Relaties
alle pijlers
Verliefd
donderdag 23 oktober 2008 om 20:24
Ook ik hier met een verhaal.
Waar beginnen...
Ik heb vier jaar een relatie met een lieve jongen.
Nu is een maand of vier geleden een van zijn beste vriendinnen opgenomen in een psychiatrische instelling.
Ik en een andere vriend hebben de opname in werking gezet en ben daardoor ook het eerste contactpersoon van de instelling.
Al vier maanden lang ga ik minimaal 2 keer per week naar de instelling toe om haar een paar uur te bezoeken. (een heel rooster opgesteld met 2 andere vrienden, de vriendin in kwestie wil alleen ons drieen zien)
Dit eist natuurlijk sowiezo al zijn tol op de relatie die ik heb maar waar ik mij vooral alleen in voel is het mij niet gesteund voelen. Hij neemt het maar voor lief aan dat ik dit op mij neem. Hij laat zo nu en dan eens vallen dat hij trots op mij is maar om nou eens aan te bieden of hij wat kan doen of regelen (oh ja, het regelen, ik houd naast de bezoekjes ook haar financien/huur/verzekering/huisje op orde houden/plantjes water geven op orde)
Goed, ik voel mij dus vrij alleen..... heb dit al een paar keer in een gesprek aangegeven maar eigenlijk is er geen verbetering. We zijn flink van elkaar aan het vervreemden. (en natuurlijk niet alleen door wat er nu gebeurd is met die vriendin)
Vorige week ben ik op de afdeling waar het vriendinnetje zit een jongen tegen gekomen waar ik echt vanaf moment 1 een bepaalde aantrekkingskracht bij had.
Hij zit daar als patient in de psychiatrische instelling.... maar hij doet wat met mij.
We msn'den al wat met elkaar de afgelopen dagen ... maar vanavond kwam eigenlijk zo bei ons beiden het hoge woord eruit dat we elkaar dus stiekem heeeeeeeeel erg leuk vinden.
Ik voel me een beetje lomp momenteel dat ik dit eerlijk aan hem heb toe gegeven.
1 voordeel. Hij zit op een gesloten afdeling... mijn vriendinnetje is er altijd bij... dus ik kan niet alleen met hem zijn waardoor ik dingen zou kunnen doen waar ik spijt van zou krijgen... maar het feit dat ik er continu aan denk dat ik hem oh zo graag zou willen zoenen maakt het niet dat ik mij beter ga voelen.
Niemand die mij hier waarschijnlijk een tip kan geven of iets zinnigs hierover kan melden maar ik moest het gewoon kwijt.
enfin, hier dus mijn verhaal wat ik kwijt moest. het zal wel onsamenhangend over komen maar weet ook niet meer zo goed wat ik nu moet denken of voelen
Waar beginnen...
Ik heb vier jaar een relatie met een lieve jongen.
Nu is een maand of vier geleden een van zijn beste vriendinnen opgenomen in een psychiatrische instelling.
Ik en een andere vriend hebben de opname in werking gezet en ben daardoor ook het eerste contactpersoon van de instelling.
Al vier maanden lang ga ik minimaal 2 keer per week naar de instelling toe om haar een paar uur te bezoeken. (een heel rooster opgesteld met 2 andere vrienden, de vriendin in kwestie wil alleen ons drieen zien)
Dit eist natuurlijk sowiezo al zijn tol op de relatie die ik heb maar waar ik mij vooral alleen in voel is het mij niet gesteund voelen. Hij neemt het maar voor lief aan dat ik dit op mij neem. Hij laat zo nu en dan eens vallen dat hij trots op mij is maar om nou eens aan te bieden of hij wat kan doen of regelen (oh ja, het regelen, ik houd naast de bezoekjes ook haar financien/huur/verzekering/huisje op orde houden/plantjes water geven op orde)
Goed, ik voel mij dus vrij alleen..... heb dit al een paar keer in een gesprek aangegeven maar eigenlijk is er geen verbetering. We zijn flink van elkaar aan het vervreemden. (en natuurlijk niet alleen door wat er nu gebeurd is met die vriendin)
Vorige week ben ik op de afdeling waar het vriendinnetje zit een jongen tegen gekomen waar ik echt vanaf moment 1 een bepaalde aantrekkingskracht bij had.
Hij zit daar als patient in de psychiatrische instelling.... maar hij doet wat met mij.
We msn'den al wat met elkaar de afgelopen dagen ... maar vanavond kwam eigenlijk zo bei ons beiden het hoge woord eruit dat we elkaar dus stiekem heeeeeeeeel erg leuk vinden.
Ik voel me een beetje lomp momenteel dat ik dit eerlijk aan hem heb toe gegeven.
1 voordeel. Hij zit op een gesloten afdeling... mijn vriendinnetje is er altijd bij... dus ik kan niet alleen met hem zijn waardoor ik dingen zou kunnen doen waar ik spijt van zou krijgen... maar het feit dat ik er continu aan denk dat ik hem oh zo graag zou willen zoenen maakt het niet dat ik mij beter ga voelen.
Niemand die mij hier waarschijnlijk een tip kan geven of iets zinnigs hierover kan melden maar ik moest het gewoon kwijt.
enfin, hier dus mijn verhaal wat ik kwijt moest. het zal wel onsamenhangend over komen maar weet ook niet meer zo goed wat ik nu moet denken of voelen
donderdag 23 oktober 2008 om 22:14
Wat goed dat je 2x in de week bij haar op bezoek gaat en haar zaken regelt! wat is de rol van jouw vriend nu in het geheel? Het is toch zijn vriendin? Kijk eerst eens wat je met je relatie wilt en praat met hem.
Overigens zou ik minimaal driemaal nadenken voor je een relatie of flirt met iemand op een gesloten afdeling begint, die persoon zit daar niet om zijn kalknagels. Lijkt mij niet echt relatiemateriaal.
Overigens zou ik minimaal driemaal nadenken voor je een relatie of flirt met iemand op een gesloten afdeling begint, die persoon zit daar niet om zijn kalknagels. Lijkt mij niet echt relatiemateriaal.
donderdag 23 oktober 2008 om 22:41
Wel grappig.... dat laatste is zo ongeveer wat die knul zelf nog zei: ik zit hier natuurlijk niet vanwege mijn zweetvoeten.
Ik ga er verder ook maar niet naar handelen..... maar of mijn relatie nog wel helemaal snor zit is een tweede.
eigenlijk is het al sinds maart alsof ik met mijn broer samenwoon. We praten er wel over maar handelen er beide niet naar.
Mijn vriend zijn rol in het opname verhaal van de vriendin is nul, nul....oh wacht, das niet helemaal waar. Omdat ik nu veel weg ben doet hij de boodschappen....
Ik ga er verder ook maar niet naar handelen..... maar of mijn relatie nog wel helemaal snor zit is een tweede.
eigenlijk is het al sinds maart alsof ik met mijn broer samenwoon. We praten er wel over maar handelen er beide niet naar.
Mijn vriend zijn rol in het opname verhaal van de vriendin is nul, nul....oh wacht, das niet helemaal waar. Omdat ik nu veel weg ben doet hij de boodschappen....
donderdag 23 oktober 2008 om 22:57
quote:Pientje030 schreef op 23 oktober 2008 @ 22:09:
Zou je graag een relatie willen met iemand die op een gesloten afdeling zit?
Heb je trek in een "patient" als vriend?
Jeetje mina, ik vraag me dat ook af..
Die mensen zijn over het algemeen niet heel erg gelukkig ofwel een beetje in de war - zacht uitgedrukt..
Natuurlijk verdient iedereen en kans, maar weet waar je aan begint hoor.
Zou je graag een relatie willen met iemand die op een gesloten afdeling zit?
Heb je trek in een "patient" als vriend?
Jeetje mina, ik vraag me dat ook af..
Die mensen zijn over het algemeen niet heel erg gelukkig ofwel een beetje in de war - zacht uitgedrukt..
Natuurlijk verdient iedereen en kans, maar weet waar je aan begint hoor.
donderdag 23 oktober 2008 om 22:58
quote:KaAm schreef op 23 oktober 2008 @ 22:41:
Wel grappig.... dat laatste is zo ongeveer wat die knul zelf nog zei: ik zit hier natuurlijk niet vanwege mijn zweetvoeten.
