Vorige week nog aan het latten, nu is het uit

10-08-2009 15:16 153 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo Allemaal,



ik vind het erg interresant hoe iedereen zijn relatie invuld. Ik zit momenteel ook in een LAT relatie en ken ook weinig mensen die dat hebben.

Mijn vriendin is 12 jaar ouder dan ik en heeft 2 kinderen. We hebben elkaar 3 jaar geleden ontmoet, en zij had net een relatie van 18 jaar achter de rug. In dat zelfde jaar is mijn moeder overleden aan een hartinfarct. Onze omgeving zei dan ook dat we het maar moesten zien als een troost relatie. En we zijn nog steeds bij elkaar.



Ik was ook niet gelukkig met mijn huidige beroep, en zij heeft me heel erg geholpen om steward te worden, wat ik nu dus al een tijdje ben! Ook heeft ze me gholpen aan een huisje in haar woonplaats en we wonen nu 5 minuutjes bij elkaar vandaan. Voor die tijd had zij al een appartement gekocht. Dit appartement is te klein om met zijn vieren in te wonen. Vandaar dat wij dus een latrelatie hebben.



Toch vind ik sommige dingen best moeilijk. Ik heb hele onregelmatige werktijden dus soms zien we elkaar veel en soms weinig.

Ik ga eigenlijk alleen maar naar haar toe. En dit komt natuurlijk ook omdat zij 2 kids heeft. We hebben afgesproken dat ik 200 euro per maand naar haar overmaak wat puur kostendekkend moet zijn. Heeft iemand van jullie ook zulke afspraken gemaakt?

Ook boodschappen doen vind ik lastig want als ik veel bij haar ben ligt hier alles te bederven in de koelkast. Dus ik gooi alles in de vriezer, koop kleine blikjes cola. Blikken soep etc..



We besteden best veel tijd samen en dan lijkt mijn huisje soms meer op een dure kledingkast.

En waar ik moeite mee heb is het feit dat haar huis niet mijn huis is, logisch natuurlijk. Maar het is officeel niet mijn thuis. En als ik dan weer bij mij ben voel ik me ook weer niet echt thuis. Ik ken hier namelijk ook niemand verder.

Ze zegt dat ze voorlopig niet wil samenwonen, haar kinderen staan op nr 1. Is logisch en als we wel zouden gaan samenwonen moet ze de mogelijkheid hebben om mij er uit te schoppen als het ussen ons mis zou gaan.



Ik voel me dus af en toe een soort vriendje die op afroep beschikbar is haha.

Gister bij haar geslapen, vandaag moet ze werken daarna spreekt ze iets af met een vriendin. En morgen zelfde verhaal.

Ik ben zelf drie dagen vrij en heb dus geen zin om in haar huis te zijn omdat dat niet mijn huis is. Maar ik vind het wel lekker om tegen haar aan te liggen. wat dus weer een gedoe word omdat ik thuis ben. Dus slaap ik thuis terwijl ik nu eigenlijk drie dagen vrij ben. Maar ik kan ook niet van haar verwachten dat ze aldoor rekeing houd met mijn vliegrooster. Ik heb wel bij haar neergelegd dat ik het soms best moeilijk vind.

Ik weet het niet, er is nu niet echt een andere optie dan een lat relatie. En ik zie er zeker de voordelen van in. Maar samenwonen zou voor mij duidelijker zijn denk ik ofsow.



Groetjes,



Rob
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij mag je alles willen wat je wilt. En daar praat je dan met je partner over en dan kijken waar jullie wensen elkaar overlappen. En dan compromissen zoeken.



Het is mij nog steeds niet helemaal duidelijk wat jouw wens is, maar volgens mij wil je graag wat vaker in je eigen huis zijn. Dan moet je dat dus bespreekbaar maken.
Alle reacties Link kopieren
Tammetuk :-) Rob vraagt advies, dan bedoelt ie ook hetgeen jij hebt gewist dus :-)



Het gaat nog niet eens om het samenwonen denk ik! Laat haar zich eerst maar ns geen visite voelen bij jou en dan ben je al een heel stuk verder.



En haar verleden? Het zal best hoor! Ik ben ook heel zelfstandig nu na een huwelijk van wat jaren en er met een geweldige vent komen wil ik alles aan de kant schuiven. Doe ik dus ook niet.



Maar er is ook een gulden middenweg!



RoB:

Wat ik vind dat jij mag willen:



Een EVENREDIGE relatie!

