Relaties
alle pijlers
Verdeling huishouden en ‘derde shift’
donderdag 31 januari 2019 om 17:51
De titel doet het al vermoeden: ik worstel met de verdeling huishouden en de zogeheten derde shift, een term die ik hier op het forum heb geleerd. Onze kinderen gaan naar school en wij werken allebei 36 uur. Twee keer bso en verder vangen we samen halen, brengen, vrije dagen etc op. Daar geen klagen over. Alleen, nagenoeg alles qua planning etc komt op mij neer.
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
frettie wijzigde dit bericht op 01-02-2019 10:21
17.38% gewijzigd
dinsdag 5 februari 2019 om 11:43
Je noemt het zelf al progressief. Dat betekend dat het vaak dus niet zo ging in die tijd. En die hele grote groep 'niet progessievelingen' hebben dat de volgende generatiedus niet voorgedaan en geleerd.NYC schreef: ↑05-02-2019 11:29Hier ook een redelijk progressief gezin maar er werd veel gedaan door mijn vader, ook met ons. Ook mbt school, opvoeding, afspraken. Huishouden werd uitbesteed. Ik heb mijn ouders altijd 100% gelijkwaardig beschouwd in de dingen die moesten gebeuren, zéker mbt ons. Ik hoefde nooit ergens aan te denken maar denk dat dat voor heel veel kinderen geldt. Maar misschien werkt het anders als je gewend bent altijd door dezelfde ouder naar school te worden gebracht of dat het altijd dezelfde ouder is die met je naar de tandarts gaat.
dinsdag 5 februari 2019 om 11:51
Mijn vader kookte in het weekend. Hij werkte fulltime. Mijn moeder was mijn hele basisschooltijd thuis en regelde alles. Ik ben van midden 80s.
Toen ging ze werken en erbij studeren en toen zei ze tegen mijn vader "nu moet jij ook de helft doen". "Oh. Oké," zei hij.
En na enige instructie rondom de wasmachine enzo doet hij nu ook al jaren zo'n beetje de helft.
(Wat dus betekende dat hij daarvoor niet wist hoe de wasmachine werkte...)
Toen ging ze werken en erbij studeren en toen zei ze tegen mijn vader "nu moet jij ook de helft doen". "Oh. Oké," zei hij.
En na enige instructie rondom de wasmachine enzo doet hij nu ook al jaren zo'n beetje de helft.
(Wat dus betekende dat hij daarvoor niet wist hoe de wasmachine werkte...)
anoniem_370114 wijzigde dit bericht op 05-02-2019 11:54
12.64% gewijzigd
dinsdag 5 februari 2019 om 11:51
Mijn man is 35. Toen we samen gingen wonen was hij 25, en maakte zn moeder nog zn afspraken bij tandarts de kapper en huisarts. Terwijl ie al sinds zn 20e uit huis was!!
Gelukkig zijn mensen in staat tot aanpassen:
Nu 10 jaar later draait ie de 3e shift even veel als ik. Mijn kinderen weten niet beter dan dat papa kookt en de boodschappen doet bijvoorbeeld.
En hij maakt ook afspraken bij de kapper voor zichzelf en de kinderen
Gelukkig zijn mensen in staat tot aanpassen:
Nu 10 jaar later draait ie de 3e shift even veel als ik. Mijn kinderen weten niet beter dan dat papa kookt en de boodschappen doet bijvoorbeeld.
En hij maakt ook afspraken bij de kapper voor zichzelf en de kinderen
Een zebra is geen paard met strepen
dinsdag 5 februari 2019 om 11:56
wellicht ben je nog weer tien jaar jonger dan ik? Maar in 'mijn tijd'(gebjaar1970) was mama echt 100% verantwoordelijk voor het huishouden en de kinderen. Moeders werkten ook niet, ook bij al mijn klasgenoten niet.NYC schreef: ↑05-02-2019 11:29Hier ook een redelijk progressief gezin maar er werd veel gedaan door mijn vader, ook met ons. Ook mbt school, opvoeding, afspraken. Huishouden werd uitbesteed. Ik heb mijn ouders altijd 100% gelijkwaardig beschouwd in de dingen die moesten gebeuren, zéker mbt ons. Ik hoefde nooit ergens aan te denken maar denk dat dat voor heel veel kinderen geldt. Maar misschien werkt het anders als je gewend bent altijd door dezelfde ouder naar school te worden gebracht of dat het altijd dezelfde ouder is die met je naar de tandarts gaat.
