Relaties
alle pijlers
vertrouwen weg, hoe nu verder?
zondag 27 juli 2008 om 13:50
Ik twijfel al een tijd of ik een topic zal openen, het zal namelijk wel het zoveelste topic zijn dat hier over gaat. Maar wil toch graag mijn ei kwijt en de mening van anderen horen..
Ik heb nu drie jaar een relatie waarvan we twee jaar samenwonen.
In die twee jaar heeft mijn vriendje veel gelogen, wij zijn verhuisd naar de andere kant van het land om zo dichter bij zijn werk te gaan wonen en dat we dus meer bij elkaar zouden zijn. We zouden hier opnieuw beginnen...
Vier maanden geleden heeft mijn vertrouwen opnieuw een deuk op gelopen, hij flikte mij weer iets. Ik was finaal over mijn toeren en wist echt niet wat ik moest doen. Ik woon nu ver weg van familie en vrienden en heb op dit moment eigenlijk alleen een baan en een auto (dom dom dom, ik weet het)
Vanaf dat moment ben ik aan het twijfelen of ik weg moet gaan of blijven. En ja, hoe stom ook, ik ben hem aan het controleren (heel erg, ik wordt er moe van!) Ik kan maar geen knoop doorhakken! Wordt er gek van. Het is zo erg dat ik aan de medicijnen ben om mijn hoofd een beetje rustig te maken, beter te slapen en te eten (dat deed ik niet meer zo goed, zeg maar)
Het ging even heel goed, moet ook zeker zeggen dat mijn vriendje zich op dit moment weer als het beste vriendje ever gedraagt..
Mijn vraag: heeft iemand enig idee hoe ik dit van me af kan zetten? Hoe ik het vertrouwen in onze relatie en in hem weer terug kan krijgen? Of heb je er ervaring mee en kan je mij vertellen wat en hoe je het gedaan hebt?
Ik heb nu drie jaar een relatie waarvan we twee jaar samenwonen.
In die twee jaar heeft mijn vriendje veel gelogen, wij zijn verhuisd naar de andere kant van het land om zo dichter bij zijn werk te gaan wonen en dat we dus meer bij elkaar zouden zijn. We zouden hier opnieuw beginnen...
Vier maanden geleden heeft mijn vertrouwen opnieuw een deuk op gelopen, hij flikte mij weer iets. Ik was finaal over mijn toeren en wist echt niet wat ik moest doen. Ik woon nu ver weg van familie en vrienden en heb op dit moment eigenlijk alleen een baan en een auto (dom dom dom, ik weet het)
Vanaf dat moment ben ik aan het twijfelen of ik weg moet gaan of blijven. En ja, hoe stom ook, ik ben hem aan het controleren (heel erg, ik wordt er moe van!) Ik kan maar geen knoop doorhakken! Wordt er gek van. Het is zo erg dat ik aan de medicijnen ben om mijn hoofd een beetje rustig te maken, beter te slapen en te eten (dat deed ik niet meer zo goed, zeg maar)
Het ging even heel goed, moet ook zeker zeggen dat mijn vriendje zich op dit moment weer als het beste vriendje ever gedraagt..
Mijn vraag: heeft iemand enig idee hoe ik dit van me af kan zetten? Hoe ik het vertrouwen in onze relatie en in hem weer terug kan krijgen? Of heb je er ervaring mee en kan je mij vertellen wat en hoe je het gedaan hebt?
zondag 27 juli 2008 om 15:39
quote:Nikki82 schreef op 27 juli 2008 @ 15:28:
[...]
Volgens hem was hij alleen nieuwsgierig, vond het helemaal niet raar om te doen als je een relatie hebt `iedere man doet dat` en had hij op dat moment totaal geen idee wat het allemaal met mij deed, nu weet hij dat wel en zal het niet meer doen...zegt ie..
Nou ja, het komt erop neer dat hij allemaal verhalen klaar heeft waar ik niets mee kan en waardoor het allemaal niet minder wordt.
