Relaties
alle pijlers
verschil in toekomstplannen
maandag 15 juni 2009 om 11:56
Hoi allemaal,
Ik ben nieuw hier en wil vragen om wat advies.
Ik ben nu bijna twee jaar samen met mijn vriend. De relatie wordt steeds beter en beter. Ik merk de laatste tijd dat ik erg veel ben gaan nadenken over de toekomst en ik kan hieruit concluderen dat ik heel erg graag wil trouwen en evt. kindjes wil. Dit hoeft niet snel te gebeuren, maar 'ooit'. Nu is het echter zo dat dit voor mijn vriend niet zo hoeft. Daarbij komt kijken dat hij al eens eerder is getrouwd. Die relatie is nu 3,5 jaar uit.
Ik vind het toch wel een erg lastige situatie. Ik wil zo graag trouwen! En natuurlijk wel met mijn vriend! Ik kan het maar niet loslaten merk ik..
Wat kunnen jullie mij adviseren? Hoe ga ik hier mee om?
Ik ben nieuw hier en wil vragen om wat advies.
Ik ben nu bijna twee jaar samen met mijn vriend. De relatie wordt steeds beter en beter. Ik merk de laatste tijd dat ik erg veel ben gaan nadenken over de toekomst en ik kan hieruit concluderen dat ik heel erg graag wil trouwen en evt. kindjes wil. Dit hoeft niet snel te gebeuren, maar 'ooit'. Nu is het echter zo dat dit voor mijn vriend niet zo hoeft. Daarbij komt kijken dat hij al eens eerder is getrouwd. Die relatie is nu 3,5 jaar uit.
Ik vind het toch wel een erg lastige situatie. Ik wil zo graag trouwen! En natuurlijk wel met mijn vriend! Ik kan het maar niet loslaten merk ik..
Wat kunnen jullie mij adviseren? Hoe ga ik hier mee om?
maandag 15 juni 2009 om 13:17
Ik zou het trouwen lekker laten rusten, zeker omdat het niet om nu gaat, fantaseer daar lekker met je vriendinnen over en laat hem. Jullie merken vanzelf wel waar het heen gaat.
Alleen dat punt over kinderen is mij niet helemaal duidelijk, als hij dat niet wilt en jij wel moeten jullie daar nu uitkomen als hij daar nu nog niet aan wilt beginnen of denken, maar wel ooit wil, laat het dan lekker. Dat komt allemaal tegen die tijd wel. Je bent nog jong, geniet ervan en dat mensen je niet serieus nemen eventueel is hun probleem, als jullie liefde echt goed zit dan zie je dat ook zonder dat julie man/vrouw zijn. Ik kan me je verlangens wel goed voorstellen trouwens, probeer ze los te laten voor nu. Ergens lang over dromen is ook heel leuk!
Misschien kan je een droomtopic openen waarmee je met mensen praat die ook lekker willen dromen zodat je heerlijk openlijk kan fantaseren hierover. (of was dat met dit topic de bedoeling?)
Alleen dat punt over kinderen is mij niet helemaal duidelijk, als hij dat niet wilt en jij wel moeten jullie daar nu uitkomen als hij daar nu nog niet aan wilt beginnen of denken, maar wel ooit wil, laat het dan lekker. Dat komt allemaal tegen die tijd wel. Je bent nog jong, geniet ervan en dat mensen je niet serieus nemen eventueel is hun probleem, als jullie liefde echt goed zit dan zie je dat ook zonder dat julie man/vrouw zijn. Ik kan me je verlangens wel goed voorstellen trouwens, probeer ze los te laten voor nu. Ergens lang over dromen is ook heel leuk!
Misschien kan je een droomtopic openen waarmee je met mensen praat die ook lekker willen dromen zodat je heerlijk openlijk kan fantaseren hierover. (of was dat met dit topic de bedoeling?)
maandag 15 juni 2009 om 13:18
quote:elninjoo schreef op 15 juni 2009 @ 13:12:
[...]
Als 'n man persé met mij wil trouwen terwijl ik daar niets in zie, dan zou ik dat best 'n goed compromis vinden (mits we samenwonen en dus toch de zaakjes goed moeten regelen en dit dan als alternatief voor 'n samenlevingscontract zouden doen). Overigens zou ik mijn eigen naam houden, daar sluit ik geen compromis over. Maar dat is in dit geval bij de man niet van belang omdat die sowieso zijn eigen naam houdt.Lief dat je reageert elninjoo, maar het was dus een vraag aan TO
[...]
Als 'n man persé met mij wil trouwen terwijl ik daar niets in zie, dan zou ik dat best 'n goed compromis vinden (mits we samenwonen en dus toch de zaakjes goed moeten regelen en dit dan als alternatief voor 'n samenlevingscontract zouden doen). Overigens zou ik mijn eigen naam houden, daar sluit ik geen compromis over. Maar dat is in dit geval bij de man niet van belang omdat die sowieso zijn eigen naam houdt.Lief dat je reageert elninjoo, maar het was dus een vraag aan TO
maandag 15 juni 2009 om 13:20
quote:angee schreef op 15 juni 2009 @ 13:14:
Leuk, zoveel reacties!