Als wcpapier op was, had mama geen boodschappen gedaan.
dinsdag 5 februari 2019 om 12:07
Mijn ouders werkten allebei fulltime in mijn jeugd. Ik ben van begin '80. Mijn moeder was de enige in mijn klas die werkte. Ze heeft mijn hele jeugd het gevoel gehad dat ze erop werd aangekeken dat ze werkte. Dat werd ze ook, denk ik; ze hoorde niet bij de clubjes van andere moeders, ze was zelden op de hoogte van wat er speelde en mijn zusje en ik werden door andere moeders openlijk zielig gevonden, omdat we sleutelkinderen waren - de bso avant la lettre 
.
Maar ondanks dat mijn ouders allebei fulltime werkten, regelde mijn moeder alles. Als er wat was gingen we naar mijn moeder. Mijn vader had zijn computerhobby, mijn moeder had ons. Moderne wijn in oude jassen.
.Maar ondanks dat mijn ouders allebei fulltime werkten, regelde mijn moeder alles. Als er wat was gingen we naar mijn moeder. Mijn vader had zijn computerhobby, mijn moeder had ons. Moderne wijn in oude jassen.
dinsdag 5 februari 2019 om 12:12
Ik ben van eind jaren '70. Mijn moeder deed alles met ons (5 kinderen in 10 jaar), en ook alle administratie, kleine klussen/reparaties enzo. We hadden een schoonmaakster op zaterdagmorgen en mijn vader hielp altijd nadat hij thuiskwam van werk. Het was niet zo dat hij op de bank zat terwijl zij zwoegde. Toen mijn jongste broer 12 werd ging mijn moeder studeren en deed mijn vader meer in het weekend. Toen we allemaal het huis uit waren werkte ze 3 dagen en wisselden koken af. En toen mijn vader met pensioen ging bleef mijn moeder 3 dagen werken en sindsdien doet hij meer dan zij. Ze zijn een goed team denk ik. Mijn man en ik zijn dat ook (maar dan minder traditioneel).COtweepuntnul schreef: ↑05-02-2019 11:51Mijn vader kookte in het weekend. Hij werkte fulltime. Mijn moeder was mijn hele basisschooltijd thuis en regelde alles. Ik ben van midden 80s.
Toen ging ze werken en erbij studeren en toen zei ze tegen mijn vader "nu moet jij ook de helft doen". "Oh. Oké," zei hij.
En na enige instructie rondom de wasmachine enzo doet hij nu ook al jaren zo'n beetje de helft.
(Wat dus betekende dat hij daarvoor niet wist hoe de wasmachine werkte...)
dinsdag 5 februari 2019 om 12:14
Ik ben idd ongeveer tien jaar jonger. Mijn moeder werkte overigens niet, al had dat andere redenen dan verantwoordelijkheid thuis hebben. Boodschappen, koken, afspraken en opvoedkundige dingen werden door allebei gedaan. Maar goed, een volledig uitbesteed huishouden was wellicht ook niet representatief, iets waar ik zelf soms ook nog aan moet wennen dus je neemt idd altijd wel iets mee van wat je thuis hebt gezien.lilalinda schreef: ↑05-02-2019 11:56wellicht ben je nog weer tien jaar jonger dan ik? Maar in 'mijn tijd'(gebjaar1970) was mama echt 100% verantwoordelijk voor het huishouden en de kinderen. Moeders werkten ook niet, ook bij al mijn klasgenoten niet.
