Relaties
alle pijlers
Vertrouwen is weg
zaterdag 9 november 2019 08:13
Hallo allemaal,
Ik ben even benieuwd naar jullie neutrale meningen.
12jr samen, (in mei pas getrouwd) en 3 kinderen.
Bijna 5 jaar geleden is hij vreemd gegaan. Ik ben daar achter gekomen doordat ik een voorgevoel had en dat werd versterkt door een foto die hij per ongeluk liet zien op zijn telefoon terwijl hij andere foto's liet zien. Ik heb hem toen gevraagd of er iets was dat hij wilde vertellen, of er een ander was. Hij ontkende alles recht in mijn gezicht meerdere keren. Het zat me niet lekker, dus de volgende dag in n onoplettend moment in zijn tel gekeken en mijn grootste angst werd bevestigd. Er was wel degelijk een ander.
Zonder al te veel details te geven, het waren collega's, hij reed regelmatig naar haar woonplaats, ze praatten ook over seks en ze lachten om mijn onwetendheid en goedgelovigheid. Ik was kapot.
Volgens hem bleef het bij app contact, ik probeerde dat te geloven. Nu achteraf weet ik natuurlijk wel beter.
Kortom vertrouwen kapot.. vanwege de kinderen hem toch nog een kans gegeven.
Dat is nu bijna 5 jaar geleden. Tussendoor nog wat "kleine dingen" gehad die ook weer wat deukjes gaven in het vertrouwen, maar nu ging het eigenlijk weer goed.
Tot ik dus afgelopen week van een vriend van hem hoorde dat hij in een hoerentent is geweest een aantal weken geleden. Terwijl ik dacht dat hij weg was voor zijn sport. (Nu is hij onderweg daar geweest) Ik heb hem de kans gegeven om het zelf op te biechten als hij iets heeft gedaan wat niet kon, weer loog hij in mijn gezicht dat er niks was.
Uiteindelijk moest hij dus wel toegeven dat hij daar was geweest, maar steeds veranderde zijn verhaal. Eerst was het lang geleden,wat dus niet waar is. Toen was hij er maar 5 min en later bleek dus een uur. Hij beweert dat hij niks heeft gedaan, alleen die maat die met hem mee reed.
Volgens hem heeft hij het die andere vriend verteld omdat hij er zo mee zat, maar die vriend zei tegen mij dat hij er juist stoer over deed. Ook over dat vreemdgaan 5 jaar geleden.
En vervolgens nadat alles uit was gekomen werd mijn man dus boos op die vriend "ik dacht dat ik je kon vertrouwen", maar die vriend kent mij ook en hij kon het niet meer aan om het voor zich te houden.
Mijn vertrouwen is compleet kapot geknapt.
Ik geloof hem niet meer op zijn woord, ik twijfel of hij echt niks gedaan heeft.
Ten eerste dat hij daar is geweest, ten tweede dat hij erover heeft gelogen/verzwegen en ten derde dat hij er stoer over doet. Echt.. kom op zeg je bent toch geen puber meer. Ik vind het ook gewoon respectloos naar/over mij.
Plus al die dingen uit het verleden komen weer boven.
Ik voel me zo gebroken en moe van binnen.
Hij zit nu volledig in de slachtofferrol en het doet me helemaal niks. Nu ineens is zijn hele gedrag veranderd. Wat eerst nooit kon, kan nu ineens wel. Complete mindfuck.
Hij wil er alles aan doen om het te lijmen. Om het gezin compleet te houden. Al is er n klein kansje dat het goed komt dan wil hij die kans aangrijpen en er alles aan doen. Maar als ik besluit om te scheiden zal hij dat moeten accepteren zegt hij. Ondertussen probeert hij me aardig te manipuleren, dringt zich constant aan me op, zegt de hele tijd lieve dingen of wil me aanraken.
Daarbij is hij altijd ontzettend wantrouwend naar mij geweest, ben een huismus geworden, doet moeilijk als ik dingen voor mezelf wil gaan doen.. en nu kan het ineens allemaal wel.
Ik wil nu tijd en rust.. Ik neig heel erg naar scheiden. Ik ben op. Het heeft me al zo veel jaar zo veel energie gekost om hem dat vertrouwen te geven en nu weer dit. Ik zie geen liefdevolle toekomst meer. Alleen een toekomst met angst en onzekerheid en toneelspel omdat ik weet dat er toch wel weer iets gaat gebeuren. Ik durf hem niet meer te vertrouwen. Ik durf me niet meer open te stellen.