De mail daar vindt hij van dat hij te ver is gegaan en voor de rest maak ik van een mug een olifant. Hij vindt het erg, maar niet erg genoeg om nu nog boos over te zijn...
Jawel, ik woon samen met een rare man...
Oke, voordat ik ga gillen nav dat dikgedrukte, verwijs ik braaf naar mijn post van 15.02 uur. Over inlevingsvermogen enzo.
Ligt misschien ergens ook aan mij hoor, net een verbroken relatie enzo, dus dit is een teer punt voor mij ook. (zie topic eerlijkheid of een laffe trap na)
Maar ik snap hem echt niet? Iedere man doet het, maar hij zal het niet meer doen? Waarom niet dan, iedereen doet het toch? Hij vindt het dus normaal, lijkt me niet dat ie spijt heeft. Dus uit die redenatie lijkt het me niet dat ie zich aan jou wil aanpassen. Ik bedoel er eigenlijk mee, ik geloof hem niet. Hij liegt, hij bagatelliseert de boel. Hij vindt dus niet dat hij fout zit. Dat is altijd jammer. En de boel omdraaien heb je dat al gedaan? En snapt hij dat je hem niet vertrouwt nu? Waarom vertelt hij het dan niet vantevoren als het zo normaal is? Waarom vraagt ie niet meteen of jij ook lid wil worden?
Echt, hier gaan mijn haren van overeind staan brrrrr.
[...]
Volgens hem was hij alleen nieuwsgierig, vond het helemaal niet raar om te doen als je een relatie hebt `iedere man doet dat` en had hij op dat moment totaal geen idee wat het allemaal met mij deed, nu weet hij dat wel en zal het niet meer doen...zegt ie..
Nou ja, het komt erop neer dat hij allemaal verhalen klaar heeft waar ik niets mee kan en waardoor het allemaal niet minder wordt.
De mail daar vindt hij van dat hij te ver is gegaan en voor de rest maak ik van een mug een olifant. Hij vindt het erg, maar niet erg genoeg om nu nog boos over te zijn...
Jawel, ik woon samen met een rare man...
Oke, voordat ik ga gillen nav dat dikgedrukte, verwijs ik braaf naar mijn post van 15.02 uur. Over inlevingsvermogen enzo.
Ligt misschien ergens ook aan mij hoor, net een verbroken relatie enzo, dus dit is een teer punt voor mij ook. (zie topic eerlijkheid of een laffe trap na)
Maar ik snap hem echt niet? Iedere man doet het, maar hij zal het niet meer doen? Waarom niet dan, iedereen doet het toch? Hij vindt het dus normaal, lijkt me niet dat ie spijt heeft. Dus uit die redenatie lijkt het me niet dat ie zich aan jou wil aanpassen. Ik bedoel er eigenlijk mee, ik geloof hem niet. Hij liegt, hij bagatelliseert de boel. Hij vindt dus niet dat hij fout zit. Dat is altijd jammer. En de boel omdraaien heb je dat al gedaan? En snapt hij dat je hem niet vertrouwt nu? Waarom vertelt hij het dan niet vantevoren als het zo normaal is? Waarom vraagt ie niet meteen of jij ook lid wil worden?
Echt, hier gaan mijn haren van overeind staan brrrrr.
zondag 27 juli 2008 om 15:40
quote:Nikki82 schreef op 27 juli 2008 @ 14:44:
Mijn vriend weet dat ik twijfel en als we het daar over hebben is hij echt heel verdrietig....
Nikki, het enige waar hij verdrietig over is, is het feit dat jij hem hebt betrapt... als hij een beetje inlevingsvermogen had gehad, had hij geweten dat hij je er ontzettend veel pijn mee zou doen, en dat dit gewoon niet hoort in een relatie.
Maar hij denkt alleen aan zijn eigen genot. Hij had verwacht dat jij er nooit achter zou komen, en is er dus gewoon mee verder gegaan.
Natuurlijk gaat hij zeggen dat hij het nooooit meer zal doen. Maar geloof je dat ook??
Mijn vriend weet dat ik twijfel en als we het daar over hebben is hij echt heel verdrietig....