Dus dat ze ook bij jou eet, jij ook ns een wasje van die kinderen in de machine werpt wanneer ze van het buitenspelen in jouw buurt onder de modder zitten, ook eens bij jou eten, bij jou blijven slapen.



Hoe kom je een stap verder, als er verder geen stap gezet wordt?
Alle reacties Link kopieren
Je mag alles willen, maar de vette pech is dat je partner ook alles mag willen.



Compromissen sluiten, water bij de wijn doen en aan elkaar aanpassen. Maar dat ligt er helemaal aan wat voor soort verwachtingspatroon je hebt ,van de relatie, en van elkaar.



Trouwens nog heel even over de opmerking dat de kinderen je cool vinden Geweldig natuurlijk dat het goed gaat. Maar bedenk je wel dat het iets heel anders is wanneer je "mede-opvoeder" wordt.



Ik blijf erbij dat het gewoon heel belangrijk is om kinderen op de eerste plaats te zetten. Samen te gaan wonen wanneer de kinderen deze leeftijd hebben is niet gemakkelijk. Zeker wanneer ze ouder worden.



Ik zou voor mezelf eens heel duidelijk maken wat ik zou willen (allemaal even uitgesproken alsof ik jou was) en daar eens mee om de tafel gaan zitten met mijn partner.
Ja, dat vind ik echt.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Kier,



Tja dat ze nooit hier zijn klopt eigenlijk niet, ze zijn hier wel eens geweest hoor! Alleen mijn huisje ie niet zo groot.

Heb maar 1 slaapkamer in mijn bungalowtje haha. En trouwens ik help altijd mee in het huishouden. stofzuigen opruimen, en af en toe ook de was ja. Zet kasten in elkaar, hangp lankjes op eigenlijk help ik altijd wel mee, haal kids op of ben thuis als het moet. Ik kook ook regelmatig en haal een flinke bos bloemen op zijn tijd. En als we uit eten gaan betaal ik ook gewoon de rekening om en om. probeer altijd en overal wel te ondersteunen. die 200 euro is puur kostendekkend. Ik wil niet dat ik haar geld kost, ze heeft al 2 kinderen namelijk
Alle reacties Link kopieren
Mama Saar,



Zo heb ik het nog niet echt bekeken, als we zouden gaan samenwonen krijg je wel gelijk een beetje de stempel van stiefvader op je kop natuurlijk. Ze zegt ook zorg nou eerst maar dat je een vaste baan hebt en de kinderen wat ouder zijn dan zien we wel. Maar omdat ik jonger ben ben ik meer op zoek naar zekerheid, want dit past dan ook meer bij mijn leeftijd. Misschien is ze er van overtuigd dat ik binnenkort broeds word en mijn eigen kindjes wil maken. Maar ik kan toch ook geen garanties geven? Als je alles van te voren weet is het ook niet leuk toch?
Alle reacties Link kopieren
Je krijgt niet een beetje de stempel van stiefvader, je bent dan stiefvader. Met alles wat erbij hoort.

Ik denk dat je vriendin een hele verstandige dame is.



Ik zou in ieder geval ook wachten tot de kinderen uit huis zouden zijn. Maar dat ben ik. En dat is misschien ook weer behoorlijk rigoureus in jouw ogen
Ja, dat vind ik echt.
Alle reacties Link kopieren
Mamasaar hoe ziet jou situatie er dan uit?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap die voorzichtigheid van je vriendin wel Rob. Een relatie van 18 jaar is niet niks, ze heeft er diverse lessen uit geleerd en daar ben jij helaas of dankzij daarvan de dupe. (positief dan wel negatief dus)



Ik zou in haar geval denk ik dezelfde manier van reageren hebben. Zeker ook omdat er kinderen in het spel zijn. Die zijn misschien langzaam aan het wennen aan het idee, krijgen net een beetje hun draai en dan ben jij er. Leuk zolang als je er niet woont, maar hoe vinden zij het als je hun stiefpa wordt? Sommige kinderen trekken de vriend van relatie nog wel, maar stiefpa dat kan nog wel eens lastig worden. En voor veel problemen zorgen (hoeft uiteraard niet, vaak gaat het ook wel goed)



Je geeft aan dat samenwonen voor jou duidelijker is. Maar in wat dan? Want nu is het toch ook duidelijk? Je hebt een relatie, eet, drinkt, slaapt samen. Doen dingen samen en -ik neem aan- dat de "wereld" weet dat jullie een relatie hebben. Duidelijker voor mij kan het niet zijn. Dat jij heen en weer pendelt tussen jouw en haar woning is misschien vervelend. Aan de andere kant: je zit 5 minuten van elkaar. Zo'n eind van de wereld is dat niet. Ken stellen die LATTEN die verder van elkaar af wonen.