Alleen... de kinderen...
Ik neem nu geen definitieve beslissing omdat ik niks overhaast vanuit emotie wil doen.
Wat vinden jullie van de hele situatie?
Ik ben even benieuwd naar jullie neutrale meningen.
12jr samen, (in mei pas getrouwd) en 3 kinderen.
Bijna 5 jaar geleden is hij vreemd gegaan. Ik ben daar achter gekomen doordat ik een voorgevoel had en dat werd versterkt door een foto die hij per ongeluk liet zien op zijn telefoon terwijl hij andere foto's liet zien. Ik heb hem toen gevraagd of er iets was dat hij wilde vertellen, of er een ander was. Hij ontkende alles recht in mijn gezicht meerdere keren. Het zat me niet lekker, dus de volgende dag in n onoplettend moment in zijn tel gekeken en mijn grootste angst werd bevestigd. Er was wel degelijk een ander.
Zonder al te veel details te geven, het waren collega's, hij reed regelmatig naar haar woonplaats, ze praatten ook over seks en ze lachten om mijn onwetendheid en goedgelovigheid. Ik was kapot.
Volgens hem bleef het bij app contact, ik probeerde dat te geloven. Nu achteraf weet ik natuurlijk wel beter.
Kortom vertrouwen kapot.. vanwege de kinderen hem toch nog een kans gegeven.
Dat is nu bijna 5 jaar geleden. Tussendoor nog wat "kleine dingen" gehad die ook weer wat deukjes gaven in het vertrouwen, maar nu ging het eigenlijk weer goed.
Tot ik dus afgelopen week van een vriend van hem hoorde dat hij in een hoerentent is geweest een aantal weken geleden. Terwijl ik dacht dat hij weg was voor zijn sport. (Nu is hij onderweg daar geweest) Ik heb hem de kans gegeven om het zelf op te biechten als hij iets heeft gedaan wat niet kon, weer loog hij in mijn gezicht dat er niks was.
Uiteindelijk moest hij dus wel toegeven dat hij daar was geweest, maar steeds veranderde zijn verhaal. Eerst was het lang geleden,wat dus niet waar is. Toen was hij er maar 5 min en later bleek dus een uur. Hij beweert dat hij niks heeft gedaan, alleen die maat die met hem mee reed.
Volgens hem heeft hij het die andere vriend verteld omdat hij er zo mee zat, maar die vriend zei tegen mij dat hij er juist stoer over deed. Ook over dat vreemdgaan 5 jaar geleden.
En vervolgens nadat alles uit was gekomen werd mijn man dus boos op die vriend "ik dacht dat ik je kon vertrouwen", maar die vriend kent mij ook en hij kon het niet meer aan om het voor zich te houden.
Mijn vertrouwen is compleet kapot geknapt.
Ik geloof hem niet meer op zijn woord, ik twijfel of hij echt niks gedaan heeft.
Ten eerste dat hij daar is geweest, ten tweede dat hij erover heeft gelogen/verzwegen en ten derde dat hij er stoer over doet. Echt.. kom op zeg je bent toch geen puber meer. Ik vind het ook gewoon respectloos naar/over mij.
Plus al die dingen uit het verleden komen weer boven.
Ik voel me zo gebroken en moe van binnen.
Hij zit nu volledig in de slachtofferrol en het doet me helemaal niks. Nu ineens is zijn hele gedrag veranderd. Wat eerst nooit kon, kan nu ineens wel. Complete mindfuck.
Hij wil er alles aan doen om het te lijmen. Om het gezin compleet te houden. Al is er n klein kansje dat het goed komt dan wil hij die kans aangrijpen en er alles aan doen. Maar als ik besluit om te scheiden zal hij dat moeten accepteren zegt hij. Ondertussen probeert hij me aardig te manipuleren, dringt zich constant aan me op, zegt de hele tijd lieve dingen of wil me aanraken.
Daarbij is hij altijd ontzettend wantrouwend naar mij geweest, ben een huismus geworden, doet moeilijk als ik dingen voor mezelf wil gaan doen.. en nu kan het ineens allemaal wel.