We hoeven we niet op bv maandag-morgen op het gemeentehuis te zijn in onze spijkerbroek. Maar als dat zijn oplossing zou zijn, zou ik me daar in kunnen vinden en dan later alsnog een feestje vieren. Hij heeft zelf al voorgesteld om tegen die tijd ons partnerschap te laten registreren. Voor mij is dat hetzelfde als trouwen. Dus waarom dan niet een prachtige dag daaromheen en een mooi feestje.
Ik begrijp zijn standpunt ook wel. Ik vind het alleen lastig om mijn eigen droom hiervoor te laten vallen.Je weet dat je met een geregiseerd partnerschap eigenlijk getrouwd bent maar dat je er dan makkelijker weer uit kan stappen (aka de flitsscheiding waarbij mensen hun huwelijk om laten zetten in een geregistreerd partnerschap en dat dan laten ontbinden). Volgens mij maakt de wet daar geen verschil in. Je moet ook een soort van in ondertrouw, kan ook in een jurk komen, moet getuigen meenemen..... En als hij dat wil....en jij kunt je er ook in vinden....dan lijkt me dat het probleem is opgelost.
Leuk, zoveel reacties!
We hoeven we niet op bv maandag-morgen op het gemeentehuis te zijn in onze spijkerbroek. Maar als dat zijn oplossing zou zijn, zou ik me daar in kunnen vinden en dan later alsnog een feestje vieren. Hij heeft zelf al voorgesteld om tegen die tijd ons partnerschap te laten registreren. Voor mij is dat hetzelfde als trouwen. Dus waarom dan niet een prachtige dag daaromheen en een mooi feestje.
Ik begrijp zijn standpunt ook wel. Ik vind het alleen lastig om mijn eigen droom hiervoor te laten vallen.Je weet dat je met een geregiseerd partnerschap eigenlijk getrouwd bent maar dat je er dan makkelijker weer uit kan stappen (aka de flitsscheiding waarbij mensen hun huwelijk om laten zetten in een geregistreerd partnerschap en dat dan laten ontbinden). Volgens mij maakt de wet daar geen verschil in. Je moet ook een soort van in ondertrouw, kan ook in een jurk komen, moet getuigen meenemen..... En als hij dat wil....en jij kunt je er ook in vinden....dan lijkt me dat het probleem is opgelost.
maandag 15 juni 2009 om 13:20
quote:elninjoo schreef op 15 juni 2009 @ 13:16:
Ik vind 't eerder 'n beetje suf staan als hedendaagse vrouwen zich opeens van de naam van hun man gaan bedienen. Wees toch trots op je eigen naam!Daar ben ik het wel mee eens. Schijnt ook nog eens beter voor je carriere te zijn dat je geen dubbele naam hebt
Ik vind 't eerder 'n beetje suf staan als hedendaagse vrouwen zich opeens van de naam van hun man gaan bedienen. Wees toch trots op je eigen naam!Daar ben ik het wel mee eens. Schijnt ook nog eens beter voor je carriere te zijn dat je geen dubbele naam hebt
maandag 15 juni 2009 om 13:20
Ik vind het niet suf staan, de naam van je man. Maar dat is ieder voor zich..
Wat betreft kinderen, waren we het altijd over eens. 'We zien wel'. We vinden het allebei erg belangrijk om lekker te leven en vrijheid te kennen. Ik denk alleen wel dat ik over een x-aantal jaren kinderen wil. Nu heb ik in ieder geval nog geen kinderwens. Zoals gezegd dachten we er altijd hetzelfde over, alleen was hij gisteren ineens erg zeker over zn zaak dat hij géén kinderen wilt.
Dit onderwerp moet ik echt nog even de tijd geven, ik heb nu (en nooit eerder) geen kinderwens. Alleen denk ik dat die zich wel gaat ontwikkelen. Ik vind de gedachte aan kinderen steeds leuker..
Wat betreft kinderen, waren we het altijd over eens. 'We zien wel'. We vinden het allebei erg belangrijk om lekker te leven en vrijheid te kennen. Ik denk alleen wel dat ik over een x-aantal jaren kinderen wil. Nu heb ik in ieder geval nog geen kinderwens. Zoals gezegd dachten we er altijd hetzelfde over, alleen was hij gisteren ineens erg zeker over zn zaak dat hij géén kinderen wilt.
Dit onderwerp moet ik echt nog even de tijd geven, ik heb nu (en nooit eerder) geen kinderwens. Alleen denk ik dat die zich wel gaat ontwikkelen. Ik vind de gedachte aan kinderen steeds leuker..
maandag 15 juni 2009 om 13:23
quote:angee schreef op 15 juni 2009 @ 13:02:
"Trouwen heeft voor mij verschillende redenen, zowel gevoel als praktisch. Ik wil graag dezelfde naam, dezelfde ring. Ik vind het verschil maken als je man-vrouw bent, of vriend-vriendin. Je wordt als man-vrouw vaak serieuzer genomen in mijn ogen".
Met dat laatste ben ik het wel eens. Door te trouwen geef je aan dat je niet "zomaar" vriend/vriendin bent (een van de vele, wellicht), maar dat je ervan overtuigd bent dat jullie samen oud zullen worden. Hoewel dat laatste ook geldt voor stellen die samen kinderen krijgen, vind ik. Of die samen een huis kopen.
"Ik wil het voor de wet geregeld hebben."
Is inderdaad handig.
