Relaties
alle pijlers
Verliefd, maar ''liefde'' wil geen relatie..
dinsdag 2 februari 2010 om 15:40
Hallo,
Ik zit even met een aantal vraagtekens wat betreft de ''relatie'' tussen mij en de man op wie ik verliefd ben (wat wederzijds is).
Het begin;
Sinds ruim 3 maanden ken ik hem (althans, wel eerder gesproken in de kroeg en op msn), spontaan eens langsgekomen, onenightstand gehad want we vonden elkaar erg aantrekkelijk en van het een kwam het ander.
Vervolgens vaker langsgeweest en van one night stand liep het over in vriendschap/scharrel (oftewel seks,soms ook niet, maar niet na de seks meteen de deur uit, ook leuke dingen doen etc.)
Ik was in eerste instantie ook totaal niet uit op een relatie oid, en hij ook niet.
Op een gegeven moment zagen we elkaar elke dag omdat we graag bij elkaar wilden zijn en ik kreeg gevoelens voor hem, hij ook voor mij.
Hij kwam als eerste met een liefdesverklaring, hij bleek die gevoelens al langer te hebben, maar ik zag het eerst niet.
Hij heeft mijn familie ontmoet etc. Ik de zijne ook.
Nu is het punt dat we geen relatie hebben, en ik dit eigenlijk wel graag zou willen, maar er geen druk op wil zetten of hem kwijt wil raken. Hij heeft ook wel een aantal keer gezegd dat de reden is waarom hij geen relaties aangaat is dat hij verlatingsangst heeft, en op het moment dat hij een relatie heeft, hij zich emotioneel te veel met die persoon betrokken gaat voelen, en dat is volgens hem niet gezond.
We hebben de laatste tijd ook wel wat issues gehad, hij maakt zich vaak zorgen om mij etc, hij heeft op een gegeven moment een week lang bijna niet geslapen en gegeten.
Ik raak een beetje in de war van deze situatie, misschien ben ik ouderwets, maar als je van elkaar weet dat je verliefd bent, en om elkaar geeft, is een relatie dan niet vanzelfsprekend?
Zijn woorden zijn dan ook regelmatig dat hij zoveel om me geeft en dat zijn gevoelens voor mij oprecht zijn etc.
Daarnaast is het ook nog zo dat geen van beiden met een ander naar bed zal gaan of iets anders intiems. Hier zijn zelfs nog jaloerse situaties uit voort gekomen, omdat we hier allebei niet op zitten te wachten.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb absoluut niet de behoefte om seks te hebben met anderen, alleen met hem, maar als je dan toch officieel geen relatie hebt dan is het toch niet terecht als je jaloers wordt of bang bent dat hij/zij met een ander gaat?
Dan zou je die vrijheid toch gewoon moeten hebben?
En waarom behandelen we elkaar dan alsnog alsof we een relatie hebben, maar wordt het niet zo benoemd?
Wat moet ik met deze situatie? Maar afwachten, doorgaan omdat het toch wel heel fijn voelt allemaal? Alsnog mijn eigen gangetje gaan wat betreft andere mannen?
Graag jullie reacties..
Ik zit even met een aantal vraagtekens wat betreft de ''relatie'' tussen mij en de man op wie ik verliefd ben (wat wederzijds is).
Het begin;
Sinds ruim 3 maanden ken ik hem (althans, wel eerder gesproken in de kroeg en op msn), spontaan eens langsgekomen, onenightstand gehad want we vonden elkaar erg aantrekkelijk en van het een kwam het ander.
Vervolgens vaker langsgeweest en van one night stand liep het over in vriendschap/scharrel (oftewel seks,soms ook niet, maar niet na de seks meteen de deur uit, ook leuke dingen doen etc.)
Ik was in eerste instantie ook totaal niet uit op een relatie oid, en hij ook niet.
Op een gegeven moment zagen we elkaar elke dag omdat we graag bij elkaar wilden zijn en ik kreeg gevoelens voor hem, hij ook voor mij.
Hij kwam als eerste met een liefdesverklaring, hij bleek die gevoelens al langer te hebben, maar ik zag het eerst niet.
Hij heeft mijn familie ontmoet etc. Ik de zijne ook.
Nu is het punt dat we geen relatie hebben, en ik dit eigenlijk wel graag zou willen, maar er geen druk op wil zetten of hem kwijt wil raken. Hij heeft ook wel een aantal keer gezegd dat de reden is waarom hij geen relaties aangaat is dat hij verlatingsangst heeft, en op het moment dat hij een relatie heeft, hij zich emotioneel te veel met die persoon betrokken gaat voelen, en dat is volgens hem niet gezond.
We hebben de laatste tijd ook wel wat issues gehad, hij maakt zich vaak zorgen om mij etc, hij heeft op een gegeven moment een week lang bijna niet geslapen en gegeten.
Ik raak een beetje in de war van deze situatie, misschien ben ik ouderwets, maar als je van elkaar weet dat je verliefd bent, en om elkaar geeft, is een relatie dan niet vanzelfsprekend?
Zijn woorden zijn dan ook regelmatig dat hij zoveel om me geeft en dat zijn gevoelens voor mij oprecht zijn etc.
Daarnaast is het ook nog zo dat geen van beiden met een ander naar bed zal gaan of iets anders intiems. Hier zijn zelfs nog jaloerse situaties uit voort gekomen, omdat we hier allebei niet op zitten te wachten.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb absoluut niet de behoefte om seks te hebben met anderen, alleen met hem, maar als je dan toch officieel geen relatie hebt dan is het toch niet terecht als je jaloers wordt of bang bent dat hij/zij met een ander gaat?
Dan zou je die vrijheid toch gewoon moeten hebben?
En waarom behandelen we elkaar dan alsnog alsof we een relatie hebben, maar wordt het niet zo benoemd?
Wat moet ik met deze situatie? Maar afwachten, doorgaan omdat het toch wel heel fijn voelt allemaal? Alsnog mijn eigen gangetje gaan wat betreft andere mannen?
Graag jullie reacties..
dinsdag 2 februari 2010 om 15:43
dinsdag 2 februari 2010 om 15:50
quote:Dearest schreef op 02 februari 2010 @ 15:44:
Ik wil er trouwens nog even bij vermelden dat hij in het verleden vaak gekwetst is door vrouwen,ik denk dat dit ook een groot aandeel heeft in het verhaal..
Of misschien heeft hij daar zelf wel voor gezorgd door ook tegen die dames zo wazig te zijn?
Ok, bovenstaande is wellicht te kort door de bocht.....
Ik denk dat jij vooral goed zou moeten bedenken wat jij wilt en waar jij mee kunt leven of niet. Als dit voor jou niet genoeg voelt dan moet je dit bij hem aangeven. Dan kan hij er wat mee doen, of niet. En als hij ervoor kiest om er niets mee te doen, dan zal jij de consequentie moeten trekken deze omgang te beëindigen of de voorwaarden dusdanig aan te passen dat het ook in jouw straatje past.
Ik wil er trouwens nog even bij vermelden dat hij in het verleden vaak gekwetst is door vrouwen,ik denk dat dit ook een groot aandeel heeft in het verhaal..
Of misschien heeft hij daar zelf wel voor gezorgd door ook tegen die dames zo wazig te zijn?
Ok, bovenstaande is wellicht te kort door de bocht.....
Ik denk dat jij vooral goed zou moeten bedenken wat jij wilt en waar jij mee kunt leven of niet. Als dit voor jou niet genoeg voelt dan moet je dit bij hem aangeven. Dan kan hij er wat mee doen, of niet. En als hij ervoor kiest om er niets mee te doen, dan zal jij de consequentie moeten trekken deze omgang te beëindigen of de voorwaarden dusdanig aan te passen dat het ook in jouw straatje past.
dinsdag 2 februari 2010 om 15:59
We zijn trouwens volledig eerlijk tegenover elkaar, en wat ik bij hem merk is dat hij ten eerste bang is om zichzelf over te geven aan mij en zijn ''zwaktes'' te laten zien, het over emoties te hebben.
Daarnaast de gesprekken die we hebben gehad.. daardoor heb ik zelf zoiets van, dat ik hem misschien eerst nog wat de ruimte moet geven, en laten zien dat hij mij kan vertrouwen.
Maar aan de andere kant red je het ook niet met continu voorzichtig zijn en geen risico's durven nemen. En vind ik toch echt dat als je verder met elkaar wilt, een relatie (voor mij iniedergeval) de beste keus is.