Ik wil nu tijd en rust.. Ik neig heel erg naar scheiden. Ik ben op. Het heeft me al zo veel jaar zo veel energie gekost om hem dat vertrouwen te geven en nu weer dit. Ik zie geen liefdevolle toekomst meer. Alleen een toekomst met angst en onzekerheid en toneelspel omdat ik weet dat er toch wel weer iets gaat gebeuren. Ik durf hem niet meer te vertrouwen. Ik durf me niet meer open te stellen.
Alleen... de kinderen...
Ik neem nu geen definitieve beslissing omdat ik niks overhaast vanuit emotie wil doen.
Wat vinden jullie van de hele situatie?
zaterdag 9 november 2019 08:53
+1hamerhaai schreef: ↑09-11-2019 08:42mensen maken fouten, jij en ik ook.
Ik behoor tot de groep die in tweede kansen geloofd. Geloof me, er is volgens mij geen relatie die 100% is zoals in de film en boekjes.
Jullie zijn elkaar kwijt geraakt en goed communiceren lukt nu niet goed. Relatietherapie kan dan een goede eerste stap zijn. Niet met als doel om bij elkaar te blijven, maar als doel om beter te communiceren. En dan te beoordelen of dat er nog voldoende basis is om samen door te gaan. Of te besluiten om uit elkaar te gaan. Maar ook bij scheiden moet je goed met elkaar kunnen praten en communiceren.
Scheiden levert in veel gevallen meer problemen op dan dat deze oplost.
Hier op het Forum wordt vaak direct geroepen "scheiden". Ik ben van mening dat dit niet automatisch moet volgen.
Mijn relatie is ook door heel zwaar weer gegaan. Uit eindelijk zijn we beide tot de conclusie gekomen dat het leven samen leuker is dan zonder elkaar. Daar ging best veel tijd overeen. Beide boos, kwaad, gefrustreerd, zielig, slachtoffer, etc. Allemaal heel begrijpbare reacties. Het vertrouwen is terug, uiteraard realiseren we ons dat iedereen fouten kan maken, en het geen garantie is. Maar hebben die periode afgesloten, en hopelijk geleerd van onze fouten, en richten ons niet op het verleden, maar op het heden en toekomst.
Ik ben blij dat we er samen hard aan gewerkt hebben om elkaar weer te vinden, in te zien hoe het is mis gegaan. Dat we beide een aandeel hadden en dat we elkaar vergeven hebben. De foute keuzes zijn gemaakt, dat kan je niet meer veranderen.
Heel veel wijsheid!
Wat mooi omschreven.
Ik zit op dit moment in een soortgelijke situatie en ook man en ik werken er dmv relatietherapie aan.
Eerst alles proberen om het weer goed/beter te krijgen dan al opgeven.
Dikke knuffel voor TO
. Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
zaterdag 9 november 2019 08:56
Het leven van je kinderen gaat getekend worden? Dat hoeft helemaal niet zo te zijn hoor. Er zijn ook zat scheidingen die helemaal geen diepgaande schade aanrichten. Het is maar net hoe je als volwassenen daarmee omgaat naar je kinderen toe. Maar goed, dat is mijn gedachte daarover, ik weet dat veel mensen het daar helemaal niet mee eens zijn. Verdriet is er natuurlijk altijd, maar kinderen zijn flexibel. Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk?Lelie12 schreef: ↑09-11-2019 08:26Daar heb je gelijk in..
Dat hij een gezin heeft hield hem ook niet tegen om deze dingen te doen. Dat is wel een goede om te onthouden. Want ik voel me nu heel erg alsof de keuze in mijn handen ligt. Dus dat ik in de hand heb dat het leven van mijn kinderen getekend gaat worden. Terwijl hij daarvan de oorzaak is natuurlijk, niet ik.
Maar wat jij over je man vertelt over wat voor manipulatief mannetje het is, zou het best eens zo kunnen zijn dat hij de kinderen gaat betrekken in zijn pogingen om jou van een scheiding af te houden. Des te meer reden om hem aan de kant te zetten.
zaterdag 9 november 2019 08:57
Jouw man kleineert jou ook, verbiedt jou om met andere mensen contact te hebben, is weer in zijn oude foute vervallen, maakt jou belachelijk bij anderen en begint nu ineens zoete broodjes te bakken?
Het gaat hier over de situatie van TO. Dan is dit stukje van hamerhaai niet minder dan disrespectvol. En jouw reactie evenzo.
zaterdag 9 november 2019 09:01
Als je echt in een soortgelijke situatie zit dan verklaar ik je voor gek. Ze zijn al jaren bezig! Je hebt maar één leven hè.
zaterdag 9 november 2019 09:06
Als je het nog een kans wilt geven dan zou relatie therapie een optie kunnen zijn.