"Ik wil m'n mooiste en gelukkigste dag met hem delen, hier lang naar toe leven en er jaren later nog op terug kunnen kijken. Hij heeft z'n gelukkigste dag al gehad, maar niet met mij en dat stoort me. "
Meen je dat, dat de huwelijksdag de gelukkigste dag van je leven is? Dat is toch een cliché dat je niet letterlijk moet nemen!? Ik vond mijn huwelijksdag ook een fijne dag, maar heb sindsdien (en ervoor ook) nog heel veel heel gelukkige en mooie dagen met mijn man beleefd, zelfs nog gelukkiger dan mijn huwelijksdag. Ik zou er niet één dag kunnen uithalen die echt de gelukkigste was. Bovendien brengt een bruiloft altijd wat stress met zich mee, zelfs als je het heel eenvoudig houdt.
Overigens ben ik zelf voor de tweede keer getrouwd, en mijn tweede trouwdag was véél fijner dan mijn eerste. (Omdat de liefde veel dieper zit én omdat we geen compromissen meer hoefden te sluiten met ouders... ).
"Trouwen heeft voor mij verschillende redenen, zowel gevoel als praktisch. Ik wil graag dezelfde naam, dezelfde ring. Ik vind het verschil maken als je man-vrouw bent, of vriend-vriendin. Je wordt als man-vrouw vaak serieuzer genomen in mijn ogen".
Met dat laatste ben ik het wel eens. Door te trouwen geef je aan dat je niet "zomaar" vriend/vriendin bent (een van de vele, wellicht), maar dat je ervan overtuigd bent dat jullie samen oud zullen worden. Hoewel dat laatste ook geldt voor stellen die samen kinderen krijgen, vind ik. Of die samen een huis kopen.
"Ik wil het voor de wet geregeld hebben."
Is inderdaad handig.
"Ik wil m'n mooiste en gelukkigste dag met hem delen, hier lang naar toe leven en er jaren later nog op terug kunnen kijken. Hij heeft z'n gelukkigste dag al gehad, maar niet met mij en dat stoort me. "
Meen je dat, dat de huwelijksdag de gelukkigste dag van je leven is? Dat is toch een cliché dat je niet letterlijk moet nemen!? Ik vond mijn huwelijksdag ook een fijne dag, maar heb sindsdien (en ervoor ook) nog heel veel heel gelukkige en mooie dagen met mijn man beleefd, zelfs nog gelukkiger dan mijn huwelijksdag. Ik zou er niet één dag kunnen uithalen die echt de gelukkigste was. Bovendien brengt een bruiloft altijd wat stress met zich mee, zelfs als je het heel eenvoudig houdt.
Overigens ben ik zelf voor de tweede keer getrouwd, en mijn tweede trouwdag was véél fijner dan mijn eerste. (Omdat de liefde veel dieper zit én omdat we geen compromissen meer hoefden te sluiten met ouders... ).
maandag 15 juni 2009 om 13:24
quote:elninjoo schreef op 15 juni 2009 @ 13:12:
Maar dat is in dit geval bij de man niet van belang omdat die sowieso zijn eigen naam houdt.
Nope, tegenwoordig kan de man de naam van de vrouw aannemen en volgens mij kan je zelfs allebei de naam van de ander aannemen.
Dat zou ik doen, lekker chiq dubbele naam krijgen. En dan gaat mijn kind-met-dubbele-naam trouwen met een ander met een al evendubbele naam en krijg ik kleinkinderen met een vierdubbele achternaam
(sorry, dit was wel echt totaal offtopic...)
Maar dat is in dit geval bij de man niet van belang omdat die sowieso zijn eigen naam houdt.
Nope, tegenwoordig kan de man de naam van de vrouw aannemen en volgens mij kan je zelfs allebei de naam van de ander aannemen.
Dat zou ik doen, lekker chiq dubbele naam krijgen. En dan gaat mijn kind-met-dubbele-naam trouwen met een ander met een al evendubbele naam en krijg ik kleinkinderen met een vierdubbele achternaam
(sorry, dit was wel echt totaal offtopic...)
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 15 juni 2009 om 13:27
quote:elninjoo schreef op 15 juni 2009 @ 13:16:
Ik vind 't eerder 'n beetje suf staan als hedendaagse vrouwen zich opeens van de naam van hun man gaan bedienen. Wees toch trots op je eigen naam!En ik vind het eerder een beetje suf dat jij zo'n waarde hecht aan jouw achternaam..het is maar een achternaam.
Ik vind 't eerder 'n beetje suf staan als hedendaagse vrouwen zich opeens van de naam van hun man gaan bedienen. Wees toch trots op je eigen naam!En ik vind het eerder een beetje suf dat jij zo'n waarde hecht aan jouw achternaam..het is maar een achternaam.
maandag 15 juni 2009 om 13:27
wat verwarrend dat hij opeens geen kinderen meer wilt, komt dat niet omdat hij vind dat jij er teveel mee bezig bent en opeens denkt dat jij verwacht dat jullie over 2 jaar (bijvoorbeeld) beginnen. Mijn vriend dacht dat namelijk toen ik hier heel veel mee bezig was en daarom reageerde hij er toen ook zo op met een nee om duidelijk te maken dat het voorlopig echt nog niet ging gebeuren. Toen heb ik hem goed duidelijk gemaakt dat ik heel erg van fantaseren hou hierover en dat het niets zegt en ik al helemaal niets verwacht en dat gaf hem weer rust.
Als het een echte nee is moeten jullie hier denk ik wel nu over praten want het is een belangrijke issue.
