
Verliefd op veel jongere man
dinsdag 4 december 2007 om 13:09
Nou zoals de titel dus al zegt ben ik sinds kort halsoverkop verliefd op een jongere man, en de gevoelens zijn wederzijds. Hartstikke leuk natuurlijk maar nou is de man in kwestie 22 en ik 35 en ik merk dat ik daar toch wel een beetje moeite mee heb. Aan de ene kant heb ik zoiets van geniet ervan en zie maar hoe het loopt, maar aan de andere kant heb ik toch mijn twijfels of dit op de lange duur wel haalbaar is. Mijn vriendinnen reageren allemaal positief maar ik kreeg van mijn broer dus een ontzettende negatieve reactie waar ik best van geschrokken ben. Ik ben eigenlijk benieuwd of hier nog meer vrouwen zitten die een veel jongere vriend hebben of hebben gehad en hoe dat bij jullie is gegaan.
zondag 3 februari 2008 om 10:58
zondag 3 februari 2008 om 11:17
Mij valt op dat er teveel nadruk gelegt wordt op de leeftijd.. Je moet eens voor jezelf denken wat als deze man mijn leeftijd had, vind ik hem dan ook leuk qua karakter en eigenschappen?? Zoja wat maakt het dan uit dat hij jonger is.. Mijn vriend en ik wisten in het begin niet eens hoe oud we waren.. We vonden elkaar gewoon leuk..
(alhoewel leuk vonden... ik moest hem in het begin nieteens omdat hij zo arrogant deed, maar dat was meer om mijn aandacht te trekken...)
(alhoewel leuk vonden... ik moest hem in het begin nieteens omdat hij zo arrogant deed, maar dat was meer om mijn aandacht te trekken...)
maandag 4 februari 2008 om 00:31
Ik raak er ook steeds meer van overtuigd dat je gewoon bij elkaar moet passen en het verschil in leeftijd geen probleem hoeft te zijn. Hoewel we officieel nog niks hebben, reageren mijn vriendinnen er leuk op. Mijn moeder heeft er wwat moeite mee, vindt het een te groot verschil.
Jammer Sienna, maar dan heeft het toch aan de persoon/de match zelf gelegen. Ik heb ook een vriend gehad die 8 jaar ouder was dan ik, dat werkte ook niet voor mij....
Liefs india3000
Jammer Sienna, maar dan heeft het toch aan de persoon/de match zelf gelegen. Ik heb ook een vriend gehad die 8 jaar ouder was dan ik, dat werkte ook niet voor mij....
Liefs india3000
maandag 4 februari 2008 om 21:31
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar de reacties die ik wél heb gelezen, waren gelukkig vooral positief!
Ik zit namelijk sinds 2 maanden in eenzelfde soort situatie...ik ben 27 en mn vriend is 19...ik merk dat ik er wel moeite mee heb ..mn vriend totaal niet; hij zou het het liefst van de daken willen schreeuwen dat wij iets hebben, maar ik ben terughoudend; wil eerst kijken hoe het loopt en pas over een tijdje, wanneer het nog steeds zo leuk & fijn is, vertellen aan familie en collega´s e.d....het is immers nog zo pril hè....een paar vrienden van me weten het al wel hoor...en zij reageren (op één na) allemaal positief in de zin van; geniet ervan en denk er niet gelijk teveel bij na!...
Ik zie hier op het forum ook veel van dat soort reacties, dus dat doet me goed!....maar toch...ik wacht nog ff af...
Ik zit namelijk sinds 2 maanden in eenzelfde soort situatie...ik ben 27 en mn vriend is 19...ik merk dat ik er wel moeite mee heb ..mn vriend totaal niet; hij zou het het liefst van de daken willen schreeuwen dat wij iets hebben, maar ik ben terughoudend; wil eerst kijken hoe het loopt en pas over een tijdje, wanneer het nog steeds zo leuk & fijn is, vertellen aan familie en collega´s e.d....het is immers nog zo pril hè....een paar vrienden van me weten het al wel hoor...en zij reageren (op één na) allemaal positief in de zin van; geniet ervan en denk er niet gelijk teveel bij na!...
Ik zie hier op het forum ook veel van dat soort reacties, dus dat doet me goed!....maar toch...ik wacht nog ff af...
woensdag 6 februari 2008 om 09:59
woensdag 6 februari 2008 om 23:04
het is volgens mij een trend momenteel! ik heb een vriendin van bijna 27 met een vriend van 20.en mn schoonzusje is bijna 31 en haar vriendje 20. beide relaties duren nog niet zo lang, een paar maanden. en bij beiden vind ik het heel leuk, alleen hoor ik dat het wel lastig is omdat de mannen nog studeren en de dames werken. en dan krijg je wel van die dingen dat die mannen in een studentenhuis wonen en dat je daar niet helemaal meer tussen past terwijl je t wel begrijpt. en qua kinderwens lijkt t me ook lastig. ik zou het heel vervelend vinden omwille van de biologische klok te moeten beginnen. maar goed, zo lang ze van elkaar houden, vooral doen!