Maar goed dat is jouw situatie niet. Jij voelt je hier niet prettig bij. Dan moet je dat duidelijk maken aan haar. En al vind ik dat zij in deze sterker in dr argumenten zit dan jij, je hebt ook een stem in deze relatie. Gooi alles op tafel en zie een compromis te bereiken waar je beiden tevreden in bent.
Alle reacties Link kopieren
Ben getrouwd en heb een kind



Maar ben kind van gescheiden ouders en heb een behoorlijk vast omlijnd idee van hoe ik het aan zou pakken en wat het belangrijkste voor mij is.



Dat idee had ik altijd al (schade en schande, voorbeelden ed) maar sinds ik mijn dochter heb staat het helemaal vast.
Ja, dat vind ik echt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dushi74 schreef op 10 augustus 2009 @ 16:49:

Ik snap die voorzichtigheid van je vriendin wel Rob. Een relatie van 18 jaar is niet niks, ze heeft er diverse lessen uit geleerd en daar ben jij helaas of dankzij daarvan de dupe. (positief dan wel negatief dus)



Ik zou in haar geval denk ik dezelfde manier van reageren hebben. Zeker ook omdat er kinderen in het spel zijn. Die zijn misschien langzaam aan het wennen aan het idee, krijgen net een beetje hun draai en dan ben jij er. Leuk zolang als je er niet woont, maar hoe vinden zij het als je hun stiefpa wordt? Sommige kinderen trekken de vriend van relatie nog wel, maar stiefpa dat kan nog wel eens lastig worden. En voor veel problemen zorgen (hoeft uiteraard niet, vaak gaat het ook wel goed)



Je geeft aan dat samenwonen voor jou duidelijker is. Maar in wat dan? Want nu is het toch ook duidelijk? Je hebt een relatie, eet, drinkt, slaapt samen. Doen dingen samen en -ik neem aan- dat de "wereld" weet dat jullie een relatie hebben. Duidelijker voor mij kan het niet zijn. Dat jij heen en weer pendelt tussen jouw en haar woning is misschien vervelend. Aan de andere kant: je zit 5 minuten van elkaar. Zo'n eind van de wereld is dat niet. Ken stellen die LATTEN die verder van elkaar af wonen.



Maar goed dat is jouw situatie niet. Jij voelt je hier niet prettig bij. Dan moet je dat duidelijk maken aan haar. En al vind ik dat zij in deze sterker in dr argumenten zit dan jij, je hebt ook een stem in deze relatie. Gooi alles op tafel en zie een compromis te bereiken waar je beiden tevreden in bent.Helemaal eens met jou Dushi!
Ja, dat vind ik echt.
Alle reacties Link kopieren
Hopi bon dushi74!



Je beschrijft het zoals het is, het is ook niet zo ingewikkeld allemaal. Alleen nu weet ik niet wat ik op tafel moet leggen om een compromis te sluiten. Waardoor ik het gevoel krijg toch een evenredige relatie te krijgen met haar, zonder dat ze het gevoel krijgt dat haar kinderen niet op nummer 1 staan. En ik het gevoel krijg dat de consessies die ik maak er niet voor zorgen dat de relatie is gebaseerd op haar voorwaarden. zo pfffff



Somebody?
Alle reacties Link kopieren






Wat je op tafel kunt gooien Rob is je onvrede over hoe je je voelt binnen de relatie. Iets bespreken wil nog niet zeggen dat er direct maar een oplossing moet komen. Het is fijn als het wel gebeurd, maar hoeft niet altijd het doel te zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dushi74 schreef op 10 augustus 2009 @ 16:49:

Ik snap die voorzichtigheid van je vriendin wel Rob. Een relatie van 18 jaar is niet niks, ze heeft er diverse lessen uit geleerd en daar ben jij helaas of dankzij daarvan de dupe. (positief dan wel negatief dus)



Ik zou in haar geval denk ik dezelfde manier van reageren hebben. Zeker ook omdat er kinderen in het spel zijn. Die zijn misschien langzaam aan het wennen aan het idee, krijgen net een beetje hun draai en dan ben jij er. Leuk zolang als je er niet woont, maar hoe vinden zij het als je hun stiefpa wordt? Sommige kinderen trekken de vriend van relatie nog wel, maar stiefpa dat kan nog wel eens lastig worden. En voor veel problemen zorgen (hoeft uiteraard niet, vaak gaat het ook wel goed)