Als het een echte nee is moeten jullie hier denk ik wel nu over praten want het is een belangrijke issue.
maandag 15 juni 2009 om 13:28
maandag 15 juni 2009 om 13:28
En ja, je kan doen met de namen wat je wilt. je kan jouw eigen naam aanhouden en die van hem aannemen, alleen zijn naam aannemen en die van jou laten varen (officieel dan, je hebt je meisjesnaam nog wel eens nodig), hij kan jouw naam aannemen en jullie kunnen zelfs elkaars namen aannemen. Mooi hè, voor ieder wat wils!
maandag 15 juni 2009 om 13:29
eens met Chardonay.
Ik zeg trouwens wel eens 'mijn man' als het beter uitkomt.. en mijn vriend heeft het ook vaak over 'mijn vrouw' tegen anderen. Maar dat komt vooral omdat we in een land wonen waar het iets ongebruikelijker is om ongehuwd samen te wonen, en al helemaal om dan ook nog zwanger te zijn. In Nederland maakt het volgens mij weinig verschil. Bij officiele instaties in NL heb ik het trouwens meestal over mijn partner. Dat klinkt iets zwaarder en drukt uit dat we duurzaam samen zijn (samenlevingscontract)...
Je kinderwens is wel iets waar je goed over moet nadenken denk ik. Als je echt lijnrecht tegenover elkaar bijlft staan hierin heb je een probleem. Overigens hebben mijn vriend en ik bij onze 1e date tegen elkaar gezegd dat we geen kinderen wilden (alletwee niet). Inmiddels ben ik bijn 30 weken (zeer gewenst) zwanger. Wij zijn alletwee langzaam bijgedraaid omdat het in onze relatie gewoon goed past om een kind te krijgen. Voor mijn vriend heb ik nooit een relatie gehad waarin ik het zag zitten om een kind te krijgen. Een kind krijgen is voor ons beiden ook niet echt een 'oergevoel' ofzo... maar het is gewoon heel welkom.
Je bent nog ontzettend jong. Je kunt er ook voor kiezen om het kinderidee even los te laten, te genieten van je relatie en deze verder te laten groeien. Over een jaartje of 3 kun je nog eens vragen aan je vriend hoe hij er in staat. Misschien moet hij eerst weer vertrouwen krijgen in de liefde.
Ik zeg trouwens wel eens 'mijn man' als het beter uitkomt.. en mijn vriend heeft het ook vaak over 'mijn vrouw' tegen anderen. Maar dat komt vooral omdat we in een land wonen waar het iets ongebruikelijker is om ongehuwd samen te wonen, en al helemaal om dan ook nog zwanger te zijn. In Nederland maakt het volgens mij weinig verschil. Bij officiele instaties in NL heb ik het trouwens meestal over mijn partner. Dat klinkt iets zwaarder en drukt uit dat we duurzaam samen zijn (samenlevingscontract)...
Je kinderwens is wel iets waar je goed over moet nadenken denk ik. Als je echt lijnrecht tegenover elkaar bijlft staan hierin heb je een probleem. Overigens hebben mijn vriend en ik bij onze 1e date tegen elkaar gezegd dat we geen kinderen wilden (alletwee niet). Inmiddels ben ik bijn 30 weken (zeer gewenst) zwanger. Wij zijn alletwee langzaam bijgedraaid omdat het in onze relatie gewoon goed past om een kind te krijgen. Voor mijn vriend heb ik nooit een relatie gehad waarin ik het zag zitten om een kind te krijgen. Een kind krijgen is voor ons beiden ook niet echt een 'oergevoel' ofzo... maar het is gewoon heel welkom.
Je bent nog ontzettend jong. Je kunt er ook voor kiezen om het kinderidee even los te laten, te genieten van je relatie en deze verder te laten groeien. Over een jaartje of 3 kun je nog eens vragen aan je vriend hoe hij er in staat. Misschien moet hij eerst weer vertrouwen krijgen in de liefde.
maandag 15 juni 2009 om 13:30
quote:marie_liselotte1981 schreef op 15 juni 2009 @ 13:27:
[...]
En ik vind het eerder een beetje suf dat jij zo'n waarde hecht aan jouw achternaam..het is maar een achternaam.Het is de naam van mijn vader, daar hecht ik veel meer waarde aan dan aan de naam van 'n man die ik het grootste deel van mijn leven niet heb gekend. Dus ik houd mijn naam en hij mag zijn naam houden, mocht ik ooit de grote sprong wagen.
[...]
En ik vind het eerder een beetje suf dat jij zo'n waarde hecht aan jouw achternaam..het is maar een achternaam.Het is de naam van mijn vader, daar hecht ik veel meer waarde aan dan aan de naam van 'n man die ik het grootste deel van mijn leven niet heb gekend. Dus ik houd mijn naam en hij mag zijn naam houden, mocht ik ooit de grote sprong wagen.
maandag 15 juni 2009 om 13:31
[quote]angee schreef op 15 juni 2009 @ 13:20:
Wat betreft kinderen, waren we het altijd over eens. 'We zien wel'.
Zoals gezegd dachten we er altijd hetzelfde over, alleen was hij gisteren ineens erg zeker over zn zaak dat hij géén kinderen wilt.
quote]
Waarom dan die haast met die trouwjurk, taart en een feest?
We zien wel kan ook gelden voor trouwen...
