Relaties
alle pijlers
Vriend
dinsdag 22 juli 2008 om 16:16
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, dit is de situatie:
ik heb een vriend. Die vriend ken ik al zo'n 10 jaar. Toen ik hem leerde kennen had ik een relatie. Via mijn toenmalige vriend heb ik hem leren kennen trouwens. Ik had hem al een tijdje in de gaten, vond hem erg leuk, maar toen werd ik dus opeens op een avond aan hem voorgesteld en bleek hij een kennis van mijn vriend te zijn. Ik heb toen de hele avond met hem zitten praten, er was een ontzettende klik, ik was meteen tot over mijn oren verliefd, maar heb er verder niets mee gedaan want ik had al een relatie. Die relatie is uiteindelijk uitgegaan en inmiddels ben ik alweer twee relaties verder. En die vriend is nog steeds een goede vriend waar ik ook nog steeds tot over mijn oren verliefd op ben. In die 10 jaar dat we we vrienden zijn heb ik dus wel steeds een relatie gehad en hij niet. Hij is meer van de one night stands zeg maar
Maar nu zijn we allebei single en de laatste tijd trekken we echt weer veel met elkaar op. Weekendjes weg, filmpje, uit eten. Echt ontzettend gezellig, maar gewoon als vrienden. Maar laatst waren we een weekendje weg en zijn we lekker gaan stappen. En ik was op het punt beland dat je met de nodige biertjes op zeg maar, opeens de moed hebt om dingen te zeggen en te doen die je anders nooit zou durven zeggen en doen. Nou ja, wat zal ik zeggen, als de wijn is in de man is de waarheid in de kan, en dat klopt als een bus. Ik heb soort van gezegd dat ik hem al 10 jaar erg leuk vind. Hij is sowieso al niet zo'n heel erg grote prater (ik ook niet), maar uiteindelijk bleek dat hij me 10 jaar geleden ook erg leuk vond. We hebben nog een tijdje tegen elkaar aan gezeten en toen zijn we ff een paar blokjes om gaan lopen voor we terug naar ons hotel gingen, ik mocht op z'n rug (?) en onze gezichten waren soms zo dicht bij elkaar, aaah, ik krijg er vlinders van in m'n buik als ik er weer aan terug denk, en af en toe hielden we elkaars hand vast maar het was duidelijk dat we er niet echt raad mee wisten. De volgende dag hebben we 't er niet meer over gehad. Toen ik weer thuis was heb ik hem gemaild om me te verontschuldigen voor mijn emotionele uitlatingen etc. Hij mailde terug dat hij het wel vond meevallen en dat als hij te ver was gegaan dat het hem dan speet (speet? is dat goed?
). Maar dat laatste weekend was gewoon zo, ik weet het niet goed. Het hele weekend waren er van die 'toevallige' aanrakingen, en onze hoofden dichtbij elkaar als we samen op de plattegrond keken en elkaars handen aanraken, benen tegen elkaar als we op een terrasje zaten, dubbelzinnige opmerkingen, nou ja, kan zo wel uren doorgaan.
Anyway, wat moet ik hier nou mee? We mailen ook aardig vaak met elkaar (paar keer per week), hij stuurt me vaak muziek via de mail, waarvan ik me ook weer afvraag of de teksten ook een bedoeling hebben of vindt ie de muziek gewoon mooi en wil hij dat met me delen? En net kreeg ik een mailtje van hem en noemt hij me 'schoonheid' en ik loop hier met een idiote grijns van hier tot Tokio, ik voel me net een verliefde tiener. Gek word ik ervan. Ik heb werkelijk geen idee of hij me nou wel of niet leuk vindt. Dat hij me leuk vindt als gewone vriendin weet ik wel zeker, maar of hij er ook meer in ziet...? Ik wil niet iets doen waar ik later spijt van heb, dat ik 't hem vertel en dat hij niet hetzelfde voelt maar dat wel onze vriendschap eraan gaat. Binnenkort gaan we samen naar de film. Wat denken jullie? Ik vind dit zo moeilijk! Ben zo bang om een blauwtje te lopen en een goede vriend kwijt te raken, maar ik ben zo verliefd dat ik het eigenlijk niet voor me kan houden!