Bijvoorbeeld een periode uit elkaar gaan kan ook ander inzicht geven.
Los van elkaar, in rust nadenken en om en om paar dagen voor de kinderen zorgen.
Als het geen kans meer wilt geven, (wat Ik goed kan begrijpen) dan is scheiden de enige optie.
Bijvoorbeeld een periode uit elkaar gaan kan ook ander inzicht geven.
Los van elkaar, in rust nadenken en om en om paar dagen voor de kinderen zorgen.
Als het geen kans meer wilt geven, (wat Ik goed kan begrijpen) dan is scheiden de enige optie.
zaterdag 9 november 2019 09:12
Inderdaad absurd.
TO wat jij doet moet je echt zelf allemaal weten. Ik heb al een tijd geleden mezelf beloofd dat geen man mij bedonderd of zonder respect behandeld. Kost een paar scheidingen maar dat heb ik er voor over. Op naar de volgende.
zaterdag 9 november 2019 09:15
Hamerhaai, ben het wel met je eens, maar niet in de situatie van TO!!hamerhaai schreef: ↑09-11-2019 08:42mensen maken fouten, jij en ik ook.
Ik behoor tot de groep die in tweede kansen geloofd. Geloof me, er is volgens mij geen relatie die 100% is zoals in de film en boekjes.
Jullie zijn elkaar kwijt geraakt en goed communiceren lukt nu niet goed. Relatietherapie kan dan een goede eerste stap zijn. Niet met als doel om bij elkaar te blijven, maar als doel om beter te communiceren. En dan te beoordelen of dat er nog voldoende basis is om samen door te gaan. Of te besluiten om uit elkaar te gaan. Maar ook bij scheiden moet je goed met elkaar kunnen praten en communiceren.
Scheiden levert in veel gevallen meer problemen op dan dat deze oplost.
Hier op het Forum wordt vaak direct geroepen "scheiden". Ik ben van mening dat dit niet automatisch moet volgen.
Mijn relatie is ook door heel zwaar weer gegaan. Uit eindelijk zijn we beide tot de conclusie gekomen dat het leven samen leuker is dan zonder elkaar. Daar ging best veel tijd overeen. Beide boos, kwaad, gefrustreerd, zielig, slachtoffer, etc. Allemaal heel begrijpbare reacties. Het vertrouwen is terug, uiteraard realiseren we ons dat iedereen fouten kan maken, en het geen garantie is. Maar hebben die periode afgesloten, en hopelijk geleerd van onze fouten, en richten ons niet op het verleden, maar op het heden en toekomst.
Ik ben blij dat we er samen hard aan gewerkt hebben om elkaar weer te vinden, in te zien hoe het is mis gegaan. Dat we beide een aandeel hadden en dat we elkaar vergeven hebben. De foute keuzes zijn gemaakt, dat kan je niet meer veranderen.
Heel veel wijsheid!
Hoe vaak ga jij zoiets aan in 1 relatie?
TO wordt nu voor de 2e keer bedonderd hè. Dat is toch even iets anders.
Lieve TO
het is heel zuur maar ik heb zelf ook zo'n soort ervaring, wij zijn ook nog bij elkaar, maar er moet niet nog eens zoiets gebeuren natuurlijk. Ik weet echt heel zeker dat het voor mij dan meteen helemaal klaar is en voor altijd.
Dan heeft ie namelijk gewoon schijt aan mij, en onze relatie, en ik ga niet nog een keer door zo'n moeilijk proces terwijl hij dat makkelijk kan voorkomen.
Nee
Heeft je man na de 1e keer wel spijt betuigd etc? Ik zou hem vragen om ergens anders te gaan slapen of zelf even weggaan zodat je zonder zijn overdreven nepgedoe kunt nadenken. Als je dat nog wilt. Ik zou het nu wel weten. Ik ben echt voor werken aan je relatie hoor, niet meteen opgeven bijv na 1 misstap, maar we zijn gekke henkie natuurlijk niet.
Je bent geen deurmat.
Je bent meer waard dan dit.
Kies voor jezelf.
Dit is zo laag van hem.
