Relaties
alle pijlers
vertrouwen weg, hoe nu verder?
zondag 27 juli 2008 om 13:50
Ik twijfel al een tijd of ik een topic zal openen, het zal namelijk wel het zoveelste topic zijn dat hier over gaat. Maar wil toch graag mijn ei kwijt en de mening van anderen horen..
Ik heb nu drie jaar een relatie waarvan we twee jaar samenwonen.
In die twee jaar heeft mijn vriendje veel gelogen, wij zijn verhuisd naar de andere kant van het land om zo dichter bij zijn werk te gaan wonen en dat we dus meer bij elkaar zouden zijn. We zouden hier opnieuw beginnen...
Vier maanden geleden heeft mijn vertrouwen opnieuw een deuk op gelopen, hij flikte mij weer iets. Ik was finaal over mijn toeren en wist echt niet wat ik moest doen. Ik woon nu ver weg van familie en vrienden en heb op dit moment eigenlijk alleen een baan en een auto (dom dom dom, ik weet het)
Vanaf dat moment ben ik aan het twijfelen of ik weg moet gaan of blijven. En ja, hoe stom ook, ik ben hem aan het controleren (heel erg, ik wordt er moe van!) Ik kan maar geen knoop doorhakken! Wordt er gek van. Het is zo erg dat ik aan de medicijnen ben om mijn hoofd een beetje rustig te maken, beter te slapen en te eten (dat deed ik niet meer zo goed, zeg maar)
Het ging even heel goed, moet ook zeker zeggen dat mijn vriendje zich op dit moment weer als het beste vriendje ever gedraagt..
Mijn vraag: heeft iemand enig idee hoe ik dit van me af kan zetten? Hoe ik het vertrouwen in onze relatie en in hem weer terug kan krijgen? Of heb je er ervaring mee en kan je mij vertellen wat en hoe je het gedaan hebt?
Ik heb nu drie jaar een relatie waarvan we twee jaar samenwonen.
In die twee jaar heeft mijn vriendje veel gelogen, wij zijn verhuisd naar de andere kant van het land om zo dichter bij zijn werk te gaan wonen en dat we dus meer bij elkaar zouden zijn. We zouden hier opnieuw beginnen...
Vier maanden geleden heeft mijn vertrouwen opnieuw een deuk op gelopen, hij flikte mij weer iets. Ik was finaal over mijn toeren en wist echt niet wat ik moest doen. Ik woon nu ver weg van familie en vrienden en heb op dit moment eigenlijk alleen een baan en een auto (dom dom dom, ik weet het)
Vanaf dat moment ben ik aan het twijfelen of ik weg moet gaan of blijven. En ja, hoe stom ook, ik ben hem aan het controleren (heel erg, ik wordt er moe van!) Ik kan maar geen knoop doorhakken! Wordt er gek van. Het is zo erg dat ik aan de medicijnen ben om mijn hoofd een beetje rustig te maken, beter te slapen en te eten (dat deed ik niet meer zo goed, zeg maar)
Het ging even heel goed, moet ook zeker zeggen dat mijn vriendje zich op dit moment weer als het beste vriendje ever gedraagt..
Mijn vraag: heeft iemand enig idee hoe ik dit van me af kan zetten? Hoe ik het vertrouwen in onze relatie en in hem weer terug kan krijgen? Of heb je er ervaring mee en kan je mij vertellen wat en hoe je het gedaan hebt?
zondag 27 juli 2008 om 19:19
quote:plukvandepetteflat schreef op 27 juli 2008 @ 19:13:
En praten met een buitenstaander? Psycholoog, iemand op het werk, vertrouwenspersoon ofzo? Is er geen 'neutraal' persoon waar je bij terecht kunt eventueel.
Ja en dat van je vader, dat zal heel heftig zijn geweest. Ik herken het een beetje van mijn vader die ook psychisch wat mankeert zegmaar, het huwelijk van je ouders is dan ook nooit meer zo als ervoor. Kan me voorstellen dat het je extra gevoelig maakt voor de acties van je vriend. Pfoehh. Maar daarom is het miss wijs nu in te zien dat dit daarom niet de man voor je is.