Maarja.. aan de andere kant hebben we het gewoon heel fijn samen en heb ik niet de behoefte om met andere mannen aan te klooien, dus dan zou het voor mijn gevoel een beetje dubbel zijn om dan maar de keus te maken om er een einde aan te maken, terwijl je wel veel voor elkaar voelt, en toch niet uit bent op seks met anderen.
Hmmz... verwarrend
Daarnaast de gesprekken die we hebben gehad.. daardoor heb ik zelf zoiets van, dat ik hem misschien eerst nog wat de ruimte moet geven, en laten zien dat hij mij kan vertrouwen.
Maar aan de andere kant red je het ook niet met continu voorzichtig zijn en geen risico's durven nemen. En vind ik toch echt dat als je verder met elkaar wilt, een relatie (voor mij iniedergeval) de beste keus is.
Maarja.. aan de andere kant hebben we het gewoon heel fijn samen en heb ik niet de behoefte om met andere mannen aan te klooien, dus dan zou het voor mijn gevoel een beetje dubbel zijn om dan maar de keus te maken om er een einde aan te maken, terwijl je wel veel voor elkaar voelt, en toch niet uit bent op seks met anderen.
Hmmz... verwarrend
dinsdag 2 februari 2010 om 16:01
Wat ik totaal niet begrijp van de zo genaamde moderne geëmancipeerde vrouwen van tegenwoordig is dat zodra hij en zij met elkaar naar bed zijn geweest en hij zegt van haar te houden dat zij dan per direct haar opties sluit.
Dus hij heeft geen exclusiviteit gevraagd, geen ring gegeven of aangeboden om samen te wonen en zij vergeet al dat er nog meer mannen op de planeet bestaan.
Zolang hij niks aanbid of voorstelt of jouw hand vraagt of wat dan ook blijf voor JEZELF zorgen en niet steeds denken over hem.
Meid ga daten. En meer dan dat laat hem weten dat jij jouw opties open houd.
En als jij wil dat hij jouw om een relatie vraagt gebeurt dat eerde door jouw verder dan jullie te kijken dan door jouw op hem zitten te wachten.
Dus hij heeft geen exclusiviteit gevraagd, geen ring gegeven of aangeboden om samen te wonen en zij vergeet al dat er nog meer mannen op de planeet bestaan.
Zolang hij niks aanbid of voorstelt of jouw hand vraagt of wat dan ook blijf voor JEZELF zorgen en niet steeds denken over hem.
Meid ga daten. En meer dan dat laat hem weten dat jij jouw opties open houd.
En als jij wil dat hij jouw om een relatie vraagt gebeurt dat eerde door jouw verder dan jullie te kijken dan door jouw op hem zitten te wachten.
dinsdag 2 februari 2010 om 16:11
@ 75twinkel; dat vind ik dus ook, maar als er dan gezegd wordt '' de reden waarom ik geen relaties aanga...'' dan geeft hij dus aan dat dat het niet is...
En daarnaast is het wel meer dan ''aanklooien'', elkaar bijna dagelijks zien, idd veel leuke dingen doen (uit eten, hotelletjes, op stap met familie erbij, zijn vrienden ontmoeten, noem maar op), heb zelfs zijn huissleutel gekregen...
Maarja dan toch.. voor mij voelt het ook als een relatie maarja..dat is het dus niet
Misschien vanavond toch maar even over hebben
En daarnaast is het wel meer dan ''aanklooien'', elkaar bijna dagelijks zien, idd veel leuke dingen doen (uit eten, hotelletjes, op stap met familie erbij, zijn vrienden ontmoeten, noem maar op), heb zelfs zijn huissleutel gekregen...
Maarja dan toch.. voor mij voelt het ook als een relatie maarja..dat is het dus niet
Misschien vanavond toch maar even over hebben
dinsdag 2 februari 2010 om 16:16
quote:Dearest schreef op 02 februari 2010 @ 16:11:
@ 75twinkel; dat vind ik dus ook, maar als er dan gezegd wordt '' de reden waarom ik geen relaties aanga...'' dan geeft hij dus aan dat dat het niet is...
hij wil gewoon zelf nog even in de waan blijven dat ie geen relatie heeft.
En anders zou t helaas een gevalletje 'he's just not that into you' kunnen zijn..
