wel fijn met je ouders (of een) erbij... Voor de lagere school tijd gingen we naar een gastouder of er was een oppas bij ons thuis die ook kookte, dan konden wij vast eten of het stond klaar voor als onze ouders thuis kwamen. Vond ik ideaal hoor, geen gestresste ouders zo, meteen gezellig eten. Was een gezellige oudere vrouw, ze was alleen dus kon ze zo wat bijverdienen en vond het zelf ook leuk op deze manier, je zal wel even moeten zoeken naar zo iemand.
En op een gegeven moment konden we natuurlijk gewoon zelf wat simpels koken en gewoon alleen thuis zijn, hond wandelen, huiswerk maken. En gingen we toch naar steeds meer sporten en vrienden enz. dus waren nauwelijks thuis.
Maar goed het blijft wel jullie beider verantwoordelijkheid dus ik zou nogmaals met je ex gaan praten.
Maar hoe wil je dat dan doen met je nieuwe liefde, jij verhuist dan naar hem toe blijkbaar? Dan moeten de kinderen toch ook naar een andere school en zullen ze minder vaak naar hun vader gaan?? (Zo gaat dat dan vaak). Of hoe had je dat dan in gedachte, dan krijgen ze nog veel meer veranderingen voor de kiezen.
En misschien willen ze wel bij hun vader blijven wonen inderdaad. Ik zou eerst maar eens alles rustig op een rijtje zetten en ook je kinderen betrekken bij wat ze te wachten staat, zij zijn het allerbelangrijkste, het gaat al zwaar genoeg worden voor ze en ze zullen wel duidelijk maken wat ze zelf willen.
dinsdag 10 juni 2008 om 11:41
dinsdag 10 juni 2008 om 11:45
Zodra kinderen weten dat hun moeder van hun vader gaat scheiden omdat ze een nieuwe liefde heeft trekken de meeste kinderen partij voor de in de steek gelaten ouder...vader dus in dit geval.....
En ze zullen het liefst in hun eigen huis willen blijven met hun eigen kamer,bij hun eigen school en vriendjes.
En ze zullen het liefst in hun eigen huis willen blijven met hun eigen kamer,bij hun eigen school en vriendjes.
