Relaties
alle pijlers
Vriend met kinderen
dinsdag 23 juni 2009 om 23:22
Ik wil graag jullie eerlijk advies..
Ik heb een relatie met een man met kinderen die regelmatig het weekend bij hem zijn en daarnaast ook regelmatig op doordeweekse dagen. Deze kinderen zijn erg lief maar ook verwend. Mijn vriend geeft dit ook toe en zegt dat hij ze zo verwend heeft en met aandacht heeft bedolven omdat hij zich na het verbreken van de relatie met hun moeder, nu alweer een aantal jaren geleden, erg alleen voelde.
Als buitenstaander viel me direct op dat zijn kinderen hem voortdurend claimen omdat… omdat mijn vriend dit zelf toestaat. Dit gedrag uit zich bijvoorbeeld in het voortdurend om aandacht roepen, bijvoorbeeld het roepen dat de vader moet komen vanuit hun kamer, hem bijvoorbeeld steeds op zijn mobieltje gaan bellen, wanneer hij thuis komt als hij boodschappen doet en ik bij hen ben, letterlijk op zijn schoot willen zitten als wij naast elkaar op de bank zitten, nooit op kinderbedtijd naar bed willen maar altijd tegelijk met de vader, het alleen bij vader in bed willen slapen, en dus ook bij mij, het ’s ochtends binnenkomen lopen in de slaapkamer, waardoor ik dan ook niet intiem met hem durf te zijn.
Voor mijn vriend is dit alles geen probleem, hij loopt met liefde tig keer de trap op naar boven, naar hun kamers en vindt het gezellig als ze in bed komen en zegt dat ik moeilijk doe als ik zeg dat ik niet samen met zijn kinderen in bed wil slapen (op zondagochtend samen in bed naar de tv kijken is wat anders) als ik zeg dat hij ze op een normale tijd naar bed moet sturen of niet meteen moet rennen als ze daarom roepen.
Ik heb zelf geen kinderen maar wel genoeg vergelijkingsmateriaal van broers, zus en vriendinnen en het lijkt met niet goed voor hun ontwikkeling dat ze altijd, alles maar mogen. Ik herken dit gedrag ook niet, terwijl ik jarenlang de kinderen van mijn broers en zus te logeren heb gehad. Een aantal van mijn schoonzussen en zus is het ook op gevallen dat zijn kinderen hem erg claimen en hij dan meteen gaat rennen. De kinderen van mijn vriend zijn overigens 8 en 13, van ongeveer dezelfde leeftijd als mijn neefjes en nichtjes.
Volgend weekend gaan we op vakantie met de auto. Mijn vriend vertelde mij dat zijn oudste ook graag voor in de auto wil zitten en of ik daarom met haar wilde afwisselen tijdens de rit. Ik wist niet wat ik hoorde.. Ik vind dat kinderen gewoon achterin moeten zitten, met hun dvd speler, i pod en weet ik veel wat meer. Mijn vriend vond het onbegrijpelijk dat ik zo reageerde. Is mijn reactie werkelijk heel vreemd en egoistisch en moet ik haar gewoon lekker voorin laten zitten naast haar vader?
Ben zeer benieuwd naar jullie meningen, alvast bedankt
Ik heb een relatie met een man met kinderen die regelmatig het weekend bij hem zijn en daarnaast ook regelmatig op doordeweekse dagen. Deze kinderen zijn erg lief maar ook verwend. Mijn vriend geeft dit ook toe en zegt dat hij ze zo verwend heeft en met aandacht heeft bedolven omdat hij zich na het verbreken van de relatie met hun moeder, nu alweer een aantal jaren geleden, erg alleen voelde.
Als buitenstaander viel me direct op dat zijn kinderen hem voortdurend claimen omdat… omdat mijn vriend dit zelf toestaat. Dit gedrag uit zich bijvoorbeeld in het voortdurend om aandacht roepen, bijvoorbeeld het roepen dat de vader moet komen vanuit hun kamer, hem bijvoorbeeld steeds op zijn mobieltje gaan bellen, wanneer hij thuis komt als hij boodschappen doet en ik bij hen ben, letterlijk op zijn schoot willen zitten als wij naast elkaar op de bank zitten, nooit op kinderbedtijd naar bed willen maar altijd tegelijk met de vader, het alleen bij vader in bed willen slapen, en dus ook bij mij, het ’s ochtends binnenkomen lopen in de slaapkamer, waardoor ik dan ook niet intiem met hem durf te zijn.
Voor mijn vriend is dit alles geen probleem, hij loopt met liefde tig keer de trap op naar boven, naar hun kamers en vindt het gezellig als ze in bed komen en zegt dat ik moeilijk doe als ik zeg dat ik niet samen met zijn kinderen in bed wil slapen (op zondagochtend samen in bed naar de tv kijken is wat anders) als ik zeg dat hij ze op een normale tijd naar bed moet sturen of niet meteen moet rennen als ze daarom roepen.
Ik heb zelf geen kinderen maar wel genoeg vergelijkingsmateriaal van broers, zus en vriendinnen en het lijkt met niet goed voor hun ontwikkeling dat ze altijd, alles maar mogen. Ik herken dit gedrag ook niet, terwijl ik jarenlang de kinderen van mijn broers en zus te logeren heb gehad. Een aantal van mijn schoonzussen en zus is het ook op gevallen dat zijn kinderen hem erg claimen en hij dan meteen gaat rennen. De kinderen van mijn vriend zijn overigens 8 en 13, van ongeveer dezelfde leeftijd als mijn neefjes en nichtjes.
Volgend weekend gaan we op vakantie met de auto. Mijn vriend vertelde mij dat zijn oudste ook graag voor in de auto wil zitten en of ik daarom met haar wilde afwisselen tijdens de rit. Ik wist niet wat ik hoorde.. Ik vind dat kinderen gewoon achterin moeten zitten, met hun dvd speler, i pod en weet ik veel wat meer. Mijn vriend vond het onbegrijpelijk dat ik zo reageerde. Is mijn reactie werkelijk heel vreemd en egoistisch en moet ik haar gewoon lekker voorin laten zitten naast haar vader?
Ben zeer benieuwd naar jullie meningen, alvast bedankt
dinsdag 23 juni 2009 om 23:27
dinsdag 23 juni 2009 om 23:31
quote:IvyRosa schreef op 23 juni 2009 @ 23:30:
Hmm Zoon zit altijd voorin. Denk niet dat hij graag dat plekje af zal staan aan een nieuwe vent.
Hij slaapt ook vaak bij mij in bed, zal ie ook niet graag afstaan.
Ach hell, ik heb het nu al verpest voor mezelf Bij bezoek pik je gewoon het bed van je zoon in lekker knus ook!
Hmm Zoon zit altijd voorin. Denk niet dat hij graag dat plekje af zal staan aan een nieuwe vent.
Hij slaapt ook vaak bij mij in bed, zal ie ook niet graag afstaan.
Ach hell, ik heb het nu al verpest voor mezelf Bij bezoek pik je gewoon het bed van je zoon in lekker knus ook!
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 23 juni 2009 om 23:34
Over de vakantie: toen wij groter werden (12+) wisselden mijn moeder, zus en ik ook af, in de voorstoel. Waarom niet? Het is toch geen koninginneplek? Het is gewoon een comfortabele plaats tijdens een lange reis.
Verder: het zijn de kinderen van je vriend. Hij en hun moeder voeden de kinderen op naar hun inzichten. Het is heel lastig en soms zelfs naar, als dat niet jouw inzichten zijn. Daar kun je samen over praten, ik zou zeker aangeven dat jij je bij bepaalde dingen ongemakkelijk voelt. Maar als je vriend daarin geen concessies wil doen, vrees ik dat je een probleem hebt. Ongeacht wat iedereen hier of in jullie omgeving vindt van de opvoedmethodes van je vriend. Je zult hem moeten overtuigen, niet ons of jouw familie.
Overigens is wat hij doet niet vreemd voor ouders die hun kinderen niet altijd zien. Of het goed is voor de kinderen, is een tweede. Maar hun ontwikkeling is, hoe naar ook voor jou, zijn zaak en die van hun moeder.
Verder: het zijn de kinderen van je vriend. Hij en hun moeder voeden de kinderen op naar hun inzichten. Het is heel lastig en soms zelfs naar, als dat niet jouw inzichten zijn. Daar kun je samen over praten, ik zou zeker aangeven dat jij je bij bepaalde dingen ongemakkelijk voelt. Maar als je vriend daarin geen concessies wil doen, vrees ik dat je een probleem hebt. Ongeacht wat iedereen hier of in jullie omgeving vindt van de opvoedmethodes van je vriend. Je zult hem moeten overtuigen, niet ons of jouw familie.
Overigens is wat hij doet niet vreemd voor ouders die hun kinderen niet altijd zien. Of het goed is voor de kinderen, is een tweede. Maar hun ontwikkeling is, hoe naar ook voor jou, zijn zaak en die van hun moeder.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 23 juni 2009 om 23:39
quote:Fadoua schreef op 23 juni 2009 @ 23:33:
We wonen samen..en ik bemoei me niet met de opvoeding.
Mmm, dat doe je wel. Of tenminste, dat wil je wel. Je vindt dat hij het niet goed doet en wil je vriend vertellen hoe hij het beter kan doen. Dat kan ik best begrijpen, maar jij hebt, als niet ouder zijnde, zoveel invloed op de opvoeding van zijn kinderen als je krijgt bij gratie van de ouder(s).
We wonen samen..en ik bemoei me niet met de opvoeding.
Mmm, dat doe je wel. Of tenminste, dat wil je wel. Je vindt dat hij het niet goed doet en wil je vriend vertellen hoe hij het beter kan doen. Dat kan ik best begrijpen, maar jij hebt, als niet ouder zijnde, zoveel invloed op de opvoeding van zijn kinderen als je krijgt bij gratie van de ouder(s).
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 23 juni 2009 om 23:39
quote:Poezewoes schreef op 23 juni 2009 @ 23:34:
Over de vakantie: toen wij groter werden (12+) wisselden mijn moeder, zus en ik ook af, in de voorstoel. Waarom niet? Het is toch geen koninginneplek? Het is gewoon een comfortabele plaats tijdens een lange reis.
Verder: het zijn de kinderen van je vriend. Hij en hun moeder voeden de kinderen op naar hun inzichten. Het is heel lastig en soms zelfs naar, als dat niet jouw inzichten zijn. Daar kun je samen over praten, ik zou zeker aangeven dat jij je bij bepaalde dingen ongemakkelijk voelt. Maar als je vriend daarin geen concessies wil doen, vrees ik dat je een probleem hebt. Ongeacht wat iedereen hier of in jullie omgeving vindt van de opvoedmethodes van je vriend. Je zult hem moeten overtuigen, niet ons of jouw familie.
Overigens is wat hij doet niet vreemd voor ouders die hun kinderen niet altijd zien. Of het goed is voor de kinderen, is een tweede. Maar hun ontwikkeling is, hoe naar ook voor jou, zijn zaak en die van hun moeder. Ik wacht gewoon op jouw reactie Scheel mij typewerk en jij kunt het veeeeel mooier uitleggen
Over de vakantie: toen wij groter werden (12+) wisselden mijn moeder, zus en ik ook af, in de voorstoel. Waarom niet? Het is toch geen koninginneplek? Het is gewoon een comfortabele plaats tijdens een lange reis.
Verder: het zijn de kinderen van je vriend. Hij en hun moeder voeden de kinderen op naar hun inzichten. Het is heel lastig en soms zelfs naar, als dat niet jouw inzichten zijn. Daar kun je samen over praten, ik zou zeker aangeven dat jij je bij bepaalde dingen ongemakkelijk voelt. Maar als je vriend daarin geen concessies wil doen, vrees ik dat je een probleem hebt. Ongeacht wat iedereen hier of in jullie omgeving vindt van de opvoedmethodes van je vriend. Je zult hem moeten overtuigen, niet ons of jouw familie.
Overigens is wat hij doet niet vreemd voor ouders die hun kinderen niet altijd zien. Of het goed is voor de kinderen, is een tweede. Maar hun ontwikkeling is, hoe naar ook voor jou, zijn zaak en die van hun moeder. Ik wacht gewoon op jouw reactie Scheel mij typewerk en jij kunt het veeeeel mooier uitleggen
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 23 juni 2009 om 23:47
Heb geen advies, het lijkt me een moeilijke situatie, omdat jij het er moeilijk mee hebt. Voor iedereen is het weer anders. En je vriend mag jou best wat serieuzer nemen. Jij bent er toch ook nog.
Maar, ik moest denken aan het volgende. Mijn vriend had eens aangeboden dat hij zijn ex en hun twee kinderen even van de trein zou halen. Ik ging ook mee, want wij waren samen al de hele dag op stap. Toen heb ik van tevoren heel duidelijk tegen mijn vriend gezegd dat ik niet achterin zou gaan zitten met de kids en hij en z'n ex voorin. Tuurlijk niet! zei mijn vriend, en dat vond ik heel fijn. Ik zag mezelf al zitten zeg, met papa en mama voorin, en ik achterin tussen de kleintjes...
Maar, ik moest denken aan het volgende. Mijn vriend had eens aangeboden dat hij zijn ex en hun twee kinderen even van de trein zou halen. Ik ging ook mee, want wij waren samen al de hele dag op stap. Toen heb ik van tevoren heel duidelijk tegen mijn vriend gezegd dat ik niet achterin zou gaan zitten met de kids en hij en z'n ex voorin. Tuurlijk niet! zei mijn vriend, en dat vond ik heel fijn. Ik zag mezelf al zitten zeg, met papa en mama voorin, en ik achterin tussen de kleintjes...
dinsdag 23 juni 2009 om 23:51
dinsdag 23 juni 2009 om 23:53
Vicky dat kan ik me hélemaal voorstellen! Zou ik ook niet gedaan hebben.
Normaal vind ik het ook niet gek, dat de kinderen gewoon achterin zitten. Alleen tijdens lange vakantiereizen, vind ik dat je grotere kinderen ook wel eens de voorplek mag gunnen.
Trouwens, to: je kan ook nog doen dat jij ook een deel van de reis rijdt, met dochter van 13 naast je en hij achterin..
Normaal vind ik het ook niet gek, dat de kinderen gewoon achterin zitten. Alleen tijdens lange vakantiereizen, vind ik dat je grotere kinderen ook wel eens de voorplek mag gunnen.
Trouwens, to: je kan ook nog doen dat jij ook een deel van de reis rijdt, met dochter van 13 naast je en hij achterin..
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 23 juni 2009 om 23:55
quote:Fadoua schreef op 23 juni 2009 @ 23:51:
Ik kan niet zo makkelijk mee reageren, want ik wordt er hier steeds uitgegooid..
Ik wil me niet met de opvoeding bemoeien, maar als de kinderen er zijn, dan besta ik niet meer. Zij bepalen wat er die dag wordt gedaan, gegeten enz..Niet echt prettig voor mij.Lijkt me heel naar, als je op die manier niet serieus wordt genomen door je partner. Het lijkt me een stuk relaxter als je sámen bepaalt wat er wordt gedaan en wat er wordt gegeten. Samen in de zin van: volwassenen samen met de kinderen. Niet alleen volwassenen met elkaar en kinderen passen zich aan. Zeker niet kinderen van die leeftijd.
Ik kan niet zo makkelijk mee reageren, want ik wordt er hier steeds uitgegooid..
Ik wil me niet met de opvoeding bemoeien, maar als de kinderen er zijn, dan besta ik niet meer. Zij bepalen wat er die dag wordt gedaan, gegeten enz..Niet echt prettig voor mij.Lijkt me heel naar, als je op die manier niet serieus wordt genomen door je partner. Het lijkt me een stuk relaxter als je sámen bepaalt wat er wordt gedaan en wat er wordt gegeten. Samen in de zin van: volwassenen samen met de kinderen. Niet alleen volwassenen met elkaar en kinderen passen zich aan. Zeker niet kinderen van die leeftijd.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 24 juni 2009 om 00:10
quote:Poezewoes schreef op 23 juni 2009 @ 23:34:
Over de vakantie: toen wij groter werden (12+) wisselden mijn moeder, zus en ik ook af, in de voorstoel. Waarom niet? Het is toch geen koninginneplek? Het is gewoon een comfortabele plaats tijdens een lange reis.
. Mijn moeder en ik zijn ook op een gegeven moment gewisseld. Eigenlijk om twee redenen: ik was langer (en wij hadden een kleine auto) en ik kan beter kaartlezen. Als jij ook een lang stuk moet rijden onderweg, dan lijkt het me dat je dan het beste voorin kan zitten om goed uit te rusten. Verder vind ik het ook normaal dat kinderen achterin zitten, maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen.
Over de vakantie: toen wij groter werden (12+) wisselden mijn moeder, zus en ik ook af, in de voorstoel. Waarom niet? Het is toch geen koninginneplek? Het is gewoon een comfortabele plaats tijdens een lange reis.
. Mijn moeder en ik zijn ook op een gegeven moment gewisseld. Eigenlijk om twee redenen: ik was langer (en wij hadden een kleine auto) en ik kan beter kaartlezen. Als jij ook een lang stuk moet rijden onderweg, dan lijkt het me dat je dan het beste voorin kan zitten om goed uit te rusten. Verder vind ik het ook normaal dat kinderen achterin zitten, maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen.
woensdag 24 juni 2009 om 00:14
We wonen nog maar kort samen en ja, en ja het ergerde me toen ook al, al zag ik het toen niet zo duidelijk als nu ik er vaker mee geconfronteerd wordt. Ik vind dat mijn vriend mij hierin niet serieus neemt. Hij zegt dat hij de kinderen niet anders wil behandelen dan hij de afgelopen jaren heeft gedaan en verwijt mij dat ik niet flexibel genoeg ben of dat ik lastig ben of zeur als ik hem ergens op wijs.
Ik weet ook niet hoe ik hem moet of kan overtuigen, dat het ook anders kan. Dat is zo ie zo moeilijk omdat hij aan heeft gegeven het eigenlijk niet anders te willen doen, omdat hij zich schuldig voelt dat hij zijn kinderen niet dagelijks ziet en ze ook niet alles kan geven en het daarom maar op deze manier doet. Misschien speelt ons opleidingsverschil hier ook een rol, hij wil absoluut nooit in discussie of is niet redelijk als we erover praten.
Ik weet ook niet hoe ik hem moet of kan overtuigen, dat het ook anders kan. Dat is zo ie zo moeilijk omdat hij aan heeft gegeven het eigenlijk niet anders te willen doen, omdat hij zich schuldig voelt dat hij zijn kinderen niet dagelijks ziet en ze ook niet alles kan geven en het daarom maar op deze manier doet. Misschien speelt ons opleidingsverschil hier ook een rol, hij wil absoluut nooit in discussie of is niet redelijk als we erover praten.
woensdag 24 juni 2009 om 00:23
Op zich doet hij er goed aan om de kinderen niet anders te behandelen, dan hij deed voor jij bij hem kwam wonen. Of hij goed met de kinderen omgaat, is een andere discussie.
Had jij verwacht dat de dingen anders zouden gaan toen jullie gingen samenwonen? Heb je dat van te voren met hem besproken, wat jij verwachtte? Of ging je er vanuit dat het anders zou gaan?
Blijkbaar heeft je vriend voor ogen gehad dat jij, toen je bij het gezin kwam wonen, je aanpaste aan de daar geldende normen en gebruiken. Ongeacht of dat redelijk is of niet; het lijkt me dat jullie wederzijds jullie verwachtingen van het samenwonen en samenleven niet goed hebben doorgesproken voor jullie de stap namen.
Daar heeft opleidingsniveau niet veel mee te maken. Dat iemand niet in discussie wil of niet redelijk is, is meer karakter dan niveau. Misschien is jouw opleidingsniveau hoger, maar blijkbaar heb jij dit ook niet kunnen voorzien of kunnen voorkomen.......
Had jij verwacht dat de dingen anders zouden gaan toen jullie gingen samenwonen? Heb je dat van te voren met hem besproken, wat jij verwachtte? Of ging je er vanuit dat het anders zou gaan?
Blijkbaar heeft je vriend voor ogen gehad dat jij, toen je bij het gezin kwam wonen, je aanpaste aan de daar geldende normen en gebruiken. Ongeacht of dat redelijk is of niet; het lijkt me dat jullie wederzijds jullie verwachtingen van het samenwonen en samenleven niet goed hebben doorgesproken voor jullie de stap namen.
Daar heeft opleidingsniveau niet veel mee te maken. Dat iemand niet in discussie wil of niet redelijk is, is meer karakter dan niveau. Misschien is jouw opleidingsniveau hoger, maar blijkbaar heb jij dit ook niet kunnen voorzien of kunnen voorkomen.......
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 24 juni 2009 om 00:31
Laat ik zeggen dat ik niet verwacht had dat het zo zou zijn. Een voorbeeld is dat mijn vriend tijdens het eten met zijn vieren aan de kop van de tafel gaat zitten, tussen de kinderen in, terwijl we een 4 persoons eettafel hebben. De plaats tegenover mij is dan leeg. Als we alleen zijn, dan zitten we wel gewoon tegenover elkaar. ik dacht dat hij daar wel mee zou stoppen als ik eenmaal daar zou wonen, verkeerde aanname dus.
woensdag 24 juni 2009 om 00:37
Ja, verkeerde aannames. Je moet ook niet op basis van aannames gaan samenwonen. Niet met een man zonder kinderen, maar zeker niet met een man mét kinderen.
Ik vraag me wel af waarom je vriend is gaan samenwonen, als er blijkbaar, letterlijk en figuurlijk, zo weinig ruimte is voor een vrouw in zijn leven.
Overigens snap ik de indeling aan tafel niet helemaal... zit jij dan naast één van de kinderen? Waarom ga jij niet aan de andere kop zitten, ook tussen de kinderen in en tegenover je vriend? Of staat de eettafel met één kop tegen de muur?
Ik vraag me wel af waarom je vriend is gaan samenwonen, als er blijkbaar, letterlijk en figuurlijk, zo weinig ruimte is voor een vrouw in zijn leven.
Overigens snap ik de indeling aan tafel niet helemaal... zit jij dan naast één van de kinderen? Waarom ga jij niet aan de andere kop zitten, ook tussen de kinderen in en tegenover je vriend? Of staat de eettafel met één kop tegen de muur?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 24 juni 2009 om 00:44