Sterkte.
justagirly wijzigde dit bericht op 09-11-2019 09:26
0.63% gewijzigd
zaterdag 9 november 2019 09:24
Hij liegt recht in je gezicht......
nu voor de tweede keer (dat je het weet) dan heb je een patroon te pakken.
Hij heeft niks geleerd van de eerste keer en zal dat ook niet doen van de tweede.
Tenslotte als je hem vergeeft is hij er dan al twee keer mee weggekomen.
Sterkte
nu voor de tweede keer (dat je het weet) dan heb je een patroon te pakken.
Hij heeft niks geleerd van de eerste keer en zal dat ook niet doen van de tweede.
Tenslotte als je hem vergeeft is hij er dan al twee keer mee weggekomen.
Sterkte
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zaterdag 9 november 2019 09:24
Lieve TO, wat vreselijk voor je om zoveel kansen te geven en steeds maar weer het goede te willen zien, om dan opnieuw teleurgesteld te worden. Daar raak je inderdaad gewoon van op. Dit heb je niet verdiend. Ik begrijp dat je een breuk hebt willen vermijden, maar je man maakt het je niet gemakkelijk. Veel sterkte ermee.Ik sluit me aan bij de reacties die een echtscheiding aanraden. Ja, mensen kunnen fouten maken - maar de spreuk "Niemand is perfect" kan je niet als excuus blijven gebruiken voor een man die al verscheidene keren zijn ware kleuren heeft laten zien. Iemand (meerdere keren zelfs!) bedriegen, is iets waar je voor kiest - niet iets waar je niks aan kan doen. Nu is hij voorbeeldig, ja - maar voor hoelang? Mogelijk tot hij TO genoeg gerustgesteld heeft. Ik vind het moeilijk te geloven dat deze man in de toekomst betere keuzes zal maken als hij denkt dat niemand kijkt.
Antoine de Saint-Exupéry: "Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants (mais peu d'entre elles s'en souviennent)."
zaterdag 9 november 2019 09:25
Als ik de OP zo lees lijkt het er niet op. Als hij wel spijt betuigd heeft, zal er wel niets van waar zijn. Hij zit er stoer over te doen bij z'n vrienden, bah. Die heeft echt geen spijt. Enige spijt die hij nu heeft is dat het is uitgekomen, dat is natuurlijk ook weer de schuld van een ander. Vraag me af of relatietherapie zin heeft met iemand die totaal geen respect heeft voor z'n vrouw en alleen maar liegt.
zaterdag 9 november 2019 09:28
Euh? Sorry? Ben je in de war met iemand anders? Ik herken mezelf noch mijn man namelijk totaal niet in wat jij beweerd.ikBedoelHetGoed schreef: ↑09-11-2019 08:57Jouw man kleineert jou ook, verbiedt jou om met andere mensen contact te hebben, is weer in zijn oude foute vervallen, maakt jou belachelijk bij anderen en begint nu ineens zoete broodjes te bakken?
Het gaat hier over de situatie van TO. Dan is dit stukje van hamerhaai niet minder dan disrespectvol. En jouw reactie evenzo.
Ontopic: We lezen hier overigens maar 1 kant van het verhaal he. Geen idee wat TO haar aandeel is. Natuurlijk is het niet oke wat haar man doet. Misschien is hij van nature zo'n oetlul, maar misschien mist hij iets in de relatie en is het niet (goed) gecommuniceerd met elkaar. Gaan scheiden is het meest voor de hand liggende om op dit moment te doen. Maar omdat er kinderen zijn ben ik van mening dat je alles probeert om het te laten werken en lukt het niet, ga dan zo goed mogelijk uit elkaar. Op een vechtscheiding zit niemand te wachten. Ik vind het juist goed dat TO nog geen radicale beslissingen neemt (uit emotie).
zaterdag 9 november 2019 09:30
Ik vind dat stukje dat je schrijft over dat hij je belachelijk aan het maken was met zijn collega ook wel veelzeggend. Die appjes dat jij van niks wist (haha). Deze man houdt totaal geen rekening met jouw gevoelens. Hij vind het alleen maar grappig en stoer dat hij er steeds mee weg komt. Naar mijn idee voelt hij zich niet schuldig naar jou toe. Dat zegt voor mij genoeg.
zaterdag 9 november 2019 09:31
En waar was dat geloof precies op gestoeld?Lelie12 schreef: ↑09-11-2019 08:23Ja dat is eigenlijk ook bizar.