ik heb een vriend. Die vriend ken ik al zo'n 10 jaar. Toen ik hem leerde kennen had ik een relatie. Via mijn toenmalige vriend heb ik hem leren kennen trouwens. Ik had hem al een tijdje in de gaten, vond hem erg leuk, maar toen werd ik dus opeens op een avond aan hem voorgesteld en bleek hij een kennis van mijn vriend te zijn. Ik heb toen de hele avond met hem zitten praten, er was een ontzettende klik, ik was meteen tot over mijn oren verliefd, maar heb er verder niets mee gedaan want ik had al een relatie. Die relatie is uiteindelijk uitgegaan en inmiddels ben ik alweer twee relaties verder. En die vriend is nog steeds een goede vriend waar ik ook nog steeds tot over mijn oren verliefd op ben. In die 10 jaar dat we we vrienden zijn heb ik dus wel steeds een relatie gehad en hij niet. Hij is meer van de one night stands zeg maar
Maar nu zijn we allebei single en de laatste tijd trekken we echt weer veel met elkaar op. Weekendjes weg, filmpje, uit eten. Echt ontzettend gezellig, maar gewoon als vrienden. Maar laatst waren we een weekendje weg en zijn we lekker gaan stappen. En ik was op het punt beland dat je met de nodige biertjes op zeg maar, opeens de moed hebt om dingen te zeggen en te doen die je anders nooit zou durven zeggen en doen. Nou ja, wat zal ik zeggen, als de wijn is in de man is de waarheid in de kan, en dat klopt als een bus. Ik heb soort van gezegd dat ik hem al 10 jaar erg leuk vind. Hij is sowieso al niet zo'n heel erg grote prater (ik ook niet), maar uiteindelijk bleek dat hij me 10 jaar geleden ook erg leuk vond. We hebben nog een tijdje tegen elkaar aan gezeten en toen zijn we ff een paar blokjes om gaan lopen voor we terug naar ons hotel gingen, ik mocht op z'n rug (?) en onze gezichten waren soms zo dicht bij elkaar, aaah, ik krijg er vlinders van in m'n buik als ik er weer aan terug denk, en af en toe hielden we elkaars hand vast maar het was duidelijk dat we er niet echt raad mee wisten. De volgende dag hebben we 't er niet meer over gehad. Toen ik weer thuis was heb ik hem gemaild om me te verontschuldigen voor mijn emotionele uitlatingen etc. Hij mailde terug dat hij het wel vond meevallen en dat als hij te ver was gegaan dat het hem dan speet (speet? is dat goed?
). Maar dat laatste weekend was gewoon zo, ik weet het niet goed. Het hele weekend waren er van die 'toevallige' aanrakingen, en onze hoofden dichtbij elkaar als we samen op de plattegrond keken en elkaars handen aanraken, benen tegen elkaar als we op een terrasje zaten, dubbelzinnige opmerkingen, nou ja, kan zo wel uren doorgaan. Anyway, wat moet ik hier nou mee? We mailen ook aardig vaak met elkaar (paar keer per week), hij stuurt me vaak muziek via de mail, waarvan ik me ook weer afvraag of de teksten ook een bedoeling hebben of vindt ie de muziek gewoon mooi en wil hij dat met me delen? En net kreeg ik een mailtje van hem en noemt hij me 'schoonheid' en ik loop hier met een idiote grijns van hier tot Tokio, ik voel me net een verliefde tiener. Gek word ik ervan. Ik heb werkelijk geen idee of hij me nou wel of niet leuk vindt. Dat hij me leuk vindt als gewone vriendin weet ik wel zeker, maar of hij er ook meer in ziet...? Ik wil niet iets doen waar ik later spijt van heb, dat ik 't hem vertel en dat hij niet hetzelfde voelt maar dat wel onze vriendschap eraan gaat. Binnenkort gaan we samen naar de film. Wat denken jullie? Ik vind dit zo moeilijk! Ben zo bang om een blauwtje te lopen en een goede vriend kwijt te raken, maar ik ben zo verliefd dat ik het eigenlijk niet voor me kan houden!