Of was het omdat hij gisteren dacht zeker te weten geen kinderen te willen?
Wat betreft kinderen, waren we het altijd over eens. 'We zien wel'.
Zoals gezegd dachten we er altijd hetzelfde over, alleen was hij gisteren ineens erg zeker over zn zaak dat hij géén kinderen wilt.
quote]
Waarom dan die haast met die trouwjurk, taart en een feest?
We zien wel kan ook gelden voor trouwen...
Of was het omdat hij gisteren dacht zeker te weten geen kinderen te willen?
maandag 15 juni 2009 om 13:32
TO, denk je echt dat een trouwdag je gelukkigste dag uit je leven is? Dat zou toch heel erg triest zijn. En dat zou betekenen dat mensen die niet trouwen geen gelukkigste dag kennen?
Ik heb al heel wat gelukkige dagen gehad in mijn leven, maar die had ik bijvoorbeeld bij het zien van een luipaard in de Ngorongoro krater in Tanzania. Of als ik 's ochtends in de ochtendzon op mijn bijrijdpaard lekker buiten aan het rijden ben. Dat zijn voor mij hele gelukkige momenten. Ik denk niet dat het zeggen van het jawoord tegen mijn vriend me nou meer geluk brengt dan het bovenstaande.
Ik heb al heel wat gelukkige dagen gehad in mijn leven, maar die had ik bijvoorbeeld bij het zien van een luipaard in de Ngorongoro krater in Tanzania. Of als ik 's ochtends in de ochtendzon op mijn bijrijdpaard lekker buiten aan het rijden ben. Dat zijn voor mij hele gelukkige momenten. Ik denk niet dat het zeggen van het jawoord tegen mijn vriend me nou meer geluk brengt dan het bovenstaande.
maandag 15 juni 2009 om 13:32
quote:angee schreef op 15 juni 2009 @ 13:20:
Ik vind het niet suf staan, de naam van je man. Maar dat is ieder voor zich..
Wat betreft kinderen, waren we het altijd over eens. 'We zien wel'. We vinden het allebei erg belangrijk om lekker te leven en vrijheid te kennen. Ik denk alleen wel dat ik over een x-aantal jaren kinderen wil. Nu heb ik in ieder geval nog geen kinderwens. Zoals gezegd dachten we er altijd hetzelfde over, alleen was hij gisteren ineens erg zeker over zn zaak dat hij géén kinderen wilt.
Dit onderwerp moet ik echt nog even de tijd geven, ik heb nu (en nooit eerder) geen kinderwens. Alleen denk ik dat die zich wel gaat ontwikkelen. Ik vind de gedachte aan kinderen steeds leuker..Hij was misschien nog niet zo stellig omdat ie dacht dat 't bij jou ook niet zo'n vaart zou lopen wat kinderwens betreft. Nu ie misschien aanvoelt dat jij er in de toekomst toch wel op hoopt is ie gewoon duidelijk dat het er voor hem niet in zit. Ik denk dat je dat gewoon heel serieus moet nemen en daar je conclusie uit moet trekken. Wil jij in de toekomst kinderen dan zul je 'n andere man moeten zoeken die wel 'n kinderwens heeft.
Ik vind het niet suf staan, de naam van je man. Maar dat is ieder voor zich..
Wat betreft kinderen, waren we het altijd over eens. 'We zien wel'. We vinden het allebei erg belangrijk om lekker te leven en vrijheid te kennen. Ik denk alleen wel dat ik over een x-aantal jaren kinderen wil. Nu heb ik in ieder geval nog geen kinderwens. Zoals gezegd dachten we er altijd hetzelfde over, alleen was hij gisteren ineens erg zeker over zn zaak dat hij géén kinderen wilt.
Dit onderwerp moet ik echt nog even de tijd geven, ik heb nu (en nooit eerder) geen kinderwens. Alleen denk ik dat die zich wel gaat ontwikkelen. Ik vind de gedachte aan kinderen steeds leuker..Hij was misschien nog niet zo stellig omdat ie dacht dat 't bij jou ook niet zo'n vaart zou lopen wat kinderwens betreft. Nu ie misschien aanvoelt dat jij er in de toekomst toch wel op hoopt is ie gewoon duidelijk dat het er voor hem niet in zit. Ik denk dat je dat gewoon heel serieus moet nemen en daar je conclusie uit moet trekken. Wil jij in de toekomst kinderen dan zul je 'n andere man moeten zoeken die wel 'n kinderwens heeft.
maandag 15 juni 2009 om 13:34
quote:elninjoo schreef op 15 juni 2009 @ 12:35:
. Kan me voorstellen dat vooral voor iemand die al 'ns is gescheiden trouwen helemaal niet meer hoeft. Hij beseft dat 'tot de dood ons scheidt' weinig zeggend is, want als de relatie niet meer werkt ga je toch wel uit elkaar.
Daar ben ik het (als ervaringsdeskundige ) niet mee eens. Als je de eerste keer trouwt, weet je ook heel goed dat je wel uit elkaar gaat als de relatie niet meer 'werkt' (lees: als de ander je bijvoorbeeld bedriegt, slaat, belachelijk maakt, dagelijks uitscheldt, al het geld vergokt...). Daarin is er geen verschil met de tweede keer.
Vraag eens aan mensen die voor de eerste keer gaan trouwen, of ze zouden overwegen om te scheiden als hun toekomstige man/vrouw een van bovenstaande zaken zou doen. Ik denk dat je nauwelijks iemand vindt die van plan is om ook in die omstandigheden bij zijn partner te blijven.
. Kan me voorstellen dat vooral voor iemand die al 'ns is gescheiden trouwen helemaal niet meer hoeft. Hij beseft dat 'tot de dood ons scheidt' weinig zeggend is, want als de relatie niet meer werkt ga je toch wel uit elkaar.
Daar ben ik het (als ervaringsdeskundige ) niet mee eens. Als je de eerste keer trouwt, weet je ook heel goed dat je wel uit elkaar gaat als de relatie niet meer 'werkt' (lees: als de ander je bijvoorbeeld bedriegt, slaat, belachelijk maakt, dagelijks uitscheldt, al het geld vergokt...). Daarin is er geen verschil met de tweede keer.
Vraag eens aan mensen die voor de eerste keer gaan trouwen, of ze zouden overwegen om te scheiden als hun toekomstige man/vrouw een van bovenstaande zaken zou doen. Ik denk dat je nauwelijks iemand vindt die van plan is om ook in die omstandigheden bij zijn partner te blijven.
maandag 15 juni 2009 om 13:34
quote:Chardonnay schreef op 15 juni 2009 @ 13:32:
TO, denk je echt dat een trouwdag je gelukkigste dag uit je leven is? Dat zou toch heel erg triest zijn. En dat zou betekenen dat mensen die niet trouwen geen gelukkigste dag kennen?
Ik heb al heel wat gelukkige dagen gehad in mijn leven, maar die had ik bijvoorbeeld bij het zien van een luipaard in de Ngorongoro krater in Tanzania. Of als ik 's ochtends in de ochtendzon op mijn bijrijdpaard lekker buiten aan het rijden ben. Dat zijn voor mij hele gelukkige momenten. Ik denk niet dat het zeggen van het jawoord tegen mijn vriend me nou meer geluk brengt dan het bovenstaande.Het lijkt mij idd vooral 'n stressvolle dag. Een dag waarop je het nooit voor iedereen goed kunt doen en je altijd gezeik krijgt van bepaalde familie of vrienden in wiens ogen je dingen anders had moeten doen. Kan me niet voorstellen dat 'n trouwdag mij gelukkig zou maken. Lekker op reis gaan met vriendje, dát wel.
TO, denk je echt dat een trouwdag je gelukkigste dag uit je leven is? Dat zou toch heel erg triest zijn. En dat zou betekenen dat mensen die niet trouwen geen gelukkigste dag kennen?
Ik heb al heel wat gelukkige dagen gehad in mijn leven, maar die had ik bijvoorbeeld bij het zien van een luipaard in de Ngorongoro krater in Tanzania. Of als ik 's ochtends in de ochtendzon op mijn bijrijdpaard lekker buiten aan het rijden ben. Dat zijn voor mij hele gelukkige momenten. Ik denk niet dat het zeggen van het jawoord tegen mijn vriend me nou meer geluk brengt dan het bovenstaande.Het lijkt mij idd vooral 'n stressvolle dag. Een dag waarop je het nooit voor iedereen goed kunt doen en je altijd gezeik krijgt van bepaalde familie of vrienden in wiens ogen je dingen anders had moeten doen. Kan me niet voorstellen dat 'n trouwdag mij gelukkig zou maken. Lekker op reis gaan met vriendje, dát wel.
maandag 15 juni 2009 om 13:48
quote:elninjoo schreef op 15 juni 2009 @ 13:34:
[...]
Het lijkt mij idd vooral 'n stressvolle dag. Een dag waarop je het nooit voor iedereen goed kunt doen en je altijd gezeik krijgt van bepaalde familie of vrienden in wiens ogen je dingen anders had moeten doen. Kan me niet voorstellen dat 'n trouwdag mij gelukkig zou maken. Lekker op reis gaan met vriendje, dát wel.Elninjoo, je kunt het combineren! Wij zijn in het buitenland getrouwd, alleen wij samen. 's Ochtends nog heerlijk in het zwembad, 's middags getrouwd. Daarna de chique kleding snel weer uit en heerlijk gegeten in een visrestaurant met uitzicht op de Middellandse Zee. Niks geen stress!
[...]
Het lijkt mij idd vooral 'n stressvolle dag. Een dag waarop je het nooit voor iedereen goed kunt doen en je altijd gezeik krijgt van bepaalde familie of vrienden in wiens ogen je dingen anders had moeten doen. Kan me niet voorstellen dat 'n trouwdag mij gelukkig zou maken. Lekker op reis gaan met vriendje, dát wel.Elninjoo, je kunt het combineren! Wij zijn in het buitenland getrouwd, alleen wij samen. 's Ochtends nog heerlijk in het zwembad, 's middags getrouwd. Daarna de chique kleding snel weer uit en heerlijk gegeten in een visrestaurant met uitzicht op de Middellandse Zee. Niks geen stress!
maandag 15 juni 2009 om 13:50
quote:Visotsky schreef op 15 juni 2009 @ 13:29:
Je bent nog ontzettend jong. Je kunt er ook voor kiezen om het kinderidee even los te laten, te genieten van je relatie en deze verder te laten groeien. Over een jaartje of 3 kun je nog eens vragen aan je vriend hoe hij er in staat. Misschien moet hij eerst weer vertrouwen krijgen in de liefde.