Als wcpapier op was, had mama geen boodschappen gedaan.
Maar voor de moeders die nu alsnog derde shift op zich nemen, niet omdat partners niet willen maar omdat ze het niet zien, geven die dan onbewust ook geen signaal af dat als zij (vrouw) er niet aan denken dat het dan niet gebeurt waardoor dit over dertig jaar alsnog zo is?
dinsdag 5 februari 2019 om 12:28
Ja, precies. Als je dit wilt veranderen en de automatische verantwoordelijkheid wilt doorbreken moet je vrij goed in beeld hebben of je veel dingen automatisch op je neemt en zo ja, waarom je dat doet. Ik vind het soms heel moeilijk om ft te werken en een goede moeder te zijn en loop mezelf dan snel voorbij. Terwijl ik weet dat mijn kinderen geen liefde of aandacht tekort komen. Je geinternaliseerde verwachtingspatroon is lastig te doorbreken.NYC schreef: ↑05-02-2019 12:14Ik ben idd ongeveer tien jaar jonger. Mijn moeder werkte overigens niet, al had dat andere redenen dan verantwoordelijkheid thuis hebben. Boodschappen, koken, afspraken en opvoedkundige dingen werden door allebei gedaan. Maar goed, een volledig uitbesteed huishouden was wellicht ook niet representatief, iets waar ik zelf soms ook nog aan moet wennen dus je neemt idd altijd wel iets mee van wat je thuis hebt gezien.
Maar voor de moeders die nu alsnog derde shift op zich nemen, niet omdat partners niet willen maar omdat ze het niet zien, geven die dan onbewust ook geen signaal af dat als zij (vrouw) er niet aan denken dat het dan niet gebeurt waardoor dit over dertig jaar alsnog zo is?
dinsdag 5 februari 2019 om 12:30
Mijn kinderen zien pa&ma samen werken, samen zorgen.NYC schreef: ↑05-02-2019 12:14Ik ben idd ongeveer tien jaar jonger. Mijn moeder werkte overigens niet, al had dat andere redenen dan verantwoordelijkheid thuis hebben. Boodschappen, koken, afspraken en opvoedkundige dingen werden door allebei gedaan. Maar goed, een volledig uitbesteed huishouden was wellicht ook niet representatief, iets waar ik zelf soms ook nog aan moet wennen dus je neemt idd altijd wel iets mee van wat je thuis hebt gezien.
Maar voor de moeders die nu alsnog derde shift op zich nemen, niet omdat partners niet willen maar omdat ze het niet zien, geven die dan onbewust ook geen signaal af dat als zij (vrouw) er niet aan denken dat het dan niet gebeurt waardoor dit over dertig jaar alsnog zo is?
Kan mijn verleden niet veranderen, hun toekomst wel
dinsdag 5 februari 2019 om 12:30
Dat zou zomaar kunnen, maar ik zie het in ons huishouden ook wel als iets persoonlijks.NYC schreef: ↑05-02-2019 12:14Ik ben idd ongeveer tien jaar jonger. Mijn moeder werkte overigens niet, al had dat andere redenen dan verantwoordelijkheid thuis hebben. Boodschappen, koken, afspraken en opvoedkundige dingen werden door allebei gedaan. Maar goed, een volledig uitbesteed huishouden was wellicht ook niet representatief, iets waar ik zelf soms ook nog aan moet wennen dus je neemt idd altijd wel iets mee van wat je thuis hebt gezien.