woensdag 2 april 2008 om 14:35
Ben sinds twee maanden terug bij mijn vriend. Hij is 23, ik 35. We zijn twee maanden uit elkaar geweest. Nu weet ik dat hij onder druk van zijn omgeving een einde had gemaakt aan onze relatie. Maar we hebben gemerkt hoe zeer we elkaar hebben gemist en ondertussen wonen we al samen. Ik voel me heel gelukkig op dit moment. Nooit gedacht dit nog te mogen voelen. 'Houden van' heeft niets met leeftijd te maken. Ik stond vroeger nooit te popelen om iets te beginnen met een man die heel wat jonger is, maar ineens overkomt het je. Toen zijn familie en omgeving zag hoe ongelukkig hij was zonder me hebben ze hun vooroordelen langs de kant gezet en zijn ouders zijn eigenlijk supermensen. Even uit elkaar zijn heeft ons ook doen beseffen wat we voor elkaar voelen.
donderdag 11 december 2008 om 23:31
Sienna,
Ik herken de situatie en ik begrijp je gevoel ( en twijels ).
Deze heb ik zélf namelijk ook gehad. Ik ben een vrouw van 33 jaar en ben gevallen voor een veel jongere man. Hij is 24.
En dat is nog niet alles. Ik ben al vanaf mijn 17-e het huis uit en zelfstandig. Hij woont nog bij zijn ouders en er is niets wat hij mij nog kan leren want ik ben inmiddels door de wol geverfd.
Maar we zijn gek op elkaar en wat hij emotioneel met mij doet is nog geen andere vent gelukt. Ik kan mezelf zijn en ook op het gebied van sex durf ik me aan hem ( wél ) over te geven.
Vanuit mijn omgeving krijg ik veel lullige reacties zoals 'hij zal wel haar toyboy zijn' of 'het is maar een fase'.. Ik leef inderdaad bij de dag, maar de toekomst komt zoals hij komt. Ook wat betreft kinderen en samenwonen laat ik me niet opjagen.
Ik hoop dat je hier wat positiefs uit kunt halen, want verliefd zijn is prachtig als het wederzijds is. Het is altijd makkelijk praten voor buitenstaanders, maar ik zit in jóuw schuitje en zeg je;
Geniet ervan! Age ain't nothing but a number and it's the inside that counts!!!
Liefs en enjoy life,
Anne.
Ik herken de situatie en ik begrijp je gevoel ( en twijels ).
Deze heb ik zélf namelijk ook gehad. Ik ben een vrouw van 33 jaar en ben gevallen voor een veel jongere man. Hij is 24.
En dat is nog niet alles. Ik ben al vanaf mijn 17-e het huis uit en zelfstandig. Hij woont nog bij zijn ouders en er is niets wat hij mij nog kan leren want ik ben inmiddels door de wol geverfd.
Maar we zijn gek op elkaar en wat hij emotioneel met mij doet is nog geen andere vent gelukt. Ik kan mezelf zijn en ook op het gebied van sex durf ik me aan hem ( wél ) over te geven.
Vanuit mijn omgeving krijg ik veel lullige reacties zoals 'hij zal wel haar toyboy zijn' of 'het is maar een fase'.. Ik leef inderdaad bij de dag, maar de toekomst komt zoals hij komt. Ook wat betreft kinderen en samenwonen laat ik me niet opjagen.
Ik hoop dat je hier wat positiefs uit kunt halen, want verliefd zijn is prachtig als het wederzijds is. Het is altijd makkelijk praten voor buitenstaanders, maar ik zit in jóuw schuitje en zeg je;
Geniet ervan! Age ain't nothing but a number and it's the inside that counts!!!
Liefs en enjoy life,
Anne.
vrijdag 12 december 2008 om 01:36
Meiden, ik heb nog niet alles bijgelezen, maar wil wel even reageren, nu ik nog enigszins wakker ben...
Ik ben ook verliefd geworden op een man die 14 jr jonger is.
Het begon als lust, maar is zich zeker aan 't ontwikkelen naar liefde... Zowel voor hem als voor mij. En ik herken dat gevoel dat ik de eerste weken had; kan dit wel, mag dit wel, wat zal 'men' er van vinden en tjeesus, ik kan je vertellen dat ik hele vervelende gesprekken heb gehad met mezelf. Met paniek en slapeloze nachten tot gevolg.
Maar gelukkig heb ik dit altijd met hem besproken en heeft hij dit ook serieus genomen. Hij zat er zelf niet zo mee. Hij heeft me dus geholpen hier overheen te komen en het is eigenlijk vanzelf wegge-ebt. Mede door zijn begrip, mede doordat op het moment dat de verliefdheid normale proporties aanneemt, de helderheid in je hoofd ook weer toeneemt. En toen kwam ik er achter dat het nogal hypocriet was dat ik er 'moeite' mee had.