Je kunt ervoor kiezen om het te laten rusten. Je loopt dan wel het risico dat het nee van gisteren van je vriend nog steeds een definitief nee is. In dat geval heb je 3 jaren verspild in een relatie die nooit aan jouw wens kan voldoen.
Nogmaals: ik zou er niet mee wachten en van je vriend willen weten waar hij staat. Niet iedereen die nu denkt nee switcht naar ja.
Je bent nog ontzettend jong. Je kunt er ook voor kiezen om het kinderidee even los te laten, te genieten van je relatie en deze verder te laten groeien. Over een jaartje of 3 kun je nog eens vragen aan je vriend hoe hij er in staat. Misschien moet hij eerst weer vertrouwen krijgen in de liefde.
Je kunt ervoor kiezen om het te laten rusten. Je loopt dan wel het risico dat het nee van gisteren van je vriend nog steeds een definitief nee is. In dat geval heb je 3 jaren verspild in een relatie die nooit aan jouw wens kan voldoen.
Nogmaals: ik zou er niet mee wachten en van je vriend willen weten waar hij staat. Niet iedereen die nu denkt nee switcht naar ja.
maandag 15 juni 2009 om 13:51
Het zal zeker stress opleveren, maar het is toch ook fantastisch dat je een dag hebt, waar iedereen mooi is aangekleed een feest viert met ons? Dat de hele dag is ingedeeld zoals wij dat willen, en we alleen doen wát we willen.. heerlijk lijkt me dat Ik zie het als een heel gelukkige dag, en er zullen er ongetwijfeld meer komen.
Jullie stellen heel wat vragen, ze zetten me allemaal aan het denken.
Het kinder-idee wil ik nog wel even loslaten inderdaad. Ik ben alleen zo bang dat ik over een aantal jaar echt voor de keuze kom te staan. Man - trouwen, of man - kind. Als ik het nu voor mezelf al helder heb, kan ik beter nu een einde maken aan de relatie dan over een aantal jaar. Begrijp me niet verkeerd, ik wil hem echt niet kwijt! Want we hebben het nu super samen. Maar het is ook een soort zelfbescherming denk ik..
Jullie stellen heel wat vragen, ze zetten me allemaal aan het denken.
Het kinder-idee wil ik nog wel even loslaten inderdaad. Ik ben alleen zo bang dat ik over een aantal jaar echt voor de keuze kom te staan. Man - trouwen, of man - kind. Als ik het nu voor mezelf al helder heb, kan ik beter nu een einde maken aan de relatie dan over een aantal jaar. Begrijp me niet verkeerd, ik wil hem echt niet kwijt! Want we hebben het nu super samen. Maar het is ook een soort zelfbescherming denk ik..
maandag 15 juni 2009 om 13:54
Angee, misschien is het gewicht wat jij aan een trouwdag hangt wat groot.
De gelukkigste dag van je leven kan ook zomaar een doordeweekse dinsdag zijn hoor, dat hoeft niet per se je trouwdag te zijn. Als je het zo 'zwaar' maakt dan zou het je tegen kunnen vallen hoe gelukkig je bent. Het is vooral een dag die in een roes aan je voorbij gaat en waarvan je op de foto's ziet hoe leuk en hoe fijn het eigenlijk was.
Ik ben getrouwd met een man die voor de tweede keer trouwde, met mij dus. Ik heb hém ten huwelijk gevraagd en ik draag gezellig zijn naam. Ben ik trots op.
Voor mij betekende het huwelijk veel. Voor hem ook. Wij stonden te springen om te gaan trouwen. Letterlijk. De ambtenaar van de burgerlijk stand had het 'dan verklaar ik u man en vrouw' nog niet uitgesproken en wij stonden juichend te zoenen.
Of het de 'gelukkigste dag van mijn leven' was, nah, weet ik niet. Ik voel me heel vaak heel gelukkig in de afgelopen jaren met mijn man en ik maak heel veel leuke dingen mee. Maar ik vind het getrouwd zijn nog steeds fantastisch. En met dát gegeven, dat ik de vrouw ben van mijn man, en dat ik getrouwd bén, ben ik heel vaak blij en dat komt dan weer door die ene bijzondere dag, toen we trouwden. Voor mensen voor wie het huwelijk 'niks toevoegt' is geregistreerd partnerschap misschien voldoende. Voor mij voegt het wel veel toe, en dus zijn we getrouwd.
Zo'n heerlijk, ouderwetse trouwpartij, die twee dagen duurde, met getuigen en jurken en muziek en vrienden en speeches en feest en heel veel lieve mensen en wensen was echt aan ons besteed. Dat het mijn man zijn tweede huwelijk was interesseerde mij geen bal en hem ook niet. Ik ben niet zijn ex en hij niet de mijne met wie ik heel lang samen was.
Dus als jij voelt dat je écht wil trouwen, omdat het voor jou (net als voor mij) toegevoegde waarde heeft, dan zou ik het zeker aankaarten. Je kunt je vriend niet dwingen maar ik zou wel nadenken over hoe belangrijk trouwen voor je is.
Dan is er nog het issue van kinderen krijgen, wat, zoals Pinkstebloem al heel slim opmerkte, nog veel belangrijker is. Trouwen zou je emotioneel gezien kunnen laten varen misschien maar een partner die pertinent geen kinderen wil, terwijl jij er naar hunkert, dat gaat veel verdriet brengen.