Maar voor de moeders die nu alsnog derde shift op zich nemen, niet omdat partners niet willen maar omdat ze het niet zien, geven die dan onbewust ook geen signaal af dat als zij (vrouw) er niet aan denken dat het dan niet gebeurt waardoor dit over dertig jaar alsnog zo is?
dinsdag 5 februari 2019 om 12:33
En zolang iedereen ( oke een flink deel) verwacht dat ma gebeld moet worden bij dingen voor school, ziekte en de verjaardagen moet onthouden van je man is het ook externe verwachtingspatronen die je moet doorbreken.MadameJean schreef: ↑05-02-2019 12:28Ja, precies. Als je dit wilt veranderen en de automatische verantwoordelijkheid wilt doorbreken moet je vrij goed in beeld hebben of je veel dingen automatisch op je neemt en zo ja, waarom je dat doet. Ik vind het soms heel moeilijk om ft te werken en een goede moeder te zijn en loop mezelf dan snel voorbij. Terwijl ik weet dat mijn kinderen geen liefde of aandacht tekort komen. Je geinternaliseerde verwachtingspatroon is lastig te doorbreken.
Je ziet dat dat langzaam veranderd maar dat is waarom TO dit topic opende.
dinsdag 5 februari 2019 om 13:23
COtweepuntnul schreef: ↑04-02-2019 14:48
En de "oh vier dagen vind je dat niet veel"-opmerkingen voor mij en de "oh wat goed dat je een dag thuis bent"-opmerkingen voor man vind ik ook typisch.
dinsdag 5 februari 2019 om 13:59
Ow shit, dit. Dit moet ik dus nog best wel vaak doen. We nemen in het weekend de week door, 'dus jij spreekt voor volgend weekend af hoe en wat met jouw ouders voor oppassen? Ik zou het wel graag dinsdag willen weten'.
Drie keer raden waar ik dinsdag naar vraag...
Ik zou het eigenlijk niet moeten vragen en laten gaan, maar daar ben ik dan zelf de klos van.
Overigens door dit specifieke geval, wat de laatste tijd weer steeds meer uit de hand liep, heb ik nu bij man afgedwongen dat hij een actielijstje maakt (dus daadwerkelijk opschrijft) zodra wij de week doorspreken, omdat het ook wel eens gebeurt dat hij dan op dinsdag vroeg 'wat moet ik ook alweer met mijn ouders afspreken?'. Dan roep ik iets, blijk ik later iets vergeten te zijn en is het alsnog mijn schuld.
Zucht.
dinsdag 5 februari 2019 om 14:06
Ik denk zeker dat dit een grote rol speelt.thanx schreef: ↑05-02-2019 10:37Daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Zijn de meeste mannen waar we het hier over hebben, uit de tijd dat hun moeders niet hoefden te werken? Hooguit 3 dagen per week 2 uur poetsen bij die oudere dame op de hoek?
Toen was het heel normaal dat de vrouw alle overige zaken deed. (behalve de geldzaken natuurlijk).
Hebben onze mannen dit zo aangeleerd gekregen? Ze zijn gewend dat iemand anders overal aan denkt. En eigenlijk kun je ze het niet kwalijk nemen dat ze het niet kunnen. Toch probeer ook ik het de mijne telkens te leren.
En heel belangrijk: leer het je kinderen! Want anders worden zij net zo!
Ik merk het aan mijn man. Zijn ouders waren erg vooruitstrevend. Zij studeerden allebei en kregen daarna beiden een goede baan. Daarom was ook de verzorging van de kinderen de taak van allebei.
Mijn man is niet anders gewend dan om alles te verdelen en samen te doen. Ik vind het zo fijn. Als ik dan zie hoe de mannen van bijvoorbeeld collega's en vriendinnen zich opstellen, dan ben ik mijn schoonouders erg dankbaar voor hoe zij mijn man hebben opgevoed.
Het geeft wel hoop voor de toekomst. Het is een kwestie van een paar generaties en dan zullen de taken echt wel eerlijker verdeeld worden in de meeste huishoudens.
dinsdag 5 februari 2019 om 14:41
Oh, dat is lastig.Kastanjez schreef: ↑05-02-2019 13:59Ow shit, dit. Dit moet ik dus nog best wel vaak doen. We nemen in het weekend de week door, 'dus jij spreekt voor volgend weekend af hoe en wat met jouw ouders voor oppassen? Ik zou het wel graag dinsdag willen weten'.
Drie keer raden waar ik dinsdag naar vraag...
