Relaties
alle pijlers
Vertrouwen is weg
zaterdag 9 november 2019 08:13
Hallo allemaal,
Ik ben even benieuwd naar jullie neutrale meningen.
12jr samen, (in mei pas getrouwd) en 3 kinderen.
Bijna 5 jaar geleden is hij vreemd gegaan. Ik ben daar achter gekomen doordat ik een voorgevoel had en dat werd versterkt door een foto die hij per ongeluk liet zien op zijn telefoon terwijl hij andere foto's liet zien. Ik heb hem toen gevraagd of er iets was dat hij wilde vertellen, of er een ander was. Hij ontkende alles recht in mijn gezicht meerdere keren. Het zat me niet lekker, dus de volgende dag in n onoplettend moment in zijn tel gekeken en mijn grootste angst werd bevestigd. Er was wel degelijk een ander.
Zonder al te veel details te geven, het waren collega's, hij reed regelmatig naar haar woonplaats, ze praatten ook over seks en ze lachten om mijn onwetendheid en goedgelovigheid. Ik was kapot.
Volgens hem bleef het bij app contact, ik probeerde dat te geloven. Nu achteraf weet ik natuurlijk wel beter.
Kortom vertrouwen kapot.. vanwege de kinderen hem toch nog een kans gegeven.
Dat is nu bijna 5 jaar geleden. Tussendoor nog wat "kleine dingen" gehad die ook weer wat deukjes gaven in het vertrouwen, maar nu ging het eigenlijk weer goed.
Tot ik dus afgelopen week van een vriend van hem hoorde dat hij in een hoerentent is geweest een aantal weken geleden. Terwijl ik dacht dat hij weg was voor zijn sport. (Nu is hij onderweg daar geweest) Ik heb hem de kans gegeven om het zelf op te biechten als hij iets heeft gedaan wat niet kon, weer loog hij in mijn gezicht dat er niks was.
Uiteindelijk moest hij dus wel toegeven dat hij daar was geweest, maar steeds veranderde zijn verhaal. Eerst was het lang geleden,wat dus niet waar is. Toen was hij er maar 5 min en later bleek dus een uur. Hij beweert dat hij niks heeft gedaan, alleen die maat die met hem mee reed.
Volgens hem heeft hij het die andere vriend verteld omdat hij er zo mee zat, maar die vriend zei tegen mij dat hij er juist stoer over deed. Ook over dat vreemdgaan 5 jaar geleden.
En vervolgens nadat alles uit was gekomen werd mijn man dus boos op die vriend "ik dacht dat ik je kon vertrouwen", maar die vriend kent mij ook en hij kon het niet meer aan om het voor zich te houden.
Mijn vertrouwen is compleet kapot geknapt.
Ik geloof hem niet meer op zijn woord, ik twijfel of hij echt niks gedaan heeft.
Ten eerste dat hij daar is geweest, ten tweede dat hij erover heeft gelogen/verzwegen en ten derde dat hij er stoer over doet. Echt.. kom op zeg je bent toch geen puber meer. Ik vind het ook gewoon respectloos naar/over mij.
Plus al die dingen uit het verleden komen weer boven.
Ik voel me zo gebroken en moe van binnen.
Hij zit nu volledig in de slachtofferrol en het doet me helemaal niks. Nu ineens is zijn hele gedrag veranderd. Wat eerst nooit kon, kan nu ineens wel. Complete mindfuck.
Hij wil er alles aan doen om het te lijmen. Om het gezin compleet te houden. Al is er n klein kansje dat het goed komt dan wil hij die kans aangrijpen en er alles aan doen. Maar als ik besluit om te scheiden zal hij dat moeten accepteren zegt hij. Ondertussen probeert hij me aardig te manipuleren, dringt zich constant aan me op, zegt de hele tijd lieve dingen of wil me aanraken.
Daarbij is hij altijd ontzettend wantrouwend naar mij geweest, ben een huismus geworden, doet moeilijk als ik dingen voor mezelf wil gaan doen.. en nu kan het ineens allemaal wel.
Ik wil nu tijd en rust.. Ik neig heel erg naar scheiden. Ik ben op. Het heeft me al zo veel jaar zo veel energie gekost om hem dat vertrouwen te geven en nu weer dit. Ik zie geen liefdevolle toekomst meer. Alleen een toekomst met angst en onzekerheid en toneelspel omdat ik weet dat er toch wel weer iets gaat gebeuren. Ik durf hem niet meer te vertrouwen. Ik durf me niet meer open te stellen.
Alleen... de kinderen...
Ik neem nu geen definitieve beslissing omdat ik niks overhaast vanuit emotie wil doen.
Wat vinden jullie van de hele situatie?
Ik ben even benieuwd naar jullie neutrale meningen.
12jr samen, (in mei pas getrouwd) en 3 kinderen.
Bijna 5 jaar geleden is hij vreemd gegaan. Ik ben daar achter gekomen doordat ik een voorgevoel had en dat werd versterkt door een foto die hij per ongeluk liet zien op zijn telefoon terwijl hij andere foto's liet zien. Ik heb hem toen gevraagd of er iets was dat hij wilde vertellen, of er een ander was. Hij ontkende alles recht in mijn gezicht meerdere keren. Het zat me niet lekker, dus de volgende dag in n onoplettend moment in zijn tel gekeken en mijn grootste angst werd bevestigd. Er was wel degelijk een ander.
Zonder al te veel details te geven, het waren collega's, hij reed regelmatig naar haar woonplaats, ze praatten ook over seks en ze lachten om mijn onwetendheid en goedgelovigheid. Ik was kapot.
Volgens hem bleef het bij app contact, ik probeerde dat te geloven. Nu achteraf weet ik natuurlijk wel beter.
Kortom vertrouwen kapot.. vanwege de kinderen hem toch nog een kans gegeven.
Dat is nu bijna 5 jaar geleden. Tussendoor nog wat "kleine dingen" gehad die ook weer wat deukjes gaven in het vertrouwen, maar nu ging het eigenlijk weer goed.
Tot ik dus afgelopen week van een vriend van hem hoorde dat hij in een hoerentent is geweest een aantal weken geleden. Terwijl ik dacht dat hij weg was voor zijn sport. (Nu is hij onderweg daar geweest) Ik heb hem de kans gegeven om het zelf op te biechten als hij iets heeft gedaan wat niet kon, weer loog hij in mijn gezicht dat er niks was.
Uiteindelijk moest hij dus wel toegeven dat hij daar was geweest, maar steeds veranderde zijn verhaal. Eerst was het lang geleden,wat dus niet waar is. Toen was hij er maar 5 min en later bleek dus een uur. Hij beweert dat hij niks heeft gedaan, alleen die maat die met hem mee reed.
Volgens hem heeft hij het die andere vriend verteld omdat hij er zo mee zat, maar die vriend zei tegen mij dat hij er juist stoer over deed. Ook over dat vreemdgaan 5 jaar geleden.
En vervolgens nadat alles uit was gekomen werd mijn man dus boos op die vriend "ik dacht dat ik je kon vertrouwen", maar die vriend kent mij ook en hij kon het niet meer aan om het voor zich te houden.
Mijn vertrouwen is compleet kapot geknapt.
Ik geloof hem niet meer op zijn woord, ik twijfel of hij echt niks gedaan heeft.
Ten eerste dat hij daar is geweest, ten tweede dat hij erover heeft gelogen/verzwegen en ten derde dat hij er stoer over doet. Echt.. kom op zeg je bent toch geen puber meer. Ik vind het ook gewoon respectloos naar/over mij.
Plus al die dingen uit het verleden komen weer boven.
Ik voel me zo gebroken en moe van binnen.
Hij zit nu volledig in de slachtofferrol en het doet me helemaal niks. Nu ineens is zijn hele gedrag veranderd. Wat eerst nooit kon, kan nu ineens wel. Complete mindfuck.
Hij wil er alles aan doen om het te lijmen. Om het gezin compleet te houden. Al is er n klein kansje dat het goed komt dan wil hij die kans aangrijpen en er alles aan doen. Maar als ik besluit om te scheiden zal hij dat moeten accepteren zegt hij. Ondertussen probeert hij me aardig te manipuleren, dringt zich constant aan me op, zegt de hele tijd lieve dingen of wil me aanraken.
Daarbij is hij altijd ontzettend wantrouwend naar mij geweest, ben een huismus geworden, doet moeilijk als ik dingen voor mezelf wil gaan doen.. en nu kan het ineens allemaal wel.
Ik wil nu tijd en rust.. Ik neig heel erg naar scheiden. Ik ben op. Het heeft me al zo veel jaar zo veel energie gekost om hem dat vertrouwen te geven en nu weer dit. Ik zie geen liefdevolle toekomst meer. Alleen een toekomst met angst en onzekerheid en toneelspel omdat ik weet dat er toch wel weer iets gaat gebeuren. Ik durf hem niet meer te vertrouwen. Ik durf me niet meer open te stellen.
Alleen... de kinderen...
Ik neem nu geen definitieve beslissing omdat ik niks overhaast vanuit emotie wil doen.
Wat vinden jullie van de hele situatie?
zaterdag 9 november 2019 18:38
Dankjewel!!justagirly schreef: ↑09-11-2019 18:24Goedzo TO.
Je klinkt sterk!
Hou dat vast.