Nikki, het enige waar hij verdrietig over is, is het feit dat jij hem hebt betrapt... als hij een beetje inlevingsvermogen had gehad, had hij geweten dat hij je er ontzettend veel pijn mee zou doen, en dat dit gewoon niet hoort in een relatie.
Maar hij denkt alleen aan zijn eigen genot. Hij had verwacht dat jij er nooit achter zou komen, en is er dus gewoon mee verder gegaan.
Natuurlijk gaat hij zeggen dat hij het nooooit meer zal doen. Maar geloof je dat ook??
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 27 juli 2008 om 15:46
Even een algemene opmerking hoor trouwens. Denk ergens wel dat internet de grenzen makkelijker 'oprekt'. Kijk porno is overal te krijg, en overal van die reclames over live sex, foon sex ed. Het is zo makkelijk en lekker anoniem om ergens op te klikken en ach zo erg is het toch niet, hij gaat toch niet echt vreemd denkt die man dan, kan dit ook nog wel, en zo hobbelt dat dan, als je niet uitkijkt, voorts.
Geen excuus of wat dan ook, puur theorie van mijn kant.
Geen excuus of wat dan ook, puur theorie van mijn kant.
zondag 27 juli 2008 om 15:52
Goh Plukvandepetteflat, en toch zit ik ook behoorlijk vaak op internet, maar ik heb nog nooit de behoefte gevoeld om me aan te melden op vreemdgaan.org! (dat t bestáát...) Hij heeft haar al eens bedrogen, hij heeft het nu weer gedaan... dan zal hij het waarschijnlijk nóg wel eens doen. Wegwezen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 27 juli 2008 om 16:03
Spijker, zeg ook nergens dat dat vanzelfsprekend is of een excuus of wat ook, sta er ook helemaal niet achter. Denk alleen wel dat het ietsjes makkelijker gaat (drempels wat lager) waarbij men soms de realiteitszin wat uit het oog kan verliezen. Tenminste dat denk ik. In het geval van TO's man, ja die betaalt er zelfs voor, nee dan ben je er wel heel bewust mee bezig, maar dat zei ik al eerder. Nogmaals het was alleen een theorie van mijn kant en niet bedoelt om TO's vriend te zuiveren.
zondag 27 juli 2008 om 16:09
Hai Nikki,
Je vertrouwen is weg, je controleert hem, je bent er moe van en waar je je druk om maakt is of je spijt krijgt. Maar waarom zou je spijt krijgen als er in al die tijd niets veranderd is en jij er wel pijn van hebt?
Wat is het alternatief voor weggaan volgens jou? Denk je dat er nog iets kan veranderen en wie moet er dan veranderen? Hij? Of moet jij degene zijn die genoegen gaat nemen met wat hij je te bieden heeft, namelijk een leven met een man die waarschijnlijk wel nooit helemaal te vertrouwen zal zijn volgens jouw normen?
Misschien dat een andere vrouw het helemaal niet erg vindt als haar vriend chat, mailt, camt, belt met andere vrouwen maar jij vindt het wel erg. Dan is het toch eigenlijk wel duidelijk?
Hoe lang wil je nog in een situatie blijven zitten waar je tot nu toe niet gelukkig van bent geworden, wat is je grens?
Je vertrouwen is weg, je controleert hem, je bent er moe van en waar je je druk om maakt is of je spijt krijgt. Maar waarom zou je spijt krijgen als er in al die tijd niets veranderd is en jij er wel pijn van hebt?
Wat is het alternatief voor weggaan volgens jou? Denk je dat er nog iets kan veranderen en wie moet er dan veranderen? Hij? Of moet jij degene zijn die genoegen gaat nemen met wat hij je te bieden heeft, namelijk een leven met een man die waarschijnlijk wel nooit helemaal te vertrouwen zal zijn volgens jouw normen?
Misschien dat een andere vrouw het helemaal niet erg vindt als haar vriend chat, mailt, camt, belt met andere vrouwen maar jij vindt het wel erg. Dan is het toch eigenlijk wel duidelijk?