Maar ik heb er toen voor gekozen om verder te gaan en het ging goed. En ik geloofde (of heb mezelf dat wijsgemaakt) dat hij niet weer zoiets zou doen.
Daarom is dit nu ook weer rauw op mijn dak gekomen - en tegelijk ook weer niet. Heel dubbel..
Ik geloofde echt in een mooie toekomst na al die jaren verdriet die ik heb gehad (waarin mijn vader 2 jaar geleden ook is overleden)
zaterdag 9 november 2019 09:33
Oh op die manier. Ik las het verkeerd.Suzan_1991 schreef: ↑09-11-2019 09:30Daarom vroeg ze ook of jouw man hetzelfde doet als de man van TO. Ze verwart je niet met een ander.
zaterdag 9 november 2019 09:33
Ik heb grote bezwaar tegen het woord biechten in jouw tekst. Overigens; als iemand met plezier en schuldgevoel vreemdgaat en jij je van de domme houdt zal hij steeds slordiger worden en zichzelf tenslotte verraden; daarvoor hoef je niet in te breken in andermans privégegevens.
Vertrouw je hem niet meer; ga dan scheiden. Je zal nooit de 100% zekerheid krijgen dat iemand trouw is en kan je daar dan niet mee leven dan moet je niet getrouwd blijven.
Vertrouw je hem niet meer; ga dan scheiden. Je zal nooit de 100% zekerheid krijgen dat iemand trouw is en kan je daar dan niet mee leven dan moet je niet getrouwd blijven.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 9 november 2019 09:34
Ja echt walgelijk, ik zou er niet tegen gekund hebben dat hij me ook nog zit uit te lachen achter mijn rug om?!
En er stoer over doen??
Nee.
Ik raad dit niet aan, maar ik had waarschijnlijk zoiets geroepen als hoe hard kun je nu nog lachen terwijl ik hem een flinke trap tussen zijn zootje gaf.
Hier klojo DIT kun je nog van me krijgen,
en nu opzouten.
Sorry, zo ben ik, beetje dingen rechtzetten, en daarna je wonden likken, scheiding regelen en dan verder als ouders van de kinderen.
Het kan.
Je hebt je best gedaan TO.
Vind het heel rot voor je.
Maar je bent nu teveel genaaid.
En er stoer over doen??
Nee.
Ik raad dit niet aan, maar ik had waarschijnlijk zoiets geroepen als hoe hard kun je nu nog lachen terwijl ik hem een flinke trap tussen zijn zootje gaf.
Hier klojo DIT kun je nog van me krijgen,
en nu opzouten.
Sorry, zo ben ik, beetje dingen rechtzetten, en daarna je wonden likken, scheiding regelen en dan verder als ouders van de kinderen.
Het kan.
Je hebt je best gedaan TO.
Vind het heel rot voor je.
Maar je bent nu teveel genaaid.
zaterdag 9 november 2019 09:35
Zonder al te veel details te geven, het waren collega's, hij reed regelmatig naar haar woonplaats, ze praatten ook over seksen ze lachten om mijn onwetendheid en goedgelovigheid.
Dit zegt alles wat je wilt weten, ookal hebben jullie toen een doorstart gemaakt. Dit gedrag is tekenend voor zijn karakter.
Dit zegt alles wat je wilt weten, ookal hebben jullie toen een doorstart gemaakt. Dit gedrag is tekenend voor zijn karakter.
zaterdag 9 november 2019 09:36
Ja maar het stapelt zich wel op natuurlijk.MinkeDeWit schreef: ↑09-11-2019 09:05Heeft hij nu wel of niet iets gedaan bij die hoeren? Die keer 5 jaar geleden was al voorbij, daar zijn jullie mee omgegaan. Mensen maken nu eenmaal misstappen, en je moet helemaal voor jezelf bepalen wat je wel en niet trekt.
Ik vind liegen over zoiets echt niet oké.
justagirly wijzigde dit bericht op 09-11-2019 09:42
5.85% gewijzigd
zaterdag 9 november 2019 09:37
Ik las het verkeerd. Mijn fout.
Ik heb gezegd dat ik in een soortgelijke situatie zit (niet relatie). Ook bijna geen vertrouwen meer en man die dingen achter mijn rug om heeft gedaan die hij niet had moeten doen. We werken eraan middels therapie. Dat dus.
Verder ga ik dit topic niet bevuilen met mijn sores: het gaat om TO en ik wil haar dus veel sterkte wensen
