Relaties
alle pijlers
Vertrouwen is weg
zaterdag 9 november 2019 08:13
Hallo allemaal,
Ik ben even benieuwd naar jullie neutrale meningen.
12jr samen, (in mei pas getrouwd) en 3 kinderen.
Bijna 5 jaar geleden is hij vreemd gegaan. Ik ben daar achter gekomen doordat ik een voorgevoel had en dat werd versterkt door een foto die hij per ongeluk liet zien op zijn telefoon terwijl hij andere foto's liet zien. Ik heb hem toen gevraagd of er iets was dat hij wilde vertellen, of er een ander was. Hij ontkende alles recht in mijn gezicht meerdere keren. Het zat me niet lekker, dus de volgende dag in n onoplettend moment in zijn tel gekeken en mijn grootste angst werd bevestigd. Er was wel degelijk een ander.
Zonder al te veel details te geven, het waren collega's, hij reed regelmatig naar haar woonplaats, ze praatten ook over seks en ze lachten om mijn onwetendheid en goedgelovigheid. Ik was kapot.
Volgens hem bleef het bij app contact, ik probeerde dat te geloven. Nu achteraf weet ik natuurlijk wel beter.
Kortom vertrouwen kapot.. vanwege de kinderen hem toch nog een kans gegeven.
Dat is nu bijna 5 jaar geleden. Tussendoor nog wat "kleine dingen" gehad die ook weer wat deukjes gaven in het vertrouwen, maar nu ging het eigenlijk weer goed.
Tot ik dus afgelopen week van een vriend van hem hoorde dat hij in een hoerentent is geweest een aantal weken geleden. Terwijl ik dacht dat hij weg was voor zijn sport. (Nu is hij onderweg daar geweest) Ik heb hem de kans gegeven om het zelf op te biechten als hij iets heeft gedaan wat niet kon, weer loog hij in mijn gezicht dat er niks was.
Uiteindelijk moest hij dus wel toegeven dat hij daar was geweest, maar steeds veranderde zijn verhaal. Eerst was het lang geleden,wat dus niet waar is. Toen was hij er maar 5 min en later bleek dus een uur. Hij beweert dat hij niks heeft gedaan, alleen die maat die met hem mee reed.
Volgens hem heeft hij het die andere vriend verteld omdat hij er zo mee zat, maar die vriend zei tegen mij dat hij er juist stoer over deed. Ook over dat vreemdgaan 5 jaar geleden.
En vervolgens nadat alles uit was gekomen werd mijn man dus boos op die vriend "ik dacht dat ik je kon vertrouwen", maar die vriend kent mij ook en hij kon het niet meer aan om het voor zich te houden.
Mijn vertrouwen is compleet kapot geknapt.
Ik geloof hem niet meer op zijn woord, ik twijfel of hij echt niks gedaan heeft.
Ten eerste dat hij daar is geweest, ten tweede dat hij erover heeft gelogen/verzwegen en ten derde dat hij er stoer over doet. Echt.. kom op zeg je bent toch geen puber meer. Ik vind het ook gewoon respectloos naar/over mij.
Plus al die dingen uit het verleden komen weer boven.
Ik voel me zo gebroken en moe van binnen.
Hij zit nu volledig in de slachtofferrol en het doet me helemaal niks. Nu ineens is zijn hele gedrag veranderd. Wat eerst nooit kon, kan nu ineens wel. Complete mindfuck.
Hij wil er alles aan doen om het te lijmen. Om het gezin compleet te houden. Al is er n klein kansje dat het goed komt dan wil hij die kans aangrijpen en er alles aan doen. Maar als ik besluit om te scheiden zal hij dat moeten accepteren zegt hij. Ondertussen probeert hij me aardig te manipuleren, dringt zich constant aan me op, zegt de hele tijd lieve dingen of wil me aanraken.
Daarbij is hij altijd ontzettend wantrouwend naar mij geweest, ben een huismus geworden, doet moeilijk als ik dingen voor mezelf wil gaan doen.. en nu kan het ineens allemaal wel.
