Relaties
alle pijlers
Vriend is agressief
maandag 15 mei 2017 om 01:17
Hoi, ik zit al langer op dit forum maar heb speciaal voor dit topic even een account aangemaakt.
Mijn vriend wordt steeds heel erg agressief en ik weet niet meer wat ik kan en wil doen. We zijn al 4 jaar samen en elk weekend bij elkaar.
In het eerste jaar ging het al wat mis. Ik was bijna 16, hij 21. Zijn vorige relatie was stuk gelopen omdat zijn ex vreemd was gegaan en zij had iedereen vertelt dat hij haar zou mishandelen. Door dit alles was mijn vriend heel erg wantrouwend en begon al snel alles te controleren wat ik deed. Naïef als ik was liet ik het toe, zo wou hij altijd weten waar ik was, mocht ik niet alleen naar buiten en maakte hij nepprofielen aan om te kijken of ik vreemd zou gaan. Hier hebben we vaak ruzie over gehad en als mijn vriend boos is wordt hij heel erg agressief, hij gaat dan met dingen gooien en schreeuwen. Noemt me vaak een "k..hoer" en heeft me ooit bespuugd. Uiteindelijk kwam ik erachter dat hij via internet ironisch genoeg naar sekscontact zocht.
Destijds wou ik het uitmaken maar hij vertelde dat hij zichzelf dan van kant zou maken of mijn leven zou verpesten. Ik durfde het ook niet omdat al mijn vrienden ook zijn vrienden zijn.
Uiteindelijk ging dit over, maar de ruzies bleven, en nu 4 jaar verder nog steeds. Het gaat echt om de kleinste dingen kan hij compleet uit zijn dak gaan, vaak is dit savonds en is het sochtends weer over. Ik word er dan heel bang van, hij gaat schreeuwen, smijt met spullen en deuren en afentoe slaat hij (niet hard)
Als het over is durf ik niet met hem er over te praten want het is altijd mijn schuld en soms zegt hij sorry maar het ligt nooit aan hem maar het is altijd een reactie op iets wat ik doe. Dreigen met weggaan helpt ook niet want ik hou echt van hem, en we gaan samenwonen. Hij zegt dan "je weet hoe ik ben dan had je in het begin maar weg moeten gaan"
Afgelopen weekend ging het weer goed mis. Hij was dronken en wou seks, maar ik wou slapen (ik ben chronisch moe dus we hebben niet veel seks omdat ik er geen energie voor heb). Hij werd vervolgens zo boos dat hij alles bij elkaar heeft lopen schreeuwen, naar beneden is gegaan en vanuit daar tegen dingen is gaan trappen. Ik hoorde de buren tegen elkaar zeggen of ze de politie moesten bellen. Uiteindelijk kwam hij weer boven en begon aan mijn billen te zitten, ik duwde hem weg maar hij hield me stevig vast. Toen ik iets zei vroeg hij met wie ik wél seks had en begon te lachen, duwde me van het bed en is weer naar beneden gegaan. Vanochtend was er weer niks aan de hand.
Nu klinkt het misschien als een vreselijk persoon, maar dat is het niet. Hij heeft echt heel veel goede kanten. Maar nu we misschien zouden gaan samenwonen weet ik het niet goed meer. Soms ben ik bang dat hij me wat aandoet. Heeft iemand tips misschien? Of ervaringen, gaat dit ooit beter
worden? Ik wil namelijk agressietherapie gaan voorstellen maar vraag me af of ik daar mee verder kom
Mijn vriend wordt steeds heel erg agressief en ik weet niet meer wat ik kan en wil doen. We zijn al 4 jaar samen en elk weekend bij elkaar.
In het eerste jaar ging het al wat mis. Ik was bijna 16, hij 21. Zijn vorige relatie was stuk gelopen omdat zijn ex vreemd was gegaan en zij had iedereen vertelt dat hij haar zou mishandelen. Door dit alles was mijn vriend heel erg wantrouwend en begon al snel alles te controleren wat ik deed. Naïef als ik was liet ik het toe, zo wou hij altijd weten waar ik was, mocht ik niet alleen naar buiten en maakte hij nepprofielen aan om te kijken of ik vreemd zou gaan. Hier hebben we vaak ruzie over gehad en als mijn vriend boos is wordt hij heel erg agressief, hij gaat dan met dingen gooien en schreeuwen. Noemt me vaak een "k..hoer" en heeft me ooit bespuugd. Uiteindelijk kwam ik erachter dat hij via internet ironisch genoeg naar sekscontact zocht.