Sterkte.
Wil je het echt weten? Ik heb ook al aan een psycholoog zitten denken. Maar ik zit ook al aan de medicatie door dit gezeur...om nu ook nog naar een psych te gaan? Misschien later, alleen voor mezelf, maar niet om mijn relatie te lijmen!!! (sorry, kwam daar woede naar voren??)
Ik snap ook bij god niet dat hij verder ging met liegen enzo terwijl hij wist wat er met mijn vader gebeurt was. Hoeveel pijn dat me al had gedaan (ik ben een papakindje en opeens wou hij dood) en dan toch verder gaan???
Sorry, er komt aan deze kant van het beeldscherm het een en ander los geloof ik...
En praten met een buitenstaander? Psycholoog, iemand op het werk, vertrouwenspersoon ofzo? Is er geen 'neutraal' persoon waar je bij terecht kunt eventueel.
Ja en dat van je vader, dat zal heel heftig zijn geweest. Ik herken het een beetje van mijn vader die ook psychisch wat mankeert zegmaar, het huwelijk van je ouders is dan ook nooit meer zo als ervoor. Kan me voorstellen dat het je extra gevoelig maakt voor de acties van je vriend. Pfoehh. Maar daarom is het miss wijs nu in te zien dat dit daarom niet de man voor je is.
Sterkte.
Wil je het echt weten? Ik heb ook al aan een psycholoog zitten denken. Maar ik zit ook al aan de medicatie door dit gezeur...om nu ook nog naar een psych te gaan? Misschien later, alleen voor mezelf, maar niet om mijn relatie te lijmen!!! (sorry, kwam daar woede naar voren??)
Ik snap ook bij god niet dat hij verder ging met liegen enzo terwijl hij wist wat er met mijn vader gebeurt was. Hoeveel pijn dat me al had gedaan (ik ben een papakindje en opeens wou hij dood) en dan toch verder gaan???
Sorry, er komt aan deze kant van het beeldscherm het een en ander los geloof ik...
zondag 27 juli 2008 om 19:26
Geeft niks, emoties horen er ook bij. Zolang je mij niet uitfoetert (of anderen ) vind ik het prima hoor.
Ennuh JA, die psych voor jou en jou alleen bedoelde ik. Die botte man van je had ik al afgeschreven stukkie terug Maar gewoon om het voor jezelf wat meer op een rij te krijgen. Miss kan je daardoor ook sneller van je medicatie af? Gewoon hulp op 2 fronten, zodat je sneller 'geneest'. Begrijp je me nog?
Ennuh JA, die psych voor jou en jou alleen bedoelde ik. Die botte man van je had ik al afgeschreven stukkie terug Maar gewoon om het voor jezelf wat meer op een rij te krijgen. Miss kan je daardoor ook sneller van je medicatie af? Gewoon hulp op 2 fronten, zodat je sneller 'geneest'. Begrijp je me nog?
zondag 27 juli 2008 om 19:34
Jullie zijn echt te lief! Thanks!
Ja, een psycholoog is ook wel een goed idee...Ik denk alleen dat ik eerst de eerste stap moet maken...oftewel, ik moet kappen met deze relatie..(zo, ik heb even over het tikken van de woorden gedaan, maar het staat er!)
Pfff, krijg meteen de kriebels in mijn buik en weet niet of die nou goed of slecht zijn...
O mijn god, hoe moet ik dit aanpakken???
Ja, een psycholoog is ook wel een goed idee...Ik denk alleen dat ik eerst de eerste stap moet maken...oftewel, ik moet kappen met deze relatie..(zo, ik heb even over het tikken van de woorden gedaan, maar het staat er!)
Pfff, krijg meteen de kriebels in mijn buik en weet niet of die nou goed of slecht zijn...
O mijn god, hoe moet ik dit aanpakken???
zondag 27 juli 2008 om 19:52
[quote]Nikki82 schreef op 27 juli 2008 @ 19:34:
oftewel, ik moet kappen met deze relatie..(zo, ik heb even over het tikken van de woorden gedaan, maar het staat er!)
quote]
Ik ben zo trots op je!!
Is he niet handig om alles op een rijtje te zetten. wat is er nodig? Wat wil je geregeld hebben? En wil je nu al met hem praten of wil je dat als je iets meer geregeld hebt?
oftewel, ik moet kappen met deze relatie..(zo, ik heb even over het tikken van de woorden gedaan, maar het staat er!)
quote]
Ik ben zo trots op je!!
Is he niet handig om alles op een rijtje te zetten. wat is er nodig? Wat wil je geregeld hebben? En wil je nu al met hem praten of wil je dat als je iets meer geregeld hebt?
zondag 27 juli 2008 om 19:57
Ik hoop dat ik het volhou om nog even mijn mond te houden en eerst maar eens een kamer ofzo te regelen, zodat ik niet in de problemen kom met mijn werk..
En anders kan ik altijd bij mijn ouders terecht en komt het wel goed met mijn werk, ik kan altijd bij mijn oude werkgever terecht ookal is dat een stap terug!
Ik denk dat ik er ook maar van uit moet gaan dat het allemaal op zijn pootjes terecht komt...ik zie er alleen zo tegenop om het hem te vertellen...
En anders kan ik altijd bij mijn ouders terecht en komt het wel goed met mijn werk, ik kan altijd bij mijn oude werkgever terecht ookal is dat een stap terug!
Ik denk dat ik er ook maar van uit moet gaan dat het allemaal op zijn pootjes terecht komt...ik zie er alleen zo tegenop om het hem te vertellen...
zondag 27 juli 2008 om 20:01
zondag 27 juli 2008 om 20:27
zondag 27 juli 2008 om 20:32
Nikki: het is heel wat als je kan/durft te bedenken wat je eigenlijk zou willen. Daar krijg je uiteraard een enorm hyper gevoel van. Lijkt mij ook een goed idee om een psycholoog oid in te schakelen. Of misschien een maatschappelijk werker? Die kan je soms ook nog met de praktische zaken helpen.
Ik vind het stoer dat je al zo eerlijk tegenover jezelf durft te zijn dat je zegt dat je niet bang bent voor het verlies van hem maar voor wat komen gaat. Dat is het begin van uit de put komen hoor!
Ik vind het stoer dat je al zo eerlijk tegenover jezelf durft te zijn dat je zegt dat je niet bang bent voor het verlies van hem maar voor wat komen gaat. Dat is het begin van uit de put komen hoor!
zondag 27 juli 2008 om 20:43
Ik weet wel een manier om hem te vertellen dat je niet meer verder met hem wilt: "Pietje, je hoeft vanaf nu niet meer te liegen over je relationele status als je weer een profiel aanmaakt! Je wilt toch zo graag de vrijgezel uithangen op het net?"
Beetje sarcastisch? Misschien. Maar ik word gewoon zo kwaad op die vriend van je, als ik lees dat hij gewoon doorging met liegen over zijn virtuele vreemdgaan terwijl hij wist van de problemen met jouw ouders.
Beetje sarcastisch? Misschien. Maar ik word gewoon zo kwaad op die vriend van je, als ik lees dat hij gewoon doorging met liegen over zijn virtuele vreemdgaan terwijl hij wist van de problemen met jouw ouders.
zondag 27 juli 2008 om 21:35
Natuurlijk ga je nog heel veel over je heen krijgen de komende tijd, als je beslist dat je bij hem weg gaat.
Want je hebt veel van die man gehouden, een deel van je houdt misschien nog steeds van hem: jullie hebben in de tijd dat jullie samen waren, ongetwijfeld ook veel leuke/fijne dingen samen gedaan. En dat ga je nu ook missen.
Een relatie beeindigen, zeker als het op deze confronterende manier moet, is pijnlijk. Zie het als een soort rouwen. Alleen zie je deze persoon nog, en moet je een aantal zakelijke dingen regelen, dus van hem af ben je nog niet.
En hij zal ongetwijfeld zeggen dat het hem spijt (dat je hem betrapt hebt), dat het niets voorstelde, dat jullie relatie veel te waardevol is, dat hij vanaf nu open tegen je zal zijn....
Maar hier spreekt een ervaringsdeskundige, dat duurt maar even.
Kies voor jezelf. Je bent het niet waard om zo voorgelogen te worden. Je kunt niet leven met onzekerheid en wantrouwen.
Een gesprek met een psycholoog o.i.d. is zeker een goed idee. Het is een iemand die er toch met een afstand naar kijkt, en je van advies kan dienen.
En geloof me, het voelt erg goed dat iemand die er voor heeft geleerd, zegt dat jij niet gek bent!
Wat ook misschien helpt is een schrift o.i.d. te pakken, en daar al je (wisselende) gevoelens in zetten, of KLOOTZAK in vetgedrukte letters te krassen. Goed om je woede of verdriet kwijt te raken.
Heel veel succes en sterkte!
Want je hebt veel van die man gehouden, een deel van je houdt misschien nog steeds van hem: jullie hebben in de tijd dat jullie samen waren, ongetwijfeld ook veel leuke/fijne dingen samen gedaan. En dat ga je nu ook missen.
Een relatie beeindigen, zeker als het op deze confronterende manier moet, is pijnlijk. Zie het als een soort rouwen. Alleen zie je deze persoon nog, en moet je een aantal zakelijke dingen regelen, dus van hem af ben je nog niet.
En hij zal ongetwijfeld zeggen dat het hem spijt (dat je hem betrapt hebt), dat het niets voorstelde, dat jullie relatie veel te waardevol is, dat hij vanaf nu open tegen je zal zijn....
Maar hier spreekt een ervaringsdeskundige, dat duurt maar even.
Kies voor jezelf. Je bent het niet waard om zo voorgelogen te worden. Je kunt niet leven met onzekerheid en wantrouwen.
Een gesprek met een psycholoog o.i.d. is zeker een goed idee. Het is een iemand die er toch met een afstand naar kijkt, en je van advies kan dienen.
En geloof me, het voelt erg goed dat iemand die er voor heeft geleerd, zegt dat jij niet gek bent!
Wat ook misschien helpt is een schrift o.i.d. te pakken, en daar al je (wisselende) gevoelens in zetten, of KLOOTZAK in vetgedrukte letters te krassen. Goed om je woede of verdriet kwijt te raken.
Heel veel succes en sterkte!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 28 juli 2008 om 12:57
Wat goed dat je de beslissing hebt genomen!!
Kan me voorstellen dat het niet makkelijk is, maar wie weet wat je er allemaal voor terugkrijgt na verloop van tijd.
Raar dat ik eraan denk misschien, maar je schreef dat je medicijnen slikt. Via wie heb je die gekregen, huisarts of hulpverlener?
Misschien zou je die persoon ook hierbij kunnen betrekken, om jou beetje te begeleiden zegmaar. Kan me voorstellen dat je -wanneer je je relatie beeindigt, moet verhuizen en moet nadenken over je woonplaats en baan, en misschien nog wel meer - best wat proffessionele begeleiding kan gebruiken.
heel veel sterkte en ik ben benieuwd wat de toekomst je brengt!
Kan me voorstellen dat het niet makkelijk is, maar wie weet wat je er allemaal voor terugkrijgt na verloop van tijd.
Raar dat ik eraan denk misschien, maar je schreef dat je medicijnen slikt. Via wie heb je die gekregen, huisarts of hulpverlener?