..
Haha, nou gelukkig heeft hij wel wat zelfinzicht en humor.
Waarom refereer je aan hem als "die knul".. beetje gek als je hem echt leuk vindt..
Wel grappig.... dat laatste is zo ongeveer wat die knul zelf nog zei: ik zit hier natuurlijk niet vanwege mijn zweetvoeten.
..
Haha, nou gelukkig heeft hij wel wat zelfinzicht en humor.
Waarom refereer je aan hem als "die knul".. beetje gek als je hem echt leuk vindt..
donderdag 23 oktober 2008 om 23:03
donderdag 23 oktober 2008 om 23:04
Voel je je in de steek gelaten door je partner? Het is nogal wat wat je allemaal gedaan en geregeld hebt en nog steeds doet voor zijn vriendin. Behoorlijk heftig, maar ook zwaar. Ik kan me voorstellen dat als je partner je daar niet in steunt, terwijl het nota bene zijn vriendin is, dit een hele koude douche is.
donderdag 23 oktober 2008 om 23:09
@Marahbloem... ik ben teleurgesteld in mijn partner ... en zoals ik al zei... niet alleen door deze situatie.
Het is tot nu toe iedere keer dat als ik hem echt nodig heb hij het af lijkt te laten weten.
als ik dat aanstip is zijn redenatie dat ik nog nooit echt in een doodsbedreigende situatie terecht ben gekomen... maar als dat zou gebeuren hij er echt wel voor mij zal zijn
Het is tot nu toe iedere keer dat als ik hem echt nodig heb hij het af lijkt te laten weten.
als ik dat aanstip is zijn redenatie dat ik nog nooit echt in een doodsbedreigende situatie terecht ben gekomen... maar als dat zou gebeuren hij er echt wel voor mij zal zijn
donderdag 23 oktober 2008 om 23:49
Het is zo dat patienten op een gesloten afdeling nou direct melaatsen zijn, die wij 'gezonde normale' mensen moeten mijden. Maar echt een goed idee daar iets mee te beginnen, nee!
Maar geheel begrijpelijk, dat als je relatie niet echt goed gaat en je komt iemand tegen waarbij je een aantrekking voelt, dat je hiervan aardig in de war raakt. Maar wat kun je ermee? Niets lijkt me, alleen je relatie verbeteren met je vriend of er een punt achter zetten.
Maar geheel begrijpelijk, dat als je relatie niet echt goed gaat en je komt iemand tegen waarbij je een aantrekking voelt, dat je hiervan aardig in de war raakt. Maar wat kun je ermee? Niets lijkt me, alleen je relatie verbeteren met je vriend of er een punt achter zetten.
vrijdag 24 oktober 2008 om 08:03
Het is een "inside joke" van een gesloten afdeling dat je niet voor je zweetvoeten bent opgenomen. Dus in mijn beleving getuigd die opmerking juist niet van humor en zelfrelativering.
Ik voel mij enorm aangesproken door de opmerking dat iemand op een gesloten afdeling geen geschikt relatiemateriaal is. Zijn degene die dat schrijven wel eens op een gesloten afdeling geweest? Inderdaad je zit daar niet voor je zweetvoeten, maar er zijn zoveel verschillende stoornissen. De stoornis is een onderdeel van de persoon, maar de patient is niet alleen zijn stoornis. Er zitten ook patienten voor langere tijd, maar dat betekend niet dat zij compleet knettergek zijn.
Ja, ik ben zelf opgenomen geweest (vorige week ben ik weer thuis gekomen) op een gesloten afdeling. Daar heb ik heel veel dingen gezien en meegemaakt.
Nu ontopic:
Het lijkt mij dat TO een andere verwachting heeft van de relatie dan haar vriend, bijvoorbeeld ten aanzien van het voor elkaar klaar staan. Ook hier is communicatie weer het sleutelwoord. Probeer je verwachtingen uit te spreken en kijk hoe hij daar op reageerd. Wees zo concreet en duidelijk mogelijk. Vraag desnoods of hij een bepaalde taak op zich wil nemen, of eenmalig over wil nemen.