maandag 11 augustus 2008 om 15:35
quote:summer04 schreef op 11 augustus 2008 @ 08:31:
Ik zie opeens Appeltje en mandarijntje de kroeg inkomen waar een hele groep Viva dames incognito (achter kranten en zonnebrillen) aan de bar staat...
Blijft het na een uur nog steeds bij lief naar elkaar kijken, komen er van alle kanten 'zoenen'-spandoeken tevoorschijn. Als Appeltje mandarijntje dan toch voorzichtig een klein kusje op zijn wang geeft, barst er gejuich los wat overgaat in 'WE WANT MORE!!'
-------------------------------------------------
Ik zie opeens Appeltje en mandarijntje de kroeg inkomen waar een hele groep Viva dames incognito (achter kranten en zonnebrillen) aan de bar staat...
Blijft het na een uur nog steeds bij lief naar elkaar kijken, komen er van alle kanten 'zoenen'-spandoeken tevoorschijn. Als Appeltje mandarijntje dan toch voorzichtig een klein kusje op zijn wang geeft, barst er gejuich los wat overgaat in 'WE WANT MORE!!'
-------------------------------------------------
maandag 11 augustus 2008 om 22:09
maandag 11 augustus 2008 om 23:55
dinsdag 12 augustus 2008 om 00:50
Appeltje,
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar ik herken er wel iets in terug van mij zelf. Ik ben een man van bijna 40 en toen ik een jaar of 19 was, was ik smoorverliefd op een meisje.
Als ik haar zag klapte ik gewoon dicht. Het klinkt misschien heel raar maar ik durfde haar niet eens te zoenen. Noem het een angst om iets verkeerd te doen/haar kwijt te raken.(ik moet er wel bijvertellen dat zij net een hele slechte ervaring achter de rug had) Door omstandigheden heb ik een tijdje bij haar oom gewoond. Zij woonde 200 km verderop en kwam bijna nooit bij die oom. En toen opeens kwam ze regelmatig. Ik had helemaal geen ervaring met meisjes,heb geen zussen, wij gingen naar de kroeg(met vrienden), wie kon het meeste bier drinken dat was veel interessanter.
Natuurlijk kocht ik leuke cadeautjes voor haar en deden we leuke dingen samen, tot op zekere hoogte.
Op zekere dag in de winter had zij parfum op en we waren samen in de slaapkamer. Zij vroeg of ik niets bijzonders rook bij haar hals/nek. Een duidelijkere hint kon ze eigenlijk niet geven. Sukkel dat ik was, ik rook geen parfum, ik rook de verwarming en dat zei ik dus ook. Door mijn gedrag kon het niets worden en het werd dus ook niets. Op dat moment heb ik haar een brief geschreven met mijn gevoelens voor haar en ook duidelijk aangegeven dat ik smoorverliefd op haar was. Natuurlijk was het te laat, had ik maar eerder mijn gevoel geuit.Ik wou het wel maar durfde/kon het gewoon niet. Op het moment dat het er eigenlijk niet meer toe deed, durfde ik het wel, het was toch een "verloren zaak, wat maakte het nog uit""
Nu achteraf kon ik er wel om lachen. 20 jaar later zijn we allebei getrouwd en hebben ons eigen gezin. Inmiddels hebben we weer contact en zoenen elkaar nu wel op de mond.(zonder verliefd te zijn).