Misschien zou je die persoon ook hierbij kunnen betrekken, om jou beetje te begeleiden zegmaar. Kan me voorstellen dat je -wanneer je je relatie beeindigt, moet verhuizen en moet nadenken over je woonplaats en baan, en misschien nog wel meer - best wat proffessionele begeleiding kan gebruiken.
heel veel sterkte en ik ben benieuwd wat de toekomst je brengt!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 28 juli 2008 om 18:37
Hoi Nikki,
hoe gaat ie nu vandaag? Maar eigenlijk moet ik de vraag anders stellen. Hoe is het vannacht gegaan? Jullie waren samen denk ik?
Ik heb nog wel een beetje aan je gedacht en ik hoop dat je inderaad een maatje hebt kunnen vinden met wie je hebt kunnen kletsen gisteravond of vandaag overdag. Dat je vasthoudt aan je beslissing hoop ik dan maar.
Dikke van deze kant
hoe gaat ie nu vandaag? Maar eigenlijk moet ik de vraag anders stellen. Hoe is het vannacht gegaan? Jullie waren samen denk ik?
Ik heb nog wel een beetje aan je gedacht en ik hoop dat je inderaad een maatje hebt kunnen vinden met wie je hebt kunnen kletsen gisteravond of vandaag overdag. Dat je vasthoudt aan je beslissing hoop ik dan maar.
Dikke van deze kant
maandag 28 juli 2008 om 22:40
Lieve mensen,
Momenteel staan de zaken er als volgt voor:
Mijn "vriendje" is zojuist vertrokken om een week intern te gaan slapen en om mij ruimte te geven om na te denken.
Ik heb hem gisteravond verteld dat ik niet meer met hem verder wil. Helaas wou meneer dat niet in één keer van mij aannemen en is daar een heel gesprek uit voort gekomen.
Hij wil in relatietherapie, wil ook zonder mij in therapie en weet opeens wat er allemaal moet veranderen tussen ons, zodat we nog gelukkig kunnen worden samen.
Vandaag kwam ik thuis, huis opgeruimd, kaartje met lieve woorden op het bed, lekker eten enz....
Ik weet niet wat ik er mee moet en wat ik ervan moet denken.
Hij zegt de hele tijd hoeveel hij van me houd, met mij wil trouwen enz... Hij wil op me inpraten....zegt dat we er nog niet alles aan hebben gedaan om het goed te laten komen...
Ik heb gevraagd om rust om na te denken, hij heeft me in 30 minuten alweer twee keer gebeld...
Ik vindt het moeilijk om bij mijn beslissing te blijven, ik weet dat het beter is, maar het is moeilijk..
Morgen een afspraak met de dokter en dan maar weer verder zien, stapje voor stapje zullen we maar zeggen!
Momenteel staan de zaken er als volgt voor:
Mijn "vriendje" is zojuist vertrokken om een week intern te gaan slapen en om mij ruimte te geven om na te denken.
Ik heb hem gisteravond verteld dat ik niet meer met hem verder wil. Helaas wou meneer dat niet in één keer van mij aannemen en is daar een heel gesprek uit voort gekomen.
Hij wil in relatietherapie, wil ook zonder mij in therapie en weet opeens wat er allemaal moet veranderen tussen ons, zodat we nog gelukkig kunnen worden samen.
Vandaag kwam ik thuis, huis opgeruimd, kaartje met lieve woorden op het bed, lekker eten enz....
Ik weet niet wat ik er mee moet en wat ik ervan moet denken.
Hij zegt de hele tijd hoeveel hij van me houd, met mij wil trouwen enz... Hij wil op me inpraten....zegt dat we er nog niet alles aan hebben gedaan om het goed te laten komen...
Ik heb gevraagd om rust om na te denken, hij heeft me in 30 minuten alweer twee keer gebeld...
Ik vindt het moeilijk om bij mijn beslissing te blijven, ik weet dat het beter is, maar het is moeilijk..
Morgen een afspraak met de dokter en dan maar weer verder zien, stapje voor stapje zullen we maar zeggen!
maandag 28 juli 2008 om 22:46
@ moonlight: de medicijnen heb ik van de huisarts, morgenochtend heb ik als eerste een afspraak met hem, eens kijken wat voor hulp ik kan krijgen...
@ sabine: dank je voor je lieve woorden!
@ kiekeboe: ik kan niet anders zeggen dan dat ik je lief vindt! Helaas, gisteren geen mensen om mij heen gehad waar ik even mee kon praten, morgen uit eten met lieve collega, dan kan ik even tegen iemand die heeeel nuchter is aankletsen...
@ iedereen: bedankt voor de reacties, doet me goed!
@ sabine: dank je voor je lieve woorden!
@ kiekeboe: ik kan niet anders zeggen dan dat ik je lief vindt! Helaas, gisteren geen mensen om mij heen gehad waar ik even mee kon praten, morgen uit eten met lieve collega, dan kan ik even tegen iemand die heeeel nuchter is aankletsen...
@ iedereen: bedankt voor de reacties, doet me goed!
maandag 28 juli 2008 om 23:03
Nikki, goed dat je je gevoel hebt uitgesproken tegen hem.
Natuurlijke reactie van hem ook. Hij is flink geschrokken.
Hou voor ogen welke feiten er aanwezig zijn, wat er gebeurd is. Je gaf aan dat het niet de eerste keer was dat hij tegen je gelogen heeft. Dat hij juist op dit moment over trouwen begint, vind ik wel wat apart. Het komt op mij over als een wanhoopspoging.
Logisch dat je gevoel nu in de war is. Wel fijn dat je nu even wat tijd zonder hem hebt om het te laten bezinken en je gevoelens een plekje te geven. Neem je tijd, maar laat ook je verstand spreken.
Natuurlijke reactie van hem ook. Hij is flink geschrokken.
Hou voor ogen welke feiten er aanwezig zijn, wat er gebeurd is. Je gaf aan dat het niet de eerste keer was dat hij tegen je gelogen heeft. Dat hij juist op dit moment over trouwen begint, vind ik wel wat apart. Het komt op mij over als een wanhoopspoging.
Logisch dat je gevoel nu in de war is. Wel fijn dat je nu even wat tijd zonder hem hebt om het te laten bezinken en je gevoelens een plekje te geven. Neem je tijd, maar laat ook je verstand spreken.
maandag 28 juli 2008 om 23:13
Hoi Nikkie,
Blijf inderdaad sterk!
Snap dat het nu allemaal heel verwarrend is en ook stiekem heel fijn is dat hij die lieve dingen heeft gedaan, maar hij is te laat! Waarom kon hij dat niet gewoon in jullie relatie doen? Waarom doet hij dat nu pas, nu jij zegt dat je het niet meer weet?
Zodra jullie leven weer gewoon doorgaat, zal hij weer dezelfde dingen doen! Als hij dat al jaren doet, dan zal dat echt niet veranderen. Dan had hij er een aantal jaren geleden al van geleerd.
En relatietherapie kan misschien veel doen, maar de intenties moeten juist zijn bij hem. Hij zegt nu precies wat hij denkt dat jij wil horen.
Je kunt bij je oude werkgever terecht zeg je, maar dat is een stap terug. Ik denk dat het juist een stap vooruit is, een stap naar een beter leven
Ga morgen naar de dokter en gebruik deze week om alles te regelen. En hij laat je niet eens met rust, terwijl jij hebt aangegeven dat je rust wil. Klinkt niet echt alsof hij rekening houdt met jouw wensen. En dat inlevingsvermogen van hem is hier al eerder besproken...
Heel veel sterkte en een
Blijf inderdaad sterk!
Snap dat het nu allemaal heel verwarrend is en ook stiekem heel fijn is dat hij die lieve dingen heeft gedaan, maar hij is te laat! Waarom kon hij dat niet gewoon in jullie relatie doen? Waarom doet hij dat nu pas, nu jij zegt dat je het niet meer weet?