Hoe lang wil je nog in een situatie blijven zitten waar je tot nu toe niet gelukkig van bent geworden, wat is je grens?
zondag 27 juli 2008 om 16:19
quote:Spijker schreef op 27 juli 2008 @ 15:52:
Goh Plukvandepetteflat, en toch zit ik ook behoorlijk vaak op internet, maar ik heb nog nooit de behoefte gevoeld om me aan te melden op vreemdgaan.org! (dat t bestáát...) Hij heeft haar al eens bedrogen, hij heeft het nu weer gedaan... dan zal hij het waarschijnlijk nóg wel eens doen. Wegwezen.Ja, maar jij bent dan ook geen sneue, zwak in zijn schoenen.. euh.. boxershort staande man. Sterker nog, je bent een vrouw.
Goh Plukvandepetteflat, en toch zit ik ook behoorlijk vaak op internet, maar ik heb nog nooit de behoefte gevoeld om me aan te melden op vreemdgaan.org! (dat t bestáát...) Hij heeft haar al eens bedrogen, hij heeft het nu weer gedaan... dan zal hij het waarschijnlijk nóg wel eens doen. Wegwezen.Ja, maar jij bent dan ook geen sneue, zwak in zijn schoenen.. euh.. boxershort staande man. Sterker nog, je bent een vrouw.
zondag 27 juli 2008 om 16:24
Betekent trouwens niet dat ik het niet met je eens ben, Spijker.
Iemand die er zelf geen kwaad in ziet, die zich niet kan verplaatsen wat zijn internetgedrag bij zijn partner teweeg brengt, die de boel bagatelliseert, die er nota bene voor betaalt ook nog, die zal die verleiding weer op gaan zoeken. Ben ik zeker van.
Iemand die er zelf geen kwaad in ziet, die zich niet kan verplaatsen wat zijn internetgedrag bij zijn partner teweeg brengt, die de boel bagatelliseert, die er nota bene voor betaalt ook nog, die zal die verleiding weer op gaan zoeken. Ben ik zeker van.
zondag 27 juli 2008 om 16:36
Nou, ik vraag me af of hij zich niet in haar kan verplaatsen. Volgens mij weet hij namelijk dondersgoed dat wat hij doet niet kan! TO schrijft immers dat hij er steeds over heeft gelogen? Nou, als het 'maar iets kleins is dat verder niets betekent en dat eidere man doet' waarom zou het het dan stiekem doen en erover liegen?
Eigenlijk is dat nog veel treuriger, hij weet zich heus wel in je te verplaatsen. Maar in plaats van het dan niet te doen, doet hij het stiekem en liegt erover!
Nee, ik zie totaal geen wit paard bij deze vent.
Eigenlijk is dat nog veel treuriger, hij weet zich heus wel in je te verplaatsen. Maar in plaats van het dan niet te doen, doet hij het stiekem en liegt erover!
Nee, ik zie totaal geen wit paard bij deze vent.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 27 juli 2008 om 16:55
Die vraag had ik mijn ex ook gesteld. Waarom het dan stiekum moest als het toch niets voorstelde. Hij zei me dat hij die sites zag als een soort van zelfbevrediging en dat doe je niet 'openbaar'. Hij rukte zich toch ook niet in mijn bijzijn af bij pornofilmpjes, ondanks dat hij wist dat ik daar geen problemen mee had. Het was nooit zijn bedoeling geweest om ook daadwerkelijk te gaan sexdaten. Dat moet je maar op het woord geloven, ik kon dat niet goed.
Nikki's vriend had een email gestuurd naar een meisje om een datum te prikken. Achteraf vond hij dit te ver gaan. Achteraf ja..
Nikki's vriend had een email gestuurd naar een meisje om een datum te prikken. Achteraf vond hij dit te ver gaan. Achteraf ja..
zondag 27 juli 2008 om 17:15
Hoi Nikki
bij mij draait een realtie om vertrouwen,als je je eigen vriend niet kunt vertrouwen is er eigelijk geen relatie meer.En om op zulke sites te gaan 'rondsnuffelen' lijkt mij helemaal het toppunt!!
denk dat jij beter verdiend....weet het wel zeker!je bent bang dat je teveel van hem houdt om bij hem weg te gaan,iemand achterlaten is nooit makkelijk maar om in deze situatie te blijven is denk ik nog moeilijker.Zet jezelf op nr1 en als je later terug kijkt naar deze situatie dan zal je zelf ook zien dat het nooit had gewerkt.
succes met welke keuze je ook maken zal!!!
bij mij draait een realtie om vertrouwen,als je je eigen vriend niet kunt vertrouwen is er eigelijk geen relatie meer.En om op zulke sites te gaan 'rondsnuffelen' lijkt mij helemaal het toppunt!!
denk dat jij beter verdiend....weet het wel zeker!je bent bang dat je teveel van hem houdt om bij hem weg te gaan,iemand achterlaten is nooit makkelijk maar om in deze situatie te blijven is denk ik nog moeilijker.Zet jezelf op nr1 en als je later terug kijkt naar deze situatie dan zal je zelf ook zien dat het nooit had gewerkt.
succes met welke keuze je ook maken zal!!!
zondag 27 juli 2008 om 17:51
Hoi Nikki,
Volgens mij weet je allang dat je dit niet trekt en dat je bij hem weg zou moeten gaan of niet? Alleen is de onzekere situatie die daarna volgt, misschien nog wel enger en zo'n stap is moeilijk te nemen. Het is ook misschien even heel moeilijk, maar veel beter voor je eigenwaarde dan blijven. Nu geef je de boodschap aan jezelf:"Ik pik dit maar, want zonder hem ben ik helemaal nergens." En hoe vaker hij je vertrouwen schaadt en hoe langer jij over je grenzen laat gaan (en bij hem blijven terwijl je hem niet vertrouwt= over je grenzen laten gaan), hoe slechter het is voor je zelfvertrouwen en vertrouwen in anderen.
Meid, je bent heus prima in staat om zonder hem verder te gaan. Je hebt vrienden die je willen helpen, dus je bent niet alleen. Misschien kun je zolang je geen huis hebt bij familie of vrienden logeren en ondertussen een huis zoeken? Desnoods moet je heel even 1,5 uur reizen naar je werk, maar dan zoek je ondertussen een andere baan.. Volgens mij is het vooral een opluchting als je zelf de knoop doorhakt en niet meer de hele tijd in spanning hoeft te zitten over wat hij uitvreet.
Sterkte!
Volgens mij weet je allang dat je dit niet trekt en dat je bij hem weg zou moeten gaan of niet? Alleen is de onzekere situatie die daarna volgt, misschien nog wel enger en zo'n stap is moeilijk te nemen. Het is ook misschien even heel moeilijk, maar veel beter voor je eigenwaarde dan blijven. Nu geef je de boodschap aan jezelf:"Ik pik dit maar, want zonder hem ben ik helemaal nergens." En hoe vaker hij je vertrouwen schaadt en hoe langer jij over je grenzen laat gaan (en bij hem blijven terwijl je hem niet vertrouwt= over je grenzen laten gaan), hoe slechter het is voor je zelfvertrouwen en vertrouwen in anderen.
Meid, je bent heus prima in staat om zonder hem verder te gaan. Je hebt vrienden die je willen helpen, dus je bent niet alleen. Misschien kun je zolang je geen huis hebt bij familie of vrienden logeren en ondertussen een huis zoeken? Desnoods moet je heel even 1,5 uur reizen naar je werk, maar dan zoek je ondertussen een andere baan.. Volgens mij is het vooral een opluchting als je zelf de knoop doorhakt en niet meer de hele tijd in spanning hoeft te zitten over wat hij uitvreet.
Sterkte!
zondag 27 juli 2008 om 17:55
zondag 27 juli 2008 om 18:52
Er zijn in korte tijd weer veel reactie's bij gekomen...bedankt daarvoor!