Ik zou het eigenlijk niet moeten vragen en laten gaan, maar daar ben ik dan zelf de klos van.
Overigens door dit specifieke geval, wat de laatste tijd weer steeds meer uit de hand liep, heb ik nu bij man afgedwongen dat hij een actielijstje maakt (dus daadwerkelijk opschrijft) zodra wij de week doorspreken, omdat het ook wel eens gebeurt dat hij dan op dinsdag vroeg 'wat moet ik ook alweer met mijn ouders afspreken?'. Dan roep ik iets, blijk ik later iets vergeten te zijn en is het alsnog mijn schuld.
Zucht.
Nu moet ik zeggen dat we hier de "regel" hebben dat degene die toegezegd heeft het te doen, het ook regelt. Dus man heeft wel es last minute wat zitten regelen omdat hij het vergeten was. Maar dan ga ik hem dus niet helpen. Wel als hij het vraagt maar hij zegt het toe dus is het niet mijn actie en niet mijn probleem.
dinsdag 5 februari 2019 om 14:44
Herkenbaar. Al gaat dat ook steeds beter bij ons thuis.Kastanjez schreef: ↑05-02-2019 13:59Ow shit, dit. Dit moet ik dus nog best wel vaak doen. We nemen in het weekend de week door, 'dus jij spreekt voor volgend weekend af hoe en wat met jouw ouders voor oppassen? Ik zou het wel graag dinsdag willen weten'.
Drie keer raden waar ik dinsdag naar vraag...
Ik zou het eigenlijk niet moeten vragen en laten gaan, maar daar ben ik dan zelf de klos van.
Overigens door dit specifieke geval, wat de laatste tijd weer steeds meer uit de hand liep, heb ik nu bij man afgedwongen dat hij een actielijstje maakt (dus daadwerkelijk opschrijft) zodra wij de week doorspreken, omdat het ook wel eens gebeurt dat hij dan op dinsdag vroeg 'wat moet ik ook alweer met mijn ouders afspreken?'. Dan roep ik iets, blijk ik later iets vergeten te zijn en is het alsnog mijn schuld.
Zucht.
Maar ook dat het vanuit hem of vanuit wie dan ook ( schoonmoe vooral) mijn schuld is. Wij vrouwen he?
dinsdag 5 februari 2019 om 14:44
Dit ja, dit is zoooooooooo herkenbaarThordis* schreef: ↑31-01-2019 18:03Dat jij de schoonmaakster regelt, en denkt aan betaling en communiceert wat er gedaan moet worden, zorgt dat de doekjes schoon en gevouwen zijn en er genoeg schoonmaakmiddel is en dat je man denkt ‘superfijn die schoonmaakster’.
Dat jij onthoud dat je kind volgende week een feestje heeft en dat er dus een kadootje moet komen, regelt dat er een nieuwe zwembroek komt omdat je weet dat de andere te klein is, je man vraagt om het kind te brengen, je zorgt dat het kadootje klaarligt enz.
Dat alle info over wie er wanneer jarig is, wie er een beterschapskaart moet en wat er voor schoolprojecten mee moet ik jouw hoofd zit. En dat je hem wel kunt vragen om een kadootje te kopen voor een feestje, maar dat je het dus nog steeds moet onthouden, en monitoren.
Al die kleine regeldingen. Het wordt hier makkelijker nu de kinderen zélf dingen onthouden, want ik werd hier echt gek van en hij snapte maar niet wat het probleem was want hij ruimde toch ook de vaatwasser regelmatig uit?
dinsdag 5 februari 2019 om 15:45
Hier gaat het prima. We overleggen veel, maar als je al twaalf jaar samen bent, dan heb je aan een half woord genoeg, dus er is nooit gedoe over.
We hebben wel vaste regels, bijvoorbeeld dat hij voor zijn familie denkt aan verjaardagen en andere dingen + cadeautjes kopen en ik voor mijn kant van de familie. Ik hou van koken, dus dat is mijn afdeling. Hij is beter met het bellen van instanties en het bijhouden van alle administratie en het inslaan van grote hoeveelheden wc- papier, schoonmaakmiddel, kattengrit, luiers en dat soort dingen.
