
vriendinnen vs. vriend
zondag 4 januari 2009 om 22:11
Hallo,
Een beetje naar aanleiding van het topic vriendengroep partner, maar dan toch nog een andere situatie:
Ik ben nu 4 maanden samen met mijn vriend.
We hebben op het begin afgesproken dat we niet apart uitgaan, dus samen naar feestjes ed. Mijn vriend vindt het ook fijn als we vooral dingen met z'n tweetjes doen. Ik ook wel.
Bijgevolg zie ik mijn vriendinnen dus minder nu. Krijg soms wel eens berichten dat ze me missen ed.
Het verschil tussen zijn en mijn vriendengroep is dat er bij hem verschillende koppeltjes zijn en mijn vriendinnen zijn bijna allemaal single. Dus voor hem is het niet zo leuk om dan mee te gaan.
Hebben oudjaar met zijn kliek doorgebracht, was op zich wel fijn, maar had toch ook wel graag mijn vriendinnen gezien. Maar daar had hij dus niet zoveel zin in.
Voel me een beetje schuldig naar mijn vriendinnen toe, ben ook niet echt eerlijk over de reden altijd waarom we niet komen (dus dat hij geen zin daarin heeft), zeg meestal dat ik zelf ook niet kan.
Tijdje terug verjaarde vriendin van me, zijn niet gegaan, was in een weekdag en mijn vriend had daar geen zin in.
Mijn vriendinnen gaan ook nog wekelijks op stap, maar mijn vriend doet dat niet meer graag.
Hoe ga ik hier het beste mee om?
Een beetje naar aanleiding van het topic vriendengroep partner, maar dan toch nog een andere situatie:
Ik ben nu 4 maanden samen met mijn vriend.
We hebben op het begin afgesproken dat we niet apart uitgaan, dus samen naar feestjes ed. Mijn vriend vindt het ook fijn als we vooral dingen met z'n tweetjes doen. Ik ook wel.
Bijgevolg zie ik mijn vriendinnen dus minder nu. Krijg soms wel eens berichten dat ze me missen ed.
Het verschil tussen zijn en mijn vriendengroep is dat er bij hem verschillende koppeltjes zijn en mijn vriendinnen zijn bijna allemaal single. Dus voor hem is het niet zo leuk om dan mee te gaan.
Hebben oudjaar met zijn kliek doorgebracht, was op zich wel fijn, maar had toch ook wel graag mijn vriendinnen gezien. Maar daar had hij dus niet zoveel zin in.
Voel me een beetje schuldig naar mijn vriendinnen toe, ben ook niet echt eerlijk over de reden altijd waarom we niet komen (dus dat hij geen zin daarin heeft), zeg meestal dat ik zelf ook niet kan.
Tijdje terug verjaarde vriendin van me, zijn niet gegaan, was in een weekdag en mijn vriend had daar geen zin in.
Mijn vriendinnen gaan ook nog wekelijks op stap, maar mijn vriend doet dat niet meer graag.
Hoe ga ik hier het beste mee om?
maandag 5 januari 2009 om 10:13
In eerdere relaties stonden mijn toenmalige vriendjes altijd op de eerste plek. En hoog boven mijn vriendinnen uit. Ik verkoos altijd mijn vriend boven mijn vriendinnen als het ging om afspreken. Op een gegeven moment gaan dan je vriendschappen verwateren omdat je vriendinnen het dan ook zat zijn dat je altijd voor je vriend kiest.
Je vriend ken je nu 4 maanden. Dat is echt nog heel kort en dat hij nu al voor jou bepaalt dat je meer met hem moet omgaan dan je vriendinnen dan zouden er bij mij wel bellen gaan rinkelen.
Vriendjes komen en gaan maar vriendschappen blijven altijd bestaan!
Je vriend ken je nu 4 maanden. Dat is echt nog heel kort en dat hij nu al voor jou bepaalt dat je meer met hem moet omgaan dan je vriendinnen dan zouden er bij mij wel bellen gaan rinkelen.
Vriendjes komen en gaan maar vriendschappen blijven altijd bestaan!
maandag 5 januari 2009 om 10:28
Heel raar van je vriend. Jullie doen dus alles samen en als hij geen zin heeft om jouw vriendinnen te zien gebeurt dat dus ook niet?
Klinkt echt niet gezond! Ga lekker met je vriendinnen afspreken, in je eentje!
Ben benieuwd wat de gedachtengang van je vriend is, is hij heel bezitterig of iets dergelijks? Ik zou maar goed nadenken of dit de juiste vent is om de relatie mee voort te zetten....
Klinkt echt niet gezond! Ga lekker met je vriendinnen afspreken, in je eentje!
Ben benieuwd wat de gedachtengang van je vriend is, is hij heel bezitterig of iets dergelijks? Ik zou maar goed nadenken of dit de juiste vent is om de relatie mee voort te zetten....
maandag 5 januari 2009 om 20:03
Zoals eerder is aangegeven, blijf je eigen leven houden naast je vriend, ten eerste houdt het de relatie wat boeiender omdat je elkaar wat te melden blijft hebben en mocht het ooit uitgaan, waar we natuurlijk niet op hopen, dan heb je leuke vriendinnen waar je op terug kunt vallen. Relatie is prettig maar vriendschappen zijn vaak waardevoller!

maandag 5 januari 2009 om 20:47
quote:Muizekeuh schreef op 04 januari 2009 @ 22:31:
Ja, heb het al aangekaart, maar hij reageert dan niet fijn en hij draait het dan zo dat ik bij zijn kliek toch ook vrienden kan maken. Hij komt op dit vlak heel bezitterig over, al denk ik dat dat puur zijn onzekerheid is.Aangekaart? Dit zou voor mij geen kwestie van aankaarten zijn hoor, maar gewoon doen. Of hij nu fijn reageert of niet. Kom nou zeg, zo wordt je wereldje wel heel erg klein en dat al na 4 maanden!!!! Wat zeg ik, al zou het pas na 40 jaar zijn, dit gaat niet werken hoor.
Ja, heb het al aangekaart, maar hij reageert dan niet fijn en hij draait het dan zo dat ik bij zijn kliek toch ook vrienden kan maken. Hij komt op dit vlak heel bezitterig over, al denk ik dat dat puur zijn onzekerheid is.Aangekaart? Dit zou voor mij geen kwestie van aankaarten zijn hoor, maar gewoon doen. Of hij nu fijn reageert of niet. Kom nou zeg, zo wordt je wereldje wel heel erg klein en dat al na 4 maanden!!!! Wat zeg ik, al zou het pas na 40 jaar zijn, dit gaat niet werken hoor.
maandag 5 januari 2009 om 21:14
Hey,
Het gesprek is achter de rug. Heb de relatie beëindigd. Heb hem de kans gegeven zijn visie hierover te zeggen en merkte al dat het niet vlug zou gaan veranderen, want hij vindt het niet abnormaal wat hij vraagt en vindt dat als ik hem graag zie dat voor hem over moet hebben. Het was een moeizaam gesprek, want anderzijds probeerde hij mij toch nog te overhalen om verder te gaan op de oude voet. Voelde me sterk, heb hem ook gezegd dat hij op deze manier veel te opeisend overkomt én dat ik mijn vriendinnen gewoonweg mis.
Of het trouwens ook zo moest zijn: kwam daarstraks in de stad (voor gesprek dus) een vriendin van hem tegen (waar ik het beste mee klikte). Heb haar verteld hierover en toen zei ze dat zijn vorige ex ook om die reden weggegaan is, ze voelde zich beklemd door hem. Ze had er eerder niets van gezegd omdat ze hoopte dat hij daar misschien wat in veranderd was, maar blijkbaar niet dus.
Nou ja, het doet best wel pijn, hoor, maar als ik eerlijk ben voelde ik mij de laatste weken steeds ongelukkiger worden en dat moet ik maar niet vergeten.
Zo, nog eens bedankt allemaal voor het meedenken en meeleven
!
Het gesprek is achter de rug. Heb de relatie beëindigd. Heb hem de kans gegeven zijn visie hierover te zeggen en merkte al dat het niet vlug zou gaan veranderen, want hij vindt het niet abnormaal wat hij vraagt en vindt dat als ik hem graag zie dat voor hem over moet hebben. Het was een moeizaam gesprek, want anderzijds probeerde hij mij toch nog te overhalen om verder te gaan op de oude voet. Voelde me sterk, heb hem ook gezegd dat hij op deze manier veel te opeisend overkomt én dat ik mijn vriendinnen gewoonweg mis.
Of het trouwens ook zo moest zijn: kwam daarstraks in de stad (voor gesprek dus) een vriendin van hem tegen (waar ik het beste mee klikte). Heb haar verteld hierover en toen zei ze dat zijn vorige ex ook om die reden weggegaan is, ze voelde zich beklemd door hem. Ze had er eerder niets van gezegd omdat ze hoopte dat hij daar misschien wat in veranderd was, maar blijkbaar niet dus.
Nou ja, het doet best wel pijn, hoor, maar als ik eerlijk ben voelde ik mij de laatste weken steeds ongelukkiger worden en dat moet ik maar niet vergeten.
Zo, nog eens bedankt allemaal voor het meedenken en meeleven
![Happy :-]](./../../../../smilies/77_happy.gif)
maandag 5 januari 2009 om 21:21
Jee Muizekeuh je laat er geen gras over groeien, meteen een gesprek aangaan en de relatie beeindigen. Je hebt er natuurlijk al langer over nagedacht en ik denk dat de reacties hier je een laatste duwtje in de rug hebben gegeven. Klopt dat?
In ieder geval sterkte, maar als ik je verhaal zo lees heb je een goede keuze gemaakt!
In ieder geval sterkte, maar als ik je verhaal zo lees heb je een goede keuze gemaakt!
maandag 5 januari 2009 om 21:23
maandag 5 januari 2009 om 21:32
Ja, komt zo misschien wel over, maar dankzij de reacties hier en de mensen rondom me die het goed met me voorhebben én zijn reactie hierop (hij vindt dit heel normaal en ik weet dat hij iemand is die als hij iets zo vindt, niet zal veranderen daarin, op dat vlak is hij een muur). Wat me dan uiteindelijk nog meer wakkergeschud heeft, is dat gesprek met die vriendin van hem. Dit is blijkbaar hoe hij is in relaties.
maandag 5 januari 2009 om 21:49

maandag 5 januari 2009 om 22:32
Heel erg goed van je Muizekeuh! Het is ook verdrietig, er waren vast ook leuke dingen. Maar het is zijn gemis hoor! Jij verdient veel beter dan iemand die jou niet neemt zoals je bent en je wil isoleren door zijn jaloerse/onzekere/ongezonde gedrag. Wees maar trots op jezelf dat je jouw gevoel en behoefte serieus neemt en daarin ook voor jezelf zorgt!
En met welke vriendin ga je nu het eerst stappen? Snel met ze afspreken hoor... kun je meteen je hart luchten over waarom je het uit hebt gemaakt en wat er niet klopte!
En met welke vriendin ga je nu het eerst stappen? Snel met ze afspreken hoor... kun je meteen je hart luchten over waarom je het uit hebt gemaakt en wat er niet klopte!
maandag 5 januari 2009 om 23:12
Ik heb de rest van de reacties (nog) niet gelezen, maar wat ik de laatste jaren geleerd heb is dat vriendschap (bijna) net zo belangrijk is als een relatie.
Natuurlijk is het leuk als je samen met je partner naar een verjaardag of iets van vrienden/vriendinnen gaat. Maar verplicht is het zeker niet. Het lijkt mij ook helemaal niet goed om werkelijk álles samen te delen. In een relatie heb je ook nog zoiets als een eigen 'ik'. Samen naar álle verjaardagen e.d. gaan lijkt mij dan ook niet goed, maar samen niet gaan idem... Hij heeft zijn club vrienden/vriendinnen, net als jij. Geloof me, dat is héél wat waard, nu en straks...
Zeker na mijn scheiding (mijn ex en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar gescheiden) is vriendschap bij mij een heeeeele belangrijke rol gaan spelen. Ik heb in die paar jaar tijd een hele hoop vriendschappen opgebouwd. Helaas zijn sommigen (om diverse redenen) ook weer stuk gelopen, maar uiteindelijk zijn de vrienden en vriendinnen die ik nu om me heen heb héél dierbaar. Mijn vrienden/vriendinnen zal ik dan ook never nooit niet laten vallen voor een vriendje. Nu niet, nooit niet. Mijn vriend(inn)en zijn een deel van mij. Take it, or leave it.
Natuurlijk is het leuk als je samen met je partner naar een verjaardag of iets van vrienden/vriendinnen gaat. Maar verplicht is het zeker niet. Het lijkt mij ook helemaal niet goed om werkelijk álles samen te delen. In een relatie heb je ook nog zoiets als een eigen 'ik'. Samen naar álle verjaardagen e.d. gaan lijkt mij dan ook niet goed, maar samen niet gaan idem... Hij heeft zijn club vrienden/vriendinnen, net als jij. Geloof me, dat is héél wat waard, nu en straks...
Zeker na mijn scheiding (mijn ex en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar gescheiden) is vriendschap bij mij een heeeeele belangrijke rol gaan spelen. Ik heb in die paar jaar tijd een hele hoop vriendschappen opgebouwd. Helaas zijn sommigen (om diverse redenen) ook weer stuk gelopen, maar uiteindelijk zijn de vrienden en vriendinnen die ik nu om me heen heb héél dierbaar. Mijn vrienden/vriendinnen zal ik dan ook never nooit niet laten vallen voor een vriendje. Nu niet, nooit niet. Mijn vriend(inn)en zijn een deel van mij. Take it, or leave it.


dinsdag 6 januari 2009 om 00:47