Ik wil nu tijd en rust.. Ik neig heel erg naar scheiden. Ik ben op. Het heeft me al zo veel jaar zo veel energie gekost om hem dat vertrouwen te geven en nu weer dit. Ik zie geen liefdevolle toekomst meer. Alleen een toekomst met angst en onzekerheid en toneelspel omdat ik weet dat er toch wel weer iets gaat gebeuren. Ik durf hem niet meer te vertrouwen. Ik durf me niet meer open te stellen.
Alleen... de kinderen...
Ik neem nu geen definitieve beslissing omdat ik niks overhaast vanuit emotie wil doen.
Wat vinden jullie van de hele situatie?
Ik ben even benieuwd naar jullie neutrale meningen.
12jr samen, (in mei pas getrouwd) en 3 kinderen.
Bijna 5 jaar geleden is hij vreemd gegaan. Ik ben daar achter gekomen doordat ik een voorgevoel had en dat werd versterkt door een foto die hij per ongeluk liet zien op zijn telefoon terwijl hij andere foto's liet zien. Ik heb hem toen gevraagd of er iets was dat hij wilde vertellen, of er een ander was. Hij ontkende alles recht in mijn gezicht meerdere keren. Het zat me niet lekker, dus de volgende dag in n onoplettend moment in zijn tel gekeken en mijn grootste angst werd bevestigd. Er was wel degelijk een ander.
Zonder al te veel details te geven, het waren collega's, hij reed regelmatig naar haar woonplaats, ze praatten ook over seks en ze lachten om mijn onwetendheid en goedgelovigheid. Ik was kapot.
Volgens hem bleef het bij app contact, ik probeerde dat te geloven. Nu achteraf weet ik natuurlijk wel beter.
Kortom vertrouwen kapot.. vanwege de kinderen hem toch nog een kans gegeven.
Dat is nu bijna 5 jaar geleden. Tussendoor nog wat "kleine dingen" gehad die ook weer wat deukjes gaven in het vertrouwen, maar nu ging het eigenlijk weer goed.
Tot ik dus afgelopen week van een vriend van hem hoorde dat hij in een hoerentent is geweest een aantal weken geleden. Terwijl ik dacht dat hij weg was voor zijn sport. (Nu is hij onderweg daar geweest) Ik heb hem de kans gegeven om het zelf op te biechten als hij iets heeft gedaan wat niet kon, weer loog hij in mijn gezicht dat er niks was.
Uiteindelijk moest hij dus wel toegeven dat hij daar was geweest, maar steeds veranderde zijn verhaal. Eerst was het lang geleden,wat dus niet waar is. Toen was hij er maar 5 min en later bleek dus een uur. Hij beweert dat hij niks heeft gedaan, alleen die maat die met hem mee reed.
Volgens hem heeft hij het die andere vriend verteld omdat hij er zo mee zat, maar die vriend zei tegen mij dat hij er juist stoer over deed. Ook over dat vreemdgaan 5 jaar geleden.
En vervolgens nadat alles uit was gekomen werd mijn man dus boos op die vriend "ik dacht dat ik je kon vertrouwen", maar die vriend kent mij ook en hij kon het niet meer aan om het voor zich te houden.
Mijn vertrouwen is compleet kapot geknapt.
Ik geloof hem niet meer op zijn woord, ik twijfel of hij echt niks gedaan heeft.
Ten eerste dat hij daar is geweest, ten tweede dat hij erover heeft gelogen/verzwegen en ten derde dat hij er stoer over doet. Echt.. kom op zeg je bent toch geen puber meer. Ik vind het ook gewoon respectloos naar/over mij.
Plus al die dingen uit het verleden komen weer boven.
Ik voel me zo gebroken en moe van binnen.
Hij zit nu volledig in de slachtofferrol en het doet me helemaal niks. Nu ineens is zijn hele gedrag veranderd. Wat eerst nooit kon, kan nu ineens wel. Complete mindfuck.
Hij wil er alles aan doen om het te lijmen. Om het gezin compleet te houden. Al is er n klein kansje dat het goed komt dan wil hij die kans aangrijpen en er alles aan doen. Maar als ik besluit om te scheiden zal hij dat moeten accepteren zegt hij. Ondertussen probeert hij me aardig te manipuleren, dringt zich constant aan me op, zegt de hele tijd lieve dingen of wil me aanraken.
Daarbij is hij altijd ontzettend wantrouwend naar mij geweest, ben een huismus geworden, doet moeilijk als ik dingen voor mezelf wil gaan doen.. en nu kan het ineens allemaal wel.
Ik wil nu tijd en rust.. Ik neig heel erg naar scheiden. Ik ben op. Het heeft me al zo veel jaar zo veel energie gekost om hem dat vertrouwen te geven en nu weer dit. Ik zie geen liefdevolle toekomst meer. Alleen een toekomst met angst en onzekerheid en toneelspel omdat ik weet dat er toch wel weer iets gaat gebeuren. Ik durf hem niet meer te vertrouwen. Ik durf me niet meer open te stellen.
Alleen... de kinderen...
Ik neem nu geen definitieve beslissing omdat ik niks overhaast vanuit emotie wil doen.
Wat vinden jullie van de hele situatie?
zaterdag 9 november 2019 09:38
Wat naar voor je, TO.
Wat mij tegen de borst stuit in je post, behalve het vreemdgaan, is dat hij erover pocht en jou uitlacht omdat je zogenaamd naief zou zijn. Dat vind ik pas écht naar. Ook dat jij de huismus moet zijn omdat hij je niet vertrouwt, terwijl hij zelf de bloemetjes buiten zet, vind ik zorgwekkend. Hij klinkt écht niet als een fijne, leuke man.
Ik vind mezelf niet het type om vreemd te gaan maar mocht het wel gebeuren, dan weet ik zeker dat ik mezelf er naar onder zou voelen.
Nu komt het over alsof jouw partner eerder bang is om zijn huishoudster en oppas kwijt te raken, of dat de buitenwereld erachter komt dat hij vreemd gegaan is.
Zo op het oog zou ik zeggen: waarom ben je nog bij die vent? Pak je boeltje en je kinderen en vertrek, en zeg hem dat je je advocaat/mediator wel laat bellen. Maar ik snap dat je dat niet zo maar kan doen, of dat je dat misschien niet wil. Mocht je er, ondanks alles, toch voor kiezen om hem nog een kans te geven, dan zou ik dat zeker niet alleen doen. Ik zou relatietherapie als keiharde eis stellen, zodat hij je niet kan manipuleren.
Maar ik lees in je bericht dat je zelf neigt naar scheiden. Dan zeg ik! Gewoon doen. Het is klaar, hij heeft genoeg kansen gehad, hij klinkt als een lul eerste klas en dat hij zichzelf nu zo zielig vindt, tsja, daar heeft hij echt voor gezorgd. Laat hem je geen schuldgevoel aanpraten!
En let evenmin op alle mensen die roepen "maar de kinderen dan". Die zijn niet gebaat bij een huishouden waarin zoveel spanning is en waarbij papa liegt en manipuleert. En ik denk dat als je nu gaat, het ook gemakkelijker wordt om straks goed genoeg met elkaar om te gaan om een regeling te treffen.
In elk geval, laat niemand je zeggen dat je geen goede reden hebt om te gaan. Ik lees geen enkele reden om te blijven.
Wat mij tegen de borst stuit in je post, behalve het vreemdgaan, is dat hij erover pocht en jou uitlacht omdat je zogenaamd naief zou zijn. Dat vind ik pas écht naar. Ook dat jij de huismus moet zijn omdat hij je niet vertrouwt, terwijl hij zelf de bloemetjes buiten zet, vind ik zorgwekkend. Hij klinkt écht niet als een fijne, leuke man.
Ik vind mezelf niet het type om vreemd te gaan maar mocht het wel gebeuren, dan weet ik zeker dat ik mezelf er naar onder zou voelen.
Nu komt het over alsof jouw partner eerder bang is om zijn huishoudster en oppas kwijt te raken, of dat de buitenwereld erachter komt dat hij vreemd gegaan is.
Zo op het oog zou ik zeggen: waarom ben je nog bij die vent? Pak je boeltje en je kinderen en vertrek, en zeg hem dat je je advocaat/mediator wel laat bellen. Maar ik snap dat je dat niet zo maar kan doen, of dat je dat misschien niet wil. Mocht je er, ondanks alles, toch voor kiezen om hem nog een kans te geven, dan zou ik dat zeker niet alleen doen. Ik zou relatietherapie als keiharde eis stellen, zodat hij je niet kan manipuleren.
Maar ik lees in je bericht dat je zelf neigt naar scheiden. Dan zeg ik! Gewoon doen. Het is klaar, hij heeft genoeg kansen gehad, hij klinkt als een lul eerste klas en dat hij zichzelf nu zo zielig vindt, tsja, daar heeft hij echt voor gezorgd. Laat hem je geen schuldgevoel aanpraten!
En let evenmin op alle mensen die roepen "maar de kinderen dan". Die zijn niet gebaat bij een huishouden waarin zoveel spanning is en waarbij papa liegt en manipuleert. En ik denk dat als je nu gaat, het ook gemakkelijker wordt om straks goed genoeg met elkaar om te gaan om een regeling te treffen.
In elk geval, laat niemand je zeggen dat je geen goede reden hebt om te gaan. Ik lees geen enkele reden om te blijven.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
zaterdag 9 november 2019 09:40
Maechtje schreef: ↑09-11-2019 09:38Wat naar voor je, TO.
Wat mij tegen de borst stuit in je post, behalve het vreemdgaan, is dat hij erover pocht en jou uitlacht omdat je zogenaamd naief zou zijn. Dat vind ik pas écht naar. Ook dat jij de huismus moet zijn omdat hij je niet vertrouwt, terwijl hij zelf de bloemetjes buiten zet, vind ik zorgwekkend. Hij klinkt écht niet als een fijne, leuke man.
Ik vind mezelf niet het type om vreemd te gaan maar mocht het wel gebeuren, dan weet ik zeker dat ik mezelf er naar onder zou voelen.
Nu komt het over alsof jouw partner eerder bang is om zijn huishoudster en oppas kwijt te raken, of dat de buitenwereld erachter komt dat hij vreemd gegaan is.
Zo op het oog zou ik zeggen: waarom ben je nog bij die vent? Pak je boeltje en je kinderen en vertrek, en zeg hem dat je je advocaat/mediator wel laat bellen. Maar ik snap dat je dat niet zo maar kan doen, of dat je dat misschien niet wil. Mocht je er, ondanks alles, toch voor kiezen om hem nog een kans te geven, dan zou ik dat zeker niet alleen doen. Ik zou relatietherapie als keiharde eis stellen, zodat hij je niet kan manipuleren.
Maar ik lees in je bericht dat je zelf neigt naar scheiden. Dan zeg ik! Gewoon doen. Het is klaar, hij heeft genoeg kansen gehad, hij klinkt als een lul eerste klas en dat hij zichzelf nu zo zielig vindt, tsja, daar heeft hij echt voor gezorgd. Laat hem je geen schuldgevoel aanpraten!
En let evenmin op alle mensen die roepen "maar de kinderen dan". Die zijn niet gebaat bij een huishouden waarin zoveel spanning is en waarbij papa liegt en manipuleert. En ik denk dat als je nu gaat, het ook gemakkelijker wordt om straks goed genoeg met elkaar om te gaan om een regeling te treffen.
In elk geval, laat niemand je zeggen dat je geen goede reden hebt om te gaan. Ik lees geen enkele reden om te blijven.
Goed verwoord!
Antoine de Saint-Exupéry: "Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants (mais peu d'entre elles s'en souviennent)."
zaterdag 9 november 2019 09:40
Hoe iemand je in eerste instantie behandelt, overkomt je. Maar hoe iemand je blijft behandelen: dat laat je zelf gebeuren.