Weet alleen even niet zo goed wat ik moet zeggen. Het gekke is dat ik weet dat ik dit niet wil pikken, ik weet dat ik een grens moet trekken, ik weet dat ik niet oud kan worden met deze man....
Wat doe ik hier dan nog? Ik durf het niet, krijg al een lam gevoel als ik eraan denk! En dan niet eens omdat ik HEM verlies, gewoon omdat ik weer opnieuw moet beginnen...
Het duizelt me allemaal een beetje op het moment..
Weet alleen even niet zo goed wat ik moet zeggen. Het gekke is dat ik weet dat ik dit niet wil pikken, ik weet dat ik een grens moet trekken, ik weet dat ik niet oud kan worden met deze man....
Wat doe ik hier dan nog? Ik durf het niet, krijg al een lam gevoel als ik eraan denk! En dan niet eens omdat ik HEM verlies, gewoon omdat ik weer opnieuw moet beginnen...
Het duizelt me allemaal een beetje op het moment..
zondag 27 juli 2008 om 18:56
Laat het even rustig bezinnen allemaal. Je hoeft niet nu meteen te beslissen hoor. Maar het is goed dat je er over nadenkt en dat je je dingen beseft. Kijk na een aantal dagen nog eens hoe het er voor staat, misschien heb je het dan al wat beter op een rijtje en dienen de oplossingen zich ook bijna vanzelf aan. Het is dan vast allemaal minder moeilijk/uitzichtloos dan nu. En er zijn vast mensen die je willen helpen, dus durf ook om hulp te vragen in je omgeving.
succes
succes
zondag 27 juli 2008 om 18:56
quote:Nikki82 schreef op 27 juli 2008 @ 18:52:
Er zijn in korte tijd weer veel reactie's bij gekomen...bedankt daarvoor!
Weet alleen even niet zo goed wat ik moet zeggen. Het gekke is dat ik weet dat ik dit niet wil pikken, ik weet dat ik een grens moet trekken, ik weet dat ik niet oud kan worden met deze man....
Wat doe ik hier dan nog? Ik durf het niet, krijg al een lam gevoel als ik eraan denk! En dan niet eens omdat ik HEM verlies, gewoon omdat ik weer opnieuw moet beginnen...
Het duizelt me allemaal een beetje op het moment..
Goed dat je je dit al realiseert. Je bent in je hart eigenlijk al een stap verder dan in je hoofd volgens mij.
Er zijn in korte tijd weer veel reactie's bij gekomen...bedankt daarvoor!
Weet alleen even niet zo goed wat ik moet zeggen. Het gekke is dat ik weet dat ik dit niet wil pikken, ik weet dat ik een grens moet trekken, ik weet dat ik niet oud kan worden met deze man....
Wat doe ik hier dan nog? Ik durf het niet, krijg al een lam gevoel als ik eraan denk! En dan niet eens omdat ik HEM verlies, gewoon omdat ik weer opnieuw moet beginnen...
Het duizelt me allemaal een beetje op het moment..
Goed dat je je dit al realiseert. Je bent in je hart eigenlijk al een stap verder dan in je hoofd volgens mij.
zondag 27 juli 2008 om 19:00
Tsja, volgens mij ook...en nu wordt het zo langzamerhand tijd dat mijn hoofd ook mee gaat werken!
Ik wordt zo moe van de situatie zoals hij nu is (letterlijk en figuurlijk!) en alleen ik kan er iets aan doen..Ik kan natuurlijk nu naar beneden lopen en gewoon lomp zeggen : "sorry jongen, het gaat niet meer" maar er is iets dat me tegenhoud.. Maar wat?
Als ik het allemaal zo terug lees heeft mijn zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen...wat een puinhoop zeg!
Ik wordt zo moe van de situatie zoals hij nu is (letterlijk en figuurlijk!) en alleen ik kan er iets aan doen..Ik kan natuurlijk nu naar beneden lopen en gewoon lomp zeggen : "sorry jongen, het gaat niet meer" maar er is iets dat me tegenhoud.. Maar wat?