Ik zou t te ingewikkeld vinden allemaal hoor. Graag of niet!
@ 75twinkel; dat vind ik dus ook, maar als er dan gezegd wordt '' de reden waarom ik geen relaties aanga...'' dan geeft hij dus aan dat dat het niet is...
hij wil gewoon zelf nog even in de waan blijven dat ie geen relatie heeft.
En anders zou t helaas een gevalletje 'he's just not that into you' kunnen zijn..
Ik zou t te ingewikkeld vinden allemaal hoor. Graag of niet!
dinsdag 2 februari 2010 om 16:23
Wat ik ook best naïef van vrouwen vind is dat velen denken een relatie te hebben zodra er gesekst wordt en bij de ouders stamppot is gegeten.
Relatie is als bieden dat ook benoemen.
Ga je stug volhouden dat jullie een relatie wel hebben omdat jullie leuke dingen doen. En dat hij er maar aan moet wennen dan ben je best kinderachtig bezig.
Je dwingt hem bijna iets te doen of te zijn wat hij niet zelf heeft aangeboden.
Op die manier vraag je op problemen.
En jouw eerste probleem is constant ruzie hebben over : "ik wil praten over ons- want hebben wij nauw wel of geen relatie."
Relatie is als bieden dat ook benoemen.
Ga je stug volhouden dat jullie een relatie wel hebben omdat jullie leuke dingen doen. En dat hij er maar aan moet wennen dan ben je best kinderachtig bezig.
Je dwingt hem bijna iets te doen of te zijn wat hij niet zelf heeft aangeboden.
Op die manier vraag je op problemen.
En jouw eerste probleem is constant ruzie hebben over : "ik wil praten over ons- want hebben wij nauw wel of geen relatie."
dinsdag 2 februari 2010 om 16:25
Ik heb ook zo`n kerel. We doen leuke dingen, we zijn er voor elkaar, zien elkaar elk weekend maar hij wil het niet relatie noemen. Hij is enorm gekwetst ook en durft gewoon niet.
Ik heb geduld, zeker omdat ik het heb zien groeien. Van scharrel naar meer en ook zijn ding minder zie worden.
Hij heeft nog steeds een aantal angsten maar zoals het nu gaat vind ik het prima. Geduld is niet oneindig maar heb wel een lange adem en een berg begrip zeker omdat ik de kwetsingen weet..
Ik heb geduld, zeker omdat ik het heb zien groeien. Van scharrel naar meer en ook zijn ding minder zie worden.
Hij heeft nog steeds een aantal angsten maar zoals het nu gaat vind ik het prima. Geduld is niet oneindig maar heb wel een lange adem en een berg begrip zeker omdat ik de kwetsingen weet..
dinsdag 2 februari 2010 om 16:28
Hoe zit het met zijn behoeftes mbt anderen?
Je kunt wel vrolijk doorgaan en dit geen relatie noemen, maar als hij straks wel vrolijk met anderen gaat rolbezemen onder het mom "met jou heb ik toch geen relatie, dus moet kunnen", dan gaat dat toch behoorlijk pijnlijk zijn.
Ookal heb je nu de behoeften niet om met anderen te "rommelen', je ontneemt jezelf we de kans om iemand te ontmoeten die wel 100% voor je kan gaan en die niet moeuilijk doet en misschien wel nooit toe is om dat met jou een relatie te noemen.
Ik zou zelf ook nooit exclusiviteit toezeggen of zelfs maar de vraag er om accepteren als dat at ik met die persoon heb geen relatie mag heten. Dus of ik heb een relatie en ik ben trouw, omdat we ondank alles voor elkaar durven gaan.
Of ik heb geen relatie en ik ben single, en dan heb ik aan geen van mijn scharrels verantwoording af te leggen over wat ie doe met wie buiten hun om.
Zo zou ik het ook bij hem neerleggen: Of jullie hebben een relatie, of niet en dan zijn jullie beiden vrij om met anderen te doen wat jullie willen. Als hij jou echt niet kwijt wil moet ie maar met ziojn angst leren leven en desnoods professionele hulp zoeken, maar hij kan jou niet aan het lijntje houden en jou zo laten boeten voor zijn verleden.
Dat accepteren staat ook een gelijkwaardige relatie in de weg.