Hij behandelt je nog steeds zoals destijds en reageert gewetenloos.
Wat voor voorbeeld wil je aan je kinderen geven? Wil je hen leren dat ze zelf invloed hebben op hoe ze behandeld worden? Wil je hen leren dat getrouwd blijven een keuze is, die afhangt van hoe het huwelijk uitpakt? Of wil je hen leren dat eenmaal de keuze om te trouwen betekent dat je levenslang aan die keuze vastzit, ongeacht of de andere partij aan de randvoorwaarden van dat huwelijk wenst te voldoen (liefde, trouw, respect)?
Heb je een dochter? Als zij in jouw situatie zou zitten, wat zou je dan voor haar wensen?
Hij behandelt je nog steeds zoals destijds en reageert gewetenloos.
Wat voor voorbeeld wil je aan je kinderen geven? Wil je hen leren dat ze zelf invloed hebben op hoe ze behandeld worden? Wil je hen leren dat getrouwd blijven een keuze is, die afhangt van hoe het huwelijk uitpakt? Of wil je hen leren dat eenmaal de keuze om te trouwen betekent dat je levenslang aan die keuze vastzit, ongeacht of de andere partij aan de randvoorwaarden van dat huwelijk wenst te voldoen (liefde, trouw, respect)?
Heb je een dochter? Als zij in jouw situatie zou zitten, wat zou je dan voor haar wensen?
zaterdag 9 november 2019 09:41
zaterdag 9 november 2019 09:42
De echte vraag lijkt me: gaat TO veranderen?
Vijf jaar geleden ontdekt dat je man je als deurmat ziet, en dan “geloven” dat hij ineens volledig gaat veranderen.
En nu? Nog steeds verantwoordelijkheid nemen voor ZIJN gedrag. Nog steeds geen actie.
Mijn fles wijn zet ik in op voortzetting van het huwelijk en over vijf jaar weer herhaling van zetten
zaterdag 9 november 2019 09:46
Deze man gaat niet veranderen.. Alleen jij kan veranderen door dit te accepteren of koffers te pakken en weg te gaan. Je kinderen voelen vaak meer aan dan je denkt en nemen dit ook mee in hun relaties. Dus kies nu juist voor je kinderen. Laat zien dat dit gedrag niet getolereerd wordt en dit absoluut geen liefde is.
zaterdag 9 november 2019 09:58
Mijn neutrale mening, komt-ie:
Nú wil hij er ineens alles aan doen. Mooi. Bedenk dan nú wat je nodig hebt om weer uit je innerlijke grijze muis te komen. Sport/hobbyavonden, een buitenstaander om mee te praten, een weekje alleen op vakantie? Denk erover na en ga dat doen.
Als je nu gebroken en moe bent en zijn slachtofferschap doet je niks, is het echt even tijd voor afstand. Vooral omdat zijn manipulatieve gedrag jou wél wat doet. Van een afstand zie je dat beter.
Sterkte ermee.
Nú wil hij er ineens alles aan doen. Mooi. Bedenk dan nú wat je nodig hebt om weer uit je innerlijke grijze muis te komen. Sport/hobbyavonden, een buitenstaander om mee te praten, een weekje alleen op vakantie? Denk erover na en ga dat doen.
Als je nu gebroken en moe bent en zijn slachtofferschap doet je niks, is het echt even tijd voor afstand. Vooral omdat zijn manipulatieve gedrag jou wél wat doet. Van een afstand zie je dat beter.
Sterkte ermee.
zaterdag 9 november 2019 10:10
Hij liegt, en dan echt in de categorie keihard terwijl hij je in de ogen kijkt
Hij lacht je uit achter je rug
Hij schept achter je rug op over zijn fratsen
Hij neemt zijn verantwoordelijkheid niet als zijn leugens uitkomen
Hij manipuleert je nu zijn leugens zijn uitgekomen
Hij dringt zichzelf op
Hij heeft jou de afgelopen jaren een eigen leven ontzegd
Hij doet alsof hij veranderd is
Er is niks emotioneels geladen aan deze feiten.