En geniet van je hotelletje, zal je goed doen
zaterdag 9 november 2019 18:39
Ja, juist. Therapie gaat hem ook niet veranderen. En daarbij wil ik er geen energie meer in steken. Tenminste niet in de zin om eruit te komen als koppel.Marnamai schreef: ↑09-11-2019 18:28Welk voorbeeld wil je zijn voor je kinderen?
Die van sterke vrouw die na 5 jaar gelieg en bedrieg niet meer laat sollen met zichzelf? Die over een tijd terug gelukkig wordt, zonder hem?
Of die van vloermat die alles maar slikt en gewoon wacht op de volgende keer dat ie staat te liegen dat het gedrukt staat?
Relatie-therapie kan trouwens ook dienen om de boel netjes af te sluiten.
Kan soms ook handig zijn als je kinderen hebt, want je blijft wel contact houden voor hen de komende jaren.
Relatie-therapie om de boel te redden ... daar is ie 5 jaar te laat mee.
En dan zegt nog niks dat hij volgend jaar niet gewoon de boel weer bij elkaar liegt.
Zoals ik er nu in sta wil ik dingen gewoon goed laten verlopen voor de kinderen.
zaterdag 9 november 2019 19:25
Een hele goede en moedige beslissing afstand is echt even het beste. Je gaat alles beter kunnen plaatsen als je rust hebt. En je gaat dan ook de beste beslissing nemen. Hij moet jou echt gewoon even helemaal met rust laten zodat jij voor jezelf kunt bepalen wat je nu echt wil.Lelie12 schreef: ↑09-11-2019 18:17Bedankt voor je bericht.
Je hebt gelijk.. hij verblijft vanaf morgen ook ergens anders. Even wat afstand. Zodat ik in ieder geval geen overhaaste beslissingen neem. Vanavond ga ik weg met een vriendin, slapen in een hotel. Voor het eerst sinds heel veel jaren.. Het voelt bevrijdend.
Ik ben niet bang om het alleen te doen, eerder dacht ik wel aan zulke dingen, maar nu nee. Ik kan het alleen ook redden dat weet ik.
En goed dat je het niet eng vind om het eventueel alleen te gaan doen. Misschien vind je het juist heel erg bevrijdend dat je dan je niet meer druk hoeft te maken of af hoeft te vragen wat is hij aan het doen of liegt hij nu weer tegen mij enz enz. Je moet bezig zijn met jezelf en niet alle energie kwijt raken om deze man.
En geniet van het hotelletje.
Blijf in jezelf geloven !
zaterdag 9 november 2019 20:15
Goede plannen Lelie12! Even eruit vanavond. Je zal het nu wel gek van jezelf vinden dat je dat al zo’n tijd niet hebt gedaan en teveel hebt toegegeven aan wat hij wil.
Relatietherapie om op een goede manier uit elkaar te gaan kan jullie wel helpen ivm de kinderen. Maak hem maar goed duidelijk dat als jij hier in toestemt het niet is omdat je verder wil met hem.
Zo onvoorstelbaar dat mensen altijd opeens wel in therapie willen, opeens wel je meer ruimte geven, opeens wel alles willen doen als het daar al te laat voor is.
Het ergste vind ik nog dat hij samen met zijn minnares jou uit zat te lachen en tegen zijn vrienden zat op te scheppen over dat hoerenbezoek.
Die vriend die dit toch tegen jou heeft gezegd mag je wel koesteren, een echte vriend voor jou! Weten de mensen om jou heen dat hij toen is vreemdgegaan? Mocht dat niet zo zijn zou ik het nu gewoon aan iedereen vertellen. Dat maakt gelijk goed duidelijk dat jij niet blijft vergeven.
Relatietherapie om op een goede manier uit elkaar te gaan kan jullie wel helpen ivm de kinderen. Maak hem maar goed duidelijk dat als jij hier in toestemt het niet is omdat je verder wil met hem.
Zo onvoorstelbaar dat mensen altijd opeens wel in therapie willen, opeens wel je meer ruimte geven, opeens wel alles willen doen als het daar al te laat voor is.
Het ergste vind ik nog dat hij samen met zijn minnares jou uit zat te lachen en tegen zijn vrienden zat op te scheppen over dat hoerenbezoek.
Die vriend die dit toch tegen jou heeft gezegd mag je wel koesteren, een echte vriend voor jou! Weten de mensen om jou heen dat hij toen is vreemdgegaan? Mocht dat niet zo zijn zou ik het nu gewoon aan iedereen vertellen. Dat maakt gelijk goed duidelijk dat jij niet blijft vergeven.
zaterdag 9 november 2019 21:47
Dat klinkt heel verstandig.
Over deze man hoef je niet te twijfelen inderdaad.