Je kunt wel vrolijk doorgaan en dit geen relatie noemen, maar als hij straks wel vrolijk met anderen gaat rolbezemen onder het mom "met jou heb ik toch geen relatie, dus moet kunnen", dan gaat dat toch behoorlijk pijnlijk zijn.
Ookal heb je nu de behoeften niet om met anderen te "rommelen', je ontneemt jezelf we de kans om iemand te ontmoeten die wel 100% voor je kan gaan en die niet moeuilijk doet en misschien wel nooit toe is om dat met jou een relatie te noemen.
Ik zou zelf ook nooit exclusiviteit toezeggen of zelfs maar de vraag er om accepteren als dat at ik met die persoon heb geen relatie mag heten. Dus of ik heb een relatie en ik ben trouw, omdat we ondank alles voor elkaar durven gaan.
Of ik heb geen relatie en ik ben single, en dan heb ik aan geen van mijn scharrels verantwoording af te leggen over wat ie doe met wie buiten hun om.
Zo zou ik het ook bij hem neerleggen: Of jullie hebben een relatie, of niet en dan zijn jullie beiden vrij om met anderen te doen wat jullie willen. Als hij jou echt niet kwijt wil moet ie maar met ziojn angst leren leven en desnoods professionele hulp zoeken, maar hij kan jou niet aan het lijntje houden en jou zo laten boeten voor zijn verleden.
Dat accepteren staat ook een gelijkwaardige relatie in de weg.
dinsdag 2 februari 2010 om 16:30
@ Elizey; Ik vind je reacties nogal uit zn verband gerukt, volgensmij heb je het niet helemaal goed begrepen. Ik heb gezegd dat ik graag een relatie zou willen maar dat we dat niet hebben. Dus ik denk niet dat we een relatie hebben. Daarnaast is het niet heel frappant om dat wél te denken in deze situatie, ik heb het niet alleen over leuke dingen doen of stamppot bij de familie eten, nee ik heb het over het bespreken van elkaars gevoelens, en als HIJ continu aangeeft wat hij voor mij voelt en hoeveel hij om mij geeft en dat hij zó verliefd is, dan heeft stamppot eten bij de familie voor mij toch wel even een andere betekenis ja.
en over het ''ruzie'' gedeelte wat je benoemt; heb ik ergens in dit topic het over ruzie gehad? Ik snap je niet helemaal...
@tjongetjonge; Precies, zo zit het voor mij op het moment ook inelkaar, een heel erg vergelijkbare situatie. Zit jij dan zelf niet met vragen?
en over het ''ruzie'' gedeelte wat je benoemt; heb ik ergens in dit topic het over ruzie gehad? Ik snap je niet helemaal...
@tjongetjonge; Precies, zo zit het voor mij op het moment ook inelkaar, een heel erg vergelijkbare situatie. Zit jij dan zelf niet met vragen?
dinsdag 2 februari 2010 om 16:40
Je loopt het risico dat als hij voldoende gegroeid is en zich wel open kan stellen etc, jij hartelijk bedankt wordt voor je tijd en moeite en hij ineens wel toe is aan een relatie met iemand anders.
Bindingsangst/verlatingsangst is een etiketje dat veel vrouwen graag plakken, omdat dat beter klinkt dan "Hij ziet mij als de reboundgirl, maar dat wil ik niet weten".
Bindingsangst/verlatingsangst bestaat wel, maar iemand die daar echt last van heeft komt daar alleen vanaf door therapie en begeleiding van een hulpverlener, en niet omdat iemand zich aan het lijntje laat houden met een verhaal over een gemene ex.
99 van de 100 keer betekent bindingsangst gewoon "je bent net niet leuk genoeg". en die 100e keer moet je je afvragen waarom je een relatie zou willen met iemand die zo verknipt is en het in juw schoenen schuift om dat op te lossen.
Bindingsangst/verlatingsangst is een etiketje dat veel vrouwen graag plakken, omdat dat beter klinkt dan "Hij ziet mij als de reboundgirl, maar dat wil ik niet weten".
Bindingsangst/verlatingsangst bestaat wel, maar iemand die daar echt last van heeft komt daar alleen vanaf door therapie en begeleiding van een hulpverlener, en niet omdat iemand zich aan het lijntje laat houden met een verhaal over een gemene ex.
99 van de 100 keer betekent bindingsangst gewoon "je bent net niet leuk genoeg". en die 100e keer moet je je afvragen waarom je een relatie zou willen met iemand die zo verknipt is en het in juw schoenen schuift om dat op te lossen.
dinsdag 2 februari 2010 om 17:10
Zo lang jij je er goed bij voelt om onder deze "voorwaarden" met hem om te gaan, moet je dat gewoon blijven doen. Maar als dat niet het geval is en je (ernstige) twijfels hebt (en dat denk ik want waarom zou je een topic openen over iets waar je je gewoon goed bij voelt?) dan zou ik denk ik kiezen voor meer duidelijkheid of ervoor kiezen niet iets exclusiefs met hem aan te gaan.
dinsdag 2 februari 2010 om 17:13
Bindingsangst/verlatingsangst is een etiketje dat veel vrouwen graag plakken, omdat dat beter klinkt dan "Hij ziet mij als de reboundgirl, maar dat wil ik niet weten".
sorry return_of_nonkreng, jij was me voor en ik had dat even niet gezien. Vrouwen geven mannen graag een smoes die ze wel eens ergens gelezen hebben. En daarna.... gaan we die man even redden..... want "ik kan dat toch"
sorry return_of_nonkreng, jij was me voor en ik had dat even niet gezien. Vrouwen geven mannen graag een smoes die ze wel eens ergens gelezen hebben. En daarna.... gaan we die man even redden..... want "ik kan dat toch"
dinsdag 2 februari 2010 om 17:20
"hij is ongelukkig in zijn huidige situatie/relatie" is identiek dezelfde, reactie is "dan ga ik hem wel eens gelukkig maken want IK kan dat en met MIJ zal ie (verdomme) gelukkig gaan worden". Men vergeet daarbij even de definitie van gelukkig of ongelukkig. Tal van mannen kunnen zich (even) ongelukkig voelen als ze onverwacht een kras op hun auto aantreffen. Gelukkig realiseren ze zich dan vaak dat ze daarvoor verzekerd zijn.
dinsdag 2 februari 2010 om 20:13
Natuurlijk heb ik wel vragen en onzekerheden. Is het soms erg lastig want op de lange termijn plannen doen we niet.
Ik maak er verder geen issue van. Sporadisch komt t ter sprake. Ik zie wel hoe t loopt.
Misschien hebben de mensen die kort-door-bocht reageren met he is not that into you en rebound girl niet in deze situatie gezeten.
Hij komt zelf met steeds meer richting relatie, daarnaast geeft hij zelf ook aan dat hij bang is om het meer te laten zijn.
Hem redden, nee hoor. Dat mag ie lekker zelf doen maar kan wel naar m luisteren en geduld hebben en niet het zoveelste kreng zijn. Plus dat als ik deze situatie zat ben gewoon weg ga. Hij weet dit ook.
Ik maak er verder geen issue van. Sporadisch komt t ter sprake. Ik zie wel hoe t loopt.
Misschien hebben de mensen die kort-door-bocht reageren met he is not that into you en rebound girl niet in deze situatie gezeten.
Hij komt zelf met steeds meer richting relatie, daarnaast geeft hij zelf ook aan dat hij bang is om het meer te laten zijn.
Hem redden, nee hoor. Dat mag ie lekker zelf doen maar kan wel naar m luisteren en geduld hebben en niet het zoveelste kreng zijn. Plus dat als ik deze situatie zat ben gewoon weg ga. Hij weet dit ook.
dinsdag 2 februari 2010 om 20:39
Dearest, ik herken je situatie grotendeels, heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Zo is bij mij een relatie van ongeveer 2,5 jaar begonnen (inmiddels ex), maar werd ook lange tijd door hem geen relatie genoemd.
Ik ben het niet eens met andere forummers die zeggen dat hij “just not that into you” is.
Je zit er middenin en probeert het nu van alle kanten te bekijken, maar uiteindelijk is de situatie vrij simpel te benoemen: Jullie HEBBEN een relatie, ook al noemt hij het niet zo: alle dingen die jullie samen doen, hoe vaak jullie elkaar zien en de gevoelens die er bij komen kijken en die ook worden geuit: dat is een relatie!