Dushi, ik vind dit goed gezegd van je, maar ze hebben al wel een relatie van 3 jaar (dat neem ik tenminste aan). Dat is toch ook niet niks! Ik weet niet hoe Rob en zijn vriendin in deze relatie gestapt zijn (overigens vind ik 32 (als je dat echt bent) niet 'te jong' hoor) maar als je uiteindelijk graag samen wilt zijn, zou er toch een bepaalde ontwikkeling kunnen zijn daarnaar toe?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het wel raar dat je dingen schrijft als

'zij kan natuurlijk geen rekening houden met mijn vliegrooster'

'zij voelt zich bij mij thuis op bezoek'



Ik lat ook, maar dat gaat wel anders. Wij houden wel rekening met elkaars roosters, natuurlijk doen we dat zou ik bijna zeggen.

En als we afspreken bellen we: wat wil jij, thuis zijn of hierheen komen? Want soms wil je gewoon even thuis blijven en dan komt de ander gewoon daarheen.

En als ik toevallig mn koelkast vol heb gooi ik alle boodschappen in een tas en kook ik daar. Of als ik daar ben doen we boodschappen en betaal ik, of juist andersom. In ieder geval betalen we geen geld aan elkaar.



Ik heb geen kinderen, wel honden. Voor mij is het soms nogal sjouwen alle honden mee naar hem toe. Voor hem is de concessie dat er opeens hondenspullen bij hem thuis liggen, zodat ik niet iedere keer alles mee hoef te nemen. Honden zijn niet te vergelijken met kinderen natuurlijk, maar ik bedoel maar dat je soms concessies doet in wat handig zou zijn, zodat wat leuk is voorrang heeft.



En jouw huis is kleiner en heeft geen vaatwasser. Maar zij heeft ook gekozen voor een relatie met een man die een stuk jonger is. Dan hoort het er misschien een beetje bij dat die jongere man nog niet zo groot behuisd is en de bordjes nog even handmatig door een sopje moeten.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
Alle reacties Link kopieren
Ben ik met je eens Tammetuk. Zo zou het ook in de meeste gevallen verlopen. Maar een LAT relatie is een relatie is meestal blijft zoals hij is. Daarbinnen kun je wel dingen aanpassen zodat het het beste past bij het betreffende stel, maar that's it. Meer smaken in LAT heb je niet. LAT is dat je apart woont maar wel een relatie hebt. Wil je meer dan moet je van de LAT gedachten af. En ik proef uit de woorden van Rob dat zijn vriendin daar niet of nog niet klaar voor is.
Alle reacties Link kopieren
Spijker,



Ze houd ook echt wel rekeing met de dagen dat ik vrij ben, alleen ik wil niet alle vrije tijd die ik heb gelijk aan haar vasthangen. Denk ook niet dat dat handig is. Het nadeel is dat ik vandaag vrij ben, en zij moet werken, nu heeft ze ook nog savonds afspraken gemaakt met vriendinnen wat ook heel belangrijk is. Ik moet haar loslaten toch? En we hebben elkaar best veel gezien hoor de laatste tijd. Maar doordat ze deze afspraken heeft gemaakt zie ik haar waarschijnlijk de rest van de week niet. En dit word niet overlegd maar gewoon medegedeeld. Misschien heb ik daar een beetje moeite mee.
Alle reacties Link kopieren
klopt dushi samenwonen zit er volgens haar nog zeker niet in. Maar ik ben daar zo vaak dat het er wel een beetje op begint te lijken. En dat voelt af en toe verwarrend. Maar ja het kan inderdaad niet anders. En van de LAT gedachte kunnen we nog heel niet afstappen.



Ik heb alleen moeite met het feit dat ze zo iets heeft van we zien het wel. Ik ben meer op zoek naar zekerheid. Kan ik niet zo goed tegen niet



Je hebt gevoel en je hebt LAT verstand haha
Alle reacties Link kopieren
Ok Rob een simpele vraag...

Wat wil JIJ?



Wil je blijven latten maar dan anders ingedeeld? (weet ook ff niet hoe ik het anders moet omschrijven)

Of wil je eigenlijk het liefste samenwonen?



Want, ik denk dat als je het laatste wil je eens goed bij jezelf te rade moet gaan.

Mede door haar verleden wil ze dat gewoonweg nog niet.

Ze is daar altijd eerlijk on geweest, en ergens snap ik haar wel.



Ik snap jou ook wel.

Latten is ook niet mijn ding...

Ik heb de geborgenheid van een samen nodig.