Als ik het allemaal zo terug lees heeft mijn zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen...wat een puinhoop zeg!
zondag 27 juli 2008 om 19:02
Nikki, heb je hier al eens met vriendinnen en je ouders of andere familieleden over gepraat?
Als je dit doet zet je iets in gang. Ik snap dat het moeilijk voor je is, maar je bent nog zo jong (als die 82 voor je geboortejaar staat). Misschien is het een goed idee om wat vakantiedagen op te nemen en even bij iemand te logeren. Even tot rust komen, weg van je vriend en te bedenken wat je gaat doen.
En bedenk maar, daar waar je een deur sluit gaat er ook een andere deur open voor je.
Als je dit doet zet je iets in gang. Ik snap dat het moeilijk voor je is, maar je bent nog zo jong (als die 82 voor je geboortejaar staat). Misschien is het een goed idee om wat vakantiedagen op te nemen en even bij iemand te logeren. Even tot rust komen, weg van je vriend en te bedenken wat je gaat doen.
En bedenk maar, daar waar je een deur sluit gaat er ook een andere deur open voor je.
zondag 27 juli 2008 om 19:06
quote:Nikki82 schreef op 27 juli 2008 @ 19:00:
Ik kan natuurlijk nu naar beneden lopen en gewoon lomp zeggen : "sorry jongen, het gaat niet meer" maar er is iets dat me tegenhoud.. Maar wat?
Misschien gewoon hele praktische zaken? Slaap ik vannacht nog wel hier? Vervelend om iemand te moeten bellen voor een slaapplaats?
quote:Als ik het allemaal zo terug lees heeft mijn zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen...wat een puinhoop zeg!Ik heb nou juist het idee dat je zonet begonnen bent met de weg omhoog.
Ik kan natuurlijk nu naar beneden lopen en gewoon lomp zeggen : "sorry jongen, het gaat niet meer" maar er is iets dat me tegenhoud.. Maar wat?
Misschien gewoon hele praktische zaken? Slaap ik vannacht nog wel hier? Vervelend om iemand te moeten bellen voor een slaapplaats?
quote:Als ik het allemaal zo terug lees heeft mijn zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen...wat een puinhoop zeg!Ik heb nou juist het idee dat je zonet begonnen bent met de weg omhoog.
zondag 27 juli 2008 om 19:08
quote:Rhoslynne schreef op 27 juli 2008 @ 19:02:
Nikki, heb je hier al eens met vriendinnen en je ouders of ander familieleden over gepraat?
Als je dit doet zet je iets in gang. Ik snap dat het moeilijk voor je is, maar je bent nog zo jong (als die 82 voor je geboortejaar staat). Misschien is het een goed idee om wat vakantiedagen op te nemen en even bij iemand te logeren. Even tot rust komen, weg van je vriend en te bedenken wat je gaat doen.
En bedenk maar, daar waar je een deur sluit gaat er ook een andere deur open voor je.
Ja, ik heb het hier vaak met vrienden en familie over. Vrienden zeggen, doen wat je moet doen! en hebben een luisterend oor maar geven liever geen mening..
Mijn familie, dat is een lastig verhaal. Mijn vader heeft twee jaar geleden (net daarna kwam ik achter de eerste leugen bij mijn vriend) een psychose gehad omdat hij sexverslaafd is en dus niet kon leven met zijn internetgedrag...Mijn ouders zijn na een lang gevecht en pijn en verdriet bij elkaar gebleven maar het wordt nooit meer hetzelfde. Mijn moeder heeft het er moeilijk mee dat ik in dezelfde situatie zit en luisterd altijd en is er als ik haar nodig heb. De band met mijn vader is heel wat minder geworden na de psychose, daar heb praat ik nog weinig mee over mijn gevoel...
En vakantiedagen? Helaas die zijn op ( als ik mee ga op vakantie eind augustus...) dus tsja...
Nikki, heb je hier al eens met vriendinnen en je ouders of ander familieleden over gepraat?