Wat hij nu doet is inderdaad jou manipuleren omdat zijn realiteit even niet meer loopt zoals hij wil. Niet omdat hij het beste met jou (of zijn gezin) voorheeft, maar omdat hij het beste wil voor hemzelf.
Hij wil niet alles doen om die relatie te redden voor jou, maar voor zichzelf. Vandaar ook dat hij de teugels even laat vieren en er nu van alles kan. Dan heeft hij straks namelijk weer iets waar jij voor wilt werken. Het draait namelijk om hem.
Ondanks de rotjaren die jij gehad hebt, ondanks zijn verantwoordelijkheid naar zijn gezin heeft hij dit meerdere malen gedaan en wijst vervolgens naar iedereen. Jij zit nu met het gevoel dat het welzijn van jouw gezin en van hem van jou afhangen. Dit gevoel heeft hij bij jou geplant. Dit doet hij omdat dit in zijn voordeel is. Het draait namelijk om hem. Dat jij nu een kutgevoel hebt en hem nooit meer zal vertrouwen is daar ondergeschikt aan.
Jouw taak is om ervoor te zorgen dat jij jezelf niet langer ondergeschikt maakt aan hem. Dat kan door weg te gaan of door bij hem te blijven want de beslissing of jij dit pikt ligt namelijk wel bij jou. Ik voorspel alleen wel dat als jij aan jezelf gaat werken en meer eigenwaarde kweekt, je conclusie onvermijdelijk zal zijn: ik verdien iemand die wél eerlijk en respectvol is naar mij toe en die ook denkt aan mijn welzijn.
Dat is niet deze man.
Hij lacht je uit achter je rug
Hij schept achter je rug op over zijn fratsen
Hij neemt zijn verantwoordelijkheid niet als zijn leugens uitkomen
Hij manipuleert je nu zijn leugens zijn uitgekomen
Hij dringt zichzelf op
Hij heeft jou de afgelopen jaren een eigen leven ontzegd
Hij doet alsof hij veranderd is
Er is niks emotioneels geladen aan deze feiten.
Wat hij nu doet is inderdaad jou manipuleren omdat zijn realiteit even niet meer loopt zoals hij wil. Niet omdat hij het beste met jou (of zijn gezin) voorheeft, maar omdat hij het beste wil voor hemzelf.
Hij wil niet alles doen om die relatie te redden voor jou, maar voor zichzelf. Vandaar ook dat hij de teugels even laat vieren en er nu van alles kan. Dan heeft hij straks namelijk weer iets waar jij voor wilt werken. Het draait namelijk om hem.
Ondanks de rotjaren die jij gehad hebt, ondanks zijn verantwoordelijkheid naar zijn gezin heeft hij dit meerdere malen gedaan en wijst vervolgens naar iedereen. Jij zit nu met het gevoel dat het welzijn van jouw gezin en van hem van jou afhangen. Dit gevoel heeft hij bij jou geplant. Dit doet hij omdat dit in zijn voordeel is. Het draait namelijk om hem. Dat jij nu een kutgevoel hebt en hem nooit meer zal vertrouwen is daar ondergeschikt aan.
Jouw taak is om ervoor te zorgen dat jij jezelf niet langer ondergeschikt maakt aan hem. Dat kan door weg te gaan of door bij hem te blijven want de beslissing of jij dit pikt ligt namelijk wel bij jou. Ik voorspel alleen wel dat als jij aan jezelf gaat werken en meer eigenwaarde kweekt, je conclusie onvermijdelijk zal zijn: ik verdien iemand die wél eerlijk en respectvol is naar mij toe en die ook denkt aan mijn welzijn.