Want wat de buitenwereld er van vindt, daar heb ik nog nooit een fuck om gegeven. En ik heb notabene een relatie gehad met een man die 14 jr ouder was en daar geen seconde bij stil gestaan.
En het allerbelangrijkste?
We hebben het zo ongelooflijk fijn, heerlijk, gezellig en top met elkaar als we samen zijn! En dat is waar het over gaat, toch?
Op de sekspijler (het begon tenslotte als lust ) is een topic "Hij is 14 jr jonger en heeeeerlijk!", door mij geopend.
Het is een hilarisch leuk topic, met oudere vrouwen, jongere mannen, mannen van gelijke leeftijd (die zijn er per ongelijk tussengeslopen, haha) en we schrijven er voornamelijk over de lust, maar ook over de liefde, de twijfels, de bijzonderheden, de avonturen en het fenomeen op zich. Wees welkom om te komen lezen, maar liever nog meeschrijven daar!
Mijn Lieve Jonge Man is even buiten bereik. Ik wacht al een tijdje op hem en tel nu af; nog een week of 5. Ik ben 37, een ondeugende, zelfstandige vrouw die op dit moment smacht naar haar 23-jarige Lover (in de brede zin van het woord).
Wees niet bang, je hebt recht op geluk, maar ook de plicht het niet af te wijzen.
X
Ik ben ook verliefd geworden op een man die 14 jr jonger is.
Het begon als lust, maar is zich zeker aan 't ontwikkelen naar liefde... Zowel voor hem als voor mij. En ik herken dat gevoel dat ik de eerste weken had; kan dit wel, mag dit wel, wat zal 'men' er van vinden en tjeesus, ik kan je vertellen dat ik hele vervelende gesprekken heb gehad met mezelf. Met paniek en slapeloze nachten tot gevolg.
Maar gelukkig heb ik dit altijd met hem besproken en heeft hij dit ook serieus genomen. Hij zat er zelf niet zo mee. Hij heeft me dus geholpen hier overheen te komen en het is eigenlijk vanzelf wegge-ebt. Mede door zijn begrip, mede doordat op het moment dat de verliefdheid normale proporties aanneemt, de helderheid in je hoofd ook weer toeneemt. En toen kwam ik er achter dat het nogal hypocriet was dat ik er 'moeite' mee had.
Want wat de buitenwereld er van vindt, daar heb ik nog nooit een fuck om gegeven. En ik heb notabene een relatie gehad met een man die 14 jr ouder was en daar geen seconde bij stil gestaan.
En het allerbelangrijkste?
We hebben het zo ongelooflijk fijn, heerlijk, gezellig en top met elkaar als we samen zijn! En dat is waar het over gaat, toch?
Op de sekspijler (het begon tenslotte als lust ) is een topic "Hij is 14 jr jonger en heeeeerlijk!", door mij geopend.
Het is een hilarisch leuk topic, met oudere vrouwen, jongere mannen, mannen van gelijke leeftijd (die zijn er per ongelijk tussengeslopen, haha) en we schrijven er voornamelijk over de lust, maar ook over de liefde, de twijfels, de bijzonderheden, de avonturen en het fenomeen op zich. Wees welkom om te komen lezen, maar liever nog meeschrijven daar!
Mijn Lieve Jonge Man is even buiten bereik. Ik wacht al een tijdje op hem en tel nu af; nog een week of 5. Ik ben 37, een ondeugende, zelfstandige vrouw die op dit moment smacht naar haar 23-jarige Lover (in de brede zin van het woord).
Wees niet bang, je hebt recht op geluk, maar ook de plicht het niet af te wijzen.
X
vrijdag 12 december 2008 om 08:13
Leuk topic dit, aangezien ik pas een date had met een jongere man ( ik 36 hij 27). Het wordt overigens niets maar nu ik dit topic lees is het wel geinig te zien dat het wel vaak voorkomt. Ik vond het zelf namelijk nogal apart, en vroeg me af of zoiets wel zou werken. ( die gedachten had hij overigens ook)
Ik denk dat het inderdaad belangrijk is elkaar in waarde te laten wat betreft ontwikkeling, levenservaring want daar loop je toch tegen aan lijkt mij?
Wat mijn date ook deed twijfelen ( wat ik via via hoorde) was het feit dat ik al kinderen heb, en dat hij zelf graag kinderen wilde. Speelt dat ook bij jullie?
Ik denk dat het inderdaad belangrijk is elkaar in waarde te laten wat betreft ontwikkeling, levenservaring want daar loop je toch tegen aan lijkt mij?
Wat mijn date ook deed twijfelen ( wat ik via via hoorde) was het feit dat ik al kinderen heb, en dat hij zelf graag kinderen wilde. Speelt dat ook bij jullie?