Hij praat over verlatingsangst, maar heeft ook overduidelijk bindingsangst. Door deze situatie geen relatie te noemen denkt hij niet verlaten te kunnen worden, maar niks is natuurlijk minder waar. Probeer jij bijvoorbeeld maar eens los van hem te komen, dan zul je onmiddelijk gaan merken dat bij hem de verlatingsangst gaat spelen en hij je gaat claimen. Er zijn immers al jaloerse situaties ontstaan en hij is bang dat je met een ander zal gaan?
Hij zegt emotioneel te betrokken te worden als hij een relatie heeft en dat vindt hij niet gezond, maar ondertussen slaapt en eet hij al een week lang slecht vanwege jou en jullie issues. Dat hij in het verleden vaak gekwetst zegt te zijn door vrouwen zou te maken kunnen hebben met zijn instelling: wel dingen doen die in een relatie thuis horen maar het dan geen relatie willen noemen. Daar passen sommige vrouwen voor en dan kan hij dat uitleggen als gekwetst te zijn.
En ja wat moet je hier nu mee? Als hij het helemaal voor je is en als jij er genoegen mee kan nemen dat hij bindings- en verlatingsangst heeft, dan vooral doorgaan. Je hebt een relatie alleen wil hij het (nog) niet zo noemen, misschien over een aantal maanden wel. Maar geloof alsjeblieft niet dat jij hem van die angsten kan genezen, daar is echt professionele hulp voor nodig. En deze problemen zouden nog wel eens op andere issues kunnen wijzen.
Misschien dat ik mijn eigen situatie (van destijds) te veel op die van jou projecteer, maar ik wil je dit meegeven: je bent erg bezig met de vraag of het wel of geen relatie is, wat je dan wel en niet mag doen en hoe je elkaar moet behandelen, terwijl het allemaal vooral leuk en vanzelfsprekend zou moeten zijn! Ik zou nog eens goed nadenken voordat je verder gaat met deze man.....
Ik ben het niet eens met andere forummers die zeggen dat hij “just not that into you” is.
Je zit er middenin en probeert het nu van alle kanten te bekijken, maar uiteindelijk is de situatie vrij simpel te benoemen: Jullie HEBBEN een relatie, ook al noemt hij het niet zo: alle dingen die jullie samen doen, hoe vaak jullie elkaar zien en de gevoelens die er bij komen kijken en die ook worden geuit: dat is een relatie!
Hij praat over verlatingsangst, maar heeft ook overduidelijk bindingsangst. Door deze situatie geen relatie te noemen denkt hij niet verlaten te kunnen worden, maar niks is natuurlijk minder waar. Probeer jij bijvoorbeeld maar eens los van hem te komen, dan zul je onmiddelijk gaan merken dat bij hem de verlatingsangst gaat spelen en hij je gaat claimen. Er zijn immers al jaloerse situaties ontstaan en hij is bang dat je met een ander zal gaan?
Hij zegt emotioneel te betrokken te worden als hij een relatie heeft en dat vindt hij niet gezond, maar ondertussen slaapt en eet hij al een week lang slecht vanwege jou en jullie issues. Dat hij in het verleden vaak gekwetst zegt te zijn door vrouwen zou te maken kunnen hebben met zijn instelling: wel dingen doen die in een relatie thuis horen maar het dan geen relatie willen noemen. Daar passen sommige vrouwen voor en dan kan hij dat uitleggen als gekwetst te zijn.
En ja wat moet je hier nu mee? Als hij het helemaal voor je is en als jij er genoegen mee kan nemen dat hij bindings- en verlatingsangst heeft, dan vooral doorgaan. Je hebt een relatie alleen wil hij het (nog) niet zo noemen, misschien over een aantal maanden wel. Maar geloof alsjeblieft niet dat jij hem van die angsten kan genezen, daar is echt professionele hulp voor nodig. En deze problemen zouden nog wel eens op andere issues kunnen wijzen.
Misschien dat ik mijn eigen situatie (van destijds) te veel op die van jou projecteer, maar ik wil je dit meegeven: je bent erg bezig met de vraag of het wel of geen relatie is, wat je dan wel en niet mag doen en hoe je elkaar moet behandelen, terwijl het allemaal vooral leuk en vanzelfsprekend zou moeten zijn! Ik zou nog eens goed nadenken voordat je verder gaat met deze man.....
dinsdag 2 februari 2010 om 20:57
quote:tjongetjonge schreef op 02 februari 2010 @ 20:13:
Natuurlijk heb ik wel vragen en onzekerheden. Is het soms erg lastig want op de lange termijn plannen doen we niet.