Ik zeg niet dat ik verliefd op haar ben, maar zij zal altijd een apart plekje bij mij houden. Wie weet wat er was gebeurd als ik mij toen niet als een sukkel had gedragen.
Tip:
Misschien kan je hem vertellen dat je meer voor hem voelt dan vriendschap alleen. Jullie hebben allebei de nodige ervaring dus daar kan het niet aan liggen. Je geeft aan dat hij meer van de ONS is,en dat jullie nu allebei single zijn. Misschien wil hij zich niet binden en dat dien je dan wel goed in je achterhoofd te houden.
Achteraf denk ik had ik haar maar gezoend, wie weet wat er was gebeurd na 1 simpel kusje. Van mij werd dat verwacht maar de tijden zijn veranderd.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar ik herken er wel iets in terug van mij zelf. Ik ben een man van bijna 40 en toen ik een jaar of 19 was, was ik smoorverliefd op een meisje.
Als ik haar zag klapte ik gewoon dicht. Het klinkt misschien heel raar maar ik durfde haar niet eens te zoenen. Noem het een angst om iets verkeerd te doen/haar kwijt te raken.(ik moet er wel bijvertellen dat zij net een hele slechte ervaring achter de rug had) Door omstandigheden heb ik een tijdje bij haar oom gewoond. Zij woonde 200 km verderop en kwam bijna nooit bij die oom. En toen opeens kwam ze regelmatig. Ik had helemaal geen ervaring met meisjes,heb geen zussen, wij gingen naar de kroeg(met vrienden), wie kon het meeste bier drinken dat was veel interessanter.
Natuurlijk kocht ik leuke cadeautjes voor haar en deden we leuke dingen samen, tot op zekere hoogte.
Op zekere dag in de winter had zij parfum op en we waren samen in de slaapkamer. Zij vroeg of ik niets bijzonders rook bij haar hals/nek. Een duidelijkere hint kon ze eigenlijk niet geven. Sukkel dat ik was, ik rook geen parfum, ik rook de verwarming en dat zei ik dus ook. Door mijn gedrag kon het niets worden en het werd dus ook niets. Op dat moment heb ik haar een brief geschreven met mijn gevoelens voor haar en ook duidelijk aangegeven dat ik smoorverliefd op haar was. Natuurlijk was het te laat, had ik maar eerder mijn gevoel geuit.Ik wou het wel maar durfde/kon het gewoon niet. Op het moment dat het er eigenlijk niet meer toe deed, durfde ik het wel, het was toch een "verloren zaak, wat maakte het nog uit""
Nu achteraf kon ik er wel om lachen. 20 jaar later zijn we allebei getrouwd en hebben ons eigen gezin. Inmiddels hebben we weer contact en zoenen elkaar nu wel op de mond.(zonder verliefd te zijn).
Ik zeg niet dat ik verliefd op haar ben, maar zij zal altijd een apart plekje bij mij houden. Wie weet wat er was gebeurd als ik mij toen niet als een sukkel had gedragen.
Tip:
Misschien kan je hem vertellen dat je meer voor hem voelt dan vriendschap alleen. Jullie hebben allebei de nodige ervaring dus daar kan het niet aan liggen. Je geeft aan dat hij meer van de ONS is,en dat jullie nu allebei single zijn. Misschien wil hij zich niet binden en dat dien je dan wel goed in je achterhoofd te houden.
Achteraf denk ik had ik haar maar gezoend, wie weet wat er was gebeurd na 1 simpel kusje. Van mij werd dat verwacht maar de tijden zijn veranderd.
dinsdag 12 augustus 2008 om 09:48
Ok, zwijmel! Wil ook lid worden van de fanclub. Ik kan goed scrapboeken dus wanneer appel en manderijn gaan trouwen kan ik er een leuk album van maken. Spandoeken verven kan ik namelijk niet goed.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 12 augustus 2008 om 11:35
quote:Summerdance schreef op 12 augustus 2008 @ 09:20:
rh, wat een ontzettend lief en mooi verhaal...