Door ervan uit te gaan dat hij voor je klaar schuif je je eigen verantwoordelijkheden af. Hij kan jouw gedachten niet lezen. Het is jouw verantwoordelijkheid om jouw verwachtingen uit te spreken.
Is dit het enige dat jij vindt dat er mis gaat in jullie relatie of zijn er meer dingen?
Probeer dat voor jezelf helder te krijgen en spreek dat uit!
Daarnaast vind ik het super bewonderenswaardig wat je voor die vriendin over hebt. Zoals je er over schrijft is het niet alleen een vriendin van je vriend, maar is het ook jouw vriendin geworden!
Ik voel mij enorm aangesproken door de opmerking dat iemand op een gesloten afdeling geen geschikt relatiemateriaal is. Zijn degene die dat schrijven wel eens op een gesloten afdeling geweest? Inderdaad je zit daar niet voor je zweetvoeten, maar er zijn zoveel verschillende stoornissen. De stoornis is een onderdeel van de persoon, maar de patient is niet alleen zijn stoornis. Er zitten ook patienten voor langere tijd, maar dat betekend niet dat zij compleet knettergek zijn.
Ja, ik ben zelf opgenomen geweest (vorige week ben ik weer thuis gekomen) op een gesloten afdeling. Daar heb ik heel veel dingen gezien en meegemaakt.
Nu ontopic:
Het lijkt mij dat TO een andere verwachting heeft van de relatie dan haar vriend, bijvoorbeeld ten aanzien van het voor elkaar klaar staan. Ook hier is communicatie weer het sleutelwoord. Probeer je verwachtingen uit te spreken en kijk hoe hij daar op reageerd. Wees zo concreet en duidelijk mogelijk. Vraag desnoods of hij een bepaalde taak op zich wil nemen, of eenmalig over wil nemen.
Door ervan uit te gaan dat hij voor je klaar schuif je je eigen verantwoordelijkheden af. Hij kan jouw gedachten niet lezen. Het is jouw verantwoordelijkheid om jouw verwachtingen uit te spreken.
Is dit het enige dat jij vindt dat er mis gaat in jullie relatie of zijn er meer dingen?
Probeer dat voor jezelf helder te krijgen en spreek dat uit!
Daarnaast vind ik het super bewonderenswaardig wat je voor die vriendin over hebt. Zoals je er over schrijft is het niet alleen een vriendin van je vriend, maar is het ook jouw vriendin geworden!
vrijdag 24 oktober 2008 om 08:20
Overigens: 2 keer per week bij je vriendin op bezoek gaan vind ik ook nogal overdreven. Je gaat normaal toch ook niet zo vaak bij je vrienden langs neem ik aan. Een keertje extra gaan omdat ze nu zielig is is wat anders dan structureel wekelijks moeten gaan. Geen wonder dat dat z'n weerslag heeft op je relatie als zowel jij als je partner daar zoveel tijd in steken. Laat haar gewoon met rust zodat ze kan genezen en bezoek haar gewoon wat minder vaak.
vrijdag 24 oktober 2008 om 08:24
quote:JoJootje schreef op 24 oktober 2008 @ 08:03:
Ik voel mij enorm aangesproken door de opmerking dat iemand op een gesloten afdeling geen geschikt relatiemateriaal is. Zijn degene die dat schrijven wel eens op een gesloten afdeling geweest? Inderdaad je zit daar niet voor je zweetvoeten, maar er zijn zoveel verschillende stoornissen. De stoornis is een onderdeel van de persoon, maar de patient is niet alleen zijn stoornis. Er zitten ook patienten voor langere tijd, maar dat betekend niet dat zij compleet knettergek zijn.
Ja, ik ben zelf opgenomen geweest (vorige week ben ik weer thuis gekomen) op een gesloten afdeling. Daar heb ik heel veel dingen gezien en meegemaakt.
Vervelend voor jou. Maar ik zou het risico liever niet lopen met iemand die 'n psychische stoornis heeft.