Ik maak er verder geen issue van. Sporadisch komt t ter sprake. Ik zie wel hoe t loopt.
Misschien hebben de mensen die kort-door-bocht reageren met he is not that into you en rebound girl niet in deze situatie gezeten.
Hij komt zelf met steeds meer richting relatie, daarnaast geeft hij zelf ook aan dat hij bang is om het meer te laten zijn.
Hem redden, nee hoor. Dat mag ie lekker zelf doen maar kan wel naar m luisteren en geduld hebben en niet het zoveelste kreng zijn. Plus dat als ik deze situatie zat ben gewoon weg ga. Hij weet dit ook.
Ik hoop dat je dat ook echt doet, weggaan als je het zat bent. En je niet laat overhalen en jojo-en.
Misschien hebben die mensn die dat zeggen juist wel in de situatie gezeten en geleerd dat je geen genoegen hoeft te nemen met iemand die niet 100% voor je gaat?
Misschien juist geleerd dat een spelletje van aantrekken en afstoten ( wat gebeurt met iemand die echt bindingsangst heeft. Kom je te dichtbij, dan schopt de bindingsangstege zich van je af, wat zeer pijnlijk en kwetstend is, en neem je afstand omdat jij er niet meer tegen kan, is ie weer peoslief en gaat ie aan je trekken en op je gemoed spelen) doodvermoeiend is.
Misschien juist geleerd dat "ik wil geen relatie"ook betekent "ik wil geen relatie". Waarom zou jejezelf niet iets beter gunnen dan iemand die kennelijk nog zoveel issues heeft op te lossen dat ie niet toe is aan een relatie?
Zeker in het begin stadium zou alles vanzelf moeten gaan en leuk moeten zijn en moet je je niet hoeven afvragen of de andere partij wel dezelfde wensen, verwachtingen en toekomstbeelden heeft als jij. Doorgaans kennen rlaties die zo beginnen geen happy end.
Maar waarschijnlijk leer je die les het best door het zelf te ervaren.
Natuurlijk heb ik wel vragen en onzekerheden. Is het soms erg lastig want op de lange termijn plannen doen we niet.
Ik maak er verder geen issue van. Sporadisch komt t ter sprake. Ik zie wel hoe t loopt.
Misschien hebben de mensen die kort-door-bocht reageren met he is not that into you en rebound girl niet in deze situatie gezeten.
Hij komt zelf met steeds meer richting relatie, daarnaast geeft hij zelf ook aan dat hij bang is om het meer te laten zijn.
Hem redden, nee hoor. Dat mag ie lekker zelf doen maar kan wel naar m luisteren en geduld hebben en niet het zoveelste kreng zijn. Plus dat als ik deze situatie zat ben gewoon weg ga. Hij weet dit ook.
Ik hoop dat je dat ook echt doet, weggaan als je het zat bent. En je niet laat overhalen en jojo-en.
Misschien hebben die mensn die dat zeggen juist wel in de situatie gezeten en geleerd dat je geen genoegen hoeft te nemen met iemand die niet 100% voor je gaat?
Misschien juist geleerd dat een spelletje van aantrekken en afstoten ( wat gebeurt met iemand die echt bindingsangst heeft. Kom je te dichtbij, dan schopt de bindingsangstege zich van je af, wat zeer pijnlijk en kwetstend is, en neem je afstand omdat jij er niet meer tegen kan, is ie weer peoslief en gaat ie aan je trekken en op je gemoed spelen) doodvermoeiend is.
Misschien juist geleerd dat "ik wil geen relatie"ook betekent "ik wil geen relatie". Waarom zou jejezelf niet iets beter gunnen dan iemand die kennelijk nog zoveel issues heeft op te lossen dat ie niet toe is aan een relatie?
Zeker in het begin stadium zou alles vanzelf moeten gaan en leuk moeten zijn en moet je je niet hoeven afvragen of de andere partij wel dezelfde wensen, verwachtingen en toekomstbeelden heeft als jij. Doorgaans kennen rlaties die zo beginnen geen happy end.
Maar waarschijnlijk leer je die les het best door het zelf te ervaren.