Maar er is dus niet iemand die de ander aanstuurt. We overleggen en herinneren de ander wel eens aan iets, maar dat gaat gelijk op.
dinsdag 5 februari 2019 om 15:58
Ik ook niet, maar ik denk wel dat een principeverdeling van hoofdtaken handig is, zodat je een beetje je eigen toko hebt binnen het gezin. Tenminste dat werkt wel bij ons.
dinsdag 5 februari 2019 om 17:15
Ja dat doen wij ook en verder hebben we whatsapp voor urgente lastminute verzoekjesCOtweepuntnul schreef: ↑05-02-2019 15:58Ik ook niet, maar ik denk wel dat een principeverdeling van hoofdtaken handig is, zodat je een beetje je eigen toko hebt binnen het gezin. Tenminste dat werkt wel bij ons.
dinsdag 5 februari 2019 om 17:20
Ik ben wel jouw leeftijd, maar ik herken het niet. Mijn moeder werkte, van klasgenoten veel moeders ook. Heb ik het (wat mijn moeder betreft ) niet over een carrière, maar ‘gewoon’ werk (want weinig opleiding) en niet omdat we anders niet konden rondkomen.lilalinda schreef: ↑05-02-2019 11:56wellicht ben je nog weer tien jaar jonger dan ik? Maar in 'mijn tijd'(gebjaar1970) was mama echt 100% verantwoordelijk voor het huishouden en de kinderen. Moeders werkten ook niet, ook bij al mijn klasgenoten niet.
Als wcpapier op was, had mama geen boodschappen gedaan.
Ze werkte, omdat ze het belangrijk vond voor ontwikkeling, inbreng in het gezin en om niet alleen maar huishoudster te zijn.
anoniem_275457 wijzigde dit bericht op 05-02-2019 18:32
9.59% gewijzigd
dinsdag 5 februari 2019 om 17:35
Mijn vader heeft altijd hard gewerkt, mijn moeder was altijd thuis, op klusjes in het weekend na. We hadden het niet ruim, maar ben zelf nooit wat te kort gekomen. Enige "klusje" wat mijn vader ooit hoefde te doen was de aardappels schillen, of eens de tafel dekken, maar dat was pas toen hij arbeidsongeschikt thuis kwam te zitten.
Zelf hoefde ik ook nooit iets te doen, op een vergeten boodschapje na, om de dag afwassen, tafel dekken.
Mijn man had al een flatje dat ik hem leerde kennen, maar ik deed al heel snel zelf het meeste in het huishouden, maar heb ook nooit ergens kritiek op gehad.
Tegenwoordig, kinderen het huis uit, doet hij vooral de klussen, ik de was, schoonmaak...werkt hier prima. Enige wat ik er jammer aan vond na al die jaren is dat ik nog steeds nauwelijks iets weet van de computer of hoe je daar dingen op installeert...ach hij weet nog steeds niet hoe je de vaatwasser juist in ruimt of hoe de wasmachine werkt...
Zo blij met elkaar...
Zelf hoefde ik ook nooit iets te doen, op een vergeten boodschapje na, om de dag afwassen, tafel dekken.
Mijn man had al een flatje dat ik hem leerde kennen, maar ik deed al heel snel zelf het meeste in het huishouden, maar heb ook nooit ergens kritiek op gehad.
Tegenwoordig, kinderen het huis uit, doet hij vooral de klussen, ik de was, schoonmaak...werkt hier prima. Enige wat ik er jammer aan vond na al die jaren is dat ik nog steeds nauwelijks iets weet van de computer of hoe je daar dingen op installeert...ach hij weet nog steeds niet hoe je de vaatwasser juist in ruimt of hoe de wasmachine werkt...
Zo blij met elkaar...
die ik wilde bestaat al...