Destijds wou ik het uitmaken maar hij vertelde dat hij zichzelf dan van kant zou maken of mijn leven zou verpesten. Ik durfde het ook niet omdat al mijn vrienden ook zijn vrienden zijn.
Uiteindelijk ging dit over, maar de ruzies bleven, en nu 4 jaar verder nog steeds. Het gaat echt om de kleinste dingen kan hij compleet uit zijn dak gaan, vaak is dit savonds en is het sochtends weer over. Ik word er dan heel bang van, hij gaat schreeuwen, smijt met spullen en deuren en afentoe slaat hij (niet hard)
Als het over is durf ik niet met hem er over te praten want het is altijd mijn schuld en soms zegt hij sorry maar het ligt nooit aan hem maar het is altijd een reactie op iets wat ik doe. Dreigen met weggaan helpt ook niet want ik hou echt van hem, en we gaan samenwonen. Hij zegt dan "je weet hoe ik ben dan had je in het begin maar weg moeten gaan"
Afgelopen weekend ging het weer goed mis. Hij was dronken en wou seks, maar ik wou slapen (ik ben chronisch moe dus we hebben niet veel seks omdat ik er geen energie voor heb). Hij werd vervolgens zo boos dat hij alles bij elkaar heeft lopen schreeuwen, naar beneden is gegaan en vanuit daar tegen dingen is gaan trappen. Ik hoorde de buren tegen elkaar zeggen of ze de politie moesten bellen. Uiteindelijk kwam hij weer boven en begon aan mijn billen te zitten, ik duwde hem weg maar hij hield me stevig vast. Toen ik iets zei vroeg hij met wie ik wél seks had en begon te lachen, duwde me van het bed en is weer naar beneden gegaan. Vanochtend was er weer niks aan de hand.
Nu klinkt het misschien als een vreselijk persoon, maar dat is het niet. Hij heeft echt heel veel goede kanten. Maar nu we misschien zouden gaan samenwonen weet ik het niet goed meer. Soms ben ik bang dat hij me wat aandoet. Heeft iemand tips misschien? Of ervaringen, gaat dit ooit beter
worden? Ik wil namelijk agressietherapie gaan voorstellen maar vraag me af of ik daar mee verder kom
anoniem_346526 wijzigde dit bericht op 15-05-2017 01:33
1.63% gewijzigd
maandag 15 mei 2017 om 09:28
Wat betreft die "twee kanten van zijn karakter"; dat is jouw interpretatie. Natuurlijk heeft ook iemand met een slecht karakter weleens spijt van zijn slechtigheid en behoefte aan sympathie en is hij bang dat zijn bezit iets beters gaat zoeken.
De vraag is: wil je nog 50 jaar op deze manier? Wil je dit je kinderen aandoen? En nee; jij bent niet de persoon (juist niet) die zijn persoonlijkheid kan veranderen.
De vraag is: wil je nog 50 jaar op deze manier? Wil je dit je kinderen aandoen? En nee; jij bent niet de persoon (juist niet) die zijn persoonlijkheid kan veranderen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 15 mei 2017 om 09:55
Dit is precies wat ik ermee bedoelde. Dat ik het daarom vreemd vond overkomen. Omdat TO wel heel goed weet te benoemen wat hij fout doet... Had het een beetje onhandig verwoord. Excuses daarvoor.
Maar inderdaad, anders sowieso voor alle vrouwen die in zo'n situatie zitten.
Iedereen verdient een gelukkige en veilige relatie!
-
maandag 15 mei 2017 om 10:00
Sorry voor de mensen die denken dat dit een onzin verhaal is. Ik heb dit vannacht vrij overstuur geschreven en hem neer gezet als een sociopaat die me alleen pijn doen. Dat is echt niet zo. Hij is behalve mijn vriend ook mijn beste vriend
Voor de mensen die zich afvragen waar de ouders zijn: hij woont opzich zelf, ik woon er nu alleen nog niet bij. Bij mij is hij nooit want ik woon heel afgelegen dus dat is heel vervelend als w iets willen doen. Nogmaals ik doe dit echt niet om aandacht te vragen maar om te zoeken naar oplossingen behalve het uit te maken
.
Voor de mensen die zich afvragen waar de ouders zijn: hij woont opzich zelf, ik woon er nu alleen nog niet bij. Bij mij is hij nooit want ik woon heel afgelegen dus dat is heel vervelend als w iets willen doen. Nogmaals ik doe dit echt niet om aandacht te vragen maar om te zoeken naar oplossingen behalve het uit te maken
.
maandag 15 mei 2017 om 10:03
Hij slaat je!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Fingerprints schreef: ↑15-05-2017 10:00Sorry voor de mensen die denken dat dit een onzin verhaal is. Ik heb dit vannacht vrij overstuur geschreven en hem neer gezet als een sociopaat die me alleen pijn doen. Dat is echt niet zo. Hij is behalve mijn vriend ook mijn beste vriend
Voor de mensen die zich afvragen waar de ouders zijn: hij woont opzich zelf, ik woon er nu alleen nog niet bij. Bij mij is hij nooit want ik woon heel afgelegen dus dat is heel vervelend als w iets willen doen. Nogmaals ik doe dit echt niet om aandacht te vragen maar om te zoeken naar oplossingen behalve het uit te maken
.
Dit is niet je beste vriend.
Hij is manipulatief.
De enige oplossing is het uitmaken.
maandag 15 mei 2017 om 10:09
Hij is zo lief..
maandag 15 mei 2017 om 10:14
Oh maar ik ken dan weer gevallen die precies weten te benoemen hoe erg fout de relatie is. Vrouwen die weggaan en het serieus menen en gewoon eerlijk vertellen wat er is gebeurd, (dat je als omgeving echt met je oren klappert). En dan ineens zijn ze weer terug... Want dan zien ze blijkbaar ergens toch een stukje berouw en belooft hij blijkbaar dat hij er aan gaat werken. En dan ineens valt het allemaal wel mee en is hij heel erg verandert.Phloxx schreef: ↑15-05-2017 09:55Dit is precies wat ik ermee bedoelde. Dat ik het daarom vreemd vond overkomen. Omdat TO wel heel goed weet te benoemen wat hij fout doet... Had het een beetje onhandig verwoord. Excuses daarvoor.
Maar inderdaad, anders sowieso voor alle vrouwen die in zo'n situatie zitten.
Iedereen verdient een gelukkige en veilige relatie!
Tis iets raars... wat niemand begrijpt.
Dus ik zou niet te hard oordelen.
Misschien zit TO wel te balanceren op dit punt, het punt dat ze weet dat ze weg moet gaan maar hoopt dat hij ineens veranderd.
maandag 15 mei 2017 om 10:16
Kristes meid, hij heeft je aardig in de tang hè?
Zelfs het slaan weet je nog goed te praten door te zeggen 'maar niet hard hoor'.
Het is nóóit zijn schuld beweert ie, wat denk je als je agressietherapie gaat voorstellen, dat ie daar meteen over roept 'tuurlijk, doen we, je hebt helemaal gelijk schat'.
Zelfs het slaan weet je nog goed te praten door te zeggen 'maar niet hard hoor'.
Het is nóóit zijn schuld beweert ie, wat denk je als je agressietherapie gaat voorstellen, dat ie daar meteen over roept 'tuurlijk, doen we, je hebt helemaal gelijk schat'.
maandag 15 mei 2017 om 10:19
Er zijn twee mogelijkheden: of je maakt het uit, of de situatie blijft zoals die is. Oh nee, de derde optie is dat jullie wél gaan samenwonen en eventueel zelfs kinderen krijgen samen, waardoor alles alleen maar moeilijker en ingewikkelder wordt.Fingerprints schreef: ↑15-05-2017 10:00Sorry voor de mensen die denken dat dit een onzin verhaal is. Ik heb dit vannacht vrij overstuur geschreven en hem neer gezet als een sociopaat die me alleen pijn doen. Dat is echt niet zo. Hij is behalve mijn vriend ook mijn beste vriend
Voor de mensen die zich afvragen waar de ouders zijn: hij woont op zichzelf, ik woon er nu alleen nog niet bij. Bij mij is hij nooit want ik woon heel afgelegen dus dat is heel vervelend als w iets willen doen. Nogmaals ik doe dit echt niet om aandacht te vragen maar om te zoeken naar oplossingen behalve het uit te maken.
Je vriend en zijn gedrag zullen niet veranderen. Dat is al heel moeilijk als hij het wél zou willen, maar daar lijkt het ook nog eens helemaal niet op.
maandag 15 mei 2017 om 10:26
TO, lees eens wat oude topics van andere schrijfsters na, en lees de adviezen hier goed. De kans dat hij gaat veranderen is heel erg klein. Ik heb zelf gelukkig nooit te maken gehad met agressie binnen een relatie, maar ik heb hier ook nog nooit gelezen dat een man die agressief was is veranderd in een liefdevolle man met wie een gelijkwaardige, op vertrouwen gebaseerde relatie mogelijk is. Het gebeurt wel vaak dat een schrijfster na lange tijd, veel hoop, een paar pieken en veel dalen alsnog vertrekt. Dus nogmaals, krab eens heel goed achter je oren. Bedenk hoe vaak jij bezig bent met je aanpassen omdat je bang bent voor hoe hij zal gaan reageren. En bedenk wat jij een vriendin zou adviseren die bij jou zou komen met jouw verhaal.
maandag 15 mei 2017 om 10:29
Phloxx schreef: ↑15-05-2017 09:55Dit is precies wat ik ermee bedoelde. Dat ik het daarom vreemd vond overkomen. Omdat TO wel heel goed weet te benoemen wat hij fout doet... Had het een beetje onhandig verwoord. Excuses daarvoor.
Maar inderdaad, anders sowieso voor alle vrouwen die in zo'n situatie zitten.
Iedereen verdient een gelukkige en veilige relatie!
Beetje lullig, natuurlijk weet ik dat het niet normaal is. Dat leer je na vier jaar ook. Ik weet dat het niet goed is om bang te zijn in een relatie en het is niet alsof ik 24/7 bang ben. Ik ken mijn vriend ook door en door en ik weet dat hij óok liefde verdient. Niemand is door en door slecht. Maar precies voor deze reden heb ik een ander topic geopend.
maandag 15 mei 2017 om 10:35
Lieve TO, die liefde moet niet ten koste van een ander (jou) gaan.Fingerprints schreef: ↑15-05-2017 10:29Ik ken mijn vriend ook door en door en ik weet dat hij óok liefde verdient. Niemand is door en door slecht. Maar precies voor deze reden heb ik een ander topic geopend.
Een oplichter die lief is voor zijn kinderen blijft ook gewoon een oplichter.
maandag 15 mei 2017 om 10:37
Natuurlijk is niemand 100% slecht. De meeste mensen hebben hun goede momenten. Maar soms zijn slechte kanten zo slecht en zo schadelijk dat de goede momenten daar niet tegenop wegen. Mishandeling is zo'n slechte kant. Je hebt het misschien niet door maar je bent nu al beschadigd door de manier waarop hij je behandelt. En dit wordt alleen maar erger als je bij hem blijft. Hoe lief hij ook is. Echt, doe jezelf dit niet aan. Ik dacht jaren geleden ook dat het allemaal wel beter zou worden als ik beter mijn best zou doen en de gevolgen merk ik nog steeds. Je verdient beter dan dit.
maandag 15 mei 2017 om 10:43
Mocht hij weer met deze onzin komen, zeg hem dan maar dat bij zo'n of/of keuze, hij zich dan maar van kant maakt, omdat dat jouw dan weer de moeite scheelt hem in een gesloten mentale inrichting te laten opnemen.Destijds wou ik het uitmaken maar hij vertelde dat hij zichzelf dan van kant zou maken of mijn leven zou verpesten.
Meisje, wordt toch eens volwassen.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
maandag 15 mei 2017 om 10:43
Mocht hij weer met deze onzin komen, zeg hem dan maar dat bij zo'n of/of keuze, hij zich dan maar van kant maakt, omdat dat jouw dan weer de moeite scheelt hem in een gesloten mentale inrichting te laten opnemen.Destijds wou ik het uitmaken maar hij vertelde dat hij zichzelf dan van kant zou maken of mijn leven zou verpesten.
Meisje, wordt toch eens volwassen.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
maandag 15 mei 2017 om 10:49
Je wilt hem redden, maar niemand kan hem redden, alleen hijzelf. Hij verdient liefde, vast en zeker. Maar hij doet er weinig aan om jouw liefde waard te zijn.Fingerprints schreef: ↑15-05-2017 10:29Beetje lullig, natuurlijk weet ik dat het niet normaal is. Dat leer je na vier jaar ook. Ik weet dat het niet goed is om bang te zijn in een relatie en het is niet alsof ik 24/7 bang ben. Ik ken mijn vriend ook door en door en ik weet dat hij óok liefde verdient. Niemand is door en door slecht. Maar precies voor deze reden heb ik een ander topic geopend.
Jij verdient ook liefde, heel veel liefde, die hij je niet kan geven. Bij houdt immers alleen van zichzelf en van het gemak dat jij hem biedt.
maandag 15 mei 2017 om 10:50
Fingerprints schreef: ↑15-05-2017 10:29Beetje lullig, natuurlijk weet ik dat het niet normaal is. Dat leer je na vier jaar ook. Ik weet dat het niet goed is om bang te zijn in een relatie en het is niet alsof ik 24/7 bang ben. Ik ken mijn vriend ook door en door en ik weet dat hij óok liefde verdient. Niemand is door en door slecht. Maar precies voor deze reden heb ik een ander topic geopend.
Niemand is door en door slecht, maar jouw vriend is wel slecht voor jou.
Hij slaat jou en jij verdedigt hem. Had je ooit gedacht dat je dat zou laten gebeuren?
Je bent vanaf je 16e met hem, je kent niet anders, je weet niet beter. Ik heb met je te doen.
maandag 15 mei 2017 om 11:28
Lieve Fingerprints,
Ik heb je verhaal vol afschuw gelezen,het is zo herkenbaar voor mij.
Mijn vriend heeft me weliswaar nog nooit geslagen,al had ik het idee de laatste keer dat we ruzie hadden,dat hij het wel zou doen,ook hij spuugde van zich af,en bedacht zich gelukkig op tijd dat slaan hem nergens zou brengen.
Mijn vriend is ook agressief,en inderdaad wat jij ook schrijft,het is volgens hem altijd een reactie op wat ik zeg of doe. Ik ben door dit alles ook erg onzeker geworden,wij zijn al langer bij elkaar,zo'n 25 jaar nu,en we hebben samen 2 kinderen. Ook hij heeft zeker zijn goede kanten,maar de slechte overschaduwen het goede. Ik ben er zelf meer dan ooit mee bezig om te gaan kiezen voor mezelf en onze kinderen. Voor mezelf ben ik aan het uitzoeken of ik nog wel écht van hem hou. Ik weet het écht niet,ik kan me niet meer herinneren hoe mijn leven er vóór hem uitzag,ik was net als jij nog maar 15 toen ik hem leerde kennen.
Als je wilt mag je mij gerust een privebericht sturen hoor,ik heb zelf vrijdag ook een topic geopend hier,na lang wikken en wegen!
Jij bent nóg zo jong meid,en jullie hebben geen kinderen,ga voor je eigen geluk meisje,het kán nú nog.....als ik de tijd kon terugdraaien deed ik het ook!
Heel veel sterkte en liefs
Ik heb je verhaal vol afschuw gelezen,het is zo herkenbaar voor mij.
Mijn vriend heeft me weliswaar nog nooit geslagen,al had ik het idee de laatste keer dat we ruzie hadden,dat hij het wel zou doen,ook hij spuugde van zich af,en bedacht zich gelukkig op tijd dat slaan hem nergens zou brengen.
Mijn vriend is ook agressief,en inderdaad wat jij ook schrijft,het is volgens hem altijd een reactie op wat ik zeg of doe. Ik ben door dit alles ook erg onzeker geworden,wij zijn al langer bij elkaar,zo'n 25 jaar nu,en we hebben samen 2 kinderen. Ook hij heeft zeker zijn goede kanten,maar de slechte overschaduwen het goede. Ik ben er zelf meer dan ooit mee bezig om te gaan kiezen voor mezelf en onze kinderen. Voor mezelf ben ik aan het uitzoeken of ik nog wel écht van hem hou. Ik weet het écht niet,ik kan me niet meer herinneren hoe mijn leven er vóór hem uitzag,ik was net als jij nog maar 15 toen ik hem leerde kennen.
Als je wilt mag je mij gerust een privebericht sturen hoor,ik heb zelf vrijdag ook een topic geopend hier,na lang wikken en wegen!
Jij bent nóg zo jong meid,en jullie hebben geen kinderen,ga voor je eigen geluk meisje,het kán nú nog.....als ik de tijd kon terugdraaien deed ik het ook!
Heel veel sterkte en liefs
maandag 15 mei 2017 om 12:20
maandag 15 mei 2017 om 12:24
Chanel en TO, alsjeblieft, ga WEG bij die mannen. Jullie allebei! Het is mij ook gelukt! Jullie kunnen het... vooral Chanel, gun je kinderen alsjeblieft een ander voorbeeld, laat ze niet grootworden met het idee dat dit normaal is. Ik weet niet of je jongens of meiden hebt, maar ook dat heeft bij mij meegespeeld. De manier waarop ik ben grootgeworden maakte dat ik geen goed voorbeeld had van hoe het hoorde. Ik dacht, als meisje/vrouw, dat het er allemaal wel bij zou horen. Met die ideeen kreeg ik een relatie toen ik 12 jaar was. Hij was 17. Ik ben bij die man gebleven tot ik 19 jaar was. Toen durfde ik eindelijk te gaan.
Hij is NIET je beste vriend, dat voelt alleen zo omdat hij zo afhankelijk van je is. Het is een heel normale psychologische reactie om toch van hem te houden, medelijden en compassie te voelen, enzovoort. Dit is een overlevingsmechanisme, anders houdt je het niet vol. Dit kun je haast vergelijken met het Stockholm-syndroom. Maar meiden, ga... die ex van mij leeft nog steeds en al had hij er wel een einde aan gemaakt, dat is echt zijn eigen keuze. Je kunt ook een plan maken met zijn familie, of met de huisarts, als je ECHT denkt dat hij zelfmoord gaat plegen. Er zijn zoveel mogelijkheden... Ik weet hoe verscheurd je, je voelt door medelijden als je denkt aan weggaan, omdat iemand letterlijk zijn leven in jouw handen legt. Maar als ik er nu op terugkijk, kan ik alleen maar zien hoe zo'n manipulatieve man hij was. Net wat ik zeg: nadat ik wegging, is het ook met hem beter gegaan. Ik hield zijn ziekte in stand, door hem de hand boven het hoofd te houden. Gun jezelf, maar ook hem een ander leven. Ik heb nu zo'n enorm lieve vriend en, ik blijf het zeggen, heb dingen bereikt waarvan ik dat toen nooit had durven dromen. Laat jullie niet in een hoek drijven en/of de levenspret ontnemen!
Bel anders eens met Veilig Thuis, geheel anoniem, om advies te vragen hoe om te gaan met dit soort situaties. Echt hoor, ik hoop zo dat jullie de kracht vinden!
Hij is NIET je beste vriend, dat voelt alleen zo omdat hij zo afhankelijk van je is. Het is een heel normale psychologische reactie om toch van hem te houden, medelijden en compassie te voelen, enzovoort. Dit is een overlevingsmechanisme, anders houdt je het niet vol. Dit kun je haast vergelijken met het Stockholm-syndroom. Maar meiden, ga... die ex van mij leeft nog steeds en al had hij er wel een einde aan gemaakt, dat is echt zijn eigen keuze. Je kunt ook een plan maken met zijn familie, of met de huisarts, als je ECHT denkt dat hij zelfmoord gaat plegen. Er zijn zoveel mogelijkheden... Ik weet hoe verscheurd je, je voelt door medelijden als je denkt aan weggaan, omdat iemand letterlijk zijn leven in jouw handen legt. Maar als ik er nu op terugkijk, kan ik alleen maar zien hoe zo'n manipulatieve man hij was. Net wat ik zeg: nadat ik wegging, is het ook met hem beter gegaan. Ik hield zijn ziekte in stand, door hem de hand boven het hoofd te houden. Gun jezelf, maar ook hem een ander leven. Ik heb nu zo'n enorm lieve vriend en, ik blijf het zeggen, heb dingen bereikt waarvan ik dat toen nooit had durven dromen. Laat jullie niet in een hoek drijven en/of de levenspret ontnemen!
Bel anders eens met Veilig Thuis, geheel anoniem, om advies te vragen hoe om te gaan met dit soort situaties. Echt hoor, ik hoop zo dat jullie de kracht vinden!
maandag 15 mei 2017 om 12:45
Dank je wel NAV voor je lieve woorden,ik heb een jongen en een meisje,en inderdaad ik kom uit een gezin waar het vroeger al niet veel anders was,ik heb dus ook niet het goede voorbeeld meegekregen. Dat neemt niet weg dat ik dondersgoed weet hoe het wél zou moeten gaan! Het voelt zo apart als ik aan een leven zonder hem denk he,ik was nog zo jong toen ik bij hem kwam,ik was gewoon nog kind! Nooit ben ik op vakantie geweest met vriendinnen,nooit gestapt met vriendinnen,en zoveel meer niet,hij heeft me altijd heel erg kort gehouden. Nu ben ik bijna 41,en ga ik regelmatig met een vriendin een dagje uit,of een avondje op pad (bios,etentje), en nu realiseer ik me pas hoe leuk dit is,hoe we dit nodig hebben. Natuurlijk is hij hier niet zo blij mee,hij kent me zo niet,te zot voor woorden eigenlijk.
Maar ik ben nu wel al op dat punt dat als hij hier moeilijk om gaat doen of er weer een ruzie van komt,dat ik er tegenin ga,ik maak vanaf nu zelf wel uit wat ik doe,ik loop niet in zeven sloten tegelijk,ik geniet eindelijk eens,iets wat ik écht heel lang niet heb gedaan.
Ik zal eens gaan googlen naar dat Veilig thuis,ik ken het niet,nogmaals heel erg bedankt
Maar ik ben nu wel al op dat punt dat als hij hier moeilijk om gaat doen of er weer een ruzie van komt,dat ik er tegenin ga,ik maak vanaf nu zelf wel uit wat ik doe,ik loop niet in zeven sloten tegelijk,ik geniet eindelijk eens,iets wat ik écht heel lang niet heb gedaan.
Ik zal eens gaan googlen naar dat Veilig thuis,ik ken het niet,nogmaals heel erg bedankt
maandag 15 mei 2017 om 12:53
Heel graag gedaan! Je verdient het, de vrijheid. Ze houden je kort, omdat ze weten dat er zoveel meer mooie dingen zijn in de wereld. Als je eenmaal weet wat er allemaal 'te koop' is, is de kans nog groter dat je weggaat bij zo'n lul de behanger.Chanel99 schreef: ↑15-05-2017 12:45Dank je wel NAV voor je lieve woorden,ik heb een jongen en een meisje,en inderdaad ik kom uit een gezin waar het vroeger al niet veel anders was,ik heb dus ook niet het goede voorbeeld meegekregen. Dat neemt niet weg dat ik dondersgoed weet hoe het wél zou moeten gaan! Het voelt zo apart als ik aan een leven zonder hem denk he,ik was nog zo jong toen ik bij hem kwam,ik was gewoon nog kind! Nooit ben ik op vakantie geweest met vriendinnen,nooit gestapt met vriendinnen,en zoveel meer niet,hij heeft me altijd heel erg kort gehouden. Nu ben ik bijna 41,en ga ik regelmatig met een vriendin een dagje uit,of een avondje op pad (bios,etentje), en nu realiseer ik me pas hoe leuk dit is,hoe we dit nodig hebben. Natuurlijk is hij hier niet zo blij mee,hij kent me zo niet,te zot voor woorden eigenlijk.
Maar ik ben nu wel al op dat punt dat als hij hier moeilijk om gaat doen of er weer een ruzie van komt,dat ik er tegenin ga,ik maak vanaf nu zelf wel uit wat ik doe,ik loop niet in zeven sloten tegelijk,ik geniet eindelijk eens,iets wat ik écht heel lang niet heb gedaan.
Ik zal eens gaan googlen naar dat Veilig thuis,ik ken het niet,nogmaals heel erg bedankt
Ook ik mocht niet op vakantie, op stap met vriendinnen, sterker nog: ik werkte en hij ging met mijn geld wel op vakantie en op stap. Gek genoeg kon hij op die momenten aangeven dat hij wel begreep dat hij ook niet perfect was. Die 'vakanties' of weekenden met vrienden gebruikte hij dan om tot zichzelf te komen, zogenaamd. Ik trapte daar in. Toen de relatie al over was, hoorde ik dat hij die vakanties vooral gebruikte om van mijn geld drankjes te kopen voor andere vrouwen, om er vervolgens mee naar de hotelkamer te gaan. Om drugs te gebruiken, ook. Ik moest dan thuisblijven en op de dieren passen.
Het wordt niet anders. Het houdt NIET op. Je bent de baas over jezelf, over je kinderen en jij kunt het stoppen door het heft in eigen handen te nemen. Je hebt hem niet nodig!