En wat leuk dat jullie elkaar nu nog steeds zien...
MAAR reden te meer voor Appeltje om actie te ondernemen dus!
Ik snap juist niet dat een van beide geen actie onderneemt want zij beschikken toch over de nodige ervaring. De een heeft 3 realties gehad en de ander is meer van de ONS.
Toen (in mijn situatie) wist ik niet beter maar nu zou me dat niet meer overkomen. (Alleen deze situatie doet zich niet meer voor hahah)
rh, wat een ontzettend lief en mooi verhaal...
En wat leuk dat jullie elkaar nu nog steeds zien...
MAAR reden te meer voor Appeltje om actie te ondernemen dus!
Ik snap juist niet dat een van beide geen actie onderneemt want zij beschikken toch over de nodige ervaring. De een heeft 3 realties gehad en de ander is meer van de ONS.
Toen (in mijn situatie) wist ik niet beter maar nu zou me dat niet meer overkomen. (Alleen deze situatie doet zich niet meer voor hahah)
dinsdag 12 augustus 2008 om 11:38
dinsdag 12 augustus 2008 om 11:47
woensdag 13 augustus 2008 om 08:32
woensdag 13 augustus 2008 om 09:07
quote:rh1968 schreef op 12 augustus 2008 @ 11:47:
Klopt, maar er worden duidelijk signalen over en weer herkend.
Op je snuffert gaan is niet leuk maar als je niets doet ga je ook op je snuffert en daar krijg je misschien later wel spijt van.
Nooit leuk om een blauwtje te lopen maar dan weet je wel waar je aan toe bent.Precies! Je kunt beter spijt krijgen van de dingen die je gedaan hebt dan van de dingen die je niet gedaan hebt!
Klopt, maar er worden duidelijk signalen over en weer herkend.
Op je snuffert gaan is niet leuk maar als je niets doet ga je ook op je snuffert en daar krijg je misschien later wel spijt van.
Nooit leuk om een blauwtje te lopen maar dan weet je wel waar je aan toe bent.Precies! Je kunt beter spijt krijgen van de dingen die je gedaan hebt dan van de dingen die je niet gedaan hebt!
woensdag 13 augustus 2008 om 14:26
quote:summer04 schreef op 11 augustus 2008 @ 21:44:
[...]
Het hoeft niet speciaal met vingerverf hoor...
O, is dat het?
Appel, kom ons verlossen alsjeblieft met een blij berichtje!!!
Gisteren was ik bij het concert van Lenny Kravitz. Naast me stond een overduidelijk verliefd stelletje. Wat op een gegeven moment echt helemaal in elkaar opging, zoenen en giechelen met z'n tweeën. Volgens mij kregen ze van het concert weinig mee. Maar wat maakt het uit, als je zo verliefd op elkaar bent? Clou van het verhaal: ik moest aan Appel denken toen ik dat stelletje zo zag. Ik hoopte dat zij het was, met Mandarijn.
(Zo'n forum kan je echt overal bezig houden he? Haha!)
[...]
Het hoeft niet speciaal met vingerverf hoor...
O, is dat het?
Appel, kom ons verlossen alsjeblieft met een blij berichtje!!!
Gisteren was ik bij het concert van Lenny Kravitz. Naast me stond een overduidelijk verliefd stelletje. Wat op een gegeven moment echt helemaal in elkaar opging, zoenen en giechelen met z'n tweeën. Volgens mij kregen ze van het concert weinig mee. Maar wat maakt het uit, als je zo verliefd op elkaar bent? Clou van het verhaal: ik moest aan Appel denken toen ik dat stelletje zo zag. Ik hoopte dat zij het was, met Mandarijn.
(Zo'n forum kan je echt overal bezig houden he? Haha!)