Zodra jullie leven weer gewoon doorgaat, zal hij weer dezelfde dingen doen! Als hij dat al jaren doet, dan zal dat echt niet veranderen. Dan had hij er een aantal jaren geleden al van geleerd.
En relatietherapie kan misschien veel doen, maar de intenties moeten juist zijn bij hem. Hij zegt nu precies wat hij denkt dat jij wil horen.
Je kunt bij je oude werkgever terecht zeg je, maar dat is een stap terug. Ik denk dat het juist een stap vooruit is, een stap naar een beter leven
Ga morgen naar de dokter en gebruik deze week om alles te regelen. En hij laat je niet eens met rust, terwijl jij hebt aangegeven dat je rust wil. Klinkt niet echt alsof hij rekening houdt met jouw wensen. En dat inlevingsvermogen van hem is hier al eerder besproken...
Heel veel sterkte en een
woensdag 30 juli 2008 om 08:45
Hoi Nikki,
het is nu woensdagochtend. Hoe heb je het volgehouden met een (ex-)vriend die ieder half uur belt? Heb je je sterk kunnen houden ondanks de kaartjes en bloemen enzo?
Hij beseft zich waarschijnlijk dat hij niet zonder je wil, maar pas nu hij je inderdaad gaat verliezen. Ik hoop dat de dokter je kan helpen en heeft doorverwezen naar een psycholoog om alles op een rijtje te kunnen zetten. En vanavond met een vriend uit eten. Daar kun je ook ongegeneerd tegenaan kletsen.
Ik hoop echt dat je je nog steeds sterk hebt kunnen houden. Relatietherapie, prima. Maar dat is natuurlijk alleen als je er allebei nog wenst om verder te gaan en dat is bij jullie maar aan 1 kant. Als de wens maar aan 1 kant zit, is er al geen sprake meer van een relatie, laat staan therapie.... Dus ik denk dat hij niet verder moet dromen.
Maar ik kan me het goed voorstellen als je nu toch in de verleiding wordt gebracht. Want je houdt toch nog ergens van hem, anders was je niet met hem samen.
Dus.. Gooi vooral je gedachten eruit. Hier, in een dagboek (of gewoon papiertje) of tegen collega's of vrienden. Want door ze hardop uit te spreken kom je een stuk verder. Ik merk dat ik zelf dan altijd al het antwoord weet, door de vragen die een ander mij stelt.
Sterkte en een
het is nu woensdagochtend. Hoe heb je het volgehouden met een (ex-)vriend die ieder half uur belt? Heb je je sterk kunnen houden ondanks de kaartjes en bloemen enzo?
Hij beseft zich waarschijnlijk dat hij niet zonder je wil, maar pas nu hij je inderdaad gaat verliezen. Ik hoop dat de dokter je kan helpen en heeft doorverwezen naar een psycholoog om alles op een rijtje te kunnen zetten. En vanavond met een vriend uit eten. Daar kun je ook ongegeneerd tegenaan kletsen.
Ik hoop echt dat je je nog steeds sterk hebt kunnen houden. Relatietherapie, prima. Maar dat is natuurlijk alleen als je er allebei nog wenst om verder te gaan en dat is bij jullie maar aan 1 kant. Als de wens maar aan 1 kant zit, is er al geen sprake meer van een relatie, laat staan therapie.... Dus ik denk dat hij niet verder moet dromen.
Maar ik kan me het goed voorstellen als je nu toch in de verleiding wordt gebracht. Want je houdt toch nog ergens van hem, anders was je niet met hem samen.
Dus.. Gooi vooral je gedachten eruit. Hier, in een dagboek (of gewoon papiertje) of tegen collega's of vrienden. Want door ze hardop uit te spreken kom je een stuk verder. Ik merk dat ik zelf dan altijd al het antwoord weet, door de vragen die een ander mij stelt.
Sterkte en een
