Relaties
alle pijlers
Verleidingen
maandag 14 december 2009 om 17:46
Ik weet niet goed waar ik beginnen moet. Ik ben echt helemaal in de war en voel me verre van goed.
Ik heb een relatie, pril, maar wel heel intensief. Het is lastig soms tussen ons, omdat we elkaar weinig zien vanwege zijn werk. Het frustreert me vaak, ook al weet ik dat er momenteel even niets aan de veranderen valt.
Een paar weken geleden raakt ik aan de praat met een jongen tijdens het uitgaan. Om een lang verhaal kort te houden bleek dat deze jongen mij al een tijdje in de smiezen had en geinteresseerd in me was.
Hij voegde me toe op Hyves en ik twijfelde toen al of ik hem wel zou accepteren. Ik kende hem nauwelijks. Toch accepteerde ik het, ik denk uit nieuwsgierigheid. Inmiddels hebben we elkaar een aantal keren op de chat gesproken en tot mijn grote schrik merk ik dat die gesprekken best heel leuk zijn.
Ik voelde me schuldig en ontzettend fout en heb dit gedeeld met mijn vriend. Die niet erg gecharmeerd was, wat ik snap.
Ik heb het een tijd laten rusten, dacht dat het de aandacht was die me prikkelde, maar inmiddels heb ik de jongen toch weer gesproken. Ik baal, ben boos op mezelf en vind het gewoon niet eerlijk. Ik merk dat ik het blijkbaar niet kan stoppen en vraag me af waar dit vandaan komt. Zou mijn relatie toch niet goed zitten? Is het de bevestiging/aandacht die me vleidt? Deze jongen is toch ook niet zuiver, wetende dat ik bezet ben en me toch verleiden?
Ik voel me er ellendig door, omdat ik ontzettend aan het twijfelen geslagen ben. Allemaal mijn eigen schuld, dat weet ik, maar toch.
Misschien heb ik wat schoppen onder mijn kont nodig, of gewoon jullie ervaringen/adviezen/meningen.. in elk geval ben ik het kwijt.
Ik heb een relatie, pril, maar wel heel intensief. Het is lastig soms tussen ons, omdat we elkaar weinig zien vanwege zijn werk. Het frustreert me vaak, ook al weet ik dat er momenteel even niets aan de veranderen valt.
Een paar weken geleden raakt ik aan de praat met een jongen tijdens het uitgaan. Om een lang verhaal kort te houden bleek dat deze jongen mij al een tijdje in de smiezen had en geinteresseerd in me was.
Hij voegde me toe op Hyves en ik twijfelde toen al of ik hem wel zou accepteren. Ik kende hem nauwelijks. Toch accepteerde ik het, ik denk uit nieuwsgierigheid. Inmiddels hebben we elkaar een aantal keren op de chat gesproken en tot mijn grote schrik merk ik dat die gesprekken best heel leuk zijn.
Ik voelde me schuldig en ontzettend fout en heb dit gedeeld met mijn vriend. Die niet erg gecharmeerd was, wat ik snap.
Ik heb het een tijd laten rusten, dacht dat het de aandacht was die me prikkelde, maar inmiddels heb ik de jongen toch weer gesproken. Ik baal, ben boos op mezelf en vind het gewoon niet eerlijk. Ik merk dat ik het blijkbaar niet kan stoppen en vraag me af waar dit vandaan komt. Zou mijn relatie toch niet goed zitten? Is het de bevestiging/aandacht die me vleidt? Deze jongen is toch ook niet zuiver, wetende dat ik bezet ben en me toch verleiden?
Ik voel me er ellendig door, omdat ik ontzettend aan het twijfelen geslagen ben. Allemaal mijn eigen schuld, dat weet ik, maar toch.
Misschien heb ik wat schoppen onder mijn kont nodig, of gewoon jullie ervaringen/adviezen/meningen.. in elk geval ben ik het kwijt.
dinsdag 15 december 2009 om 16:55
Ja waarsch. is hij in je hoofd 'spannender' dan in het echt haha.
Volgens mij is hij zo leuk niet hoor. Gaat wel over.
Maar ik denk wel dat je voor jezelf je af moet vragen hoe het kan dat je juist in deze prille noch uberverliefde fase van je relatie, wel al vatbaar bent voor de aandacht van een ander. Dát lijkt me interessanter.
Volgens mij is hij zo leuk niet hoor. Gaat wel over.
Maar ik denk wel dat je voor jezelf je af moet vragen hoe het kan dat je juist in deze prille noch uberverliefde fase van je relatie, wel al vatbaar bent voor de aandacht van een ander. Dát lijkt me interessanter.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
dinsdag 22 december 2009 om 12:24
Ik moet toegeven, ik word nog steeds verleid.
Tegen beter weten in. Had nooit verwacht dat dit zou gebeuren. Niets voor mij ook om het zo te laten voortduren. Blijkbaar is er toch iets wat mijn aandacht blijft trekken. En wat ervoor blijft zorgen dat we elkaar blijven spreken. De gesprekken zijn gewoon erg leuk en hij maakt me steeds nieuwsgieriger. Maar ondertussen voel ik me nog steeds schuldig naar mijn vriend natuurlijk. Ook al ben ik nog steeds even gek van hem, onze situatie knaagt toch aan me.
Ik heb het met een vriendin besproken, kon het niet langer voor mezelf houden, wilde het delen. Gelukkig oordeelt ze niet, ze snapt het zelfs. Dat mijn relatie lastig is, doordat ik me altijd moet aanpassen aan mijn vriend zijn leven. Hij kan er niets aan doen, maar het belemmert onze relatie wel echt enorm. En ik vraag me af dat daardoor het deurtje op een kier is komen te staan en er ruimte is ontstaan voor deze andere jongen. Ik vind het eigenlijk echt heel erg dat dit gebeurt, maar het zwakke is: ik wil beide niet opgeven nu.
Tegen beter weten in. Had nooit verwacht dat dit zou gebeuren. Niets voor mij ook om het zo te laten voortduren. Blijkbaar is er toch iets wat mijn aandacht blijft trekken. En wat ervoor blijft zorgen dat we elkaar blijven spreken. De gesprekken zijn gewoon erg leuk en hij maakt me steeds nieuwsgieriger. Maar ondertussen voel ik me nog steeds schuldig naar mijn vriend natuurlijk. Ook al ben ik nog steeds even gek van hem, onze situatie knaagt toch aan me.
Ik heb het met een vriendin besproken, kon het niet langer voor mezelf houden, wilde het delen. Gelukkig oordeelt ze niet, ze snapt het zelfs. Dat mijn relatie lastig is, doordat ik me altijd moet aanpassen aan mijn vriend zijn leven. Hij kan er niets aan doen, maar het belemmert onze relatie wel echt enorm. En ik vraag me af dat daardoor het deurtje op een kier is komen te staan en er ruimte is ontstaan voor deze andere jongen. Ik vind het eigenlijk echt heel erg dat dit gebeurt, maar het zwakke is: ik wil beide niet opgeven nu.