Je bent nu 22 en er kan nog van álles gebeuren in je leven. Niks aan de hand nog. Maar verlies je wensen en dromen, met jouw eigen motivatie voor het waarom en hoe, niet uit het oog. Want die zijn belangrijk in jouw leven.
De gelukkigste dag van je leven kan ook zomaar een doordeweekse dinsdag zijn hoor, dat hoeft niet per se je trouwdag te zijn. Als je het zo 'zwaar' maakt dan zou het je tegen kunnen vallen hoe gelukkig je bent. Het is vooral een dag die in een roes aan je voorbij gaat en waarvan je op de foto's ziet hoe leuk en hoe fijn het eigenlijk was.
Ik ben getrouwd met een man die voor de tweede keer trouwde, met mij dus. Ik heb hém ten huwelijk gevraagd en ik draag gezellig zijn naam. Ben ik trots op.
Voor mij betekende het huwelijk veel. Voor hem ook. Wij stonden te springen om te gaan trouwen. Letterlijk. De ambtenaar van de burgerlijk stand had het 'dan verklaar ik u man en vrouw' nog niet uitgesproken en wij stonden juichend te zoenen.
Of het de 'gelukkigste dag van mijn leven' was, nah, weet ik niet. Ik voel me heel vaak heel gelukkig in de afgelopen jaren met mijn man en ik maak heel veel leuke dingen mee. Maar ik vind het getrouwd zijn nog steeds fantastisch. En met dát gegeven, dat ik de vrouw ben van mijn man, en dat ik getrouwd bén, ben ik heel vaak blij en dat komt dan weer door die ene bijzondere dag, toen we trouwden. Voor mensen voor wie het huwelijk 'niks toevoegt' is geregistreerd partnerschap misschien voldoende. Voor mij voegt het wel veel toe, en dus zijn we getrouwd.
Zo'n heerlijk, ouderwetse trouwpartij, die twee dagen duurde, met getuigen en jurken en muziek en vrienden en speeches en feest en heel veel lieve mensen en wensen was echt aan ons besteed. Dat het mijn man zijn tweede huwelijk was interesseerde mij geen bal en hem ook niet. Ik ben niet zijn ex en hij niet de mijne met wie ik heel lang samen was.
Dus als jij voelt dat je écht wil trouwen, omdat het voor jou (net als voor mij) toegevoegde waarde heeft, dan zou ik het zeker aankaarten. Je kunt je vriend niet dwingen maar ik zou wel nadenken over hoe belangrijk trouwen voor je is.
Dan is er nog het issue van kinderen krijgen, wat, zoals Pinkstebloem al heel slim opmerkte, nog veel belangrijker is. Trouwen zou je emotioneel gezien kunnen laten varen misschien maar een partner die pertinent geen kinderen wil, terwijl jij er naar hunkert, dat gaat veel verdriet brengen.
Je bent nu 22 en er kan nog van álles gebeuren in je leven. Niks aan de hand nog. Maar verlies je wensen en dromen, met jouw eigen motivatie voor het waarom en hoe, niet uit het oog. Want die zijn belangrijk in jouw leven.
anoniem_12394 wijzigde dit bericht op 15-06-2009 13:58
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 15 juni 2009 om 14:02
quote:Pinksterbloempje schreef op 15 June 2009 @ 13:50:
[...]
Je kunt ervoor kiezen om het te laten rusten. Je loopt dan wel het risico dat het nee van gisteren van je vriend nog steeds een definitief nee is. In dat geval heb je 3 jaren verspild in een relatie die nooit aan jouw wens kan voldoen.
Verspild? Waarom? Een mooie tijd is toch nooit verspilde tijd? TO is dan nog pas 25, dus heeft ze nog minstens 5 jaar om een partner te vinden die het wel wil. De meeste vrouwen lukt dat wel hoor. 2 jaar samenzijn is nog best kort meestal. Je begint je meestal dan net een beetje te settelen en over een gemeenschappelijke toekomst na te denken.
Als je je eigen wensen maar niet uit het oog verliest en weggaat als er over een paar jaar geen verandering komt.
Als mijn vriend mij in de eerste twee jaar onder druk had gezet om definitief te zeggen of ik nu wel of geen kinderen wilde, of hoe serieus mijn 'nee' was, waren we nu zeker niet meer samen geweest.
[...]
Je kunt ervoor kiezen om het te laten rusten. Je loopt dan wel het risico dat het nee van gisteren van je vriend nog steeds een definitief nee is. In dat geval heb je 3 jaren verspild in een relatie die nooit aan jouw wens kan voldoen.
Verspild? Waarom? Een mooie tijd is toch nooit verspilde tijd? TO is dan nog pas 25, dus heeft ze nog minstens 5 jaar om een partner te vinden die het wel wil. De meeste vrouwen lukt dat wel hoor. 2 jaar samenzijn is nog best kort meestal. Je begint je meestal dan net een beetje te settelen en over een gemeenschappelijke toekomst na te denken.
Als je je eigen wensen maar niet uit het oog verliest en weggaat als er over een paar jaar geen verandering komt.
Als mijn vriend mij in de eerste twee jaar onder druk had gezet om definitief te zeggen of ik nu wel of geen kinderen wilde, of hoe serieus mijn 'nee' was, waren we nu zeker niet meer samen geweest.