Twee vriendinnen van mij zijn opgenomen geweest. Beiden niet op gesloten afdelingen. Eentje voor anorexia, de andere voor 'n burnout. Maar als ik hun verhalen hoorde wat voor enge mensen er al op hun afdeling zaten, dan vrees ik 't ergste voor die gesloten afdelingen.
Ik voel mij enorm aangesproken door de opmerking dat iemand op een gesloten afdeling geen geschikt relatiemateriaal is. Zijn degene die dat schrijven wel eens op een gesloten afdeling geweest? Inderdaad je zit daar niet voor je zweetvoeten, maar er zijn zoveel verschillende stoornissen. De stoornis is een onderdeel van de persoon, maar de patient is niet alleen zijn stoornis. Er zitten ook patienten voor langere tijd, maar dat betekend niet dat zij compleet knettergek zijn.
Ja, ik ben zelf opgenomen geweest (vorige week ben ik weer thuis gekomen) op een gesloten afdeling. Daar heb ik heel veel dingen gezien en meegemaakt.
Vervelend voor jou. Maar ik zou het risico liever niet lopen met iemand die 'n psychische stoornis heeft.
Twee vriendinnen van mij zijn opgenomen geweest. Beiden niet op gesloten afdelingen. Eentje voor anorexia, de andere voor 'n burnout. Maar als ik hun verhalen hoorde wat voor enge mensen er al op hun afdeling zaten, dan vrees ik 't ergste voor die gesloten afdelingen.
vrijdag 24 oktober 2008 om 08:47
quote:elninjoo schreef op 24 oktober 2008 @ 08:24:
[...]
Twee vriendinnen van mij zijn opgenomen geweest. Beiden niet op gesloten afdelingen. Eentje voor anorexia, de andere voor 'n burnout. Maar als ik hun verhalen hoorde wat voor enge mensen er al op hun afdeling zaten, dan vrees ik 't ergste voor die gesloten afdelingen.
Maar vielen die vriendinnen van jouw ook onder het kopje "enge" mensen zoals je het hierboven beschrijft?
Ik denk het niet....dus kun je niet alle mensen over één kam scheren!
[...]
Twee vriendinnen van mij zijn opgenomen geweest. Beiden niet op gesloten afdelingen. Eentje voor anorexia, de andere voor 'n burnout. Maar als ik hun verhalen hoorde wat voor enge mensen er al op hun afdeling zaten, dan vrees ik 't ergste voor die gesloten afdelingen.
Maar vielen die vriendinnen van jouw ook onder het kopje "enge" mensen zoals je het hierboven beschrijft?
Ik denk het niet....dus kun je niet alle mensen over één kam scheren!
vrijdag 24 oktober 2008 om 08:51
@ Kaam:
Ik zal zoals hierboven ook al een paar keer is gemeld, eerst een goed gesprek aangaan met je vriend. Je relatie is nu zwakker daarom is er ruimte dat je wat gaat voelen voor een ander. Probeer erachter te komen wat zijn verwachtingen van jouw zijn? Misschien vindt hij wel dat hij je te weinig ziet of weet hij niet zo goed wat je van hem verwacht. Ga praten met elkaar en probeer er samen bovenop de komen.
Ik zou ook even afstand nemen van die jongen in de inrichting...wat met hem verder msnen en aan je relatie werken zijn geen 2 dingen die je goed kan combineren lijkt mij!
Succes!
Ik zal zoals hierboven ook al een paar keer is gemeld, eerst een goed gesprek aangaan met je vriend. Je relatie is nu zwakker daarom is er ruimte dat je wat gaat voelen voor een ander. Probeer erachter te komen wat zijn verwachtingen van jouw zijn? Misschien vindt hij wel dat hij je te weinig ziet of weet hij niet zo goed wat je van hem verwacht. Ga praten met elkaar en probeer er samen bovenop de komen.
Ik zou ook even afstand nemen van die jongen in de inrichting...wat met hem verder msnen en aan je relatie werken zijn geen 2 dingen die je goed kan combineren lijkt mij!
Succes!
vrijdag 24 oktober 2008 om 08:54
quote:winkelmandje schreef op 24 oktober 2008 @ 08:47:
[...]