Dat is niet deze man.
zaterdag 9 november 2019 10:26
lotus77 schreef: ↑09-11-2019 10:10Hij liegt, en dan echt in de categorie keihard terwijl hij je in de ogen kijkt
Hij lacht je uit achter je rug
Hij schept achter je rug op over zijn fratsen
Hij neemt zijn verantwoordelijkheid niet als zijn leugens uitkomen
Hij manipuleert je nu zijn leugens zijn uitgekomen
Hij dringt zichzelf op
Hij heeft jou de afgelopen jaren een eigen leven ontzegd
Hij doet alsof hij veranderd is
Er is niks emotioneels geladen aan deze feiten.
Wat hij nu doet is inderdaad jou manipuleren omdat zijn realiteit even niet meer loopt zoals hij wil. Niet omdat hij het beste met jou (of zijn gezin) voorheeft, maar omdat hij het beste wil voor hemzelf.
Hij wil niet alles doen om die relatie te redden voor jou, maar voor zichzelf. Vandaar ook dat hij de teugels even laat vieren en er nu van alles kan. Dan heeft hij straks namelijk weer iets waar jij voor wilt werken. Het draait namelijk om hem.
Ondanks de rotjaren die jij gehad hebt, ondanks zijn verantwoordelijkheid naar zijn gezin heeft hij dit meerdere malen gedaan en wijst vervolgens naar iedereen. Jij zit nu met het gevoel dat het welzijn van jouw gezin en van hem van jou afhangen. Dit gevoel heeft hij bij jou geplant. Dit doet hij omdat dit in zijn voordeel is. Het draait namelijk om hem. Dat jij nu een kutgevoel hebt en hem nooit meer zal vertrouwen is daar ondergeschikt aan.
Jouw taak is om ervoor te zorgen dat jij jezelf niet langer ondergeschikt maakt aan hem. Dat kan door weg te gaan of door bij hem te blijven want de beslissing of jij dit pikt ligt namelijk wel bij jou. Ik voorspel alleen wel dat als jij aan jezelf gaat werken en meer eigenwaarde kweekt, je conclusie onvermijdelijk zal zijn: ik verdien iemand die wél eerlijk en respectvol is naar mij toe en die ook denkt aan mijn welzijn.
Dat is niet deze man.
Because when you stop and look around this life is pretty amazing.
zaterdag 9 november 2019 11:20
zaterdag 9 november 2019 11:47
Dankjewel voor alle reacties.
Snap ook de iets wat sarcastische opmerkingen, als ik het van een ander zou lezen zou ik er ook niets van begrijpen.
Maar ja als je in de situatie zit, dan zie je de dingen soms niet zo duidelijk.
Ik zie nu ook dat ik domme beslissingen heb genomen en naïef ben geweest.
Altijd in het belang van de kinderen. Maar nu zie ik in dat ik er zelf ook nog ben en dat dit ook niet goed is voor de kinderen. Zij voelen ook alles aan en genoeg is genoeg. Gelukkige moeder is gelukkige kinderen denk ik.
Snap ook de iets wat sarcastische opmerkingen, als ik het van een ander zou lezen zou ik er ook niets van begrijpen.
Maar ja als je in de situatie zit, dan zie je de dingen soms niet zo duidelijk.
Ik zie nu ook dat ik domme beslissingen heb genomen en naïef ben geweest.
Altijd in het belang van de kinderen. Maar nu zie ik in dat ik er zelf ook nog ben en dat dit ook niet goed is voor de kinderen. Zij voelen ook alles aan en genoeg is genoeg. Gelukkige moeder is gelukkige kinderen denk ik.
zaterdag 9 november 2019 11:48
zaterdag 9 november 2019 11:55
En daarnaast leren ze van hun vader dat liegen en bedriegen kan en mag. Als je zegt dat hij echt een leuke vader is dan geloof ik je gelijk. Maar deze vader behandelt hun moeder als een stuk vuil en dat gedrag leert hij jullie kinderen dus ook.Lelie12 schreef: ↑09-11-2019 11:47Dankjewel voor alle reacties.
Snap ook de iets wat sarcastische opmerkingen, als ik het van een ander zou lezen zou ik er ook niets van begrijpen.
Maar ja als je in de situatie zit, dan zie je de dingen soms niet zo duidelijk.
Ik zie nu ook dat ik domme beslissingen heb genomen en naïef ben geweest.
Altijd in het belang van de kinderen. Maar nu zie ik in dat ik er zelf ook nog ben en dat dit ook niet goed is voor de kinderen. Zij voelen ook alles aan en genoeg is genoeg. Gelukkige moeder is gelukkige kinderen denk ik.
enn wijzigde dit bericht op 09-11-2019 12:02
0.65% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 9 november 2019 12:01
Is het misschien mogelijk dat jij met een vriendin een weekje op vakantie gaat. Laat je man voor de kinderen zorgen. Hoe hij dat regelt laat je aan hem over. Desnoods neemt hij ook vakantie op.
Jij hebt al die tijd verschrikkelijk veel opgegeven omdat je man je niet vertrouwde (letterlijk zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten.....). Neem nu even de tijd voor je jezelf, stap even uit de situatie zodat je even goed kan nadenken wat jij wil.
Je kan je man ook nu meteen buitenzetten maar misschien beter dat jij nu even weggaat zonder kinderen. Kan hij meteen zien hoe het is om alleen met 3 kinderen te zijn. Laat hij maar zelf even uitzoeken.
Als je ervoor kiest om te gaan scheiden zorg dan meteen vanaf het begin dat jij de tijd neemt om dingen te doen die je je steeds ontzegd hebt. Je man kan dan voor de kinderen zorgen.
Het is handig als je voordat je iets doet je financiele situatie uitzoekt. Maak kopieen van de hypotheekakte, kijk wat er op de bankrekeningen staat zodat je kan zien of je man geld wegsluist. Sommige mensen doen rare dingen als ze boos zijn vanwege een scheiding.
Jij hebt al die tijd verschrikkelijk veel opgegeven omdat je man je niet vertrouwde (letterlijk zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten.....). Neem nu even de tijd voor je jezelf, stap even uit de situatie zodat je even goed kan nadenken wat jij wil.
Je kan je man ook nu meteen buitenzetten maar misschien beter dat jij nu even weggaat zonder kinderen. Kan hij meteen zien hoe het is om alleen met 3 kinderen te zijn. Laat hij maar zelf even uitzoeken.
Als je ervoor kiest om te gaan scheiden zorg dan meteen vanaf het begin dat jij de tijd neemt om dingen te doen die je je steeds ontzegd hebt. Je man kan dan voor de kinderen zorgen.
Het is handig als je voordat je iets doet je financiele situatie uitzoekt. Maak kopieen van de hypotheekakte, kijk wat er op de bankrekeningen staat zodat je kan zien of je man geld wegsluist. Sommige mensen doen rare dingen als ze boos zijn vanwege een scheiding.
zaterdag 9 november 2019 12:37
Waarom zou je wel in de relatie blijven? Ik snap het niet goed. Wanneer je single bent heb je niet zoveel pijn hoor. Dan heb je rust.
Ik vind het leven veel te kort om jezelf dit aan te doen, deze pijn en dit verdriet. Uiteindelijk wil je niet terug kijken op je leven en zien dat je jaren verspild hebt aan een man die je als oud vuil behandelde. Je zelfbeeld gaat hieronder gebukt, je gevoel voor eigenwaarde, je zelfvertrouwen en je vertrouwen in de liefde.
Ik vind het leven veel te kort om jezelf dit aan te doen, deze pijn en dit verdriet. Uiteindelijk wil je niet terug kijken op je leven en zien dat je jaren verspild hebt aan een man die je als oud vuil behandelde. Je zelfbeeld gaat hieronder gebukt, je gevoel voor eigenwaarde, je zelfvertrouwen en je vertrouwen in de liefde.
zaterdag 9 november 2019 12:44
Ik zou het niet nog een keer vijf jaar aankijken, als ik jou was, TO.Attraverso schreef: ↑09-11-2019 08:20Goed dat je nu niets beslist, tijd zal raad geven, er is nergens haast bij.
Sterkte!