Als je dit doet zet je iets in gang. Ik snap dat het moeilijk voor je is, maar je bent nog zo jong (als die 82 voor je geboortejaar staat). Misschien is het een goed idee om wat vakantiedagen op te nemen en even bij iemand te logeren. Even tot rust komen, weg van je vriend en te bedenken wat je gaat doen.
En bedenk maar, daar waar je een deur sluit gaat er ook een andere deur open voor je.
Ja, ik heb het hier vaak met vrienden en familie over. Vrienden zeggen, doen wat je moet doen! en hebben een luisterend oor maar geven liever geen mening..
Mijn familie, dat is een lastig verhaal. Mijn vader heeft twee jaar geleden (net daarna kwam ik achter de eerste leugen bij mijn vriend) een psychose gehad omdat hij sexverslaafd is en dus niet kon leven met zijn internetgedrag...Mijn ouders zijn na een lang gevecht en pijn en verdriet bij elkaar gebleven maar het wordt nooit meer hetzelfde. Mijn moeder heeft het er moeilijk mee dat ik in dezelfde situatie zit en luisterd altijd en is er als ik haar nodig heb. De band met mijn vader is heel wat minder geworden na de psychose, daar heb praat ik nog weinig mee over mijn gevoel...
En vakantiedagen? Helaas die zijn op ( als ik mee ga op vakantie eind augustus...) dus tsja...
zondag 27 juli 2008 om 19:12
quote:Carlice schreef op 27 juli 2008 @ 15:03:
Ben beetje in schock, vreemdgaan.org WTF!!???? Dat zoiets bestaat!
Mijn mening exact! Ik heb net zelfs even gekeken en dat is wel heel walgelijk.
Ik heb je berichjes zitten lezen en alle reacties en ik denk dat je het antwoord zelf wel weet; je moet een nieuwe start maken. Ga terug naar de mensen die van je houden, je familie, je vrienden. Maar vooral JEZELF. Want ik lees een beetje dat je niet voor jezelf kiest maar voor hem. En als je niet meer (voldoende) van jezelf houdt dan lukt gelukkig worden sowieso niet.
Als je jezelf de volgende vraag stelt:
"Wat is het ergste dat kan gebeuren?"
Hoe erg is het antwoord dan?
Ben beetje in schock, vreemdgaan.org WTF!!???? Dat zoiets bestaat!
Mijn mening exact! Ik heb net zelfs even gekeken en dat is wel heel walgelijk.
Ik heb je berichjes zitten lezen en alle reacties en ik denk dat je het antwoord zelf wel weet; je moet een nieuwe start maken. Ga terug naar de mensen die van je houden, je familie, je vrienden. Maar vooral JEZELF. Want ik lees een beetje dat je niet voor jezelf kiest maar voor hem. En als je niet meer (voldoende) van jezelf houdt dan lukt gelukkig worden sowieso niet.
Als je jezelf de volgende vraag stelt:
"Wat is het ergste dat kan gebeuren?"
Hoe erg is het antwoord dan?
zondag 27 juli 2008 om 19:13
En praten met een buitenstaander? Psycholoog, iemand op het werk, vertrouwenspersoon ofzo? Is er geen 'neutraal' persoon waar je bij terecht kunt eventueel.
Ja en dat van je vader, dat zal heel heftig zijn geweest. Ik herken het een beetje van mijn vader die ook psychisch wat mankeert zegmaar, het huwelijk van je ouders is dan ook nooit meer zo als ervoor. Kan me voorstellen dat het je extra gevoelig maakt voor de acties van je vriend. Pfoehh. Maar daarom is het miss wijs nu in te zien dat dit daarom niet de man voor je is.
Sterkte.
Ja en dat van je vader, dat zal heel heftig zijn geweest. Ik herken het een beetje van mijn vader die ook psychisch wat mankeert zegmaar, het huwelijk van je ouders is dan ook nooit meer zo als ervoor. Kan me voorstellen dat het je extra gevoelig maakt voor de acties van je vriend. Pfoehh. Maar daarom is het miss wijs nu in te zien dat dit daarom niet de man voor je is.
Sterkte.