Maar vielen die vriendinnen van jouw ook onder het kopje "enge" mensen zoals je het hierboven beschrijft?
Ik denk het niet....dus kun je niet alle mensen over één kam scheren!Nee, mijn vriendinnen zijn geen enge mensen, maar zij zaten op 'n niet gesloten afdeling al tussen zwaar gestoorde types met zelfmoordneigingen en ander freaky gedrag. Als dat zelfs al op 'n open afdeling mag zitten, dat geeft toch te denken over het niveau van de stoornissen die in gesloten afdelingen worden gezet.
[...]
Maar vielen die vriendinnen van jouw ook onder het kopje "enge" mensen zoals je het hierboven beschrijft?
Ik denk het niet....dus kun je niet alle mensen over één kam scheren!Nee, mijn vriendinnen zijn geen enge mensen, maar zij zaten op 'n niet gesloten afdeling al tussen zwaar gestoorde types met zelfmoordneigingen en ander freaky gedrag. Als dat zelfs al op 'n open afdeling mag zitten, dat geeft toch te denken over het niveau van de stoornissen die in gesloten afdelingen worden gezet.
vrijdag 24 oktober 2008 om 08:59
quote:elninjoo schreef op 24 oktober 2008 @ 08:54:
[...]
Nee, mijn vriendinnen zijn geen enge mensen, maar zij zaten op 'n niet gesloten afdeling al tussen zwaar gestoorde types met zelfmoordneigingen en ander freaky gedrag. Als dat zelfs al op 'n open afdeling mag zitten, dat geeft toch te denken over het niveau van de stoornissen die in gesloten afdelingen worden gezet.Ik heb ook iemand in mijn familie die in een gesloten afdeling heeft gezeten. En ja er zaten best freaky mensen tussen, maar echt niet allemaal. Ik vind het altijd moeilijk om iedereen over één te scheren!
[...]
Nee, mijn vriendinnen zijn geen enge mensen, maar zij zaten op 'n niet gesloten afdeling al tussen zwaar gestoorde types met zelfmoordneigingen en ander freaky gedrag. Als dat zelfs al op 'n open afdeling mag zitten, dat geeft toch te denken over het niveau van de stoornissen die in gesloten afdelingen worden gezet.Ik heb ook iemand in mijn familie die in een gesloten afdeling heeft gezeten. En ja er zaten best freaky mensen tussen, maar echt niet allemaal. Ik vind het altijd moeilijk om iedereen over één te scheren!
vrijdag 24 oktober 2008 om 09:44
@Jojootje ... thanks, ik heb wat aan je woorden.
Ze is ook inderdaad wel een vriendin van mij trouwens. maar ik ken haar dus via mijn vriend.
@Elnino: wat minder naar mijn vriendin gaan, goede optie hoor... iemand die denkt dat ze niks waard is laten creperen op een afdeling waar niet veel meer te beleven is dan wat in een woonkamer hangen en een puzzel leggen of een ketting knutselen.
Als ik in een ziekenhuis zou liggen of for that matter op een gesloten afdeling zou ik juist heel erg blij zijn dat ik op zijn minst 2 keer in de week bezoek krijg van iemand die voor mij klaar staat... maar goed, ieder daar zijn eigen mening over toch.
Over de gesloten afdeling.... ook daar zitten mensen met een burnout... inderdaad niet alleen de echt nutcases...
Ze is ook inderdaad wel een vriendin van mij trouwens. maar ik ken haar dus via mijn vriend.
@Elnino: wat minder naar mijn vriendin gaan, goede optie hoor... iemand die denkt dat ze niks waard is laten creperen op een afdeling waar niet veel meer te beleven is dan wat in een woonkamer hangen en een puzzel leggen of een ketting knutselen.
Als ik in een ziekenhuis zou liggen of for that matter op een gesloten afdeling zou ik juist heel erg blij zijn dat ik op zijn minst 2 keer in de week bezoek krijg van iemand die voor mij klaar staat... maar goed, ieder daar zijn eigen mening over toch.
Over de gesloten afdeling.... ook daar zitten mensen met een burnout... inderdaad niet alleen de echt nutcases...