Daarom is het denk ik goed om na te gaan wat JIJ wilt en niet zozeer wat ZIJ wil

Want wat zij wil is duidelijk, voor jou blijft dan de vraag staan of je daar mee kan en wil leven voorlopig
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Het komt nu over alsof zij de relatie bepaalt. Maar natuurlijk zien wij maar een kant van het verhaal, en die is gekleurd.

Maar er zal wel iets van een waarheid inzitten anders zat je er niet mee.



Zij deelt mee, zij beslist, zij doet de boodschappen en jij eet mee. Ik chargeer nu, maar zo komt het een beetje over.



Natuurlijk moet de relatie bij haar passen en bij wat zij wil en haar leven. Maar het moet net zo goed bij jou passen, bij wat jij wil en jouw leven! Praat er eens serieus over met haar, dat jij het misschien toch niet ziet zitten om nog jaren door te gaan zoals het nu gaat.



En ik blijf erbij, dat van dat geld betalen vind ik vreemd. Je kan toch ook gewoon af en toe de boodschappen doen?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
Alle reacties Link kopieren
Ja ik wil wel graag samenwonen, Maar zij heeft een koop huis en geld, ik heb een huurhuis en geen geld. Dus er is geen financiele balans. Denk ook dat ze daarom niet wil samnwonen.

Nogmaals die 200 euro is puur kostendekkend. Als ik daar 5 dagen in de week eet douche etc. is dat toch niet meer dan reeel?? En het feit dat ze 2 kinderen op nummer 1 heeft staan is ook niet geheel onbelangrijk in deze. Lees nog even wat mamasaar heeft gezegd bijvoorbeeld..
Alle reacties Link kopieren
Rob, het kan allemaal prima logisch en in orde zijn vanuit haar geredeneerd, maar daarom moet het wel ook nog bij jou passen.





En ook zonder financiële balans kan je samenwonen, of denk je dat iedereen die dat doet exact even veel verdient? Probleem is niet het geld maar dat zij dat misschien wel helemaal niet wil en jij wel. En dan zou ik het daar toch maar eens over hebben, want dat is toch niet iets dat je kan wegstoppen?



Ik vind de 200 euro dus niet logisch, omdat ik het in een liefdesrelatie toch liever met gesloten beurzen zou doen. Dus gewoon om en om boodschappen doen in plaats van rekenen en geld aan elkaar betalen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
Alle reacties Link kopieren
quote:Rob77 schreef op 10 augustus 2009 @ 18:17:

Ja ik wil wel graag samenwonen, Maar zij heeft een koop huis en geld, ik heb een huurhuis en geen geld. Dus er is geen financiele balans. Denk ook dat ze daarom niet wil samnwonen.

Nogmaals die 200 euro is puur kostendekkend. Als ik daar 5 dagen in de week eet douche etc. is dat toch niet meer dan reeel?? En het feit dat ze 2 kinderen op nummer 1 heeft staan is ook niet geheel onbelangrijk in deze. Lees nog even wat mamasaar heeft gezegd bijvoorbeeld..

Maar als jij nou wilt samenwonen, en zij niet

Wordt het dan niet eens tijd je relatie met haar onder de loep te nemen?



Want zoals het nu gaat gaat dit meer en meer aan je vreten lijkt me



En dan heb ik het niet over geld, en kinderen



Nu gewoon puur om het feit dat JIJ wel wilt samenwonen en ZIJ niet.



Dat gaat toch scheefgroeien?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Het zit denk ik ook scheef als ik het zo lees Rob. Jij wil samenwonen, vind het LATTEN een tijdelijke vorm van de relatie. Zij ziet LATTEN -op dit moment, of misschien wel voor altijd- als permanente vorm van de relatie. Daarin zitten jullie dus totaal op verschillende planeten. En de dames voor mij hebben het al gezegd: kun je daarmee leven?!?!
Alle reacties Link kopieren
Tja ik wil wel samenwonen ja, ik zal het eens voorleggen. Maar of dit onze relatie ten goede gaat komen weet ik niet. Want zei wil haar eigen plekje niet opgeven wat ik ook wel weer begrijp. Alleen dat plekje is te klein voor 4 mensen. Ik weet het gewoon ff niet. Ga wel ff nachtje slapen erover
Alle reacties Link kopieren
Ik zei laatst nog tegen haar dat ik het een heel naar idee zou vinden om haar kwijt te raken. Dit vond zei weer een naar idee, want ze is niet bang om mij kwijt te raken. Ze wil gewoon ongecompliceerd een relatie op haar bepaalde voorwaarden.

En inderdaad waar is er dan ruimte voor mij?

Voel me een beetje een watje nu. haha

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven