vriend sluit zich af

30-11-2023 14:41 78 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een hele lieve vriend alleen is er iets in onze relatie waar we maar niet uit komen.
Vriend heeft aanleg voor depressie en is nu net een paar maanden weer in een opwaartse spiraal.
We kunnen er goed over praten maar iedere keer als er iets gebeurt waardoor hij een terugslag krijgt trekt hij zich terug en is hij onbereikbaar voor mij.

Nu is het weer aan de hand, het ging een maand of 2 superlekker tot hij vorige week 2 grote tegenslagen op 1 dag te verduren kreeg. Hij stopt dan met appen en neemt de telefoon niet meer op. We hebben in 1,5 week nu een paar keer heel summier contact gehad, en verder reageert hij nergens op.
Ik weet dat ik hem de ruimte moet gunnen, aan de andere kant maakt het me zo machteloos (en daardoor boos) dat hij gewoon 0 ruimte lijkt te hebben voor het feit dat ik ook gevoel heb en dit gedrag van hem niet trek.

Nu kreeg ik vanmiddag een error en heb hem een paar keer achter elkaar gebeld en geappt. Niet handig, I know maar die stilte en dat negeren maakt echt het aller allerslechtste in mij los en ik kan het niet stoppen.

Hij werd boos, en nu negeert hij mij weer. Liefst spring ik in de auto naar hem toe, maar dat zal het alleen maar erger maken. Iemand een idee hoe we uit deze cirkel komen?
En stel ik mij aan of is zijn gedrag ook gewoon onbeschoft? Ik kom er zelf even niet meer uit :(
Alle reacties Link kopieren Quote
1. Uitmaken mag altijd!
2. Hij doet het niet om jou te pesten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je dit niet iets meer van hem accepteren als hij duidelijk aangeeft even rust te willen maar op dat en dat moment wel iets laat horen oid?
Afspraken maken samen ofzo?
Lastig wel lijkt me, sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind absoluut niet dat je je aanstelt.
Wat een lastige situatie...
Dit lijkt me geen relatiemateriaal. Hoe moet dat als bij elke tegenslag je wekenlang genegeerd wordt? Het hele leven bestaat uit tegenslagen.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Lila-Linda, ik weet dat hij het niet doet om mij te pesten en dat hij gewoon tijd nodig heeft om zich af te sluiten van de wereld en dan weer verder te kunnen. Maar het voelt zooooo enorm kut.

@justagirly, dank je wel!
Een vorige keer dat dit gebeurd heb ik aangegeven wat het met mij doet en in mij triggert. Dat we beide handelen vanuit pijn. We hadden afgesproken dat ik hem met rust zou laten maar dat hij in contact zou blijven. Dat is dus helaas niet gelukt. Misschien dat ik mij daardoor dit keer extra boos maak. En die boosheid komt weer voort uit onmacht, mij niet gezien voelen (oude pijn dus extra lastig)
Alle reacties Link kopieren Quote
RikM schreef:
30-11-2023 15:32
Dit lijkt me geen relatiemateriaal. Hoe moet dat als bij elke tegenslag je wekenlang genegeerd wordt? Het hele leven bestaat uit tegenslagen.

Eens.
En ik ben ervaringsdeskundig met een man met chronische depressie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank zeemeermin en RikM, daar ben ik dus ook bang voor. Er zullen nog heel veel tegenslagen komen, en ik ga daar heel anders mee om als hij. Zou hem het liefst een schop onder zijn kont willen geven nu en zeggen dat hij door moet. Maarja hij heeft al een moeder 😅
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat lijkt mij ook heftig Courage, al denk ik dat het er bij hem ook zeker naar neigt.
Zou dit anders zijn als je samenwoont? Wij wonen een half uur bij elkaar vandaan en dat maakt het voor mijn gevoel extra lastig

Hij geeft overigens wel aan dat dit patroon van hem (oa) de reden is van zijn scheiding 10 jaar geleden
Alle reacties Link kopieren Quote
vindiknietleukmeer schreef:
30-11-2023 15:33
@Lila-Linda, ik weet dat hij het niet doet om mij te pesten en dat hij gewoon tijd nodig heeft om zich af te sluiten van de wereld en dan weer verder te kunnen. Maar het voelt zooooo enorm kut.

@justagirly, dank je wel!
Een vorige keer dat dit gebeurd heb ik aangegeven wat het met mij doet en in mij triggert. Dat we beide handelen vanuit pijn. We hadden afgesproken dat ik hem met rust zou laten maar dat hij in contact zou blijven. Dat is dus helaas niet gelukt. Misschien dat ik mij daardoor dit keer extra boos maak. En die boosheid komt weer voort uit onmacht, mij niet gezien voelen (oude pijn dus extra lastig)
Kan hij uitleggen waarom het niet gelukt is?
Jij kan (hier tenminste) wel uitleggen waarom jouw kant niet gelukt is.
En snapt hij dat hij jou pijn doet met zijn gedrag?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ga alsjeblieft niet samenwonen.

Zo te lezen is hij geen 21 meer, dit gaat niet binnen nu en afzienbare tijd veranderen vrees ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
vindiknietleukmeer schreef:
30-11-2023 15:37
Dat lijkt mij ook heftig Courage, al denk ik dat het er bij hem ook zeker naar neigt.
Zou dit anders zijn als je samenwoont? Wij wonen een half uur bij elkaar vandaan en dat maakt het voor mijn gevoel extra lastig

Hij geeft overigens wel aan dat dit patroon van hem (oa) de reden is van zijn scheiding 10 jaar geleden
Heeft hij in die 10 jaar ook geprobeerd dat patroon te doorbreken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien kan je afspreken dat hij aankondigt dat ie zich even terug trekt? On the other hand, als hij dit patroon al 10 jaar heeft en daarom ook gescheiden is, vrees ik niet dat het gaat veranderen. Take it or leave it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
30-11-2023 15:26
1. Uitmaken mag altijd!
2. Hij doet het niet om jou te pesten.
Eens.

TO, natuurlijk is jouw gevoel ook belangrijk, maar blijkbaar heeft hij daar op dat moment gewoon geen ruimte/interesse voor, want hij is gewoon druk met zichzelf. Daar mag je ook gewoon flink van balen en het is ook niet raar dat je je gekwetst en zo voelt.

Maar de punten van Lila-Linda zijn belangrijk.

Hij doet dit niet om te pesten of vervelend te doen, dit is gewoon hoe hij is. Het kan zijn dat het ooit in de toekomst beter wordt, als in minder vaak periode van depressie, maar als hij er aanleg voor heeft en hij blijkbaar vaak dit soort periodes heeft, dan is de vraag hoeveel beter of minder het zal worden. Zelfs als het maar één keer per jaar een maand is, zit je er op te wachten om 1 maand per jaar genegeerd te worden? Ik weet niet of jij/jullie een samenwoonwens hebben, maar zo ja, hoe zie je dat voor je? Want op afstand iemand negeren, is makkelijker dan wanneer je in hetzelfde huis woont. Hetzelfde geldt voor een kinderwens, hoe zie je dat voor je? Voor jou en mogelijke kinderen?

Dus of je accepteert de situatie zoals deze nu is én wat de toekomstige gevolgen zullen zijn. Of niet. Dan maak je het uit.

En het is natuurlijk vervelend om een relatie uit te maken met iemand waar je dol op bent. Maar kun je ermee leven dat diegene je een deel van het jaar gaat negeren?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, ieder zo zijn persoonlijke worstelingen, maar ik kan dit soort gedrag moeilijk accepteren. In elk geval niet als je relatief kort bij elkaar bent. Dan zou ik iemand aanraden om eerst zelf met zijn demonen aan de slag te gaan, alvorens een relatie te beginnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is een hele goeie Dianaf, negeren is voor mij echt het ergste wat iemand kan doen. Dus nee. Maar ik ben wel gek op hem, en die andere momenten zijn wel weer zo fijn en leuk dus ik weet het nu even echt niet. Maar dank je wel voor je post, het maakt me weer iets rustiger.

Zit ook nog middenin de emotie en dat realiseer ik mij ook wel, dus helemaal helder naar de situatie kijken kan ik ook nog niet. En hij ook niet. Na onze ruzie op de app van vanmiddag na mijn 10 belletjes in 5 minuten is hij nu ook niet in de mogelijkheid om het gesprek aan te gaan en/of om aan te geven waarom het niet gelukt is zoals zeemeermin vroeg. Hoop dat we dat gesprek wel kunnen hebben, al moeten we nu beide even "afkoelen"

Even voor de context: Er is geen kinderwens, we hebben beide kinderen uit eerdere relaties. Samenwonen is ook nog zeker niet aan de orde, zeker nog een jaar of 7 niet. Hebben ook beide die wens niet op dit moment
Alle reacties Link kopieren Quote
heeft hij wel hulp voor zijn problemen?

want als hij zo blijft, zou ik zelf geen trek in de relatie hebben. Maar als hij eindelijk doorheeft wat hij aanricht, en er aan werkt, dan wel
Alle reacties Link kopieren Quote
vindiknietleukmeer schreef:
30-11-2023 15:53
Dat is een hele goeie Dianaf, negeren is voor mij echt het ergste wat iemand kan doen. Dus nee. Maar ik ben wel gek op hem, en die andere momenten zijn wel weer zo fijn en leuk dus ik weet het nu even echt niet. Maar dank je wel voor je post, het maakt me weer iets rustiger.

Zit ook nog middenin de emotie en dat realiseer ik mij ook wel, dus helemaal helder naar de situatie kijken kan ik ook nog niet. En hij ook niet. Na onze ruzie op de app van vanmiddag na mijn 10 belletjes in 5 minuten is hij nu ook niet in de mogelijkheid om het gesprek aan te gaan en/of om aan te geven waarom het niet gelukt is zoals zeemeermin vroeg. Hoop dat we dat gesprek wel kunnen hebben, al moeten we nu beide even "afkoelen"

Even voor de context: Er is geen kinderwens, we hebben beide kinderen uit eerdere relaties. Samenwonen is ook nog zeker niet aan de orde, zeker nog een jaar of 7 niet. Hebben ook beide die wens niet op dit moment
Dat is fijn om te lezen. Want als je samen blijft, geeft dit beiden wel lucht, dan wanneer je in een gezamenlijk huis met kinderen zit.

Toch... als je zelf een beetje tot rust gekomen bent, ga voor jezelf eens na of dit is hoe je een relatie ziet.

Houd er ook rekening mee, dat doordat deze relatie duidelijke dieptepunten heeft (door zijn depressieperioden) dat de normale momenten gelijk veel leuker zijn dan normaal leuk. Als hij straks weer bijgedraaid is en jullie gezellig knus op de bank samen tv te kijken, dan is dit veeeeeel leuker omdat je uit een periode komt waarbij dit niet mogelijk is. Dat het niet perse om hoogte- en dieptepunten gaat, maar dieptepunten en normale momenten (en natuurlijk af en toe hoogtepunten, dat is normaal). Wees hier alert op.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik merkte toen ik een partner had die dit deed, is dat ik het vertrouwen kwijtraakte. In die persoon, in mezelf, in ons als stel dat we ooit samen tegen een stootje zouden kunnen.
Als het fijn was dacht ik "dit is tijdelijk."

Hoe lang zijn jullie nu samen?
Jullie passen in dit opzicht niet bij elkaar.
Hij heeft veel ruimte nodig en jij reageert daarop door hem juist nog meer vast te houden.
Jij hebt veel bevestiging nodig en hij reageert daarop met jou nog verder buitensluiten.

Zou het geen idee zijn om met een relatietherapeut te gaan kijken hoe jullie tot een, voor beide fijne, manier om hiermee om te gaan kunnen komen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben benieuwd om welk type tegenslag het gaat. Bedoel je in de categorie band lek, in de file staan en telefoon per ongeluk in de wc gevallen?

Of in de categorie conflict op het werk en moeder ligt in het ziekenhuis, maar knapt snel weer op?

Of is het een ernstige categorie als in, beste vriend pleegt zelfmoord en zijn vader blijkt terminaal ziek te zijn?

Maakt nogal een verschil waar je vriend mee worstelt en hoe we zijn gedrag kunnen interpreteren.
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
30-11-2023 16:08
Wat ik merkte toen ik een partner had die dit deed, is dat ik het vertrouwen kwijtraakte. In die persoon, in mezelf, in ons als stel dat we ooit samen tegen een stootje zouden kunnen.
Als het fijn was dacht ik "dit is tijdelijk."

Hoe lang zijn jullie nu samen?
Dit probeerde ik net ook te zeggen.
Lijkt mij ook heel lastig Bijtie.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kris84 schreef:
30-11-2023 16:12
Ik ben benieuwd om welk type tegenslag het gaat. Bedoel je in de categorie band lek, in de file staan en telefoon per ongeluk in de wc gevallen?

Of in de categorie conflict op het werk en moeder ligt in het ziekenhuis, maar knapt snel weer op?

Of is het een ernstige categorie als in, beste vriend pleegt zelfmoord en zijn vader blijkt terminaal ziek te zijn?

Maakt nogal een verschil waar je vriend mee worstelt en hoe we zijn gedrag kunnen interpreteren.
De oorzaak van de terugval is niet relevant. Het enige relevante is, dat het er is. Punt.

TO, ik kan me indenken hoe moeilijk dit is. Mijn destijds partner, met mentale klachten, trok zich ook terug. Op een andere manier weliswaar, maar dat maakt niet uit. Hij trok zich terug. Ik heb geprobeerd dit zo goed en kwaad als het ging, te accepteren.

De relatie is uiteindelijk wel geklapt(understatement). Om in eerste instantie andere redenen (ontrouw), maar het feit dat hij hulp weigerde en de schuld van problemen altijd maar buiten zichzelf zocht heeft het gemaakt tot een optelsom die voor mij niet verenigbaar was met een relatie. Ik wens je sterkte, want het is heel moeilijk

Het is mi niet onbeschoft zoals hij doet, maar het is ziektegedrag. Als je het zo bekijkt, kun je er misschien met een andere blik naar kijken.
flipflop wijzigde dit bericht op 30-11-2023 16:29
9.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Pas ook op met mensen die altijd allemaal ellende meemaken zoals ontslag, conflicten met instabiele vrienden of familie e.d. ook al kunnen ze er ogenschijnlijk niets aan doen.

Soms is het een vorm van zelfsabotage/zichzelf niet een beter leven gunnen en blijven hangen in bepaalde patronen. Als partner kan je daar kapot aan gaan in je pogingen er iets van te maken. Als ik maar meer dit doe of minder dat.

De mijne had dat, elke keer ging het opwaarts en dan gebeurde er weer onverwachts zoiets. Elke keer iets nieuws. Ik denk dat zijn leven er nu 12 jaar later er nog steeds zo uitziet. Met weer nieuwe partners die hem wanhopig proberen te bereiken als hij zit te schuilen.

Misschien projecteer ik teveel. Sorry. Maar ik plaats het toch even ter overweging voor jou TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
30-11-2023 16:28
Pas ook op met mensen die altijd allemaal ellende meemaken zoals ontslag, conflicten met instabiele vrienden of familie e.d. ook al kunnen ze er ogenschijnlijk niets aan doen.

Soms is het een vorm van zelfsabotage/zichzelf niet een beter leven gunnen en blijven hangen in bepaalde patronen. Als partner kan je daar kapot aan gaan in je pogingen er iets van te maken. Als ik maar meer dit doe of minder dat.

De mijne had dat, elke keer ging het opwaarts en dan gebeurde er weer onverwachts zoiets. Elke keer iets nieuws. Ik denk dat zijn leven er nu 12 jaar later er nog steeds zo uitziet. Met weer nieuwe partners die hem wanhopig proberen te bereiken als hij zit te schuilen.

Misschien projecteer ik teveel. Sorry. Maar ik plaats het toch even ter overweging voor jou TO.
Herkenbaar. Hier was ook ALTIJD wat. En ik bedekte het met de mantel der liefde. En heeft me compleet leeg getrokken. Nooit meer wil ik dat mee maken. Ik blijf single tot mijn dood.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven